ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΚΕΡΚΥΡΑ 2018, συμμετοχή μέχρι 23 ΙΟΥΛΙΟΥ, ελληνικά ή αγγλικά (original) (raw)
Related papers
Φωτογραφία και ανθρωπολογική στροφή: Ελληνικές Φωτογραφικές Μελέτες ΙΙ
Φωτογραφία και ανθρωπολογική στροφή: Ελληνικές Φωτογραφικές Μελέτες ΙΙ, 2023
Με ποιους όρους βιώνονται οι εικόνες; Σε ποιες πολιτισμικές χρήσεις, επενδύσεις, σημασίες και πρακτικές εμπλέκονται; Πως δομούν οι άνθρωποι τον οπτικό κόσμο και πως κατανοούμε αυτές τις διαδικασίες; Σημαντικό μέρος των κειμένων του τόμου αφορά τη σχέση φωτογραφίας και ανθρωπολογίας, δίνοντας έμφαση σε αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα. Ερευνητές από το πεδίο της φωτογραφίας, των πολιτισμικών σπουδών, της κοινωνιολογίας και της οπτικής ανθρωπολογίας επιχειρούν να αναδείξουν τη λεγόμενη «ανθρωπολογική στροφή» στην ανάγνωση της εικόνας, η οποία απομακρύνεται από την παραδοσιακή προσέγγιση της ιστορίας της τέχνης που εστιάζεται στην αισθητική αξία της φωτογραφίας και την ανάλυση των παραδόσεων μιας ελίτ καλλιτεχνών-φωτογράφων, για να στραφεί στην κριτική ανάλυση και διερεύνηση των «οπτικών συστημάτων» και τις καθημερινές πρακτικές πρόσληψης και αναπαράστασης. Ο συλλογικός αυτός τόμος αποτελεί τη δεύτερη θεματική επιλογή επεξεργασμένων και αναθεωρημένων εισηγήσεων από τα ετήσια συνέδρια για την Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας που έλαβαν χώρα από το 2002 έως και σήμερα, στα Κύθηρα και στα Χανιά, στα πλαίσια των Φωτογραφικών Συναντήσεων. Γράφουν οι: Κώστας Αϊβαλιώτης (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Ευγενία Αλεξάκη (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), Άρτεμις Αλκαλάη (εικαστικός -ανεξάρτητη ερευνήτρια), Κωστής Αντωνιάδης (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), Χρήστος Βαρβαντάκης (Goldsmiths College - University of London), Ρέα Κακάμπουρα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Νίκος Κουτσουμπός (Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη), Γιάννης Παπαδόπουλος (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Ηρακλής Παπαϊωάννου (MOMus -Μουσείο Φωτογραφίας), Πηνελόπη Πετσίνη (Πάντειο Πανεπιστήμιο & Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), Ματθίλδη Πυρλή (Ε.Λ.Ι.Α. - Φωτογραφικό Αρχείο), Γιάννης Σταθάτος (φωτογράφος -ανεξάρτητος ερευνητής), Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη (Ε.Λ.Ι.Α. – Αρχείο Παραστατικών Τεχνών), Μυρτώ Σταματοπούλου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), PhotoDemos Collective: Christopher Pinney, Naluwembe Binaisa, Vindhya Buthpitiya, Κωνσταντίνος Καλαντζής, Ileana L. Selejan, Sokphea Young (University College London)
Πολιτική ανασημασιοδότηση του αρχαίου μύθου του Προμηθέα στο έργο Οι Εκτελεστές του Γιώργου Σκούρτη
PERCEPTION OF CAUCASUS IN MYTHS AND LITERATURE FROM ANTIQUITY TILL CONTEMPORANEITY , 2023
Η δραματουργία του Γιώργου Σκούρτη εστιάζει στον καθημερινό άνθρωπο. Ανήκει στη γενιά των συγγραφέων που θα μπορούσε να ονομασθεί γενιά του ΄70, ζει τις έντονες ανακατατάξεις που συντελούνται στην Ελλάδα αυτή την εποχή και, όπως και άλλοι της γενιάς του, τοποθετείται απέναντι στα κακώς κείμενα της πολιτικής κατάστασης. Η θεατρική του γραφή δύσκολα μπορεί να κατηγοριοποιηθεί, αφού διαρκώς εξελίσσεται και περνάει από την παρωδία, τη σάτιρα, το ιστορικό θέατρο, το θέατρο ντοκουμέντο. Ορισμένα έργα του βασίζονται σε αρχαίους μύθους και σε αρχετυπικές μορφές. Σε αυτά μέσα από νέες δραματουργικές φόρμες χρησιμοποιεί την παρακαταθήκη των αρχαίων μύθων και ιστοριών και καταφεύγει σε ιστορικά και μυθικά πρόσωπα προκειμένου να γράψει για τις τεχνικές της εξουσίας στο σύγχρονο πολιτικό σκηνικό της χώρας του. Οι Εκτελεστές είναι έργο που θα μπορούσαμε να το εντάξουμε στα αρχαιόθεμα θεατρικά έργα του συγγραφέα. Πρωτοανεβάζεται το 1988, έχει πρωταγωνιστές καθημερινούς ανθρώπους, καθώς δραματοποιείται η ιστορία τριών ληστών που εμφανίζονται εγκλωβισμένοι από τα δεσμά της κοινωνίας. Ο Γιώργος Σκούρτης με μαεστρία σχολιάζει τη βία της εξουσίας και στηρίζει τη ιδεολογική του θέση πάνω στον Αισχύλειο – 22 – Προμηθέα. Στόχος της παρούσης εργασίας είναι να ανιχνεύσει τα μυθικά θέματα και μοτίβα, την επανερμηνεία του μύθου του Προμηθέα στο νεότερο θεατρικό έργο με λογοτεχνικά και δραματουργικά εργαλεία, υπό το πρίσμα της σημειωτικής. Ο φακός της εστίασης θα στραφεί στις νοηματικές πτυχές του μύθου που προκρίνονται με βάση το συγκείμενο συγγραφής.
SUMMER SCHOOL GREECE - 2018_.pdf
V r i j e U n i v e r s i t e i t A m s t e r d a m Πανεπιστήμιο VU Άμστερνταμ M a k r i 11, 117 4 2 A t h e n e, G r i e k e n l a n d Μα κ ρ ή 11, 117 4 2 Α θ ή ν α, Ε λ λ ά δ α
Θέματα Ειδικής Αγωγής , 2022
Περίληψη Σε εκπαιδευτικά συστήματα όπως το ελληνικό, η κεντρική επίσημη πολιτική επηρεάζει διαχρονικά τα δρώμενα στη δημόσια εκπαίδευση. Με τον νόμο 4823/2021 (ΦΕΚ 136/Α/3-8-2021), επιδιώκεται η μετάβαση από το διαχωρισμένο σε γενική και ειδική εκπαίδευση σύστημα, σε ένα σχολείο για όλους τους μαθητές. Στην παρούσα εργασία προσπαθούμε να αναδείξουμε κεντρικά θέματα/ζητήματα τεχνολογίας στην υπηρεσία της εκπαίδευσης. Αναζητούμε σχόλια και προτάσεις για: (α) τις εύλογες προσαρμογές που έχει ανάγκη το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για να είναι σε θέση να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις και σταδιακά να μειώσει την απόσταση που το χωρίζει από τα συστήματα αριστείας της παγκόσμιας εκπαιδευτικής πρωτοπορίας και (β) τις ισορροπίες ανάμεσα στο αναλογικό και το ψηφιακό, το οποίο συγκροτεί όλο και περισσότερο πλέον, στη διεθνή πραγματικότητα, το νέο “κανονικό”. Ως περιβάλλον υλοποίησης των προτάσεών μας επιλέγουμε εκείνο της μικτής μάθησης (blended learning). Λέξεις κλειδιά: σχολείο για όλους τους μαθητές, τεχνολογία, εύλογη χρήση, μικτή μάθηση.ISSN 1108-5509
Οι «σταθμάρχες» του «ρηχού» κράτους στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα
ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, 2024
- Στις 28 Φεβρουαρίου 2023, ώρα 23:22, το «χαλί» της ελληνικής πραγματικότητας ανασηκώθηκε, με αποτέλεσμα να έρθουν στο φως τα διάφορα «σκουπίδια», που από το 1974 και μετά θεσμικά πρόσωπα και απλοί πολίτες, με περισσή φροντίδα έκρυβαν εκεί. Κρυμμένες έτσι από τη δημόσια θέα και τη λογικά αναμενόμενη κριτική, μυριάδες αθέατες μικροπαρεμβάσεις/μικροαυθαιρεσίες -ενίοτε και ευμεγέθεις- προσδιόριζαν την εθνική μας καθημερινότητα. Το δυστύχημα στα Τέμπη άλλαξε εμφανώς την πολιτική και την κοινωνική ατζέντα... - Με την παρούσα ανάλυση θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το στρυφνό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πολιτεία και κατά ένα μέτρο η κοινωνία. Προσεγγίζοντας το ζήτημα αναστοχαστικά καταλήγουμε να διαπιστώσουμε πως η «μάστιγα» δεν εντοπίζεται στο «βαθύ» κράτος. Περισσότερο επικίνδυνο θεωρούμε πως είναι το «ρηχό» κράτος. Ο «ωχαδερφισμός», ο «τσαρλατανισμός», η προστασία των «κολλητών» και των ανάξιων, ο συνδικαλισμός που δεν διαχωρίζει τον αδύναμο που προσπαθεί, από τον απλώς παρόντα που μισθοδοτείται, τον φιλότιμο και φιλομαθή επαγγελματία, ο οποίος υπολείπεται αλλά προσπαθεί να βελτιωθεί για να προσφέρει, από τον αδιάφορο που ζητά νομική προστασία στη «λευκή απεργία» και την «αξιολογική ασυλία», ανεξάρτητα από τη ζημία που ενδεχομένως προκαλεί η ανεπάρκειά του στους πλέον αδύναμους και απροστάτευτους. Η προτίμηση στη «ρηχή» σκέψη, στη «ρηχή» πράξη, στα προσωρινά και τα εφήμερα, στο ωράριο ως απλό χρονικό προσδιορισμό, στην απλή αναξιολόγητη «παρουσία» (όσο το δυνατό περισσότερο περιορισμένη), στην αδιαφορία, τελικά, για την αναγκαία/απαραίτητη αποτελεσματικότητα/ποιότητα. Ωσάν, η διεργασία διδασκαλίας-μάθησης να πραγματοποιείται «δι’ επαγωγής», με την απλή παρουσία του εκπαιδευτικού στην τάξη και χωρίς να είναι απαραίτητο να εμπλακεί ο ίδιος στη σχεδίαση, στην υλοποίηση, στη διαμορφωτική και στην τελική αξιολόγησή της.
Neos Paidagogos online, 2023
Αυτό το άρθρο αναλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενήλικες με δυσλεξία στις σχολικές τους προσπάθειες, εξετάζοντας τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν. Τα προβλήματα αυτά περιλαμβάνουν ζητήματα γραπτής έκφρασης, κατανόησης κειμένου και επεξεργασίας πληροφοριών. Το άρθρο εξετάζει επίσης πώς αυτές οι δυσκολίες επηρεάζουν αρνητικά την ακαδημαϊκή επιτυχία και την προσωπική ανάπτυξη. Οι ενήλικες που εισέρχονται στην αγορά εργασίας συχνά προσκρούουν σε εμπόδια που τους εμποδίζουν να επιτύχουν στη σταδιοδρομία τους. Οι ενήλικες με δυσλεξία αντιμετωπίζουν ποικίλους περιορισμούς, από την αναζήτηση εργασίας έως την επικοινωνία στην εργασία. Αυτό το άρθρο διερευνά τις επιπτώσεις αυτών των εμποδίων τονίζοντας την αξία της δημιουργίας χώρων εργασίας χωρίς αποκλεισμούς και της παροχής διευκολύνσεων. Το συμπέρασμα αυτού του άρθρου υπογραμμίζει την ανάγκη αντιμετώπισης των συνεχιζόμενων δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα άτομα με δυσλεξία σε πολλές πτυχές της ζωής τους . Η κοινωνία μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου τα άτομα με δυσλεξία μπορούν να επιτύχουν στο σχολείο, στην εργασία και στις κοινωνικές σχέσεις μέσω εκστρατειών για περισσότερη ευαισθητοποίηση, κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων και εκπαιδευτικών προσπαθειών.
Ιn: Mattheou D., (ed.), Changing educational landscapes. Educational policies, schooling systems and higher education – a comparative perspective, London: Springer, 2010
Σκοπός του κειμένου είναι η ανάλυση και ερμηνεία των πρόσφατων πολιτικών στην ανώτατη εκπαίδευση – με ειδική αναφορά στην εισαγωγή ενός πλαισίου αξιολόγησης και διασφάλισης της ποιότητας – στην Ελλάδα, έναντι εξελίξεων στο πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης στον ευρωπαϊκό χώρο, καθώς και έναντι της παράδοσης του ελληνικού Πανεπιστημίου. Έτσι, λοιπόν, το βασικό επιχείρημα είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις μέσα στη δεκαετία του 2000 αντιπροσωπεύουν μια σημαντική μεταστροφή όσον αφορά τον ρόλο του Πανεπιστημίου στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η μεταστροφή έχει να κάνει με την κυριαρχία εξωγενών αξιών, οι οποίες περιγράφονται με έννοιες όπως είναι η πανεπιστημιακή παραγωγικότητα, η ανταπόκριση στην αγορά, η απόδοση μεγαλύτερης αυτονομίας στα πανεπιστήμια ώστε να επιτύχουν συγκεκριμένους προκαθορισμένους στόχους, η αξιολόγηση, η λογοδοσία και η διασφάλιση της ποιότητας, έννοιες οι οποίες συνδέονται με την κυριαρχία του μοντέλου της επιθεώρησης από το κράτος ή αλλιώς του κράτους-αξιολογητή. Αυτές οι εξελίξεις συνδέονται στενά με την επιταγή τα ελληνικά πανεπιστήμια να ακολουθήσουν τις οδηγίες που έθεσε η Διαδικασία της Μπολόνια (στην οποία η αυτονομία των ιδρυμάτων και η διασφάλιση της ποιότητας αποτελούν δύο αλληλένδετα ζητήματα) και ότι αυτή η επιταγή στηρίζεται επίσης σε λόγους που συνδέονται με τη φύση του ελληνικού Πανεπιστημίου και με τη σχέση του με το Κράτος. Ο ισχυρός κρατικός έλεγχος στην Ελλάδα έχει κατά παράδοση συνδεθεί με τον κομματισμό στην πανεπιστημιακή ζωή. Ως εκ τούτου οι πολιτικές που εισήχθησαν θα διασφάλιζαν επίσης την αξιοκρατία. Οι ελληνικές μεταρρυθμίσεις των αρχών της δεκαετίας του ’80 είχαν εκδημοκρατίσει το πανεπιστημιακό σύστημα, με τις μεθόδους αξιολόγησης να παραμένουν κατά βάση εσωτερικής φύσης, συνδεόμενες με το Χουμπολντιανό μοντέλο του Πανεπιστημίου, το οποίο το ελληνικό Πανεπιστήμιο ακολούθησε από την ίδρυσή του. Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του ’80 δεν είχαν θέσει υπό αμφισβήτηση τον στενό κυβερνητικό έλεγχο και την εμπλοκή του κομματισμού μέσα στο Πανεπιστήμιο. Οι μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 2000 φιλοδοξούσαν να αυξήσουν την αυτονομία του Πανεπιστημίου, να κάνουν το Πανεπιστήμιο να ανταποκριθεί περισσότερο στις ανάγκες της κοινωνίας και να περιφρουρήσουν την αξιοκρατία. Ωστόσο, η ανάλυση περιεχομένου των δύο βασικών νόμων της δεκαετίας του ’00 καταδεικνύει ότι η Ελλάδα φάνηκε να ακολουθεί εξελίξεις στη σχέση ανάμεσα στο κράτος και την ανώτατη εκπαίδευση που έλαβαν χώρα σε πολλές χώρες της Ευρώπης από τη δεκαετία ακόμη του ’80.
Ο ηλεκτρονικός τουρισμός και η προώθηση τοπικών προϊόντων και γαστρονομίας
2020
The subject of this thesis is about e-tourism and the promotion of local products and gastronomy online. The researching of the subject besides the bibliographical research occurred to the creation of a blog about Greek gastronomy. Through the blog, the modern methods of promotion and marketing were applied and evaluated. The resonance of the blog was explored with google and visitor analytics. Within the two months that remained available on the internet, it confirmed the significant influence of blogs on the configuration of consumers opinion on the offered destination and the tourist product. Finally, ascertained than the contribution of the internet is undeniable and with the proper and prudent use of it, every institution and company regardless of their size are allowed to promote and expose the offered tourist product.