Како и демократија једе своју децу (original) (raw)

За "демократизма" на българите

За "демократизма" на българите. // Епохи, 1999, № 1–2, с. 85–104., 1999

Без претенцията за изчерпателност, но с надеждата да се разсее едно съзнателно въведено и поддържано заблуждение, авторът се опитва да аргументира едно по-различно разбиране за “демократизма” на българите. Темата е актуална, защото и през 1999 г., а и днес е валидно заключението на проф. П. Стайнов, че “не може да има демокрация без демократическа традиция”, а освен това “демокрацията става реален факт не когато е “обявена”, а едва тогава, когато е масова и безусловна". Статията е посветена на 60-годишнината на проф. дин Андрей Пантев.

Непланираното дете на Европа.МАКЕДОНИЈА КАКО ДЕЛ ОД ИСТОЧНОТО ПРАШАЊЕ ВО 19 ВЕК И ЗАПАДНИТЕ ЕВРОАТЛАНТСКИ ПОЛИТИКИ ВО 21 ВЕК

Универзитет „Гоце Делчев” – Штип , 2024

Падот на Берлинскиот ѕид на 8 ноември 1989 година и соединувањето на Западна и Источна Германија во октомври 1990 година се настани кои го означија крајот на биполарната поделеност во Европа и почетокот на интегрирањето на источните европски земји во евроатлантските структури. Во 1990 година бројот на земјите членки соединети во она што денес претстaвува Европска Унија (ЕУ) беа дванаесет, број кој до 2013 година се зголеми на дваесет и осум, а во 2020 година со излезот на Велика Британија се намали на дваесет и седум. Македонија како дел од европскиот континент уште од осамостојувањето во 1991 година се определи за евроатлантска интеграција, а во 2005 година се стекна со статус на земја кандидат за членство во ЕУ. Уште од самиот почеток по прогласувањето на независноста и усвојувањето на уставот Македонија се соочи со пречки по однос на нејзиното признавање од страна на одредени членки на Европската Унија, стана член на Организацијата на Обединетите Нации под привремена референца, нејзиното тогашно официјално знаме не се развеа пред зградата на Обединетите Нации, се соочи со внатрешен вооружен конфликт, кој беше разрешен со поддршка на меѓународната заедница, доби првично вето за влез во НАТО, а процесот за отпочнување на преговорите со ЕУ беше неколку пати одложуван. За земја, која брои околу 2 милиони жители, кои живеаат на 25 436 метри квадратни територија, и која вешто ја избегна војната во кои беа вклучени поранешните југословенски држави (чин за која беше наречена оаза на мирот), земја која прва од регионот го потпиша Договорот за стабилизација и асоцијација и отпочна со примена на сите политики кои ги наложуваше меѓународната заедница, земја која направи суштински измени во однос на одредени конститутивни државни елементи, после 33 години независност и 19 години кандидатски статус, се чини како сѐ уште да се наоѓа на почетната точка, со таа разлика што ентузијазмот кој владееш во периодот на првата половина од независноста, сега скоро и да не постои. Од геополитички аспект, денешната македонска држава не може да се вброи во атрактивни земји доколку се земе предвид нејзината копнена местоположба, без излез на море и не поседување на значајни енергетски ресурси. Иако се наоѓа во центарот на Балканот низ чија територија поминуваат коридорот 8 и 10, се чини дека ова парче земја имало поголема значајност во минатото, кога претставува крстопат помеѓу некогашните трговски патишта: исток - запад (Via Egnatia) и север - југ (Via Militaris), отколку денес. Тргнувајќи од фактот дека денешниот статус на македонската држава во меѓународните односи зависи од политиките на одредени држави, дојдовме до идеја да се вратиме во историјата и да ги најдеме корените на овие политики и на одредени оспорувања, кои после век и половина сѐ уште тлеат, се актуелни и претставуваат пречка за непречен развој на државата општо и во контекст на евроинтегративниот процес. Се чини дека Македонија била непланирано дете на Европа, и тогаш и денес, заради која причина прашањето кое си го поставивме пред да почнеме со пишување на овој монографски труд е: зошто за оваа територија во 19 век, кога се формираат националните држави, никој не се залага да се оствари како државна единка, а денес во 21 век истата како оформена држава, на еден дел од географскиот регион Македонија, повторно е оспорувана и се соочува со пречки на својот пат кон Европската Унија. Преку компарација на двата периода во кои се третира македонското прашање, нашата цел е да се види кои се политиките на големите сили во однос на создавање на македонската држава во деветнаесеттиот век и какви политики води меѓународната заедница (ООН, ЕУ, НАТО) и одделни нејзини членки кон македонската држава во дваесет и првиот век. Секој оној што ја познава македонската историја, го познава и тешкиот и мачен пат за создавањето на македонска држава што најавтентично може да се отслика преку она што Виктор Берар го напишал во La Revue de Paris, во јуни 1903 година „солунските динамитчии му покажаа на светот дека Македонецот знае дакомпарација на двата периода во кои се третира македонското прашање, нашата цел е да се види кои се политиките на големите сили во однос на создавање на македонската држава во деветнаесеттиот век и какви политики води меѓународната заедница (ООН, ЕУ, НАТО) и одделни нејзини членки кон македонската држава во дваесет и првиот век. Секој оној што ја познава македонската историја, го познава и тешкиот и мачен пат за создавањето на македонска држава што најавтентично може да се отслика преку она што Виктор Берар го напишал во La Revue de Paris, во јуни 1903 година „солунските динамитчии му покажаа на светот дека Македонецот знае да компарација на двата периода во кои се третира македонското прашање, нашата цел е да се види кои се политиките на големите сили во однос на создавање на македонската држава во деветнаесеттиот век и какви политики води меѓународната заедница (ООН, ЕУ, НАТО) и одделни нејзини членки кон македонската држава во дваесет и првиот век. Секој оној што ја познава македонската историја, го познава и тешкиот и мачен пат за создавањето на македонска држава што најавтентично може да се отслика преку она што Виктор Берар го напишал во La Revue de Paris, во јуни 1903 година „солунските динамитчии му покажаа на светот дека Македонецот знае да компарација на двата периода во кои се третира македонското прашање, нашата цел е да се види кои се политиките на големите сили во однос на создавање на македонската држава во деветнаесеттиот век и какви политики води меѓународната заедница (ООН, ЕУ, НАТО) и одделни нејзини членки кон македонската држава во дваесет и првиот век. Секој оној што ја познава македонската историја, го познава и тешкиот и мачен пат за создавањето на македонска држава што најавтентично може да се отслика преку она што Виктор Берар го напишал во La Revue de Paris, во јуни 1903 година „солунските динамитчии му покажаа на светот дека Македонецот знае да умира...Македонците сакаат нивната Македонија да послужи како нишка меѓу различните нации и јазици„. Еден век подоцна се чини дека во евроатлантскиот процес овој мачен пат Македонија повторно го преживува и оди. Преку компаративна анализа на политиките и договорите на големите сили, на балканските држави и на меѓународната заедница, се обидовме да дадеме една детална и јасна слика на целокупната историска и политичка ситуација, пред и после создавањето на македонската држава. Оттука сметаме дека овој монографски труд со својот интердисциплинарен пристап претставува значаен придонес во науката за меѓународните односи и за други сродни научни дисциплини. Веруваме дека истиот ќе им биде од помош како на студентите, така и на академскиот кадар, но и интересно четиво за сите оние кои длабински и детално се заинтересирани да ја запознаат македонската историја, од аспект на меѓународните односи.

Децата в конституционните норми на България

Резюме. Целта на настоящия анализ е опит да се подпомогне процесът на обучение по правните дисциплини на студентите от специалността "Социални дейности" при Медицинския факултет в Тракийския университет -Стара Загора.

Анализа демократије, прво издање

Анализирају се последице немогућности тачне једнакости, равноправности и праведности међу људима. Уводи се принцип "једнакост води у сукобе".

Jelena Pavlovic, Koncept vlasti u jezickom ogledalu

Савремена проучавања језика и књижевности , 2014

The aim of this paper is to propose a theoretical model for analyse of words and expressions of power. In the first part of the paper the countability of apstract noun vlast is analysed. The second part of the paper contains analyse of words with prefixes nad, pod and pred. The final part of the deals with two problems: constriction of expressions with prepositions nad i pred (vladati nad, biti pod nečijom vlašću) and construction of expressions with preposition pred (izneti pred skupštinu, izvesti pred sud). The basis for the analyze is distincion between two axis of interaction: horizontal and vertical. One of the conclusions of the paper is that spacial relations effect on construction of words and expressions of power in the Serbian language. Key words: power, vertical / horizontal axis, countability

Демократия и гражданское

В тексте доказывается, что как в школьных, и неформальных программах российского гражданского образования крайне мало внимания уделяется изучению демократии и того, как она должна работать на практике. Буду очень благодарна за обратную связь и, особенно, замечания по теории.

Demokratska politička kultura u Srbiji pre i posle demokratskih promena

Апстракт: У раду се анализира прихваћеност вредности самоизражавања у Србији које су се у ранијим истраживањима сличног типа показале као суштински део демократске политичке културе. На основу података из Светске студије вредности која је у Србији спроведена 1996. и 2001. г., анализира се повезаност вербалне подршке демократији на ставовском нивоу са дубљим синдромом који укључује толеранцију, партиципацију и наглашавање слободе. Показало се да популација Србије у већини подржава демократију, али слабо прихвата вредности самоизражавања, како у једном тако и у другом посматраном периоду. Анализа индивидуалних разлика показује да се у популацији Србије не може говорити о једној димензији вредности самоизражавања, већ о две независне диспозиције које показују различиту динамику и смер промене између два посматрана периода као и с обзиром на генерацијску припадност испитаника. У закључном делу се разматра релевантност генерацијске хипотезе као модела за објашњење уочених промена. Кључне речи: политичка култура, вредности самоизражавања, Светска студија вредности, Србија.