Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği’ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı ve Perinatal Sonuçları (original) (raw)
Related papers
Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları dergisi, 2022
Bu araştırmada ''Diyabette Niyet, Tutum ve Davranış Ölçeği'nin'' Türkçeye uyarlanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Metodolojik tipte yapılmış olan araştırmaya, Şubat-Nisan 2020 tarihleri arasında bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin gebe polikliniklerindeki 133 gestasyonel diyabetli gebe dahil edilmiştir. Ölçekte önce psikolinguistik sonra psikometrik analizler yapılmıştır. Bulgular: Madde toplam puan korelasyon katsayıları analiz edildikten sonra madde sayısı 14'e inen ölçek maddelerinin, kapsam geçerlik oranlarının 0'ın üstünde olduğu, cronbach alpha (α) güvenirlik kat sayısının .88, madde toplam puan korelasyon değerlerinin .354 ve .713 arasında olduğu; test-tekrar test korelasyon kat sayısı değerlerinin (r) madde bazında yüksek olduğu ve kısa zamana göre tutarlılık gösterdiği saptanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde beş alt boyutlu yapı olarak doğrulanmıştır. Sonuç: Ölçeğin Türk toplumunda gestasyonel diyabetli gebeler için yeterli düzeyde geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu belirlenmiş olup, gestasyonel diyabetli gebelerin niyet, tutum ve davranışlarını değerlendirmeyi amaçlayan araştırmalarda kullanılması önerilmektedir.
Gebelikte Gestasyonel Diyabet Taraması
Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 2015
Gestational diabetes is a type of diabetes that is diagnosed during pregnancy in patients who do not have pregestational diabetes. Unless diagnosed and treated on time, it may cause various maternal, fetal and neonatal complications like macrosomia, polyhydramniosis, preterm labor, in utero ex fetus, infections, neonatal metabolic complications. The diagnosis of gestational diabetes stands on singlestep or two-step screening/diagnosis strategies. These screening and diagnosis tests should be well known by physicians who are taking care of pregnants.
Gestasyonel Diyabetes Mellitus Prevalansı ve İlişkili Risk Etmenleri
2008
Bu calisma Nilufer Halk Sagligi Egitim ve Arastirma Bolgesinde, gestasyonel diyabetes mellitus (GDM) prevalansi ve iliskili risk etmenlerini saptamak amaciyla, 1 Şubat 2005-31 Ocak 2007 tarihleri arasindaki 2 yillik surede yapilan kesitsel bir calismadir. Calisma 674 gebede yapilmistir. Amerikan Diyabet Birligi kriterlerine gore yuksek riskli olarak degerlendirilen gebelere gebelik haftasina bakilmaksizin hemen, riskli olmayan gebelere de 24-28. gebelik haftasinda 50 gram glukozla Glukoz Tarama Testi (GTT) yapilmistir. Riskli gebelerde ilk yapilan GTT 140 mg/ dl'nin altinda ise test 24-28. gebelik haftasinda tekrarlanmistir. GTT ≥140 mg/dl olan gebelere 75 gram glukozla oral glukoz tolerans testi uygulanmistir. GDM'lu gebelerde sismanlik ve glukozuri varligi anlamli olarak yuksek bulunmustur (sirasiyla Fisher p-0.004 and Fisher p< 0.001). Yas ve beden kutle indeksi arttikca GDM prevalansi da artmaktadir (sirasiyla p (sirasiyla p<0.01; p<0.01). Şismanligin azaltilmas...
Gestasyonel Diyabette Doğum Sonrasında Annenin İzlenmesi
2020
G estasyonel diyabet, gebelik sırasında başlayan veya ilk tanısı gebelik sırasında ortaya konan bir glukoz intoleransıdır. Gebelikte görülen diyabet hastalarının %90'ını gestasyonel diyabet, %10'unu ise pregestasyonel diyabet [tip 1 diabetes mellitus (DM) ve tip 2 DM] oluşturmaktadır. 1 Gestasyonel diabetes mellitus (GDM) prevelansı çalışma yapılan popülasyona, tarama ve tanı testlerindeki kriterlere göre farklılık göstermektedir. Amerikan Diyabet Cemiyeti verilerine göre ABD'de GDM prevelansı %7 iken Türkiye'de prevelans %1-4.5 arasında değişmektedir. 2 Dünya genelinde obezite ve hafif kiloluk artışı ile birlikte son 20 yılda GDM oranlarının giderek artış gösterdiği gözlenmektedir. 3 GDM, maternal ve neonatal morbiditeyi artıran, gebelikte görülen en yaygın metabolik hastalıktır. GDM'ye bağlı glukoz intoleransı, doğum sonrasında genellikle ortadan kalkmasına rağmen GDM'li kadınların 1/3 kadarı postpartum taramalarda diyabete ya da bozulmuş glukoz intoleransına sahiptirler ve bunların %15-70'inde yaşamlarının ileriki dönemlerinde tip 2 diyabet gelişmektedir. Yapılan bir çalışma, GDM öyküsü olan 1 Gestasyonel Diyabette Doğum Sonrasında Annenin İzlenmesi Follow-Up the Mother with Gestational Diabetes in Postpartum Period ÖZET Gestasyonel diabetes mellitus (GDM), gebelikte ortaya çıkan, aslında genetik zeminde varolan patolojinin çevresel ve sosyal etkenlerle ortaya çıktığı bir glukoz intoleransıdır. Doğum sonrasında annenin kan glukoz düzeyi kontrolü, fiziksel aktivite yapma, sağlıklı beslenme ve etkin emzirme gibi sağlıklı yaşam tarzı uygulamaları hakkında bilgilendirilmesi ve bunları uygulayabiliyor olması anne ve yenidoğan sağlığını olumlu yönde etkilemektedir. Postpartum dönemde gestasyonel diyabetli annenin bakımı ve uzun vadede takibi, bu annelerin ileride tip 2 diyabet riskini ve diğer gebeliklerinde tekrar gestasyonel diyabet gelişme riskini azaltmada büyük önem taşımaktadır. Ayrıca postpartum takipler, yenidoğanı doğum sonrası komplikasyonlardan ve ileride obezite ve diyabet gelişmesinden de korumaktadır. Bu nedenle GDM'li annenin postpartum takibi hakkında anne ve aile, doğum sonrası taburculuk sırasında ve aile hekimliği izlemlerinde hekim ve hemşireler tarafından bilgilendirilmeli ve eğitilmelidir. Anah tar Ke li me ler: Diyabet, gebelik; doğum sonrası bakım ABS TRACT Gestational diabetes is a glucose intolerance that occurs in pregnancy, where the pathology that actually exists on the genetic basis arises from environmental and social factors. After birth, the mother's blood glucose level control, physical activity, healthy eating and effective breastfeeding, such as healthy lifestyle practices to be informed and able to apply them positively affect the health of the mother and newborn. Postpartum period and long-term follow-up of the mother with gestational diabetes, this is of great importance in reducing mothers' risk of future Type 2 diabetes and their risk of developing gestational diabetes again in other pregnancies. In addition, postpartum follow-ups protect the newborn from postpartum complications and future development of obesity and diabetes. For this reason, the mother and the family should be informed and trained by physicians and nurses during postpartum discharge and family practice follow-up treatment.
Gestasyonel diyabetik gebeliklerde plasentaların değerlendirilmesi
Turkiye Klinikleri J Gynecol Obst, 2007
Amaç: Normal ve gestasyonel diyabetes mellituslu gebelerin plasentalarının histolojik olarak değerlendirilmesi ve karşılaştırılması, ayrıca gestasyonel diyabetli gebelerin plasentaları ile olası fetal komplikasyonlar arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kliniğimizde takip edilerek doğumları gerçekleştirilen 22'si gestasyonel diyabet (GDM)'li ve 22'si sağlıklı kontrol olmak üzere toplam 44 gebe çalışma kapsamına alındı. Gestasyonel diyabet tanısı 100 gr oral glukoz tolerans testi (OGTT)'nde Carpenter ve Coustan kriterlerine göre (95,180, 155,140 mg/dl) 2 veya daha fazla değeri pozitif olan gebelere konuldu. Plasentaların maternal ve fetal yüzünden, kordondan ve makroskopik olarak gözlenen patolojik bölgelerinden örneklemeler yapıldı. Örnekler hematoksilen-eozin ile boyandı ve mikroskopik olarak villöz immatürite, koranjiyozis, villöz fibrinoid nekroz, lenfo-histiositik villitis, iskemi, infarktüs ve çekirdekli eritrositlerin varlığı araştırıldı. Bulgular: Kontrol ve gestasyonel diyabetli gruplar arasında neonatal polisitemi ve hiperbilüribinemi oranları açısından anlamlı fark bulunmazken (p> 0.05); makrozomi, yüksek tartılı doğum (LGA), hipoglisemi, hipokalsemi, RDS ve yenidoğanın geçici taşipnesi gestasyonel diyabetli grupta anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p< 0.01). Kronik fetal hipoksiyle ilişkili olarak GDM'li gebelerin bebeklerinde n-RBC oranları ve eritropoietin düzeyleri kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p< 0.05). Gestasyonel diyabetli gebelerin plasentalarında villöz immatürite, koranjiyozis ve iskemi kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p< 0.01). Sonuç: Diyabetik gebelerde gözlenen fetal hipoksinin plasental anormalliklerle ilişkili olabileceğini düşünmekteyiz. Plasenta ve özellikle de damarsal oluşumundaki problemler diyabetik gebelerde rastlanılan fetal problemleri açıklamaya yardımcı olabilir.
Konuralp Tip Dergisi, 2018
Gestasyonel diyabet taramasında karşılaşılan önemli bir problem: Gebeler neden oral glukoz tolerans testi yaptırmak istemiyor? ÖZET Amaç: Gebelerin, gestasyonel diabetes mellitus (GDM) taraması için kullanılan 75g oral glukoz tolerans testini (OGTT) yaptırmasında etkili olan faktörleri incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi antenatal takip polikliniğine baş vuran ve GDM taraması için 75 g OGTT yaptırmayı kabul eden 129 ve GDM taraması için 75 g OGTT yaptırmayan 133 olmak üzere toplam 262 gebe dahil edildi. Gebelerin demografik özellikleri, eğitim düzeyleri ve gelir seviyeleri araştırıldı. Bulgular: OGTT yapılan grupta GDM sıklığı %7.9'du (n=10). OGTT yaptıran grupta VKİ daha yüksekti ve gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (29.17 ± 5.67 vs. 26.93 ± 4.02; p= 0.003). Gruplar eğitim seviyeleri açısından karşılaştırıldığında, OGTT yaptıran grupta yalnızca okur-yazar olan gebelerin oranı daha yüksekti (8.5% vs. 0; p=0.004). OGTT yaptırmayan grupta bunun en sık nedeni 57.8% oranında testin bebeğe zarar vereceği endişesiydi (n=77), ikinci sıklıkta bu testin özellikle görsel medyada yer alan bazı sağlık personelleri tarafından önerilmemesi geliyordu (30.8%, n=41). Sonuç: Son yıllarda gebelerin GDM taraması için OGTT yaptırma oranları düşmektedir. Bunun başlıca nedenleri arasında özellikle görsel medyada var olan bilgi kirliliği ve gebelerin sağlık personeli tarafından yeterinde bilgilendirilmemesi gösterilebilir. Bu nedenle sağlık bakımını sağlayan tüm paydaşlar tarafından prekonsepsiyonel dönemden başlayarak gebelik esnasında halkın yanlış bilgi edinmesinin önüne geçecek programlar ortaya koymalı ve bu konudaki bilgi kirliliğinin ortadan kaldırılmalıdır.
Pregestasyonel Diyabet ve Fetal Programlama
Journal of Nutrition and Dietetics, 2020
Pregestasyonel diyabetli gebelerde maternal, fetal ve neonatal komplikasyonların ortaya çıkma riski artmaktadır. İntrauterin çevre; gen ekspresyonundaki değişiklikler, oksidatif stres ve epigenetik modifikasyon gibi yolaklar üzerinden fetal programlanmaya katkıda bulunur. Özellikle fetüsün maternal dönemde hiperglisemi ile karşılaşmış olması intrauterin çevresi için endişe verici bir konudur. Bu nedenle hiperglisemi riski olan bireylerde, gebelik öncesi dönemde glisemik kontrol sağlanana kadar aile planlaması yapılmalıdır. Gestasyonel dönemde ise fetal riskleri ve gebelik komplikasyonlarını en aza indirgeyebilmek için ortalama kan glukoz düzeyi 100 mg/dL (5.6 mmol/L) ve HbA1c değeri
Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2019
Gebeler için bir diyabet tarama yöntemi olan Oral Glukoz Tolerans Testi, Gestasyonel Diabetes Mellitus tanısı koymada ve erken teşhiste anne ve bebek için çok önemlidir. Bu çalışmada da Gestasyonel Diabetes Mellitus'lu bireylerde "Visfatin ve Obestatin" parametreleri ile insülin direnci ile ilgili parametrelerler karşılaştırılarak aralarındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 41 sağlıklı (kontrol grubu) ve 34 Gestasyonel Diabetes Mellitus tanısı alan bireyler dahil edilmiştir. Gönüllü katılım belgesi dolduran gebelerden rutin tahlilleri sırasında bir defaya mahsus aprotinin içeren tüplere kan örnekleri alınarak gerekli parametreler çalışılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen gruplar arasında yaş dağılımı anlamlı bulunmuştur. Gestasyonel Diabetes Mellitus ve kontrol grupları serum lipit düzeyleri açısından karşılaştırıldığında trigliserid değeri gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p <0.05). İnsülin direnci gelişen ve insülin direnci gelişmemiş olan Gestasyonel Diabetes Mellitus' lu gebelerde obestatin düzeyleri arasında anlamlı bir fark varken (p<0.05), visfatin düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Sonuç: Çalışmada obestatin ile insülin direnci arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0.05). Gestasyonel Diabetes Mellitus grubunun obestatin düzeyleri, kontrol grubunun obestatin düzeylerine göre anlamlı şekilde yüksek bulunması obestatin parametresinin Gestasyonel Diabetes Mellitus tanı parametresi olarak kullanılabileceğini düşündürmüştür (p<0.05).