Alpha process (original) (raw)
알파 반응은 항성에서 헬륨이 무거운 원소로 변하는 두가지 방식의 핵융합 중 하나이다. 나머지 하나의 방식은 삼중 알파 과정이다. 헬륨만 있으면 발생하는 삼중 알파 과정과는 달리, 알파 반응에서는 탄소가 생성된 후에는 헬륨을 소모하는 다른 반응도 가능하다. 이 모든 반응은 매우 낮은 비율로 일어나며, 항성의 에너지 생산에는 크게 기여하지 않는다. 게다가 네온보다 무거운 원소(원자번호>20)의 경우에는 강해지는 쿨롱 장벽때문에 더욱 빈도가 낮아진다.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | عملية ألفا أو ( تفاعلات ألفا ) هي إحدى نوعي تفاعلات الاندماج النووي في النجوم، حيث يتم تحويل الهيليوم إلى عناصر أثقل. أما النوع الآخر فهو عملية ألفا الثلاثية، والتي لا تحتاج سوى لعنصر الهيليوم في حال وجود الكربون، ويتبع ذلك عدة تفاعلات كالآتي : 6C + 2هيليوم → 8O + γ 8O + 2هيليوم → 10نيون + γ 10نيون + 2هيليوم → 12مغنسيوم + γ حيث γ أشعة غاما التي تحمل جزءا من الطاقة الناتجة من التفاعل، فهي تختلف طاقتها من تفاعل إلى آخر. يلاحظ تساوي مجموع البروتونات قبل وبعد التفاعل . كل هذه التفاعلات تحدث بمعدلات منخفضة للغاية، وبالتالي لا تسهم بشكل كبير في إنتاج الطاقة في النجوم؛ أما العناصر الأثقل من النيون (العدد الذري> 10)، فيصعب تكونها نظراً لزيادة التنافر بين شحنة النواة وشحنة جسيم ألفا وكلتاهما موجبة الشحنة (انظرقانون كولوم). تسمى بعض العناصر ب عناصر عملية ألفا أو عناصر ألفا لأن أكثر نظائرها استقراراً تمثل مضاعفات لوزن نواة ذرة الهيليوم (جسيم ألفا). عناصر ألفا هي الكربون النيتروجين والأكسجين النيون الماغنسيوم السيليكون الكبريت الأرجون الكالسيوم التيتانيوم. تتكون هذه العناصر عن طريق تفاعلات الهيليوم في عملية احتراق السيليكون، والتي تسبق تحول النجم إلى مستعر أعظم من الدرجة الثانية. وفرة عناصر ألفا في النجوم، يعبر عنها بالمعادلة اللوغاريتمية التالية : حيث و هما عدد ذرات عناصر ألفا وعدد ذرات الحديد في وحدة الحجم. نظرياً وطبقاً لعلم تطور المجرات، يعتقد بأن الكون كان يحتوي سابقاً على عناصر ألفا بنسبة أعلى مقارنة بالحديد. في المستعرات العظمى من الدرجة الثانية، يتكون عناصر الأكسجين وعناصر ألفا (النيون والماغنسيوم والكربون والكبريت والأرجون والتيتانيوم والكالسيوم)، بينما في المستعرات العظمى من الدرجة الأولى فيتكون عناصر الكوبالت الفاناديوم الكروم المنجنيز الحديد النيكل. (ar) Alfa proces, také známý jako alfa žebřík, je, společně s 3-alfa reakcí, jedním ze dvou typů reakcí, kterými se ve hvězdách přeměňuje helium na těžší prvky. Při 3-alfa reakci je spotřebováváno pouze helium, ze kterého vzniká uhlík. Jakmile se nahromadí dostatek uhlíku, následují další reakce, které již tvoří alfa proces, přičemž spolu reagují helium a produkt předchozí reakce: Energie E se uvolní převážně jako záření gama. Tato řada končí u 56Ni, neboť při pohlcení jádra helia tímto nuklidem se energie spotřebovává (reakce je endotermní). Všechny tyto reakce probíhají při teplotách a tlacích uvnitř hvězd jen v malé míře a tak nejsou významným zdrojem energie hvězdy; prvky těžší než neon vznikají stálé obtížněji kvůli rostoucím . Prvky alfa procesu jsou pojmenovány podle toho, že vznikají při tomto procesu, jako izotopy, které mají nukleonová čísla dělitelná čtyřmi. Stabilními produkty alfa procesu jsou izotopy C, O, Ne, Mg, Si, S, Ar a Ca. Jsou syntetizovány před zahájením , které je prekurzorem supernov II. typu. Křemík a vápník jsou tvořeny výhradně při alfa procesu. Rozšíření alfa prvků ve hvězdách se často vyjadřuje logaritmicky: ,kde a je obsah alfa prvků a železa. (cs) El procés alfa és un dels dos tipus de reaccions de fusió nuclear pels quals els estels converteixen l'heli en elements més pesants; l'altre és el procés triple alfa.Mentre el procés triple alfa només li cal l'heli, el procés alfa es produeix quan l'estel ja ha produït carboni, a partir del qual pot sintetitzar altres elements més pesants, com es mostre en les reaccions següents: , Q = 7.16 МeV, Q = 4.73 МeV, Q = 9.31 МeV, Q = 9.98 МeV, Q = 6.95 МeV (L'energia es consumeix i el nucli de l'estel s'esfondra) Totes aquestes reaccions tenen una freqüència molt baixa i per tant no contribueixen significativament a la producció d'energia en els estels;amb elements més pesats que el neó (nombre atòmic > 10) encara té una freqüència més baixa a causa de l'augment de la força de repulsió electroestàtica. El nom d'elements de procés alfa o elements alfa els elements els isòtops més abundants dels quals són múltiples sencers de la massa del nucli d'heli (partícula alfa). Els elements alfa són Z ≤ 22: (C, N), O, Ne, Mg, Si, S, Ar, Ca, Ti. Se sintetitzen per captura alfa en l'estat precursor de la . El silici i el calci són elements purament de procés alfa. El magnesi es pot cremar per reaccions de captura protònica. Hi ha controvèrsia sobre la consideració de l'oxigen com a elelment alfa. L'oxigen és un element alfa en els estels de població II de baixa metal·licitat. Es produeix en supernoves de tipus II i el seu enriquiment està ben correlacionat amb l'enriquiment d'altres elements de procés alfa. Algunes vegades es considera el C i el N com a elements de procés alfa, ja que se sintetitzen en reaccions nuclears de captura alfa. L' d'elements alfa als estels s'expressa normalment en l'algoritme: , On i són el nombre d'àtoms d'elements alfa i Fe per unitat de volum. (ca) The alpha process, also known as the alpha ladder, is one of two classes of nuclear fusion reactions by which stars convert helium into heavier elements, the other being the triple-alpha process. The triple-alpha process consumes only helium, and produces carbon. After enough carbon has accumulated, further reactions below take place, listed below. Each step only consumes helium and the product of the previous reaction. The energy produced each the reaction, E , is primarily in the gamma ray (γ), with a small amount taken by the byproduct element, as added momentum. It is a common misconception that the above sequence ends at (or , which is a decay product of ) because it is the most tightly bound nuclide - i.e., having the highest nuclear binding energy per nucleon, and production of heavier nuclei would require energy (be endothermic) instead of releasing it (exothermic). (Nickel-62) is actually the most tightly bound nuclide in terms of binding energy (though 56Fe has a lower energy or mass per nucleon). The reaction 56Fe + 4He → 60Ni is actually exothermic, but nonetheless the sequence does effectively end at iron. The sequence stops before producing because conditions in stellar interiors cause the competition between photodisintegration and the alpha process to favor photodisintegration around iron. This leads to more being produced than All these reactions have a very low rate at the temperatures and densities in stars and therefore do not contribute significant energy to a star's total output. They occur even less easily with elements heavier than neon (atomic number N > 10 ), due to the increasing Coulomb barrier. (en) Η διαδικασία άλφα, επίσης γνωστή ως σκάλα άλφα, είναι μία από τις δύο κατηγορίες αντιδράσεων πυρηνικής σύντηξης με τις οποίες τα αστέρια μετατρέπουν το ήλιο σε βαρύτερα στοιχεία. Η άλλη διαδικασία είναι η λεγόμενη τρία άλφα . Η διαδικασία τρία άλφα καταναλώνει μόνο ήλιο και παράγει άνθρακα. Αφού συσσωρευτεί αρκετός άνθρακας, λαμβάνουν χώρα οι παρακάτω αντιδράσεις, καταναλώνοντας μόνο ήλιο και το προϊόν της προηγούμενης αντίδρασης. όπου Ε είναι η ενέργεια που παράγεται από την αντίδραση και απελευθερώνεται κυρίως ως ακτίνες γάμμα ( γ ). Είναι μια συνήθης παρανόηση ότι η παραπάνω ακολουθία καταλήγει σε (ή , το οποίο είναι προϊόν αποσύνθεσης του ) επειδή είναι το πιο σταθερό νουκλίδιο - δηλαδή, έχει την υψηλότερη πυρηνική ενέργεια δέσμευσης ανά νουκλεόνιο και η παραγωγή βαρύτερων πυρήνων απαιτεί ενέργεια (είναι ενδόθερμη ) αντί να την απελευθερώνει ( εξώθερμη ). Στην πραγματικότητα όμως το ( Νικέλιο-62 ) είναι το πιο σταθερό νουκλίδιο. Ωστόσο, η ακολουθία τελειώνει στις επειδή οι συνθήκες στο εσωτερικό ενός άστρου προκαλούν τον ανταγωνισμό μεταξύ της φωτοδιάσπασης και της διαδικασίας άλφα και τελικά ευνοεί τη φωτοδιάσπαση γύρω από το σίδηρο, οδηγώντας στην παραγωγή περισσότερου από ότι . Όλες οι παραπάνω αντιδράσεις έχουν πολύ χαμηλό ρυθμό στις θερμοκρασίες και πυκνότητες που υπάρχουν στα άστρα και επομένως δεν συμβάλλουν σημαντικά στην παραγωγή ενέργειας στο εσωτερικό ενός αστεριού. Αυτές που αφορούν στοιχεία βαρύτερα από το νέον ( ατομικός αριθμός > 10), συμβαίνουν ακόμη πιο δύσκολα λόγω της αυξανόμενης άπωσης Coulomb ανάμεσα στα σωμάτια άλφα και τους θετικά φορτισμένους πυρήνες. Τα στοιχεία που δημιουργούνται με τη διαδικασίας άλφα είναι γνωστά ως στοιχεία άλφα, διότι τα πιο άφθονα ευσταθή ισότοπά τους είναι ακέραια πολλαπλάσια του τέσσερα που είναι η μάζα ενός πυρήνα ηλίου (σωματίδιο άλφα ). Αυτά τα ισότοπα είναι γνωστά ως νουκλεΐδια άλφα . Ευσταθή στοιχεία άλφα είναι: C, O, Ne, Mg, Si και S ; Τα Ar και Ca είναι παρατηρησιακά ευσταθή . Συντίθενται με σύλληψη άλφα πριν από τη διαδικασία σύντηξης πυριτίου που αποτελεί πρόδρομο της δημιουργίας ενός υπερκαινοφανή τύπου ΙΙ. Το πυρίτιο και το ασβέστιο είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά της διαδιακασίας άλφα. Το μαγνήσιο μπορεί να καεί με αντιδράσεις δέσμευσης πρωτονίων. Όσο για το οξυγόνο, ορισμένοι συγγραφείς το θεωρούν ως στοιχείο άλφα, ενώ άλλοι όχι. Το οξυγόνο είναι σίγουρα ένα στοιχείο άλφα στα αστέρια πληθυσμού II χαμηλής μεταλλικότητας. Παράγεται σε υπερκαινοφανείς τύπου II και η αύξηση της παρουσίας του συσχετίζεται καλά με τη αντίστοιχη αύξηση άλλων στοιχείων της διαδικασίας άλφα. Μερικές φορές ο άνθρακας και το άζωτο θεωρούνται στοιχεία διεργασίας άλφα, καθώς συντίθενται σε πυρηνικές αντιδράσεις δέσμευσης άλφα. Η αφθονία των στοιχείων άλφα στα αστέρια εκφράζεται συνήθως με λογαριθμικό τρόπο: , Εδώ και είναι ο αριθμός των στοιχείων άλφα και πυρήνων σιδήρου ανά μονάδα όγκου. Τα μοντέλα θεωρητικής γαλαξιακής εξέλιξης προβλέπουν ότι στο νεαρό σύμπαν υπήρχαν περισσότερα στοιχεία άλφα σε σχέση με το σίδηρο. Οι υπερκαινοφανείς τύπου II συνθέτουν κυρίως οξυγόνο και τα άλφα στοιχεία (Ne, Mg, Si, S, Ar, Ca και Ti), ενώ οι υπερκαινοφανείς τύπου Ia παράγουν κυρίως στοιχεία της κορυφής του σιδήρου ( Ti, V, Cr, Mn, Fe, Co και Ni ) αλλά και άλφα στοιχεία. (el) En astrophysique, les réactions α sont, avec les réactions triple α, l'un des deux types de réactions de fusion nucléaire par lesquelles les étoiles convertissent l'hélium en éléments chimiques plus lourds. À la différence des réactions triple α, qui convertissent l'hélium en carbone, les réactions α convertissent le carbone en magnésium par fusions successives de trois particules α : 126C (α, γ) 168O (α, γ) 2010Ne (α, γ) 2412Mg. Toutes ces réactions synthétisent les différents nucléides α jusqu'au 5628Ni. Leur cinétique très lente ne contribue que faiblement à la production de l'énergie des étoiles. Avec les éléments plus lourds que le néon, dont le numéro atomique est égal à 10, ces réactions sont rendues encore plus difficiles par la barrière coulombienne, qui devient de moins en moins franchissable. Dans le cœur des étoiles massives en fin de vie, les particules α nécessaires pour ces réactions α sont produites par les réactions inverses, par exemple la photodésintégration des noyaux présents dans le cœur. Le 5628Ni est l'élément α dont l'énergie de liaison nucléaire par nucléon est la plus élevée : la production des particules α avec les noyaux présents dans le cœur de l'étoile requiert plus d'énergie que la synthèse d'éléments α plus lourds que le 5628Ni. Quand le cœur d'une étoile est entièrement converti en 5628Ni, il ne peut plus produire d'énergie par réactions α. Ce cœur s'effondre, les couches supérieures de l'étoile s'effondrent également sur le cœur, qui se comprime et s'échauffe. Les matériaux présents dans ces couches peuvent alors donner lieu à d'autres réactions nucléaires. Le cœur subit une neutronisation (absorption des électrons par les protons) et irradie l'essentiel de l'énergie gravitationnelle, transmise au noyau lors de l'effondrement, sous forme d'antineutrinos qui soufflent les couches externes ; l'étoile explose alors en supernova. Les éléments des réactions α, ou éléments α, sont appelés ainsi parce que leur isotope le plus abondant est constitué d'un noyau correspondant à un nombre entier de particules α : ce sont l'oxygène (O), le néon (Ne), le magnésium (Mg), le silicium (Si), le soufre (S), l'argon (Ar), le calcium (Ca) et le titane (Ti) ; qui sont formés par captures α lors de la fusion du silicium des étoiles de plus de huit masses solaires précédant l'explosion en supernova de type II. D'une manière générale, les supernovas de type II produisent les éléments α ; tandis que les supernovas de type Ia synthétisent les éléments du pic du fer : vanadium, chrome, manganèse, fer, cobalt et nickel. (fr) 알파 반응은 항성에서 헬륨이 무거운 원소로 변하는 두가지 방식의 핵융합 중 하나이다. 나머지 하나의 방식은 삼중 알파 과정이다. 헬륨만 있으면 발생하는 삼중 알파 과정과는 달리, 알파 반응에서는 탄소가 생성된 후에는 헬륨을 소모하는 다른 반응도 가능하다. 이 모든 반응은 매우 낮은 비율로 일어나며, 항성의 에너지 생산에는 크게 기여하지 않는다. 게다가 네온보다 무거운 원소(원자번호>20)의 경우에는 강해지는 쿨롱 장벽때문에 더욱 빈도가 낮아진다. (ko) Il processo alfa è una delle due classi di reazioni di fusione nucleare tramite le quali le stelle convertono l'elio in elementi più pesanti (l'altro è il processo tre alfa). (it) アルファ反応（アルファはんのう、英: alpha process, alpha reactions）とは恒星の中で起きる核融合反応である。恒星の中でヘリウムを原料により重い元素が作られる核融合反応には2種類あるが、そのうちの1つがアルファ反応であり、他方がトリプルアルファ反応である。 トリプルアルファ反応はヘリウムのみで進行するが、アルファ反応が開始されるには炭素が存在する必要がある。反応の一例を以下に示す。 全ての反応は反応速度が低く、恒星のエネルギー生産にはあまり寄与しない。特にネオンより重い元素 (原子番号 > 10) ではクーロン障壁の増大によりさらに起こりにくくなる。 (ja) Альфа-процесс (α-процесс) — ядерная реакция захвата α-частиц ядрами лёгких элементов. В звёздах он является основным источником производства химических элементов от гелия до никеля. Далее приведены наиболее значимые α-процессы. , Q = 7,16 МэВ, Q = 4,73 МэВ, Q = 9,31 МэВ, Q = 9,98 МэВ, Q = 6,95 МэВ (ru) O processo alfa (ou reações alfa) é uma das duas classes de fusão nuclear, através da qual as estrelas convertem o hélio em elementos mais pesados, sendo o outro o processo triplo-alfa. Ao passo que o processo triplo-alfa requer apenas hélio, na presença de carbono outras reações que consomem hélio se tornam possíveis: , Q = 7.16 МeV, Q = 4.73 МeV, Q = 9.31 МeV, Q = 9.98 МeV, Q = 6.95 МeV Todas estas reações possuem uma taxa muito baixa e portanto não contribuem significativamente para a produção energética das estrelas;na presença de elementos mais pesados que o neônio (número atômico > 10) esse processo ocorre com dificuldade ainda maior, devido à crescente barreira de Coulomb. Os elementos do processo alfa (ou elementos alfa) são assim denominados quando seus isótopos mais abundantes são múltiplos íntegros da massa do núcleo do hélio (a partícula alfa). Os elementos alfa são Z ≤ 22: (C, N), O, Ne, Mg, Si, S, Ar, Ca e Ti. Esses elementos são sintetizados pela captura alfa no processo de fusão nuclear do silício precursor das supernovas tipo II. O silício e o cálcio são elementos derivados puramente do processo alfa. O magnésio pode ser consumido por reações de captura protônica. Quanto ao oxigênio, alguns o consideram um elemento alfa, outros não. O oxigênio é sem dúvidas um elemento alfa em estrelas de População II de baixa metalicidade. Este elemento é produzido em supernovas do tipo II e seu aprimoramento é intimamente relacionado ao aprimoramento de outros elementos do processo alfa. Às vezes, C e N são considerados elementos do processo alfa, considerando que eles são sintetizados em reações nucleares de captura alfa. A abundância de elementos alfa em estrelas é geralmente expressa de maneira logarítimica: , Em que e representam o número atômico dos elementos alfa e Fe os átomos por volume unitário. Modelos teóricos de evolução galática preveem que nos primórdios do universo havia mais elementos alfa em relação a Fe. As supernovas do tipo II sintetizam principalmente oxigênio e elementos alfa (Ne, Mg, Si, S, Ar, Ca e Ti) enquanto as supernovas tipo II produzem elementos do (V, Cr, Mn, Fe, Co e Ni). (pt) Alfaprocessen är en form av fusion där en heliumkärna (alfapartikel) smälter samman med en tyngre atomkärna. Processen sker endast under de höga tryck och temperaturer, som råder i tunga stjärnors jättefas. Det förekommer två former av nukleosyntes i stjärnor, där helium fusionerar till tyngre ämnen. Den ena är trippel-alfa-processen där tre heliumkärnor sammansmälter till en kolkärna. Den andra är alfaprocessen, som är en fortsättning på trippel-alfa-processen, där helium fusionerar med kol och andra tyngre atomkärnor och skapar successivt tyngre grundämnen. Grundämen som skapas av (trippel-alfa-processen) och den efterföljande alfaprocesser är: (C, N), O, Ne, Mg, Si, S, Ar, Ca, Ti. När en alfapartikel fusionerar med en tyngre atomkärna så frigörs ca 4 MeV. Ju tyngre ämnen som skapas, desto mer energi går åt för att fusionen skall kunna ske. En gräns går vid atomkärnor med 56 nukleoner. Skapas tyngre ämnen än järn genom fusion, så går det åt mer energi än vad som avges vid fusionen. Stjärnan kommer att avkylas och falla samman i en supernovaexplosion. (sv) 氦核作用 （或α作用、α反應，英語：alpha process, alpha reactions））是兩種核融合的類型之一，能將恆星的氦轉換成重元素，另一種即是3氦過程（3α反應）。當3氦反應進行時三重α工藝僅消耗氦氣，並產生碳。當積累足夠的碳後，以下的反應將發生，所有反應僅消耗氦氣和先前反應的產物。 , Q = 7.16 MeV, Q = 4.73 MeV, Q = 9.31 MeV, Q = 9.98 MeV, Q = 6.95 MeV 反应的过程是： 氦-4 → 铍-8 → 碳-12 → 氧-16 → 氖-20 → 镁-24 → 矽–28 → 硫–32 → 氩–36 → 钙–40 → 钛–44 → 铬–48 → 铁–52 → 镍–56 其中从氦-4开始到矽-28的反应过程叫氦聚变，从矽-28开始至镍-56的反应过程叫矽燃烧过程。所有這些反應在恆星內部發生的比率都不高，因此對於能量的貢獻並不大；比氖（原子量 > 10）重的元素，由於庫侖障壁的增加，因此不太容易產生。 所謂的α作用元素 （或α元素）是質量為氦核（α粒子）整數倍的同位素，它們的豐度是最高的。 α元素的原子序数≤ 28：He、Be、C、O、Ne、Mg、Si、S、Ar、Ca、Ti、Cr、Fe、Ni。它们在II型超新星的矽融合過程中經由α捕獲而形成，镍-56是大质量恒星以核融合能产生的最后一种元素。 矽和鈣是純粹的α作用元素，鎂可以由氫核捕獲的燃燒過程中產生。至於氧，有些人認為是α作用元素，但也有人認為不是，在金屬量低的第二星族星中，氧確實是α作用元素；其他的在第二型超新星中產生的α作用元素，它們增加的質量都和氦的質量有很好的關聯性。有時候碳和氮也會被視為α作用元素，因為它們是經由α捕獲所形成的元素。 在恆星內的α作用元素豐度通常都以對數的形式來表達： , 此處和分別是每單位體積內α作用元素和鐵原子的數量。理論的星系演化模型預測在宇宙的早期，相對於鐵有更多的α作用元素。第二型超新星主要合成的元素是氧和α作用元素（氖、鎂、矽、硫、氬、鈣和鈦），而Ia超新星在鐵峰頂產生元素（V、Cr、Mn、Fe、Co和Ni）。 (zh) Альфа-процес — ядерна реакція захоплення α-частинок ядрами легких елементів. У зорях він є одним із джерел енергії та основним шляхом синтезу деяких хімічних елементів від Оксигену до нікелю. Далі наведено найважливіші α-процеси. , Q = 7,16 МеВ, Q = 4,73 МеВ, Q = 9,31 МеВ, Q = 9,98 МеВ, Q = 6,95 МеВ[джерело?][джерело?][джерело?][джерело?] (uk) |
| dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/Kernfusionen1_en.png?width=300 |
| dbo:wikiPageExternalLink | https://academic.oup.com/mnras/article/379/4/1618/999686 |
| dbo:wikiPageID | 217607 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 9175 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1090315406 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Calcium dbr:Carbon dbr:Metallicity dbr:Neon dbr:Nitrogen dbr:Argon dbr:Nuclide dbr:Proton_capture dbc:Nucleosynthesis dbr:Coulomb_barrier dbr:Cobalt dbr:Endothermic dbr:Gamma_ray dbr:Magnesium dbr:Manganese dbr:Stellar_population dbr:CNO_cycle dbr:Titanium dbr:Type_II_supernova dbr:Galaxy_formation_and_evolution dbr:Helium dbr:Iron_peak dbr:Alpha_particle dbr:Alpha_nuclide dbr:Nickel dbr:Nickel-62 dbr:Nuclear_fusion dbr:Nucleon dbr:Oxygen dbr:Chromium dbr:Vanadium dbr:Atomic_number dbr:Iron dbc:Nuclear_fusion dbr:Sulfur dbr:Exothermic dbr:Observationally_stable dbr:Type_Ia_supernova dbr:Silicon dbr:Nuclear_binding_energy dbr:Photodisintegration dbr:Triple-alpha_process dbr:Silicon_burning_process dbr:File:Kernfusionen1_en.png dbr:File:Nuclear_energy_generation.svg |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Cite_journal dbt:More_citations_needed dbt:Mvar dbt:Nuclear_processes dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Sup dbt:Which dbt:Star |
| dcterms:subject | dbc:Nucleosynthesis dbc:Nuclear_fusion |
| rdfs:comment | 알파 반응은 항성에서 헬륨이 무거운 원소로 변하는 두가지 방식의 핵융합 중 하나이다. 나머지 하나의 방식은 삼중 알파 과정이다. 헬륨만 있으면 발생하는 삼중 알파 과정과는 달리, 알파 반응에서는 탄소가 생성된 후에는 헬륨을 소모하는 다른 반응도 가능하다. 이 모든 반응은 매우 낮은 비율로 일어나며, 항성의 에너지 생산에는 크게 기여하지 않는다. 게다가 네온보다 무거운 원소(원자번호>20)의 경우에는 강해지는 쿨롱 장벽때문에 더욱 빈도가 낮아진다. (ko) Il processo alfa è una delle due classi di reazioni di fusione nucleare tramite le quali le stelle convertono l'elio in elementi più pesanti (l'altro è il processo tre alfa). (it) アルファ反応（アルファはんのう、英: alpha process, alpha reactions）とは恒星の中で起きる核融合反応である。恒星の中でヘリウムを原料により重い元素が作られる核融合反応には2種類あるが、そのうちの1つがアルファ反応であり、他方がトリプルアルファ反応である。 トリプルアルファ反応はヘリウムのみで進行するが、アルファ反応が開始されるには炭素が存在する必要がある。反応の一例を以下に示す。 全ての反応は反応速度が低く、恒星のエネルギー生産にはあまり寄与しない。特にネオンより重い元素 (原子番号 > 10) ではクーロン障壁の増大によりさらに起こりにくくなる。 (ja) Альфа-процесс (α-процесс) — ядерная реакция захвата α-частиц ядрами лёгких элементов. В звёздах он является основным источником производства химических элементов от гелия до никеля. Далее приведены наиболее значимые α-процессы. , Q = 7,16 МэВ, Q = 4,73 МэВ, Q = 9,31 МэВ, Q = 9,98 МэВ, Q = 6,95 МэВ (ru) Альфа-процес — ядерна реакція захоплення α-частинок ядрами легких елементів. У зорях він є одним із джерел енергії та основним шляхом синтезу деяких хімічних елементів від Оксигену до нікелю. Далі наведено найважливіші α-процеси. , Q = 7,16 МеВ, Q = 4,73 МеВ, Q = 9,31 МеВ, Q = 9,98 МеВ, Q = 6,95 МеВ[джерело?][джерело?][джерело?][джерело?] (uk) عملية ألفا أو ( تفاعلات ألفا ) هي إحدى نوعي تفاعلات الاندماج النووي في النجوم، حيث يتم تحويل الهيليوم إلى عناصر أثقل. أما النوع الآخر فهو عملية ألفا الثلاثية، والتي لا تحتاج سوى لعنصر الهيليوم في حال وجود الكربون، ويتبع ذلك عدة تفاعلات كالآتي : 6C + 2هيليوم → 8O + γ 8O + 2هيليوم → 10نيون + γ 10نيون + 2هيليوم → 12مغنسيوم + γ حيث γ أشعة غاما التي تحمل جزءا من الطاقة الناتجة من التفاعل، فهي تختلف طاقتها من تفاعل إلى آخر. يلاحظ تساوي مجموع البروتونات قبل وبعد التفاعل . وفرة عناصر ألفا في النجوم، يعبر عنها بالمعادلة اللوغاريتمية التالية : (ar) El procés alfa és un dels dos tipus de reaccions de fusió nuclear pels quals els estels converteixen l'heli en elements més pesants; l'altre és el procés triple alfa.Mentre el procés triple alfa només li cal l'heli, el procés alfa es produeix quan l'estel ja ha produït carboni, a partir del qual pot sintetitzar altres elements més pesants, com es mostre en les reaccions següents: , Q = 7.16 МeV, Q = 4.73 МeV, Q = 9.31 МeV, Q = 9.98 МeV, Q = 6.95 МeV (L'energia es consumeix i el nucli de l'estel s'esfondra) L' d'elements alfa als estels s'expressa normalment en l'algoritme: , (ca) Alfa proces, také známý jako alfa žebřík, je, společně s 3-alfa reakcí, jedním ze dvou typů reakcí, kterými se ve hvězdách přeměňuje helium na těžší prvky. Při 3-alfa reakci je spotřebováváno pouze helium, ze kterého vzniká uhlík. Jakmile se nahromadí dostatek uhlíku, následují další reakce, které již tvoří alfa proces, přičemž spolu reagují helium a produkt předchozí reakce: Energie E se uvolní převážně jako záření gama. Tato řada končí u 56Ni, neboť při pohlcení jádra helia tímto nuklidem se energie spotřebovává (reakce je endotermní). ,kde a je obsah alfa prvků a železa. (cs) Η διαδικασία άλφα, επίσης γνωστή ως σκάλα άλφα, είναι μία από τις δύο κατηγορίες αντιδράσεων πυρηνικής σύντηξης με τις οποίες τα αστέρια μετατρέπουν το ήλιο σε βαρύτερα στοιχεία. Η άλλη διαδικασία είναι η λεγόμενη τρία άλφα . Η διαδικασία τρία άλφα καταναλώνει μόνο ήλιο και παράγει άνθρακα. Αφού συσσωρευτεί αρκετός άνθρακας, λαμβάνουν χώρα οι παρακάτω αντιδράσεις, καταναλώνοντας μόνο ήλιο και το προϊόν της προηγούμενης αντίδρασης. όπου Ε είναι η ενέργεια που παράγεται από την αντίδραση και απελευθερώνεται κυρίως ως ακτίνες γάμμα ( γ ). , (el) The alpha process, also known as the alpha ladder, is one of two classes of nuclear fusion reactions by which stars convert helium into heavier elements, the other being the triple-alpha process. The triple-alpha process consumes only helium, and produces carbon. After enough carbon has accumulated, further reactions below take place, listed below. Each step only consumes helium and the product of the previous reaction. The energy produced each the reaction, E , is primarily in the gamma ray (γ), with a small amount taken by the byproduct element, as added momentum. (en) En astrophysique, les réactions α sont, avec les réactions triple α, l'un des deux types de réactions de fusion nucléaire par lesquelles les étoiles convertissent l'hélium en éléments chimiques plus lourds. À la différence des réactions triple α, qui convertissent l'hélium en carbone, les réactions α convertissent le carbone en magnésium par fusions successives de trois particules α : 126C (α, γ) 168O (α, γ) 2010Ne (α, γ) 2412Mg. (fr) O processo alfa (ou reações alfa) é uma das duas classes de fusão nuclear, através da qual as estrelas convertem o hélio em elementos mais pesados, sendo o outro o processo triplo-alfa. Ao passo que o processo triplo-alfa requer apenas hélio, na presença de carbono outras reações que consomem hélio se tornam possíveis: , Q = 7.16 МeV, Q = 4.73 МeV, Q = 9.31 МeV, Q = 9.98 МeV, Q = 6.95 МeV A abundância de elementos alfa em estrelas é geralmente expressa de maneira logarítimica: , (pt) Alfaprocessen är en form av fusion där en heliumkärna (alfapartikel) smälter samman med en tyngre atomkärna. Processen sker endast under de höga tryck och temperaturer, som råder i tunga stjärnors jättefas. När en alfapartikel fusionerar med en tyngre atomkärna så frigörs ca 4 MeV. Ju tyngre ämnen som skapas, desto mer energi går åt för att fusionen skall kunna ske. En gräns går vid atomkärnor med 56 nukleoner. Skapas tyngre ämnen än järn genom fusion, så går det åt mer energi än vad som avges vid fusionen. Stjärnan kommer att avkylas och falla samman i en supernovaexplosion. (sv) 氦核作用 （或α作用、α反應，英語：alpha process, alpha reactions））是兩種核融合的類型之一，能將恆星的氦轉換成重元素，另一種即是3氦過程（3α反應）。當3氦反應進行時三重α工藝僅消耗氦氣，並產生碳。當積累足夠的碳後，以下的反應將發生，所有反應僅消耗氦氣和先前反應的產物。 , Q = 7.16 MeV, Q = 4.73 MeV, Q = 9.31 MeV, Q = 9.98 MeV, Q = 6.95 MeV 反应的过程是： 氦-4 → 铍-8 → 碳-12 → 氧-16 → 氖-20 → 镁-24 → 矽–28 → 硫–32 → 氩–36 → 钙–40 → 钛–44 → 铬–48 → 铁–52 → 镍–56 其中从氦-4开始到矽-28的反应过程叫氦聚变，从矽-28开始至镍-56的反应过程叫矽燃烧过程。所有這些反應在恆星內部發生的比率都不高，因此對於能量的貢獻並不大；比氖（原子量 > 10）重的元素，由於庫侖障壁的增加，因此不太容易產生。 所謂的α作用元素 （或α元素）是質量為氦核（α粒子）整數倍的同位素，它們的豐度是最高的。 α元素的原子序数≤ 28：He、Be、C、O、Ne、Mg、Si、S、Ar、Ca、Ti、Cr、Fe、Ni。它们在II型超新星的矽融合過程中經由α捕獲而形成，镍-56是大质量恒星以核融合能产生的最后一种元素。 , (zh) |
| rdfs:label | عملية ألفا (ar) Procés alfa (ca) Alfa proces (cs) Διαδικασία άλφα (el) Alpha process (en) Réaction alpha (fr) Processo alfa (it) 알파 반응 (ko) アルファ反応 (ja) Processo alfa (pt) Альфа-процесс (ru) Alfaprocessen (sv) Альфа-процес (uk) 氦核作用 (zh) |
| owl:sameAs | freebase:Alpha process wikidata:Alpha process dbpedia-ar:Alpha process dbpedia-be:Alpha process dbpedia-ca:Alpha process dbpedia-cs:Alpha process dbpedia-el:Alpha process dbpedia-fa:Alpha process dbpedia-fi:Alpha process dbpedia-fr:Alpha process dbpedia-it:Alpha process dbpedia-ja:Alpha process dbpedia-ko:Alpha process http://lt.dbpedia.org/resource/Alfa_procesas dbpedia-pt:Alpha process dbpedia-ro:Alpha process dbpedia-ru:Alpha process http://si.dbpedia.org/resource/ඇල්ෆා_ක්රියාවලිය dbpedia-sv:Alpha process dbpedia-uk:Alpha process dbpedia-vi:Alpha process dbpedia-zh:Alpha process https://global.dbpedia.org/id/CDP8 |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Alpha_process?oldid=1090315406&ns=0 |
| foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/Kernfusionen1_en.png wiki-commons:Special:FilePath/Nuclear_energy_generation.svg |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Alpha_process |
| is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Alpha_element dbr:Alpha_elements dbr:Alpha_ladder dbr:Alpha_process_elements dbr:Alpha_reactions |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Primordial_nuclide dbr:Argon dbr:Index_of_physics_articles_(A) dbr:Presolar_grains dbr:(α/Fe)_versus_(Fe/H)_diagram dbr:Silicon-burning_process dbr:Roles_of_chemical_elements dbr:NGC_4815 dbr:NGC_5694 dbr:NGC_5897 dbr:NGC_6584 dbr:Standard_atomic_weight dbr:Stellar_evolution dbr:Stellar_population dbr:Nucleosynthesis dbr:Wild_Duck_Cluster dbr:Iron_group dbr:Iron_peak dbr:29_Herculis dbr:50_Cancri dbr:81_Geminorum dbr:Alpha_particle dbr:Nickel-62 dbr:Carbon-burning_process dbr:Isotopes_of_sulfur dbr:Isotopes_of_titanium dbr:HD_140283 dbr:HD_219617 dbr:Iron dbr:Iron-56 dbr:Stellar_nucleosynthesis dbr:Sulfur dbr:Borromean_nucleus dbr:Silicon dbr:Outline_of_astronomy dbr:Oxygen-burning_process dbr:Triple-alpha_process dbr:Alpha_element dbr:Alpha_elements dbr:Alpha_ladder dbr:Alpha_process_elements dbr:Alpha_reactions |
| is owl:differentFrom of | dbr:Triple-alpha_process |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Alpha_process |
