Anodic protection (original) (raw)

About DBpedia

Anodic protection (AP) otherwise refer as Anodic Control is a technique to control the corrosion of a metal surface by making it the anode of an electrochemical cell and controlling the electrode potential in an zone where the metal is passive. Anodic protection is used to protect metals that exhibit passivation in environments whereby the current density in the freely corroding state is significantly higher than the current density in the passive state over a wide range of potentials.

Property Value
dbo:abstract Anodic protection (AP) otherwise refer as Anodic Control is a technique to control the corrosion of a metal surface by making it the anode of an electrochemical cell and controlling the electrode potential in an zone where the metal is passive. Anodic protection is used to protect metals that exhibit passivation in environments whereby the current density in the freely corroding state is significantly higher than the current density in the passive state over a wide range of potentials. Anodic protection is used for carbon steel storage tanks containing extreme pH environments including concentrated sulfuric acid and 50 percent caustic soda where cathodic protection is not suitable due to very high current requirements. In anodic protection potentiostat is used to maintain a metal at constant potential with respect to reference electrode. Out of three terminals of the potentiostat one is connected to tank to be protected, another to an auxiliary cathode(platinum) and the third to reference electrode. Thus, a potentiostat maintains a constant potential between tank and reference electrode. An anodic protection system includes an external power supply connected to auxiliary cathodes and controlled by a feedback signal from one or more reference electrodes. Careful design and control is required when using anodic protection for several reasons, including excessive current when passivation is lost or unstable, leading to possible accelerated corrosion. (en) Ochrona anodowa — jedna z metod ochrony metali przed korozją elektrochemiczną, polegająca na połączeniu wszystkich elementów chronionej konstrukcji w jeden zamknięty obwód elektryczny, w którym chroniony metal jest anodą. Na jego powierzchni zachodzą reakcje utleniania, które prowadzą do wytworzenia produktów stałych w formie zwartych warstw nalotowych, np. warstw tlenków, dobrze przylegających do powierzchni metalu i nietworzących roztworów stałych z metalem i z utleniaczem. Dzięki temu korozja zostaje zahamowana (pasywacja). Do anodowej polaryzacji chronionego metalu doprowadza się: * stosując zewnętrzne źródła napięcia (ochrona elektrolityczna) * zapewniając kontakt z metalem, który w środowisku korozji ma wyższy potencjał, czyli jest bardziej szlachetny (ochrona galwaniczna) W przeciwieństwie do elektrolitycznej ochrony katodowej analogiczna ochrona anodowa jest stosowana rzadko, przede wszystkim do ochrony aparatury chemicznej w środowisku silnie utleniającym, np. w stężonym kwasie siarkowym. Anodowa polaryzacja chronionego metalu może zachodzić bez stosowania zewnętrznego źródła napięcia. Występuje np. w sytuacjach, gdy metal chroniony jest pokrywany warstwą metalu bardziej szlachetnego (katoda), np. gdy stal jest pokrywana miedzią, niklem, chromem, ołowiem, cyną, srebrem. Metaliczne powłoki ochronne z tych metali są nazywane powłokami izolującymi. Zapewniają skuteczną ochronę metali nieulegających pasywacji tylko wtedy, gdy są całkowicie szczelne, są to jednak tzw. „powłoki niebezpieczne”. Po ich niewielkim uszkodzeniu jest odsłaniany fragment powierzchni metalu chronionego, który staje się anodą groźnego ogniwa korozyjnego. Kontakt małej anody (np. stali węglowej) z dużą powierzchnią katody (np. powłoka niklowa) sprawia, że gęstość prądu anodowego jest bardzo duża, co odpowiada dużej szybkości korozji lokalnej (korozja wżerowa). Katodowa powłoka metaliczna zapewnia skuteczną ochronę galwaniczną wtedy, gdy na odsłoniętym fragmencie powierzchni chronionego metalu powstaje szczelna warstwa stałych produktów anodowej reakcji utleniania. Taka warstwa może powstać na stali, jeżeli zawiera ona takie dodatki stopowe, jak np. chrom i nikiel (ochrona anodowa galwaniczna stali kwasoodpornej). (pl) Ано́дний за́хист (англ. anode protection; нім. Anodenschutz) — електрохімічний захист металу, здатного пасивуватися анодною поляризацією, здійснюваною з допомогою зовнішнього джерела електричного струму або з'єднанням з катодним протектором. Реалізується приєднання апаратури, яка виготовлена із нержавіючих і вуглецевих сталей, титану, цирконію тощо й працює в сильно агресивних середовищах, до позитивного полюса зовнішнього джерела постійного струму або до металу з більш позитивним потенціалом (катодний протектор), що дає змогу перетворити апаратуру в анод і тим самим захистити її від корозійного руйнування. Матеріалом катода, окрім платини, використовують хромонікелеві сталі (для кислот), кременистий чавун (для розчинів неорганічних солей, сірчаної кислоти), нікель (для лужних середовищ), а як катодний протектор — , діоксид марганцю, магнетит, . (uk)
dbo:wikiPageID 26095678 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength 2669 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID 1076575912 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink dbr:Electrochemical_cell dbr:Electrode_potential dbr:Anode dbr:Platinum dbr:Potentiostat dbr:Corrosion dbr:Corrosion_engineering dbr:Passivation_(chemistry) dbr:Storage_tank dbr:Reference_electrode dbr:Current_density dbr:PH dbr:Carbon_steel dbr:Power_supply dbc:Corrosion_prevention dbc:Chemical_processes dbr:Sulfuric_acid dbr:Sodium_hydroxide dbr:Cathode dbr:Cathodic_protection dbr:Sacrificial_metal dbr:Wetting_voltage
dbp:wikiPageUsesTemplate dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Use_dmy_dates
dcterms:subject dbc:Corrosion_prevention dbc:Chemical_processes
gold:hypernym dbr:Technique
rdf:type dbo:TopicalConcept yago:WikicatChemicalProcesses yago:ChemicalProcess113446390 yago:NaturalProcess113518963 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Process100029677
rdfs:comment Anodic protection (AP) otherwise refer as Anodic Control is a technique to control the corrosion of a metal surface by making it the anode of an electrochemical cell and controlling the electrode potential in an zone where the metal is passive. Anodic protection is used to protect metals that exhibit passivation in environments whereby the current density in the freely corroding state is significantly higher than the current density in the passive state over a wide range of potentials. (en) Ochrona anodowa — jedna z metod ochrony metali przed korozją elektrochemiczną, polegająca na połączeniu wszystkich elementów chronionej konstrukcji w jeden zamknięty obwód elektryczny, w którym chroniony metal jest anodą. Na jego powierzchni zachodzą reakcje utleniania, które prowadzą do wytworzenia produktów stałych w formie zwartych warstw nalotowych, np. warstw tlenków, dobrze przylegających do powierzchni metalu i nietworzących roztworów stałych z metalem i z utleniaczem. Dzięki temu korozja zostaje zahamowana (pasywacja). Do anodowej polaryzacji chronionego metalu doprowadza się: (pl) Ано́дний за́хист (англ. anode protection; нім. Anodenschutz) — електрохімічний захист металу, здатного пасивуватися анодною поляризацією, здійснюваною з допомогою зовнішнього джерела електричного струму або з'єднанням з катодним протектором. (uk)
rdfs:label Anodic protection (en) Ochrona anodowa (pl) Анодний захист (uk)
owl:sameAs freebase:Anodic protection yago-res:Anodic protection wikidata:Anodic protection dbpedia-pl:Anodic protection dbpedia-uk:Anodic protection https://global.dbpedia.org/id/4RmXT
prov:wasDerivedFrom wikipedia-en:Anodic_protection?oldid=1076575912&ns=0
foaf:isPrimaryTopicOf wikipedia-en:Anodic_protection
is dbo:wikiPageWikiLink of dbr:Metal_ions_in_aqueous_solution dbr:Corrosion_engineering dbr:Cathodic_protection
is foaf:primaryTopic of wikipedia-en:Anodic_protection