Airco DH.9 (original) (raw)

dbo:abstract

إيركو دي إتش 9 (بالإنجليزية: Airco DH.9)‏ هي قاذفة قنابل أنتجت في بريطانيا. من صناعة إيركو. كانت تستخدم بشكل أساسي من قبل سلاح الجو الملكي. كان أول طيران لها في 1917. دخلت الخدمة في 1917، انتهت خدمتها في 1920. صنع منها 4,091 طائرة. (ar)
Airco D.H.9 byl britský dvoumístný dvouplošný bombardér vyráběný firmou Airco a používaný během první světové války i po ní. (cs)
The Airco DH.9 (from de Havilland 9) – also known after 1920 as the de Havilland DH.9 – was a British single-engined biplane bomber developed and deployed during the First World War. The DH.9 was a development of Airco's earlier successful DH.4, with which it shared many components. These were mated to an all-new fuselage and the BHP/Galloway Adriatic engine, which promised increased performance. Anticipating its usefulness, the type was ordered in very large numbers for Britain's Royal Flying Corps (RFC). Upon entering service, the DH.9's performance was found to be unsatisfactory. The Adriatic engine was unreliable and failed to provide the expected power, which gave the DH.9 poorer performance than the aircraft it had been meant to replace. The performance deficit was blamed for the heavy losses they suffered over the Western Front. The redesigned DH.9A was fitted with a more powerful and reliable American Liberty L-12 engine which rectified the shortcomings of the original DH.9 model. (en)
Die Airco DH.9 war ein einmotoriger, zweisitziger Doppeldecker der britischen Firma Airco. (de)
El Airco DH.9, también conocido, después de 1920, como el de Havilland DH.9 era un bombardero biplano británico utilizado el Royal Flying Corps (RFC) durante la Primera Guerra Mundial. Más tarde fue desarrollado a una versión conocida como el DH.9A con un motor más potente y confiable. (es)
L'Airco DH.9 est un avion biplace de bombardement de jour dérivé du DH.4. Dessiné pour succéder au DH.4, le DH.9 sous-motorisé se révéla très décevant. L’appareil fut donc modifié pour recevoir un moteur Liberty 12, devenant DH.9A. Le DH.9A fut un instrument essentiel de la politique coloniale britannique durant les années 1920. (fr)
L'Airco DH.9, identificato dopo il 1920 come de Havilland DH.9, fu un bombardiere leggero monomotore biplano sviluppato dall'azienda britannica Aircraft Manufacturing Company (Airco) nei tardi anni dieci del XX secolo. Basato sul precedente DH.4, velivolo di notevole successo, venne costruito in numerosi esemplari utilizzati principalmente dal Royal Flying Corps e dalla Royal Air Force durante le ultime fasi e dopo il termine della prima guerra mondiale. Il suo motore fu inadeguato e non riusciva a fornire la potenza prevista, pertanto il DH.9 ottenne prestazioni non eccelse e fu prontamente destinato ad essere sostituito, considerando anche l'elevato numero di perdite riscontrato in particolare sul fronte occidentale. Il suo successore, il DH.9A, venne equipaggiato con il più potente motore statunitense Liberty L-12. (it)
Airco DH.9 – brytyjski samolot bombowy i rozpoznawczy. Zaprojektowany i zbudowany w 1917 roku w wytwórni lotniczej Aircraft Manufacturig Company (Airco). (pl)
De De Havilland DH.9, ook wel aangeduid als Airco DH.9, was een Engelse tweezitter dubbeldekker bommenwerper die in de Eerste Wereldoorlog werd geproduceerd door vliegtuigbouwer Airco. De eerste vlucht was in juli 1917. De DH.9 kwam voort uit zijn succesvolle voorganger de DH.4, waarmee het veel onderdelen deelde. De DH.9 romp was geheel vernieuwd en er was een 230 pk BHP/Galloway Adriatic zescilinder lijnmotor geïnstalleerd. Gezien zijn succesvolle afkomst werden er door de RAF gelijk grote bestellingen gedaan. In de praktijk bleken de prestaties tegen te vallen. De Adriatic motor was onbetrouwbaar en leverde te weinig vermogen. De relatief trage DH.9 leed zware verliezen in de luchtstrijd boven het westfront. Later werd de Adriatic motor vervangen door Liberty en Armstrong Siddeley motoren. Na de Eerste Wereldoorlog werden grote hoeveelheden militaire DH.9 surplus toestellen omgebouwd voor de burgerluchtvaart. Ze werden wereldwijd ingezet als transport- of passagiersvliegtuig met accommodatie voor 2-3 passagiers. Ook heeft een aantal dienstgedaan als lestoestellen voor vliegscholen. De KLM heeft van 1921-1926 vier DH.9B verkeerstoestellen in gebruik gehad voor de luchtlijn Amsterdam-Londen. Er werd gevlogen met één piloot en twee passagiers. De vliegtijd bedroeg (enkele reis) twee uur. (nl)
O Airco DH.9 (também conhecido como de Havilland DH.9 a partir de 1920), foi um bombardeiro leve britânico projetado e usado logo antes do fim da Primeira Guerra Mundial. Ele era um biplano monomotor desenvolvido a partir do Airco DH.4. O motor usado no DH.9, um Siddeley Puma, se mostrou pouco potente, o que acabou comprometendo sua performance. Ele acabou sendo rapidamente substituído pelo Airco DH.9A. (pt)
Airco DH 9 var ett tvåsitsigt brittiskt bombflygplan under första världskriget. DH 9 konstruerades av Geoffrey de Havilland 1916 som en ersättare till DH 4. Flygplanet kom i produktion vid företaget Aircraft Manufacturing Company under hösten 1916. Vid konstruktionsarbetet återanvände de Havilland konstruktionslösningar från tidigare modeller. Flygplanets stjärt och vingar hämtades från DH 4, medan hela flygplanskroppen var en nykonstruktion. Första prototypen var en modifierad DH 4 som flög över i juli 1917. Flygplanet var då utrustat med en -motor som visade sig ge för lite kraft vid höghöjdsflygning. Man experimenterade med andra motoralternativ för att få en lösning på fartproblemet. Bland annat provade man , , Napier Lion och en trimmad variant av Galloway-Adriatic, men proven var resultatlösa, och motorinstallationerna krävde omkonstruktioner av flygkroppen. Slutligen valde man att anpassa flygplanskroppen till en Armstrong Siddeley Puma-motor. DH 9 tillverkades av trä, fanér och duk, flygplanskroppen var en fackverkskonstruktion som var klädd. Flygplanet var dubbeldäckat där den undre vingen var placerad i nedre kanten av flygkroppens undersida, medan den övre vingen bars upp av fyra stöttor på vardera vinghalva och fyra stycken raka stöttor från flygplanskroppen. Under flygplanet var ett fast hjullandställ monterat centralt under vingen. I fenan fanns en sporrfjäder. Piloten och spanaren satt i två öppna sittbrunnar placerade bakom vingen. Motorn som drev en tvåbladig dragande propeller var placerad i flygplanets nos. Bränsletanken var placerad mellan motorn och den främre sittbrunnen. På vingspetsarna monterades en båge med medar som hindrade vingspetsen att nudda marken vid landning och start. Till beväpning var planet utrustat med en fast framåtriktad Vickers maskingevär, medan sittbrunnarna var försedda med fästen för Lewiskulsprutor. Flygplanet kunde bära 209 kilo bomber. (sv)
Airco DH.9 (также известен после 1920 года как de Havilland DH.9) — британский самолёт-бомбардировщик периода Первой мировой войны, разработанный Джеффри де Хевилендом в 1917 году на основе многоцелевого биплана (лёгкого бомбардировщика) Airco DH.4. Так же, как и DH.4, DH.9 ранних серий комплектовался моторами водяного охлаждения Siddeley Puma мощностью 230 л.с. и мощностью 240 л.с.; в поздних сериях ставились более мощные Liberty L-12 мощностью 400 л.с. и Napier Lion мощностью 450 л.с.. Обычное вооружение серийных DH.9 составляли две 230-фунтовые или четыре 112-фунтовые бомбы на внешней подвеске (под крыльями) и два или три пулемёта: синхронизированный курсовой «Виккерс» и кормовой одинарный либо спаренный «Льюис». С июня 1918 года в войска поступала модификация DH.9A с увеличенными размахом и площадью крыла, которая комплектовалась моторами Rolls-Royce в 375 л.с. и Liberty в 400 л.с.. DH.9 сохранил крыло и оперение DH.4, основные изменения затронули компоновку фюзеляжа. Кабина пилота переместилась из центроплана назад, за заднюю кромку крыла, что ухудшило обзор, а в центроплане разместились бомбовый отсек и водяной бак системы охлаждения (у DH.4 он располагался между кабинами пилота и стрелка). Точки крепления мотора и ось воздушного винта располагались выше, чему у DH.4. Массу планера удалось снизить на 100 фунтов (45 кг), но из-за возросшей за счёт бомб и бо́льшего запаса воды полной массы скорость и скороподъёмность снизились, а посадочная скорость выросла с 80 до 91 км/ч (с двигателем 240 л.с.). Новая машина считалась неудачной, так как проигрывала DH.4 по всем лётным характеристикам. Единственное, в чём она выигрывала у предшественника — в лучшем взаимодействии пилота и стрелка (в DH.4 их кабины были разнесены друг от друга, в DH.9 непосредственно прилегали друг к другу) Несмотря на все проблемы с маломощными моторами ранних серий, выпуск DH.9 за 1917 и 1918 годы составил 3,204 машины (не включая 885 DH.9A). Бо́льшая их часть использовалась на Западном фронте; самолёт также служил на Восточном фронте, на Средиземноморье, на Ближнем востоке, а после окончания Первой мировой поставлялся белогвардейцам. (ru)

dbp:guns

Forward firing Vickers machine gun and 1 or 2 × Lewis guns on scarff ring in rear cockpit (en)

dbp:reason

theaerodrome.com is considered generally unreliable (en)

dbp:wikiPageUsesTemplate

dct:subject

rdf:type

rdfs:comment

إيركو دي إتش 9 (بالإنجليزية: Airco DH.9)‏ هي قاذفة قنابل أنتجت في بريطانيا. من صناعة إيركو. كانت تستخدم بشكل أساسي من قبل سلاح الجو الملكي. كان أول طيران لها في 1917. دخلت الخدمة في 1917، انتهت خدمتها في 1920. صنع منها 4,091 طائرة. (ar)
Airco D.H.9 byl britský dvoumístný dvouplošný bombardér vyráběný firmou Airco a používaný během první světové války i po ní. (cs)
Die Airco DH.9 war ein einmotoriger, zweisitziger Doppeldecker der britischen Firma Airco. (de)
El Airco DH.9, también conocido, después de 1920, como el de Havilland DH.9 era un bombardero biplano británico utilizado el Royal Flying Corps (RFC) durante la Primera Guerra Mundial. Más tarde fue desarrollado a una versión conocida como el DH.9A con un motor más potente y confiable. (es)
L'Airco DH.9 est un avion biplace de bombardement de jour dérivé du DH.4. Dessiné pour succéder au DH.4, le DH.9 sous-motorisé se révéla très décevant. L’appareil fut donc modifié pour recevoir un moteur Liberty 12, devenant DH.9A. Le DH.9A fut un instrument essentiel de la politique coloniale britannique durant les années 1920. (fr)
Airco DH.9 – brytyjski samolot bombowy i rozpoznawczy. Zaprojektowany i zbudowany w 1917 roku w wytwórni lotniczej Aircraft Manufacturig Company (Airco). (pl)
O Airco DH.9 (também conhecido como de Havilland DH.9 a partir de 1920), foi um bombardeiro leve britânico projetado e usado logo antes do fim da Primeira Guerra Mundial. Ele era um biplano monomotor desenvolvido a partir do Airco DH.4. O motor usado no DH.9, um Siddeley Puma, se mostrou pouco potente, o que acabou comprometendo sua performance. Ele acabou sendo rapidamente substituído pelo Airco DH.9A. (pt)
The Airco DH.9 (from de Havilland 9) – also known after 1920 as the de Havilland DH.9 – was a British single-engined biplane bomber developed and deployed during the First World War. The DH.9 was a development of Airco's earlier successful DH.4, with which it shared many components. These were mated to an all-new fuselage and the BHP/Galloway Adriatic engine, which promised increased performance. Anticipating its usefulness, the type was ordered in very large numbers for Britain's Royal Flying Corps (RFC). (en)
L'Airco DH.9, identificato dopo il 1920 come de Havilland DH.9, fu un bombardiere leggero monomotore biplano sviluppato dall'azienda britannica Aircraft Manufacturing Company (Airco) nei tardi anni dieci del XX secolo. Basato sul precedente DH.4, velivolo di notevole successo, venne costruito in numerosi esemplari utilizzati principalmente dal Royal Flying Corps e dalla Royal Air Force durante le ultime fasi e dopo il termine della prima guerra mondiale. (it)
De De Havilland DH.9, ook wel aangeduid als Airco DH.9, was een Engelse tweezitter dubbeldekker bommenwerper die in de Eerste Wereldoorlog werd geproduceerd door vliegtuigbouwer Airco. De eerste vlucht was in juli 1917. Na de Eerste Wereldoorlog werden grote hoeveelheden militaire DH.9 surplus toestellen omgebouwd voor de burgerluchtvaart. Ze werden wereldwijd ingezet als transport- of passagiersvliegtuig met accommodatie voor 2-3 passagiers. Ook heeft een aantal dienstgedaan als lestoestellen voor vliegscholen. (nl)
Airco DH.9 (также известен после 1920 года как de Havilland DH.9) — британский самолёт-бомбардировщик периода Первой мировой войны, разработанный Джеффри де Хевилендом в 1917 году на основе многоцелевого биплана (лёгкого бомбардировщика) Airco DH.4. Так же, как и DH.4, DH.9 ранних серий комплектовался моторами водяного охлаждения Siddeley Puma мощностью 230 л.с. и мощностью 240 л.с.; в поздних сериях ставились более мощные Liberty L-12 мощностью 400 л.с. и Napier Lion мощностью 450 л.с.. Обычное вооружение серийных DH.9 составляли две 230-фунтовые или четыре 112-фунтовые бомбы на внешней подвеске (под крыльями) и два или три пулемёта: синхронизированный курсовой «Виккерс» и кормовой одинарный либо спаренный «Льюис». С июня 1918 года в войска поступала модификация DH.9A с увеличенными разм (ru)
Airco DH 9 var ett tvåsitsigt brittiskt bombflygplan under första världskriget. DH 9 konstruerades av Geoffrey de Havilland 1916 som en ersättare till DH 4. Flygplanet kom i produktion vid företaget Aircraft Manufacturing Company under hösten 1916. Till beväpning var planet utrustat med en fast framåtriktad Vickers maskingevär, medan sittbrunnarna var försedda med fästen för Lewiskulsprutor. Flygplanet kunde bära 209 kilo bomber. (sv)

rdfs:label

إيركو دي إتش 9 (ar)
Airco D.H.9 (cs)
Airco DH.9 (de)
Airco DH.9 (en)
Airco DH.9 (es)
Airco DH.9 (it)
Airco DH.9 (fr)
De Havilland DH.9 (nl)
Airco DH.9 (pl)
Airco DH.9 (pt)
Airco DH.9 (ru)
Airco DH 9 (sv)

is dbo:wikiPageRedirects of