Environmental law (original) (raw)

dbo:abstract

القانون البيئي أو قانون الموارد البيئية والطبيعية (بالإنجليزية: Environmental law)‏، هو مصطلح جماعي يصف مجموعة المعاهدات والنظم الأساسية والأنظمة والقوانين العامة والعرفية التي تعالج آثار النشاط البشري على البيئة الطبيعية. ويمكن اجمال المواضيع التي يهتم بها القانون البيئي في منع تلوث المياه البحرية وتوفير الحماية والاستخدام المعقول للثروات والأحياء البحرية وحماية الغلاف الجوي من التلوث وحماية النباتات والغابات والحيوانات البرية وحماية المخلوقات الفريدة. ويعتبر القانون البيئي أساساً للاستدامة البيئية وأصبح الإعمال الكامل لأهدافه أكثر إلحاحاً من أي وقت مضى إزاء تنامي الضغوط البيئية. وتقوض انتهاكات القانون البيئي تحقيق جميع ركائز التنمية المستدامة والاستدامة البيئية. قد لا تنسجم مجالات أخرى، مثل تقييم الأثر البيئي، بدقة مع أي من الفئات السابقة، ولكنها تبقى مع ذلك عناصر مهمة في القانون البيئي. (ar)
El dret ambiental o dret ambiental i de recursos naturalsconsisteix en un grup de regles que resolen problemes relacionats amb la conservació i protecció del medi ambient i de lluita contra la contaminació. Es discuteix si el dret ambiental és una branca autònoma del dret o si té un caràcter transversal a les branques clàssiques del dret. Un conjunt de règims reguladors relacionats, però diferenciats, ara fortament influenciats pels principis legals ambientals, se centren en la gestió de recursos naturals específics, com ara boscos, minerals o . Altres àmbits, com ara l'avaluació d'impacte ambiental, poden no incloure adequadament cap de les dues categories, però són components importants del dret ambiental. (ca)
Právo životního prostředí je soubor právních norem a institutů zaměřených na ochranu životního prostředí. Jedná se o hraniční právní odvětví, které zasahuje jak především do práva veřejného, tak do práva soukromého a které je úzce svázáno se správním právem. (cs)
Το Δίκαιο του Περιβάλλοντος είναι ο κλάδος του Δικαίου που έχει ως στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Αποτελείται από εθνικούς νόμους, διεθνείς συνθήκες, κανονισμούς και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προστασία αυτή μπορεί να επιτυγχάνεται: * με μέτρα κανονιστικού χαρακτήρα που καθορίζουν την ποσότητα και το είδος των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (για παράδειγμα, μέσω της θέσπισης ορίων εκπομπών από τις βιομηχανίες), και * με μέτρα προληπτικού χαρακτήρα με τα οποία επιχειρείται να γίνει αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων που θα έχουν ενδεχόμενες ανθρώπινες δραστηριότητες στο περιβάλλον (όπως για παράδειγμα η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων - ΜΠΕ). (el)
Unter Umweltrecht versteht man die Gesamtheit der Rechtsnormen, die den Schutz der natürlichen Umwelt und die Erhaltung der Funktionsfähigkeit der Ökosysteme bezwecken. (de)
Environmental law is a collective term encompassing aspects of the law that provide protection to the environment. A related but distinct set of regulatory regimes, now strongly influenced by environmental legal principles, focus on the management of specific natural resources, such as forests, minerals, or fisheries. Other areas, such as environmental impact assessment, may not fit neatly into either category, but are nonetheless important components of environmental law. (en)
El derecho ambiental pertenece a la rama del derecho social y es un sistema de normas jurídicas que regulan las relaciones de las personas con la naturaleza, con el propósito de preservar y proteger el medio ambiente en su afán de dejarlo libre de contaminación, o mejorarlo en caso de estar afectado. Sus objetivos son la lucha contra la contaminación, la preservación de la biodiversidad, y la protección de los recursos naturales, para que exista un entorno humano saludable. Es una rama del Derecho bastante reciente, pero de gran desarrollo y futuro, surgiendo a mediados del siglo XX por la concienciación de la sociedad a consecuencia de algunos desastres ecológicos como la contaminación de la bahía de Minamata, el gran smog londinense, los escapes de Seveso o Bophal, y el accidente de Chernóbil, entre otros. Su origen, como tal especialización del Derecho, surge en la Conferencia de Naciones Unidas sobre el Medio Humano, celebrada en Estocolmo en 1972. Entre sus características está su carácter multidisciplinario, ya que requiere la pericia y el asesoramiento de profesionales ajenos al Derecho (médicos, biólogos, ambientólogos, físicos, químicos, ingenieros, etc.) y estar en continuo cambio y actualización, en la misma medida que se producen avances científicos y técnicos. El derecho ambiental se caracteriza por tener el trabajo del estado enfocado en realizar una "Zonificacion Ecológica y Económica" mediante los gobiernos regionales y locales, planificar bien las áreas destinadas para la vida en sociedad, el turismo, la producción agrícola. Evitando que la sociedad ocupe estos lugares destinados para un uso sostenible y generando una producción económica y un bienestar social, mediante los estudios de urbanización y producción del Gobierno Local. Los objetivos del derecho ambiental se apuntan como fines de esta materia: tomar viable un objetivo primario, macro-objetivo, ligado con la sustentabilidad y el "estado socio-ambiental del derecho" según Antonio H. Benjamín, y de varios objetivos secundarios, micro objetivos secundarios, tales como la protección de la salud y seguridad humanas, salvaguarda de la biosfera por si, conservación del patrimonio estético, turístico, paisajístico, prevención, reparación y represión del daño ambiental, facilidad de acceso a la justicia, transparencia y libre circulación de la información ambiental, eficiencia económica, tutela de la propiedad, conocimiento científico y tecnológico, estabilidad social, democratizacion de los procesos decisorios ambientales, etc. Muchos pleitos ambientales proponen la cuestión acerca de quién tiene más derecho: ¿las cuestiones legales están limitadas a los dueños de propiedades o tiene también derecho el público general a intervenir? El ensayo de , "" (¿Los árboles deben tener derechos?) abordaba seriamente la cuestión sobre si los objetos naturales en sí mismos deberían tener derechos legales, incluido el derecho a participar en los pleitos. Stone sugirió que no había nada absurdo en este punto de vista, y recalcó que muchas entidades que ahora tienen derechos legales eran, en el pasado, tomadas como "cosas" sin derechos legales; por ejemplo, los extranjeros, los hijos y las mujeres. En ocasiones, su ensayo se ha considerado una falacia de la personificación.[cita requerida] (es)
Le droit de l'environnement concerne l'étude ou l'élaboration de règles juridiques visant la compréhension, la protection, l'utilisation, la gestion ou la restauration de l'environnement contre perturbation écologique sous toutes ses formes - terrestres, aquatiques et marines, naturelles et culturelles, voire non-terrestres (droit spatial). C'est un droit technique et complexe, local et global (européen, droit de la mer, international…) en pleine expansion, dont les champs tendent à se densifier et à se diversifier au fur et à mesure des avancées sociales, scientifiques et techniques. Il est dans un nombre croissant de pays matérialisé dans un code de l'environnement, mais sans forcément de juridiction spécialisée (comme il peut y avoir un juge à l'enfance, ou une spécialité criminelle, anti-terroriste, etc.). En France, depuis 2021, les premières juridictions environnementales, en matière judiciaire, s'institutionnalisent. Les juges et les cours de justices s'appuient sur des experts agréés, et des laboratoires également agréés. Dans certains pays il existe des services de polices, douanes ou garde-côte ayant une spécialité environnementale. L'ONU avec plusieurs de ses partenaires a créé ECOLEX ; un portail du droit de l'environnement pour le monde entier. Il existe plus de 300 traités internationaux multilatéraux qui portent sur des problèmes qui concernent soit des régions entières, soit toute la planète, et environ 900 traités internationaux bilatéraux relatifs aux pollutions transfrontalières. (fr)
Hukum lingkungan menurut Th.G.Drupsten adalah hukum yang berhubungan dengan lingkungan alam dalam arti seluas-luasnya. Dalam ruang lingkup berkaitan dengan dan ditentukan oleh ruang lingkup pengelolaan lingkungan. Terkait ini hukum lingkungan adalah instrumentarium yuridis bagi pengelolaan lingkungan hidup. (in)
Il diritto ambientale è quella branca del diritto che si occupa della tutela e salvaguardia dell'ambiente. Si manifesta a livello sovranazionale, nazionale e regionale. (it)
環境法（かんきょうほう、英語: environmental law）とは、環境（生活環境・自然環境）の保護に関連する法、ないしそれを扱う法学上の分野。 (ja)
환경법(Environmental law, 環境法)은 환경 오염을 해결하기 위한 법이다. 현재는 삼림, 광물, 어업 등 특정한 천연 자원의 관리, 규제에 초점을 두기도 한다. (ko)
Het milieurecht is het geheel van rechtsregels die tot doel hebben het leefmilieu te beschermen. Milieubescherming is verankerd in de grondwet en uitgewerkt in diverse specifieke wetten. Het meeste milieurecht valt onder het bestuursrecht. (nl)
Prawo ochrony środowiska – gałąź prawa obejmująca zagadnienia ochrony środowiska. Oprócz regulacji krajowych w jej skład wchodzą również traktaty międzynarodowe. (pl)
Direito ambiental é um ramo do direito, constituindo um conjunto de normas jurídicas e princípios jurídicos voltados à proteção da qualidade do meio ambiente. Para alguns, trata-se de um direito "transversal" ou "horizontal", que tem por base as teorias geopolíticas ou de política ambiental transpostas em leis específicas, pois abrange todos os ramos do direito, estando intimamente relacionado com o direito constitucional, direito administrativo, direito civil, direito penal, direito processual e direito do trabalho. Hoje, na mais moderna teoria, conforme afirma Albergaria, o direito ambiental é considerado como ramo do direito que visa a proteção não somente dos bens vistos de uma forma unitária, como se fosse microbens isolados, tais como rios, ar, fauna, flora (ambiente natural), paisagem, urbanismo, edificações (culturais) e outros, mas como um macrobem, incorpóreo, que englobaria todos os microbens em conjunto bem como as suas relações e interações. Outrossim "Diante da imperiosa necessidade de proteção ao meio ambiente, em face da participação do homem na exploração desenfreada dos bens ambientais fundada na economia crescente e no mercado cada vez mais amplo, diversificado e exigente, construiu-se uma nova ramificação do Direito, o Direito Ambiental, visto que a conservação da natureza e dos recursos naturais fez-se imprescindível para a manutenção e permanência do homem no planeta, sendo que, o homem é suscetível a todos os impactos provenientes de um ecossistema desequilibrado e deficiente." Em suas origens, denominado de direito ecológico, Ferraz, em estudo pioneiro sobre o tema no Brasil, afirmava ser "o conjunto de técnicas, regras e instrumentos jurídicos organicamente estruturados, para assegurar um comportamento que não atente contra a sanidade mínima do meio-ambiente". Veja-se, a respeito, Moreira. onde o "Direito Ecológico é o conjunto de técnicas, regras e instrumentos jurídicos sistematizados e informados por princípios apropriados, que tenham por fim a disciplina do comportamento relacionado ao meio-ambiente". Alguns autores, como Milaré preferem denominá-lo de "Direito do Ambiente". A Lei Federal n. 6.938, de 31 de agosto de 1981, define o meio ambiente como "o conjunto de condições, leis, influências e interações de ordem física, química e biológica, que permite, abriga e rege a vida em todas as suas formas" (art. 3º, inc. I). Os primeiros doutrinadores brasileiros não incluíam o meio ambiente do trabalho ou o meio ambiente cultural dentro do objeto do direito ambiental, vislumbrando esta disciplina apenas sob sua perspectiva ecológica. Todavia, quando SILVA, com finalidade meramente didática, apresentou uma divisão do meio ambiente em natural, artificial, cultural e do trabalho, os doutrinadores que a ele se seguiram passaram a reproduzir tal divisão. Com isto, foi significativamente ampliada a visão do escopo desta disciplina, passando a abranger temas como poluição no interior de estabelecimentos industriais, qualidade de vida nas cidades e proteção do patrimônio cultural. A legislação ambiental cuida da proteção da biodiversidade, da sadia qualidade de vida e do controle da poluição, em suas diversas formas, tanto no meio ambiente externo como no ambiente confinado (por exemplo, o meio ambiente industrial). A definição de biodiversidade está prevista no artigo 2º da . Magalhães, aperfeiçoando o texto de referido dispositivo, propõe a seguinte definição: "Diversidade biológica significa a variabilidade de organismos vivos de todas as origens, compreendendo, dentre outros, os organismos que compõem a parte viva dos ecossistemas terrestres, marinhos e outros ecossistemas aquáticos e complexos ecológicos de que fazem parte; compreendendo ainda a diversidade dentro de espécies e entre espécies".Na opinião de alguns autores, a quantidade de normas dificulta a complexidade técnica, o conhecimento e a instrumentalização e aplicação deste ramo do direito. Para esta corrente doutrinária, o ideal seria a extração de um sistema coerente, cuja finalidade é a proteção do meio ambiente. Todavia, significativa parcela da doutrina sustenta que o caráter multifacetário do direito ambiental impossibilita sua completa codificação. Para a aplicação das normas de direito ambiental, é importante compreender as noções básicas e adequá-las à interpretação dos direitos ambientais. Ver Legislação Ambiental no Brasil. (pt)
Miljörätt är det rättsområde som omfattar den yttre miljön i vid bemärkelse. Uttrycket miljörätt började användas först under 1970-talet. (sv)
Экологическое право — особое комплексное образование, представляющее собой совокупность правовых норм, регулирующих общественные отношения в сфере взаимодействия общества и природы.В сегодняшней юридической науке существует два основных (с некоторыми вариациями) подхода к тому, какие общественные отношения в области взаимодействия общества и природы следует включать в предмет экологического права. Первый из них заключается в том, чтобы рассматривать в качестве предмета эколого-правового регулирования только общественные отношения в области охраны окружающей среды и обеспечения экологической безопасности. Второй — в том, чтобы помимо упомянутого включать в предмет экологического права общественные отношения в области использования природных ресурсов. (ru)
环境法学是环境科学和法学之间的交叉学科，研究环境法律及其发展规律，包括环境法的产生、本质、特征、形式、发展、作用、制定和实施以及与其他社会现象的关系等一系列问题，其强制执行的法律规范保护环境和自然资源，防治污染和其他公害，以保护公民的生存环境。环境法学研究范围有国际法、各国宪法中关于保护环境和防治污染的规定，环境保护法规政策，各种环境质量标准、污染物排放标准，关于设置环境管理机构、处理环境纠纷的法规，以及各种行政法、民法、刑法、经济法等中关于环境保护的条文等。 (zh)
Екологічне право — це система правових норм і принципів, якими регулюються та охороняються суспільні відносини щодо охорони навколишнього природного середовища і раціонального використання природних ресурсів (екологічні правовідносини). Предмет екологічного права — суспільні відносини, що виникають між суб’єктами з приводу забезпечення екологічної безпеки, приналежності, використання, відновлення природних ресурсів, охорони, а в певних випадках захисту людини, довкілля від шкідливого впливу з метою попередження, запобігання, усунення його негативних наслідків й забезпечення екологічної безпеки. Такі суспільні відносини розподіляють на: * природоресурсні правовідносини — суспільні відносини стосовно використання природних ресурсів; * природоохоронні правовідносини — правовідносини в галузі екології. Об’єкти екологічного права за типом: * диференційовані, цей тип складається з: * земля; * надра; * рослинний світ; * ; * тваринний світ. * інтегровані, до нього відносять: * довкілля; * життя та здоров’я громадян. * особливо охоронювані, до нього відносять: * природні комплекси та ландшафти — об’єкти та території природно-заповідного фонду; * природно-соціальні умови та процеси — курортні, лікувально-оздоровчі, рекреаційні зони; * екосистеми — виключна економічна зона, континентальний шельф з розташованими на них природними ресурсами; * — території, що зазнали впливу екологічних катастроф; * екологічна мережа. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

القانون البيئي أو قانون الموارد البيئية والطبيعية (بالإنجليزية: Environmental law)‏، هو مصطلح جماعي يصف مجموعة المعاهدات والنظم الأساسية والأنظمة والقوانين العامة والعرفية التي تعالج آثار النشاط البشري على البيئة الطبيعية. ويمكن اجمال المواضيع التي يهتم بها القانون البيئي في منع تلوث المياه البحرية وتوفير الحماية والاستخدام المعقول للثروات والأحياء البحرية وحماية الغلاف الجوي من التلوث وحماية النباتات والغابات والحيوانات البرية وحماية المخلوقات الفريدة. ويعتبر القانون البيئي أساساً للاستدامة البيئية وأصبح الإعمال الكامل لأهدافه أكثر إلحاحاً من أي وقت مضى إزاء تنامي الضغوط البيئية. وتقوض انتهاكات القانون البيئي تحقيق جميع ركائز التنمية المستدامة والاستدامة البيئية. قد لا تنسجم مجالات أخرى، مثل تقييم الأثر البيئي، بدقة مع أي من الفئات السابقة، ولكنها تبقى مع ذلك عناصر مهمة في القانون البيئي. (ar)
Právo životního prostředí je soubor právních norem a institutů zaměřených na ochranu životního prostředí. Jedná se o hraniční právní odvětví, které zasahuje jak především do práva veřejného, tak do práva soukromého a které je úzce svázáno se správním právem. (cs)
Unter Umweltrecht versteht man die Gesamtheit der Rechtsnormen, die den Schutz der natürlichen Umwelt und die Erhaltung der Funktionsfähigkeit der Ökosysteme bezwecken. (de)
Environmental law is a collective term encompassing aspects of the law that provide protection to the environment. A related but distinct set of regulatory regimes, now strongly influenced by environmental legal principles, focus on the management of specific natural resources, such as forests, minerals, or fisheries. Other areas, such as environmental impact assessment, may not fit neatly into either category, but are nonetheless important components of environmental law. (en)
Hukum lingkungan menurut Th.G.Drupsten adalah hukum yang berhubungan dengan lingkungan alam dalam arti seluas-luasnya. Dalam ruang lingkup berkaitan dengan dan ditentukan oleh ruang lingkup pengelolaan lingkungan. Terkait ini hukum lingkungan adalah instrumentarium yuridis bagi pengelolaan lingkungan hidup. (in)
Il diritto ambientale è quella branca del diritto che si occupa della tutela e salvaguardia dell'ambiente. Si manifesta a livello sovranazionale, nazionale e regionale. (it)
環境法（かんきょうほう、英語: environmental law）とは、環境（生活環境・自然環境）の保護に関連する法、ないしそれを扱う法学上の分野。 (ja)
환경법(Environmental law, 環境法)은 환경 오염을 해결하기 위한 법이다. 현재는 삼림, 광물, 어업 등 특정한 천연 자원의 관리, 규제에 초점을 두기도 한다. (ko)
Het milieurecht is het geheel van rechtsregels die tot doel hebben het leefmilieu te beschermen. Milieubescherming is verankerd in de grondwet en uitgewerkt in diverse specifieke wetten. Het meeste milieurecht valt onder het bestuursrecht. (nl)
Prawo ochrony środowiska – gałąź prawa obejmująca zagadnienia ochrony środowiska. Oprócz regulacji krajowych w jej skład wchodzą również traktaty międzynarodowe. (pl)
Miljörätt är det rättsområde som omfattar den yttre miljön i vid bemärkelse. Uttrycket miljörätt började användas först under 1970-talet. (sv)
Экологическое право — особое комплексное образование, представляющее собой совокупность правовых норм, регулирующих общественные отношения в сфере взаимодействия общества и природы.В сегодняшней юридической науке существует два основных (с некоторыми вариациями) подхода к тому, какие общественные отношения в области взаимодействия общества и природы следует включать в предмет экологического права. Первый из них заключается в том, чтобы рассматривать в качестве предмета эколого-правового регулирования только общественные отношения в области охраны окружающей среды и обеспечения экологической безопасности. Второй — в том, чтобы помимо упомянутого включать в предмет экологического права общественные отношения в области использования природных ресурсов. (ru)
环境法学是环境科学和法学之间的交叉学科，研究环境法律及其发展规律，包括环境法的产生、本质、特征、形式、发展、作用、制定和实施以及与其他社会现象的关系等一系列问题，其强制执行的法律规范保护环境和自然资源，防治污染和其他公害，以保护公民的生存环境。环境法学研究范围有国际法、各国宪法中关于保护环境和防治污染的规定，环境保护法规政策，各种环境质量标准、污染物排放标准，关于设置环境管理机构、处理环境纠纷的法规，以及各种行政法、民法、刑法、经济法等中关于环境保护的条文等。 (zh)
El dret ambiental o dret ambiental i de recursos naturalsconsisteix en un grup de regles que resolen problemes relacionats amb la conservació i protecció del medi ambient i de lluita contra la contaminació. Es discuteix si el dret ambiental és una branca autònoma del dret o si té un caràcter transversal a les branques clàssiques del dret. (ca)
Το Δίκαιο του Περιβάλλοντος είναι ο κλάδος του Δικαίου που έχει ως στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Αποτελείται από εθνικούς νόμους, διεθνείς συνθήκες, κανονισμούς και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προστασία αυτή μπορεί να επιτυγχάνεται: (el)
El derecho ambiental pertenece a la rama del derecho social y es un sistema de normas jurídicas que regulan las relaciones de las personas con la naturaleza, con el propósito de preservar y proteger el medio ambiente en su afán de dejarlo libre de contaminación, o mejorarlo en caso de estar afectado. Sus objetivos son la lucha contra la contaminación, la preservación de la biodiversidad, y la protección de los recursos naturales, para que exista un entorno humano saludable. (es)
Le droit de l'environnement concerne l'étude ou l'élaboration de règles juridiques visant la compréhension, la protection, l'utilisation, la gestion ou la restauration de l'environnement contre perturbation écologique sous toutes ses formes - terrestres, aquatiques et marines, naturelles et culturelles, voire non-terrestres (droit spatial). L'ONU avec plusieurs de ses partenaires a créé ECOLEX ; un portail du droit de l'environnement pour le monde entier. (fr)
Direito ambiental é um ramo do direito, constituindo um conjunto de normas jurídicas e princípios jurídicos voltados à proteção da qualidade do meio ambiente. Para alguns, trata-se de um direito "transversal" ou "horizontal", que tem por base as teorias geopolíticas ou de política ambiental transpostas em leis específicas, pois abrange todos os ramos do direito, estando intimamente relacionado com o direito constitucional, direito administrativo, direito civil, direito penal, direito processual e direito do trabalho. (pt)
Екологічне право — це система правових норм і принципів, якими регулюються та охороняються суспільні відносини щодо охорони навколишнього природного середовища і раціонального використання природних ресурсів (екологічні правовідносини). * природоресурсні правовідносини — суспільні відносини стосовно використання природних ресурсів; * природоохоронні правовідносини — правовідносини в галузі екології. Об’єкти екологічного права за типом: (uk)

rdfs:seeAlso

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:discipline of