| dbo:abstract |
Les Conferències de Londres i París van ser dues conferències relacionades efectuades a Londres i París al setembre-octubre de 1954 per determinar l'estat de l'Alemanya Occidental. Les negociacions van concloure amb la signatura d'Acords de París o Pactes de París, que va concedir plena sobirania a Alemanya Occidental, va donar fi a l'ocupació, i va permetre el seu ingrés a l'OTAN. D'altra banda, tant Alemanya Occidental com Itàlia es van unir al Tractat de Brussel·les, el 23 d'octubre de 1954. Els acords van entrar en vigor el 5 de maig de 1955. Les potències participants van incloure a França, Gran Bretanya, Bèlgica, els Països Baixos, Luxemburg, Alemanya Occidental, Itàlia, Canadà, els Estats Units, i la resta de membres de l'OTAN. (ca) Die Londoner Akte (auch Londoner Neunmächtekonferenz oder Neun-Mächte-Konferenz) vom 3. Oktober 1954 ermöglichte der Bundesrepublik Deutschland den Beitritt zur NATO. Gleichzeitig war damit für die Bundesrepublik die Aufhebung des Besatzungsstatuts und die Anerkennung als Vertreterin Gesamtdeutschlands in internationalen Angelegenheiten verbunden. Die Konferenz bereitete die Pariser Verträge entscheidend vor. (de) The London and Paris Conferences were two related conferences held in London and Paris during September–October 1954 to determine the status of West Germany. The talks concluded with the signing of the Paris Agreements (Paris Pacts, or Paris Accords), which granted West Germany some sovereignty, ended the occupation, and allowed its admittance to NATO. Furthermore, both West Germany and Italy joined the Brussels Treaty on 23 October 1954. The Agreements went into force on 5 May 1955. The participating powers included France, the United Kingdom, Belgium, the Netherlands, Luxembourg, West Germany, Italy, Canada, the United States, and remaining NATO members. (en) La conférence des Neuf Puissances, aussi appelée Conférence de Londres, est une conférence qui s'est déroulée à Londres du 23 septembre 1954 au 3 octobre 1954. Elle fut suivie par la . Ces deux conférences furent suivies par la signature des accords de Paris qui restaurèrent la souveraineté (ouest-)allemande et permit l'adhésion de l'Allemagne à l'OTAN. (fr) Van 28 september tot 3 oktober 1954 werd de Conferentie van Londen gehouden over de mogelijke toetreding van de Bondsrepubliek Duitsland tot de NAVO. Gelijktijdig zou het bezettingsstatuut in de westelijke bezettingszones in Duitsland beëindigd worden. De aanleiding tot de conferentie was de afwijzing van het EDG-verdrag door het Franse parlement op 30 augustus 1954. Aan de conferentie werd deel genomen door Paul-Henri Spaak namens België, Konrad Adenauer namens de Bondsrepubliek, Lester B. Pearson namens Canada, Pierre Mendès France namens Frankrijk, Gaetano Martino namens Italië, Joseph Bech namens Luxemburg, Wim Beyen namens Nederland, Anthony Eden namens het Verenigd Koninkrijk en John Foster Dulles namens de Verenigde Staten. In het kader van de defensie van West-Europa zou Duitsland herbewapend moeten worden, waarbij de Duitse strijdkrachten in een supranationale organisatie geïntegreerd moesten worden. Duitsland moest daarbij afzien van het bezit van nucleaire, biologische en chemische wapens en moest ook verklaren af te zien van geweld om de Duitse eenheid te bereiken. In oktober 1954 werden de besluiten van de Conferentie van Londen vastgelegd in de Verdragen van Parijs. (nl) |
| rdfs:comment |
Les Conferències de Londres i París van ser dues conferències relacionades efectuades a Londres i París al setembre-octubre de 1954 per determinar l'estat de l'Alemanya Occidental. Les negociacions van concloure amb la signatura d'Acords de París o Pactes de París, que va concedir plena sobirania a Alemanya Occidental, va donar fi a l'ocupació, i va permetre el seu ingrés a l'OTAN. D'altra banda, tant Alemanya Occidental com Itàlia es van unir al Tractat de Brussel·les, el 23 d'octubre de 1954. Els acords van entrar en vigor el 5 de maig de 1955. Les potències participants van incloure a França, Gran Bretanya, Bèlgica, els Països Baixos, Luxemburg, Alemanya Occidental, Itàlia, Canadà, els Estats Units, i la resta de membres de l'OTAN. (ca) Die Londoner Akte (auch Londoner Neunmächtekonferenz oder Neun-Mächte-Konferenz) vom 3. Oktober 1954 ermöglichte der Bundesrepublik Deutschland den Beitritt zur NATO. Gleichzeitig war damit für die Bundesrepublik die Aufhebung des Besatzungsstatuts und die Anerkennung als Vertreterin Gesamtdeutschlands in internationalen Angelegenheiten verbunden. Die Konferenz bereitete die Pariser Verträge entscheidend vor. (de) The London and Paris Conferences were two related conferences held in London and Paris during September–October 1954 to determine the status of West Germany. The talks concluded with the signing of the Paris Agreements (Paris Pacts, or Paris Accords), which granted West Germany some sovereignty, ended the occupation, and allowed its admittance to NATO. Furthermore, both West Germany and Italy joined the Brussels Treaty on 23 October 1954. The Agreements went into force on 5 May 1955. The participating powers included France, the United Kingdom, Belgium, the Netherlands, Luxembourg, West Germany, Italy, Canada, the United States, and remaining NATO members. (en) La conférence des Neuf Puissances, aussi appelée Conférence de Londres, est une conférence qui s'est déroulée à Londres du 23 septembre 1954 au 3 octobre 1954. Elle fut suivie par la . Ces deux conférences furent suivies par la signature des accords de Paris qui restaurèrent la souveraineté (ouest-)allemande et permit l'adhésion de l'Allemagne à l'OTAN. (fr) Van 28 september tot 3 oktober 1954 werd de Conferentie van Londen gehouden over de mogelijke toetreding van de Bondsrepubliek Duitsland tot de NAVO. Gelijktijdig zou het bezettingsstatuut in de westelijke bezettingszones in Duitsland beëindigd worden. In oktober 1954 werden de besluiten van de Conferentie van Londen vastgelegd in de Verdragen van Parijs. (nl) |
