Ragenfrid (original) (raw)
Rainfroi ou Ragenfred ( ? - 731) fut chef militaire et politique franc, qui fut maire du palais de Neustrie sous Dagobert III et Chilpéric II. Devenu maire du palais après une révolte contre son prédécesseur Théodebald, il affronta les forces d’Austrasie pour le contrôle des royaumes francs. Après quelques succès, il fut finalement vaincu par Charles Martel, maire du palais d’Austrasie.
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | Ragenfrid také Ragenfred, Raganfrid či Ragamfred (? - 731) byl majordomus paláce Neustrie a Burgundského království od roku 715, kdy majordomát obsadil po smrti Pipina II. Prostředního až do roku 718, kdy se úřadu i vlády nad celým franským královstvím zmocnil Karel Martel. Jeho původním centrem moci byl Vexin, historický kraj na severozápadě Francie. Franský král Dagobert III. ho po smrti Pipina II. jmenoval majordomem proti Theudoaldovi, vnukovi a dědici Pipina II., kterého si do úřadu majordoma prosadila Plektruda, vdova po Pipinovi. O majordomát usiloval i Karel Martel, Pipinův syn z druhého manželství. Tato situace v zemích franského království vyvolala povstání a boj o nástupnictví. (cs) Ragenfrid (Ragenfred, Raganfrid, o Ragamfred) (+ 731) fou majordom de palau de Nèustria i Borgonya del 715, quan va cobrir el buit de poder a Nèustria causat per la mort de Pipí d'Héristal, fins a 718, quan finalment s'establia el control de Carles Martell sobre els regnes Francs. El seu centre original de poder era el Vexin. Dagobert III el va designar majordom en oposició a Teodebald, net i hereu de Pipí, i la seva àvia i regent Plectruda, però fou ignorat tant per Plectruda com per Carles. En 716, Ragenfrid i el successor de Dagobert III, Khilperic II, van lluitar al cor de poder dels arnúlfides: el Maas (Mosa) i les Ardennes. Ragenfrid es va aliar amb el vell enemic vell de Dagobert, el duc Radbod de Frísia, i va derrotar el seu rival Carles prop de Colònia, en la qual havia estat assetjant a Plectruda i Teodebald. Ragenfrid i Khilperic es van apoderar del tresor de Plectruda (el tresor d'Austràsia); Teodebald va haver de reunciar a la majordomia i ambdós van haver de reconèixer a Khilperic com a rei. En aquesta situació, Carles va establir el seu propi rei merovingi, Clotari IV, ja que el successor de Dagobert, Khilperic II, que era un incondicional aliat de Ragenfrid i de l'estat de Nèustria. Ragenfrid i el seu rei, es van aliar amb Eudes I, duc d'Aquitània independent des de 715, però foren derrotats a Amel (francès Amblève) (al nord de Sankt-Vith) en 716, i el març de 717 a Vincy, prop de Cambrai, i finalment el 718 a Néry (Oise) i a Soissons. Ragenfrid fou apartat decisivament del poder i va fugir a Angers; tanmateix, no es va rendir encara. Quan París i la Vall del Loira foren ocupades i Eudes abandonava a Khilperic, al qual Carles finalment va acceptar (sota el seu polze) el 719, Ragenfrid llavors es va entregar (720) i fou privat del seu càrrec, deixant-li només les seves terres a l'. En 724, els neustris es van rebel·lar dirigits per Ragenfrid, però foren derrotats fàcilment. Ragenfrid va deixar els seus fills com a ostatges a canvi de conservar el seu comtat. Va morir el 731. (ca) Raganfrid († 731) war ein fränkischer Hausmeier. Der aus dem Kreis der neustrischen Großen stammende Raganfrid hatte sein Machtzentrum in der Region um Vexin. Er gelangte nach dem Tod Pippins II. in das Hausmeieramt Neustriens, als der Adel gegen die Regentin Plektrud aufbegehrte und deren Enkel, den Hausmeier Theudoald, vertrieb. Der schwache König Dagobert III. machte Raganfrid noch vor seinem Tod 716 zum Nachfolger Theudoalds. Raganfrid verhalf seinerseits unter Missachtung des Anspruchs von Theuderich IV. Chilperich II. zur Königswürde. Gemeinsam unternahmen sie Plünderungszüge in die pippinidischen Kernländer an der Maas und in den Ardennen. Verbündet mit dem friesischen Herzog Radbod siegten sie in einer Schlacht gegen Karl Martell. 716 zog Raganfrid sogar bis vor Köln, erzwang die Herausgabe eines Teils des fränkischen Reichsschatzes und griff damit auch in den östlichen Reichsteil aus. Gleichzeitig setzte sich Karl Martell aber in Austrasien durch und ging seinerseits offensiv gegen Raganfrid vor. Obwohl dieser sich mit dem aquitanischen Herzog Eudo verbündete, wurde er im März 717 bei Vinchy und 718 bei Soissons geschlagen. Außerdem setzte Karl Martell mit Chlothar IV. nun ebenfalls einen eigenen merowingischen König ein. Anschließend rückte er auf Paris und die Loire vor und unterwarf Eudo, der Chilperich II. auslieferte. Raganfrid gab sich spätestens 720 geschlagen und verlor das Hausmeieramt, mit dem Chilperich Karl Martell betraute. Lediglich ein Herrschaftskern um Anjou blieb Raganfrid erhalten.Raganfrid war damit der letzte Hausmeier eines der drei fränkischen Teilreiche, der nicht zur Familie der Arnulfinger oder Pippiniden zählte. Danach waren nur noch Mitglieder der nun Karolinger genannten Dynastie in der Machtposition des Hausmeiers. (de) Ragenfrido (también Ragenfredo, Raganfrido, o Ragamfredo) (? - 731) fue mayordomo de palacio de Neustria y Borgoña desde 715, cuando llenó el vacío en Neustria causado por la muerte de Pipino de Heristal, hasta que Carlos Martel finalmente se estableció sobre todo el reino franco en 718. El origen de su poder fue el Vexin. Dagoberto III, quien le nombró frente a Teodoaldo, nieto y heredero de Pipino, y su abuela Plectruda, pero fue ignorado por ambos. En 716, Ragenfrido y el sucesor de Dagoberto, Chilperico II, lucharon en las tierras pipinidas: el Mosa y las Ardenas. Se aliaron con un antiguo enemigo de Dagoberto, el duque Radbod de Frisia, y derrotaron a Carlos cerca de Colonia, donde había sido asediado por Plectruda y Teodoaldo. Ragenfrido acudió y Chilperico forzó a Plectruda a entregar la mayor parte del tesoro de Austrasia, la reclamación de su nieto al mayorazgo y a reconocer a Chilperico como rey. En esta situación, Carlos instaló a su propio rey Merovingio, Clotario IV. Ragenfrido y su rey se aliaron con Odón el Grande, duque de Aquitania independiente desde 715, pero fueron derrotados en Amel (al norte de Sankt Vith) en 716, y en marzo de 717, en Vincy, cerca de Cambrai, y en 718 en Soissons. Ragenfrido perdió el poder y huyó a Angers; no obstante, no abandonó. Cuando París y el valle del Loira fueron conquistados y Odón abandonó a Chilperico, a quien Carlos finalmente aceptó (sometido) en 719, Ragenfrido se entregó (720) y fue privado de su cargo; solo le quedaron sus tierras en Anjou. En 724, los neustrios se rebelaron acaudillados por Ragenfrido, pero fueron fácilmente derrotados. Entregó a sus hijos como rehenes a cambio de mantener su condado. Vivió hasta 731. (es) Rainfroi ou Ragenfred ( ? - 731) fut chef militaire et politique franc, qui fut maire du palais de Neustrie sous Dagobert III et Chilpéric II. Devenu maire du palais après une révolte contre son prédécesseur Théodebald, il affronta les forces d’Austrasie pour le contrôle des royaumes francs. Après quelques succès, il fut finalement vaincu par Charles Martel, maire du palais d’Austrasie. (fr) Ragenfrid (also Ragenfred, Raganfrid, or Ragamfred) (died 731) was the mayor of the palace of Neustria and Burgundy from 715, when he filled the vacuum in Neustria caused by the death of Pepin of Heristal, until 718, when Charles Martel finally established himself over the whole Frankish kingdom. His original centre of power was the Véxin. Dagobert III appointed him in opposition to Theudoald, grandson and heir of Pepin, and his grandmother Plectrude, but he was ignored by both Plectrude and Charles. In 716, Ragenfrid and Dagobert's successor, Chilperic II, fought deep into the heartland of Peppinid power: the mid-Meuse and Ardennes. They allied with Dagobert's old enemy, Duke Radbod of Frisia, and defeated their rival Charles near Cologne, in which he had been besieging Plectrude and Theudoald. Ragenfrid went and Chilperic forced Plectrude to surrender most of the Austrasian treasury, her grandson's claim to the mayoralty, and acknowledge Chilperic as king. At this juncture, Charles set up his own Merovingian king, Clotaire IV; Dagobert's true successor, Chilperic II, being a staunch ally of Ragenfrid and the Neustrian nation. Ragenfrid and his king allied with Odo the Great, duke of Aquitaine independent since 715, but was defeated at the Amblève (Amel north of St. Vith) in 716, and in March, 717, at , near Cambrai, and then in 718 at Soissons. Ragenfrid was now decisively out of power and he fled to Angers; however, he did not give up yet. When Paris and the Loire Valley were taken and Odo gave up Chilperic, who Charles finally accepted (under his thumb) in 719, Ragenfrid then gave himself up (720) and was deprived of his office, left only with lands in Anjou. In 724, the Neustrians rebelled under Ragenfrid, but they were easily defeated. However, Ragenfrid gave up his sons as hostages in turn for keeping his county. He lived on until 731. The military defeats of the Neustrian army, under the leadership of Ragenfrid, at the Amblève, Vinchy and Soissons marked the shift in the balance of power from Neustria to Austrasia. From ten onwards the Carolingians (the descendants of Charles Martel) would rule the whole of the Frankish kingdom from their heartland around the mid-Meuse, namely Herstal and later Aachen with Charlemagne. * v * t * e (en) ラガンフリド (ドイツ語:Raganfrid、フランス語:Rainfroi、英語:Ragenfrid, Ragenfred, Raganfrid, Ragamfred, 731年没) は、ネウストリア・ブルグンディア宮宰(715年 - 718年)。ピピン2世の死後、フランク王キルペリク2世と組んでフランク王国の政権を手に入れかけたが、ピピン2世の庶子カール・マルテルに敗れた。 (ja) Ragenfrido o Ragenfredo o Raganfrido o Ragamfredo (... – 731) è stato Maggiordomo di palazzo di Neustria dal 715 al 719 e della Burgundia dal 716 al 717. (it) Raganfrid (ook Ragenfrid, Ragenfred en Ragamfred) was de hofmeier van Neustrië en Bourgondië van 715, vlak na de dood van Pepijn van Herstal, tot 718 toen Karel Martel hem en zijn bondgenoten wist te verslaan en na het eind van de Frankische Burgeroorlog het gehele Frankische Rijk onder zijn gezag kreeg. Het machtscentrum van Raganfrid lag in Vexin. Dagobert III stelde hem aan in plaats van Theudoald, de kleinzoon en erfgenaam van Pepijn, en zijn grootmoeder Plectrudis, maar hij werd genegeerd door zowel Plectrudis als Karel. In 716 vochten Raganfrid en Dagoberts opvolger, Chilperik II, diep in het machtsgebied van de Pepiniden: het gebied bij de Maas en Ardennen. Ze sloten een alliantie met Dagoberts oude vijand, koning Radboud van Friesland. Gezamenlijk wisten de Neustriërs en de Friezen hun rivaal Karel Martel in de Slag bij Keulen te verslaan. Deze overwinning was echter tijdelijk. Nog in hetzelfde jaar leed Raganfrid een nederlaag in de Slag bij Amel. Karel schoof zijn eigen Merovingische koning naar voren, Chlotharius IV. Raganfrid en zijn koning wisten Odo van Aquitanië over te halen om hen te helpen, maar ze werden in de Slag bij Soissons opnieuw verslagen. Raganfrids macht was gebroken en hij vluchtte naar Angers. Hij werd uit zijn functie van hofmeier ontslagen en hield na de Frankische Burgeroorlog alleen nog enige landerijen in het graafschap Anjou over. In 724 kwamen de Neustriërs onder leiding van Raganfrid in opstand, maar ze waren geen partij voor Karel. Raganfrid overleed in 731. (nl) Рагенфре́д (умер в 731) — майордом Нейстрии (714—719), герцог Анжера (719—731). (ru) Раґенфред (Раґамфред, Раґанфрід) (д/н — 731) — мажордом Нейстрії в 714—718 роках, герцог Анжера (719—731). (uk) |
dbo:wikiPageID | 3565304 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 3029 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1073952316 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Cambrai dbr:Duke_of_Aquitaine dbr:List_of_Mayors_of_the_Palaces dbc:Year_of_birth_unknown dbr:Cologne dbr:County_of_Anjou dbr:Franks dbr:Frisia dbr:Angers dbr:Loire_Valley dbr:Mayor_of_the_palace dbr:Austrasia dbc:Mayors_of_the_Palace dbr:Amel dbc:731_deaths dbr:Dagobert_III dbr:Paris dbr:Ardennes dbr:Charles_Martel dbr:Chilperic_II dbr:Theudoald dbr:Soissons dbr:St._Vith dbr:Neustria dbr:Odo_the_Great dbr:Kingdom_of_Burgundy dbr:Plectrude dbr:Merovingian dbr:Radbod,_King_of_the_Frisians dbr:Pepin_of_Heristal dbr:Clotaire_IV dbr:Véxin dbr:Battle_of_Vinchy |
dbp:title | dbr:List_of_Mayors_of_the_Palaces |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:France-noble-stub dbt:Authority_control dbt:S-aft dbt:S-bef dbt:S-end dbt:S-start dbt:S-ttl dbt:Short_description dbt:Unreferenced dbt:Battles_of_the_Frankish_Civil_War_of_715-718 |
dbp:years | 714 (xsd:integer) |
dcterms:subject | dbc:Year_of_birth_unknown dbc:Mayors_of_the_Palace dbc:731_deaths |
gold:hypernym | dbr:Mayor |
schema:sameAs | http://viaf.org/viaf/29153953153405560285 |
rdf:type | owl:Thing foaf:Person dbo:Person dul:NaturalPerson wikidata:Q19088 wikidata:Q215627 wikidata:Q5 wikidata:Q729 dbo:Animal dbo:Eukaryote dbo:Noble dbo:Species schema:Person yago:WikicatMayorsOfThePalace yago:Authority109824609 yago:CausalAgent100007347 yago:CivilAuthority110541833 yago:Leader109623038 yago:LivingThing100004258 yago:Mayor110303814 yago:Object100002684 yago:Organism100004475 yago:Person100007846 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Politician110451263 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:Whole100003553 yago:Wikicat8th-centuryPeople yago:WikicatFrankishPeople |
rdfs:comment | Rainfroi ou Ragenfred ( ? - 731) fut chef militaire et politique franc, qui fut maire du palais de Neustrie sous Dagobert III et Chilpéric II. Devenu maire du palais après une révolte contre son prédécesseur Théodebald, il affronta les forces d’Austrasie pour le contrôle des royaumes francs. Après quelques succès, il fut finalement vaincu par Charles Martel, maire du palais d’Austrasie. (fr) ラガンフリド (ドイツ語:Raganfrid、フランス語:Rainfroi、英語:Ragenfrid, Ragenfred, Raganfrid, Ragamfred, 731年没) は、ネウストリア・ブルグンディア宮宰(715年 - 718年)。ピピン2世の死後、フランク王キルペリク2世と組んでフランク王国の政権を手に入れかけたが、ピピン2世の庶子カール・マルテルに敗れた。 (ja) Ragenfrido o Ragenfredo o Raganfrido o Ragamfredo (... – 731) è stato Maggiordomo di palazzo di Neustria dal 715 al 719 e della Burgundia dal 716 al 717. (it) Рагенфре́д (умер в 731) — майордом Нейстрии (714—719), герцог Анжера (719—731). (ru) Раґенфред (Раґамфред, Раґанфрід) (д/н — 731) — мажордом Нейстрії в 714—718 роках, герцог Анжера (719—731). (uk) Ragenfrid (Ragenfred, Raganfrid, o Ragamfred) (+ 731) fou majordom de palau de Nèustria i Borgonya del 715, quan va cobrir el buit de poder a Nèustria causat per la mort de Pipí d'Héristal, fins a 718, quan finalment s'establia el control de Carles Martell sobre els regnes Francs. El seu centre original de poder era el Vexin. Dagobert III el va designar majordom en oposició a Teodebald, net i hereu de Pipí, i la seva àvia i regent Plectruda, però fou ignorat tant per Plectruda com per Carles. (ca) Ragenfrid také Ragenfred, Raganfrid či Ragamfred (? - 731) byl majordomus paláce Neustrie a Burgundského království od roku 715, kdy majordomát obsadil po smrti Pipina II. Prostředního až do roku 718, kdy se úřadu i vlády nad celým franským královstvím zmocnil Karel Martel. (cs) Raganfrid († 731) war ein fränkischer Hausmeier. Der aus dem Kreis der neustrischen Großen stammende Raganfrid hatte sein Machtzentrum in der Region um Vexin. Er gelangte nach dem Tod Pippins II. in das Hausmeieramt Neustriens, als der Adel gegen die Regentin Plektrud aufbegehrte und deren Enkel, den Hausmeier Theudoald, vertrieb. Der schwache König Dagobert III. machte Raganfrid noch vor seinem Tod 716 zum Nachfolger Theudoalds. Raganfrid verhalf seinerseits unter Missachtung des Anspruchs von Theuderich IV. Chilperich II. zur Königswürde. Gemeinsam unternahmen sie Plünderungszüge in die pippinidischen Kernländer an der Maas und in den Ardennen. Verbündet mit dem friesischen Herzog Radbod siegten sie in einer Schlacht gegen Karl Martell. (de) Ragenfrido (también Ragenfredo, Raganfrido, o Ragamfredo) (? - 731) fue mayordomo de palacio de Neustria y Borgoña desde 715, cuando llenó el vacío en Neustria causado por la muerte de Pipino de Heristal, hasta que Carlos Martel finalmente se estableció sobre todo el reino franco en 718. El origen de su poder fue el Vexin. Dagoberto III, quien le nombró frente a Teodoaldo, nieto y heredero de Pipino, y su abuela Plectruda, pero fue ignorado por ambos. (es) Ragenfrid (also Ragenfred, Raganfrid, or Ragamfred) (died 731) was the mayor of the palace of Neustria and Burgundy from 715, when he filled the vacuum in Neustria caused by the death of Pepin of Heristal, until 718, when Charles Martel finally established himself over the whole Frankish kingdom. His original centre of power was the Véxin. Dagobert III appointed him in opposition to Theudoald, grandson and heir of Pepin, and his grandmother Plectrude, but he was ignored by both Plectrude and Charles. * v * t * e (en) Raganfrid (ook Ragenfrid, Ragenfred en Ragamfred) was de hofmeier van Neustrië en Bourgondië van 715, vlak na de dood van Pepijn van Herstal, tot 718 toen Karel Martel hem en zijn bondgenoten wist te verslaan en na het eind van de Frankische Burgeroorlog het gehele Frankische Rijk onder zijn gezag kreeg. Het machtscentrum van Raganfrid lag in Vexin. Dagobert III stelde hem aan in plaats van Theudoald, de kleinzoon en erfgenaam van Pepijn, en zijn grootmoeder Plectrudis, maar hij werd genegeerd door zowel Plectrudis als Karel. (nl) |
rdfs:label | Ragenfrid (ca) Ragenfrid (cs) Raganfrid (de) Ragenfrido (es) Rainfroi (fr) Ragenfrido (it) ラガンフリド (ja) Raganfrid (nl) Ragenfrid (en) Рагенфред (ru) Раґенфред (uk) |
owl:sameAs | freebase:Ragenfrid http://d-nb.info/gnd/1168631599 wikidata:Ragenfrid dbpedia-als:Ragenfrid dbpedia-bg:Ragenfrid dbpedia-br:Ragenfrid dbpedia-ca:Ragenfrid dbpedia-cs:Ragenfrid dbpedia-de:Ragenfrid dbpedia-es:Ragenfrid dbpedia-fi:Ragenfrid dbpedia-fr:Ragenfrid dbpedia-fy:Ragenfrid dbpedia-it:Ragenfrid dbpedia-ja:Ragenfrid dbpedia-nl:Ragenfrid dbpedia-no:Ragenfrid dbpedia-ru:Ragenfrid dbpedia-sh:Ragenfrid dbpedia-sl:Ragenfrid dbpedia-uk:Ragenfrid https://global.dbpedia.org/id/4LRr5 yago-res:Ragenfrid http://viaf.org/viaf/29153953153405560285 |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Ragenfrid?oldid=1073952316&ns=0 |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Ragenfrid |
is dbo:commander of | dbr:Battle_of_Amblève |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Ragamfred dbr:Ragamfrid |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:List_of_battles_301–1300 dbr:Battle_of_Amblève dbr:Battle_of_Cologne dbr:List_of_wars_involving_France dbr:March_21 dbr:Timeline_of_German_history dbr:Frisian_Kingdom dbr:Basin_(chanson_de_geste) dbr:Battle_of_Compiègne dbr:Battle_of_Soissons_(718) dbr:Battle_of_Vincy dbr:Frisian–Frankish_wars dbr:Mayor_of_the_palace dbr:715 dbr:716 dbr:717 dbr:718 dbr:724 dbr:731 dbr:Amel dbr:Francia dbr:Charles_Martel dbr:Chilperic_II dbr:Theudoald dbr:Neustria dbr:Odo_the_Great dbr:Carolingian_dynasty dbr:List_of_wars_in_the_Low_Countries_until_1560 dbr:Plectrude dbr:Ragamfred dbr:Ragamfrid |
is dbp:commander of | dbr:Battle_of_Amblève |
is dbp:predecessor of | dbr:Charles_Martel |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Ragenfrid |