Red Army (original) (raw)

dbo:abstract

Exèrcit Roig i RKKA són les formes breus amb què hom designa l'Exèrcit Roig Obrer i Camperol, l'exèrcit organitzat pels bolxevics durant la Guerra Civil Russa el 1918. Aquest exèrcit esdevingué el de la Unió Soviètica arran de l'establiment de l'URSS el 1922, i el 25 de febrer de 1946 fou rebatejat amb el nom d'Exèrcit Soviètic (en rus, Советская армия, Sovétskaia àrmia), una de les parts integrants de les Forces Armades de la Unió Soviètica, les quals existiren fins a la caiguda de la Unió Soviètica al desembre del 1991. Ja a la dècada de 1930, l'Exèrcit Roig era un dels majors exèrcits de tot el món. "Roig" fa referència a la bandera roja, emblema socialista i comunista. El roig representa, simbòlicament, la sang vessada per la classe treballadora en la seva lluita contra el capitalisme, i la creença que tots som iguals. Malgrat que l'Exèrcit Roig es va convertir oficialment en l'Exèrcit Soviètic el 25 de febrer de 1946, quan els símbols "nacionals" soviètics substituïren els símbols revolucionaris, el terme, abusivament, és d'ús comú al món occidental per a referir-se a totes les forces armades soviètiques al llarg de la seva història. Per aquest motiu, en aquest article es tracta conjuntament de l'Exèrcit Roig Obrer i Camperol (1918-1946) i de l'Exèrcit Soviètic (1946-1991). Majoritàriament es considera l'Exèrcit Roig com la força decisiva en la victòria en la Segona Guerra Mundial, en haver-se enfrontat i derrotat al 80% de les forces armades alemanyes i de les Waffen SS al Front Oriental. (ca)
الجيش الأحمر (بالروسية: Красная армия)، اختصار جيش العمال والفلاحيين الأحمر (بالروسية: Рабоче-крестьянская Красная армия)، هو الجيش الذي شيده البلاشفة بعد ثورة أكتوبر، لمقاومة حركات البيض المدعومين من قبل القوات الأجنبية (فرنسا، المملكة المتحدة، تشيكوسلوفاكيا، الولايات المتحدة، واليابان). عبارة أحمر لها مغزى ثوري وتشير إلى الدم. بعد سنة من نهاية الحرب العالمية الثانية، أي في 1946، غير اسمه ليصبح الجيش السوفييتي (بالروسية: Советская армия) إلى أن انهار الاتحاد السوفيتي في ديسمبر 1991. كان الجيش الأحمر يضم العديد من القبائل منها (القوقاز والجرمان ...) ولم يكن للجيش ملابس عسكرية موحدة. وقد كان له دور كبير في الحرب العالمية الثانية، حيث ظهرت بسالته في معركة ستالينجراد وكبد الألمان خسائر فادحة. تعتبر هذه الموقعة نقطة تحول في الحرب الألمانية-السوفيتية، حيث كانت هذه أول هزيمة لألمانيا وأخذ الجيش الأحمر في التقدم حتى وقعت برلين في يده. وقد كان الألمان يخافون من الاستسلام لقوات الجيش الأحمر خوفا مما قد يفعلونه بهم، وقد انتقم الروس مما ارتكبه هتلر بحقهم. آثر بعض قادة الألمان الاستسلام لقوات الحلفاء خوفا من الروس ومنهم هيملر وغورينغ. (ar)
Rudá armáda, celým názvem Dělnicko-rolnická Rudá armáda (rusky Рабоче-крестьянская Красная армия, Raboče-kresťjanskaja Krasnaja armija (РККА nebo RKKA), zkráceně jen Красная армия) byla armáda bolševického Ruska (1918–1922) a posléze Sovětského svazu (1922–1946). S pomocí bývalých důstojníků a specialistů carské armády ji během ruské revoluce (28. ledna 1918) z pověření Rady lidových komisařů založil Lev Trockij jako nástupkyni Rudé gardy. Podle slov Vladimira Lenina byla zprvu určena „pro systematické vojenské akce k získání, vybojování, sběru a svozu obilí a topiva“ např. pro akce typu s kulomety pro obilí. Představiteli komunistického režimu, socialistického realismu v kultuře a budovatelské poezie byla opěvována jako „armáda míru“. Označení rudá vzniklo z ruského výrazu krasnyj (= rudý), což mělo symbolizovat krev pracující třídy prolitou v boji proti kapitalismu a víru v rovnost a bratrství všech lidí (v českém překladu se proto vojáci nazývali jak Rudoarmejci, tak i Krasnoarmějci) a zároveň se vyhrazovalo jako protipól Bílé gardy (krasnogvardějci proti bělogvardějcům). Po skončení druhé světové války bylo rozhodnuto o změně názvu a 25. února 1946 byla Rudá armáda oficiálně přejmenována na Sovětskou armádu (rusky Советская Армия (СА)/Sovjetskaja Armija), jako výraz cti vojákům ve Velké vlastenecké válce. Rudá armáda měla nenahraditelný a v mnoha směrech rozhodující[ujasnit] podíl na vítězství, kterého dosáhli ve druhé světové válce Spojenci nad Osou Berlín–Řím–Tokio, především nad nacistickým Německem. Počáteční rychlý postup Wehrmachtu po přepadu Sovětského svazu v roce 1941 (Operace Barbarossa) se Rudé armádě podařilo ještě v témže roce zastavit před Moskvou. Během rozsáhlých bojových aktivit na východní frontě, tedy na sovětském území, se Rudá armáda střetávala s pozemními vojsky Wehrmachtu a s divizemi Waffen-SS na linii dlouhé tisíce kilometrů od hustých pobaltských a běloruských lesů po rozlehlé jihoruské stepi (mj. Bitva u Stalingradu), čímž bylo vázáno 70 až 80 % německých pozemních sil angažovaných ve válce v Evropě. Tyto německé armády byly Rudou armádou s obrovskými vlastními ztrátami na lidech a materiálu z velké části zničeny. To ve svém důsledku znamenalo, že nacistické Německo nemohlo velkou část svých vojsk použít ani na frontách v Africe nebo při italském tažení západních spojenců, ani na západní frontě po vylodění Američanů a Britů v Normandii a následných bitvách. Byla to právě Rudá armáda, která se probojovala již v únoru 1945 na německé území, 60 kilometrů od Berlína. (cs)
Die Rote Arbeiter- und Bauernarmee (russisch Рабоче-крестьянская Красная армия (РККА)/Rabotsche-krestjanskaja Krasnaja armija (RKKA), kurz russisch Красная армия (КА) Rote Armee (RA)) war die Bezeichnung für das Heer und die Luftstreitkräfte Sowjetrusslands bzw. ab 1922 der Sowjetunion. Sie stammte aus der unmittelbaren Zeit nach der Oktoberrevolution, als die Bolschewiki eine Armee konstituierten, die im Russischen Bürgerkrieg den Militärverbänden ihrer Gegner (insbesondere die unter dem Oberbegriff Weiße Armee zusammengefassten Gruppen) gegenüberstand. Seit Februar 1946 trug die Rote Armee, die zusammen mit der sowjetischen Marine den Hauptbestandteil der Streitkräfte der Sowjetunion darstellte, den offiziellen Namen Sowjetarmee (russisch Советская армия (СА)/Sowjetskaja armija). Obwohl die Rote Armee – bzw. ab 1946 die Sowjetarmee – ausschließlich die Teilstreitkräfte Landstreitkräfte, Luftstreitkräfte, Luftverteidigung (ab 1948) und Strategische Raketentruppen (ab 1960) umfasste, standen beide Begriffe in der allgemeinen Wahrnehmung oftmals für die gesamten sowjetischen Streitkräfte. Nach der Auflösung der Sowjetunion 1991 übernahm Russland den Großteil der verbliebenen personellen und materiellen Ausstattung der Sowjetarmee und der übrigen sowjetischen Streitkräfte zur Bildung der Russischen Streitkräfte. (de)
Ο Κόκκινος Στρατός των Εργατών και Αγροτών (ρωσικά: Рабоче-крестьянская Красная армия, РККА), γνωστότερος ως Κόκκινος Στρατός (Красная армия), ήταν ο στρατός της Σοβιετικής Ρωσίας και αργότερα της Σοβιετικής Ένωσης. Ιδρύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1918. Ο Κόκκινος Στρατός κατόρθωσε μεταξύ άλλων να απωθήσει τη Βέρμαχτ στο Στάλινγκραντ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γεγονός που σήμανε την απαρχή της ήττας των Γερμανών και απελευθέρωσε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου την 27 Ιανουαρίου 1945. Στις 25 Φεβρουαρίου 1946 ο Κόκκινος Στρατός μετονομάστηκε σε Σοβιετικό Στρατό (Советская Армия, Sovetskaya Armiya). (el)
Ruĝa Armeo kaj RKKA estas la mallongigo de Ruĝa Armeo de Laboristoj kaj Kamparanoj, (Рабоче-крестьянская Красная армия - Raboĉe-krestjanskaja Krasnaja armija ruse), armil-ekipita forto de la bolŝevikoj dum la Rusa Enlanda Milito en 1918-. Tiu organizo estis la armeo de Sovetunio ekde ties fondiĝo en 1922 ĝis 1946, kiam la nomo ŝanĝiĝis al Soveta Armeo aŭ pli ĝuste Sovetia Armeo. "Ruĝa" aludas la koloron de laborista sango, elverŝita en la batalo kontraŭ la kapitalismo. La Ruĝa armeo fondiĝis per dekreto de la la 15-an de januaro (28-a de januaro, „”) 1918 el la tiem ekzistanta . La oficiala "Tago de la Ruĝa Armeo" estas la 23-a de februaro, memore al la unua bataloj de la armeo kontraŭ la okupantaj germanaj trupoj en 1918 kaj la unuaj amasa rekrutado en Petrogrado kaj Moskvo. La 23-a de februaro estis grava solena tago en la Sovetunio, poste alinomata kiel "Tago de la Soveta Armeo" kaj en la nuntempa Rusio kiel "Tago de Defendantoj de Patrujo" (ĝi estas oficiala feritago). Oni rigardas Lev Trockij, la iaman popolan komisaron pri milito ekde 1918 ĝis 1924, kiel fondinto de la Ruĝa Armeo. Komence, la Ruĝa Armeo estis volontula organizo, sen rangoj kaj insignoj. La oficiroj estis demokrate elektitaj, sed jam la 29-an de majo en 1918, oni deklaris devigan militservadon por ĉiu viro inter aĝo 18-40. Oni establis regionajn militajn komisionojn (военный комиссариат, военкомат /vojenkoMAT/) por la amasa rekrutado, kiu ekzistis ĝis la lastaj tagoj de la Sovetunio. Ĉiu unuo de la Ruĝa Armeo havis politikan komisaron, kiu kontrolis la decidojn de la unuoestro laŭ principoj de la Komunista partio. La partio pensis grava la politikan kontrolon super la iamaj (pli spertaj) caraj oficiroj. La organizo de la profesiaj oficiroj, kiel "heredaĵo de la carismo", estis detruita en 1935. Oni kreis ĝeneralan stabon el la oficiroj, trejnitaj fare de germanaj spertuloj dum la periodo de Soveta-germana kooperado inter la du mondmilitoj. Dum la Granda Purigo de 1937-1939 (kaj poste), preskaŭ ĉiu maljuna oficiro estis ekzekutita aŭ tranpostita al gulagoj kiel ebla danĝerulo por Stalin. (eo)
Armada Gorria (errusieraz: Рабоче-крестьянская Красная армия, Langileen eta Nekazarien Armada Gorria) Boltxebikeek Errusiako Gerra Zibilean, 1918an, osatutako indar armatua izan zen. 1922an, Sobietar Batasuneko armada ofizial bihurtu zen. Bigarren Mundu Gerran, Armada Gorria munduko handiena bilakatu zen, nahiz eta hurrengo urteetan Txinakoak noiz behinka aurre hartu zion. 1946an Sobietar Armada izena jarri zioten, baina Mendebaldean oraindik ere Armada Gorria deitzen zitzaion. (eu)
El Ejército Rojo de Obreros y Campesinos (en ruso, Рабо́че-крестья́нская Кра́сная а́рмия, romanización Raboche-krestyanskaya Krasnaya armiya: RKKA, acortado en ruso con frecuencia a Красная армия: KA) fue la denominación oficial del ejército y de la fuerza aérea de la República Socialista Federativa Soviética de Rusia (RSFS) y, después de 1922, de la Unión Soviética. El Ejército se estableció inmediatamente después de la Revolución de Octubre de 1917. Los bolcheviques levantaron un ejército para oponerse a los militares del ejército “blanco” que estaban alineados bajo el contrarrevolucionario Movimiento Blanco durante la Guerra Civil Rusa. A partir de febrero de 1946, el Ejército Rojo, junto con la Armada Soviética, encarnaría el principal componente de las Fuerzas Armadas Soviéticas, tomando el nombre oficial de "Ejército Soviético" hasta la disolución de la Unión Soviética en diciembre de 1991. El Ejército Rojo es acreditado como una fuerza decisiva en la victoria aliada ante las potencias del Eje en el teatro europeo en la Segunda Guerra Mundial. Durante las operaciones del frente oriental, el Ejército Rojo infligió un daño devastador en las fuerzas de la Alemania nazi, que desplegó el 80-83 % de sus fuerzas (Heer y Waffen-SS) en este frente, causando la mayoría de bajas totales en comparación con otros países aliados y finalmente capturando la capital alemana de Berlín tras una batalla en la que perecieron doscientas mil personas aproximadamente, entre civiles y soldados de ambos bandos.[cita requerida] (es)
The Workers' and Peasants' Red Army (Russian: Рабо́че-крестья́нская Кра́сная армия), often shortened to the Red Army, was the army and air force of the Russian Soviet Federative Socialist Republic and, after 1922, the Union of Soviet Socialist Republics. The army was established in January 1918. The Bolsheviks raised an army to oppose the military confederations (especially the various groups collectively known as the White Army) of their adversaries during the Russian Civil War. Starting in February 1946, the Red Army, along with the Soviet Navy, embodied the main component of the Soviet Armed Forces; taking the official name of "Soviet Army", until its dissolution in 1991. The Red Army provided the largest land force in the Allied victory in the European theatre of World War II, and its invasion of Manchuria assisted the unconditional surrender of Imperial Japan. During operations on the Eastern Front, it accounted for 75–80% of casualties the Wehrmacht and Waffen-SS suffered during the war and ultimately captured the Nazi German capital, Berlin. (en)
Tentara Merah Buruh dan Petani (bahasa Rusia:"Рабоче-крестьянская Красная армия Raboche-krest'yanskaya Krasnaya armiya"), juga disebut Tentara Buruh dan Petani Merah atau Tentara Buruh dan Petani Soviet atau sering disingkat Tentara Merah saja adalah Angkatan bersenjata yang mayoritasnya adalah kaum buruh dan petani, pertama didirikan oleh kaum Bolshevik selama Perang Saudara Rusia pada 1918. Selama perang saudara, ia menjadi Angkatan bersenjata RSFS Rusia. Pada tahun 1922, ia menjadi Angkatan bersenjata Uni Republik Sosialis Soviet yang baru saja didirikan pada tahun tersebut. Angkatan bersenjata itu kemudian menjadi angkatan bersenjata terbesar di dunia dari tahun 1940-an sampai awal 1990-an. Secara resmi, nama Tentara Merah mulai ditinggalkan pada tahun 1946 dan kemudian lebih dikenal dengan Angkatan Darat Soviet sebagai penggantinya. Tentara Merah memiliki peran besar dalam kemenangan sekutu di Perang Dunia II. Karena Front timur merupakan penyebab utama negara negara Axis di Eropa Tengah dan Eropa Timur serta invasi Manchuria oleh Tentara Merah merupakan salah satu penyebab utama Jepang kalah di Perang Asia timur raya. Selama Front Timur Perang Dunia II, Tentara Merah Soviet membantu besar sekutu dalam penyerahan Jerman, yaitu dengan menahan serangan Axis selama Operasi Barbarossa dan juga Operasi Militer serangan balik soviet setelah musim dingin 1941, dengan total korban Wehrmacht dan Waffen-SS sebesar 70 - 80%. (in)
L'Armée rouge (en russe : Красная армия, ou plus exactement Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotche-krestianskaïa Krasnaïa armia, « l'Armée rouge des ouvriers et paysans ») était l'armée mise sur pied dans l'ancien Empire russe par le nouveau pouvoir bolchévique, à la suite de la révolution d'Octobre, afin de combattre la contre-révolution des Armées blanches soutenues par les puissances étrangères (France, Royaume-Uni, Tchécoslovaquie, États-Unis, empire du Japon). Le terme « rouge » a une connotation révolutionnaire. En 1946, un an après la fin de la Seconde Guerre mondiale, cette armée, tout en gardant en Occident le surnom d'Armée rouge, prend le nom officiel d'Armée soviétique (Советская армия, Sovetskaïa armia), qu'elle conservera jusqu’à la dislocation de l'Union soviétique en décembre 1991 lorsqu'elle deviendra les Forces armées de la fédération de Russie. (fr)
L'Armata Rossa degli Operai e dei Contadini, in forma abbreviata Armata Rossa, fu il nome dato alle forze armate russe dopo la disintegrazione delle forze zariste nel 1917. L'aggettivo “rossa” fa riferimento al colore tradizionale del movimento socialista e comunista. L'Armata Rossa fu istituita su decreto del Consiglio dei commissari del popolo della RSFS Russa nel 1918 e divenne l'esercito dell'URSS al momento della fondazione dello Stato stesso, nel 1922. Lev Trockij, commissario del popolo per la guerra dal 1918 al 1924, ne è considerato il fondatore. L'Armata Rossa, guidata direttamente da Stalin con la collaborazione di vari generali, svolse una funzione decisiva durante la seconda guerra mondiale, sconfiggendo dopo quattro anni di violente e sanguinose battaglie una grande parte delle forze della Wehrmacht della Germania nazista e concludendo vittoriosamente il conflitto sovietico-tedesco con la conquista di Berlino e Vienna. Durante le operazioni sul fronte orientale, il 70-75% delle vittime che la Wehrmacht e le Waffen-SS subirono durante la guerra (i sovietici ebbero oltre 20 milioni di morti compresi i civili) furono ad opera dell'Armata Rossa. Nel suo periodo di massima espansione d'organico, nel 1943, l'Armata Rossa contava 10.5 milioni di effettivi tra ufficiali, sottufficiali e soldati ed era equipaggiata con migliaia di carri armati e cannoni moderni (grazie anche all'appoggio logistico degli Alleati soprattutto durante i primi anni di guerra); le perdite per raggiungere la vittoria furono elevatissime: 11,2 milioni di soldati morti per cause di guerra nel periodo 1941–1945. A partire dal febbraio del 1946, l'Armata Rossa, che insieme alla Marina sovietica, incarnava la componente principale delle forze armate sovietiche, prese il nome ufficiale di Armata Sovietica (in russo: Советская Армия?, traslitterato: Sovetskaja Armija, in sigla SA), fino alla sua dissoluzione nel dicembre 1991. (it)
( 적군은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 적군 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 노동자와 농민의 (러시아어: Рабоче-крестьянская Красная армия 라보체-크레스티얀스카야 크라스나야 아르미야[*])(노농적군[勞農赤軍]) 약칭 (러시아어: Красная армия 크라스나야 아르미야[*], 영어: Red Army)은 1946년 2월 25일 이전 소련의 정식 군대이다. 1946년 2월 25일 소련군(蘇聯軍)으로 개칭되었다. (ko)
赤軍（せきぐん、ロシア語: Красная армия、読み：クラースナヤ・アールミヤ）は、1918年1月から1946年2月までロシア帝国およびソビエト連邦に存在した軍隊。ソビエト連邦軍の前身に当たる。十月革命後に勃発したロシア内戦の最中である1918年1月に労働者・農民赤軍（ろうどうしゃ・のうみんせきぐん、Рабоче-крестьянская Красная армия、ラボーチェ・クリスチヤーンスカヤ・クラースナヤ・アールミヤ、略称：労農赤軍、РККА、エールカーカーアー。Workers' and Peasants' Red Army）として設立され、1937年12月にソ連海軍が赤軍から独立した後は、ソ連地上軍（陸軍）を指す呼称となった。 (ja)
Het Rode Leger (Russisch: Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotsje-krestjanskaja Krasnaja armieja, Het Rode Arbeiders- en Boerenleger) was de naam voor het leger van Bolsjewistisch Rusland na het uiteenvallen van het . In 1946 ging het Rode Leger over in het . Officieel werd het Rode Leger op 23 februari 1918 opgericht. Er bestond daarvoor al een Rode Garde maar die diende meer als een soort partijpolitie van de Bolsjewieken dan als een leger. Leon Trotski wordt beschouwd als de oprichter en organisator. Het Rode Leger was zodanig georganiseerd dat er behalve een militaire leiding ook een politieke leiding aanwezig was. Naast iedere bevelhebber van een legergroep of regiment stond een . Deze diende ervoor te zorgen dat de soldaten en officieren communistisch geschoold zouden worden. Later werd het systeem van de politieke commissarissen afgeschaft. In 1920 werd Michail Toechatsjevski opperbevelhebber van het Rode Leger. Het Rode Leger werd na het beëindigen van de Russische Burgeroorlog en het oprichten van de Sovjet-Unie eind 1922 de strijdmacht van die Unie. In 1937 speelde de veiligheidsdienst NKVD in op de angst van Jozef Stalin voor een militaire staatsgreep, zoals Francisco Franco die in Spanje pleegde, en werd bijna de hele legertop inclusief Michail Toechatsjevski geëxecuteerd, eufemistisch omschreven als 'zuivering'. De wat lagere officieren werden geëxecuteerd, tot dwangarbeid veroordeeld of ontslagen. Vervanging vond door de partij plaats door politiek betrouwbare maar minder ervaren en vakbekwame officieren. Ook zorgde dit dat niemand uit angst nog eigen initiatief durfde te nemen. Dit leidde er toe dat bij de Duitse aanval op Rusland in 1941 een enorme chaos ontstond en het Rode Leger door desorganisatie zeer grote verliezen leed. In 1935 werden van het Rode Leger door de Raad van Volkscommissarissen (het kabinet van de USSR) vijf personen benoemd tot maarschalk van de Sovjet-Unie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er meer generaals bevorderd tot maarschalk van de Sovjet-Unie. Maarschalk Georgi Zjoekov was opperbevelhebber, onder zijn leiding wist het Rode Leger op het oostfront de Duitsers te verslaan dat daarbij op grote schaal (oorlogs)misdaden beging. In 1946 werd de naam van het Rode Leger officieel gewijzigd in . Diverse terroristische groeperingen zoals de Rote Armee Fraktion en het Japanse Rode Leger refereerden in hun naam bewust aan het Rode Leger. (nl)
Рабо́че-крестья́нская Кра́сная армия (сокр. РККА) — формирование вооружённых сил, сухопутные войска Вооружённых сил РСФСР в 1918—1922 годах и сухопутная составляющая Вооружённых сил СССР в 1922—1946 годах (с 1917 года до февраля 1918 года — Красная гвардия, в период с ноября 1939 года постепенно все органы управления и официальное название изменены с РККА на КА (Красная армия), с 1946 года — Советская армия). Красная армия — официальное наименование видов вооружённых сил: сухопутных войск и военно-воздушного флота. Днём создания РККА принято считать 23 февраля 1918 года (см. День защитника Отечества). Именно в этот день началась массовая запись добровольцев в отряды РККА, создаваемые согласно декрету Совета народных комиссаров РСФСР «О Рабоче-крестьянской Красной армии», подписанному 15 (28) января 1918 года.13 апреля 1918 года из латышских стрелков была сформирована Латышская стрелковая дивизия, которая стала первой дивизией РККА. (ru)
Armia Czerwona (właściwie Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona, ros. Рабоче-крестьянская Красная армия, RKKA) – siły zbrojne Rosji Radzieckiej (RFSRR) w latach 1918–1922, następnie wojska lądowe Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w latach 1922–1946. W 1946 zmieniła nazwę na Armia Radziecka, pod którą istniała do 1992 roku. W skład Armii Czerwonej wchodziły także Wojskowe Siły Powietrzne. Razem z marynarką, oddziałami NKWD (wojskami pogranicznymi, wojskami wewnętrznej ochrony republiki i ) Armia Czerwona tworzyła Siły Zbrojne ZSRR od 10 lutego?/ 23 lutego 1918 do 25 lutego 1946. Za datę utworzenia Armii Czerwonej przyjmuje się 23 lutego 1918 (w Federacji Rosyjskiej do dziś tego dnia jest obchodzony Dzień Obrońcy Ojczyzny). Wtedy to rozpoczęto masowe przyjmowanie ochotników do Armii Czerwonej, utworzonej dekretem Rady Komisarzy Ludowych RFSRR „O Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”, podpisanym 15 stycznia?/ 28 stycznia 1918. (pl)
Röda armén, egentligen Arbetarnas och böndernas röda armé (RKKA) (ryska: Красная армия, Krasnaja armija eller Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotje-krestjanskaja Krasnaja armija, ry. förkortning РККА), var bolsjevikernas armé, skapad under ryska inbördeskriget av Lev Trotskij 1918, även benämning på Sovjetunionens armé fram till efter stora fosterländska kriget (vilket var en del av andra världskriget), då dess namn 1946 ändrades till Sovjetarmén (ryska: Советская армия, Sovetskaja armija). (sv)
O Exército Vermelho de Trabalhadores e Camponeses, frequentemente abreviado para Exército Vermelho, era o exército e a força aérea da República Socialista Federativa Soviética da Rússia e, depois de 1922, da União das Repúblicas Socialistas Soviéticas. O exército foi estabelecido imediatamente após a Revolução de Outubro de 1917. Os bolcheviques formaram um exército para se opor às confederações militares (especialmente os vários grupos conhecidos coletivamente como o Exército Branco) de seus adversários durante a Guerra Civil Russa. A partir de fevereiro de 1946, o Exército Vermelho, junto com a Marinha Soviética, incorporou o principal componente das Forças Armadas Soviéticas; assumindo o nome oficial de "Exército Soviético", até sua dissolução em dezembro de 1991. O Exército Vermelho forneceu a maior força terrestre na vitória dos Aliados na , e sua invasão da Manchúria ajudou a rendição incondicional do Império do Japão. Durante as operações na Frente Oriental, foi responsável por 75-80% das vítimas que a Wehrmacht e a Waffen-SS sofreram durante a guerra e, por fim, capturou a capital da Alemanha Nazista, Berlim. (pt)
Черво́на армія (повна назва — Робі́тничо-селя́нська Черво́на армія — РСЧА, рос. Рабоче-крестьянская Красная армия — РККА) — загальновживана назва Збройних сил радянських республік: Росії (лютий 1918 — червень 1919); військово-політичного союзу радянських республік (Росії, України, Білорусі, Литви, Латвії, Естонії) (червень 1919 — грудень 1922); Союзу Радянських Соціалістичних Республік (грудень 1922 — лютий 1946). РСЧА, Червона армія — офіційне найменування Сухопутних військ і ВПС, які разом із ВМФ, Прикордонними військами, і входили до складу Збройних Сил РРФСР/СРСР з 15 (28) січня 1918 року по 25 лютого 1946 року. Офіційним днем створення РСЧА вважають 23 лютого 1918 року — день, що передував прийняттю більшовиками німецького ультиматуму і підписанню перемир'я на німецьких умовах у зв'язку з неможливістю чинити їм опір. (uk)
工农红军（俄語：Рабо́че-крестья́нская Кра́сная а́рмия，РККА；简称Красная армия，КА），通称苏联红军，是俄罗斯苏维埃联邦社会主义共和国及其后继军事力量。它是1922年成立的苏维埃社会主义共和国联盟的武装力量，包括陆军和空军。红军起源于1917年的十月革命。在俄国内战期间，布尔什维克创立军队反击他们敌人（尤其是以“白军”为名义组成的团体）。1946年2月起，红军与苏联海军组成苏联武装力量（俄語：Вооруженные Силы СССР（ВС СССР）／Vooruzhennye Sily SSSR），它的官方名称改为苏联陆军（Советская Армия）。红军在第二次世界大战欧洲战场的获胜作出了决定性贡献。在苏德战争中，红军歼敌人数达到德军（包括德意志國防軍及武装党卫队）伤亡总数的75%－80%。。 (zh)

dbp:size

6437755 (xsd:integer)
34476700 (xsd:integer)

dct:subject

rdfs:comment

Armada Gorria (errusieraz: Рабоче-крестьянская Красная армия, Langileen eta Nekazarien Armada Gorria) Boltxebikeek Errusiako Gerra Zibilean, 1918an, osatutako indar armatua izan zen. 1922an, Sobietar Batasuneko armada ofizial bihurtu zen. Bigarren Mundu Gerran, Armada Gorria munduko handiena bilakatu zen, nahiz eta hurrengo urteetan Txinakoak noiz behinka aurre hartu zion. 1946an Sobietar Armada izena jarri zioten, baina Mendebaldean oraindik ere Armada Gorria deitzen zitzaion. (eu)
( 적군은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 적군 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 노동자와 농민의 (러시아어: Рабоче-крестьянская Красная армия 라보체-크레스티얀스카야 크라스나야 아르미야[*])(노농적군[勞農赤軍]) 약칭 (러시아어: Красная армия 크라스나야 아르미야[*], 영어: Red Army)은 1946년 2월 25일 이전 소련의 정식 군대이다. 1946년 2월 25일 소련군(蘇聯軍)으로 개칭되었다. (ko)
赤軍（せきぐん、ロシア語: Красная армия、読み：クラースナヤ・アールミヤ）は、1918年1月から1946年2月までロシア帝国およびソビエト連邦に存在した軍隊。ソビエト連邦軍の前身に当たる。十月革命後に勃発したロシア内戦の最中である1918年1月に労働者・農民赤軍（ろうどうしゃ・のうみんせきぐん、Рабоче-крестьянская Красная армия、ラボーチェ・クリスチヤーンスカヤ・クラースナヤ・アールミヤ、略称：労農赤軍、РККА、エールカーカーアー。Workers' and Peasants' Red Army）として設立され、1937年12月にソ連海軍が赤軍から独立した後は、ソ連地上軍（陸軍）を指す呼称となった。 (ja)
Röda armén, egentligen Arbetarnas och böndernas röda armé (RKKA) (ryska: Красная армия, Krasnaja armija eller Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotje-krestjanskaja Krasnaja armija, ry. förkortning РККА), var bolsjevikernas armé, skapad under ryska inbördeskriget av Lev Trotskij 1918, även benämning på Sovjetunionens armé fram till efter stora fosterländska kriget (vilket var en del av andra världskriget), då dess namn 1946 ändrades till Sovjetarmén (ryska: Советская армия, Sovetskaja armija). (sv)
工农红军（俄語：Рабо́че-крестья́нская Кра́сная а́рмия，РККА；简称Красная армия，КА），通称苏联红军，是俄罗斯苏维埃联邦社会主义共和国及其后继军事力量。它是1922年成立的苏维埃社会主义共和国联盟的武装力量，包括陆军和空军。红军起源于1917年的十月革命。在俄国内战期间，布尔什维克创立军队反击他们敌人（尤其是以“白军”为名义组成的团体）。1946年2月起，红军与苏联海军组成苏联武装力量（俄語：Вооруженные Силы СССР（ВС СССР）／Vooruzhennye Sily SSSR），它的官方名称改为苏联陆军（Советская Армия）。红军在第二次世界大战欧洲战场的获胜作出了决定性贡献。在苏德战争中，红军歼敌人数达到德军（包括德意志國防軍及武装党卫队）伤亡总数的75%－80%。。 (zh)
الجيش الأحمر (بالروسية: Красная армия)، اختصار جيش العمال والفلاحيين الأحمر (بالروسية: Рабоче-крестьянская Красная армия)، هو الجيش الذي شيده البلاشفة بعد ثورة أكتوبر، لمقاومة حركات البيض المدعومين من قبل القوات الأجنبية (فرنسا، المملكة المتحدة، تشيكوسلوفاكيا، الولايات المتحدة، واليابان). عبارة أحمر لها مغزى ثوري وتشير إلى الدم. بعد سنة من نهاية الحرب العالمية الثانية، أي في 1946، غير اسمه ليصبح الجيش السوفييتي (بالروسية: Советская армия) إلى أن انهار الاتحاد السوفيتي في ديسمبر 1991. (ar)
Exèrcit Roig i RKKA són les formes breus amb què hom designa l'Exèrcit Roig Obrer i Camperol, l'exèrcit organitzat pels bolxevics durant la Guerra Civil Russa el 1918. Aquest exèrcit esdevingué el de la Unió Soviètica arran de l'establiment de l'URSS el 1922, i el 25 de febrer de 1946 fou rebatejat amb el nom d'Exèrcit Soviètic (en rus, Советская армия, Sovétskaia àrmia), una de les parts integrants de les Forces Armades de la Unió Soviètica, les quals existiren fins a la caiguda de la Unió Soviètica al desembre del 1991. Ja a la dècada de 1930, l'Exèrcit Roig era un dels majors exèrcits de tot el món. (ca)
Rudá armáda, celým názvem Dělnicko-rolnická Rudá armáda (rusky Рабоче-крестьянская Красная армия, Raboče-kresťjanskaja Krasnaja armija (РККА nebo RKKA), zkráceně jen Красная армия) byla armáda bolševického Ruska (1918–1922) a posléze Sovětského svazu (1922–1946). S pomocí bývalých důstojníků a specialistů carské armády ji během ruské revoluce (28. ledna 1918) z pověření Rady lidových komisařů založil Lev Trockij jako nástupkyni Rudé gardy. Podle slov Vladimira Lenina byla zprvu určena „pro systematické vojenské akce k získání, vybojování, sběru a svozu obilí a topiva“ např. pro akce typu s kulomety pro obilí. Představiteli komunistického režimu, socialistického realismu v kultuře a budovatelské poezie byla opěvována jako „armáda míru“. (cs)
Ο Κόκκινος Στρατός των Εργατών και Αγροτών (ρωσικά: Рабоче-крестьянская Красная армия, РККА), γνωστότερος ως Κόκκινος Στρατός (Красная армия), ήταν ο στρατός της Σοβιετικής Ρωσίας και αργότερα της Σοβιετικής Ένωσης. Ιδρύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1918. Ο Κόκκινος Στρατός κατόρθωσε μεταξύ άλλων να απωθήσει τη Βέρμαχτ στο Στάλινγκραντ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γεγονός που σήμανε την απαρχή της ήττας των Γερμανών και απελευθέρωσε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου την 27 Ιανουαρίου 1945. (el)
Ruĝa Armeo kaj RKKA estas la mallongigo de Ruĝa Armeo de Laboristoj kaj Kamparanoj, (Рабоче-крестьянская Красная армия - Raboĉe-krestjanskaja Krasnaja armija ruse), armil-ekipita forto de la bolŝevikoj dum la Rusa Enlanda Milito en 1918-. Tiu organizo estis la armeo de Sovetunio ekde ties fondiĝo en 1922 ĝis 1946, kiam la nomo ŝanĝiĝis al Soveta Armeo aŭ pli ĝuste Sovetia Armeo. "Ruĝa" aludas la koloron de laborista sango, elverŝita en la batalo kontraŭ la kapitalismo. (eo)
Die Rote Arbeiter- und Bauernarmee (russisch Рабоче-крестьянская Красная армия (РККА)/Rabotsche-krestjanskaja Krasnaja armija (RKKA), kurz russisch Красная армия (КА) Rote Armee (RA)) war die Bezeichnung für das Heer und die Luftstreitkräfte Sowjetrusslands bzw. ab 1922 der Sowjetunion. Sie stammte aus der unmittelbaren Zeit nach der Oktoberrevolution, als die Bolschewiki eine Armee konstituierten, die im Russischen Bürgerkrieg den Militärverbänden ihrer Gegner (insbesondere die unter dem Oberbegriff Weiße Armee zusammengefassten Gruppen) gegenüberstand. Seit Februar 1946 trug die Rote Armee, die zusammen mit der sowjetischen Marine den Hauptbestandteil der Streitkräfte der Sowjetunion darstellte, den offiziellen Namen Sowjetarmee (russisch Советская армия (СА)/Sowjetskaja armija). (de)
El Ejército Rojo de Obreros y Campesinos (en ruso, Рабо́че-крестья́нская Кра́сная а́рмия, romanización Raboche-krestyanskaya Krasnaya armiya: RKKA, acortado en ruso con frecuencia a Красная армия: KA) fue la denominación oficial del ejército y de la fuerza aérea de la República Socialista Federativa Soviética de Rusia (RSFS) y, después de 1922, de la Unión Soviética. El Ejército se estableció inmediatamente después de la Revolución de Octubre de 1917. Los bolcheviques levantaron un ejército para oponerse a los militares del ejército “blanco” que estaban alineados bajo el contrarrevolucionario Movimiento Blanco durante la Guerra Civil Rusa. A partir de febrero de 1946, el Ejército Rojo, junto con la Armada Soviética, encarnaría el principal componente de las Fuerzas Armadas Soviéticas, tom (es)
Tentara Merah Buruh dan Petani (bahasa Rusia:"Рабоче-крестьянская Красная армия Raboche-krest'yanskaya Krasnaya armiya"), juga disebut Tentara Buruh dan Petani Merah atau Tentara Buruh dan Petani Soviet atau sering disingkat Tentara Merah saja adalah Angkatan bersenjata yang mayoritasnya adalah kaum buruh dan petani, pertama didirikan oleh kaum Bolshevik selama Perang Saudara Rusia pada 1918. Selama perang saudara, ia menjadi Angkatan bersenjata RSFS Rusia. Pada tahun 1922, ia menjadi Angkatan bersenjata Uni Republik Sosialis Soviet yang baru saja didirikan pada tahun tersebut. Angkatan bersenjata itu kemudian menjadi angkatan bersenjata terbesar di dunia dari tahun 1940-an sampai awal 1990-an. Secara resmi, nama Tentara Merah mulai ditinggalkan pada tahun 1946 dan kemudian lebih dikenal d (in)
The Workers' and Peasants' Red Army (Russian: Рабо́че-крестья́нская Кра́сная армия), often shortened to the Red Army, was the army and air force of the Russian Soviet Federative Socialist Republic and, after 1922, the Union of Soviet Socialist Republics. The army was established in January 1918. The Bolsheviks raised an army to oppose the military confederations (especially the various groups collectively known as the White Army) of their adversaries during the Russian Civil War. Starting in February 1946, the Red Army, along with the Soviet Navy, embodied the main component of the Soviet Armed Forces; taking the official name of "Soviet Army", until its dissolution in 1991. (en)
L'Armée rouge (en russe : Красная армия, ou plus exactement Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotche-krestianskaïa Krasnaïa armia, « l'Armée rouge des ouvriers et paysans ») était l'armée mise sur pied dans l'ancien Empire russe par le nouveau pouvoir bolchévique, à la suite de la révolution d'Octobre, afin de combattre la contre-révolution des Armées blanches soutenues par les puissances étrangères (France, Royaume-Uni, Tchécoslovaquie, États-Unis, empire du Japon). Le terme « rouge » a une connotation révolutionnaire. (fr)
L'Armata Rossa degli Operai e dei Contadini, in forma abbreviata Armata Rossa, fu il nome dato alle forze armate russe dopo la disintegrazione delle forze zariste nel 1917. L'aggettivo “rossa” fa riferimento al colore tradizionale del movimento socialista e comunista. L'Armata Rossa fu istituita su decreto del Consiglio dei commissari del popolo della RSFS Russa nel 1918 e divenne l'esercito dell'URSS al momento della fondazione dello Stato stesso, nel 1922. Lev Trockij, commissario del popolo per la guerra dal 1918 al 1924, ne è considerato il fondatore. (it)
Het Rode Leger (Russisch: Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotsje-krestjanskaja Krasnaja armieja, Het Rode Arbeiders- en Boerenleger) was de naam voor het leger van Bolsjewistisch Rusland na het uiteenvallen van het . In 1946 ging het Rode Leger over in het . Officieel werd het Rode Leger op 23 februari 1918 opgericht. Er bestond daarvoor al een Rode Garde maar die diende meer als een soort partijpolitie van de Bolsjewieken dan als een leger. In 1946 werd de naam van het Rode Leger officieel gewijzigd in . (nl)
Armia Czerwona (właściwie Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona, ros. Рабоче-крестьянская Красная армия, RKKA) – siły zbrojne Rosji Radzieckiej (RFSRR) w latach 1918–1922, następnie wojska lądowe Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w latach 1922–1946. W 1946 zmieniła nazwę na Armia Radziecka, pod którą istniała do 1992 roku. (pl)
O Exército Vermelho de Trabalhadores e Camponeses, frequentemente abreviado para Exército Vermelho, era o exército e a força aérea da República Socialista Federativa Soviética da Rússia e, depois de 1922, da União das Repúblicas Socialistas Soviéticas. O exército foi estabelecido imediatamente após a Revolução de Outubro de 1917. Os bolcheviques formaram um exército para se opor às confederações militares (especialmente os vários grupos conhecidos coletivamente como o Exército Branco) de seus adversários durante a Guerra Civil Russa. A partir de fevereiro de 1946, o Exército Vermelho, junto com a Marinha Soviética, incorporou o principal componente das Forças Armadas Soviéticas; assumindo o nome oficial de "Exército Soviético", até sua dissolução em dezembro de 1991. (pt)
Черво́на армія (повна назва — Робі́тничо-селя́нська Черво́на армія — РСЧА, рос. Рабоче-крестьянская Красная армия — РККА) — загальновживана назва Збройних сил радянських республік: Росії (лютий 1918 — червень 1919); військово-політичного союзу радянських республік (Росії, України, Білорусі, Литви, Латвії, Естонії) (червень 1919 — грудень 1922); Союзу Радянських Соціалістичних Республік (грудень 1922 — лютий 1946). (uk)
Рабо́че-крестья́нская Кра́сная армия (сокр. РККА) — формирование вооружённых сил, сухопутные войска Вооружённых сил РСФСР в 1918—1922 годах и сухопутная составляющая Вооружённых сил СССР в 1922—1946 годах (с 1917 года до февраля 1918 года — Красная гвардия, в период с ноября 1939 года постепенно все органы управления и официальное название изменены с РККА на КА (Красная армия), с 1946 года — Советская армия). Красная армия — официальное наименование видов вооружённых сил: сухопутных войск и военно-воздушного флота. (ru)

rdfs:seeAlso

is dbo:militaryBranch of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:allegiance of