1998 Russian financial crisis (original) (raw)

dbo:abstract

الأزمة المالية الروسية (وتسمى أيضا أزمة روبل أو الإنفلونزا الروسية) ضربت روسيا في 17 أغسطس 1998. وقد أدى ذلك إلى قيام الحكومة الروسية والبنك المركزي الروسي بتخفيض قيمة الروبل والتخلف عن سداد ديونها. كان للأزمة آثار خطيرة على اقتصادات العديد من البلدان المجاورة. وفي الوقت نفسه، اقترح جيمس كوك، نائب رئيس صندوق الاستثمار الروسي الأمريكي، أن الأزمة كان لها تأثير إيجابي في تعليم البنوك الروسية تنويع أصولها. (ar)
Als Russlandkrise (auch Rubelkrise) bezeichnet man die durch verschiedene Faktoren ausgelöste Wirtschaftskrise in Russland in den Jahren 1998 und 1999. In Russland wird diese Krise häufig mit dem Begriff Default (russ. дефолт) bezeichnet. Erste Anzeichen für eine Wirtschaftskrise begannen im Herbst 1997, kurz nach Beginn der Asienkrise. Diese Krise machte Anleger und Investoren in vielen Ländern (auch in Russland) nervös; sie verkauften z. B. Aktien, Anleihen und Rubel und transferierten die Erlöse in besonders sicher erscheinende Länder („Kapitalflucht“). Dadurch geriet der russische Rubel – dessen Kurs die russische Regierung damals nicht frei floaten ließ – unter Druck. Außerdem hatte die russische Regierung einen hohen Bedarf für kurzfristige Kredite, um Haushaltsdefizite zu finanzieren. Präsident Boris Jelzin entließ am 23. März 1998 die Regierung des Ministerpräsidenten Wiktor Tschernomyrdin unter dem Vorwurf, er habe die wirtschaftspolitischen Probleme des Landes nicht energisch genug angegangen. (de)
The Russian financial crisis (also called the ruble crisis or the Russian flu) began in Russia on 17 August 1998. It resulted in the Russian government and the Russian Central Bank devaluing the ruble and defaulting on its debt. The crisis had severe impacts on the economies of many neighboring countries. (en)
La crisis financiera en Rusia (también llamada la "crisis del rublo") golpeó a Rusia el 17 de agosto de 1998. Fue exacerbada por la crisis financiera asiática que empezó en julio de 1997. Dado el declive consiguiente en los precios mundiales de los commodities, los países como Rusia, que dependían fuertemente de la exportación de materias primas, estuvieron entre los más severamente perjudicados (el petróleo, el gas natural, los metales y la madera conformaban más del 80% de las exportaciones rusas, dejando al país vulnerable a las oscilaciones de los precios mundiales. El petróleo era, además, el recurso que mayores ingresos fiscales generaba al gobierno ruso). La profunda disminución en el precio del petróleo tuvo consecuencias severas para Rusia; sin embargo, la causa primordial de la crisis financiera rusa no fue directamente la caída de los precios del petróleo, sino el resultado de la falta de pago de los impuestos por parte de las industrias energéticas y manufactureras. En el contexto internacional, las consecuencias económicas de esta crisis se denominaron "Efecto Vodka". Esta crisis también se tradujo por una crisis económica que culminó en 1998, que fue marcada por una enorme devaluación del rublo y un defecto sobre la deuda rusa (el particularmente). Esta crisis financiera se produjo en el contexto del comienzo de una desaceleración económica mundial. La inflación anual de 1997 fue del 84 % en Rusia. El presidente Boris Yeltsin despidió al primer ministro Víktor Chernomyrdin el 23 de marzo de 1998 y nombró en su reeplazo al Ministro de Energía Serguéi Kiriyenko. En un esfuerzo por apoyar la moneda y detener la pérdida de capital, Kiriyenko subió las tasas de interés hasta el 150 %. El FMI aprobó un préstamo de emergencia de US$22,6 billones el 13 de julio. A pesar del balón de oxígeno, los pagos de intereses mensuales de Rusia todavía excedieron en mucho sus ingresos de impuestos mensuales. Dándose cuenta de que la situación era insostenible, los inversores continuaron huyendo de Rusia. Semanas después la crisis financiera se reanudó cuando el valor del rublo volvió a bajar. El 17 de agosto, el gobierno de Kiriyenko y el banco central fueron forzados a suspender los pagos de la deuda externa de Rusia durante 90 días, reestructurando la deuda de la nación entera, y devaluando el rublo. El rublo empezó una caída libre, y los rusos buscaron frenéticamente la compra de dólares. La inversión externa se precipitó fuera del país, y la crisis financiera provocó una fuga de capital sin precedentes en Rusia. El 23 de agosto, Yeltsin despidió a Kiriyenko y declaró su intención de volver a poner a Chernomyrdin en el cargo, pero la asamblea legislativa no dio su aprobación. Después de que la Duma Estatal rechazara la candidatura de Chernomyrdin por segunda vez, Yeltsin, con su poder claramente menguado, retrocedió. En su lugar, nombró Ministro de Exterior a Yevgueni Primakov, que fue aprobado de manera abrumadora por la Duma el 11 de septiembre. Este nombramiento devolvió la estabilidad política, porque se lo vio como un candidato comprometido capaz de arreglar las diferencias entre los grupos enfrentados en Rusia. Primakov prometió hacer que el pago de salarios y pensiones atrasados fuera la primera prioridad de su gobierno, e invitó a los miembros de las diferentes facciones parlamentarias a su Gabinete. Los comunistas y los sindicalistas protagonizaron una huelga a nivel nacional el 7 de octubre y pidieron la dimisión de Yeltsin. El 9 de octubre, Rusia, que también estaba sufriendo una mala cosecha, apeló a la ayuda humanitaria internacional, incluyendo alimentos. Sin embargo, el país se recuperó del hundimiento financiero del 98 con sorprendente velocidad. La recuperación se debió en gran parte a la rápida subida en 1999–2000 de los precios mundiales del petróleo. Otro motivo fue que las industrias domésticas salieron beneficiadas de la devaluación, lo que causó un fuerte incremento en los precios de bienes importados. Además, puesto que la economía rusa operaba en gran medida mediante trueque y otros medios de intercambio no monetarios, el colapso financiero no tuvo un impacto tan grande en muchos productores como podría haber tenido en una economía dependiente del sistema bancario. Finalmente, la economía fue ayudada por una inyección de efectivo; como las empresas podían pagar sus deudas con sueldos y tasas en negro, esto permitió que la demanda de bienes de consumo y servicios de la industria de Rusia creciera. Por primera vez en muchos años, el desempleo en 2000 bajó debido a que las empresas contrataban trabajadores. No obstante, el equilibrio político y social ha permanecido en una posición delicada hasta nuestros días. La economía sigue siendo susceptible de bajar si, por ejemplo, los precios mundiales del petróleo sufren una caída dramática. (es)
La crise financière russe de 1998 est une crise financière qui s'est produite le 17 août 1998 et qui a provoqué une crise économique en Russie. Elle est marquée par une dévaluation brutale du rouble et un défaut sur la dette russe (notamment les GKO). Cette crise se produit à la suite de la crise économique asiatique de 1997, située au début d'un ralentissement économique mondial. L'inflation cette année-là fut de 84 % en Russie. (fr)
Krisis finansial Rusia (juga disebut "krisis rubel") menimpa Rusia pada tanggal 17 Agustus 1998. Krisis ini diperburuk oleh krisis finansial Asia yang dimulai pada Juli 1997. Krisis ini juga memengaruhi negara lain seperti Lituania, Latvia, Estonia, Belarus, Kazakhstan, Moldova, Ukraina dan Uzbekistan. (in)
러시아 금융 위기는 1998년 8월 17일 러시아를 강타했다. 이로 인해 러시아 정부와 러시아 중앙은행은 루블화를 평가절하하고 부채를 상환하지 못하게 되었다. 이 위기는 많은 이웃 국가들의 경제에 심각한 영향을 끼쳤다. 한편 제임스 쿡 미국 러시아 투자 펀드 수석부회장은 이번 위기가 러시아 은행들의 자산 다변화를 가르치는 긍정적 효과를 내놨다고 분석했다. (ko)
La crisi finanziaria russa (chiamata anche crisi del rublo o febbre russa) fu una crisi economica e finanziaria che colpì la Federazione Russa a partire dall'agosto 1998. Essa portò il Governo e la Banca centrale a svalutare il rublo e a non poter rimborsare il proprio debito sovrano, determinando il default. La crisi ebbe inoltre gravi ripercussioni sulle economie di molti Stati vicini. (it)
ロシア財政危機（ロシアざいせいきき）または、ロシア金融危機（ロシアきんゆうきき）とは、ロシアの財政・金融危機・経済危機である。1998年の危機ではロシアの財政が悪化したところへアジア通貨危機の余波も受けて債務不履行（デフォルト）が発生した。2008年には世界金融危機の影響で危機が発生し、2014年、2022年にも危機または危機的状況が発生した。 (ja)
De Russische financiële crisis, ook wel bekend als de Roebelcrisis, trof Rusland in de zomer van 1998. De belangrijkste oorzaak voor de crisis was een andere crisis, de Aziatische financiële crisis die plaatsvond in juli 1997. (nl)
Kryzys finansowy w Rosji w 1998 r. – był następstwem kryzysu we wschodniej Azji w 1997 r. Bezpośrednią jego przyczyną było niespłacenie przez Rosję długu zagranicznego latem 1998 r. W konsekwencji znaczne straty poniosły amerykańskie banki inwestycyjne. Niespłacenie przez Rosję długu spowodowało ucieczkę inwestorów w stronę bardziej pewnych obligacji, w wyniku czego pojawiły się ogromne różnice pomiędzy oprocentowaniem stosunkowo bezpiecznych obligacji skarbowych USA, a oprocentowaniem mniej bezpiecznych obligacji korporacyjnych. W 1997 r. wydawało się, że sytuacja gospodarcza Rosji stabilizuje się. Inflacja spadła ze 131% w 1995 r. do 22% w 1996 r., a w 1997 r. do 11%. Rosyjskie banki zaczęły pożyczać więcej pieniędzy na zagranicznych rynkach, co spowodowało wzrost ich zobowiązań zagranicznych z 7% aktywów w 1994 r. do 17% w 1997 r. W listopadzie 1997 r., po tym jak rozpoczął się kryzys we wschodniej Azji, rubel stał się celem ataku spekulacyjnego. Centralny Bank Rosji (CBR) obronił kurs wymiany waluty, tracąc przy tym prawie 6 miliardów dolarów z rezerw walutowych. W tym samym czasie zagraniczni posiadacze krótkoterminowych obligacji rządowych podpisali z CBR kontrakty terminowe, aby wymienić ruble na walutę obcą, co pozwalało im zabezpieczyć się przed ryzykiem wahań walutowych. Powodem tych wahań były prawdopodobnie przewidywania, że rubel podzieli niebawem los walut azjatyckich. Pozycje pozabilansowe – w większości kontrakty terminowe z zagranicznymi inwestorami – stanowiły także dużą część zobowiązań rosyjskich banków komercyjnych. Wartość netto zobowiązań finansowych rosyjskich banków wynikająca z tych kontraktów w pierwszej połowie 1998 r. szacowano na co najmniej 6 miliardów dolarów. W grudniu 1997 r. rosyjskiej gospodarce zaszkodziły spadki ceny ropy naftowej i metali nieżelaznych, które stanowią do 2/3 rosyjskich przychodów. W związku z niepewną sytuacją gospodarki rosyjskiej, inwestorzy zaczęli brać pod uwagę ryzyko niewypłacalności Rosji. Aby zapewnić stabilne środowisko inwestycyjne, w lutym 1998 r. rząd rosyjski przedstawił Dumie Państwowej propozycję nowego systemu podatkowego, który zakładał wprowadzenie mniejszej liczby podatków, ale za to bardziej efektywnych. Nowe zasady zatwierdzono w 1998 r., ale część zasadniczych założeń, które miały na celu zwiększenie dochodów państwa, zostało pominiętych. Rosja ubiegała się również o uzyskanie środków finansowych z Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), ale nie udało się dojść do porozumienia. Pod koniec marca sytuacja polityczno-ekonomiczna w kraju była już tragiczna. 23 marca prezydent Borys Jelcyn niespodziewanie zwolnił cały gabinet rządowy, łącznie z premierem Wiktorem Czernomyrdinem. Następnie mianował premierem 35-letniego Siergieja Kirijenkę, byłego dyrektora naczelnego firmy zajmującej się bankowością i ropą naftową. Przed objęciem urzędu Kirijenko działał w rządzie mniej niż rok, co wystawiło zaufanie inwestorów do rządu na jeszcze większą próbę. Obawy przed wzrostem stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych i w Niemczech spowodowały wzrost ostrożności wśród inwestorów, a w Rosji wywołały wzrostem napięcia wewnątrz rządu. Inwestorzy postrzegali Rosję jako kraj coraz mniej stabilny ekonomicznie. Duzi inwestorzy przekonani o tym, że relacje Rosji ze Stanami Zjednoczonymi są napięte, zaczęli wyprzedawać swoje obligacje rządowe i inne rosyjskie papiery wartościowe. Do 18 maja oprocentowanie obligacji rządowych wzrosło do 47%. W normalnej sytuacji, przy 10% inflacji, rosyjskie banki kupiłyby tak wysoko oprocentowane rządowe papiery wartościowe, ale tym razem brakowało im pewności, czy rząd rosyjski będzie w stanie wykupić obligacje. Dodatkowo, wyższe podatki zmniejszyły płynność finansową banków i przedsiębiorstw. Rublowe depozyty bankowe gospodarstw domowych wzrosły w 1998 r. zaledwie o 1,3 miliardy w porównaniu z rokiem 1997, w którym wynosiły 29,8 miliarda. CBR zareagował zmniejszeniem podaży pieniądza i zwiększeniem oprocentowania pożyczek udzielanych bankom z 30 do 50%. W ciągu dwóch dni CBR wydał 1 miliard dolarów, by obronić kurs wymiany rubla. 27 maja popyt na rosyjskie obligacje spadł tak bardzo, że stopa zwrotu przekroczyła 50%. Rząd nie był w stanie sprzedać wystarczającej liczby obligacji na swoich cotygodniowych aukcjach i tym samym zrefinansować długu. W tym samym czasie ceny ropy naftowej spadły do 11 dolarów za baryłkę – cena była o połowę niższa niż rok wcześniej. Naftowi i gazowi oligarchowie popierali dewaluację rubla, ponieważ oznaczała zwiększenie wartości ich eksportu mierzonej w rublach. Jednak CBR ponownie zwiększył stopy procentowe pożyczek, tym razem do 150%. Prezes CBR Siergiej Dubinin tak skomentował swoje posunięcie: “Jeżeli usłyszysz, że ktoś mówi o dewaluacji, pluń mu w twarz, kimkolwiek on jest”. Rząd stworzył swój plan antykryzysowy, poprosił Zachód o pomoc i rozpoczął proces upadłościowy przeciwko trzem przedsiębiorstwom z dużymi zaległościami w płaceniu podatków. Kirijenko spotkał się z zagranicznymi inwestorami, aby ich uspokoić. Jelcyn w serii nocnych wystąpień w rosyjskiej telewizji wzywał elitę finansową Rosji do wzięcia udziału w spotkaniu na Kremlu. Podczas spotkania namawiał ich do prowadzenia inwestycji w Rosji. W czerwcu CBR przeznaczył na obronę rubla 5 miliardów dolarów rezerw walutowych. Rząd starał się poprawić sytuację, ale powszechnie wiadomo było, że zagraniczni inwestorzy pożyczyli rosyjskim przedsiębiorstwom i bankom od 2,5 do 3 miliardów dolarów i że trzeba będzie spłacić tę pożyczkę pod koniec września. Co gorsza, termin zapadalności kontraktów terminowych w rublach wartych miliardy dolarów przypadał na jesień. W lipcu MFW zgodził się udzielić Rosji dodatkowej pomocy finansowej w wysokości 11,2 miliarda dolarów, z czego 4,8 miliarda dolarów miało być przekazane natychmiast. Jednak w okresie od maja do sierpnia miała miejsce ucieczka kapitału i z Rosji wypłynęły ok. 4 miliardy dolarów. W przeciągu 1998 roku Rosja straciła kolejne 4 miliardy dolarów z powodu spadających cen ropy naftowej. Na skutek tego płynność finansowa kraju zmniejszyła się tak bardzo, że pomoc MFW na niewiele się zdała. Duma, starając się chronić monopole przed wymaganiami MFW, tuż przed wakacyjną przerwą w obradach, zdecydowała się zrezygnować z tej ważnej części planu antykryzysowego, uzgodnionej przez Rosję z MFW. Rząd miał nadzieję, że plan antykryzysowy przyniesie dodatkowe 71 miliardów rubli przychodu. Ale te części planu, które przyjęła Duma mogły zwiększyć przychód jedynie o 3 miliardy rubli. Na próżno starano się ponownie zwołać Dumę, co wywołało kolejny spadek zaufania inwestorów. 13 sierpnia 1998 r. w wyniku obaw inwestorów, że rząd rosyjski dokona dewaluacji rubla lub nie spłaci długu krajowego, nastąpiło załamanie rosyjskiego rynku papierów wartościowych i rynku walutowego. Stopa zwrotu z obligacji denominowanych w rublach przekroczyła 200%. Giełdę papierów wartościowych trzeba było zamknąć na 35 minut, gdyż ceny zaczęły zbyt gwałtownie spadać. Już wtedy ceny akcji spadły o 65%, a obrót na rynku znacznie się skurczył. Od stycznia do sierpnia giełda straciła na wartości ponad 75%, z czego w maju 39%. 17 sierpnia rząd upłynnił kursy walut i zdewaluował rubla. Ponieważ nie był w stanie spłacić długu krajowego, wstrzymał spłatę obligacji denominowanych w rublach (początkowo tylko krótkoterminowych obligacji rządowych) i ogłosił 90-dniowe moratorium na wypłaty środków zagranicznym wierzycielom przez banki komercyjne. (pl)
Экономический кризис 1998 года в России был одним из самых тяжёлых экономических кризисов в истории России. Кризис произошёл на фоне тяжёлой экономической ситуации в стране, усугублявшейся макроэкономической политикой, проводившейся государством в 1996—1998 гг. В те годы жёсткая денежная политика (сдерживание инфляции за счёт отказа от эмиссионного финансирования госбюджета и за счёт удержания завышенного курса рубля) сочеталась с мягкой бюджетной политикой (необоснованно раздутые бюджеты, принимавшиеся Госдумой и подписывавшиеся президентом Ельциным). Толчок к возникновению кризиса дали два внешних фактора: резкое снижение мировых цен на товары топливно-энергетического комплекса (основной статьи российского экспорта) и кризис в Юго-Восточной Азии, вспыхнувший в середине 1997 года, обваливший курсы национальных валют Малайзии, Индонезии, Бангладеш, Бирмы и Таиланда. В этой ситуации Кириенко в июле 1998 года предложил Госдуме программу по стабилизации экономики и финансов, в основе которой было резкое сокращение государственных расходов. Госдума отклонила антикризисную программу, не предложив никакой разумной альтернативы. В итоге для стабилизации ситуации Правительство РФ и ЦБ РФ пошли на чрезвычайные меры. 17 августа 1998 года был объявлен технический дефолт по основным видам государственных долговых обязательств. Одновременно было объявлено об отказе от удержания стабильного курса рубля по отношению к доллару, до того искусственно поддерживавшегося (в сторону завышения) массивными интервенциями Центробанка России. Последствия кризиса серьёзно повлияли на развитие экономики и страны в целом, как отрицательно, так и положительно. Курс рубля менее чем за полгода упал в 3,2-3,5 раза — в воскресенье, 16 августа — с 6,8 рубля за доллар перед дефолтом вплоть до 21-22 рублей за доллар к 1 января 1999 года. Отрицательные результаты состояли в том, что было подорвано доверие населения и иностранных инвесторов к российским банкам и государству, а также к национальной валюте. Разорилось большое количество малых предприятий. Банковская система оказалась в коллапсе минимум на полгода, несколько банков объявили о банкротстве. Вкладчики разорившихся банков потеряли вклады, рублёвые сбережения населения обесценились, упал уровень жизни, количество получающих пособие по безработице удвоилось. Одновременно произошёл политический кризис: вскоре после дефолта ушли в отставку премьер-министр Сергей Кириенко и глава ЦБ РФ Сергей Дубинин. Новым премьером был утверждён Евгений Примаков, его первым заместителем — коммунист Юрий Маслюков, а руководителем ЦБ — Виктор Геращенко. Вместе с тем шок, который испытала экономика из-за ослабления рубля, а также изменения в экономической политике правительства и ЦБ, последовавшие после смены их руководства, оказали положительное влияние на её развитие. В частности, возросла экономическая эффективность сырьевого экспорта, то есть экспортноориентированные предприятия получили дополнительные преимущества в конкурентной борьбе на внешнем рынке; предприятия, производившие продукцию для внутреннего рынка, повысили свою конкурентоспособность за счёт того, что иностранная продукция резко возросла в цене; произошли многие структурные изменения в экономике. Снижение показателей развития экономики было краткосрочным и сменилось весьма масштабным подъёмом. (ru)
Crise russa de 1998, também conhecida como a Moratória russa de 1998, foi a crise que resultou em uma desvalorização do Rublo e na declaração da moratória (interrupção dos pagamentos externos) até a renegociação da dívida externa. (pt)
Finanskrisen i Ryssland 1998 inträffade i mitten av året. Regeringen i Ryssland försökte stärka värdet på den ryska rubeln, men detta misslyckades. Rubelns värde sjönk, och inflationen ökade. (sv)
1998年俄罗斯金融危机（也称卢布危机）是指1998年8月17日在俄罗斯发生，最终导致了俄罗斯政府将卢布贬值，并且宣布无法按时偿还国债的一次金融危机。 (zh)
Російський дефолт 1998 року — відмова Російської Федерації виконувати зобов'язання за своїми облігаціями. Дефолт призвів до драматичних подій у всій економіці держави, як то девальвація національної валюти рубля, різке зростання цін і таке ж стрімке падіння рівня життя. Крах великих банків примусив населення надовго втратити довіру до банківської системи, як і до фінансового ринку взагалі. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:url

dct:subject

rdfs:comment

الأزمة المالية الروسية (وتسمى أيضا أزمة روبل أو الإنفلونزا الروسية) ضربت روسيا في 17 أغسطس 1998. وقد أدى ذلك إلى قيام الحكومة الروسية والبنك المركزي الروسي بتخفيض قيمة الروبل والتخلف عن سداد ديونها. كان للأزمة آثار خطيرة على اقتصادات العديد من البلدان المجاورة. وفي الوقت نفسه، اقترح جيمس كوك، نائب رئيس صندوق الاستثمار الروسي الأمريكي، أن الأزمة كان لها تأثير إيجابي في تعليم البنوك الروسية تنويع أصولها. (ar)
The Russian financial crisis (also called the ruble crisis or the Russian flu) began in Russia on 17 August 1998. It resulted in the Russian government and the Russian Central Bank devaluing the ruble and defaulting on its debt. The crisis had severe impacts on the economies of many neighboring countries. (en)
La crise financière russe de 1998 est une crise financière qui s'est produite le 17 août 1998 et qui a provoqué une crise économique en Russie. Elle est marquée par une dévaluation brutale du rouble et un défaut sur la dette russe (notamment les GKO). Cette crise se produit à la suite de la crise économique asiatique de 1997, située au début d'un ralentissement économique mondial. L'inflation cette année-là fut de 84 % en Russie. (fr)
Krisis finansial Rusia (juga disebut "krisis rubel") menimpa Rusia pada tanggal 17 Agustus 1998. Krisis ini diperburuk oleh krisis finansial Asia yang dimulai pada Juli 1997. Krisis ini juga memengaruhi negara lain seperti Lituania, Latvia, Estonia, Belarus, Kazakhstan, Moldova, Ukraina dan Uzbekistan. (in)
러시아 금융 위기는 1998년 8월 17일 러시아를 강타했다. 이로 인해 러시아 정부와 러시아 중앙은행은 루블화를 평가절하하고 부채를 상환하지 못하게 되었다. 이 위기는 많은 이웃 국가들의 경제에 심각한 영향을 끼쳤다. 한편 제임스 쿡 미국 러시아 투자 펀드 수석부회장은 이번 위기가 러시아 은행들의 자산 다변화를 가르치는 긍정적 효과를 내놨다고 분석했다. (ko)
La crisi finanziaria russa (chiamata anche crisi del rublo o febbre russa) fu una crisi economica e finanziaria che colpì la Federazione Russa a partire dall'agosto 1998. Essa portò il Governo e la Banca centrale a svalutare il rublo e a non poter rimborsare il proprio debito sovrano, determinando il default. La crisi ebbe inoltre gravi ripercussioni sulle economie di molti Stati vicini. (it)
ロシア財政危機（ロシアざいせいきき）または、ロシア金融危機（ロシアきんゆうきき）とは、ロシアの財政・金融危機・経済危機である。1998年の危機ではロシアの財政が悪化したところへアジア通貨危機の余波も受けて債務不履行（デフォルト）が発生した。2008年には世界金融危機の影響で危機が発生し、2014年、2022年にも危機または危機的状況が発生した。 (ja)
De Russische financiële crisis, ook wel bekend als de Roebelcrisis, trof Rusland in de zomer van 1998. De belangrijkste oorzaak voor de crisis was een andere crisis, de Aziatische financiële crisis die plaatsvond in juli 1997. (nl)
Crise russa de 1998, também conhecida como a Moratória russa de 1998, foi a crise que resultou em uma desvalorização do Rublo e na declaração da moratória (interrupção dos pagamentos externos) até a renegociação da dívida externa. (pt)
Finanskrisen i Ryssland 1998 inträffade i mitten av året. Regeringen i Ryssland försökte stärka värdet på den ryska rubeln, men detta misslyckades. Rubelns värde sjönk, och inflationen ökade. (sv)
1998年俄罗斯金融危机（也称卢布危机）是指1998年8月17日在俄罗斯发生，最终导致了俄罗斯政府将卢布贬值，并且宣布无法按时偿还国债的一次金融危机。 (zh)
Російський дефолт 1998 року — відмова Російської Федерації виконувати зобов'язання за своїми облігаціями. Дефолт призвів до драматичних подій у всій економіці держави, як то девальвація національної валюти рубля, різке зростання цін і таке ж стрімке падіння рівня життя. Крах великих банків примусив населення надовго втратити довіру до банківської системи, як і до фінансового ринку взагалі. (uk)
Als Russlandkrise (auch Rubelkrise) bezeichnet man die durch verschiedene Faktoren ausgelöste Wirtschaftskrise in Russland in den Jahren 1998 und 1999. In Russland wird diese Krise häufig mit dem Begriff Default (russ. дефолт) bezeichnet. Präsident Boris Jelzin entließ am 23. März 1998 die Regierung des Ministerpräsidenten Wiktor Tschernomyrdin unter dem Vorwurf, er habe die wirtschaftspolitischen Probleme des Landes nicht energisch genug angegangen. (de)
La crisis financiera en Rusia (también llamada la "crisis del rublo") golpeó a Rusia el 17 de agosto de 1998. Fue exacerbada por la crisis financiera asiática que empezó en julio de 1997. Dado el declive consiguiente en los precios mundiales de los commodities, los países como Rusia, que dependían fuertemente de la exportación de materias primas, estuvieron entre los más severamente perjudicados (el petróleo, el gas natural, los metales y la madera conformaban más del 80% de las exportaciones rusas, dejando al país vulnerable a las oscilaciones de los precios mundiales. El petróleo era, además, el recurso que mayores ingresos fiscales generaba al gobierno ruso). La profunda disminución en el precio del petróleo tuvo consecuencias severas para Rusia; sin embargo, la causa primordial de la (es)
Kryzys finansowy w Rosji w 1998 r. – był następstwem kryzysu we wschodniej Azji w 1997 r. Bezpośrednią jego przyczyną było niespłacenie przez Rosję długu zagranicznego latem 1998 r. W konsekwencji znaczne straty poniosły amerykańskie banki inwestycyjne. Niespłacenie przez Rosję długu spowodowało ucieczkę inwestorów w stronę bardziej pewnych obligacji, w wyniku czego pojawiły się ogromne różnice pomiędzy oprocentowaniem stosunkowo bezpiecznych obligacji skarbowych USA, a oprocentowaniem mniej bezpiecznych obligacji korporacyjnych. (pl)
Экономический кризис 1998 года в России был одним из самых тяжёлых экономических кризисов в истории России. Кризис произошёл на фоне тяжёлой экономической ситуации в стране, усугублявшейся макроэкономической политикой, проводившейся государством в 1996—1998 гг. В те годы жёсткая денежная политика (сдерживание инфляции за счёт отказа от эмиссионного финансирования госбюджета и за счёт удержания завышенного курса рубля) сочеталась с мягкой бюджетной политикой (необоснованно раздутые бюджеты, принимавшиеся Госдумой и подписывавшиеся президентом Ельциным). Толчок к возникновению кризиса дали два внешних фактора: резкое снижение мировых цен на товары топливно-энергетического комплекса (основной статьи российского экспорта) и кризис в Юго-Восточной Азии, вспыхнувший в середине 1997 года, обвалив (ru)

is dbo:wikiPageRedirects of