Tacoma Narrows Bridge (1940) (original) (raw)

dbo:abstract

El puente de Tacoma Narrows construido en 1940, fue el primer cruce a través del estrecho de Tacoma. Este puente colgante, situado en el estado estadounidense de Washington, atravesaba el estrecho de Puget Sound en Tacoma Narrows, entre Tacoma y la península de Kitsap. Se abrió al tráfico el 1 de julio de 1940 y colapsó dramáticamente el 7 de noviembre del mismo año. En el momento de su construcción, era el tercer puente colgante más largo del mundo en términos de la longitud del vano principal, solo por detrás del Golden Gate y del puente George Washington. La obra del puente se inició en septiembre de 1938. Desde el momento en que se construyó el tablero, comenzó a moverse verticalmente los días de viento, lo que llevó a los trabajadores de la construcción a darle al puente el apodo de Galloping Gertie. El movimiento se apreciaba incluso cuando el puente se abrió al público. Varias medidas destinadas a detener este movimiento fueron ineficaces, y el vano principal del puente finalmente se derrumbó cuando soplaba un viento de 40 mph (64 km/h) la mañana del 7 de noviembre de 1940. Tras el colapso, la participación de los Estados Unidos en la Segunda Guerra Mundial retrasó los planes para reemplazar el puente. Las partes del puente aún en pie después del derrumbe, incluidas las torres y los cables, fueron desmanteladas y vendidas como chatarra. Casi 10 años después del hundimiento, se abrió un nuevo Puente de Tacoma Narrows en el mismo lugar, utilizando los pedestales de las torres y los anclajes de los cables del puente original. La porción del puente que cayó al agua ahora sirve como un arrecife artificial. El colapso del puente tuvo un efecto duradero en la ciencia y la ingeniería. En muchos libros de texto de física, el hecho se presenta como un ejemplo de resonancia forzada elemental. El puente se derrumbó porque los vientos de velocidad moderada produjeron un aleteo aeroelástico que coincidía con la frecuencia natural del puente. El colapso impulsó la investigación en aerodinámica y aeroelasticidad estructural, que ha influido en los diseños de todos los puentes con grandes luces posteriores. (es)
Le pont du détroit de Tacoma ou pont de Tacoma, en anglais Tacoma Narrows Bridge, est un pont suspendu qui franchissait le détroit de Tacoma, un rétrécissement du Puget Sound, aux États-Unis. Il reliait les villes de Tacoma et de Gig Harbor dans l'État de Washington. Inauguré le 1er juillet 1940, il s'effondre le 7 novembre 1940 lors d'un des plus célèbres accidents de génie civil, sans avoir fait toutefois de victimes. Le pont de substitution, ouvert en 1950, est toujours en service ; il a été doublé en 2007. Le pont, conjointement avec celui construit en 1950, a été désigné en 2012 comme faisant partie de la liste des Historic Civil Engineering Landmarks par l'American Society of Civil Engineers. (fr)
Jembatan Tacoma Narrows 1940, pertama, adalah sebuah di negara bagian Washington, Amerika Serikat yang melintasi selat dari Puget Sound antara Tacoma dan . Ini dibuka untuk lalu lintas pada 1 Juli 1940, dan secara dramatis pada 7 November tahun yang sama. Pada masa pembangunannya (dan kehancurannya), jembatan tersebut merupakan jembatan suspen terpanjang ketiga di dunia dalam hal ukuran bentangan utama, setelah dan Jembatan George Washington. (in)
The 1940 Tacoma Narrows Bridge, the first Tacoma Narrows Bridge, was a suspension bridge in the U.S. state of Washington that spanned the Tacoma Narrows strait of Puget Sound between Tacoma and the Kitsap Peninsula. It opened to traffic on July 1, 1940, and dramatically collapsed into Puget Sound on November 7 of the same year. The bridge's collapse has been described as "spectacular" and in subsequent decades "has attracted the attention of engineers, physicists, and mathematicians". Throughout its short existence, it was the world's third-longest suspension bridge by main span, behind the Golden Gate Bridge and the George Washington Bridge. Construction began in September 1938. From the time the deck was built, it began to move vertically in windy conditions, so construction workers nicknamed the bridge Galloping Gertie. The motion continued after the bridge opened to the public, despite several damping measures. The bridge's main span finally collapsed in 40-mile-per-hour (64 km/h) winds on the morning of November 7, 1940, as the deck oscillated in an alternating twisting motion that gradually increased in amplitude until the deck tore apart. The portions of the bridge still standing after the collapse, including the towers and cables, were dismantled and sold as scrap metal. Efforts to replace the bridge were delayed by the United States' entry into World War II, but in 1950, a new Tacoma Narrows Bridge opened in the same location, using the original bridge's tower pedestals and cable anchorages. The portion of the bridge that fell into the water now serves as an artificial reef. The bridge's collapse had a lasting effect on science and engineering. In many physics textbooks, the event is presented as an example of elementary forced mechanical resonance, but it was more complicated in reality; the bridge collapsed because moderate winds produced aeroelastic flutter that was self-exciting and unbounded: For any constant sustained wind speed above about 35 mph (56 km/h), the amplitude of the (torsional) flutter oscillation would continuously increase, with a negative damping factor, i.e., a reinforcing effect, opposite to damping. The collapse boosted research into bridge aerodynamics-aeroelastics, which has influenced the designs of all later long-span bridges. (en)
Katastrofa mostu w Tacoma – katastrofa budowlana, która miała miejsce 7 listopada 1940 w mieście Tacoma w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Katastrofa ta stanowi wzorcowy przykład znaczenia wpływu parcia wiatru na konstrukcję jako oddziaływania dynamicznego, które należy uwzględnić podczas projektowania konstrukcji tego typu. Most wiszący w Tacoma miał główne przęsło o długości 840 m przy szerokości jedynie 12 m, co było przyczyną jego niebywałej wiotkości. Już w trakcie budowy, podczas montażu deskowania dla zabetonowania jezdni, pracujący robotnicy doznawali mdłości wynikających z dużych ugięć mostu. Po oddaniu do eksploatacji, stał się on atrakcją turystyczną, ze względu na „niesamowite wrażenia” towarzyszące przejazdowi przez most, tak, iż nazwany został potocznie „galopującą Gertie”. Po czterech miesiącach istnienia, rano 7 listopada 1940 roku silny sztorm wiejący od oceanu (56–67 km/h), wprowadził most w drgania. Początkowo (godz. 7:00) był to ruch pomostu w płaszczyźnie pionowej (podnoszenie i opadanie o amplitudzie ok. 90 cm z częstością 36 razy na minutę), później ok. godz. 10:00 rytmiczne wznoszenie i opadanie zamieniło się w dwufalowy ruch skręcający 14 cykli na minutę z wychyleniem do 8,4 m, przy skręceniu dochodzącym do 45 stopni. Ok. 10:30 nastąpiło pierwsze załamanie jednej z płyt pomostu, a ok. 11:00 most rozpadł się ostatecznie. Nie było żadnych ofiar w ludziach. Jedyną ofiarą śmiertelną był, należący do Leonarda Coatswortha, czarny, trójnogi cocker spaniel angielski o imieniu Tubby, który spadł do wody, uwięziony w widocznym na filmie czarnym samochodzie. Przebieg katastrofy został zarejestrowany na taśmie filmowej. Przyczyną katastrofy mostu, oprócz wymienionej małej sztywności przęseł, była także niewystarczająca stateczność aerodynamiczna i związana z nią nieszczęśliwa zbieżność częstości własnej drgań przęseł i pylonów (zjawisko rezonansu). Most został odbudowany według zmodyfikowanego projektu i otwarty ponownie 15 października 1950 roku. (pl)

dbp:id

3 (xsd:integer)
20000074 (xsd:integer)

dbp:title

Tacoma Narrows Bridge (en)
Collapse of the Tacoma Narrows Bridge (en)

dcterms:subject

rdf:type

rdfs:comment

Jembatan Tacoma Narrows 1940, pertama, adalah sebuah di negara bagian Washington, Amerika Serikat yang melintasi selat dari Puget Sound antara Tacoma dan . Ini dibuka untuk lalu lintas pada 1 Juli 1940, dan secara dramatis pada 7 November tahun yang sama. Pada masa pembangunannya (dan kehancurannya), jembatan tersebut merupakan jembatan suspen terpanjang ketiga di dunia dalam hal ukuran bentangan utama, setelah dan Jembatan George Washington. (in)
El puente de Tacoma Narrows construido en 1940, fue el primer cruce a través del estrecho de Tacoma. Este puente colgante, situado en el estado estadounidense de Washington, atravesaba el estrecho de Puget Sound en Tacoma Narrows, entre Tacoma y la península de Kitsap. Se abrió al tráfico el 1 de julio de 1940 y colapsó dramáticamente el 7 de noviembre del mismo año. En el momento de su construcción, era el tercer puente colgante más largo del mundo en términos de la longitud del vano principal, solo por detrás del Golden Gate y del puente George Washington. (es)
Le pont du détroit de Tacoma ou pont de Tacoma, en anglais Tacoma Narrows Bridge, est un pont suspendu qui franchissait le détroit de Tacoma, un rétrécissement du Puget Sound, aux États-Unis. Il reliait les villes de Tacoma et de Gig Harbor dans l'État de Washington. Inauguré le 1er juillet 1940, il s'effondre le 7 novembre 1940 lors d'un des plus célèbres accidents de génie civil, sans avoir fait toutefois de victimes. Le pont de substitution, ouvert en 1950, est toujours en service ; il a été doublé en 2007. (fr)
The 1940 Tacoma Narrows Bridge, the first Tacoma Narrows Bridge, was a suspension bridge in the U.S. state of Washington that spanned the Tacoma Narrows strait of Puget Sound between Tacoma and the Kitsap Peninsula. It opened to traffic on July 1, 1940, and dramatically collapsed into Puget Sound on November 7 of the same year. The bridge's collapse has been described as "spectacular" and in subsequent decades "has attracted the attention of engineers, physicists, and mathematicians". Throughout its short existence, it was the world's third-longest suspension bridge by main span, behind the Golden Gate Bridge and the George Washington Bridge. (en)
Katastrofa mostu w Tacoma – katastrofa budowlana, która miała miejsce 7 listopada 1940 w mieście Tacoma w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Katastrofa ta stanowi wzorcowy przykład znaczenia wpływu parcia wiatru na konstrukcję jako oddziaływania dynamicznego, które należy uwzględnić podczas projektowania konstrukcji tego typu. Przebieg katastrofy został zarejestrowany na taśmie filmowej. Most został odbudowany według zmodyfikowanego projektu i otwarty ponownie 15 października 1950 roku. (pl)

rdfs:label

Puente de Tacoma (1940) (es)
Jembatan Tacoma Narrows (1940) (in)
Pont du détroit de Tacoma (1940) (fr)
Katastrofa mostu Tacoma (pl)
Tacoma Narrows Bridge (1940) (en)

is dbo:wikiPageWikiLink of