Telecommunications (original) (raw)

dbo:abstract

La telecomunicació és la transmissió de senyals a distància a través de qualsevol medi per tal d'aconseguir comunicar-nos. Des del segle xx aquest procés sol implicar l'enviament d'ones electromagnètiques a través d'un medi físic o radioelèctric fent ús de transmissors i receptors electrònics però antigament podia involucrar l'ús de senyals de fum, les emissions sonores o la telegrafia òptica. Avui en dia la telecomunicació té moltes aplicacions i els dispositius que ens ajuden a rebre aquests senyals, com la televisió, la ràdio i els telèfons, són comuns a gran part del món. Al llarg del temps per tal d'oferir nous serveis s'han creat xarxes d'aquests dispositius. Alguns exemples en són la xarxa telefònica, les d'ordinadors, les de telefonia mòbil o les de ràdio i televisió digital. Un clar exemple d'aquestes xarxes és Internet, un dels referents de les Tecnologies de la Informació i la Comunicació. En l'actualitat la fibra òptica ha millorat la capacitat per a les comunicacions intercontinentals facilitant les connexions a Internet d'alta velocitat i els serveis de televisió digital per cable. Econòmicament la indústria de les telecomunicacions és un factor important arribant gairebé el 3% del producte interior brut mundial. Els sistemes de telecomunicació solen ser dissenyats pels enginyers de telecomunicacions i alguns dels inventors en aquest camp al llarg de la història han estat Alexander Graham Bell, Elisha Gray, Nikola Tesla, Guglielmo Marconi i John Logie Baird. El se celebra el 17 de maig. (ca)
الاتصال عن بعد أو الاتصال البعادي عملية يتم بوساطتها نقل البيانات مهما تكن طبيعتها من نقطة معينة في المكان والزمان تسمى المصدر إلى نقطة أخرى تسمى الجهة المقصودة أو المستثمر. أمّا وسيلة الاتصال فخطوط الاتصال السلكية أو اللاسلكية أو . ويعرف نظام الاتصال في معناه الشامل بأنه مجموعة العناصر والعمليات الضرورية لتحقيق تبادل المعلومات بين المرسل والمستثمر، وهو في معناه الخاص، الأكثر شيوعاً، نظام للاتصال يعتمد أساساً، وليس حصراً، على مبادئ الكهرباء ومفاهيمها. (ar)
Telekomunikace (z řeckého tele – vzdálený a latinského communicare – sdílet) neboli sdělovací technika se zabývá předáváním informací (např. zpráv, signálů, textů, obrázků, zvuků) na dálku. K telekomunikaci dochází vždy tehdy, je-li ke komunikaci používáno technické zařízení. Informace jsou přenášeny přes určité přenosové médium, v současnosti nejčastěji ve formě elektrického signálu přes metalický vodič v kabelovém vedení, optickým signálem přes optické vlákno v kabelovém vedení (či výjimečně vzduchem), nebo bezdrátově prostřednictvím elektromagnetických vln v rádiovém spektru. Tato přenosová média je často možné rozdělit do většího počtu komunikačních kanálů pomocí techniky tzv. multiplexování a přenášet tak několik informací přes jedno médium současně. První způsoby komunikace na dálku zahrnovaly vizuální signály jako signální ohně, kouřové signály, signální vlajky a heliografy. Dalším příkladem předmoderní komunikace na větší vzdálenosti byly akustické signály ve formě bubnování, používání hlásných trub a hlasitých píšťal. Technologie konce 19. a především pak 20. a 21. století umožnily využívat pro komunikaci na velkou vzdálenost nové vynálezy z oblasti elektrotechniky a elektromagnetismu, kterými jsou telegraf, telefon, rozhlas, televize, telekomunikační sítě, mikrovlnné přenosy, optická vlákna a telekomunikační družice. Revoluce v bezdrátových technologiích započala v první dekádě 20. století díky vývoji v oblasti rádiové komunikace Guglielmem Marconim který za to byl oceněn Nobelovou cenou za fyziku v roce 1909, a mnoha dalšími vynálezci a vývojáři na poli elektrotechniky a elektrické telekomunikace. Těmi byli například Charles Wheatstone, Samuel Morse (vynálezce telegrafu), Alexander Graham Bell (vynálezce telefonu), Nikola Tesla, Lee de Forest a Philo Farnsworth. (cs)
Με τον γενικό όρο τηλεπικοινωνίες, (telecommunications), χαρακτηρίζεται η κάθε μορφής ενσύρματη ή ασύρματη, ηλεκτρομαγνητική, ηλεκτρική, κλπ., ακουστική και οπτική επικοινωνία που πραγματοποιείται ανεξαρτήτως απόστασης. Στους σύγχρονους καιρούς, αυτή η διαδικασία σχεδόν πάντα περιλαμβάνει την αποστολή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ή ηλεκτρικών σημάτων από κατάλληλες ηλεκτρονικές , όπως το τηλέφωνο ή ο ασύρματος, αλλά παλαιότερα περιελάμβανε τη χρήση ακουστικών σημάτων, όπως τυμπάνων, ή οπτικών, όπως ο ή η λάμψη της φωτιάς. (el)
Als Telekommunikation (von altgriechisch τηλέ tilé, deutsch ‚fern‘ und lateinisch communicare ‚gemeinsam machen, mitteilen‘) oder Fernmeldewesen wird jeglicher Austausch von Informationen und Daten über eine räumliche Distanz hinweg bezeichnet. (de)
Telekomunikado aŭ telekomuniko estas la komuniko tra grandaj distancoj je reala tempo. Normale la personoj bezonas esti proksimaj unu rilate la alia por sukcesi komunikiĝi. Tio estis la vero antaŭ la invento de la telegrafo. Hodiaŭ la telekomunikaj teknikoj permessas ke diversaj formoj de informacio estu trasendataj, kiel aŭdo (telefono), bildoj (televido) aŭ ankaŭ aliaj formoj de donaĵoj (tekstoj, elektrikaj comandoj, ktp). Por atingi sian celon, la teknikoj pri telekomunikoj uzas la elektromagnetajn ondojn. Tiuj ondoj permesas, ke la informacio povu esti trasendata tra du malproksimaj puntoj. La precipaj formoj de telekomunikoj estas telefono, radio, televido kaj hodiaŭ ankaŭ la retoj (precipe la interreto) Iuj el la teĥnologioj kiuj estas uzataj hodiaŭ estas: * Satelitoj, * Optika fibro, * Senfadenaj retoj, * ktp. En elektroniko kaj telekomunikado radiosendilo estas elektronika aparato kiu, kun la helpo de anteno, elsendas radioondojn. La sendilo produktas alternan kurenton, kun radiofrekvenco kiu estas aplikita al la anteno. Ekscitita de tiu alterna kurento, la anteno elsendas radioondojn. Krom ilia uzo en radiofonio, sendiloj estas necesaj partoj de multaj elektronikaj aparatoj kiuj komunikas per radioondoj, kiel ĉelaj telefonoj, senkablaj komputilaj retoj, Bluetooth ebligitaj aparatoj, garaĝa pordo malfermiloj, dudirektaj radioj en aviadilo, ŝipoj, kosmoŝipo, radaro kaj navigiloj. (eo)
Telekomunikazioa distantzia luzeko informazio-transmisioa da, komunikazioa sortzeko helburua duena. Korronte elektrikoa, uhin elektromagnetikoak edo prozedura optikoak erabiliz egiten da. Telegrafia (mezuen eta irudien igorpena), telefonia (hots seinaleen igorpena) eta irratia (irrati uhinen bidezko mezu igorpena) dira telekomunikazioan erabiltzen diren komunikabide eta tresna usuenak. Komunikabide sarea da telekomunikazioaren funts eta oinarria, haren bidez igortzen eta bideratzen baitira bidali nahi diren mezuak. Komunikabide sareak mezuak igortzeko hainbat atal ditu: igorpen guneak, transmisio bideak eta gune hartzaileak. Gaur egun mezuak igortzeko gehien erabiltzen den teknika serieko transmisio digitala edo zenbakizkoa da, hau da, informazio kodetuak igortzen dituena. Teknika horren bidez mezuak oso akats gutxirekin iristen dira tresna igortzailetik hartzailera. Kable ardazkideak, zuntz optikoak eta satelite artifizialak dira transmisio biderik erabilienak. (eu)
Les télécommunications sont définies comme la transmission d’informations à distance en utilisant des technologies électronique, informatique, de transmission filaire, optique ou électromagnétique. Ce terme a un sens plus large que son acception équivalente officielle « communication électronique ». Elles se distinguent ainsi de la poste qui transmet des informations ou des objets sous forme physique. Les télécommunications dont les prémices datent, entre autres, des signaux de fumée et du télégraphe optique, concernent depuis le début du XXe siècle l'utilisation d'équipements électriques puis électroniques associés à des réseaux analogiques ou numériques comme le téléphone fixe et mobile, la radio, la télévision ou les ordinateurs connectés à Internet. Elles constituent une partie importante de l'économie et font l'objet de régulations au niveau mondial. Robert Hooke invente en 1667 le premier téléphone de l'histoire : le téléphone à ficelle. Par la suite, au XIXe, des inventeurs comme Antonio Meucci, Alexander Graham Bell ou Guglielmo Marconi ont mis au point des dispositifs de communication comme le télégraphe, le téléphone ou la radio. Ceux-ci ont révolutionné les moyens traditionnels tels que les pavillons ou le télégraphe optique Chappe. L'installation sous les océans de câbles sous-marins raccordés aux réseaux terrestres permet le transit des données sur de très grandes distances d’un continent à un autre. (fr)
Una telecomunicación es toda transmisión y recepción de señales de cualquier naturaleza, típicamente electromagnéticas, que contengan signos, sonidos, imágenes o, en definitiva, cualquier tipo de información que se desee comunicar a cierta distancia.Por metonimia, también se denomina telecomunicación (o telecomunicaciones, indistintamente) a la disciplina que estudia, diseña, desarrolla y explota aquellos sistemas que permiten dichas comunicaciones; de forma análoga, la ingeniería de telecomunicaciones resuelve los problemas técnicos asociados a esta disciplina. Las telecomunicaciones son una infraestructura básica del contexto actual. La capacidad de poder comunicar cualquier orden militar o política de forma casi instantánea ha sido radical en muchos acontecimientos históricos de la Edad Contemporánea —el primer sistema de telecomunicaciones moderno aparece durante la Revolución Francesa—. Pero además, la telecomunicación constituye hoy en día un factor social y económico de gran relevancia. Así, estas tecnologías adquieren una importancia como su utilidad en conceptos de la globalización o la sociedad de la información y del conocimiento; que se complementa con la importancia de las mismas en cualquier tipo de actividad mercantil, económico-financiera, profesional y empresarial. Los medios de comunicación de masas también se valen de las telecomunicaciones para compartir contenidos al público, de gran importancia a la hora de entender el concepto de sociedad de masas. La telecomunicación incluye muchas tecnologías como la radio, televisión, teléfono y telefonía móvil, comunicaciones de datos, redes informáticas, Internet, radionavegación o GPS o telemetría. Gran parte de estas tecnologías, que nacieron para satisfacer necesidades militares o científicas, ha convergido en otras enfocadas a un consumo no especializado llamadas tecnologías de la información y la comunicación, de gran importancia en la vida diaria de las personas, las empresas o las instituciones estatales y políticas. Es por este contexto que la tendencia actual es la comunión de la telecomunicación con otras disciplinas como la informática, la electrónica o la telemática para diseñar y ofrecer estos productos y servicios, lo suficientemente complejos y multidisciplinares como para que la frontera entre la aportación de dichas disciplinas no sea percibida por las personas —a pesar de que un informático, un eléctrico y un telecomunicador tengan distintos ámbitos disciplinarios—. (es)
Is éard is teileachumarsáid ann ná cumarsáid trí chábla nó trí raidió. Tá an tIdirlíon ar na samplaí is suntasaí den teileachumarsáid phoiblí, agus é ag iompar glaonna gutháin chomh maith le sonraí ríomhaireachta. Tá idir theileachumarsáid analógach agus theileachumarsáid ann. Úsáidtear an téarma "an míle deiridh" i ngeall ar an gcóras analógach, téarma a bhaineann leis an gcuid den chóras atá ina nasc idir an malartán agus an custaiméir. Iompraíonn an chuid dhigiteach na milliúin glaoch agus sonraí. (ga)
Telekomunikasi adalah teknik pengiriman atau penyampaian informasi jarak jauh dari suatu tempat ke tempat lain. Informasi tersebut bisa berupa tulisan, suara, gambar, ataupun objek lainnya. Secara garis besar, telekomunikasi sudah ada sejak abad ke-18 dan sekarang sudah berkembang dengan sangat pesat. Umumnya teknologi ini dapat dibedakan menjadi beberapa jenis, seperti telegraf, telepon, televisi, dan masih banyak lagi lainnya. Telekomunikasi telah memainkan peran penting dalam hubungan sosial. Namun demikian, perangkat seperti sistem telepon pada awalnya diiklankan dengan penekanan pada dimensi praktis perangkat (seperti kemampuan untuk melakukan bisnis atau memesan layanan rumah) yang bertentangan dengan dimensi sosial. Baru pada akhir 1920-an dan 1930-an dimensi sosial perangkat menjadi tema utama dalam iklan telepon. Promosi baru mulai menarik emosi konsumen, menekankan pentingnya percakapan sosial dan tetap terhubung dengan keluarga dan teman. Sejak itu peran telekomunikasi dalam hubungan sosial menjadi semakin penting. Dalam beberapa tahun terakhir, popularitas situs jejaring sosial telah meningkat secara dramatis. Situs-situs ini memungkinkan pengguna untuk saling berkomunikasi serta mengirimkan foto, acara, dan profil untuk dilihat orang lain. Profil dapat mencantumkan usia, minat, preferensi seksual, dan status hubungan seseorang. Dengan cara ini, situs-situs ini dapat memainkan peran penting dalam segala hal, mulai dari mengatur keterlibatan sosial hingga pacaran. Dalam hal budaya, telekomunikasi telah meningkatkan kemampuan publik untuk mengakses musik dan film. Dengan televisi, orang dapat menonton film yang belum pernah mereka tonton sebelumnya di rumah mereka sendiri tanpa harus pergi ke toko video atau bioskop. Dengan radio dan internet, orang dapat mendengarkan musik yang belum pernah mereka dengar sebelumnya tanpa harus pergi ke toko musik. (in)
Telecommunication is the transmission of information by various types of technologies over wire, radio, optical, or other electromagnetic systems. It has its origin in the desire of humans for communication over a distance greater than that feasible with the human voice, but with a similar scale of expediency; thus, slow systems (such as postal mail) are excluded from the field. The transmission media in telecommunication have evolved through numerous stages of technology, from beacons and other visual signals (such as smoke signals, semaphore telegraphs, signal flags, and optical heliographs), to electrical cable and electromagnetic radiation, including light. Such transmission paths are often divided into communication channels, which afford the advantages of multiplexing multiple concurrent communication sessions. Telecommunication is often used in its plural form. Other examples of pre-modern long-distance communication included audio messages, such as coded drumbeats, lung-blown horns, and loud whistles. 20th- and 21st-century technologies for long-distance communication usually involve electrical and electromagnetic technologies, such as telegraph, telephone, television and teleprinter, networks, radio, microwave transmission, optical fiber, and communications satellites. A revolution in wireless communication began in the first decade of the 20th century with the pioneering developments in radio communications by Guglielmo Marconi, who won the Nobel Prize in Physics in 1909, and other notable pioneering inventors and developers in the field of electrical and electronic telecommunications. These included Charles Wheatstone and Samuel Morse (inventors of the telegraph), Antonio Meucci and Alexander Graham Bell (some of the inventors and developers of the telephone, see Invention of the telephone), Edwin Armstrong and Lee de Forest (inventors of radio), as well as Vladimir K. Zworykin, John Logie Baird and Philo Farnsworth (some of the inventors of television). According to Article 1.3 of the Radio Regulations (RR), telecommunication is defined as « Any transmission, emission or reception of signs, signals, writings, images and sounds or intelligence of any nature by wire, radio, optical, or other electromagnetic systems.» This definition is identical to those contained in the Annex to the Constitution and Convention of the International Telecommunication Union (Geneva, 1992). The early telecommunication networks were created with copper wires as the physical medium for signal transmission. For many years, these networks were used for basic phone services, namely voice and telegrams. Since the mid-1990s, as the internet has grown in popularity, voice has been gradually supplanted by data. This soon demonstrated the limitations of copper in data transmission, prompting the development of optics. (en)
La telecomunicazione (dal greco tèle, lontano, abbreviazione TLC) è l'attività di trasmissione a lunga distanza di segnali, parole e immagini sotto forma di messaggi tra due o più soggetti, detti mittente e destinatari, mediante dispositivi elettronici (trasmettitore e ricevitore) attraverso un canale fisico di comunicazione. Le vaste applicazioni tecnologiche delle telecomunicazioni sono riconducibili a due gruppi: le tecnologie dell'informazione e le tecnologie dell'informazione e della comunicazione (in acronimo ICT), la cui ampia diffusione nell'attuale società ha dato vita - attraverso mezzi di comunicazione di massa come telefono, radio e televisione - all'attuale società dell'informazione, nonché uno dei settori trainanti della cosiddetta terza rivoluzione industriale. (it)
전기 통신(電氣通信) 또는 텔레커뮤니케이션(영어: telecommunication)은 전기적 방법으로 문자, 음성, 영상 등의 정보를 전하는 통신이다. (ko)
電気通信（でんきつうしん）とは、電気信号や電磁波（電波・赤外線・可視光線）等の電磁的手段により映像・音声・データなどの情報を伝える通信である。電気通信分野の初期の発明者としては、アレクサンダー・グラハム・ベル、グリエルモ・マルコーニ、ジョン・ロジー・ベアードらが挙げられる。電気通信は世界経済の重要な部分となっており、2006年の全世界の電気通信業界の収入は1兆2千億ドルと見積もられている。有線通信・無線通信という区分があるが、現在の通信ネットワークは有線・無線を適材適所に組み合わせて構築される。 (ja)
Telekomunikacja – dziedzina techniki i nauki, zajmująca się transmisją informacji na odległość przy użyciu środków łączności. Legalna definicja zawarta w polskim prawie telekomunikacyjnym określa telekomunikację jako „nadawanie, odbiór lub transmisję informacji, niezależnie od ich rodzaju, za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną”. Termin „telekomunikacja” został po raz pierwszy użyty w 1904 r. przez Édouarda Estaunié w książce „Traité pratique de télécommunication électrique” („Rozprawa praktyczna o telekomunikacji elektrycznej”). (pl)
Telecommunicatie (samenstelling uit het Griekse τηλε ofwel tèle = ver en het Latijnse communicare = mededelen) is het overbrengen van informatie van de ene plek naar een andere zonder dat iets of iemand zich fysiek daarnaartoe verplaatst. (nl)
Электросвя́зь (телекоммуника́ции) — разновидность связи, способ передачи информации с помощью электромагнитных сигналов, например, посредством тока по металлическим кабелям, излучения в оптическом диапазоне (в атмосфере или по волоконно-оптическому кабелю), излучения в радиодиапазоне. Принцип электросвязи основан на преобразовании сигналов сообщения (звук, текст, оптическая информация) в первичные электрические сигналы. В свою очередь, первичные электрические сигналы при помощи передатчика преобразуются во вторичные электрические сигналы, характеристики которых хорошо согласуются с характеристиками линии связи. Далее посредством линии связи вторичные сигналы поступают на вход приёмника. В приёмном устройстве вторичные сигналы обратно преобразуются в сигналы сообщения в виде звука, оптической или текстовой информации. В конце XIX века, с новаторских открытий Николы Теслы и Александра Попова, началось развитие беспроводной связи. Другими первопроходцами в данной области являются: Чарльз Уитстон и Самюэл Морзе (телеграф), Александр Грэхем Белл (телефон), Эдвин Армстронг и Ли де Форест (радио), Джон Бэрд, Владимир Зворыкин, Семён Катаев (телевидение). Количество переданной информации через двусторонние мировые сети постоянно возрастает. Под руководством Мартина Гилберта учёными университета Южной Калифорнии были проведены исследования и анализ хранения, обработки и передачи информации за 1986—2007 годы. В частности было выявлено, что суммарные запасы данных всего человечества оценивались в тот период примерно в 295 эксабайт. В настоящее время цифровое хранение информации доминирует над аналоговым, хотя до 2002 года человечество хранило информацию в основном в аналоговой форме. В 2007 году посредством радио и телевидения было передано примерно 1,9 зеттабайт информации (что эквивалентно прочтению каждым человеком примерно 174 газет в день), а персональное общение людей достигло примерно 65 эксабайт (соответствует пересказу каждым человеком содержания примерно 6 газет в день). С учётом данного роста, электросвязь играет всё большую роль в развитии мировой экономики. Сектор мировой телекоммуникационной индустрии составил в 2012 году около 4,7 триллиона долларов. Выручка крупнейших телекоммуникационных компаний в России на 2011 год составила более 1 триллиона 240 миллиардов рублей, что составляет 2,28 % ВВП России. (ru)
As telecomunicações constituem um ramo da engenharia elétrica que contempla o projeto, a implantação e manutenção de redes de sistemas de comunicações (satélites, redes telefônicas, televisivas, emissoras de rádio, Internet, etc.). A principal finalidade das telecomunicações é suprir a necessidade humana de se comunicar à distância. É comum o prefixo tele ser omitido e, com isto, usar-se a palavra comunicações. A priori, todas as informações recebidas geram uma resposta do destinatário ou pelo menos uma confirmação de recebimento. Por este motivo, a palavra é sempre grafada no plural: telecomunicações. (pt)
Telekommunikation, av grekiska tele ’fjärran’ och latin communicatio ’ömsesidigt utbyte’, betyder kommunikation över stora avstånd. Benämns militärt även som samband. Det innefattar tekniker, artefakter och tjänster för att representera och överföra meddelanden mellan sändare och på geografiskt skilda platser via ett trådlöst eller trådbundet fysiskt medium. Meddelandet representeras av en fysisk signal, det vill säga en tidsvarierande fysikalisk storhet, till exempel elektrisk spänning, ljusstyrka eller radiovågors fältstyrka. Ur denna definition följer att telekommunikation inte innefattar brev och papperstidningar, men väl , fyrbåk och röksignaler. Exempel på tjänster med telekommunikationer som används i modern tid är telegrafi, telefoni, telefax, rundradio, kommunikationsradio, mobiltelefoni, telemetri samt radio- och satellitnavigering. En äldre definition finns inom studiet av infrakommunicerande system innan mobiltelefonins utbredning och innefattar även stillbilder, griffeltavlor, böcker samt de kommunikativa konventioner som används i undervisning och recitering. Vilka ofta är viktiga redskap i många telekommunikativa kedjor för att transportera information från avlägsna platser. Det finns inga telekommunikationer som kommunikationssystem vilka oberoende kan stå för sig själva. Alla de olika delsystemen är starkt beroende av stora komplexa kommunikativa strukturer, exempelvis respektive kulturs tungomål, som i sin tur finns lagrat i ännu mer komplexa strukturer i respektive enskilda människors långtidsminnen. För att kommunikation ska anses ha ägt rum så räcker det inte med att signalen, informationen eller budskapet, bara har tagits emot. Den förutsätter att det också skett någon slags förändring eller start av process, hos mottagaren. Först då anses en gemensam, communis, delning ha påbörjats. Exempelvis så har ingen kommunikation skett så länge den vidaresända information i oförändrat tillstånd bara nått mottagarens hårddisk, bokaffärens bokhylla eller den automatiska telefonsvararens lagringsmedium. Även datorkommunikation innefattas per definition som telekommunikation, till exempel tjänster för e-post och filöverföring. Ibland vill man emellertid skilja telekommunikation från datornätverksområdet, och gör då en underförstådd avgränsning så att man i telekommunikationsbegreppet endast innefattar sådan datorkommunikationer som överlappar med övrig klassiska telekommunikationer. Detta kan dels gälla utnyttjande av datornätverk för multimedial realtidskommunikation såsom IP-TV, IP-telefoni och videokonferenser, dels utnyttjande av klassisk telekommunikationers infrastrukturer för datorkommunikation, till exempel internetåtkomst via mobiltelefoninät eller bredbandsåtkomst via telefonnät och kabel-TV-nät. Vill man understryka att man åsyftar unionen mellan telekommunikation och IT talar man om Informations- och kommunikationsteknologi (ICT). (sv)
电信或称电讯（英語：Telecommunication），是用电磁设备实现的利用、无线电或光传输信息的通信方式。电信起源于19世纪发明的有线电报和有线电话，20世纪无线电的发明以及电子管、晶体管和集成电路的出现和发展把电信带入了全新的发展时期，无线电报、广播、电视、卫星通信、数据通信、光纤通信、因特网等技术的应用使人类社会开始发生深刻的变化。 (zh)
Телекомуніка́ції (англ. Telecommunications) — це передавання та/або приймання знаків, сигналів, письмового тексту, зображень та звуків або повідомлень будь-якого роду дротовими, радіо, оптичними або іншими електромагнітними системами. Телекомунікація виникає при обміні інформацією між учасниками з використанням спеціальних технологій. Передача відбувається або за допомогою електрики, що проходить через фізичні носії, як-от кабель, або за допомогою електромагнітного випромінювання у вільному просторі. Зазвичай, шляхи передачі розділяють на канали зв'язку, що дозволяє користуватись перевагами техніки мультиплексування. Термін часто використовується в множині, тобто телекомунікації, тому що для передачі використовуються багато різних технологій і систем. Ранні засоби зв'язку на відстані включали візуальні сигнали, як-от маяки, димові сигнали, оптичний телеграф, сигнальні прапорці та світлосигнальні геліографи. Іншими прикладами до-сучасних засобів зв'язку на відстані включали звукові повідомлення, як-от бій в барабан, гра на горні або трембіті. У 20-му та 21-му століттях для телекомунікації на відстані зазвичай використовують електричні та електромагнітні технології, як-от телеграф, телефон, телетайп, телекомунікаційні мережі, радіозв'язок, радіорелейний зв'язок, оптоволоконний та системи супутникового зв'язку. Революція у радіозв'язку почалась у першому десятилітті 20-го століття завдяки новаторським розробкам Гульєльмо Марконі, який отримав Нобелівську премію з фізики у 1909 році. Інші відомі новатори та винахідники у галузі електричних та електронних телекомунікацій є Чарльз Уітстон та Самюел Морзе (винахідники телеграфу), Александер Грем Белл (винахідник телефону), Едвін Армстронґ та Лі де Форест (винахідники радіозв'язку), а також Владімір Зворикін, Джон Берд та Філо Фарнсуорт (деякі з винахідників у сфері телебачення). (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbp:title

Ericsson's Understanding Telecommunications (en)
Telecommunications by region (en)

rdfs:comment

الاتصال عن بعد أو الاتصال البعادي عملية يتم بوساطتها نقل البيانات مهما تكن طبيعتها من نقطة معينة في المكان والزمان تسمى المصدر إلى نقطة أخرى تسمى الجهة المقصودة أو المستثمر. أمّا وسيلة الاتصال فخطوط الاتصال السلكية أو اللاسلكية أو . ويعرف نظام الاتصال في معناه الشامل بأنه مجموعة العناصر والعمليات الضرورية لتحقيق تبادل المعلومات بين المرسل والمستثمر، وهو في معناه الخاص، الأكثر شيوعاً، نظام للاتصال يعتمد أساساً، وليس حصراً، على مبادئ الكهرباء ومفاهيمها. (ar)
Με τον γενικό όρο τηλεπικοινωνίες, (telecommunications), χαρακτηρίζεται η κάθε μορφής ενσύρματη ή ασύρματη, ηλεκτρομαγνητική, ηλεκτρική, κλπ., ακουστική και οπτική επικοινωνία που πραγματοποιείται ανεξαρτήτως απόστασης. Στους σύγχρονους καιρούς, αυτή η διαδικασία σχεδόν πάντα περιλαμβάνει την αποστολή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ή ηλεκτρικών σημάτων από κατάλληλες ηλεκτρονικές , όπως το τηλέφωνο ή ο ασύρματος, αλλά παλαιότερα περιελάμβανε τη χρήση ακουστικών σημάτων, όπως τυμπάνων, ή οπτικών, όπως ο ή η λάμψη της φωτιάς. (el)
Als Telekommunikation (von altgriechisch τηλέ tilé, deutsch ‚fern‘ und lateinisch communicare ‚gemeinsam machen, mitteilen‘) oder Fernmeldewesen wird jeglicher Austausch von Informationen und Daten über eine räumliche Distanz hinweg bezeichnet. (de)
Is éard is teileachumarsáid ann ná cumarsáid trí chábla nó trí raidió. Tá an tIdirlíon ar na samplaí is suntasaí den teileachumarsáid phoiblí, agus é ag iompar glaonna gutháin chomh maith le sonraí ríomhaireachta. Tá idir theileachumarsáid analógach agus theileachumarsáid ann. Úsáidtear an téarma "an míle deiridh" i ngeall ar an gcóras analógach, téarma a bhaineann leis an gcuid den chóras atá ina nasc idir an malartán agus an custaiméir. Iompraíonn an chuid dhigiteach na milliúin glaoch agus sonraí. (ga)
La telecomunicazione (dal greco tèle, lontano, abbreviazione TLC) è l'attività di trasmissione a lunga distanza di segnali, parole e immagini sotto forma di messaggi tra due o più soggetti, detti mittente e destinatari, mediante dispositivi elettronici (trasmettitore e ricevitore) attraverso un canale fisico di comunicazione. Le vaste applicazioni tecnologiche delle telecomunicazioni sono riconducibili a due gruppi: le tecnologie dell'informazione e le tecnologie dell'informazione e della comunicazione (in acronimo ICT), la cui ampia diffusione nell'attuale società ha dato vita - attraverso mezzi di comunicazione di massa come telefono, radio e televisione - all'attuale società dell'informazione, nonché uno dei settori trainanti della cosiddetta terza rivoluzione industriale. (it)
전기 통신(電氣通信) 또는 텔레커뮤니케이션(영어: telecommunication)은 전기적 방법으로 문자, 음성, 영상 등의 정보를 전하는 통신이다. (ko)
電気通信（でんきつうしん）とは、電気信号や電磁波（電波・赤外線・可視光線）等の電磁的手段により映像・音声・データなどの情報を伝える通信である。電気通信分野の初期の発明者としては、アレクサンダー・グラハム・ベル、グリエルモ・マルコーニ、ジョン・ロジー・ベアードらが挙げられる。電気通信は世界経済の重要な部分となっており、2006年の全世界の電気通信業界の収入は1兆2千億ドルと見積もられている。有線通信・無線通信という区分があるが、現在の通信ネットワークは有線・無線を適材適所に組み合わせて構築される。 (ja)
Telecommunicatie (samenstelling uit het Griekse τηλε ofwel tèle = ver en het Latijnse communicare = mededelen) is het overbrengen van informatie van de ene plek naar een andere zonder dat iets of iemand zich fysiek daarnaartoe verplaatst. (nl)
电信或称电讯（英語：Telecommunication），是用电磁设备实现的利用、无线电或光传输信息的通信方式。电信起源于19世纪发明的有线电报和有线电话，20世纪无线电的发明以及电子管、晶体管和集成电路的出现和发展把电信带入了全新的发展时期，无线电报、广播、电视、卫星通信、数据通信、光纤通信、因特网等技术的应用使人类社会开始发生深刻的变化。 (zh)
La telecomunicació és la transmissió de senyals a distància a través de qualsevol medi per tal d'aconseguir comunicar-nos. Des del segle xx aquest procés sol implicar l'enviament d'ones electromagnètiques a través d'un medi físic o radioelèctric fent ús de transmissors i receptors electrònics però antigament podia involucrar l'ús de senyals de fum, les emissions sonores o la telegrafia òptica. Avui en dia la telecomunicació té moltes aplicacions i els dispositius que ens ajuden a rebre aquests senyals, com la televisió, la ràdio i els telèfons, són comuns a gran part del món. Al llarg del temps per tal d'oferir nous serveis s'han creat xarxes d'aquests dispositius. Alguns exemples en són la xarxa telefònica, les d'ordinadors, les de telefonia mòbil o les de ràdio i televisió digital. Un cl (ca)
Telekomunikace (z řeckého tele – vzdálený a latinského communicare – sdílet) neboli sdělovací technika se zabývá předáváním informací (např. zpráv, signálů, textů, obrázků, zvuků) na dálku. K telekomunikaci dochází vždy tehdy, je-li ke komunikaci používáno technické zařízení. Informace jsou přenášeny přes určité přenosové médium, v současnosti nejčastěji ve formě elektrického signálu přes metalický vodič v kabelovém vedení, optickým signálem přes optické vlákno v kabelovém vedení (či výjimečně vzduchem), nebo bezdrátově prostřednictvím elektromagnetických vln v rádiovém spektru. Tato přenosová média je často možné rozdělit do většího počtu komunikačních kanálů pomocí techniky tzv. multiplexování a přenášet tak několik informací přes jedno médium současně. (cs)
Telekomunikado aŭ telekomuniko estas la komuniko tra grandaj distancoj je reala tempo. Normale la personoj bezonas esti proksimaj unu rilate la alia por sukcesi komunikiĝi. Tio estis la vero antaŭ la invento de la telegrafo. Hodiaŭ la telekomunikaj teknikoj permessas ke diversaj formoj de informacio estu trasendataj, kiel aŭdo (telefono), bildoj (televido) aŭ ankaŭ aliaj formoj de donaĵoj (tekstoj, elektrikaj comandoj, ktp). Por atingi sian celon, la teknikoj pri telekomunikoj uzas la elektromagnetajn ondojn. Tiuj ondoj permesas, ke la informacio povu esti trasendata tra du malproksimaj puntoj. (eo)
Telekomunikazioa distantzia luzeko informazio-transmisioa da, komunikazioa sortzeko helburua duena. Korronte elektrikoa, uhin elektromagnetikoak edo prozedura optikoak erabiliz egiten da. Telegrafia (mezuen eta irudien igorpena), telefonia (hots seinaleen igorpena) eta irratia (irrati uhinen bidezko mezu igorpena) dira telekomunikazioan erabiltzen diren komunikabide eta tresna usuenak. (eu)
Una telecomunicación es toda transmisión y recepción de señales de cualquier naturaleza, típicamente electromagnéticas, que contengan signos, sonidos, imágenes o, en definitiva, cualquier tipo de información que se desee comunicar a cierta distancia.Por metonimia, también se denomina telecomunicación (o telecomunicaciones, indistintamente) a la disciplina que estudia, diseña, desarrolla y explota aquellos sistemas que permiten dichas comunicaciones; de forma análoga, la ingeniería de telecomunicaciones resuelve los problemas técnicos asociados a esta disciplina. (es)
Telekomunikasi adalah teknik pengiriman atau penyampaian informasi jarak jauh dari suatu tempat ke tempat lain. Informasi tersebut bisa berupa tulisan, suara, gambar, ataupun objek lainnya. Secara garis besar, telekomunikasi sudah ada sejak abad ke-18 dan sekarang sudah berkembang dengan sangat pesat. Umumnya teknologi ini dapat dibedakan menjadi beberapa jenis, seperti telegraf, telepon, televisi, dan masih banyak lagi lainnya. (in)
Telecommunication is the transmission of information by various types of technologies over wire, radio, optical, or other electromagnetic systems. It has its origin in the desire of humans for communication over a distance greater than that feasible with the human voice, but with a similar scale of expediency; thus, slow systems (such as postal mail) are excluded from the field. (en)
Les télécommunications sont définies comme la transmission d’informations à distance en utilisant des technologies électronique, informatique, de transmission filaire, optique ou électromagnétique. Ce terme a un sens plus large que son acception équivalente officielle « communication électronique ». Elles se distinguent ainsi de la poste qui transmet des informations ou des objets sous forme physique. L'installation sous les océans de câbles sous-marins raccordés aux réseaux terrestres permet le transit des données sur de très grandes distances d’un continent à un autre. (fr)
Telekomunikacja – dziedzina techniki i nauki, zajmująca się transmisją informacji na odległość przy użyciu środków łączności. Legalna definicja zawarta w polskim prawie telekomunikacyjnym określa telekomunikację jako „nadawanie, odbiór lub transmisję informacji, niezależnie od ich rodzaju, za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną”. (pl)
As telecomunicações constituem um ramo da engenharia elétrica que contempla o projeto, a implantação e manutenção de redes de sistemas de comunicações (satélites, redes telefônicas, televisivas, emissoras de rádio, Internet, etc.). A principal finalidade das telecomunicações é suprir a necessidade humana de se comunicar à distância. É comum o prefixo tele ser omitido e, com isto, usar-se a palavra comunicações. (pt)
Электросвя́зь (телекоммуника́ции) — разновидность связи, способ передачи информации с помощью электромагнитных сигналов, например, посредством тока по металлическим кабелям, излучения в оптическом диапазоне (в атмосфере или по волоконно-оптическому кабелю), излучения в радиодиапазоне. (ru)
Telekommunikation, av grekiska tele ’fjärran’ och latin communicatio ’ömsesidigt utbyte’, betyder kommunikation över stora avstånd. Benämns militärt även som samband. Det innefattar tekniker, artefakter och tjänster för att representera och överföra meddelanden mellan sändare och på geografiskt skilda platser via ett trådlöst eller trådbundet fysiskt medium. Meddelandet representeras av en fysisk signal, det vill säga en tidsvarierande fysikalisk storhet, till exempel elektrisk spänning, ljusstyrka eller radiovågors fältstyrka. (sv)
Телекомуніка́ції (англ. Telecommunications) — це передавання та/або приймання знаків, сигналів, письмового тексту, зображень та звуків або повідомлень будь-якого роду дротовими, радіо, оптичними або іншими електромагнітними системами. (uk)

rdfs:label

Telecommunications (en)
اتصال عن بعد (ar)
Telecomunicació (ca)
Telekomunikace (cs)
Telekommunikation (de)
Τηλεπικοινωνίες (el)
Telekomunikado (eo)
Telecomunicación (es)
Telekomunikazio (eu)
Teileachumarsáid (ga)
Telekomunikasi (in)
Télécommunications (fr)
Telecomunicazione (it)
전기 통신 (ko)
電気通信 (ja)
Telecommunicatie (nl)
Telekomunikacja (pl)
Telecomunicações (pt)
Telekommunikation (sv)
Электросвязь (ru)
Телекомунікації (uk)
电信 (zh)

is dbo:type of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:field of

is dbp:industry of

is rdfs:seeAlso of