Violin concerto (original) (raw)

dbo:abstract

Houslový koncert je hudební dílo pocházející z oblasti klasické vážné hudby. Je určeno pro sólové housle, které doprovází symfonický orchestr nebo i menší hudební těleso. Obvykle mívá zachovánu typickou formu koncertu, to znamená tři věty, z nichž první a třetí jsou v rychlejším tempu a střední v pomalém. Hlavně ve 20. století však byla struktura houslového koncertu různě modifikována a vznikly i čtyřvěté koncerty a koncerty s větami spojenými do větších celků. Vzájemné postavení sólového nástroje a orchestru může být různé. Některá díla jsou založena na výrazném a virtuózním houslovém partu, jako například Čajkovského Houslový koncert D dur, op. 35, jiná byla komponována spíše v symfonickém duchu s vyrovnanějším sólovým a orchestrálním partem, jako například Brahmsův koncert. (cs)
Ein Violinkonzert ist ein Instrumentalkonzert für Violine als Soloinstrument und Orchester. Als ein Genre der Instrumentalmusik entstehen erste Werke zu Beginn des 18. Jahrhunderts aus dem Concerto grosso heraus. Es erfährt seine volle Ausprägung in der Klassik. Es ist meist dreisätzig, wobei in der Mitte ein langsamer Satz steht. (de)
Violonkonĉerto estas konĉerto por violono kiel soloa instrumento kaj orkestro. La ĝenro de la instrumenta muziko ekestas komence de la 18-a jarcento el la granda konĉerto. Ĝi spertis plenan elformiĝon en la klasikismo. Plejparte ĝi estas trimovimenta, je kiu du rapidaj movimentoj enkadrigas malrapidan. (eo)
Un concierto para violín es un concierto compuesto específicamente para un violín solista (aunque en ocasiones pueden intervenir más violines) y música de acompañamiento, generalmente una orquesta. (es)
Un concerto pour violon est un concerto pour violon solo et ensemble instrumental, habituellement un orchestre. Depuis la période baroque, de nombreux compositeurs importants ont contribué au répertoire du concerto pour violon. Les concertos pour violon les plus célèbres sont ceux de Vivaldi, Bach, Leclair, Mozart, Beethoven, Paganini, Mendelssohn, Brahms, Lalo, Tchaikovsky, Sibelius, Bruch, Bartók, Prokofiev, Berg, Elgar et Shostakovich. Les concertos pour violon sont traditionnellement en trois mouvements. Mais certains compositeurs modernes (Dmitri Shostakovich, Igor Stravinsky) ont également écrit des concertos en quatre mouvements. Certains concertos pour violon, notamment ceux de la période baroque et de la période moderne, sont accompagnés non pas par un orchestre complet, mais par un ensemble plus petit, comme un orchestre de chambre. Par exemple, les concertos de Vivaldi sont souvent accompagnés par seulement quatre violons, deux altos, un violoncelle et un clavecin. On peut aussi signaler le premier concerto de Allan Pettersson pour violon et quatuor à cordes. Il existe également des concertos pour deux violons (Bach, Vivaldi, Arnold, Holst, Martinů), voire plus (Vivaldi). (fr)
A violin concerto is a concerto for solo violin (occasionally, two or more violins) and instrumental ensemble (customarily orchestra). Such works have been written since the Baroque period, when the solo concerto form was first developed, up through the present day. Many major composers have contributed to the violin concerto repertoire, with the best known works including those by Bach, Bartók, Beethoven, Brahms, Bruch, Dvořák, Khachaturian, Mendelssohn, Mozart, Paganini, Prokofiev, Sarasate, Shostakovich, Sibelius, Tchaikovsky, and Vivaldi. Traditionally a three-movement work, the violin concerto has been structured in four movements by a number of modern composers, including Dmitri Shostakovich, Igor Stravinsky, and Alban Berg. In some violin concertos, especially from the Baroque and modern eras, the violin (or group of violins) is accompanied by a chamber ensemble rather than an orchestra—for instance, in Vivaldi's L'estro armonico, originally scored for four violins, two violas, cello, and continuo, and in Allan Pettersson's first concerto, for violin and string quartet. (en)
Een vioolconcert is een concert voor solo viool en orkest of kamerorkest. Het vioolconcert bestaat meestal uit drie delen en werd vooral in het classicisme en de romantiek veel gecomponeerd. Toch werden er ook voor en na die tijd bekende vioolconcerten geschreven door bijvoorbeeld Bach gedurende het Barok-tijdperk. (nl)
( 다른 뜻에 대해서는 바이올린 협주곡 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 《바이올린 협주곡》은 바이올린 독주와 관현악을 위한 협주곡이다. 드물게 복수의 바이올린 연주자가 있는 경우도 있다. (ko)
Un concerto per violino e orchestra, o semplicemente concerto per violino, è un concerto in cui lo strumento solista è il violino (o, occasionalmente, è per due o più violini) accompagnato dall'orchestra o, più raramente, da un più piccolo ensemble di strumenti. In quest'ultimo caso, con l'accompagnamento per esempio di un'orchestra d'archi, si tratta di musica da camera. Questo genere ha il suo inizio all'epoca barocca, periodo in cui venne sviluppato il concerto per solista e giunge fino ai nostri giorni. Diversi compositori di rilievo hanno contribuito al repertorio per violino e orchestra; fra questi vanno annoverati Bach, Barber, Bartók, Beethoven, Berg, Brahms, Bruch, Dvořák, Glass, Händel, Haydn, Mendelssohn, Mozart, Paganini, Penderecki, Pergolesi, Prokofiev, Saint-Saëns, Schönberg, Schumann, Schnittke, Shostakovich, Sibelius, Stravinsky, Tartini, Tchaikovsky, Vivaldi, Viotti, Vieuxtemps e Wieniawski. (it)
ヴァイオリン協奏曲（ヴァイオリンきょうそうきょく）は、ヴァイオリンのための協奏曲。通常はヴァイオリン独奏者（ソリスト）と管弦楽による伴奏によって構成される。まれに複数のヴァイオリン奏者がいる場合もある。バロックの時代から現代まで、多くの著名な作曲家がヴァイオリン協奏曲を作曲しており、協奏曲の重要なジャンルとみなされている。ヴァイオリン協奏曲のなかには、管弦楽ではなくて室内楽の編成による伴奏を伴うものもある。たとえばヴィヴァルディのL'estro armonicoは、4つのヴァイオリン、2つのヴィオラ、チェロ、通奏低音のための作品であり、またアラン・ペッタション（Allan Pettersson）の第1番はヴァイオリンと弦楽四重奏のための作品である。 (ja)
Violinkonsert, Konsert för violin och orkester, är ett oftast relativt omfångsrikt verk för virtuos violinsolist och symfoniorkester. Flera berömda tonsättare har skrivit verk i genren. En klassisk violinkonsert består traditionellt sett av tre satser, snabb-långsam-snabb, där den första satsen brukar ha sonatform med två expositioner - en för solisten och en för orkestern, och den sista brukar vara ett rondo. Klassisk konsert brukade innehålla en improviserad kadens för solistens bravuruppvisning. Vissa berömda improviserade kadenser har senare blivit nedtecknade och återanvänts. En konsert från senare perioder kan också ha friare form. Bland de tidigare verken har Vivaldis De fyra årstiderna (fyra korta konserter med liten orkester) och J.S. Bachs violinkonserter (a-moll BWV 1041, E-dur BWV 1042 samt d-moll BWV 1043 för två violiner) stor popularitet. Wolfgang Amadeus Mozart med sina fem konserter (KV 207, 211, 216, 218, 219), Ludwig van Beethoven (D-dur op.61 från 1806) och framför allt Niccolò Paganini med sina sex konserter definierade genren med tydligare känsloladdade solistiska och virtuosa element. Den romantiska periodens violinkonserter, liksom den tidens orkestermusik, växer till större format och de stycken som tydligast exemplifierar perioden är Johannes Brahms (D-dur op. 77), Felix Mendelssohn (e-moll op. 64 från 1844) och Max Bruchs första konsert (g-moll op. 26 från 1866). Andra omtyckta konserter från perioden är Pjotr Tjajkovskijs enda (D-dur op. 35 från 1878), Camille Saint-Saëns (A-dur op. 20, C-dur op. 58 och h-moll op. 61), Aleksandr Glazunovs (a-moll op. 82 från 1904), Antonin Dvoraks (a-moll op. 53 från 1879) och inte minst Jean Sibelius expressiva konsert (d-moll, op. 47 från 1905). Formen användes även av den moderna musikens företrädare som Karol Szymanowski (op. 35 och op. 61), Béla Bartók (två konserter), Igor Stravinskij (D-dur från 1931), Dmitrij Sjostakovitj (framför allt nr 1 a-moll op. 77 från 1947-48 som var alltför vågad för Stalins kulturklimat och hamnade i skrivbordslådan fram till 1955), Sergej Prokofjev (med sin melodiska nr 2 g-moll op. 63 från 1935), Erich Wolfgang Korngold (med sin inåtvända konsert från 1947) även våra samtida, som till exempel Krzysztof Penderecki. (sv)
Koncert skrzypcowy – utwór muzyczny na skrzypce (czasem na dwoje lub więcej skrzypiec) i zespół orkiestralny (kameralny lub symfoniczny). Jako solowa forma instrumentalna, koncert skrzypcowy został zapoczątkowany przez Giovanniego Battistę Bononciniego (1677). Następnie chętnie podjęty i rozwijany w warstwie wirtuozowskiej przez takich kompozytorów jak Antonio Vivaldi, Francesco Maria Veracini, Giuseppe Tartini, Pietro Locatelli. Koncert skrzypcowy ma zazwyczaj klasyczną budowę trzyczęściową, opartą na cyklu sonatowym, z opuszczeniem menueta lub scherza. Pod koniec jednej z części (zwykle pierwszej) znajduje się wirtuozowska partia solisty, zwana kadencją. W muzyce współczesnej zdarzają się koncerty czteroczęściowe, np. Dmitrija Szostakowicza, Igora Strawińskiego, czy nawet dwuczęściowe, jak u dodekafonisty Albana Berga. (pl)
小提琴协奏曲，是指以小提琴獨奏、管弦樂團伴奏的古典音乐作品。通常有三個樂章，但是也有例外，如拉羅的西班牙交響曲（小提琴獨奏但有五個樂章）。 (zh)

rdfs:comment

Ein Violinkonzert ist ein Instrumentalkonzert für Violine als Soloinstrument und Orchester. Als ein Genre der Instrumentalmusik entstehen erste Werke zu Beginn des 18. Jahrhunderts aus dem Concerto grosso heraus. Es erfährt seine volle Ausprägung in der Klassik. Es ist meist dreisätzig, wobei in der Mitte ein langsamer Satz steht. (de)
Violonkonĉerto estas konĉerto por violono kiel soloa instrumento kaj orkestro. La ĝenro de la instrumenta muziko ekestas komence de la 18-a jarcento el la granda konĉerto. Ĝi spertis plenan elformiĝon en la klasikismo. Plejparte ĝi estas trimovimenta, je kiu du rapidaj movimentoj enkadrigas malrapidan. (eo)
Un concierto para violín es un concierto compuesto específicamente para un violín solista (aunque en ocasiones pueden intervenir más violines) y música de acompañamiento, generalmente una orquesta. (es)
Een vioolconcert is een concert voor solo viool en orkest of kamerorkest. Het vioolconcert bestaat meestal uit drie delen en werd vooral in het classicisme en de romantiek veel gecomponeerd. Toch werden er ook voor en na die tijd bekende vioolconcerten geschreven door bijvoorbeeld Bach gedurende het Barok-tijdperk. (nl)
( 다른 뜻에 대해서는 바이올린 협주곡 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 《바이올린 협주곡》은 바이올린 독주와 관현악을 위한 협주곡이다. 드물게 복수의 바이올린 연주자가 있는 경우도 있다. (ko)
ヴァイオリン協奏曲（ヴァイオリンきょうそうきょく）は、ヴァイオリンのための協奏曲。通常はヴァイオリン独奏者（ソリスト）と管弦楽による伴奏によって構成される。まれに複数のヴァイオリン奏者がいる場合もある。バロックの時代から現代まで、多くの著名な作曲家がヴァイオリン協奏曲を作曲しており、協奏曲の重要なジャンルとみなされている。ヴァイオリン協奏曲のなかには、管弦楽ではなくて室内楽の編成による伴奏を伴うものもある。たとえばヴィヴァルディのL'estro armonicoは、4つのヴァイオリン、2つのヴィオラ、チェロ、通奏低音のための作品であり、またアラン・ペッタション（Allan Pettersson）の第1番はヴァイオリンと弦楽四重奏のための作品である。 (ja)
小提琴协奏曲，是指以小提琴獨奏、管弦樂團伴奏的古典音乐作品。通常有三個樂章，但是也有例外，如拉羅的西班牙交響曲（小提琴獨奏但有五個樂章）。 (zh)
Houslový koncert je hudební dílo pocházející z oblasti klasické vážné hudby. Je určeno pro sólové housle, které doprovází symfonický orchestr nebo i menší hudební těleso. Obvykle mívá zachovánu typickou formu koncertu, to znamená tři věty, z nichž první a třetí jsou v rychlejším tempu a střední v pomalém. Hlavně ve 20. století však byla struktura houslového koncertu různě modifikována a vznikly i čtyřvěté koncerty a koncerty s větami spojenými do větších celků. (cs)
Un concerto pour violon est un concerto pour violon solo et ensemble instrumental, habituellement un orchestre. Depuis la période baroque, de nombreux compositeurs importants ont contribué au répertoire du concerto pour violon. Les concertos pour violon les plus célèbres sont ceux de Vivaldi, Bach, Leclair, Mozart, Beethoven, Paganini, Mendelssohn, Brahms, Lalo, Tchaikovsky, Sibelius, Bruch, Bartók, Prokofiev, Berg, Elgar et Shostakovich. Il existe également des concertos pour deux violons (Bach, Vivaldi, Arnold, Holst, Martinů), voire plus (Vivaldi). (fr)
A violin concerto is a concerto for solo violin (occasionally, two or more violins) and instrumental ensemble (customarily orchestra). Such works have been written since the Baroque period, when the solo concerto form was first developed, up through the present day. Many major composers have contributed to the violin concerto repertoire, with the best known works including those by Bach, Bartók, Beethoven, Brahms, Bruch, Dvořák, Khachaturian, Mendelssohn, Mozart, Paganini, Prokofiev, Sarasate, Shostakovich, Sibelius, Tchaikovsky, and Vivaldi. (en)
Un concerto per violino e orchestra, o semplicemente concerto per violino, è un concerto in cui lo strumento solista è il violino (o, occasionalmente, è per due o più violini) accompagnato dall'orchestra o, più raramente, da un più piccolo ensemble di strumenti. In quest'ultimo caso, con l'accompagnamento per esempio di un'orchestra d'archi, si tratta di musica da camera. (it)
Koncert skrzypcowy – utwór muzyczny na skrzypce (czasem na dwoje lub więcej skrzypiec) i zespół orkiestralny (kameralny lub symfoniczny). Jako solowa forma instrumentalna, koncert skrzypcowy został zapoczątkowany przez Giovanniego Battistę Bononciniego (1677). Następnie chętnie podjęty i rozwijany w warstwie wirtuozowskiej przez takich kompozytorów jak Antonio Vivaldi, Francesco Maria Veracini, Giuseppe Tartini, Pietro Locatelli. (pl)
Violinkonsert, Konsert för violin och orkester, är ett oftast relativt omfångsrikt verk för virtuos violinsolist och symfoniorkester. Flera berömda tonsättare har skrivit verk i genren. En klassisk violinkonsert består traditionellt sett av tre satser, snabb-långsam-snabb, där den första satsen brukar ha sonatform med två expositioner - en för solisten och en för orkestern, och den sista brukar vara ett rondo. Klassisk konsert brukade innehålla en improviserad kadens för solistens bravuruppvisning. Vissa berömda improviserade kadenser har senare blivit nedtecknade och återanvänts. En konsert från senare perioder kan också ha friare form. (sv)

owl:sameAs

is dbo:wikiPageWikiLink of