Julia Chatzipanagioti-Sangmeister | University of Cyprus (original) (raw)

Uploads

Books by Julia Chatzipanagioti-Sangmeister

Στις σειρές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2022 η έκδοση τ... more Στις σειρές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2022 η έκδοση των έργων «Ἡ Φυλακή» και «Ταξιδιωτικές Σημειώσεις» του θεατρικού συγγραφέα, Φιλικού και Ιερολοχίτη Γεώργιου Λασσάνη (1793-1870). Πρόκειται αντιστοίχως για έναν ποιητικό κύκλο που θεματοποιεί την Ελληνική Επανάσταση και για τις σημειώσεις του ταξιδιού τού κοζανίτη Αγωνιστή από τη Βιέννη στην Ελλάδα το 1828. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε από τη νεοελληνίστρια Ίλια Χατζηπαναγιώτη (Πανεπιστήμιο Κύπρου) με βάση τα αυτόγραφα που φυλάσσονται στο «Αρχείο Λασσάνη» στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.
Τα δύο κείμενα συνοδεύονται από πλούσιο σχολιασμό και από ένα εκτενές «Βιογραφικό και φιλολογικό σχεδίασμα» (σ. 15-230). Ο ποιητικός κύκλος «Ἡ Φυλακή» εμπλουτίζει το σώμα της ελληνικής λογοτεχνίας του Ρομαντισμού, ενώ η έκδοση των «Ταξιδιωτικών Σημειώσεων» προσκομίζει ένα σπάνιο τεκμήριο για την εξέλιξη του αυτοβιογραφικού λόγου στην ελληνική γραμματεία, καθώς και σημαντικές πληροφορίες για τα φιλελληνικά δίκτυα, τη λειτουργία και τον πολιτικό ρόλο τους. Η έντυπη έκδοση διατίθεται μέσω της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, ενώ σύντομα θα είναι ελεύθερα προσβάσιμη και σε ψηφιακή μορφή στην ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης.
Ο Γεώργιος Λασσάνης εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με το μονόπρακτο Ελλάς (1820) και την τραγωδία Αρμόδιος και Αριστογείτων (γρ. 1818 ή 1819). Τα δύο έργα με τους εύγλωττους τίτλους προπαγάνδιζαν τη στράτευση στη Φιλική Εταιρεία, στην οποία ο κοζανίτης λόγιος είχε μυηθεί το 1816, και την επανάσταση. Ανέβηκαν στη σκηνή για πρώτη φορά το 1819 στην Οδησσό. Ο Λασσάνης έζησε στην τότε ρωσική πόλη στα 1818-1820 και δίδαξε στο εκεί ελληνικό σχολείο, εισάγοντας μαζί με τον Φιλικό Γ. Γεννάδειο την αλληλοδιδακτική μέθοδο. Συνδέθηκε στενά με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση στη Μολδοβλαχία στο πλευρό του και μοιράστηκε μαζί του τα χρόνια του εγκλεισμού στις αυστριακές φυλακές (1821-1827). Μετά τον θάνατο του Υψηλάντη στη Βιέννη (Ιανουάριος 1828), ο Λασσάνης επέστρεψε μέσω της νότιας Γερμανίας και της Γαλλίας στον ελληνικό χώρο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, γνώρισε σημαντικούς Φιλέλληνες, όπως τον βαυαρό βασιλιά Λουδοβίκο Α΄, πατέρα του μετέπειτα βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα. Συνάντησε επίσης πολλούς Έλληνες που βρίσκονταν τότε στην κεντρική Ευρώπη, όπως τον γνωστό προύχοντα της Κυθραίας Χατζη-Πετράκη, ο οποίος είχε καταφύγει μετά τα γεγονότα της 9ης Ιουλίου 1821 στη Γαλλία και στη βοήθεια φιλελληνικών τεκτονικών κύκλων. Φθάνοντας στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1828, συμμετείχε στις τελευταίες μάχες της Επανάστασης. Από το 1835 και εξής ανέλαβε ανώτατα αξιώματα στο νεοπαγές ελληνικό κράτος – με επιφανέστερο εκείνο του υπουργού οικονομικών. Με τη διαθήκη του θεσμοθέτησε τον Λασσάνειο θεατρικό διαγωνισμό.
Το πολύπλευρο συγγραφικό έργο του Λασσάνη και η δράση του ως επαναστάτη και πολιτικού, δεν είχαν μελετηθεί έως τώρα συστηματικά. Το «Βιογραφικό και φιλολογικό σχεδίασμα» που συνοδεύει την εν λόγω έκδοση των δύο έργων του καλύπτει το ερευνητικό αυτό κενό. Η μελέτη αξιοποιεί έναν μεγάλο αριθμό πηγών από ελληνικές και γερμανικές βιβλιοθήκες και αρχεία, για να ανασυστήσει την πορεία του Λασσάνη από την Κοζάνη στην Κεντρική Ευρώπη (Πέστη, Λιψία), στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (Ιάσιο, Βουκουρέστι) και στη Ρωσία (Μόσχα, Οδησσός), να διερευνήσει τον χρόνο, τις συνθήκες συγγραφής, τις ιδεολογικές και αισθητικές καταβολές των έργων του, την πολιτική ιδεολογία του κοζανίτη Φιλικού και τη σχέση του με τον Αλ. Υψηλάντη, τη συμμετοχή του στην Επανάσταση, τις επαφές του με γερμανούς και γάλλους φιλέλληνες και τη δράση του στο νεοπαγές ελληνικό κράτος.

Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister, 2021

The present volume’s content considers texts in travel literature from the 15th to the 18th centu... more The present volume’s content considers texts in travel literature from the 15th to the 18th centuries which are concerned with Cyprus. The volume suggests various approaches which point to fertile avenues which research on travel literature in general might take. The volume consists of three parts. The first, entitled ‘Zefyros’, starts with an essay by Jacques Bouchard on travel in the Eastern Mediterranean and continues with an account by Leonora Navari of the collection of travel literature made by Sylvia Ioannou – it is from that collection that the digital library of the Zefyros research programme was formed. The last item in this, the introductory part, is a systematic outline of the methodology, research tools and database of the research programme written by its academic supervisor, Julia Chatzipanagioti- Sangmeister.
The title of the second part is ‘Travellers and Travel Literature’. This part contains studies concerned either with journeys which exerted great subsequent influence or with texts that constitute milestones – milestones either for given classes of travellers with common cultural characteristics or for travel literature as a genre.
‘Representations of Space and People’ is the title of the third part, which groups together studies which emphasise travel literature’s accounts of Cyprus as a geographical space and of its human population.

Papers by Julia Chatzipanagioti-Sangmeister

Historical Review, Dec 13, 2013

Phanariot verses-poems and songs-of the eighteenth century and the first decades of the nineteent... more Phanariot verses-poems and songs-of the eighteenth century and the first decades of the nineteenth comprise perhaps the largest segment of modern greek literature of the age of the enlightenment. This article calls into question the widely held view that Phanariot verses make up a homogenized body of texts. Based on extratextual and intratextual criteria and comparing texts from different periods of time, it proposes a distinction between two groups, an earlier one that relates to the Phanariot milieu and a more recent one that provided an outlet for expression for the fledgling greek bourgeoisie. * a considerable part of the research intended for this study was conducted during my three-month stay at Princeton university in 2009, as Visiting Research fellow in the Program of hellenic studies. i hereby extend my thanks to the university for the stanley J. seeger scholarship which made this research possible. Thanks are also due to Tudor dinu, professor of modern greek studies; his invitation to deliver a speech on Phanariot poetry at the university of Bucharest afforded me the opportunity to go through some of the numerous manuscript collections of Phanariot verses kept in the Romanian academy of sciences. note that "Phanariot verses" renders in english the greek term "φαναριώτικα στιχουργήματα". "Phanariot poetry" renders the term "φαναριώτικη ποίηση". 1 dionysios Photeinos, Νέος Ἐρωτόκριτος [new erotokritos], 2 vols, Vienna: hirschfeld, 1818, here Vol. i, p. iv: "στιχουργήματα και τραγώδια". list of the interspersed "foreign" verses in anteia frantzi (ed.), Μισμαγιά. Ανθολόγιο φαναριώτικης ποίησης κατά την έκδοση Ζήση Δαούτη (1818) [mismagia: anthology of Phanariot poetry as per the publication of Zissis daoutis (1818)], athens: estia, 1993, pp. 274-279. a detailed comparison of the work

Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά 15, 2023

«The transmission of smallpox vaccination and the development of a Greek public discourse on Medi... more «The transmission of smallpox vaccination and the development of a Greek public discourse on Medicine, in the beginning of the 19th century»

Summary

The transmission of smallpox vaccination throughout the Ottoman-ruled Greek world in the first years of the 19th century coincided with the efforts made by leading social groups, such as the Phanariots, to conceive and develop for the Greek populations a health and hospitalization policy that would respond to contemporary scientific requirements and would create material and institutional infrastructure. The transmission of smallpox vaccination provided the impetus for including the largest possible populations under the umbrella of at least a minimum medical protection from smallpox. These efforts favored the construction of international and transnational medical networks, which tightened the connections between the Greek world and the West, accelerating the circulation of medical knowledge and technology and triggering the inauguration of medical research, at least in the form of isolated experiments that were initially conducted by foreign doctors. In the above historical context, and by enabling the aforementioned procedures, the transmission of smallpox vaccination created the favorable conditions for the emergence of an economic, social and scientific competition between the ever increasing number of doctors who were active in the urban centres of the Ottoman Empire, locals who studied in western universities and foreigners who had been mainly, but not exclusively, settled in Constantinople.
At stake in this competition were the economic security and social recognition that the positions of personal doctors of higher state and ecclesiastical officers and of chief hospital doctors were providing to the holders of these appointments. Gradually though, the competition entered into the scientific field, creating conflicting discourses regarding smallpox vaccination, contemporary medical theories, such as especially brownism, and the modernization methods they should follow concerning the hospitalization system.
The proliferation of this competition into the scientific sector was imprinted on two treatises which were written and published in 1805 after the initiative by Demetrios Mourouzis and under the title Persuasive teaching regarding the usage of smallpox vaccine, in Pezzoni’s “Report”, which was circulated in the same year in Constantinople as a hand copied translation, and in the work by Sergios Ioannou, Confutation of one’s medical report, which confronted in 1806 both the Persuasive teaching and the “Report”. These four works signaled the commencement of a public discourse in Greek society, on medicine as a profession and as a scientific subject. The dialogue they inaugurated, even if often in a contrarian or polemical spirit, continued in the following years. This is illustrated by the first two medical studies published in the journal Logios Hermes (1811-1821): the first, an article on brownism by the doctor Ioannis Asanis -son of Spyridon- and the second a “lecture” on smallpox vaccination by the doctor Aggelos Melissinos. Both these publications are highly indicative of the part that the transmission of smallpox vaccination and its subsequent procedures played in the creation of a Greek public medical discourse.

in: Julia Chatzipanagioti & al. (eds), Textualising the Experience - Digitalising the Text: Cyprus through Travel Literature (15th-18th Centuries), 2023

Description of the methodology of the research project Zefyros (travel literature on Cyprus).

Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά 14 , 2021

Julia Chatzipanagioti-Sangmeister, «Philiki Εtairia and Freemasonry: Secret Communication, Publi... more Julia Chatzipanagioti-Sangmeister, «Philiki Εtairia and Freemasonry:
Secret Communication, Public Sphere and Social Ideas».
It has been known since the 19th century that Εmmanuel Xanthos conceived the idea of founding the Philiki etaireia (1814) through his acquaintance with Freemasonry. It is also known that not only Xanthos but also other important members of the Εtaireia were masons. Nevertheless, the relations of the Greek secret revolutionary organization with Freemasonry have not been the subject of systematic research so far. The aim of this study is to detect and present the areas in which these relationships became evident. It thus highlights how much the etaireia owed to Freemasonry in terms of organization, initiation rituals and symbols, the function of the arcanum and the use of conspiratorial codes. Furthermore, we can observe resemblances in respect to ideology and social origin of it’s members. At the same time, the study presents new data, providing new names to the list of etairistes who were masons as well. Three members of the etaireia (Xanthos, Kantiotis and Ipitis) most likely used the lodge «Les Amis réunis» in St. Peterburg in 1820 (while they made efforts to assign the leadership of the etaireia to Kapodistrias) for a meeting with the director of the St. Petersburg police, the Greek Ioannis Gorgolis. The study finally explores the variety of ways in which the networks of the etairistes, the masons and the Philhellenes collaborated, jointly supporting the Greek revolution.

«HARMODIUS AND ARISTOGEITON, An Adapted Tyrannicide in the Greek Pre­revolutionary Theater» T... more «HARMODIUS AND ARISTOGEITON, An Adapted Tyrannicide
in the Greek Pre­revolutionary Theater»
The tragedy Αρμόδιος και Αριστογείτων (Harmodius and Aristogeiton) is the most radical theatrical play performed by Greek amateur actors in Odessa in the years 1814­-1820, since its subject is the tyrannicide as a legitimate resistance of citizens to power, when it arbitrarily abolishes natural law. The tragedy, first staged in 1819, was until now considered to be an original work of Georgios Lassanis (1793­-1870), but my article proves that in fact it is a theatrical adaptation of a part of the novel Aristides und Themistocles (1792), written by the German scholar Ignaz Aurelius Feßler (1765­1839), a member of the Illuminati Order. A comparison of the novel with the ancient sources for the two tyrannicides shows that the changes made by the enthusiastic Kantian Feßler (mainly the concealment of the homoerotic character of the relationship between the two heroes) aimed to adapt the historical material to Kant’s conception that morality is based on the autonomy of the will. Lassanis kept the changes of Feßler and added some new inventions which emphasize even more the autonomy of the will as a condition of morality. The close relationship of Lassanis’ dramaturgy with his engagement as a member of the Filiki Etaireia becomes obvious not only in the choice of the subject of death for the homeland and democracy but is also manifest in his (pen­)name «Lyssanias». Lassanis’ nom de guerre is not a phonic variant of his name (as it has commonly been assumed until now) but rather refers to the verse of Aristophanes «Λυσανίαι πατρῴων μεγάλων κακῶν»; it therefore denotes one who liberates the homeland from sorrow and pain.

Στις σειρές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2022 η έκδοση τ... more Στις σειρές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2022 η έκδοση των έργων «Ἡ Φυλακή» και «Ταξιδιωτικές Σημειώσεις» του θεατρικού συγγραφέα, Φιλικού και Ιερολοχίτη Γεώργιου Λασσάνη (1793-1870). Πρόκειται αντιστοίχως για έναν ποιητικό κύκλο που θεματοποιεί την Ελληνική Επανάσταση και για τις σημειώσεις του ταξιδιού τού κοζανίτη Αγωνιστή από τη Βιέννη στην Ελλάδα το 1828. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε από τη νεοελληνίστρια Ίλια Χατζηπαναγιώτη (Πανεπιστήμιο Κύπρου) με βάση τα αυτόγραφα που φυλάσσονται στο «Αρχείο Λασσάνη» στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.
Τα δύο κείμενα συνοδεύονται από πλούσιο σχολιασμό και από ένα εκτενές «Βιογραφικό και φιλολογικό σχεδίασμα» (σ. 15-230). Ο ποιητικός κύκλος «Ἡ Φυλακή» εμπλουτίζει το σώμα της ελληνικής λογοτεχνίας του Ρομαντισμού, ενώ η έκδοση των «Ταξιδιωτικών Σημειώσεων» προσκομίζει ένα σπάνιο τεκμήριο για την εξέλιξη του αυτοβιογραφικού λόγου στην ελληνική γραμματεία, καθώς και σημαντικές πληροφορίες για τα φιλελληνικά δίκτυα, τη λειτουργία και τον πολιτικό ρόλο τους. Η έντυπη έκδοση διατίθεται μέσω της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, ενώ σύντομα θα είναι ελεύθερα προσβάσιμη και σε ψηφιακή μορφή στην ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης.
Ο Γεώργιος Λασσάνης εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με το μονόπρακτο Ελλάς (1820) και την τραγωδία Αρμόδιος και Αριστογείτων (γρ. 1818 ή 1819). Τα δύο έργα με τους εύγλωττους τίτλους προπαγάνδιζαν τη στράτευση στη Φιλική Εταιρεία, στην οποία ο κοζανίτης λόγιος είχε μυηθεί το 1816, και την επανάσταση. Ανέβηκαν στη σκηνή για πρώτη φορά το 1819 στην Οδησσό. Ο Λασσάνης έζησε στην τότε ρωσική πόλη στα 1818-1820 και δίδαξε στο εκεί ελληνικό σχολείο, εισάγοντας μαζί με τον Φιλικό Γ. Γεννάδειο την αλληλοδιδακτική μέθοδο. Συνδέθηκε στενά με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση στη Μολδοβλαχία στο πλευρό του και μοιράστηκε μαζί του τα χρόνια του εγκλεισμού στις αυστριακές φυλακές (1821-1827). Μετά τον θάνατο του Υψηλάντη στη Βιέννη (Ιανουάριος 1828), ο Λασσάνης επέστρεψε μέσω της νότιας Γερμανίας και της Γαλλίας στον ελληνικό χώρο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, γνώρισε σημαντικούς Φιλέλληνες, όπως τον βαυαρό βασιλιά Λουδοβίκο Α΄, πατέρα του μετέπειτα βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα. Συνάντησε επίσης πολλούς Έλληνες που βρίσκονταν τότε στην κεντρική Ευρώπη, όπως τον γνωστό προύχοντα της Κυθραίας Χατζη-Πετράκη, ο οποίος είχε καταφύγει μετά τα γεγονότα της 9ης Ιουλίου 1821 στη Γαλλία και στη βοήθεια φιλελληνικών τεκτονικών κύκλων. Φθάνοντας στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1828, συμμετείχε στις τελευταίες μάχες της Επανάστασης. Από το 1835 και εξής ανέλαβε ανώτατα αξιώματα στο νεοπαγές ελληνικό κράτος – με επιφανέστερο εκείνο του υπουργού οικονομικών. Με τη διαθήκη του θεσμοθέτησε τον Λασσάνειο θεατρικό διαγωνισμό.
Το πολύπλευρο συγγραφικό έργο του Λασσάνη και η δράση του ως επαναστάτη και πολιτικού, δεν είχαν μελετηθεί έως τώρα συστηματικά. Το «Βιογραφικό και φιλολογικό σχεδίασμα» που συνοδεύει την εν λόγω έκδοση των δύο έργων του καλύπτει το ερευνητικό αυτό κενό. Η μελέτη αξιοποιεί έναν μεγάλο αριθμό πηγών από ελληνικές και γερμανικές βιβλιοθήκες και αρχεία, για να ανασυστήσει την πορεία του Λασσάνη από την Κοζάνη στην Κεντρική Ευρώπη (Πέστη, Λιψία), στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (Ιάσιο, Βουκουρέστι) και στη Ρωσία (Μόσχα, Οδησσός), να διερευνήσει τον χρόνο, τις συνθήκες συγγραφής, τις ιδεολογικές και αισθητικές καταβολές των έργων του, την πολιτική ιδεολογία του κοζανίτη Φιλικού και τη σχέση του με τον Αλ. Υψηλάντη, τη συμμετοχή του στην Επανάσταση, τις επαφές του με γερμανούς και γάλλους φιλέλληνες και τη δράση του στο νεοπαγές ελληνικό κράτος.

Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister, 2021

The present volume’s content considers texts in travel literature from the 15th to the 18th centu... more The present volume’s content considers texts in travel literature from the 15th to the 18th centuries which are concerned with Cyprus. The volume suggests various approaches which point to fertile avenues which research on travel literature in general might take. The volume consists of three parts. The first, entitled ‘Zefyros’, starts with an essay by Jacques Bouchard on travel in the Eastern Mediterranean and continues with an account by Leonora Navari of the collection of travel literature made by Sylvia Ioannou – it is from that collection that the digital library of the Zefyros research programme was formed. The last item in this, the introductory part, is a systematic outline of the methodology, research tools and database of the research programme written by its academic supervisor, Julia Chatzipanagioti- Sangmeister.
The title of the second part is ‘Travellers and Travel Literature’. This part contains studies concerned either with journeys which exerted great subsequent influence or with texts that constitute milestones – milestones either for given classes of travellers with common cultural characteristics or for travel literature as a genre.
‘Representations of Space and People’ is the title of the third part, which groups together studies which emphasise travel literature’s accounts of Cyprus as a geographical space and of its human population.

Historical Review, Dec 13, 2013

Phanariot verses-poems and songs-of the eighteenth century and the first decades of the nineteent... more Phanariot verses-poems and songs-of the eighteenth century and the first decades of the nineteenth comprise perhaps the largest segment of modern greek literature of the age of the enlightenment. This article calls into question the widely held view that Phanariot verses make up a homogenized body of texts. Based on extratextual and intratextual criteria and comparing texts from different periods of time, it proposes a distinction between two groups, an earlier one that relates to the Phanariot milieu and a more recent one that provided an outlet for expression for the fledgling greek bourgeoisie. * a considerable part of the research intended for this study was conducted during my three-month stay at Princeton university in 2009, as Visiting Research fellow in the Program of hellenic studies. i hereby extend my thanks to the university for the stanley J. seeger scholarship which made this research possible. Thanks are also due to Tudor dinu, professor of modern greek studies; his invitation to deliver a speech on Phanariot poetry at the university of Bucharest afforded me the opportunity to go through some of the numerous manuscript collections of Phanariot verses kept in the Romanian academy of sciences. note that "Phanariot verses" renders in english the greek term "φαναριώτικα στιχουργήματα". "Phanariot poetry" renders the term "φαναριώτικη ποίηση". 1 dionysios Photeinos, Νέος Ἐρωτόκριτος [new erotokritos], 2 vols, Vienna: hirschfeld, 1818, here Vol. i, p. iv: "στιχουργήματα και τραγώδια". list of the interspersed "foreign" verses in anteia frantzi (ed.), Μισμαγιά. Ανθολόγιο φαναριώτικης ποίησης κατά την έκδοση Ζήση Δαούτη (1818) [mismagia: anthology of Phanariot poetry as per the publication of Zissis daoutis (1818)], athens: estia, 1993, pp. 274-279. a detailed comparison of the work

Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά 15, 2023

«The transmission of smallpox vaccination and the development of a Greek public discourse on Medi... more «The transmission of smallpox vaccination and the development of a Greek public discourse on Medicine, in the beginning of the 19th century»

Summary

The transmission of smallpox vaccination throughout the Ottoman-ruled Greek world in the first years of the 19th century coincided with the efforts made by leading social groups, such as the Phanariots, to conceive and develop for the Greek populations a health and hospitalization policy that would respond to contemporary scientific requirements and would create material and institutional infrastructure. The transmission of smallpox vaccination provided the impetus for including the largest possible populations under the umbrella of at least a minimum medical protection from smallpox. These efforts favored the construction of international and transnational medical networks, which tightened the connections between the Greek world and the West, accelerating the circulation of medical knowledge and technology and triggering the inauguration of medical research, at least in the form of isolated experiments that were initially conducted by foreign doctors. In the above historical context, and by enabling the aforementioned procedures, the transmission of smallpox vaccination created the favorable conditions for the emergence of an economic, social and scientific competition between the ever increasing number of doctors who were active in the urban centres of the Ottoman Empire, locals who studied in western universities and foreigners who had been mainly, but not exclusively, settled in Constantinople.
At stake in this competition were the economic security and social recognition that the positions of personal doctors of higher state and ecclesiastical officers and of chief hospital doctors were providing to the holders of these appointments. Gradually though, the competition entered into the scientific field, creating conflicting discourses regarding smallpox vaccination, contemporary medical theories, such as especially brownism, and the modernization methods they should follow concerning the hospitalization system.
The proliferation of this competition into the scientific sector was imprinted on two treatises which were written and published in 1805 after the initiative by Demetrios Mourouzis and under the title Persuasive teaching regarding the usage of smallpox vaccine, in Pezzoni’s “Report”, which was circulated in the same year in Constantinople as a hand copied translation, and in the work by Sergios Ioannou, Confutation of one’s medical report, which confronted in 1806 both the Persuasive teaching and the “Report”. These four works signaled the commencement of a public discourse in Greek society, on medicine as a profession and as a scientific subject. The dialogue they inaugurated, even if often in a contrarian or polemical spirit, continued in the following years. This is illustrated by the first two medical studies published in the journal Logios Hermes (1811-1821): the first, an article on brownism by the doctor Ioannis Asanis -son of Spyridon- and the second a “lecture” on smallpox vaccination by the doctor Aggelos Melissinos. Both these publications are highly indicative of the part that the transmission of smallpox vaccination and its subsequent procedures played in the creation of a Greek public medical discourse.

in: Julia Chatzipanagioti & al. (eds), Textualising the Experience - Digitalising the Text: Cyprus through Travel Literature (15th-18th Centuries), 2023

Description of the methodology of the research project Zefyros (travel literature on Cyprus).

Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά 14 , 2021

Julia Chatzipanagioti-Sangmeister, «Philiki Εtairia and Freemasonry: Secret Communication, Publi... more Julia Chatzipanagioti-Sangmeister, «Philiki Εtairia and Freemasonry:
Secret Communication, Public Sphere and Social Ideas».
It has been known since the 19th century that Εmmanuel Xanthos conceived the idea of founding the Philiki etaireia (1814) through his acquaintance with Freemasonry. It is also known that not only Xanthos but also other important members of the Εtaireia were masons. Nevertheless, the relations of the Greek secret revolutionary organization with Freemasonry have not been the subject of systematic research so far. The aim of this study is to detect and present the areas in which these relationships became evident. It thus highlights how much the etaireia owed to Freemasonry in terms of organization, initiation rituals and symbols, the function of the arcanum and the use of conspiratorial codes. Furthermore, we can observe resemblances in respect to ideology and social origin of it’s members. At the same time, the study presents new data, providing new names to the list of etairistes who were masons as well. Three members of the etaireia (Xanthos, Kantiotis and Ipitis) most likely used the lodge «Les Amis réunis» in St. Peterburg in 1820 (while they made efforts to assign the leadership of the etaireia to Kapodistrias) for a meeting with the director of the St. Petersburg police, the Greek Ioannis Gorgolis. The study finally explores the variety of ways in which the networks of the etairistes, the masons and the Philhellenes collaborated, jointly supporting the Greek revolution.

«HARMODIUS AND ARISTOGEITON, An Adapted Tyrannicide in the Greek Pre­revolutionary Theater» T... more «HARMODIUS AND ARISTOGEITON, An Adapted Tyrannicide
in the Greek Pre­revolutionary Theater»
The tragedy Αρμόδιος και Αριστογείτων (Harmodius and Aristogeiton) is the most radical theatrical play performed by Greek amateur actors in Odessa in the years 1814­-1820, since its subject is the tyrannicide as a legitimate resistance of citizens to power, when it arbitrarily abolishes natural law. The tragedy, first staged in 1819, was until now considered to be an original work of Georgios Lassanis (1793­-1870), but my article proves that in fact it is a theatrical adaptation of a part of the novel Aristides und Themistocles (1792), written by the German scholar Ignaz Aurelius Feßler (1765­1839), a member of the Illuminati Order. A comparison of the novel with the ancient sources for the two tyrannicides shows that the changes made by the enthusiastic Kantian Feßler (mainly the concealment of the homoerotic character of the relationship between the two heroes) aimed to adapt the historical material to Kant’s conception that morality is based on the autonomy of the will. Lassanis kept the changes of Feßler and added some new inventions which emphasize even more the autonomy of the will as a condition of morality. The close relationship of Lassanis’ dramaturgy with his engagement as a member of the Filiki Etaireia becomes obvious not only in the choice of the subject of death for the homeland and democracy but is also manifest in his (pen­)name «Lyssanias». Lassanis’ nom de guerre is not a phonic variant of his name (as it has commonly been assumed until now) but rather refers to the verse of Aristophanes «Λυσανίαι πατρῴων μεγάλων κακῶν»; it therefore denotes one who liberates the homeland from sorrow and pain.

Έ λεγχος ιδεών και λογοκρισία από τις απαρχές της ελληνικής τυπογραφίας μέχρι το Σύνταγμα του 184... more Έ λεγχος ιδεών και λογοκρισία από τις απαρχές της ελληνικής τυπογραφίας μέχρι το Σύνταγμα του 1844 Πρακτικά Συνεδρίου Λευκωσία, 18-20 Νοεμβρίου 2015 Επιμέλεια: Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister, Κατερίνα Δέδε, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Ειρήνη Παπαδάκη ΑΘΗΝΑ 2018 Περιεχόμενα Ε ισαγωγικό Σ ημείωμα Δημητριος Τ ςουγκαρακης, Πρώιμες μορφές λογοκρισίας: Η αντιμετώπιση αντιφρονούντων και αιρετικών στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία Μ αριαννα Κολυβα, «... a cui la censura di simil opre leggitimamente appartenga». Η παράνομη λειτουργία τυπογραφείου εβραϊκών βιβλίων, αραβικών χαρτών, αραβικής γραμματικής και βιβλίου προσευχής στην Κεφαλληνία (ci. 1570) Ε ιρηνη Παιιαδακη, «Del papa non si vergogna»: Μηχανισμοί ιδεολογι κού ελέγχου των ελληνικών εντύπων στη βενετική επικράτεια (ΐ6ος-18ος αι.) Ν ικος Ε. Καραπιδακης, Η λογοκρισία της Ιστορίας. Πρόσληψη και απόρ ριψη ενός ιστοριογραφικού έργου του 17ου αιώνα Ε λένη Α γγελοματη-Τ ςουγκαρακη, «Κρεϊττον τό σιγάν»; Συμμόρφωση και αντίδραση στον έλεγχο της ελεύθερης έκφρασης πριν από την Ελληνική Επανάσταση Δ ημητριος Ε. Α μοςτολοπουλος, Της λογοκρισίας τα συνδηλούμενα. Κωνσταντινούπολη, 15ος-19ος αιώνας J acques B ouchard, Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος και η αυτολογοκρισία Μ ιλτος Πεχλιβανος, Για την αυτολογοκρισία ενός ηγεμόνα: Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος και τα Φιλοθέου Πάρεργα Κώστας Σαρρης, «Διορθώνοντας» την ακολουθία χρόνων: Τα ίχνη του Χρύσανθου Νοταρά στην έκδοση της 'Ιστορίας του Δοσίθεου Ιε ροσολύμων (Βουκουρέστι, ci. 1722) Χ αριτων Καραναςιος, Άτυποι μηχανισμοί ελέγχου ιδεών στον νέο ελ ληνισμό κατά τον 18ο αιώνα: Η περίπτωση Ανθρακίτη και Βούλγαρη 9-12 13-23 25-43 45-92 93-105 107-150 151-161 163-172 173-192 193-215 217-237 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Μ άχη Παϊζη-Α ιιοςτολοπουλου, A κύριε, κύριε Μανδακάση! Σκέψεις για το παράπονο του Καισάριου Δαπόντε 239-248 Ιλια Χ ατζηπαναγιωτη-S angmeister, «Non admittitur impressio»; Η ελ ληνική βιβλιοπαραγωγή και η βιεννέζικη λογοκρισία (1780-1832) 249-285 Δ ημητρης Δολαψακης, Από τη βασιλεία στη ναπολεόντεια μοναρχία. Η γαλλική λογοκρισία στα ελληνικά κ α ι ελ λ η ν ό θ εμ α βιβλία (1789-1814) 287-310 Β ασίλειος Ν. Μ ακριδης, Ορθόδοξη Εκκλησία και λογοκρισία: Η περί πτωση της ελληνικής μετάφρασης του Robinson der Jiingere του J. Η. Campe 311-349 Δ ημητρης Δημητροιιουλος, Μεταξύ λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας. Η στάση των Ελληνικών Χρονικών 351-372 Κατερίνα Δεδε, Η ελευθεροτυπία ως «πρόβλημα» τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους (1831-1837) 373-384 Β αλλια Ράπτη, Πολιτικές συγκρούσεις και λογοκρισία: Ο Ελληνικός Καθρέπτης (1832-1833) 385-395 M arie-Paule Masson, Ο Παύλος Καλλτγάς και η ελευθερία του Τύπου 397-405 Μ ΛΡίΛΐ/.Λ Μιγγςου, Ο «Νόμος περί εξυβρίσεων εν γένει και περί τύπου» καί η λογοτεχνία (1837-1844) 407-423 Μ Apia Μληιουλλκιι, 11 τουρκική λογοκρισία στον ελληνικό Τύπο. Στοι χεία για τη δεκαετία 1880-1890 425-456 Γ ν li ι ιμίι) 457 1. Johann Gottlob Immanuel Breitkopf, Ober Buchdruckerey und Buchhandel in Leipzig, Faksimile-Ausgabe eines 1793 in Leipzig erschienenen Aufsatzes, επιμ. Helmut Rótzsch, Λι ψία: Deutsche Bucherei, 1964, σ. 21-22. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Journal /ìir Fabrik, Manufaktur und Handlung 5 (1793). 2. Βλ. πρόχειρα το λήμμα «Breitkopf, Johann Gottlob Immanuel», στο: Rudolf Vierhaus / Hans Erich Bodeker (επιμ.), Biographiscbe Enzyklopadie der deutschsprachigen Auftdàrung, Μό ναχο: K. G. Saur, 2002, σ. 44. 3. Βάσω Σειρηνίδου, Έλληνες στη Βιέννη (ΐ8ος-μέσα 19ου αιώνα), Αθήνα: Ηρόδοτος, 2011, σ. 50-52. 4. Και άλλοι σύγχρονοι του Breitkopf συνδέουν την άνθηση της ελληνικής τυπογραφί ας στη Βιέννη με την εκεί μεταφορά του εμπορίου βαμβακιού από τη Λιψία, βλ. Joseph Rohrer, Neuestes Gemaide von Wien, [Βιέννη:] Aloys Doll, 1797, σ. 105-106.

Τα Ιστορικά, 2015

Χρυσά σιρίτια καί μπαλωμένα παπούτσια: ὁ λόγος περί μόδας στόν νεοελληνικό Διαφωτισμό Ι.

Ιστορική εποπτεία και ειδολογική τυπολογία της ταξιδιωτικής γραμματείας του 18ου αι. για την Οθω... more Ιστορική εποπτεία και ειδολογική τυπολογία της ταξιδιωτικής γραμματείας του 18ου αι. για την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Κριτική εποπτεία της έρευνας για την ταξιδιωτικής γραμματεία στον ελληνικό χώρο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 1821 - Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2021

Ομιλίες και συζητήσεις για την Ελληνική Επανάσταση. Μάρτιος-Δεκέμβριος 2021, Πανεπιστήμιο Κύπρου

sylviaioannoufoundation.org/4th-international-conference/programme.html

Τα φαναριώτικα και αστικά στιχουργήματα αποτελούν ένα ποσοτικά και ποιοτικά πολύ σημαντικό μέρος ... more Τα φαναριώτικα και αστικά στιχουργήματα αποτελούν ένα ποσοτικά και ποιοτικά πολύ σημαντικό μέρος της νεοελληνικής γραμματείας του 18ου και των δύο πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα. Το ερευνητικό πρόγραμμα «Φαναριώτικα και αστικά στιχουργήματα» στοχεύει στη δημιουργία μιας επαρκούς και αξιόπιστης υποδομής για τη μελέτη τους. Εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και χρηματοδοτήθηκε από αυτό στη διετία 2020-2022. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει τρία σημαντικά εργαλεία: έναν «Κατάλογο Πηγών Φαναριώτικων και Αστικών Στιχουργημάτων», ένα «Ευρετήριο Πρώτων Στίχων» και μια «Ανθολογία Φαναριώτικων και Αστικών Στιχουργημάτων». Με τη δημιουργία των εργαλείων αυτών, το πρόγραμμα καλύπτει ένα από τα μεγαλύτερα desiderata της έρευνας για τη νεοελληνική λογοτεχνία και γραμματεία των ετών 1700-1821. Η εργαλειακή αξία τους είναι εμφανής: ανοίγουν νέους δρόμους στην έρευνα, επιτρέποντας να προχωρήσουμε στη συστηματική κριτική έκδοση των φαναριώτικων στιχουργημάτων και προσφέροντας μια αξιόπιστη και στέρεη βάση για οποιαδήποτε μελέτη της μορφής και του περιεχομένου τους (γλωσσική, μετρική, ιδεολογική, αισθητική κ.λπ.).

http://www.ucy.ac.cy/chartophylakeion/en/ (Πατώντας στο more, ενεργοποιείται ο σύνδεσμος). Η ιστο... more http://www.ucy.ac.cy/chartophylakeion/en/ (Πατώντας στο more, ενεργοποιείται ο σύνδεσμος). Η ιστοσελίδα παρουσιάζει το ερευνητικό πρόγραμμα, τα χειρόγραφα της Βιβλιοθήκης του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινούπολης, την ιστορία του συλλόγου και περιλαμβάνει βιβλιογραφία για τον σύλλογο και το περιοδικό του.

https://sylviaioannoufoundation.org/en/academic-programmes/research-programmes/zefyros/ (Πατώντας... more https://sylviaioannoufoundation.org/en/academic-programmes/research-programmes/zefyros/ (Πατώντας στο more, ενεργοποιείται ο σύνδεσμος.) This website hosts the results of the Research Programme ZEFYROS. The Programme was funded by the Sylvia Ioannou Foundation and conducted in 2016-2017 by 25 researchers in seven countries, under the supervision of Prof. J. Chatzipanagioti-Sangmeister (University of Cyprus). Within the framework of Zefyros, a multitude of information on the natural space, habitation, history and culture of Cyprus was indexed from 125 editions of travel literature from the 15th-18th centuries in 11 languages. Zefyros is based on an innovative scientific methodology and approach to travel literature. Unlike previous Programmes Zefyros implements cataloguing crieteria that derive from the structural analysis of travel accounts. Using the model of an archetypal travel account elaborated in her study „Graecia Mendax: Das Bild der Griechen in der französischen Reiseliteratur des 18. Jahrhunderts“ (Vienna 2002) and with the collaboration of the SIF, Julia Chatzipanagioti Sangmeister, Scientifically Coordinator of the programme, formed a more analytical cataloguing template which preserves the structure of each individual entry‘s contents. This, each entry appears in its broader textual and historical context. Users can search for information by word, topic, personal name and/or place name and are able to view the relevant page, as well as digital images of all title-pages and the Cyprus-related pages from all of the indexed editions.

Kindlers Literatur Lexikon (KLL)

Kindlers Literatur Lexikon (KLL)

Ioánnis Karatzás geboren um 1767; Nikosia (Zypern) gestorben vermutlich 26. 6. 1798; Belgrad (Ser... more Ioánnis Karatzás geboren um 1767; Nikosia (Zypern) gestorben vermutlich 26. 6. 1798; Belgrad (Serbien) Ließ sich vermutlich um 1791 in Wien, später in Pest nieder; beteiligte sich dort am griechischen Buchhandel; arbeitete 1797/98 als Kirchendiener; wurde im Januar 1798 verhaftet, der Mitgliedschaft in der angeblich revolutionären Geheimgesellschaft von Rígas ▶ Velestinlís angeklagt und zusammen mit Rígas und weiteren sechs Griechen den osmanischen Behörden übergeben; im Juni 1798 wurden alle in Belgrad exekutiert.

Kindlers Literatur Lexikon (KLL)

Kindlers Literatur Lexikon (KLL)

Kindlers Literatur Lexikon (KLL)