Gabriela Jarzębowska | University of Warsaw (original) (raw)
Papers by Gabriela Jarzębowska
Czas Kultury, 2023
W niniejszym artykule przytaczam świadectwa biograficzne buhaja rozpłodowego Geeltje’s Ademy. Sta... more W niniejszym artykule przytaczam świadectwa biograficzne buhaja rozpłodowego Geeltje’s Ademy. Stają się one dla mnie punktem wyjścia dla analizy ideologicznego wymiaru biografizacji życia zwierzęcia w dyskursie hodowlanym PRL, a więc w czasach transformacji tych relacji międzygatunkowych z drobnotowarowej gospodarki chłopskiej w stronę chowu na skalę przemysłową. Na podstawie jednego z niewielu zwierząt gospodarskich tamtej epoki, którego życie doczekało się pisemnych przekazów, rekonstruuję schematy dyskursywne, w które wpisuje się zwierzęce życiopisanie połowy XX wieku. Historia słynnego w swoim czasie zwierzęcia jest dla mnie pretekstem dla prześledzenia, czemu może służyć konstruowanie para-biograficznych opowieści o nie-ludzkim życiu i co mogą one nam powiedzieć o zmianach w postrzeganiu międzygatunkowych relacji w czasach dojrzałej nowoczesności. Interesuje mnie zwłaszcza to, w jakie paradygmaty jest uwikłana tak rozumiana biografia oraz jakie aspekty życia zwierzęcia uwypukla, jakie zaś zaś skrywa.
Society & animals, Apr 18, 2024
Praktyka Teoretyczna, Apr 15, 2024
Etnograficheskoe obozrenie, 2021
Zoophilologica
Przedmiotem niniejszej analizy są warunki bytowania zwierząt w hodowli wielkostadnej w czasach PR... more Przedmiotem niniejszej analizy są warunki bytowania zwierząt w hodowli wielkostadnej w czasach PRL oraz to, jakie odbicie znajdowały one w ówczesnym dyskursie hodowlanym i zootechnicznym. Moim celem jest zrozumienie, czym były tak zwane dobre praktyki w hodowli przed upowszechnieniem się pojęcia dobrostanu i jak rozumiano wówczas właściwą opieką nad zwierzętami gospodarskimi. Dowodzę, że ewolucja praktyk hodowli pociągała za sobą zmiany w dyskursie hodowlanym, a zwłaszcza w retoryce stosowanej do opisu nie-ludzkich zwierząt i ich relacji z ludźmi. Próbuję zarazem wyznaczyć czasowe cezury definiujące przesunięcia dyskursywne, które ukształtowały późniejsze praktyki hodowlane. Artykuł pozwala ukazać warunki życia zwierząt gospodarskich w tamtej epoce, ale także „wejść w głowy” ludzi zajmujących się, bezpośrednio lub pośrednio, tworzeniem i nadzorowaniem ich dobrostanu. Uchwycenie, co rozumieli oni pod pojęciem dobrej opieki nad zwierzętami wydaje się fundamentalne dla prześledzenia zm...
Edinburgh University Press eBooks, Dec 31, 2023
Przegląd Socjologii Jakościowej, 2020
Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (t... more Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (tępicieli gryzoni). Wywiady z pracownikami tej branży ukazują retorykę wytężonej pracy nad tożsamością. Stawiam tezę, że budowanie owej tożsamości lokuje się na dwóch poziomach. Pierwszy z nich (społeczny) wyznacza tożsamość budowaną w kontrze do percypowanego negatywnego odbioru społecznego. Drugi poziom (indywidualny) to praca „do wewnątrz”, obrazująca mierzenie się z etycznymi wyzwaniami związanymi z wykonywanym zawodem. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów rozpoznaję cztery strategie racjonalizacji tępienia zwierząt. Owe dwa poziomy pracy nad tożsamością posiadają wspólny rdzeń, którym jest przekonanie o społecznej użyteczności pracy w deratyzacji.
![Research paper thumbnail of Etyka w epoce człowieka Minimal Ethics for the Anthropocene Joanny Żylińskiej z perspektywy animal studies [Recenzja książki Joanny Żylińskiej Minimal Ethics for the Anthropocene Open Humanities Press, University of Michigan Library, Ann Arbor 2014]](https://attachments.academia-assets.com/90397399/thumbnails/1.jpg)
](
Society & Animals, 2021
Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to obser... more Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to observe how they reflect sociocultural attitudes towards these non-human animals. It is argued that regardless of whether a particular video was purposefully staged as a hoax or whether its creators were convinced they were filming “true life,” virtually all these materials produce a deeply stereotypical vision of these animals and provide interpretations of their behaviors that conform to deep-seated cultural scripts and prejudices. Contemporary videos contribute to a long-enduring myth about rats that is deeply embedded in Western culture. They complement this myth with a new one that establishes rats as the ultimate urbanites who are granted individuality and extensively anthropomorphized.
że wpłynie pozytywnie na widzialność polskich autorów i autorek zajmujących się studiami nad zwie... more że wpłynie pozytywnie na widzialność polskich autorów i autorek zajmujących się studiami nad zwierzętami i humanistyką środowiskową na świecie.
Praktyka Teoretyczna, 2017
Artykuł jest rozwinięciem koncepcji posthumanistycznego, ludzko-nie-ludzkiego kolektywu, skoncent... more Artykuł jest rozwinięciem koncepcji posthumanistycznego, ludzko-nie-ludzkiego kolektywu, skoncentrowanym na konfliktowej relacji między ludźmi a szczurami kanałowymi. Przyglądam się brakowi empatii w programach eksterminacji tych zwierząt, zwracając uwagę na nekropolityczną narrację wojny i kolonizacji dominującą w dyskursie okołoderatyzacyjnym. Próbuję odpowiedzieć na pytanie, jak powinna być zorganizowana międzygatunkowa wspólnota, żeby chroniąc interesy ludzi, spełniała zarazem podstawowe wymogi dobrostanu zwierząt. Analizuję główne przyczyny, dla których pomysły ograniczenia cierpienia zwierząt w programach deratyzacyjnych nie funkcjonują w debacie publicznej. Stawiam tezę, że dla stworzenia międzygatunkowego kolektywu złożonego z populacji pozostających w konflikcie, konieczne jest zaangażowanie aktywistów prozwierzęcych, transparentność praktyk oraz upowszechnienie alternatywnych kodów kulturowych określających wizerunek szczura.
Society & Animals, 2021
Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to obser... more Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to observe how they reflect sociocultural attitudes towards these non-human animals. It is argued that regardless of whether a particular video was purposefully staged as a hoax or whether its creators were convinced they were filming “true life,” virtually all these materials produce a deeply stereotypical vision of these animals and provide interpretations of their behaviors that conform to deep-seated cultural scripts and prejudices. Contemporary videos contribute to a long-enduring myth about rats that is deeply embedded in Western culture. They complement this myth with a new one that establishes rats as the ultimate urbanites who are granted individuality and extensively anthropomorphized.
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies, 2020
Przegląd Socjologii Jakościowej, 2020
Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (t... more Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (tępicieli gryzoni). Wywiady z pracownikami tej branży ukazują retorykę wytężonej pracy nad tożsamością. Stawiam tezę, że budowanie owej tożsamości lokuje się na dwóch poziomach. Pierwszy z nich (społeczny) wyznacza tożsamość budowaną w kontrze do percypowanego negatywnego odbioru społecznego. Drugi poziom (indywidualny) to praca „do wewnątrz”, obrazująca mierzenie się z etycznymi wyzwaniami związanymi z wykonywanym zawodem. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów
rozpoznaję cztery strategie racjonalizacji tępienia zwierząt. Owe dwa poziomy pracy nad tożsamością posiadają wspólny rdzeń, którym jest przekonanie o społecznej użyteczności pracy w deratyzacji.
Teksty Drugie, 2019
This review article presents the journal Zoophilologica: Polish Journal of Animal Studies, its sc... more This review article presents the journal Zoophilologica: Polish Journal of Animal Studies, its scientific profile, the published articles’ positioning in the research field of animal studies and their content in relation to global achievements. Jarzębowska highlights the journal’s interdisciplinary nature and its roots in literary studies. The journal’s presence on the Polish publishing market, she argues further, may have a positive effect on the visibility of studies on the relationship between humans and other species – studies rooted in a local context that may also counterbalance dominant Anglo-American narratives.
Teksty Drugie, 2018
Przedmiotem artykułu jest retoryka legitymująca tępienie szczurów w czasach realnego socjalizmu. ... more Przedmiotem artykułu jest retoryka legitymująca tępienie szczurów w czasach realnego socjalizmu. Udowadniam, że na poziomie wizualno-językowym wykazuje ona wyraźne podobieństwa do retoryki opisującej jednostki i grupy (m.in. wrogów systemu), które w dwudziestowiecznych narracjach totalitarnych zostały poddane procesowi moralnej deprecjacji i dehumanizacji. Sprzężenie mechanizmów nowoczesności i towarzyszących jej metafor oczyszczania z narracją militarystyczną bazującą na deprecjacji wroga, jest dobrze rozpoznane w badaniach ludobójstw (zwłaszcza Holokaustu). Podobny mechanizm można zaobserwować w debatach związanych z zarządzaniem środowiskiem. W tekście wskazuję na strukturalne analogie deratyzacji i towarzyszącej jej retoryki zarówno z "sanitarnymi" metaforami obecnymi w czystkach o charakterze etnicznym (antysemityzm), jak i z militarystyczno-obywatelską frazeologią towarzyszącą czystkom politycznym. W tym kontekście analizuję dwa rodzaje degradacji moralnej szczura. Pierwszy z nich związany jest z narracją wojenną, typową zwłaszcza dla retoryki stalinowskiej. W jej ramach zwierzę poddane jest zabiegowi antropomorfizacji w celu jego wpisania w figurę wroga politycznego. Drugi występuje w narracji sanitarnej, operującej pojęciem DDD (dezynfekcja, dezynsekcja, deratyzacja). W tym przypadku następuję metonimiczne utożsamienie szczura z jednostkami chorobowymi, co prowadzi do symbolicznej degradacji do niebezpiecznego patogenu. Wykazuję, że w retoryce deratyzacyjnej PRL następuje stopniowe przejście od narracji militarystycznej do odcieleśnionej narracji sanitarnej, skutkującej tabuizacją praktyk deratyzacyjnych. Zarazem udowadniam, że te dwa schematy narracyjne uległy głębokiemu scaleniu w retoryce opisującej szczury i że ich tępienie posiadało (zwłaszcza w czasach stalinowskich) wyraźne funkcje polityczne. Na podstawie przeprowadzonych analiz proponuję pojęcie czystki gatunkowej, którym określam program metodycznej eksterminacji zwierząt oparty na kryterium gatunkowym z towarzyszącą mu wyraźnie anihilacyjną frazeologią oraz silną mobilizacją społeczną. Analizuję zwłaszcza relacje między pojęciami dehumanizacji a deratyzacji, którą warunkuje wyłączenie szczurów ze zwierzęcej wspólnoty w celu zastąpienia ich specyfiki statusem wyobrażonym (wroga albo patogenu). Przeprowadzam analizę mechanizmów, za pomocą których środowisko bywa włączane do narracji politycznych w kontekście procesów nowoczesności, proponując alternatywne, bo bazujące na biologiczności spojrzenie na narrację sanitarno-modernizacyjną w PRL.
Journal for Critical Animal Studies, 2018
This essay develops the concept of a human-nonhuman collective and it concentrates on the conflic... more This essay develops the concept of a human-nonhuman collective and it concentrates on the conflict relation between humans and free-range urban rats. I pay attention to the necropolitical narrative of war and colonization that dominates the discourse around rat control. I attempt to answer the question as to how an interspecies community should be organized not only to protect human interests (in particular in underprivileged areas) but also to fulfill basic requirements of rats well-being. I analyze the main reasons as to why ideas on how to limit suffering in rat control programs are not present in the public debate. I argue that for the creation of an interspecies collective it is necessary to engage animal advocates, to provide transparency within the practices and to popularize alternative cultural codes establishing the image of the rat
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy Maska, 2017
The article [in Polish] traces the processes of how the contemporary rat status was formed within... more The article [in Polish] traces the processes of how the contemporary rat status was formed within dualisms constructed by modernity project. My aim is to show that, although those animals had been considered as „pests” for centuries, their contemporary symbolic status stems from a number of nature-cultural conditions, such as the formation of the capitalist economy, urbanization processes, sanitary discourse, rat control professionalization and the creation of a dualism between wild and laboratory rats. Recognizing the processes which formed a status of a rat as a taboo in the Western culture seems to be important for redefining modernist paradigms.
Czas Kultury, 2023
W niniejszym artykule przytaczam świadectwa biograficzne buhaja rozpłodowego Geeltje’s Ademy. Sta... more W niniejszym artykule przytaczam świadectwa biograficzne buhaja rozpłodowego Geeltje’s Ademy. Stają się one dla mnie punktem wyjścia dla analizy ideologicznego wymiaru biografizacji życia zwierzęcia w dyskursie hodowlanym PRL, a więc w czasach transformacji tych relacji międzygatunkowych z drobnotowarowej gospodarki chłopskiej w stronę chowu na skalę przemysłową. Na podstawie jednego z niewielu zwierząt gospodarskich tamtej epoki, którego życie doczekało się pisemnych przekazów, rekonstruuję schematy dyskursywne, w które wpisuje się zwierzęce życiopisanie połowy XX wieku. Historia słynnego w swoim czasie zwierzęcia jest dla mnie pretekstem dla prześledzenia, czemu może służyć konstruowanie para-biograficznych opowieści o nie-ludzkim życiu i co mogą one nam powiedzieć o zmianach w postrzeganiu międzygatunkowych relacji w czasach dojrzałej nowoczesności. Interesuje mnie zwłaszcza to, w jakie paradygmaty jest uwikłana tak rozumiana biografia oraz jakie aspekty życia zwierzęcia uwypukla, jakie zaś zaś skrywa.
Society & animals, Apr 18, 2024
Praktyka Teoretyczna, Apr 15, 2024
Etnograficheskoe obozrenie, 2021
Zoophilologica
Przedmiotem niniejszej analizy są warunki bytowania zwierząt w hodowli wielkostadnej w czasach PR... more Przedmiotem niniejszej analizy są warunki bytowania zwierząt w hodowli wielkostadnej w czasach PRL oraz to, jakie odbicie znajdowały one w ówczesnym dyskursie hodowlanym i zootechnicznym. Moim celem jest zrozumienie, czym były tak zwane dobre praktyki w hodowli przed upowszechnieniem się pojęcia dobrostanu i jak rozumiano wówczas właściwą opieką nad zwierzętami gospodarskimi. Dowodzę, że ewolucja praktyk hodowli pociągała za sobą zmiany w dyskursie hodowlanym, a zwłaszcza w retoryce stosowanej do opisu nie-ludzkich zwierząt i ich relacji z ludźmi. Próbuję zarazem wyznaczyć czasowe cezury definiujące przesunięcia dyskursywne, które ukształtowały późniejsze praktyki hodowlane. Artykuł pozwala ukazać warunki życia zwierząt gospodarskich w tamtej epoce, ale także „wejść w głowy” ludzi zajmujących się, bezpośrednio lub pośrednio, tworzeniem i nadzorowaniem ich dobrostanu. Uchwycenie, co rozumieli oni pod pojęciem dobrej opieki nad zwierzętami wydaje się fundamentalne dla prześledzenia zm...
Edinburgh University Press eBooks, Dec 31, 2023
Przegląd Socjologii Jakościowej, 2020
Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (t... more Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (tępicieli gryzoni). Wywiady z pracownikami tej branży ukazują retorykę wytężonej pracy nad tożsamością. Stawiam tezę, że budowanie owej tożsamości lokuje się na dwóch poziomach. Pierwszy z nich (społeczny) wyznacza tożsamość budowaną w kontrze do percypowanego negatywnego odbioru społecznego. Drugi poziom (indywidualny) to praca „do wewnątrz”, obrazująca mierzenie się z etycznymi wyzwaniami związanymi z wykonywanym zawodem. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów rozpoznaję cztery strategie racjonalizacji tępienia zwierząt. Owe dwa poziomy pracy nad tożsamością posiadają wspólny rdzeń, którym jest przekonanie o społecznej użyteczności pracy w deratyzacji.
Society & Animals, 2021
Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to obser... more Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to observe how they reflect sociocultural attitudes towards these non-human animals. It is argued that regardless of whether a particular video was purposefully staged as a hoax or whether its creators were convinced they were filming “true life,” virtually all these materials produce a deeply stereotypical vision of these animals and provide interpretations of their behaviors that conform to deep-seated cultural scripts and prejudices. Contemporary videos contribute to a long-enduring myth about rats that is deeply embedded in Western culture. They complement this myth with a new one that establishes rats as the ultimate urbanites who are granted individuality and extensively anthropomorphized.
że wpłynie pozytywnie na widzialność polskich autorów i autorek zajmujących się studiami nad zwie... more że wpłynie pozytywnie na widzialność polskich autorów i autorek zajmujących się studiami nad zwierzętami i humanistyką środowiskową na świecie.
Praktyka Teoretyczna, 2017
Artykuł jest rozwinięciem koncepcji posthumanistycznego, ludzko-nie-ludzkiego kolektywu, skoncent... more Artykuł jest rozwinięciem koncepcji posthumanistycznego, ludzko-nie-ludzkiego kolektywu, skoncentrowanym na konfliktowej relacji między ludźmi a szczurami kanałowymi. Przyglądam się brakowi empatii w programach eksterminacji tych zwierząt, zwracając uwagę na nekropolityczną narrację wojny i kolonizacji dominującą w dyskursie okołoderatyzacyjnym. Próbuję odpowiedzieć na pytanie, jak powinna być zorganizowana międzygatunkowa wspólnota, żeby chroniąc interesy ludzi, spełniała zarazem podstawowe wymogi dobrostanu zwierząt. Analizuję główne przyczyny, dla których pomysły ograniczenia cierpienia zwierząt w programach deratyzacyjnych nie funkcjonują w debacie publicznej. Stawiam tezę, że dla stworzenia międzygatunkowego kolektywu złożonego z populacji pozostających w konflikcie, konieczne jest zaangażowanie aktywistów prozwierzęcych, transparentność praktyk oraz upowszechnienie alternatywnych kodów kulturowych określających wizerunek szczura.
Society & Animals, 2021
Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to obser... more Online videos of subway rats in New York and their media reception are examined in order to observe how they reflect sociocultural attitudes towards these non-human animals. It is argued that regardless of whether a particular video was purposefully staged as a hoax or whether its creators were convinced they were filming “true life,” virtually all these materials produce a deeply stereotypical vision of these animals and provide interpretations of their behaviors that conform to deep-seated cultural scripts and prejudices. Contemporary videos contribute to a long-enduring myth about rats that is deeply embedded in Western culture. They complement this myth with a new one that establishes rats as the ultimate urbanites who are granted individuality and extensively anthropomorphized.
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies, 2020
Przegląd Socjologii Jakościowej, 2020
Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (t... more Niniejszy artykuł analizuje praktyki dyskursywne kształtujące tożsamość zawodową deratyzatorów (tępicieli gryzoni). Wywiady z pracownikami tej branży ukazują retorykę wytężonej pracy nad tożsamością. Stawiam tezę, że budowanie owej tożsamości lokuje się na dwóch poziomach. Pierwszy z nich (społeczny) wyznacza tożsamość budowaną w kontrze do percypowanego negatywnego odbioru społecznego. Drugi poziom (indywidualny) to praca „do wewnątrz”, obrazująca mierzenie się z etycznymi wyzwaniami związanymi z wykonywanym zawodem. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów
rozpoznaję cztery strategie racjonalizacji tępienia zwierząt. Owe dwa poziomy pracy nad tożsamością posiadają wspólny rdzeń, którym jest przekonanie o społecznej użyteczności pracy w deratyzacji.
Teksty Drugie, 2019
This review article presents the journal Zoophilologica: Polish Journal of Animal Studies, its sc... more This review article presents the journal Zoophilologica: Polish Journal of Animal Studies, its scientific profile, the published articles’ positioning in the research field of animal studies and their content in relation to global achievements. Jarzębowska highlights the journal’s interdisciplinary nature and its roots in literary studies. The journal’s presence on the Polish publishing market, she argues further, may have a positive effect on the visibility of studies on the relationship between humans and other species – studies rooted in a local context that may also counterbalance dominant Anglo-American narratives.
Teksty Drugie, 2018
Przedmiotem artykułu jest retoryka legitymująca tępienie szczurów w czasach realnego socjalizmu. ... more Przedmiotem artykułu jest retoryka legitymująca tępienie szczurów w czasach realnego socjalizmu. Udowadniam, że na poziomie wizualno-językowym wykazuje ona wyraźne podobieństwa do retoryki opisującej jednostki i grupy (m.in. wrogów systemu), które w dwudziestowiecznych narracjach totalitarnych zostały poddane procesowi moralnej deprecjacji i dehumanizacji. Sprzężenie mechanizmów nowoczesności i towarzyszących jej metafor oczyszczania z narracją militarystyczną bazującą na deprecjacji wroga, jest dobrze rozpoznane w badaniach ludobójstw (zwłaszcza Holokaustu). Podobny mechanizm można zaobserwować w debatach związanych z zarządzaniem środowiskiem. W tekście wskazuję na strukturalne analogie deratyzacji i towarzyszącej jej retoryki zarówno z "sanitarnymi" metaforami obecnymi w czystkach o charakterze etnicznym (antysemityzm), jak i z militarystyczno-obywatelską frazeologią towarzyszącą czystkom politycznym. W tym kontekście analizuję dwa rodzaje degradacji moralnej szczura. Pierwszy z nich związany jest z narracją wojenną, typową zwłaszcza dla retoryki stalinowskiej. W jej ramach zwierzę poddane jest zabiegowi antropomorfizacji w celu jego wpisania w figurę wroga politycznego. Drugi występuje w narracji sanitarnej, operującej pojęciem DDD (dezynfekcja, dezynsekcja, deratyzacja). W tym przypadku następuję metonimiczne utożsamienie szczura z jednostkami chorobowymi, co prowadzi do symbolicznej degradacji do niebezpiecznego patogenu. Wykazuję, że w retoryce deratyzacyjnej PRL następuje stopniowe przejście od narracji militarystycznej do odcieleśnionej narracji sanitarnej, skutkującej tabuizacją praktyk deratyzacyjnych. Zarazem udowadniam, że te dwa schematy narracyjne uległy głębokiemu scaleniu w retoryce opisującej szczury i że ich tępienie posiadało (zwłaszcza w czasach stalinowskich) wyraźne funkcje polityczne. Na podstawie przeprowadzonych analiz proponuję pojęcie czystki gatunkowej, którym określam program metodycznej eksterminacji zwierząt oparty na kryterium gatunkowym z towarzyszącą mu wyraźnie anihilacyjną frazeologią oraz silną mobilizacją społeczną. Analizuję zwłaszcza relacje między pojęciami dehumanizacji a deratyzacji, którą warunkuje wyłączenie szczurów ze zwierzęcej wspólnoty w celu zastąpienia ich specyfiki statusem wyobrażonym (wroga albo patogenu). Przeprowadzam analizę mechanizmów, za pomocą których środowisko bywa włączane do narracji politycznych w kontekście procesów nowoczesności, proponując alternatywne, bo bazujące na biologiczności spojrzenie na narrację sanitarno-modernizacyjną w PRL.
Journal for Critical Animal Studies, 2018
This essay develops the concept of a human-nonhuman collective and it concentrates on the conflic... more This essay develops the concept of a human-nonhuman collective and it concentrates on the conflict relation between humans and free-range urban rats. I pay attention to the necropolitical narrative of war and colonization that dominates the discourse around rat control. I attempt to answer the question as to how an interspecies community should be organized not only to protect human interests (in particular in underprivileged areas) but also to fulfill basic requirements of rats well-being. I analyze the main reasons as to why ideas on how to limit suffering in rat control programs are not present in the public debate. I argue that for the creation of an interspecies collective it is necessary to engage animal advocates, to provide transparency within the practices and to popularize alternative cultural codes establishing the image of the rat
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy Maska, 2017
The article [in Polish] traces the processes of how the contemporary rat status was formed within... more The article [in Polish] traces the processes of how the contemporary rat status was formed within dualisms constructed by modernity project. My aim is to show that, although those animals had been considered as „pests” for centuries, their contemporary symbolic status stems from a number of nature-cultural conditions, such as the formation of the capitalist economy, urbanization processes, sanitary discourse, rat control professionalization and the creation of a dualism between wild and laboratory rats. Recognizing the processes which formed a status of a rat as a taboo in the Western culture seems to be important for redefining modernist paradigms.
Projekt „humanistyki prewencyjnej” wypracowany przez grupę RAT (Resilience Academic Team) ma wymi... more Projekt „humanistyki prewencyjnej” wypracowany przez grupę RAT (Resilience Academic Team) ma wymiar teoretyczny i praktyczny. Wychodzi od świadomego i uważnego rozpoznania problemów współczesnego świata, ich krytycznej analizy i diagnozy, zmierzając do wypracowania propozycji ich rozwiązań w skali lokalnej i ograniczonej czasowo. Ważnym jej komponentem jest zaangażowanie badawcze, kierowane ideą troski, transkulturowej i transgatunkowej empatii oraz etyki wzajemności. Książka popularyzuje nowe tendencje w badaniach humanistycznych oraz nowe formy zbiorowego autorstwa i kolektywnego tworzenia wiedzy. Powstała z myślą o wszystkich, którzy czują się ograniczeni w tradycyjnych ramach działalności akademickiej, a także odczuwają niepokój w obliczu nieznanej i nieprzewidywalnej przyszłości.
Species Cleansing. Cultural Practice of Rat Control, 2024
The book scrutinizes post-war rat control programs in Poland, exploring their intricate intersect... more The book scrutinizes post-war rat control programs in Poland, exploring their intricate intersections with politics, science, and ideology. It delves into the impact of prevailing cultural narratives concerning problematic urban rodents on pest control and sanitary programs, as well as the ways in which biological factors shape, challenge, or impede political modernization initiatives. Employing urban rat populations as an unequivocal exemplar of an undesirable element, the author constructs an inquiry into the strategies of political exclusion. The analysis of rat extermination schemes facilitates an exploration of the patterns of social progress within a semi-peripheral country and the discursive shifts evident in political language regarding the troublesome non-human urban residents.