Türk Eğitim Sisteminde Toplumsal Katılımı Sağlamak İçin Bir Model Önerisi: Yerel Eğitim Şûrâları (original) (raw)

Türk Eğitim Sisteminde Toplumsal Katılımı Sağlamak İçin Bir Model Önerisi: Yerel Eğitim Şûrâları A Model Proposal for Ensuring Social Participation in the Turkish Education System: Local Education Councils

Türk eğitim siteminin daha az merkeziyetçi bir yapıya kavuşması, eğitimde toplumsal katılımın sağlanması ve yerel imkanların daha etkin bir biçimde kullanılması son 20 yıldır yoğun bir biçimde tartışılmaktadır. Küresel gelişmelerin ve Türk eğitim sisteminde karşı karşıya kalınan sorunların bir sonucu olan bu arayışlara ilişkin birçok bilimsel araştırma yapılmış ve Milli Eğitim Şuralarında ve Kalkınma Planlarında eğitimde toplumsal katılımın artırılması ve yerelleşmenin sağlanması konusunda kararlar alınmıştır. Hatta son yıllarda bu yönde mevzuat değişiklikleri de yapılmıştır. Buna rağmen yerelleşme çabalarının eyleme geçirilmesinde bir çekingenlik söz konusudur. Bu çalışmada Milli Eğitim Şuralarının uygulama deneyimlerinden yola çıkılarak eğitimde yerelleşme konusunda farklı toplumsal kesimlerin tereddütlerinin giderilmesi ve yerel kurumsal kapasitenin artırılmasını sağlayacak bir geçiş uygulaması olarak Yerel Eğitim Şuraları modeli önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Okul-Çevre İlişkileri, Toplumsal Katılım, Yerel Eğitim Şuraları

Eğitim Yönetiminin Yerelleşmesi Sürecinde Bir Uygulama: Eğitim Bölgeleri Danışma Kurulları

2011

Bu calismada, egitimin yerel birimlere devri surecindeki uygulamalarin etkililiginin katilimcilarin onemli bir bolumunu olusturan yonetici algilarina gore saptanmasi ve ortaya cikan bulgular isiginda oneriler gelistirilmesi amaclanmaktadir. Arastirmanin orneklemini Izmir ili sinirlari icerisinde calismakta olan Egitim Bolgeleri Danisma Kurullari ve bu kurullarda Milli Egitim Bakanligi’nin 1999 yilinda yayimlamis oldugu Egitim Bolgeleri ve Egitim Kurumlari Yonergesi dogrultusunda bulunmasi gereken 14 egitim bolgesindeki 392 ilk ve orta ogretim yoneticinden 173’u olusturmaktadir. Arastirma, genel tarama (survey) modelindedir. Arastirma verileri arastirmaci tarafindan gelistirilen ‘Egitim Bolgeleri Danisma Kurullari Yonergesinde Belirtilen Ilkelerin Gerceklesme Duzeyi Anketi’ ile toplanmis ve icerik cozumleme teknigi ile cozumlenmistir. Betimsel veriler frekans (f) ve yuzde (%) olarak tablolar biciminde verilmistir. Arastirma, Egitim Bolgeleri Danisma Kurullari Yonergesinin amaclarinda...

Üni̇versi̇te Öğreci̇leri̇ni̇n Si̇yasal Katılım Davranışları: 29 Mart 2009 Yerel Seçi̇mleri̇, Balıkesi̇r Örneği̇

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 2010

Genel seçmen kitlesi içindeki oranı her seçim döneminde artan üniversite öğrencilerinin yerel seçimlere katılım kalıplarının ve düzeylerinin tespiti önemlidir. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmada, çeşitli faktörlerden hareketle, Balıkesir Üniversitesi öğrencilerinin siyasal katılım kalıpları ve 2009 yerel seçimlerine katılma düzeyi belirlenmeye çalışılmıştır. Yöntem: Ampirik nitelikli bu araştırmada veriler anket tekniğiyle elde edilmiştir. Araştırmanın evrenini Balıkesir il merkezindeki yaklaşık 15.000 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleminde 421 öğrenci yer almıştır. Bulgular ve Sonuçlar: Üniversite öğrencilerinin yerel seçimlere katılımı, genel seçimlere katılımından düşüktür. Öğrencilerin seçimlere katılımları diğer seçmenlerin genel katılımından ve gençlik katılımından düşüktür. Araştırma, öğrencilerin yerel seçimlere katılım düzeyinin düşük olmasının, "siyasete ilgisizlik" olgusuna değil, "istem-dışı katılımsızlık" olgusuna bağlı olduğunu göstermektedir Öneriler: Araştırmada elde edilen bulgular sonucunda, "cinsiyete"; "anne babanın oturduğu yerleşim yerinin büyüklüğüne"; "anne-babanın gelir durumuna" bağlı olarak üniversite öğrencilerinin seçimlere katılımı konusunda, sosyal bilimcilerin ve araştırmacıların mevcut yargılarını gözden geçirmeleri önerilmekte.

Bir Kamu Hizmeti Olarak Okul Yönetimi: Eğitim Yöneticilerinin Toplumsal Katılıma İlişkin

Bir kamu hizmeti olan okul yönetimine toplumsal katılımı sağlamak ve böylece okulun işleyişinde okul yakın çevresinin beklentilerini de dikkate almak okul yöneticilerinin temel görevlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Bu araştırmanın temel amacı okul yöneticilerinin, okulun yönetimine ilişkin süreçlerde toplumsal katılıma ilişkin tutumlarının ortaya çıkarılmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul’daki özel ve resmi ilköğretim ve ortaöğretim kurumunda görev yapmakta olan yedi okul müdürü oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okul yöneticilerinin okulun yönetim süreçlerine toplumsal katılıma ilişkin görüşleri beş alt başlık altında değerlendirilmiştir. Okul yöneticilerinin okulun yönetimine toplumsal katılıma temkinli bir tutum geliştirdikleri gözlemlenmiştir

Gelir Dağılımında Eğitim Faktörü: Kentsel Bazda Bir Örnek

Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 2003

Bu çalışmada eğitimin adaletsiz gelir dağılımındaki rolü araştınımıştır. Bolu ve Düzce il genelinde hanehalkı anket çalışması ile oluşturulan veri tabanı kullanılarak gelir dağılımındaki adaıeı~izlik belirlenmiş ve genelleştirilmiş entropy ayrıştırma yöntemi kullanılarak çeşitli eğitim kurumlanndan mezun olan fertlerin gelirinin genel eşitsizlik indeksini ne oranda ctkiledikleri tespit edilmiştir. Gelir dağılımı tespitinde toplam olarak 3161 hanehalkı bireyine ait veriler kullanılırken, aynştırma yönteminde toplam olarak 815 bireye ait veri kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, ilkokul mezunlan gelir dağılımını bozucu etkiye sahipken, üniversite mezunları iyileştirici etkiye sahiptir. Ayrıca gelir dağılımını iyileştirici politikalarında mesleki eğitimin önemli bir değişken olması konusunda ipuçlan elde edilmiştir.

Türk Yükseköğretiminde Toplumsal Katkı Kavramının Kapsamı Üzerine

Üniversite araştırmaları dergisi, 2023

Özet: Üniversitelerin toplumsal katkı açısından misyonları ve içinde bulundukları bölgede sağladıkları akademik hizmetlere ek olarak sosyal, ekonomik, etik, etnik çeşitlilik, hümanizm gibi diğeraçılardan da katkı sağlamaları beklenir. Mezunlarının ileride bir parçası olacakları toplumu daha yakından tanımaları ve üniversitenin tüzel bir kişilik olarak toplumda bıraktığı izlenim ve etkinin niteliği oldukça önemlidir. Çünkü bu unsurlar, kurumun toplumdaki paydaşları ve uygulama alanları ile olan ilişkisini sağlam tutmasını sağlamakla kalmayacak aynı zamanda kabul edeceği öğrenci kitlesi ve akademisyen gruplarının kalite ve etkililik seviyesini de artıracaktır. Başka bir ifade ile üniversitenin topluma maddi-manevi anlamda sağladığı katkı, bu durumun kurum adına bir "kazan-kazan" ilişkisine dönüşmesini sağlayabilir. Çalışmada, üniversitelerin "kurumsal sosyal sorumluluğu" kavramının üniversite-toplum ilişkisi ve paydaşları açısından nasıl bir önem arz ettiği, dünya genelinde bu iki unsurun sosyal sorumluluk tabanında nasıl birleştiği ve Türkiye'deki durum gibi konulara değinilecektir. Son olarak uygulamaya yönelik birkaç noktanın altı çizilecektir. Çalışmanın üniversitelerin kurumsal sorumluluğu ve toplum iş birliği açısından alandaki sayılı çalışmalara ek olarak global bir panorama çizmek ve Türk üniversiteleri açısından toplumsal katkı sağlamaya yönelik uygulamaların nasıl genişletilebileceğini vurgulamak adına alan yazına katkı sağlaması hedeflenmektedir.

Toplum Kültürünün Uygulanan Halkla İli̇şki̇ler Modelleri̇ne Etki̇si̇: Türki̇ye'Deki̇ Devlet Ve Vakif Üni̇versi̇teleri̇ Üzeri̇ne Bi̇r Araştirma

Journal of Yaşar University, 2012

Örgütün içinde yer aldığı toplum kültürü ve örgütü çevreleyen ortamın, örgüt kültürü üzerinde ve uygulanan halkla ilişkiler modellerinde etkili olduğu varsayımından yola çıkılarak yapılan bu çalışmada Türkiye genelindeki tüm üniversitelerin halkla ilişkiler birimleri yöneticilerine yönelik bir anket uygulanmış ve toplum kültürünün uygulanan halkla ilişkiler modellerine etkisi analiz edilmiştir. Sonuçta Türkiye'deki üniversitelerin halkla ilişkiler birimleri yöneticilerinin düşük güç mesafesine sahip olmakla birlikte, yüksek belirsizlikten sakınma ve eril eğilimli bir kültüre sahip oldukları görülmüştür. Ayrıca güç mesafesi arttıkça, tek yönlü iletişim modellerini uygulama eğilimi artmaktadır. Bununla birlikte halkla ilişkiler yöneticilerinin düşük güç mesafesine rağmen, tek yönlü halkla ilişkiler modelini tercih etmeye devam etmelerinin nedeni, halkla ilişkilerin potansiyelinin ve yönetimsel işlevinin henüz farkında olmamalarından ve halkla ilişkileri hala rutin etkinlikler çerçevesinde değerlendirmelerinden kaynaklanıyor olabilir.

Yarı Kamusal Mal ve Hizmet Olarak Temel Eğitim Hizmetleri: Sorunlar ve Çözüm Önerilerine Bölgesel Bir Bakış

2016

Teorik ve uygulama olmak uzere iki boyutu bulunan egitim hizmetleri, bilginin edinilmesi ve yayilmasi noktasinda toplumlarin gelisim araci konumundadir. Bu aracla toplumlar; siyasi, ekonomik ve sosyal tum alanlarda sorunlarina gecici veya kalici cozumler uretebilmektedir. Egitim hizmetlerinin sorunlari ve cozum onerileri baslikli yapilan bu calismada Afyonkarahisar Ili’nde bulunan milli egitim (merkezi idare yetkilisi olarak) ve belediye yoneticilerinin (yerel idare yetkilisi olarak) egitim hizmetlerinde gordugu ve yasadigi bazi sorunlar ve cozum onerileri ortaya cikarilmaya calisilmistir. Calismada SPSS istatistik programi yardimiyla; guvenilirlilik testi, siklik dagilimi, frekans dagilimi ve Kruskal Wallis analizleri yapilmistir. Yapilan analiz sonucunda guvenilirlik katsayisinin 0.861 gibi yuksek bir oranda oldugu gorulmustur. Kruskal Wallis Analizinde ise egitim hizmetlerinde yasanan sorunlar ve cozum onerilerine iliskin gorusler arasinda (milli egitim yoneticileri ve belediye y...

Eğitimde Yerelleşme ve Demokratikleşme Çabaları

Kuram Ve Uygulamada Egitim Yonetimi, 2003

Egitimde yerellesme ve demokratiklesme çabalan, geçen yüzyilm özellikle son çeyreginden itibaren gelismis ülkelerde artarak devam ede gelen bir konudur. Her ne kadar egitimin yönetiminde ülkelere göre farkli yapilanmalar gözlense de egitimle ilgili sorunlarm yerinde belirlenip çözülmesinde ve egitimde niteligin artlrllmasmda yerel toplum temsilcilerinin güçlendirilmesi, okullann yetkilendirilmesi, toplumun katillmmm saglanmasi ve kaynaklann okula yönlendirilmesi gibi yönlerden önemli görülmektedir. Bu çalismada, egitimde yerellesme konusu teorik düzlemde ele almmis, Türkiye'de siyasi otoritenin bu konudaki çabalanna isik tutmak amaci ile göz önünde bulundurulmasi gereken bazi hususlar özetlenmeye çalisilmistir. Anahtar sözcükler: Egitimde yerellesme, yerinden yönetim, demokratiklesme. sayi: 34 55.300-315 (*)Su makale Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi'nin 32. sayisinda, 58. Hükümet Programinin Egitim Diliminde yer alan politikalarin tarti~ilmasina ili~kin çagriya yanit olarak hazirlanmis ve yayima kabul edilmistir.