Kur’An Bağlaminda Peygamberleri̇n Sifatlari (original) (raw)

Hz. Peygamber’İn Örneklİğİ Bağlamında Olaylar Karşısındakİ Azİm ve Kararlılığı

Prophet Mohammed’s Determination and Decisiveness in the Context of His Being an Example Abstract The attitudes and behaviors performed by prophet Mohammed are very important for understanding and assessment of Sunnah. The prophet Mohammad’s approaches are still important for today’s world. In Prophet Mohammed’s personality and sunnah, his determination and decisiveness related to events occurred in his life are one of the significant issues to be examined. Behavioral approaches performed by the prophet are also important because they include local and universal examples. This article examines the prophet’s determination in religious proclamation especially his determination and decisiveness about political, social, and judicial areas. Within this framework, his determination and decisiveness with examples based on religious proclamation, observance of consultation rules, keeping a promise, establishing the law in judicial rules, etc. areas are scrutinized and provided an evaluation in light of these information. Key Words: Determination, decisiveness, perseverance, loyalty, responsibility.

Kur’an Bağlamında Farklılıklar

2007

It is known that religious approaches to diversities are closely connected to the doctrine of truth and salvation which play a central role in religious discourses. It is also known that the exclusivist attitudes which consist of violence and oppression are due to the opinions which do not recognize the diversities to exist. Islam takes the concepts of “humanity” and “freedom” as a base of its approach of varieties. At the very heart of Islamic understanding of humanity there is a description of human being as a “caliph who was created in the earth”. As a unique being, human has the basic characteristics of freedom of will and of responsibility. Hence, Islam explains the diversities in context of usage of free will of humanity. It also remarks that the relation between diversities should be based on the concept of “know each other” not on struggle and oppression. Islam also explains the varieties in accord to such divine attributes as divine power, will and knowledge. Moreover, the ...

Kur’An’Da Nübüvvet (Peygamberli̇k)

2013

Kur’an, peygamberlik olayini evrensel bir olgu olarak gormektedir. Bunun icin Kur’an’da, her millete Allah’in elcilerinin gonderildigi bildirilmistir. Peygamberlik, vahiy esasina dayanir. Allah’in vahyine muhatap olmak, kisisel gayretlerle elde edilen bir makam degil, tamamen ilâhi bir bagistir. Cenab-i Hak, kendisine peygamberlik verecegi sahislari, yuksek ahlaki niteliklerle donatmistir. Peygamberler, sadece ibadet kurallarini degil, evrensel ahlaki ve insani degerleri de varlik âlemine kazandirmislardir. Peygamberlerin ve mesajlarinin etkisi, zaman ve mekân sinirlarini asmis, dini, ahlaki, sosyal, ekonomik, politik, kulturel ve egitim gibi hayatin butun yonlerine nufuz etmistir. Peygamberlere iman ilkesinin, butun peygamberleri kapsamasi gerekir. Allah’in elcileri arasinda ayirim yapip, bir kismini kabul bir kismini inkâr, suphesiz kufur olarak nitelenmis ve boyleleri icin cok siddetli azabin oldugu bildirilmistir

Bağlamindan Kopuk Kur’Ân Okumalarinin Serencami

Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2020

Bu makalede bağlamından kopuk Kur'ân okumaları konu edinilmiştir. Kur'ân'dan istifade etmenin en önemli yanı onun doğru bir şekilde anlaşılmasıdır. Doğru anlama eyleminin gerçekleşmesi ise sağlam bir yöntemle mümkündür. Bu yöntemin en önemli ilkelerinden birisi de bağlamdır. Bağlamsız yapılan Kur'ân okumalarıyla doğru anlamı yakalamak mümkün değildir. Bağlamsız okumalar günümüze has bir durum olmayıp sahabe döneminden bugüne kadar hep var olmuştur. Bağlamsız Kur'ân okumalarının birçok nedeni bulunmaktadır. Bunların her birinin tespit ve tayini oldukça güçtür. Makalenin sınırları içinde bunlardan sadece bir kısmına değinilmiştir. Bu makalede öncelikle bağlamın lügat ve terim anlamları üzerinde durulmakta ardından bağlamın oturduğu zemin tartışılmaktadır. Daha sonra sınırlı sayıda olsa da kimi âyetlerin bağlamlarından koparılarak nasıl yanlış anlaşılıp amacından uzak bir şekilde istihdam edilebildiği meselesi üzerinde durulmaktadır. Âyetleri bağlamından kopuk okumaların nasıl bir sonuca gö-*

Kur’an’a Göre Peygamberleri İnkâr Sebepleri

2017

Kur’an’da Allah’in bir tekligi demek olan tevhid inanci ile birlikte peygamberlere iman ve ahiret konulari da onemli yer tutar. Peygambere inanan onun teblig ettiklerine de inanir. Peygambere inanmayan o dinden olamaz. Inanmak istemeyenler hangi donemde yasarlarsa yasasinlar birbirine benzer pek cok bahaneler uretmislerdir. Inkârcilarin kullandiklari argumanlar iki gurupta toplanabilir: Ilki peygamberlik muessesesini hedef alan elestiriler, digeri de peygamberlerin sahsi, kisisel ozelliklerine yapilan elestirilerdir. Kur’an’da peygamberlere inanmayanlarin ileri surdukleri bahaneler zikredilmis, bunlarin gecerli mazeretler olmadiklari ortaya konarak reddedilmistir.

Özellikleri ve İlkeleri Bağlamında Kur’ân’da Tenkit Üslûbu

KADER, 2022

Tenkit, hayatın tüm aşamalarında ve boyutlarında var olan bir olgudur. İnsanları bâtıldan hakka, dalâletten hidâyete yönlendirmek için gönderilmiş olan Kur’ân’ın bu maksadını gerçekleştirirken kullandığı anlatım üslûplarından biri olan tenkit üslûbu genel bir bakışla değerlendirildiğinde, bu üslûbun insanlara eksikliklerini giderme ve hatalarından arınma hususunda sürekli bir çaba göstermelerini sağlamayı amaçladığı görülmektedir. Tenkit üslûbu Kur’ân’da nasıl yer almaktadır? Muhatapları için nasıl bir önem arz etmektedir? Kur’ân’ın kullanmış olduğu tenkit üslûbundan bu üslûbun kullanımına dair birtakım ilkeler çıkarmak mümkün müdür? Bu ve benzeri soruların cevaplarının aranması, mevzubahis üslûbun metodunun tespitini ve bu üslûbun muhatap üzerinde oluşturmayı hedeflediği etkinin keyfiyetinin kavranmasını sağlayacaktır. Bu bağlamda Kur’ân’ın muhataplarına yönelttiği eleştirilerin bazı ilkeler çerçevesinde gerçekleştiği söylenebilir. Kur’ân, muhatabını bazen yumuşak sözlerle ikaz ederek, bazen hikmet ve güzel öğütle uyararak, bazen de soru-cevapla düşündürerek tenkit etmektedir. Bu açıdan bakıldığında Kur’ân’da yer alan tenkitlerin Kur’ân’ın insanları hidayete ulaştırma hedefini gerçekleştirmenin yanında tenkit üslûbuna dair insanlara bir metot sunduğu da görülmektedir. Kur’ân’ın tenkit üslûbunun ilkelerini ve özelliklerini tespit etmek, onun mesajının daha iyi anlaşılmasına ve aktarılmasına yardımcı olacaktır. Bu yönü itibariyle Kur’ân’ın tenkit üslûbunu bilmenin hem bireye hem de tefsir literatürüne önemli katkılar sağlayacağı aşikârdır. Kur’ân, insanlara bir hayat nizamı sunarken aynı zamanda insanın bunu pratik hayatına uygulamasını da emreder. Kur’ân’da insan için konulan ilkeler, sınırlar, hedefler ve ona gösterilen örnekler, pratik hayata aktarılmak için birer referans noktasıdır. Bunların göz ardı edilmesi, uygulanmaması yahut maksadından saptırılması durumunda ise Kur’ân insanları belli bir üslûpla tenkit eder. Bu bağlamda Kur’ân’da tenkit içeren pek çok âyet insanları Kur’ân’ın çizdiği hayat nizamına yönlendirme işlevi görmesinin yanı sıra tenkit üslûbunun nasıl olması gerektiğine dair evrensel bir takım ilkeler de sunmaktadır. Zira insanların sosyal hayatlarında birbirlerini tenkit ederken Kur’ân’ın tenkit üslûbunu model alması, tenkitin olumlu sonuçlar vermesine yardımcı olacaktır. Bu çalışmanın odak noktası Kur’ân’ın tenkit üslûbunun özellikleri ve ilkeleridir. Bu odak nokta çerçevesinde öncelikle kavramsal olarak üslûp ve tenkit kavramları tahlil edilecek, tenkit üslûbunun Kur’ân’daki yeri ve önemi üzerinde durulacak ve bu üslûbun genel özellikleri ve ilkeleri tespit edilmeye çalışılarak söz konusu ilkeler hakkında değerlendirmelerde bulunulacaktır.

Peygamberlere İman Bağlaminda Mevlânâ’Da Peygamber Sevgi̇si̇

Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 2019

Mevlânâ ile ilgili bir takım açıklama ve yorumların; İslamiyet ve Hz. Peygamber göz önünde bulundurulmadan yapılması ve sanki Mevlânâ'nın, İslam'dan bağımsız biriymiş gibi lanse edilmeye çalışılması böyle bir çalışmayı yapma ihtiyacını doğurmuştur. GĠRĠġ Peygamberlerin gönderilmesi ile ilgili olarak, Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyuruluyor: "Bu Allah'ın kimi dilerse ona vereceği bir ihsanıdır." (el-Cumu'a, 62/4) Diğer bir ayet-i kerime de aynen şöyledir: "O peygamber de kendisine Rabbinden indirilene iman etti. Müminler de her biri Allah'a O'nun meleklerine kitaplarına, peygamberlerine inandı ve dediler ki, Allah'ın peygamberlerinden hiçbirini diğerlerinden ayırmayız" (el-Bakara, 2/285). Buna göre peygamberlerden bir kısmına inanıp bir kısmına inanmamak küfrü gerektirir. Peygamberlerin, gönderiliş hikmeti zaten tüm insanlığı yola getirmek olduğuna göre, her dönemde gönderilen peygamberlere inanmak aynı zamanda aklın da gereğidir. Ayrıca, peygamberlerin gönderilmesi insanları bahaneler arkasına sığınmaktan da kurtarır. Çünkü, peygamber gönderilmemiş olsaydı, insanlar Allah'a karşı mazeret beyan edebilirler; azabı gördüklerinde ise "Ey Rabbimiz, eğer vaktiyle bizi uyarmış olsaydın, belki de bu duruma düşmezdik" gibi bahaneleri ileri sürmeleri söz konusu olabilirdi. 3 Peygamberlerde bulunması zorunlu olan özellikler kelam kaynaklarında genellikle şöyle dile getirilir: a) Sıdk: Doğru olmak demektir. Buna göre, her peygamberin mutlaka doğru sözlü ve dürüst bir insan olması gerekir. Yalancı bir insanın toplumdaki durumu göz önünde bulundurulursa, bu özelliğin önemi kolaylıkla anlaşılır. Nitekim, Kur'an'da Hz. İbrahim'den söz edilirken onun doğruluğuna dikkat çekilir. (bk. Meryem, 19/41). 1 Bu çalışma, 26-28 Ekim 2007 tarihinde Şanlıurfa'da düzenlenen "Mevlânâ ve Mevlevîlik" Sempozyumu'na "Mevlânâ'da Peygamber Sevgisi" başlığıyla sunulan tebliğin yeniden gözden geçirilip genişletilmiş halidir.

Hz. Peygamber’İn Ki̇şi̇li̇ği̇ni̇n Temel Bi̇r Bi̇leşeni̇ Olarak El-Emîn Sifati

Istanbul University - DergiPark, 2022

The attribute of trust is the common attribute of the prophets who were given divine prophecy. This quality, which expresses a holistic personality and a consistent character, is the basic quality on which the prophets' mission of preaching and representation rises. Prophets are natural leaders tasked with guiding their societies. The principledness and consistency in the relations of the leaders with their societies is directly proportional to the impact of their words and actions on the society. Known as "al-emin" in the Meccan society due to his wordaction consistency from an early age, the Prophet Muhammad (pbuh) relied on the moral values required by this qualification in creating a new society. In this sense, the attribute of trust goes beyond its literal meaning and gains value as a concept closely related to the ontological value of prophethood. The fact that the trust attribute goes beyond its literal meaning and becomes a personality component requires it to be handled within the framework of Personality Psychology. Because when it is considered that personality is formed as a result of consistency and determination of behaviors, its relationship with attribute of trust becomes more evident.