MİLLETLERARASI ÖZEL HUKUK VE USUL HUKUKU HAKKINDA KANUN (original) (raw)
Related papers
Kapsam MADDE 1-(1) Yabancılık unsuru taşıyan özel hukuka ilişkin işlem ve ilişkilerde uygulanacak hukuk, Türk mahkemelerinin milletlerarası yetkisi, yabancı kararların tanınması ve tenfizi bu Kanunla düzenlenmiştir. (2) Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu milletlerarası sözleşme hükümleri saklıdır. Yabancı hukukun uygulanması MADDE 2-(1) Hâkim, Türk kanunlar ihtilâfı kurallarını ve bu kurallara göre yetkili olan yabancı hukuku re'sen uygular. Hâkim, yetkili yabancı hukukun muhtevasının tespitinde tarafların yardımını isteyebilir. (2) Yabancı hukukun olaya ilişkin hükümlerinin tüm araştırmalara rağmen tespit edilememesi hâlinde, Türk hukuku uygulanır. (3) Uygulanacak yabancı hukukun kanunlar ihtilâfı kurallarının başka bir hukuku yetkili kılması, sadece kişinin hukuku ve aile hukukuna ilişkin ihtilâflarda dikkate alınır ve bu hukukun maddî hukuk hükümleri uygulanır. (4) Uygulanacak hukuku seçme imkânı verilen hâllerde, taraflarca aksi açıkça kararlaştırılmadıkça seçilen hukukun maddî hukuk hükümleri uygulanır. (5) Hukuku uygulanacak devlet iki veya daha çok bölgesel birime ve bu birimler de değişik hukuk düzenlerine sahipse, hangi bölge hukukunun uygulanacağı o devletin hukukuna göre belirlenir. O devlet hukukunda belirleyici bir hükmün yokluğu hâlinde ihtilâfla en sıkı ilişkili bölge hukuku uygulanır.
Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1990
GİRİŞ 1891 yılından günümüze değin isviçre kanunlar ihtilâfı hukukunun temel kaynağını meydana getirmiş bulunan "LRDC. (1)", 1 Ocak 1989 tarihinden itibaren yerini "isviçre Devletler Özel Hukuku Federal Kanunu" (*) A.Ü. Hukuk Fakültesi Devletler Özel Hukuku Anabilim Dalı öğretim üyesi (1) "Loi Federale sur les Rapports de Droit Civil des Citoyens Etablis ou en Sejour", Kanunun metni için bkz. RS 2, sh. 727 vd.
ÖZEL HASTANELERİN HUKUKİ SORUMLULUĞU
Prof. Dr. Ali Necip Ortan'a Armağan, 2019
Öz: Özel hastaneler ile hastalar arasında sözleşmesel bir ilişki bulunmaktadır. Bu ilişki, bazen sadece teşhis ve tedavi uğruna özenle çalışma borcu yükleyen bir vekalet sözleşmesi; yatarak tedavi hallerinde ise, kira benzeri yükümlülükler ile bakım yükümlülüğünün birarada olduğu bir karma sözleşme olarak karşımıza çıkmaktadır. Hastane, bu sözleşmelerden doğan yükümlülüklerini ifa yardımcıları (hekimler, hemşireler, hastabakıcılar vs.) vasıtasıyla yerine getirmektedir. Dolayısıyla, ifa yardımcılarının fiillerinden de sorumlu olacaktır. Bildiri kapsamında öncelikle işbu sözleşmesel sorumluluk incelenecektir. Ardından, sözleşme dışı sorumluluk ele alınacak ve özellikle, özel hastanelerin çalışanlarının haksız fiillerinden kaynaklanan kusursuz sorumluluğu incelenecektir. Bu kapsamda, tıbbi müdahalelerin hangi durumlarda haksız fiil sayılacağı, hangi hallerde hukuka uygun olacağı ele alınacak, tıbbi müdahale için hastadan alınması gereken aydınlatılmış rıza değerlendirilecektir. Konu hukuki bir inceleme metoduyla ele alınacaktır.
TÜRK MİLLETLERARASI ÖZEL HUKUK SİSTEMİNDE TÜKETİCİLERE İLİŞKİN HÜKÜMLERİN KAPSAMI
5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un (MÖHUK)26. maddesi tüketici sözleşmelerine uygulanacak hukuka ilişkin bir kanunlar ihtilafı kuralı içermektedir. MÖHUK m. 45 ise, tüketici sözleşmelerine ilişkin milletlerarası yetki kuralını düzenlerken 26. maddeye açıkça atıf yaparak bu hükümde tanımlanan tüketici sözleşmeleri için bir milletlerarası yetki kuralı öngörmüştür. Bu nedenle, 26. maddenin kapsamının belirlenmesi gerekmektedir. Oysa, bu hükmün ilk bendi genel olarak tüketici sözleşmelerinde hukuk seçimi yapılabileceğini belirtmekteyken, hükmün ikinci bendi hukuk seçimi yapılmaması durumunda bütün tüketici sözleşmelerinin değil, sadece belli tüketici sözleşmelerinin esasına uygulanacak hukuku belirlemektedir. Hükmün dördüncü fıkrasına göre ise, 26. madde taşıma sözleşmelerine uygulanmamaktadır. Dolayısıyla, MÖHUK m. 26'nın kapsamının neye göre tespit edileceği belirlenmelidir. Bu çerçevede m. 45'te m. 26'ya yapılan referansın ilk fıkra mı, ikinci fıkra mı dikkate alınarak yapıldığına ilişkin doktrindeki tartışma ele alınacaktır. Ayrıca bu çalışmada 26. maddenin ilk iki fıkrası arasındaki ilişki, karşılaştırmalı hukuk ve hükmün amacı ele alınarak belirlenmeye çalışılacaktır.
ULUSLARARASI HUKUKTA SAVAŞ SUÇLARI
War crimes, the oldest and the most comprehensive category between core international crimes, have come under the jurisdiction of all international criminal tribunals since the very beginning of international community's attempts to secure international justice. War crimes stated in Geneva Conventions and two additional protocols, lie at the heart of modern international humanitarian law, as grave breaches and common Article 3 have been widely accepted as prohibited acts by international community for international and non-international armed conflicts. The present, differing from its predecessors with its permanent and ordinary structure, International Criminal Court Rome Statute, representing the final level at international criminal law, includes very detailed war crimes bearing the stamps of so called 'Hague and Geneva Law'. This article initially analyses the general and specific definitions of war crimes. Then it demonstrates historical evolution and codification process of war crimes. After having cited 1899 and 1907 Hague Conventions, 1949 Geneva Conventions, two additional protocols and UN ad hoc Tribunals Statutes, it discusses and gives a detailed explanation about war crimes defined in Rome Statute Article 8. Then it gives broad examples of war crimes judgments in international criminal law history and pending cases relating to war crimes at the moment. Eventually it points out the general view of Turkish national law regarding war crimes.