2019 United Kingdom general election (original) (raw)

dbo:abstract

Les eleccions generals britàniques del 2019 es van celebrar el 12 desembre de 2019, per tal de triar els 650 diputats de la Cambra dels Comuns del Regne Unit, dos anys i mig després de les eleccions generals del 2017. Per bé que el Fixed-term Parliaments Act 2011 (FTPA) hagués fixat les pròximes eleccions per al 2022, ja es preveien eleccions anticipades respecte de la fi natural del mandat, que hauvien de dur-se a terme a finals del 2019 o a l'inici del 2020, a causa del punt mort derivat del Brexit i la consegüent pèrdua de la majoria del govern en la Cambra dels Comuns. Després d'haver esdevingut Primer Ministre el juliol de 2019, Boris Johnson va fer tres temptatives infructuoses d'obtenir els dos terços de vot requerit per convocar les eleccions anticipades. Un mitjà alternatiu per garantir les eleccions ha estat a través de l'aprovació d'un projecte de llei específic, més curt, proposat pels partits de l'oposició l'octubre del 2019, que sols requereix majoria absoluta. (ca)
Všeobecné volby ve Spojeném království byly předčasné volby do Dolní sněmovny (dolní komory) parlamentu Spojeného království, které se konaly 12. prosince 2019. Předchozí (rovněž předčasné) volby se konaly v červnu roku 2017. Při volbách mohlo v 650 volebních obvodech z celkem 3 322 kandidátů volit okolo 46 milionů voličů. Hlavním volebním tématem byl brexit, kromě toho se diskutovalo mj. o stavu zdravotnictví a zdravotního pojištění v zemi. Ve volbách s velkým náskokem zvítězila probrexitová Konzervativní strana premiéra Borise Johnsona a získala výraznou absolutní většinu mandátů. K tomu jí napomohl tradiční volební systém, kterým je přisouzen jediný mandát pro každý obvod tomu kandidátovi, jenž získá nejvíce platných hlasů voličů. (cs)
تم إجراء الانتخابات العامة في المملكة المتحدة بتاريخ 12 كانون الأول / ديسمبر 2019. وذلك بموجب لعام 2019 وذلك بعد عامين ونصف من الانتخابات العامة التي تمت في حزيران / يونيو 2017 (ar)
The 2019 United Kingdom general election was held on Thursday, 12 December 2019. It resulted in the Conservative Party receiving a landslide majority of 80 seats. The Conservatives made a net gain of 48 seats and won 43.6% of the popular vote – the highest percentage for any party since 1979. Having failed to obtain a majority in the 2017 general election, the Conservative Party had faced prolonged parliamentary deadlock over Brexit while it governed in minority with the support of the Democratic Unionist Party (DUP). This situation led to the resignation of the Prime Minister, Theresa May, and the selection of Boris Johnson as Conservative leader and Prime Minister in July 2019. Johnson could not induce Parliament to approve a revised withdrawal agreement by the end of October, and chose to call for a snap election, which the House of Commons supported via the Early Parliamentary General Election Act 2019. Opinion polls up to polling day showed a firm lead for the Conservatives against the Labour Party throughout the campaign. The Conservatives won 365 seats, their highest number and proportion of seats since 1987, and recorded their highest share of the popular vote since 1979; many of their gains were made in long-held Labour seats, dubbed the 'red wall', which had registered a strong 'Leave' vote in the 2016 EU referendum. Labour won 202 seats, its lowest number and proportion of seats since 1935. The Scottish National Party (SNP) made a net gain of 13 seats and won 3.9% of the UK vote (translating to 45% of the popular vote in Scotland), resulting in 48 out of 59 seats won in Scotland. The Liberal Democrats improved their vote share to 11.6% but won only 11 seats, a net loss of one since the last election. The DUP won a plurality of seats in Northern Ireland. There, the SDLP and Alliance regained parliamentary representation as the DUP lost seats. The election result gave Johnson the mandate he sought from the electorate to formally implement the UK’s departure from the European Union on 31 January 2020 and repeal the European Communities Act 1972, thereby ending hopes of the Remain movement of overturning the result of the 2016 referendum. Labour's defeat led to Jeremy Corbyn conceding defeat and announcing his intention to resign, triggering a leadership election won by Keir Starmer. For Liberal Democrat leader Jo Swinson, the loss of her constituency seat compelled her to resign as well, triggering a leadership election, which was won by Ed Davey. The party's leader in Wales, Jane Dodds, was also unseated. For the SNP leader, Nicola Sturgeon, her party's landslide victory in Scotland led to renewed calls for a second independence referendum. In Northern Ireland, nationalist MPs outnumbered unionist ones for the first time, although the unionist popular vote remained higher (43.1%). (en)
Οι Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου (2019) πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019 σύμφωνα με τις διατάξεις της «Κοινοβουλευτικής Πράξης για τις Γενικές Εκλογές», δυόμισι χρόνια μετά τις προηγούμενες γενικές εκλογές του 2017. Το Συντηρητικό Κόμμα, έχοντας αποτύχει να αποκτήσει την πλειοψηφία στις γενικές εκλογές 2017, είχε αντιμετωπίσει ένα μακροπρόθεσμο κοινοβουλευτικό αδιέξοδο πάνω στο ζήτημα του Brexit ενώ παράλληλα κυβερνούσε με μειοψηφία εδρών αλλά με την υποστήριξη του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κόμματος. Τον Ιούλιο 2019 ο Μπόρις Τζόνσον εξελέγη ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και έγινε πρωθυπουργός μετά την παραίτηση της Τερέζα Μέι. Ο Τζόνσον δεν κατάφερε να πείσει το Κοινοβούλιο ώστε να εγκριθεί μια αναθεωρημένη συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2019 και επέλεξε να προκηρύξει εκλογές. Η Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε 438-20 υπέρ αυτής της πρότασης του Τζόνσον και η Κοινοβουλευτική Πράξη για τις Γενικές Εκλογές έγινε νόμος του κράτους στις 31 Οκτωβρίου 2019. Ο Τζόνσον χρειαζόταν να αποκτήσει μια πλειοψηφία στις εκλογές ώστε να πετύχει τον βασικό στόχο του και να βγάλει το Ηνωμένο Βασίλειο από την ΕΕ μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2020. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν ένα σταθερό προβάδισμα στο Συντηρητικό Κόμμα έναντι του Εργατικού Κόμματος κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Κατά την διάρκεια των εκλογών, το Συντηρητικό Κόμμα κέρδισε 48 έδρες, κάτι που θεωρήθηκε ως μια σαρωτική νίκη στις εκλογικές περιφέρειες της Αγγλίας όπου το ίδιο κόμμα κέρδισε το 43,6% των συνολικών ψήφων (το μεγαλύτερο ποσοστό που έλαβε κόμμα από το 1979) και 365 έδρες (ο μεγαλύτερος αριθμός εδρών που έλαβε κόμμα από το 1987). Εκτός από την κατοχύρωση της πλειοψηφίας με 345 έδρες από όλη την Αγγλία, το Συντηρητικό Κόμμα κέρδισε 14 έδρες στην Ουαλία. Το Εργατικό Κόμμα είχε μια απώλεια 60 εδρών, χάνοντας σε αρκετές εκλογικές περιφέρειες της Βόρειας Αγγλίας και σε όλη την περιοχή του Μίντλαντς. Οι απώλειες σε έδρες του Εργατικού Κόμματος οδήγησαν τον ηγέτη του Τζέρεμι Κόρμπιν να ανακοινώσει την πρόθεσή του να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος. Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα έλαβε το 11,6% των ψήφων ενώ η ηγέτης του Τζο Σουίνσον υποχρεώθηκε σύμφωνα με τους κανόνες του κόμματος να ανακοινώσει την παραίτησή της εφόσον έχασε την έδρα στο East Dunbartonshire και άφησε το κόμμα μόνο με 11 έδρες. Το Κόμμα των Πράσινων κατέλαβε μια έδρα και είδε μια αύξηση στο ποσοστό των ψήφων. Όπως το 2015 και το 2017, έτσι και τώρα τέσσερα διαφορετικά κόμματα κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στις τέσσερις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας έλαβε 13 έδρες και το 45% την συνολικής ψηφοφορίας στην Σκωτία ενώ στην Ουαλία το σοσιαλ-δημοκρατικό κόμμα Plaid Cymru διατήρησε τις τέσσερις έδρες του χωρίς κάποια σημαντική αλλαγή στο ποσοστό των ψήφων. Στην Βόρεια Ιρλανδία, για πρώτη φορά εκλέχθηκαν περισσότεροι Ιρλανδοό εθνικιστές βουλευτές αντί για Βρετανούς συνδικαλιστές, παρόλο που τα συνδικαλιστικά κόμματα κέρδισαν πάλι τις περισσότερες ψήφους. Το ρεπουμπλικανικό κόμμα της αριστεράς Sinn Féin απέκτησε ξανα τις δυο έδρες που είχε χάσει στις προηγούμενες εκλογές και το Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κόμμα έχασε δυο έδρες ενώ το Σοσιαλ-Δημοκρατικό και το Εργατικό Κόμμα έλαβαν έκαστο τις δυο έδρες που είχαν χάσει στις προηγούμενες εκλογές. Το Κόμμα της Εθνικής Συμμαχίας έλαβε την μια έδρα που είχε χάσει στις προηγούμενες εκλογές και πρόσφερε στα δυο τελευταία κόμματα μια παρουσία στην Βουλή των Αντιπροσώπων. (el)
Las elecciones generales de 2019 en el Reino Unido se celebraron el 12 de diciembre de 2019. El 6 de noviembre de ese año, el presidente del Gobierno británico, Boris Johnson, tras haber sido autorizado para ello por la Cámara de los Comunes y la Cámara de los Lores británicas, y previa deliberación del Consejo de Ministros británico, propuso la disolución del Parlamento británico y la convocatoria de elecciones anticipadas. La reina Isabel II la decretó inmediatamente. Estas elecciones fueron convocadas por el Gobierno británico con el fin de dar una solución a la posible salida del Reino Unido de la Unión Europea, popularmente llamada como Brexit. Dicho proceso fue aprobado por el pueblo británico en un referéndum vinculante celebrado el 23 de junio de 2016, pero permanece bloqueado desde entonces en el Parlamento británico por divergencias de los distintos grupos políticos en cuanto a la futura relación que el Reino Unido debe o no mantener con la Unión Europea. Victoria unionista en Irlanda del Norte y Gales. En Escocia ganan los unionistas (conservadores, laboristas y liberales) por el número de votos, sin embargo los independentistas (Partido Nacional Escocés y Partido Verde Escocés) obtienen la victoria en escaños (debido al sistema electoral uninominal).[cita requerida] Fue la última elección general realizada durante el reinado de Isabel II. (es)
Die Britische Unterhauswahl 2019 fand vorzeitig am 12. Dezember 2019 statt. Gewählt wurden die 650 Abgeordneten des britischen Unterhauses. Nachdem drei Anträge von Premierminister Boris Johnson im September und Oktober 2019 für vorgezogene Neuwahlen nicht die nötige Zweidrittelmehrheit des Fixed-term Parliaments Act im Unterhaus erreicht hatten, brachte er den Gesetzesvorschlag Early Parliamentary General Election Bill ein, am 12. Dezember 2019 wählen zu lassen. Dieses Gesetz wurde am 29. Oktober 2019 vom Unterhaus beschlossen. Das Oberhaus stimmte am 30. Oktober ohne Änderungen zu, anschließend wurde der Royal Assent erteilt. In der Nacht vom 5. zum 6. November 2019 wurde das bestehende Unterhaus aufgelöst. Im Ergebnis konnte die Conservative Party unter Johnson ihre größte Mehrheit seit den 1980er-Jahren im Unterhaus gewinnen, während die Labour Party unter Jeremy Corbyn ein historisch schlechtes Wahlergebnis einfuhr. Zwar konnten die eindeutig als pro-europäisch auftretenden Liberal Democrats auf Kosten von Labour am meisten an prozentualen Stimmenanteilen dazugewinnen, verloren aber dennoch im Vergleich zur letzten Wahl einen Sitz. In Schottland und Nordirland kam es ebenfalls zu deutlichen Verschiebungen und teilweise historischen Ergebnissen: In Schottland erreichte die Scottish National Party über 80 Prozent der für Schottland vergebenen Sitze, weshalb die Parteichefin der SNP Nicola Sturgeon umgehend ein erneutes Referendum über die Unabhängigkeit Schottlands forderte. In Nordirland erhielten die pro-irischen Nationalisten erstmals seit 1921 mehr Sitze als die pro-britischen Unionisten. (de)
2019ko Erresuma Batuko hauteskundeak 2019ko abenduaren 12an izan ziren, ostegunean. Hauteskunde horietan Erresuma Batuko Komunen Ganberaren 58. legealdiko 650 parlamentariak (MP deituak) hautatu ziren, "first-past-the-post" bozkatze-sistema erabiliz, Erresuma Batua osatzen duten lau herrialdeetan. 2017ko hauteskundeetan, Alderdi Kontserbadoreak ez zuen gehiengorik lortu, eta ondorioz gutxiengoan gobernatu zuen bi urtez Alderdi Demokratiko Unionistaren sostenguarekin; eta arazoak izan zituen Brexita gauzatzeko proposamenak eta legeak parlamentutik igarotzeko. Egoera estu horrek Theresa May aurreko Lehen Ministroaren dimisioa eragin zuen. 2019ko uztailean, Mayren dimisioaren ondoren, Boris Johnson hautatu zuten Alderdi Kontserbadorearen buruzagi, eta Lehen Ministro bihurtu zen jarraian. Johnsonek ez zuen lortu parlamentuak haren Brexit akordio berria onartzea urri amaieran, eta hauteskunde orokorretara deitu zuen blokeoa gainditzeko asmoarekin. Komunen Ganberak hauteskunde deiaren alde 480-20 bozkatu zuen, eta hauteskundeen data abenduaren 12an ezarri zen. Inkestek laboristekiko alde handia eman zieten kontserbadoreei hauteskunde kanpaina osoan zehar. Hauteskunde egunean, Alderdi Kontserbadoreak 80 eserlekutako gehiengoa eskuratu zuen. Kontserbadoreek 48 ordezkari irabazi zituzten aurreko hauteskundeekiko, eta botoen %43,6 lortu zuten, edozein alderdiren ehunekorik handiena 1979tik. Kontserbadoreen garaipen berrietako asko laboristen "horma gorrian" izan ziren, historikoki Alderdi Laboristaren alde egin zuten Ingalaterra iparraldeko barrutietan. Izan ere, Alderdi Laboristak 202 ordezkari bakarrik lortu zituen, 1935etik lortutako kopururik txikiena. Eskoziako Alderdi Nazionalak (SNP) 13 eserleku egin zuen gora, eta Eskoziako botoen %45 bereganatu zuen, Eskoziako 59 eserlekuetatik 48 eskuratuz. Liberal Demokratek aurreko hauteskundeetako sostengua hobetzea lortu zuten arren (%11,6), ordezkari bat gutxiago lortu zuten (11 eserleku), eta alderdiaren buruzagia (Jo Swinson) parlamentutik kanpo geratu zen. Ipar Irlandan, Alderdi Demokratiko Unionista (DUP) alderdi handiena izaten jarraitu zuen, baina 2 eserleku galdu zituen, eta SDLP eta Aliantza Alderdia Ganberara itzultzea lortu zuten, 2017an parlamentutik kanpo geratu ondoren. Hauteskunde emaitzek Erresuma Batua 2020ko urtarrilaren 31n Europar Batasunetik ateratzea ahalbidetu zioten Johnsoni. Alderdi Laboristaren porrotak Jeremy Corbynen dimisioa eragin zuen; eta Jo Swinson Liberal Demokraten buruzagia Komunen Ganberatik kanpo geratu zenez dimisioa aurkeztu zuen ere. Eskozian, bestalde, SNPren garaipenak bigarren independentzia erreferendum baterako aldarrikapena indartu zuen. Hauteskunde hauetan, lehenengoz , errepublikanoek unionistek baino ordezkari gehiago lortu zituzten Ipar Irlandan (8 errepublikano eta 7 unionista). (eu)
Les élections générales britanniques de 2019 ont lieu le 12 décembre 2019 afin de renouveler pour cinq ans les 650 membres de la Chambre des communes du Royaume-Uni. Ces élections ont lieu de manière anticipée du fait de l'incapacité des Premiers ministres Theresa May puis Boris Johnson à faire voter leur accord de retrait du Royaume-Uni de l'Union européenne par le Parlement britannique. Le Parti conservateur du chef du gouvernement sortant, Boris Johnson, passe d'une majorité relative des sièges à une importante majorité absolue, obtenant ses meilleurs résultats depuis 1987. Le Parti travailliste, partisan de l'organisation d'un second référendum sur la question de l'UE, recueille un nombre de sièges historiquement faible, deux ans après le succès de la première campagne menée par son dirigeant, Jeremy Corbyn. Du côté des autres formations, les Libéraux-démocrates, qui faisaient campagne sur la promesse de l'annulation du Brexit, n'obtiennent pas un résultat à la hauteur de leurs espérances, tandis que le Parti national écossais conforte son hégémonie en Écosse. Jeremy Corbyn et Jo Swinson prennent acte des résultats de ces élections en abandonnant la direction de leurs partis respectifs. Les résultats du scrutin permettent à Boris Johnson d'entreprendre la sortie du Royaume-Uni de l'Union européenne dans les mois suivant les élections, sans devoir s'engager dans un nouveau bras de fer avec le Parlement. La sortie est effective le 31 janvier 2020. (fr)
Reáchtáladh Olltoghchán na Ríochta Aontaithe, 2019 sa Ríocht Aontaithe ar 12ú Mhí na Nollag 2019. Cuireadh an reachtaíocht maidir le holltoghchán a cheadú sa Bhreatain i mí na Nollag faoi bhráid Theach na dTiarnaí ar 30 Deireadh Fómhair 2019. Bhí tromlach glan tugtha ag pobal na Breataine do Pháirtí Caomhach an Phríomh-Aire Boris Johnson. Os cionn 360 suíochán a bhuaigh na Tóraithe san olltoghchán - gaisce nach ndearnadh ón mbliain 1987. Bhí Jeremy Corbyn agus Páirtí an Lucht Oibre cloíte. Ach bhí gaoth úr faoi sheolta Pháirtí Náisiúnta na hAlban a bhuaigh beagnach 50 suíochán. Éileoidh Nicola Sturgeon an dara reifreann ar neamhspleáchas na hAlban. Den chéad uair riamh sa Tuaisceart, bhí níos mó suíochán ag náisiúnaithe ná aontachtaithe. Dúirt an Príomh-Aire caithréimeach, Boris Johnson, go raibh sainordú láidir tugtha ag an bpobal dó "Breatimeacht" a chur i gcrích. Rinne Leo Varadkar comhghairdeachas le Boris Johnson as ollbhua na dTóraithe. (ga)
Pemilihan umum Britania Raya 2019 diselenggarakan pada tanggal 12 Desember 2019. Pemilihan ini diselenggarakan berdasarkan ketentuan , dua setengah tahun setelah pemilihan umum pada Juni 2017. Ini merupakan pemilihan umum kedelapan belas Britania Raya pada masa pemerintahan Ratu Elizabeth II. Pemilu yang dini ini dipicu setelah periode kebuntuan parlemen tentang bagaimana kelanjutan Brexit, sebuah isu yang mendominasi kampanye. Partai Konservatif berjanji untuk "menyelesaikan Brexit" dengan kesepakatan Brexit dari Perdana Menteri Boris Johnson, sementara Partai Buruh, yang dipimpin oleh Jeremy Corbyn, berkampanye pada program peningkatan pengeluaran publik yang besar dan nasionalisasi, serta referendum Brexit kedua. Partai Liberal Demokrat di bawah berjanji untuk membatalkan Brexit, seperti halnya Partai Nasional Skotlandia yang dipimpin oleh Nicola Sturgeon, yang juga fokus pada referendum kemerdekaan Skotlandia kedua. Exit poll berbagai lembaga penyiaran memperkirakan Partai Konservatif meraih 368 kursi di Dewan Rakyat (House of Commons), 86 kursi lebih besar dibandingkan Partai Buruh dengan 191 kursi. Jeremy Corbyn mengumumkan bahwa ia akan mengundurkan dirinya sebagai Ketua Partai Buruh sebagai respons atas hasil pemilihan Partai Buruh terburuk sejak 1935. Swinson menjadi pemimpin partai besar pertama yang gagal terpilih kembali sejak pada tahun 1945 dan memutuskan untuk mengundurkan diri sebagai ketua partai. Di Wales, Partai Buruh kehilangan 7 kursi tetapi tetap menjadi partai terbesar. Di Skotlandia, SNP mengalami kenaikan suara yang signifikan, memenangkan 48 dari 59 kursi parlemen. Di Irlandia Utara, DUP mengalami penurunan jumlah kursi, sedangkan SDLP dan kembali duduk di House of Commons. Sementara itu, perolehan kursi dan Sinn Féin tidak mengalami perubahan pasca-pemilu. Partai Brexit, yang mengalami kenaikan suara di Pemilihan umum Parlemen Eropa 2019, gagal untuk mendapatkan kursi di pemilu ini. (in)
2019년 영국 총선은 2019년 12월 12일 치러진 영국의 국회의원 선거이다. 2017년 총선에서 과반 확보에 실패한 보수당은 민주통일당의 신임과 보완으로 소수정부를 이끌어 나가고 있었으나 주요 정책 표결에서 야당에게 계속 지게 되었다. 결국 보리스 존슨은 조기총선의 실시를 위해 법안을 상정, 통과되어 조기총선이 실시되었다. 주요 참여 정당으로는 보수당, 노동당, 스코틀랜드 국민당, 자유민주당이 있다. 2019년 7월, 테레사 메이의 사임 이후 보리스 존슨은 보수당의 당수로 선출되어 총리로 임명되었다. 의회가 10월 말까지 보완된 탈퇴 협약을 비준하지 않자, 존슨은 조기총선을 결정하였다. 하원은 2019 조기총선에관한법률을 찬성 438, 반대 20으로써 가결시켰고, 2019년 12월 12일을 총선일로 결정하였다. 존슨은 영국을 유럽연합으로부터 탈퇴시킨다는 주요 공약을 실현시키기 위해 과반의석의 확보가 필요했다. 여론조사 결과, 선거운동 기간 내내 보수당이 노동당에 오차범위 이상의 우위를 점했다. 선거 결과 보수당은 1987년 이래 가장 큰 승리를 이뤄내어 80석 차로 과반을 이뤄냈고, 48석의 신규의석과 총 유효투표의 43.6%를 득표하였다(1979년 이래 가장 큰 득표율이었다). 노동당은 그에 반해 실적이 좋지 못했다. 총 60석을 잃었고 득표율은 32.1%였다. 자유민주당은 득표율이 11.6%로 올랐으나, 의석 수로는 1석을 잃었다. (ko)
2019年イギリス総選挙（2019ねんイギリスそうせんきょ、英語: United Kingdom general election, 2019）は、2019年12月12日にイギリスで行われた議会（庶民院）議員の総選挙である。 2011年に制定された議会任期固定法により、次回の総選挙は当初2022年6月8日に実施されることになっていたが、ボリス・ジョンソン首相がイギリスの欧州連合離脱を推進するために解散総選挙を実施する動議や法案を提出し続け、4度目にようやく実施が決定した。12月に総選挙を行うのは1923年以来96年ぶりである。これがエリザベス2世女王の在位下で行われた最後の総選挙となった。 (ja)
Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2019 roku – przedterminowe wybory do Izby Gmin Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, które zostały przeprowadzone 12 grudnia; w ich wyniku rządząca Partia Konserwatywna odzyskała w Izbie Gmin większość bezwzględną (365 na 650 mandatów), którą utraciła w 2017 roku. (pl)
Le elezioni generali nel Regno Unito del 2019 si sono tenute il 12 dicembre per il rinnovo della Camera dei comuni; hanno avuto luogo in anticipo rispetto alla scadenza naturale della legislatura, apertasi dopo le elezioni generali del 2017. Il periodo precedente alle elezioni è stato segnato da uno stallo politico in Parlamento riguardo al modo di realizzare la cosiddetta "Brexit", ovvero l'uscita dall'Unione europea della Gran Bretagna a seguito del referendum del giugno 2016 in occasione del quale gli elettori britannici si erano espressi in tal senso. La Brexit è dunque diventata il tema principale della campagna elettorale. I Conservatori hanno promesso un'uscita effettiva dall'Unione secondo il elaborato dal Primo ministro in carica Boris Johnson, mentre il Partito Laburista, guidato da Jeremy Corbyn, ha proposto un piano di aumento della spesa pubblica e di nazionalizzazioni, oltre alla riproposizione di un nuovo referendum sulla Brexit. I Liberal Democratici di Jo Swinson hanno proposto di cancellare gli effetti del referendum sulla Brexit, come anche il Partito Nazionale Scozzese di Nicola Sturgeon, la quale ha concentrato la sua campagna elettorale sulla proposta di un secondo referendum sulla sua indipendenza. In attesa dei risultati ufficiali, gli exit poll dei principali canali televisivi britannici hanno preannunciato una larga vittoria del Partito Conservatore, che dovrebbe essersi aggiudicato una maggioranza di 86 seggi (guadagnandone 50 rispetto al Parlamento precedente), mentre ad essere uscito nettamente sconfitto dalle elezioni dovrebbe essere il Partito Laburista di Corbyn, che avrebbe perso 71 seggi. Corbyn ha successivamente annunciato che si dimetterà dalla carica di leader del Partito Laburista dopo "un periodo di riflessione", a seguito di una sconfitta che segnerebbe il peggior risultato per il Labour dal 1935. Un'altra "vittima" di queste elezioni è stata la leader dei Liberal Democratici, Jo Swinson, la quale non è riuscita a farsi rieleggere nel collegio in cui era candidata (non accadeva dal 1945, quando il capo del Partito Liberale non riuscì a farsi rieleggere). Nel Galles il Labour è riuscito a mantenere la maggioranza, tuttavia ha perso 7 seggi. In Scozia il Partito Nazionale Scozzese si è riconfermato come forza politica principale aumentando la sua presenza in Parlamento, passando da 35 a 48 seggi. Nell'Irlanda del Nord sia il Partito Unionista Democratico che il Sinn Féin sono arretrati a tutto vantaggio del Partito Social Democratico e Laburista e del Partito dell'Alleanza dell'Irlanda del Nord (i quali sono ritornati ad avere dei propri rappresentanti nel Parlamento). Il risultato in Irlanda del Nord è storico, perché è la prima volta che i partiti unionisti hanno preso meno voti dei partiti nazionalisti. (it)
De Britse Lagerhuisverkiezingen van 2019 werden gehouden op 12 december 2019. In alle 650 kiesdistricten van het Verenigd Koninkrijk werd één lid gekozen voor het Lagerhuis van het Britse parlement. De verkiezingen vonden plaats volgens het first-past-the-post principe: in elk district krijgt de kandidaat met de meeste stemmen de zetel. Het ging om tussentijdse verkiezingen die werden uitgeschreven toen regering en Lagerhuis geen overeenstemming konden bereiken over het Britse vertrek uit de Europese Unie (Brexit). De relatie met de Europese Unie was volgens de kiezers ook het belangrijkste thema. Dit maakte de verkiezingen bijzonder omdat de mening van kiezers over Brexit ertoe kon leiden dat ze op andere partijen zouden stemmen dan gebruikelijk. De verkiezingen leverden een flinke winst op voor de Conservatieven, die met 365 van de 650 zetels een ruime meerderheid veroverden. De Conservatieven behaalden daardoor het beste verkiezingsresultaat sinds 1987. Ook de Scottish National Party behaalde winst; Labour verloor 60 zetels. De Conservatieven behaalden vooral winst in traditioneel Labour stemmende districten in Noord-Engeland en Wales, waar de kiezers in 2016 bij het referendum over het lidmaatschap van de EU vóór vertrek uit de EU hadden gestemd. In Noord-Ierland werden voor het eerst meer nationalistische dan unionistische afgevaardigden gekozen. (nl)
As eleições gerais no Reino Unido em 2019 foi o pleito que elegeu o 58.º Parlamento do Reino Unido, acontecendo em 12 de dezembro de 2019. Cada um dos 650 distritos eleitorais elegeu um parlamentar (MP) à Câmara dos Comuns, a câmara baixa do Parlamento Britânico. A eleição, que só precisava ser realizada em 2022, foi convocada antecipadamente após decisão dos maiores partidos do país. Durante toda a campanha, o Partido Conservador, liderado pelo incumbente primeiro-ministro Boris Johnson, apareceu com vantagem em primeiro lugar em praticamente todas as pesquisas de opinião. No dia da eleição, os Conservadores conquistaram 48 novos assentos, garantindo maioria absoluta no Parlamento, enquanto os Trabalhistas tiveram uma das suas piores performances eleitorais em décadas. Nessa eleição, a economia e, principalmente, o Brexit foram temas centrais na campanha de todos os partidos envolvidos. (pt)
Досрочные Парламентские выборы в Великобритании 2019 года прошли 12 декабря. По их итогам консерваторы получили 365 мест, в последний раз такое количество мест партия получила 32 года назад, во время премьерства Маргарет Тэтчер. Лейбористы получили 202 места, что является самым худшим результатом партии с 1935 года. (ru)
Parlamentsvalet i Storbritannien 2019 hölls torsdagen 12 december 2019 för att utse 650 platser i det brittiska underhuset. Valet skedde som brukligt i form av majoritetsval i enmansvalkretsar. Valet var det första som hölls i december sedan 1923. Beslutet om ett nyval fattades i underhuset den 29 oktober 2019 då 438 ledamöter röstade för och endast 20 röstade emot. (sv)
Парламентські вибори у Великій Британії 2019 — дострокові вибори до Палати громад у Великій Британії, що відбулися 12 грудня 2019. (uk)
2019年英國大選（英語：2019 United Kingdom general election）於該年12月12日舉行，並選出下議院全部650名議員，以決定來屆的執政黨和首相。原本根據《英國定期國會法》，此選舉計劃在2022年5月5日（星期五）或之前舉行；但是隨著2017年產生了懸峙議會，保守黨之後又下降至298席次，使得提前選舉的機會更大。最終英國國會以立法方式訂立了提前大選的法令。保守黨未能在2017年大選中獲得多數席位，但在北愛爾蘭民主聯盟黨（DUP）的信任供給下以少數派執政的同時，議會面臨著長期的英國脫歐僵局。鲍里斯·约翰逊成功在此次大選帶領保守黨贏得過半的365席，得以繼續執政。其得到席次亦使保守黨創下1987年大選後新高；工党僅得202席，亦是1935年大選後新低。此次大選亦是英女王伊莉莎白二世於2022年逝世前的最後一次全國性選舉。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:lastElection

12 (xsd:integer)
35 (xsd:integer)
262 (xsd:integer)
317 (xsd:integer)

dbp:leaderSince

2014-11-14 (xsd:date)
2015-09-12 (xsd:date)
2019-07-22 (xsd:date)
2019-07-23 (xsd:date)

dbp:opinionPolls

Opinion polling for the 2019 United Kingdom general election (en)

dbp:previousMps

List of MPs elected in the 2017 United Kingdom general election (en)

dbp:seats

11 (xsd:integer)
48 (xsd:integer)
202 (xsd:integer)
365 (xsd:integer)

dbp:swing

0.800000 (xsd:double)
1.200000 (xsd:double)
4.200000 (xsd:double)
7.900000 (xsd:double)

dcterms:subject

rdfs:comment

تم إجراء الانتخابات العامة في المملكة المتحدة بتاريخ 12 كانون الأول / ديسمبر 2019. وذلك بموجب لعام 2019 وذلك بعد عامين ونصف من الانتخابات العامة التي تمت في حزيران / يونيو 2017 (ar)
2019年イギリス総選挙（2019ねんイギリスそうせんきょ、英語: United Kingdom general election, 2019）は、2019年12月12日にイギリスで行われた議会（庶民院）議員の総選挙である。 2011年に制定された議会任期固定法により、次回の総選挙は当初2022年6月8日に実施されることになっていたが、ボリス・ジョンソン首相がイギリスの欧州連合離脱を推進するために解散総選挙を実施する動議や法案を提出し続け、4度目にようやく実施が決定した。12月に総選挙を行うのは1923年以来96年ぶりである。これがエリザベス2世女王の在位下で行われた最後の総選挙となった。 (ja)
Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2019 roku – przedterminowe wybory do Izby Gmin Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, które zostały przeprowadzone 12 grudnia; w ich wyniku rządząca Partia Konserwatywna odzyskała w Izbie Gmin większość bezwzględną (365 na 650 mandatów), którą utraciła w 2017 roku. (pl)
Досрочные Парламентские выборы в Великобритании 2019 года прошли 12 декабря. По их итогам консерваторы получили 365 мест, в последний раз такое количество мест партия получила 32 года назад, во время премьерства Маргарет Тэтчер. Лейбористы получили 202 места, что является самым худшим результатом партии с 1935 года. (ru)
Parlamentsvalet i Storbritannien 2019 hölls torsdagen 12 december 2019 för att utse 650 platser i det brittiska underhuset. Valet skedde som brukligt i form av majoritetsval i enmansvalkretsar. Valet var det första som hölls i december sedan 1923. Beslutet om ett nyval fattades i underhuset den 29 oktober 2019 då 438 ledamöter röstade för och endast 20 röstade emot. (sv)
Парламентські вибори у Великій Британії 2019 — дострокові вибори до Палати громад у Великій Британії, що відбулися 12 грудня 2019. (uk)
2019年英國大選（英語：2019 United Kingdom general election）於該年12月12日舉行，並選出下議院全部650名議員，以決定來屆的執政黨和首相。原本根據《英國定期國會法》，此選舉計劃在2022年5月5日（星期五）或之前舉行；但是隨著2017年產生了懸峙議會，保守黨之後又下降至298席次，使得提前選舉的機會更大。最終英國國會以立法方式訂立了提前大選的法令。保守黨未能在2017年大選中獲得多數席位，但在北愛爾蘭民主聯盟黨（DUP）的信任供給下以少數派執政的同時，議會面臨著長期的英國脫歐僵局。鲍里斯·约翰逊成功在此次大選帶領保守黨贏得過半的365席，得以繼續執政。其得到席次亦使保守黨創下1987年大選後新高；工党僅得202席，亦是1935年大選後新低。此次大選亦是英女王伊莉莎白二世於2022年逝世前的最後一次全國性選舉。 (zh)
Les eleccions generals britàniques del 2019 es van celebrar el 12 desembre de 2019, per tal de triar els 650 diputats de la Cambra dels Comuns del Regne Unit, dos anys i mig després de les eleccions generals del 2017. (ca)
Všeobecné volby ve Spojeném království byly předčasné volby do Dolní sněmovny (dolní komory) parlamentu Spojeného království, které se konaly 12. prosince 2019. Předchozí (rovněž předčasné) volby se konaly v červnu roku 2017. (cs)
The 2019 United Kingdom general election was held on Thursday, 12 December 2019. It resulted in the Conservative Party receiving a landslide majority of 80 seats. The Conservatives made a net gain of 48 seats and won 43.6% of the popular vote – the highest percentage for any party since 1979. (en)
Οι Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου (2019) πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019 σύμφωνα με τις διατάξεις της «Κοινοβουλευτικής Πράξης για τις Γενικές Εκλογές», δυόμισι χρόνια μετά τις προηγούμενες γενικές εκλογές του 2017. (el)
Die Britische Unterhauswahl 2019 fand vorzeitig am 12. Dezember 2019 statt. Gewählt wurden die 650 Abgeordneten des britischen Unterhauses. Nachdem drei Anträge von Premierminister Boris Johnson im September und Oktober 2019 für vorgezogene Neuwahlen nicht die nötige Zweidrittelmehrheit des Fixed-term Parliaments Act im Unterhaus erreicht hatten, brachte er den Gesetzesvorschlag Early Parliamentary General Election Bill ein, am 12. Dezember 2019 wählen zu lassen. Dieses Gesetz wurde am 29. Oktober 2019 vom Unterhaus beschlossen. (de)
Las elecciones generales de 2019 en el Reino Unido se celebraron el 12 de diciembre de 2019. El 6 de noviembre de ese año, el presidente del Gobierno británico, Boris Johnson, tras haber sido autorizado para ello por la Cámara de los Comunes y la Cámara de los Lores británicas, y previa deliberación del Consejo de Ministros británico, propuso la disolución del Parlamento británico y la convocatoria de elecciones anticipadas. La reina Isabel II la decretó inmediatamente. Fue la última elección general realizada durante el reinado de Isabel II. (es)
2019ko Erresuma Batuko hauteskundeak 2019ko abenduaren 12an izan ziren, ostegunean. Hauteskunde horietan Erresuma Batuko Komunen Ganberaren 58. legealdiko 650 parlamentariak (MP deituak) hautatu ziren, "first-past-the-post" bozkatze-sistema erabiliz, Erresuma Batua osatzen duten lau herrialdeetan. (eu)
Reáchtáladh Olltoghchán na Ríochta Aontaithe, 2019 sa Ríocht Aontaithe ar 12ú Mhí na Nollag 2019. Cuireadh an reachtaíocht maidir le holltoghchán a cheadú sa Bhreatain i mí na Nollag faoi bhráid Theach na dTiarnaí ar 30 Deireadh Fómhair 2019. Bhí tromlach glan tugtha ag pobal na Breataine do Pháirtí Caomhach an Phríomh-Aire Boris Johnson. Os cionn 360 suíochán a bhuaigh na Tóraithe san olltoghchán - gaisce nach ndearnadh ón mbliain 1987. Den chéad uair riamh sa Tuaisceart, bhí níos mó suíochán ag náisiúnaithe ná aontachtaithe. (ga)
Les élections générales britanniques de 2019 ont lieu le 12 décembre 2019 afin de renouveler pour cinq ans les 650 membres de la Chambre des communes du Royaume-Uni. Ces élections ont lieu de manière anticipée du fait de l'incapacité des Premiers ministres Theresa May puis Boris Johnson à faire voter leur accord de retrait du Royaume-Uni de l'Union européenne par le Parlement britannique. (fr)
Pemilihan umum Britania Raya 2019 diselenggarakan pada tanggal 12 Desember 2019. Pemilihan ini diselenggarakan berdasarkan ketentuan , dua setengah tahun setelah pemilihan umum pada Juni 2017. Ini merupakan pemilihan umum kedelapan belas Britania Raya pada masa pemerintahan Ratu Elizabeth II. (in)
2019년 영국 총선은 2019년 12월 12일 치러진 영국의 국회의원 선거이다. 2017년 총선에서 과반 확보에 실패한 보수당은 민주통일당의 신임과 보완으로 소수정부를 이끌어 나가고 있었으나 주요 정책 표결에서 야당에게 계속 지게 되었다. 결국 보리스 존슨은 조기총선의 실시를 위해 법안을 상정, 통과되어 조기총선이 실시되었다. 주요 참여 정당으로는 보수당, 노동당, 스코틀랜드 국민당, 자유민주당이 있다. 2019년 7월, 테레사 메이의 사임 이후 보리스 존슨은 보수당의 당수로 선출되어 총리로 임명되었다. 의회가 10월 말까지 보완된 탈퇴 협약을 비준하지 않자, 존슨은 조기총선을 결정하였다. 하원은 2019 조기총선에관한법률을 찬성 438, 반대 20으로써 가결시켰고, 2019년 12월 12일을 총선일로 결정하였다. 존슨은 영국을 유럽연합으로부터 탈퇴시킨다는 주요 공약을 실현시키기 위해 과반의석의 확보가 필요했다. 여론조사 결과, 선거운동 기간 내내 보수당이 노동당에 오차범위 이상의 우위를 점했다. (ko)
Le elezioni generali nel Regno Unito del 2019 si sono tenute il 12 dicembre per il rinnovo della Camera dei comuni; hanno avuto luogo in anticipo rispetto alla scadenza naturale della legislatura, apertasi dopo le elezioni generali del 2017. (it)
De Britse Lagerhuisverkiezingen van 2019 werden gehouden op 12 december 2019. In alle 650 kiesdistricten van het Verenigd Koninkrijk werd één lid gekozen voor het Lagerhuis van het Britse parlement. De verkiezingen vonden plaats volgens het first-past-the-post principe: in elk district krijgt de kandidaat met de meeste stemmen de zetel. (nl)
As eleições gerais no Reino Unido em 2019 foi o pleito que elegeu o 58.º Parlamento do Reino Unido, acontecendo em 12 de dezembro de 2019. Cada um dos 650 distritos eleitorais elegeu um parlamentar (MP) à Câmara dos Comuns, a câmara baixa do Parlamento Britânico. A eleição, que só precisava ser realizada em 2022, foi convocada antecipadamente após decisão dos maiores partidos do país. (pt)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageRedirects of