| dbo:abstract |
Un emblema és una imatge pictòrica, sigui abstracta o figurativa, que representa un concepte --una veritat o una al·legoria--, una persona, com un rei o un sant, o una entitat (pública o privada: un parlament, un partit polític, un institut de recerca...). En el darrer cas, quan l'entitat és una empresa comercial hom acostuma d'anemenar l'emblema logotip, terme que també s'usa a voltes, abusivament, per a designar tota mena d'emblemes. (ca) اللافتة عبارة عن صورة أو علامة مميزة للدلالة على شيء معين. قد تكون لغرض الإرشاد أو الإعلان أو أغراض أخرى على حسب المكان الموضوعة فيه. وقد تكون مكتوبة أو مُصَوَّرَة أو الاثنين معاً. (ar) Als Emblem wird eine Kunstform bezeichnet, deren Ursprung auf die Humanisten der Renaissance zurückgeht. In diesen Werken, meist in Buchform veröffentlicht, waren Bilder und Texte auf besondere Weise miteinander verbunden. Die drei Teile eines Emblems bezogen sich aufeinander und ermöglichten es, den verborgenen Sinn hinter dem oft rätselhaften ersten Eindruck zu erkennen. Das Substantiv emblema (griechisch ἔμβλημα) stand im Lateinischen und im Altgriechischen für verschiedene an- oder eingesetzte Teile, d. h. Mosaike und Intarsien, Metallverzierungen, später aber im übertragenen Sinn auch für entlehnte und an anderer Stelle eingefügte Bild- oder Textelemente. Embleme vermittelten in attraktiver, graphisch-literarischer Form Verhaltensnormen und Lebensweisheiten. Durch ihre weite Verbreitung hatten sie Auswirkungen auf viele Bereiche der europäischen Kultur. Als Blütezeit der Embleme gelten das 16. und 17. Jahrhundert. Die hier beschriebene kunsthistorische Bedeutung der Begriffe Emblem und Emblematik entspricht nicht genau der gegenwärtigen umgangssprachlichen Begriffsverwendung. Der aktuelle Duden definiert Emblem als „Kennzeichen, Hoheitszeichen; Sinnbild“ und Emblematik als „sinnbildliche Darstellung; Emblemforschung“. Die heutige Wissenschaftsdisziplin der Emblematik beschäftigt sich nicht nur mit Emblemen, sondern auch mit verwandten, aber eigenständigen Formen wie Imprese und Titulus, die sich sowohl formal als auch hinsichtlich ihrer Entstehung und Entwicklung von den ursprünglich unbedingt dreiteiligen Emblemen unterschieden. (de) Emblemo estas figuro, kiu konvencie reprezentas abstraktan aŭ konkretan ideon, do speco de bilda simbolo. Laŭ Francisko Azorín, emblemo estas Figuro, bildo reprezentanta simbole econ aŭ aĵon. Li indikas etimologion el greka emblema, el emballo (enmeti), kaj de tie venas la latina emblema. (eo) Entre los siglos XV y XVIII se denominó emblema (también empresa, jeroglífico o divisa) del griego ἔμβλημα (émblema), compuesto del prefijo ἐν (en) y βάλλω (poner), que significa "lo que está puesto dentro o encerrado", a una imagen enigmática provista de una frase o leyenda que ayudaba a descifrar un oculto sentido moral que se recogía más abajo en verso o prosa. (es) An emblem is an abstract or representational pictorial image that represents a concept, like a moral truth, or an allegory, or a person, like a king or saint. (en) L’emblème (nom masculin) est un idéogramme, une couleur, une forme, un animal ou autre signe conventionnel de valeur symbolique, destiné à représenter une idée, un être physique ou moral. Il permet d'exprimer (par exemple par le dessin) une idée abstraite, telle l'appartenance à un groupe, une idéologie politique ou religieuse, ou encore un métier. En Europe, à la fin du XIVe siècle est apparue une « nouvelle emblématique » qui au-delà des armoiries et sceaux a développé l'usage de mots ou de phrases courtes sous forme de devises, qui deviendront seuls ou en association avec la partie graphique des signes de reconnaissance. (fr) Emblema (in greco antico: ἔμβλημα, émblema, dal greco antico: ἐμβάλλω, embállo, «ciò che è messo dentro») è una rappresentazione simbolica adottata per raffigurare un'idea della quale esprima proprietà particolari ed essenziali; di solito è accompagnata da qualche parola (un verso, un motto o una sentenza) che ne chiarisce meglio il significato. (it) エンブレム、エムブレム（英: emblem）とは、道徳的真理や寓意といった概念を要約する、あるいは王・聖人といった人物を表す、抽象的あるいは具象的な画像のこと。 (ja) 엠블럼(emblem) 은 도덕적 진리, 우의(寓意) 같은 개념을 요약하거나, 왕, 성인 같은 인물을 나타내는 추상적 또는 구상적인 이미지이다. (ko) Een emblema (meervoud: emblemata), embleem of zinnebeeld is een kleine afbeelding die een betekenis in zich heeft, met daarbij een korte kernachtige spreuk, zoals een spreekwoord en een kort gedicht. Het woord emblema is Grieks en betekent mozaïekversiering. Emblemata werden meestal gebundeld in emblemataboeken, welke populair waren van de zestiende tot en met de achttiende eeuw. De afbeelding is een vaak letterlijke verbeelding van de spreuk. Een typisch embleem bestond uit 3 delen, een motto, een afbeelding (pictura) en een onderschrift (subscriptio). De lezer moest deze drie combineren om de bedoeling van het embleem te doorgronden. Er zijn veel verschillende soorten spreuken die een afbeelding vergezelden, onderwijzend, politiek, religieus of over de liefde. De eerste embleembundel, het Emblematum liber van Andrea Alciato, verscheen in 1531 in Italië met moralistische teksten op allerlei gebied. In die tijd werden de motto’s en onderschriften in het Latijn geschreven, maar toen het genre zich over West-Europa verspreidde kwamen daar andere talen bij. (nl) Emblemat (gr. ἔμβλημα „wypukła dekoracja”) – kompozycja literacko-obrazowa, gatunek powstały w XVI wieku. Na dojrzałą postać emblematu (druga poł. XVI w. i wiek XVII) składały się: * inskrypcja, czyli sentencja, zwana (łac.) lemma lub motto (zazwyczaj ograniczona do 2-5 słów), * obraz, zwany (łac.) imago – czyli rycina przedstawiająca różne wyobrażenia, * subskrypcja, która była zazwyczaj utworem wierszowanym, epigramatem lub tekstem obszerniejszym, wyjaśniającym i rozwijającym sens obrazu i jego związki z lemmą. Celem emblematu było wyszukanie związków pomiędzy słowem a obrazem – przez zestawienie treści motta z treścią imago na zasadzie intrygującej gry znaczeń, enigmatycznego rebusu, a następnie wyjaśnienie ich związku treściowego w subskrypcji. W XVI i XVII wieku popularne były książki zawierające zbiór emblematów. Pierwszą taką książką emblematyczną była wydana w Augsburgu w 1531 Emblematum liber (Książka emblematów), której autorem był Andrea Alciato. W epoce baroku emblemat wpisywał się w znamienne dla tego okresu poszukiwanie wspólnoty sztuk, czego innym przejawem była barokowa opera. W Polsce do najsłynniejszych twórców emblematów należeli Mikołaj Rej, Zbigniew Morsztyn i Stanisław Herakliusz Lubomirski. Najważniejsze polskie zbiory emblematów to: * Mikołaja Reja: Źwierzyniec * Andrzeja Maksymiliana Fredry: Peristromata regum (zbiór napisany po łacinie) * Zbigniewa Morsztyna: Emblemata * Stanisława Herakliusza Lubomirskiego: Adverbia moralia (zbiór napisany po łacinie, do którego ryciny zaprojektował Tylman z Gameren) (pl) Emblem (av grek. emblema "inlagt arbete") är ett märke med en symbolisk funktion. (sv) Эмблема (др.-греч. ἔμ-βλημα — вставленная часть, инкрустация) — условное изображение отвлечённого понятия, идеи в рисунке или пластике, содержание которых не может быть изображено непосредственно, иконически. Поэтому в семиотике эмблему относят к неиконическим, или условным, знакам. В словаре В. И. Даля эмблема трактуется как символ, аллегорическое изображение; представительство, иносказание. Однако в таком определении смешиваются разные по смыслу понятия: аллегория, символ, эмблема. А. Н. Чудинов в Словаре иностранных слов, вошедших в состав русского языка (1910 года), вполне обоснованно поясняет: «эмблема — вещественное изображение какого-нибудь отвлеченного понятия». (ru) Emblema, empresa ou divisa é uma associação de uma imagem pictórica com uma legenda, que representa um conceito ou uma entidade. Sobretudo, entre os séculos XV e XVIII, designaram-se "emblemas", cada um dos conjuntos constituídos por uma imagem enigmática acompanhada por uma frase que ajudavam a decifrar um sentido oculto moral, que era explicado por um texto em verso ou em prosa. A palavra "emblema" vem do termo grego "ἔμβλημα - émblema" - composto do prefixo "ἐν - én" e do verbo "βάλλω - balló" (colocar) - significando "o que está colocado dentro" ou "o que está encerrado". (pt) Ембле́ма (від грец. έμβλημα — вставка, опукла прикраса) — умовне означення певного поняття, ідеї за допомогою зображення. Емблема нерідко розглядається як різновид алегорії, але відрізняється від неї тим, що можлива лише у пластичних мистецтвах. Від символу емблема відрізняється тим, що її означуваний зміст визначений і не підлягає тлумаченню. У вузькому розумінні, емблема — символічне зображення, звичайно з коротким девізом і докладнішим дидактичним текстом, зразок характерного для культури маньєризму і бароко жанру літературно-художньої емблематики. Спеціальні збірники емблем, що метафорично пояснють всілякі богословські, політичні й етико-побутові поняття, користувалися широкою популярністю у 2-й половині 16-18 століть і значно вплинули на літературу, а також образотворче і декоративно-прикладне мистецтво цієї епохи. (uk) |
| rdfs:comment |
Un emblema és una imatge pictòrica, sigui abstracta o figurativa, que representa un concepte --una veritat o una al·legoria--, una persona, com un rei o un sant, o una entitat (pública o privada: un parlament, un partit polític, un institut de recerca...). En el darrer cas, quan l'entitat és una empresa comercial hom acostuma d'anemenar l'emblema logotip, terme que també s'usa a voltes, abusivament, per a designar tota mena d'emblemes. (ca) اللافتة عبارة عن صورة أو علامة مميزة للدلالة على شيء معين. قد تكون لغرض الإرشاد أو الإعلان أو أغراض أخرى على حسب المكان الموضوعة فيه. وقد تكون مكتوبة أو مُصَوَّرَة أو الاثنين معاً. (ar) Emblemo estas figuro, kiu konvencie reprezentas abstraktan aŭ konkretan ideon, do speco de bilda simbolo. Laŭ Francisko Azorín, emblemo estas Figuro, bildo reprezentanta simbole econ aŭ aĵon. Li indikas etimologion el greka emblema, el emballo (enmeti), kaj de tie venas la latina emblema. (eo) Entre los siglos XV y XVIII se denominó emblema (también empresa, jeroglífico o divisa) del griego ἔμβλημα (émblema), compuesto del prefijo ἐν (en) y βάλλω (poner), que significa "lo que está puesto dentro o encerrado", a una imagen enigmática provista de una frase o leyenda que ayudaba a descifrar un oculto sentido moral que se recogía más abajo en verso o prosa. (es) An emblem is an abstract or representational pictorial image that represents a concept, like a moral truth, or an allegory, or a person, like a king or saint. (en) Emblema (in greco antico: ἔμβλημα, émblema, dal greco antico: ἐμβάλλω, embállo, «ciò che è messo dentro») è una rappresentazione simbolica adottata per raffigurare un'idea della quale esprima proprietà particolari ed essenziali; di solito è accompagnata da qualche parola (un verso, un motto o una sentenza) che ne chiarisce meglio il significato. (it) エンブレム、エムブレム（英: emblem）とは、道徳的真理や寓意といった概念を要約する、あるいは王・聖人といった人物を表す、抽象的あるいは具象的な画像のこと。 (ja) 엠블럼(emblem) 은 도덕적 진리, 우의(寓意) 같은 개념을 요약하거나, 왕, 성인 같은 인물을 나타내는 추상적 또는 구상적인 이미지이다. (ko) Emblem (av grek. emblema "inlagt arbete") är ett märke med en symbolisk funktion. (sv) Эмблема (др.-греч. ἔμ-βλημα — вставленная часть, инкрустация) — условное изображение отвлечённого понятия, идеи в рисунке или пластике, содержание которых не может быть изображено непосредственно, иконически. Поэтому в семиотике эмблему относят к неиконическим, или условным, знакам. В словаре В. И. Даля эмблема трактуется как символ, аллегорическое изображение; представительство, иносказание. Однако в таком определении смешиваются разные по смыслу понятия: аллегория, символ, эмблема. А. Н. Чудинов в Словаре иностранных слов, вошедших в состав русского языка (1910 года), вполне обоснованно поясняет: «эмблема — вещественное изображение какого-нибудь отвлеченного понятия». (ru) Emblema, empresa ou divisa é uma associação de uma imagem pictórica com uma legenda, que representa um conceito ou uma entidade. Sobretudo, entre os séculos XV e XVIII, designaram-se "emblemas", cada um dos conjuntos constituídos por uma imagem enigmática acompanhada por uma frase que ajudavam a decifrar um sentido oculto moral, que era explicado por um texto em verso ou em prosa. A palavra "emblema" vem do termo grego "ἔμβλημα - émblema" - composto do prefixo "ἐν - én" e do verbo "βάλλω - balló" (colocar) - significando "o que está colocado dentro" ou "o que está encerrado". (pt) Als Emblem wird eine Kunstform bezeichnet, deren Ursprung auf die Humanisten der Renaissance zurückgeht. In diesen Werken, meist in Buchform veröffentlicht, waren Bilder und Texte auf besondere Weise miteinander verbunden. Die drei Teile eines Emblems bezogen sich aufeinander und ermöglichten es, den verborgenen Sinn hinter dem oft rätselhaften ersten Eindruck zu erkennen. Das Substantiv emblema (griechisch ἔμβλημα) stand im Lateinischen und im Altgriechischen für verschiedene an- oder eingesetzte Teile, d. h. Mosaike und Intarsien, Metallverzierungen, später aber im übertragenen Sinn auch für entlehnte und an anderer Stelle eingefügte Bild- oder Textelemente. Embleme vermittelten in attraktiver, graphisch-literarischer Form Verhaltensnormen und Lebensweisheiten. Durch ihre weite Verbreitu (de) L’emblème (nom masculin) est un idéogramme, une couleur, une forme, un animal ou autre signe conventionnel de valeur symbolique, destiné à représenter une idée, un être physique ou moral. Il permet d'exprimer (par exemple par le dessin) une idée abstraite, telle l'appartenance à un groupe, une idéologie politique ou religieuse, ou encore un métier. (fr) Emblemat (gr. ἔμβλημα „wypukła dekoracja”) – kompozycja literacko-obrazowa, gatunek powstały w XVI wieku. Na dojrzałą postać emblematu (druga poł. XVI w. i wiek XVII) składały się: * inskrypcja, czyli sentencja, zwana (łac.) lemma lub motto (zazwyczaj ograniczona do 2-5 słów), * obraz, zwany (łac.) imago – czyli rycina przedstawiająca różne wyobrażenia, * subskrypcja, która była zazwyczaj utworem wierszowanym, epigramatem lub tekstem obszerniejszym, wyjaśniającym i rozwijającym sens obrazu i jego związki z lemmą. (pl) Een emblema (meervoud: emblemata), embleem of zinnebeeld is een kleine afbeelding die een betekenis in zich heeft, met daarbij een korte kernachtige spreuk, zoals een spreekwoord en een kort gedicht. Het woord emblema is Grieks en betekent mozaïekversiering. Emblemata werden meestal gebundeld in emblemataboeken, welke populair waren van de zestiende tot en met de achttiende eeuw. De afbeelding is een vaak letterlijke verbeelding van de spreuk. Een typisch embleem bestond uit 3 delen, een motto, een afbeelding (pictura) en een onderschrift (subscriptio). De lezer moest deze drie combineren om de bedoeling van het embleem te doorgronden. Er zijn veel verschillende soorten spreuken die een afbeelding vergezelden, onderwijzend, politiek, religieus of over de liefde. De eerste embleembundel, he (nl) Ембле́ма (від грец. έμβλημα — вставка, опукла прикраса) — умовне означення певного поняття, ідеї за допомогою зображення. Емблема нерідко розглядається як різновид алегорії, але відрізняється від неї тим, що можлива лише у пластичних мистецтвах. Від символу емблема відрізняється тим, що її означуваний зміст визначений і не підлягає тлумаченню. (uk) |
.jpg?width=300)
