Infection (original) (raw)

dbo:abstract

Una infecció és la introducció proliferació d'un microorganisme patogen en un organisme hoste (vegetal, animal, …) que hi produeix substàncies tòxiques, que poden resultar perjudicials per al funcionament normal i provocar una malaltia infecciosa. Els agents patògens són bacteris, fongs, protozous, prions, paràsits, viroides o virus. Quan la colonització és produïda per un animal paràsit es parla també d'infestació i de parasitosi. Moltes infeccions són transitòries i l'organisme infectat reeix a combatre la infecció pel mateix sistema immunitari. Altres poden causar danys irreversibles o comprometre la supervivència de l'hoste. En el cas dels mamífers reaccionen a les infeccions amb una resposta innata, sovint amb la inflamació, seguida d'una resposta adaptativa. Per combatre la infecció primer cal una bona prevenció, per a la qual la higiene té un paper primordial, tant per evitar la infecció com per evitar que proliferi dins de l'hoste i es propagui a d'altres. En la lluita contra les infeccions ajuden entre d'altres aigua neta i sabó, els desinfectants i els antisèptics d'ús extern. Al cas d'infeccions greus hi ha medicaments com antibiòtics i antivírics que també poden ajudar a combatre la malaltia. Contra certs patògens, sobretot les infeccions víriques encara no hi ha molts fàrmacs. L'ús exagerat d'antibiòtics tant en medicina humana com en veterinària (sobretot en la ramaderia, per la qual via entren en la xarxa tròfica) per combatre o prevenir d'infeccions bacterianes menors va contribuir a crear bacteris resistents i el desenvolupament d'infeccións nosocomials difícils per combatre. La immensa majoria d'organismes pluricel·lulars són colonitzats en algun grau per espècies exteriors. Alguns d'aquests habiten en una relació simbiòtica o sense conseqüències per l'hoste. Un exemple són les espècies de bacteris anaeròbics que colonitzen el còlon dels mamífers. Un altre exemple són les diferents espècies d'estafilococs existents en la pell dels humans. L'efecte d'una «lluita» de l'organisme infectant que intenta utilitzar els recursos de l'hoste per multiplicar-se a costa d'aquest s'anomena infecció activa. Sovint l'estat de la infecció és simplement qüestió de les circumstàncies. En les condicions adequades, quasi tot organisme pot tornar-se patogen i quasi cap organisme, si està present en petites quantitats i en una àrea ben protegida pel sistema immunitari de l'hoste, pot desenvolupar una infecció comprometedora. Les variables que s'envolten en la producció en un hoste al qual se li ha inoculat un patogen i el resultat final són: 1. * La ruta o via d'entrada del patogen i l'accés a les zones de l'hoste que guanya el patogen. 2. * La virulència intrínseca de l'organisme particular. 3. * La quantitat o càrrega de microorganismes inicialment inoculada. 4. * L'estat immune de l'hoste que està sent colonitzat. (ca)
العدوى هي استعمار كائن حي مضيف من قبل كائن متطفل أجنبي يسعى إلى استخدام موارد الكائن المضيف من أجل مضاعفة الكائن الأجنبي عادة على حساب المضيف، كانتقال البكتريا أوالفيروسات أو الفطريات إلى أنسجة الجسم وانتشارها فيها. (ar)
Λοίμωξη (αγγλ.: infection) ή λοιμώξεις συμβαίνουν όταν παθογόνοι μικροοργανισμοί (λ.χ. μύκητες ή βακτήρια ή παράσιτα) εισέρχονται στο σώμα ενός ζωντανού οργανισμού, ή του ανθρώπινου οργανισμού, πολλαπλασιάζονται, παράγουν τοξίνες και μολύνοντας τα κύτταρά του, του προκαλούν ασθένειες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θανατηφόρες ασθένειες. Έτσι, μία μεταδοτική πάθηση, γνωστή και ως μεταδοτική ασθένεια, προκαλείται ως αποτέλεσμα της λοίμωξης. Οι λοιμώξεις χαρακτηρίζονται από το ζωτικό όργανο που προσβάλλεται σε κάθε περίπτωση. Έτσι διακρίνονται, για παράδειγμα, σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, όταν το προσβαλλόμενο όργανο είναι ο ρινοφάρυγγας ή οι πνεύμονες, λοιμώξεις του ουροποιητικού όταν το προσβαλλόμενο όργανο είναι ουροδόχος κύστη ή οι νεφροί κ.α. Η διάκριση αυτή είναι καθοριστική για το είδος των μικροβίων που προκαλούν τη λοίμωξη, τη βαρύτητα της λοίμωξης και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας. (el)
Eine Infektion (wohl neuzeitliche Sekundärbildung aus lateinisch inficere ‚anstecken‘, ‚vergiften‘; wörtlich ‚hineintun‘) oder Ansteckung ist das (passive) Eindringen von Krankheitserregern in einen Organismus, wo sie verbleiben und sich anschließend vermehren, bei Pflanzen spricht man dabei auch von einem Befall. Der rein mechanische Vorgang, bei dem Infektionserreger mit dem Wirt in Kontakt kommen, wird als Infizierung bezeichnet. Siedelt sich der Infektionserreger nach dem Kontakt nicht im Wirt an, kommt es also zu keiner Haftung des Erregers im Makroorganismus und das Infizierungsgeschehen ist beendet. Konkret handelt es sich bei den Krankheitserregern um pathogene Lebewesen (z. B. Bakterien, Pilze und Parasiten) oder um Moleküle (z. B. Viren, Transposons und Prionen), die zum Überleben einen Wirt benötigen. Krankheiten, die durch Ansteckung mit Krankheitserregern (Pathogenen) verursacht werden, nennt man Infektionskrankheiten. Das unbeabsichtigte Eindringen von Mikroorganismen, Viren, Viroiden und Prionen in ein Nährmedium wird als Kontamination bezeichnet, das absichtliche (aktive) Hineinbringen als Inokulation und das Vorhandensein und Wachstum ohne Virulenz als Besiedlung oder Kolonisation (Beispiel Darmbakterien). Infektionen werden grundlagenwissenschaftlich von der Infektionsbiologie erforscht und von der klinischen Infektiologie behandelt. Die statistische Erfassung von Infektionskrankheiten in einer Population ist ein Teilbereich der Epidemiologie. Als erster wissenschaftlich haltbarer Erklärungsversuch der Lehre von der Ansteckung bzw. mit einer Theorie der Infektion gilt die Schrift De Contagione et contagiosis morbis et eorum curatione libri tres von Girolamo Fracastoro aus dem Jahr 1546. Der Nachweis des Zusammenhangs zwischen einem Infektionserreger und einer Infektionskrankheit wird bis heute durch Überprüfung der Henle-Koch-Postulate erbracht. Wundinfektionen führte Robert Koch 1887 auf ganz bestimmte Bakterien zurück. Der Nachweis eines Erregers oder der Immunreaktion in einem Wirt erfolgt durch eine abgestufte Diagnostik. (de)
Infekto estas la malsaniga koloniado de organismo per fremda specio, kiu estas estaĵo uzanta la rimedojn de infektita estaĵo por vivi kaj multiĝi. La infekt-organismo (patogenaĵo) malhelpas al la norma funkciado (malsano) kaj, eble, al la vivo de la infektita organismo (morto). Kvankam patogenaĵo norme estas komprenata iu mikroorganismo, la vera difino estas pli larĝa. Patogena agento povas esti bakterio, parazito, fungo, viruso aŭ . * * * * (eo)
An infection is the invasion of tissues by pathogens, their multiplication, and the reaction of host tissues to the infectious agent and the toxins they produce. An infectious disease, also known as a transmissible disease or communicable disease, is an illness resulting from an infection. Infections can be caused by a wide range of pathogens, most prominently bacteria and viruses. Hosts can fight infections using their immune system. Mammalian hosts react to infections with an innate response, often involving inflammation, followed by an adaptive response. Specific medications used to treat infections include antibiotics, antivirals, antifungals, antiprotozoals, and antihelminthics. Infectious diseases resulted in 9.2 million deaths in 2013 (about 17% of all deaths). The branch of medicine that focuses on infections is referred to as infectious disease. (en)
Infekzioa kanpoko eragile kutsakor batek organismo ostalari batean sortutako kolonizazioa da. Eragile kutsakor horiek bakterioak, birusak, parasitoak edo onddoak izan daitezke. Gaixotasun infekziosoak edo kutsakorrak sortzen dituzte. Nahiz eta arlo klinikoan infekzioa beti gaixotasunarekin lotu (eta mikrobio eragilea patogenotzat jo, beraz), infekzioak, berez, ez du beti gaitzik eragiten. Mikrobio batek gorputzaren atal bat kolonizatzen duenean gaitza sor dezakeen ala ez, zenbait faktoren arabera. Kontuan hartu beharrekoak hauek dira : * mikrobio eragilearen ahalmen patogenoa (birulentzia) * mikrobioak gorputzean sartzeko erabiltzen duen bidea (esaterako, Legionella pneumophila bakterioa oso arriskutsua da arnas bidetik sartzen denean, baina ez da kaltegarria aho-bidetik irensten denean) * mikrobioaren kopurua edo kontzentrazioa infekzioa hasterakoan * ostalariaren egoera immunologikoa (eu)
La infección es la invasión de un anfitrión por un microorganismo patógeno, su multiplicación en los tejidos y la reacción del anfitrión a su presencia y a la de sus posibles toxinas. Las infecciones pueden deberse a bacterias, hongos, protozoos, virus, viroides y priones. Las infecciones pueden ser además locales o sistémicas. (es)
Ionsaí a dhéanann miocrorgánaigh ar an gcolainn, áit a n-atáirgeann siad chun galair a chur ar bun. Is paitigineach na horgánaigh seo. Is féidir le horgánaigh phaitigineacha ar leith a bheith i láthair ar an gcraiceann nó cuid eile de dhuine gan galar a chur ar bun. Sa chás sin, is iompróir de chuid an orgánaigh an duine sin. Tosaíonn an t-ionfhabhtú nuair a théann an miocrorgánach isteach ag ionad ar leith, cosúil leis na céislíní, an craiceann, an ducht riospráide, nó an ducht fuail. I ndiaidh don mhiocrorgánach fáil isteach mar seo, bíonn duine ar fónamh ar feadh tréimhse agus an miocrorgánach ag atáirgeadh (an tréimhse goir). Is féidir leis na miocrorgánaigh an galar a chur ar siúl ar bhonn áitiúil, nó scaipthe i bhfíocháin is orgáin ar fud na colainne, cosúil le cistíteas (sa lamhnán), niúmóine (sna scamhóga), agus heipitíteas (san ae). (ga)
Infeksi atau jangkitan adalah serangan dan perbanyakan diri yang dilakukan oleh patogen pada tubuh makhluk hidup. Patogen penyebab infeksi di antaranya mikroorganisme seperti virus, prion, bakteri, dan fungi. Sementara itu, parasit seperti cacing dan organisme uniseluler juga dapat menyebabkan infeksi, meskipun terkadang istilah infeksi dan infestasi dipakai bergantian untuk menyebut serangan agen parasitik. Serangan patogen-patogen tersebut, maupun racun yang mereka hasilkan, dapat menimbulkan penyakit pada organisme inang. Penyakit infeksi merupakan penyakit yang dihasilkan oleh infeksi. Individu terinfeksi dapat melawan infeksi menggunakan sistem imun mereka. Mamalia yang terinfeksi bereaksi dengan sistem imun bawaan, yang sering kali melibatkan peradangan, dan kemudian diikuti oleh sistem imun adaptif. Obat-obatan khusus yang digunakan untuk mengobati infeksi termasuk antibiotik, antivirus, antijamur, antiprotozoa, dan antelmintik. Penyakit infeksi mengakibatkan 9,2 juta kematian pada tahun 2013 (sekitar 17% dari semua kematian). Cabang kedokteran yang berfokus pada infeksi juga disebut penyakit infeksi. (in)
L'infezione è un processo caratterizzato dalla penetrazione e moltiplicazione nei tessuti viventi di microrganismi patogeni (batteri, miceti, protozoi) o di virus. Poiché esistono casi di infezione senza alcun processo morboso, essa non si identifica con il concetto di malattia infettiva. (it)
( 전염은 여기로 연결됩니다. 전한 중기의 제후에 대해서는 전염 (전한) 문서를 참고하십시오.)( 2004년 일본 영화에 대해서는 감염 (영화) 문서를 참고하십시오.) 감염(感染, 영어: infection)은 질병을 일으킬 수 있는 병원체가 숙주에 침투하여, 병원체의 증식을 진행하는 과정을 가리킨다. 감염된 숙주에서 병원체에 의해 독성 물질들이 발현되어 숙주의 방어 기제로 나타난 발열이나 기침 등은 감염 증상에 해당한다. 감염병은 면역 체계가 약화되어 있거나 병원체의 독성이 강한 경우, 또는 대량의 병원체에 노출된 경우 인체의 면역 체계가 제 기능을 못하게 되고 감염 증상을 보이게 된다. 감염의 원인은 다음과 같은 것들이 있다. * 바이러스와 바이로이드 혹은 프리온 * 박테리아 * 곰팡이 * 칸디다(Candida)같은 효모, 아스페르길루스 니제르, 뉴모시스티스(Pneumocystis) 같은 사상균 및 피부병을 일으키는 자낭균류 * 인간 병원성 크립토코쿠스(Cryptocoiccus)를 포함한 바시디오미코타(Basidiomycota) * 기생충 * 단세포 유기체(예: 말라리아, 톡소포자충, 베이비시아) * 거대기생충 - 회충, 선충류, 촌충 * 진드기, 벼룩, 이 같은 절지 동물은 바이러스 감염과 유사한 질병을 유발할 수 있지만, 이러한 동물에 의한 침투는 체내 침입이라고 부른다. 숙주는 선천적으로 동작하는 면역 체계를 작동시켜 감염과 싸울 수 있다. 포유류의 숙주는 이 과정 중에 염증이 생겨 감염에 반응한다. 항체나, 항바이러스제, 항진균제, 항원충제, 구충제 등이 치료약으로 사용된다. 2013년 통계에 의하면, 감염병 사망자는 920만명에 이른다. (전체 사망자의 17%에 해당) (ko)
感染（かんせん、英: infection）とは、生物の体内もしくは表面に、より体積の小さい微生物等の病原体が寄生し、増殖するようになる事。また、侵入等のその過程。それによっておこる疾患を感染症という。単細胞生物もウイルスによる感染を受ける。また、寄生虫の体長は宿主を超える事もある。 (ja)
Men spreekt over een infectie als een micro-organisme, virus, prion of parasiet in een levend wezen is binnengedrongen en zich daar vermenigvuldigd heeft (dit hoeft niet schadelijk te zijn). Wanneer het organisme dusdanig veel schade aanricht dat het normaal functioneren van de gastheer is verstoord, spreekt men van een infectieziekte. In het ergste geval kan een infectie leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu. Het micro-organisme wordt bij een ziekmakende infectie het pathogeen, de ziekteverwekker genoemd. Als de ziektekiemen zich nog niet hebben vermenigvuldigd, of als ze door het immuunsysteem worden herkend en verwijderd, spreekt men niet van een infectie maar van besmetting. Een infectie heeft vaak een ontsteking tot gevolg. Als de ziekteverwekker zich verspreidt door het lichaam zal het afweersysteem antistoffen maken. Aan de hand van deze stoffen kan men meestal bepalen met welke pathogeen het lichaam geïnfecteerd is. Infecties kunnen worden onderscheiden in plaatselijke infecties, bijvoorbeeld lokale huidontstekingen uitgaande van haarzakjes, regionale infecties, waarbij de infectie zich over een deel van het lichaam heeft uitgebreid, en systemische infecties waarbij het hele organisme ziek wordt, bijvoorbeeld griep. (nl)
Infecção (português brasileiro) ou infeção (português europeu) é a invasão de tecidos corporais de um organismo hospedeiro por parte de organismos capazes de provocar doenças; a multiplicação destes organismos; e a reação dos tecidos do hospedeiro a estes organismos e às toxinas por eles produzidas. Uma doença infecciosa corresponde a qualquer doença clinicamente evidente que seja o resultado de uma infeção, presença e multiplicação de agentes biológicos patogénicos no organismo hospedeiro. As infecções são causadas por agentes infecciosos, como os vírus, viroides e priões, por micro-organismos como as bactérias, por nematódeos, por artrópodes como as carraças, ácaros, pulgas e piolhos, por fungos e por outros macroparasitas. O hospedeiro é capaz combater a infeção através do seu sistema imunitário. Os mamíferos reagem à infecção através do sistema imune inato, um processo que envolve muitas vezes a inflamação à qual sucede uma resposta do sistema imune adquirido. As infecções ainda podem ser classificadas em: a) Infecção nosocomial: Infecção relacionada a procedimentos ou internação hospitalar; b) Infecção iatrogênica: Infecção ocasionada por uma intervenção médica (procedimento médico). c) Infecção subclínica: Infecção assintomática por um microrganismo patogênico, apesar de produzir uma resposta imunológica; d) Infecção oportunista: Infecção causada por microrganismos que normalmente não são patogênicos, mas em pessoas com imunidade comprometida causam doenças. 1. * Infecção oportunista: 2. * (pt)
Zakażenie, infekcja (z łac. infectio) – wtargnięcie do organizmu drobnoustrojów chorobotwórczych i ich następujące namnażanie się. W celu wywołania choroby muszą one pokonać odporność organizmu. Jeżeli wrota zakażenia znajdują się w pobliżu miejsca występowania infekcji, mówi się o zakażeniu miejscowym. Gdy zakażeniu towarzyszą objawy ogólnoustrojowej reakcji zapalnej, taki stan nazywa się sepsą. Rodzaje zakażeń: * (utajone, bezobjawowe) – zakażenie przebiegające bez objawów choroby * zakażenie poronne – o łagodnym i krótkotrwałym przebiegu * * zakażenie uogólnione (posocznica) * zakażenie pokarmowe – zakażenie wywołane przez drobnoustroje chorobotwórcze znajdujące się w pokarmie i wodzie, które dostały się przez układ trawienny * zakażenie wewnątrzszpitalne (zakażenie szpitalne) – każde zakażenie związane z pobytem w szpitalu * zakażenie mieszane – jednocześnie wywołane przez kilka różnych patogenów * zakażenie kropelkowe – infekcja wywołane przez zarazki znajdujące się we wdychanym powietrzu * (samozakażenie, autoinfekcja) – zakażenie wywołane przez florę rezydentną (bytującą w organizmie człowieka); większość z nich to zakażenia oportunistyczne * nadkażenie (superinfekcja) – ponowne zakażenie tym samym lub innym zarazkiem w czasie trwania leczenia lub rekonwalescencji * reinfekcja – ponowne zakażenie tym samym patogenem po wyzdrowieniu * zakażenie oportunistyczne * infekcja pierwotna * infekcja wtórna (pl)
Infektion är ett tillstånd som uppkommer när ett smittämne, till exempel bakterie eller virus, koloniserar en värdorganism, till exempel en människa eller en växt. I dagligt tal använder man ofta ordet infektion synonymt med infektionssjukdom, men en infektion behöver inte innebära eller leda till sjukdom. Smitta kallas det när smittämnena sprids mellan olika individer. Smittämnen kan förutom bakterier och virus vara amöbor, mikroskopiska svampar och maskar. Spridningen kan ske genom till exempel beröring, luft, vatten eller mat. Flercelliga organismer använder sitt immunsystem (även kallat infektionsförsvar) som skydd mot infektion. Ordet infektion kommer etymologiskt från senlatinets infectio och ytterst från latinets inficio, som betyder ’förgifta’, ’besmitta’. (sv)
Инфе́кция (от лат. inficio, infeci, infectum «заражать») — заражение живого организма (включая микроорганизмы) инфекционным агентом, процесс его размножения или развития в организме, а также реакция организма на присутствие в тканях инфекционного агента и на выделяемые им токсины. Под инфекционными агентами обычно понимают вирусы, микроорганизмы (бактерии, грибы, простейшие), прионы, а также гельминты. В случае бактерий инфекция может быть вызвана бактериофагами. Если в результате инфекции развивается заболевание, то такая инфекция называется инфекционным заболеванием. Инфекция подразумевает различные виды взаимодействия чужеродных микроорганизмов с организмом человека (в медицине), животных (в зоотехнике, ветеринарии) или растений (в агрономии). Хотя инфекции могут приводить к достаточно серьёзным заболеваниям у людей и у животных, инфекция не обязательно должна приводить к развитию заболевания. Если инфекция не приводит к нарушению здоровья, то такая инфекция называется субклинической, то есть организм может быть инфицированным, но не иметь инфекционного заболевания. Если же микроорганизмы в норме естественным образом живут в организме, такое сосуществование обычно не называют инфекциями. В зависимости от распространения по организму инфекции также могут быть локальными или системными. Первой линией обороны против инфекционных агентов является врождённая иммунная система, которая присутствует у всех животных и у растений и позволяет быстро реагировать на вторжение (время реакции может исчисляться минутами, но может и часами). У многих организмов врождённая иммунная система является единственным средством защиты. У позвоночных (включая млекопитающих) в дополнение эволюционно развилась представленная лимфоцитами адаптивная иммунная система, которой требуется больше времени для активации (от дней до недель) и которая даёт отложенный иммунный ответ в случаях, когда врождённой иммунной системе не удалось предотвратить или побороть инфекцию. Исход инфекции обычно зависит от результата борьбы патогена и защитных механизмов организма. Для лечения инфекций используются различные специфичные противомикробные и противопаразитарные препараты. К ним относятся антибактериальные (обычно называемые антибиотиками), противогрибковые, противовирусные, противопротозойные и противогельминтовые средства. К инфекциям иногда также относят заражения другими паразитами, насекомыми и членистоногими (очень редко). Однако для подобных случаев обычно используют термин «инфестация». В случае гельминтов встречается использование обоих терминов, обычно же заражения гельминтами называются инфекциями. (ru)
Інфе́кція або заражування хворобою (англ. Infection — проникнення в організм хвороботворних мікроорганізмів; інфікування, зараження / заражування — стан, коли в організм потрапляє чужорідний агент — патоген (бактерія, паразитичний грибок, найпростіший організм, гельмінти, вірус або пріон), який розмножується і може чинити хвороботворний ефект. Запозиченому з лат. infectio, що означає «фарбування, просочування, псування» видатний німецький лікар Крістоф Вільгельм Гуфелянд у 1831 році надав нове значення — «зараження хворобою». У 1894 році термін «інфекційні хвороби» запропонував засновник патологічної анатомії Рудольф Вірхов. (uk)
感染（英語：Infection）指的是疾病的病原體侵入生物的組織後，開始繁殖，以及宿主的組織對這些病原體，及病原體產生毒素的反應。感染性疾病(infectious disease，也稱為transmissible disease，或者communicable disease），是由感染而引起的疾病。感染可由多種病原體引起，最主要的是病原細菌和病毒，但也有不常見的類型。宿主可透過本身的免疫系統來抵抗感染。哺乳動物宿主運用先天免疫系統對感染做出反應，通常會有發炎情況，而後會產生後天免疫能力。用於治療感染的藥物包括抗生素、抗病毒藥物、抗真菌藥、、和驅蟲藥。感染性疾病在2013年導致全球920萬人死亡（約佔所有死亡人數的17％）。專注於感染的醫學分支被稱為傳染病學。 (zh)

dbp:caption

False-colored electron micrograph showing a malaria sporozoite migrating through the midgut epithelium of a rat (en)

dbp:icd

1 (xsd:integer)
(en)
- (en)
A00. (en)
B99. (en)

rdfs:comment

العدوى هي استعمار كائن حي مضيف من قبل كائن متطفل أجنبي يسعى إلى استخدام موارد الكائن المضيف من أجل مضاعفة الكائن الأجنبي عادة على حساب المضيف، كانتقال البكتريا أوالفيروسات أو الفطريات إلى أنسجة الجسم وانتشارها فيها. (ar)
Infekto estas la malsaniga koloniado de organismo per fremda specio, kiu estas estaĵo uzanta la rimedojn de infektita estaĵo por vivi kaj multiĝi. La infekt-organismo (patogenaĵo) malhelpas al la norma funkciado (malsano) kaj, eble, al la vivo de la infektita organismo (morto). Kvankam patogenaĵo norme estas komprenata iu mikroorganismo, la vera difino estas pli larĝa. Patogena agento povas esti bakterio, parazito, fungo, viruso aŭ . * * * * (eo)
La infección es la invasión de un anfitrión por un microorganismo patógeno, su multiplicación en los tejidos y la reacción del anfitrión a su presencia y a la de sus posibles toxinas. Las infecciones pueden deberse a bacterias, hongos, protozoos, virus, viroides y priones. Las infecciones pueden ser además locales o sistémicas. (es)
L'infezione è un processo caratterizzato dalla penetrazione e moltiplicazione nei tessuti viventi di microrganismi patogeni (batteri, miceti, protozoi) o di virus. Poiché esistono casi di infezione senza alcun processo morboso, essa non si identifica con il concetto di malattia infettiva. (it)
感染（かんせん、英: infection）とは、生物の体内もしくは表面に、より体積の小さい微生物等の病原体が寄生し、増殖するようになる事。また、侵入等のその過程。それによっておこる疾患を感染症という。単細胞生物もウイルスによる感染を受ける。また、寄生虫の体長は宿主を超える事もある。 (ja)
Інфе́кція або заражування хворобою (англ. Infection — проникнення в організм хвороботворних мікроорганізмів; інфікування, зараження / заражування — стан, коли в організм потрапляє чужорідний агент — патоген (бактерія, паразитичний грибок, найпростіший організм, гельмінти, вірус або пріон), який розмножується і може чинити хвороботворний ефект. Запозиченому з лат. infectio, що означає «фарбування, просочування, псування» видатний німецький лікар Крістоф Вільгельм Гуфелянд у 1831 році надав нове значення — «зараження хворобою». У 1894 році термін «інфекційні хвороби» запропонував засновник патологічної анатомії Рудольф Вірхов. (uk)
感染（英語：Infection）指的是疾病的病原體侵入生物的組織後，開始繁殖，以及宿主的組織對這些病原體，及病原體產生毒素的反應。感染性疾病(infectious disease，也稱為transmissible disease，或者communicable disease），是由感染而引起的疾病。感染可由多種病原體引起，最主要的是病原細菌和病毒，但也有不常見的類型。宿主可透過本身的免疫系統來抵抗感染。哺乳動物宿主運用先天免疫系統對感染做出反應，通常會有發炎情況，而後會產生後天免疫能力。用於治療感染的藥物包括抗生素、抗病毒藥物、抗真菌藥、、和驅蟲藥。感染性疾病在2013年導致全球920萬人死亡（約佔所有死亡人數的17％）。專注於感染的醫學分支被稱為傳染病學。 (zh)
Una infecció és la introducció proliferació d'un microorganisme patogen en un organisme hoste (vegetal, animal, …) que hi produeix substàncies tòxiques, que poden resultar perjudicials per al funcionament normal i provocar una malaltia infecciosa. Els agents patògens són bacteris, fongs, protozous, prions, paràsits, viroides o virus. Quan la colonització és produïda per un animal paràsit es parla també d'infestació i de parasitosi. Les variables que s'envolten en la producció en un hoste al qual se li ha inoculat un patogen i el resultat final són: (ca)
Eine Infektion (wohl neuzeitliche Sekundärbildung aus lateinisch inficere ‚anstecken‘, ‚vergiften‘; wörtlich ‚hineintun‘) oder Ansteckung ist das (passive) Eindringen von Krankheitserregern in einen Organismus, wo sie verbleiben und sich anschließend vermehren, bei Pflanzen spricht man dabei auch von einem Befall. Der rein mechanische Vorgang, bei dem Infektionserreger mit dem Wirt in Kontakt kommen, wird als Infizierung bezeichnet. Siedelt sich der Infektionserreger nach dem Kontakt nicht im Wirt an, kommt es also zu keiner Haftung des Erregers im Makroorganismus und das Infizierungsgeschehen ist beendet. Konkret handelt es sich bei den Krankheitserregern um pathogene Lebewesen (z. B. Bakterien, Pilze und Parasiten) oder um Moleküle (z. B. Viren, Transposons und Prionen), die zum Überlebe (de)
Λοίμωξη (αγγλ.: infection) ή λοιμώξεις συμβαίνουν όταν παθογόνοι μικροοργανισμοί (λ.χ. μύκητες ή βακτήρια ή παράσιτα) εισέρχονται στο σώμα ενός ζωντανού οργανισμού, ή του ανθρώπινου οργανισμού, πολλαπλασιάζονται, παράγουν τοξίνες και μολύνοντας τα κύτταρά του, του προκαλούν ασθένειες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θανατηφόρες ασθένειες. Έτσι, μία μεταδοτική πάθηση, γνωστή και ως μεταδοτική ασθένεια, προκαλείται ως αποτέλεσμα της λοίμωξης. (el)
An infection is the invasion of tissues by pathogens, their multiplication, and the reaction of host tissues to the infectious agent and the toxins they produce. An infectious disease, also known as a transmissible disease or communicable disease, is an illness resulting from an infection. Infections can be caused by a wide range of pathogens, most prominently bacteria and viruses. Hosts can fight infections using their immune system. Mammalian hosts react to infections with an innate response, often involving inflammation, followed by an adaptive response. (en)
Infekzioa kanpoko eragile kutsakor batek organismo ostalari batean sortutako kolonizazioa da. Eragile kutsakor horiek bakterioak, birusak, parasitoak edo onddoak izan daitezke. Gaixotasun infekziosoak edo kutsakorrak sortzen dituzte. Nahiz eta arlo klinikoan infekzioa beti gaixotasunarekin lotu (eta mikrobio eragilea patogenotzat jo, beraz), infekzioak, berez, ez du beti gaitzik eragiten. Mikrobio batek gorputzaren atal bat kolonizatzen duenean gaitza sor dezakeen ala ez, zenbait faktoren arabera. Kontuan hartu beharrekoak hauek dira : (eu)
Ionsaí a dhéanann miocrorgánaigh ar an gcolainn, áit a n-atáirgeann siad chun galair a chur ar bun. Is paitigineach na horgánaigh seo. Is féidir le horgánaigh phaitigineacha ar leith a bheith i láthair ar an gcraiceann nó cuid eile de dhuine gan galar a chur ar bun. Sa chás sin, is iompróir de chuid an orgánaigh an duine sin. Tosaíonn an t-ionfhabhtú nuair a théann an miocrorgánach isteach ag ionad ar leith, cosúil leis na céislíní, an craiceann, an ducht riospráide, nó an ducht fuail. I ndiaidh don mhiocrorgánach fáil isteach mar seo, bíonn duine ar fónamh ar feadh tréimhse agus an miocrorgánach ag atáirgeadh (an tréimhse goir). Is féidir leis na miocrorgánaigh an galar a chur ar siúl ar bhonn áitiúil, nó scaipthe i bhfíocháin is orgáin ar fud na colainne, cosúil le cistíteas (sa lamhnán) (ga)
Infeksi atau jangkitan adalah serangan dan perbanyakan diri yang dilakukan oleh patogen pada tubuh makhluk hidup. Patogen penyebab infeksi di antaranya mikroorganisme seperti virus, prion, bakteri, dan fungi. Sementara itu, parasit seperti cacing dan organisme uniseluler juga dapat menyebabkan infeksi, meskipun terkadang istilah infeksi dan infestasi dipakai bergantian untuk menyebut serangan agen parasitik. Serangan patogen-patogen tersebut, maupun racun yang mereka hasilkan, dapat menimbulkan penyakit pada organisme inang. Penyakit infeksi merupakan penyakit yang dihasilkan oleh infeksi. (in)
( 전염은 여기로 연결됩니다. 전한 중기의 제후에 대해서는 전염 (전한) 문서를 참고하십시오.)( 2004년 일본 영화에 대해서는 감염 (영화) 문서를 참고하십시오.) 감염(感染, 영어: infection)은 질병을 일으킬 수 있는 병원체가 숙주에 침투하여, 병원체의 증식을 진행하는 과정을 가리킨다. 감염된 숙주에서 병원체에 의해 독성 물질들이 발현되어 숙주의 방어 기제로 나타난 발열이나 기침 등은 감염 증상에 해당한다. 감염병은 면역 체계가 약화되어 있거나 병원체의 독성이 강한 경우, 또는 대량의 병원체에 노출된 경우 인체의 면역 체계가 제 기능을 못하게 되고 감염 증상을 보이게 된다. 감염의 원인은 다음과 같은 것들이 있다. 숙주는 선천적으로 동작하는 면역 체계를 작동시켜 감염과 싸울 수 있다. 포유류의 숙주는 이 과정 중에 염증이 생겨 감염에 반응한다. 항체나, 항바이러스제, 항진균제, 항원충제, 구충제 등이 치료약으로 사용된다. 2013년 통계에 의하면, 감염병 사망자는 920만명에 이른다. (전체 사망자의 17%에 해당) (ko)
Men spreekt over een infectie als een micro-organisme, virus, prion of parasiet in een levend wezen is binnengedrongen en zich daar vermenigvuldigd heeft (dit hoeft niet schadelijk te zijn). Wanneer het organisme dusdanig veel schade aanricht dat het normaal functioneren van de gastheer is verstoord, spreekt men van een infectieziekte. In het ergste geval kan een infectie leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu. Het micro-organisme wordt bij een ziekmakende infectie het pathogeen, de ziekteverwekker genoemd. Als de ziektekiemen zich nog niet hebben vermenigvuldigd, of als ze door het immuunsysteem worden herkend en verwijderd, spreekt men niet van een infectie maar van besmetting. (nl)
Infecção (português brasileiro) ou infeção (português europeu) é a invasão de tecidos corporais de um organismo hospedeiro por parte de organismos capazes de provocar doenças; a multiplicação destes organismos; e a reação dos tecidos do hospedeiro a estes organismos e às toxinas por eles produzidas. Uma doença infecciosa corresponde a qualquer doença clinicamente evidente que seja o resultado de uma infeção, presença e multiplicação de agentes biológicos patogénicos no organismo hospedeiro. As infecções ainda podem ser classificadas em: 1. * Infecção oportunista: 2. * (pt)
Zakażenie, infekcja (z łac. infectio) – wtargnięcie do organizmu drobnoustrojów chorobotwórczych i ich następujące namnażanie się. W celu wywołania choroby muszą one pokonać odporność organizmu. Jeżeli wrota zakażenia znajdują się w pobliżu miejsca występowania infekcji, mówi się o zakażeniu miejscowym. Gdy zakażeniu towarzyszą objawy ogólnoustrojowej reakcji zapalnej, taki stan nazywa się sepsą. Rodzaje zakażeń: (pl)
Infektion är ett tillstånd som uppkommer när ett smittämne, till exempel bakterie eller virus, koloniserar en värdorganism, till exempel en människa eller en växt. I dagligt tal använder man ofta ordet infektion synonymt med infektionssjukdom, men en infektion behöver inte innebära eller leda till sjukdom. Smitta kallas det när smittämnena sprids mellan olika individer. Smittämnen kan förutom bakterier och virus vara amöbor, mikroskopiska svampar och maskar. Spridningen kan ske genom till exempel beröring, luft, vatten eller mat. (sv)
Инфе́кция (от лат. inficio, infeci, infectum «заражать») — заражение живого организма (включая микроорганизмы) инфекционным агентом, процесс его размножения или развития в организме, а также реакция организма на присутствие в тканях инфекционного агента и на выделяемые им токсины. Под инфекционными агентами обычно понимают вирусы, микроорганизмы (бактерии, грибы, простейшие), прионы, а также гельминты. В случае бактерий инфекция может быть вызвана бактериофагами. Если в результате инфекции развивается заболевание, то такая инфекция называется инфекционным заболеванием. Инфекция подразумевает различные виды взаимодействия чужеродных микроорганизмов с организмом человека (в медицине), животных (в зоотехнике, ветеринарии) или растений (в агрономии). (ru)

foaf:depiction

is dbo:medicalCause of

is dbo:wikiPageRedirects of

is gold:hypernym of