Pataria (original) (raw)
La Pataria (mot italià, pronunciat [pataɾía]) fou un moviment popular de Milà que qüestionà el nomenament com a arquebisbe d'aquella ciutat de (1045), noble milanès fidel a l'emperador alemany Enric III. Guido estava oposat als principis que després es concretarien en la Reforma Gregoriana. És a dir, era partidari de la supremacia del poder imperial sobre l'espiritual del Papa, així com del repartiment que es feia dels beneficis i rendes eclesiàstiques com si fossin un feu més. Això feu que el malestar social i espiritual de gran part del laïcat milanès es materialitzés en una rebel·lió contra llur arquebisbe, a qui acusaven de simonia. Aquest moviment també es coneix com a patarisme.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | La Pataria (mot italià, pronunciat [pataɾía]) fou un moviment popular de Milà que qüestionà el nomenament com a arquebisbe d'aquella ciutat de (1045), noble milanès fidel a l'emperador alemany Enric III. Guido estava oposat als principis que després es concretarien en la Reforma Gregoriana. És a dir, era partidari de la supremacia del poder imperial sobre l'espiritual del Papa, així com del repartiment que es feia dels beneficis i rendes eclesiàstiques com si fossin un feu més. Això feu que el malestar social i espiritual de gran part del laïcat milanès es materialitzés en una rebel·lió contra llur arquebisbe, a qui acusaven de simonia. Aquest moviment també es coneix com a patarisme. (ca) Die Pataria war eine ekstatische religiöse Bewegung im 11. Jahrhundert in Oberitalien. Der Ursprung des Namens ist ungeklärt. Die Bewegung, die Mitte des 11. Jahrhunderts in Mailand entstanden war und spätestens seit 1075 als Pataria bezeichnet wurde, breitete sich vom Zentrum Mailands bis nach Cremona, Piacenza und Brescia aus und besaß auch Verbindungen nach Florenz. Der Name Patarener wurde in späterer Zeit pauschal und ohne historische Kontinuität für die Katharer weiterverwendet. (de) La Patario, aŭ movado de patarinoj, estis movado naskiĝinta en la sino de la mezepoka milana Katolika Eklezio. La originoj de la movado reiras al iuj klerulaj gravuloj de la milana mezepoka Katolika Eklezio, aparte proksimaj al la sentemo de la Roma Eklezio en la 11-a jarcento, kiuj kapablis kuntreni diversajn popolajn klasojn al la lukto kontraŭ la simonio, la geedziĝo de la presbiteroj kaj ĝenerale kontraŭ la riĉeco kaj morala korupto de la altaj ekleziaj ŝarĝuloj, aparte de de iuj ĉefepiskopoj de Milano.De tiu momento la ampleksaj “malvirtaj” kutimoj estis identigitaj por ĉiam kun la hereza . Post kiam – ĉe la fino de la 11-a jarcento kaj kun la komenco de la Krucmilitoj – la skismo aŭ la tensioj inter Romo kaj Milano repaciĝis, la patario senvigoriĝis kaj perdis unuecon, kaj la restaĵoj fariĝis hereza movado ĝenerale kontraŭa la eklezia hierarkio. La sisgnifo kaj etimologio de la vorto “pataria” ankoraŭ obskuras: * Fama la etimologio proponita de Ludovico Antonio Muratori: el la milana dialekta patée, en la senso de "ĉifonuloj". * proponas originon el la greka πάθος, pàthos, en la senco de "perturbo", kaj do la patarinoj estus "perturbantoj" de la konstituita ordo. * Aliaj proponis originon el la preĝo Pater noster (Patronia) ĉar ili ripetadis preskaŭ obsede tiun preĝon. (eo) La pataria est le mouvement des patarini ou patari qui fut un mouvement de réaction du clergé de base milanais contre l'enrichissement et la pratique de la simonie du haut clergé au XIe siècle. (fr) Se denomina pataria o movimiento patarino a una congregación popular de Milán que cuestionó el nombramiento como arzobispo de aquella ciudad de (1045), noble milanés fiel al emperador alemán Enrique III. Guido era opuesto a los principios que luego se concretarían en la Reforma gregoriana. Es decir, era partidario de la supremacía del poder imperial sobre el espiritual del papa, así como del reparto que se hacía de los beneficios y rentas eclesiásticos como si fueran un feudo más. Esto hizo que el descontento social y espiritual de gran parte del laicado milanés se materializara en una rebelión contra su arzobispo, al que acusaban de simonía. Entre 1056 y 1057, inflamados por la predicación del diácono Arialdo y de otros canónigos de la catedral, los sectores más puritanos del pueblo milanés, pertenecientes a todos los estamentos sociales, comenzaron a boicotear los actos religiosos celebrados por curas casados o que vivían con concubinas, al tiempo que denunciaban las prácticas simoníacas. Tras apelar ambas partes al juicio del papa Esteban IX, se decidió la celebración de un sínodo en Novara, donde fueron excomulgados los dirigentes patarinos por no acudir (1057). La situación degeneró en una auténtica guerra civil entre antipatarinos y patarinos, ayudados por los reformadores que dominaban entonces el papado y que acudieron como legados pontificios a Milán: Anselmo di Baggio (futuro papa Alejandro II), Pedro Damián (cardenal obispo de Ostia) e Hildebrando de Toscana (futuro Gregorio VII). El líder patarino, Arialdo, sería asesinado en 1066 y beatificado en 1068. A principios de la década de 1070 continuó el enfrentamiento, que se complicó por las intervenciones del emperador Enrique IV y del papa Alejandro II, que nombraron sendos arzobispos de Milán. El papa reformador por excelencia, Gregorio VII, no pudo evitar que el arzobispo nombrado por el emperador, Tedaldo, dominara Milán y acabara con la pataria, aunque lo excomulgó varias veces. (es) The pataria was an eleventh-century movement focused on the city of Milan in northern Italy, which aimed to reform the clergy and ecclesiastic government within the city and its ecclesiastical province, in support of papal sanctions against simony and clerical marriage. Those involved in the movement were called patarini (singular patarino), patarines or patarenes, a word chosen by their opponents, the etymology of which is unclear. The movement, associated with urban unrest in the city of Milan, is generally considered to have begun in 1057 and ended in 1075. The Pataria also came to oppose the power of the papacy and its moral corruptions. The Patarines were declared a heretical sect. They are considered by some as a precursor to the Protestant Reformation. (en) De pataria was een elfde-eeuwse in het Aartsbisdom Milaan in Noord-Italië. De beweging was gericht op hervorming van de geestelijkheid en de kerkelijke overheid in de provincie en voorstander van pauselijke sancties tegen simonie en het gehuwd zijn van geestelijken. Bij de beweging betrokkenen werden patarini (ook wel patarines of patarenes, van het enkelvoud patarino genoemd), een woord gekozen door hun tegenstanders, dat "voddenrapers" betekent (van het patee, "vodden"). In de 12 en 13e eeuw werd het woord patarini wel gebruikt ter aanduiding van de katharen in Noord-Italië. In het algemeen waren de patarini handelaren die werden gedreven door persoonlijke vroomheid. De Pataria werden geleid door Landolfo en Erlembaldo Cotta. Het conflict tussen de patarini en hun aanhangers en de aanhangers van de simoniakale aartsbisschoppen heeft uiteindelijk in het midden van de jaren 1070 geleid tot een burgeroorlog, de . De beweging had haar meest betrouwbare chroniqueur in Arnulf van Milaan. (nl) La Pataria, o movimento dei patarini (detti anche pàtari), fu un movimento sorto in seno alla Chiesa milanese medievale. Le origini del movimento sono da ricondurre ad alcuni esponenti del clero particolarmente vicini alla sensibilità della Chiesa romana nell'XI secolo, che seppero coinvolgere diversi settori della popolazione nella lotta contro la simonia, il matrimonio dei preti (da quel momento in poi definito eresia nicolaita) e, in generale, contro le presunte ricchezze e corruzioni morali delle alte cariche ecclesiastiche, in particolare degli arcivescovi di Milano. Dopo che - alla fine dell'XI secolo e con l'inizio delle Crociate - lo scisma o le tensioni tra Roma e Milano si ricomposero, la Pataria perse vigore e unità, e ciò che ne rimase finì per diventare un movimento ereticale critico nei confronti della gerarchia ecclesiastica in generale. (it) Пата́рия — религиозное движение XI в. в североитальянских городах. Получило своё название по наименованию одного из кварталов Милана (Pataria — барахолка, рынок старьёвщиков), который был центром этого движения. Приняло форму религиозной борьбы за Клюнийскую реформу, являлось выступлением ремесленников, городской бедноты против духовенства и сеньоров, тесно связанных с ломбардским духовенством. Было подавлено к 80-м гг. XI в. Патария способствовала образованию городских коммун в Северной Италии (XI — начало XII в.). Дала название ереси патаренов, распространившейся в городах Ломбардии. (ru) Pataria mediolańska – XI-wieczny ruch religijny zwolenników dobrowolnego ubóstwa, nawiązujący do tradycji wczesnego chrześcijaństwa, powstały w Lombardii, przeciwny symonii, nepotyzmowi oraz nikolaizmowi wśród kręgów duchownych. Zapoczątkowany przez średnie rycerstwo stał w opozycji wobec ówczesnego arcybiskupa Mediolanu . Był ostoją programu reform gregoriańskich zmierzających do emancypacji Kościoła spod władzy cesarskiej w Italii. Początki patarii datuje się na rok 1058, kiedy to doszło po raz pierwszy do starć pomiędzy zwolennikami przepychu, splendoru i bogactwa w Kościele, stronnikami reformy przeprowadzonej wedle zasad głoszonych przez Ewangelię. Kilkukrotnie dochodziło do nowych zrywów reformatorów, gdy w 1071 został wybrany przez kardynałów na papieża i pod imieniem Aleksandra II przez 12 lat piastował tą godność. Była to pierwsza nominacja papieska przez grupę duchownych niepodporządkowanych cesarzowi (są to początki konklawe). Delegat cesarski został jedynie poinformowany o wyborze papieża bez żadnego wpływu na elekcję następcy św. Piotra. Członkowie tego prądu często podkreślali swoje antyniemieckie stanowisko, które miało pomóc w zjednoczeniu się podczas walki o uwolnienie się spod wpływów cesarskich. Początkowo wśród popleczników patarii znalazło się wielu pustelników realizujących zasady ubóstwa w duchu odnowy religijnej. Zostawali oni często członkami nowo tworzonych zakonów: cystersów, norbertanów (premonstratensów) oraz kamedułów. Po wypełnieniu stawianych sobie zadań ruch ten zanikł, jednak nie na długo. Gdy zakończyła się walka papiestwa z Cesarstwem o inwestyturę uwieńczona konkordatem wormackim w roku 1122 pataria ponownie znalazła wielu zwolenników, którzy tym razem występowali przeciwko Kościołowi. Prześladowani przez władze świeckie na polecenie papiestwa zaczęli tworzyć własne gminy. W połowie wieku XII przeciwnicy rozluźnienia stosunków kościelnych obrali na swego przywódcę kanonika regularnego Arnolda z Brescii. Innymi przejawami patarii występującej na ziemiach południowej Francji byli katarzy. Odłam ten, uznany za herezję, przeciwstawiał się ciągle zbytkowi i zachłanności duchownych, których kwalifikacje i wiedza często pozostawiały wiele do życzenia. Podsumowując działalność patarii można stwierdzić, iż jej zwolennicy zawsze stali w opozycji wobec rozprzężenia w Kościele. W ten sposób początkowo popierając papiestwo, które chętnie odwoływało się do głosów i oręża średniego rycerstwa, stało się już pod koniec XII wieku jego przeciwnikiem. Próbując wielu sposobów władze kościelne starały się zniszczyć opozycję nie unikając przemocy. W okresie powstawania zakonów żebrzących zwolennicy ubóstwa wchodzą w skład konwentu franciszkanów oraz waldensów. (pl) A pataria foi um movimento social e religioso que ocorreu em meados do século XI. Os envolvidos no movimento foram chamados Patarini (também patarinos ou patarenes, do singular patarino), um termo pejorativo empregado, inicialmente, pelos seus adversários. Os patarinos lutaram contra o arcebispo Guido de Velate, nomeado pelo Imperador Henrique III do Sacro Império Romano-Germânico. (pt) 巴塔里亚（pataria）是一个11世纪天主教米兰总教区的宗教运动，目的是改革圣职人员以及教省管理机构，并支持教宗制裁贩卖圣事以及。那些参加该运动者被称为巴塔里尼（patarini，亦称 patarines 或patarenes，源自单数形式patarino），一个被其反对者选用的词汇，其含义是"ragpickers"，源自米兰方言patee，相当于意大利语stracci, "抹布"(rags)。总地说来，patarini是出于个人虔诚的商人。patarini及其支持者与贩卖圣事的总主教们一党之间的冲突最终导致了1070年代中期的内战，。在笔下，它获得了它最可靠的同时代编年史记录。 巴塔里亚部分是教会改革运动如上帝的和平的结果，部分是由于米兰的社会情况。法国南部运动——如上帝和平与休战、阿尔比派——的影响波及到了巴塔里亚。在米兰继而流行于12世纪的即由巴塔里亚产生。巴塔里亚的主要对象是富有、世俗、贵族的地主以及贩卖圣事的、者圣职人员。巴塔里尼对米兰的主教座堂圣职人员的古老权利表示质疑，并支持额我略改革。他们加入了反对贩卖圣事、圣职人员婚姻以及娶妾的低级圣职人员的行列。圣职人员的道德也和修院纪律一样遭到攻击。在贫寒的低级圣职人员与教会的巨头们之间的矛盾重新成为焦点。 总主教是巴塔里亚的一位特别的受害者。1045年，在斗士兼采邑主教去世时，米兰人要求神圣罗马帝国皇帝亨利三世——他在其统治区域内控制着主教叙任——从四名确实retti ed onesti (清正廉洁)的候选人中选出一名：安瑟谟·达·巴奇沃、、、(Atto, Archbishop of Milan|Attone)。但皇帝的选择却沦落到彻底世俗化的Guido，为人所知的是他对圣职人员婚姻、娶妾的支持，这总地来说在农村地区被接受，并在现在用指称，见《启示录》中的一段 (2:6, 14–15)。 但是，圭多没有履行其誓言以打击贩卖圣事，故被逼迫辞职。巴塔里尼起初用他们拒绝接受从有非正式妻子或有妾的枢机手中领圣体来抗议该弊端。一些教堂门可罗雀，而另一些则平信徒盈门。该运动由其领袖们——四位被拒绝的“清正廉洁”的司铎——策划。为了缓和局势，皇帝提名巴吉奥的安塞尔莫为天主教卢卡总教区总主教——使他安全地远离米兰，而总主教绝罚了棘手的阿里亚多·达·卡里玛特和兰道尔佛·科塔。 在教宗本笃九世之后，教宗也开始注意改革的紧迫性，教宗利奥九世谴责了圣职人员中的贩卖圣事和娶妾。当兰道尔佛·科塔尝试到教宗司提反九世面前表达米兰的“巴塔里尼”的立场时，总主教手下的恶棍在皮亚琴察抓住了他并几乎将他杀死。1061年的第二次袭击得手了。1060年，教宗尼各老二世在伯多祿·達彌盎和巴吉奥的安塞尔莫的指导下，派了一个代表团到米兰，使该城恢复了平静。 在兰道尔佛死后，他的兄弟接替了他的位置。他将该运动从最初的社会宗教性质转变为主要是军事性质。此时，“巴塔里亚”获得了教宗们——教宗历山二世和额我略七世的支持，而圣安博的位子则陷入了分裂和战争，直到总主教重建了秩序。 奥克语词汇“pataric”后来成了Cathar(阿尔比派信徒)的同义词。游吟诗人(Raimon Jordan)之妻据报便是一位“pataric”。也有来自一位亚历山大基督教囚犯的谣传称，巴塔里尼们已经与穆斯林结成联盟共同对付十字军东征。这些谣传使着迷，他利用其编出了一个“自海来的野兽”与“自陆来的野兽”之联盟的启示理论。 (zh) Патарія — релігійний рух XI століття у північноіталійських містах. Отримав свою назву за йменуванням одного з кварталів Мілана (Pataria — барахолка, ринок лахмітників), який був центром цього руху. Набув форми релігійної боротьби за Клюнійську реформу, був виступом ремісників, міських бідаків проти духовенства та сеньйорів, тісно пов'язаних з ломбардським духовенством. Рух було придушено до 80-их років XI століття. Патарія сприяла утворенню міських комун до Північної Італії (XI — початок XII століття). Дала назву єресі патаренів, що поширилась містами Ломбардії. (uk) |
| dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/0318_-_Milano_-_San_C...ni_Dall'Orto_5-May-2007.jpg?width=300 |
| dbo:wikiPageID | 7721922 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 12459 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1114919111 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbc:History_of_Milan dbr:Erlembald dbr:Arnulf_of_Milan dbc:11th_century_in_Italy dbr:Simony dbr:Clerical_marriage dbr:Catharism dbr:Landulf_of_Milan dbr:Gotofredo_da_Castiglione dbr:H._E._J._Cowdrey dbr:Henrietta_Leyser dbr:Henry_IV,_Holy_Roman_Emperor dbr:Arialdo dbr:Atto_(archbishop_of_Milan) dbr:Bonizo_of_Sutri dbr:Pope_Alexander_II dbr:Pope_Gregory_VII dbr:Pope_Stephen_IX dbr:Guido_da_Velate dbr:Papal dbr:Milan dbr:Protestant_Reformation dbr:Hildebrand_of_Sovana dbr:Peter_Damian dbr:File:0318_-_Milano_-_San_Calimero_-_Foto_Giovanni_Dall'Orto_5-May-2007.jpg |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Proto-Protestantism dbt:More_footnotes dbt:Refbegin dbt:Refend dbt:Reflist |
| dcterms:subject | dbc:History_of_Milan dbc:11th_century_in_Italy |
| gold:hypernym | dbr:Movement |
| rdf:type | yago:WikicatAncientChristianDenominations yago:Abstraction100002137 yago:Denomination108146782 yago:Group100031264 yago:NongovernmentalOrganization108009834 yago:Organization108008335 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:YagoPermanentlyLocatedEntity dbo:Organisation yago:SocialGroup107950920 |
| rdfs:comment | La Pataria (mot italià, pronunciat [pataɾía]) fou un moviment popular de Milà que qüestionà el nomenament com a arquebisbe d'aquella ciutat de (1045), noble milanès fidel a l'emperador alemany Enric III. Guido estava oposat als principis que després es concretarien en la Reforma Gregoriana. És a dir, era partidari de la supremacia del poder imperial sobre l'espiritual del Papa, així com del repartiment que es feia dels beneficis i rendes eclesiàstiques com si fossin un feu més. Això feu que el malestar social i espiritual de gran part del laïcat milanès es materialitzés en una rebel·lió contra llur arquebisbe, a qui acusaven de simonia. Aquest moviment també es coneix com a patarisme. (ca) Die Pataria war eine ekstatische religiöse Bewegung im 11. Jahrhundert in Oberitalien. Der Ursprung des Namens ist ungeklärt. Die Bewegung, die Mitte des 11. Jahrhunderts in Mailand entstanden war und spätestens seit 1075 als Pataria bezeichnet wurde, breitete sich vom Zentrum Mailands bis nach Cremona, Piacenza und Brescia aus und besaß auch Verbindungen nach Florenz. Der Name Patarener wurde in späterer Zeit pauschal und ohne historische Kontinuität für die Katharer weiterverwendet. (de) La pataria est le mouvement des patarini ou patari qui fut un mouvement de réaction du clergé de base milanais contre l'enrichissement et la pratique de la simonie du haut clergé au XIe siècle. (fr) Пата́рия — религиозное движение XI в. в североитальянских городах. Получило своё название по наименованию одного из кварталов Милана (Pataria — барахолка, рынок старьёвщиков), который был центром этого движения. Приняло форму религиозной борьбы за Клюнийскую реформу, являлось выступлением ремесленников, городской бедноты против духовенства и сеньоров, тесно связанных с ломбардским духовенством. Было подавлено к 80-м гг. XI в. Патария способствовала образованию городских коммун в Северной Италии (XI — начало XII в.). Дала название ереси патаренов, распространившейся в городах Ломбардии. (ru) A pataria foi um movimento social e religioso que ocorreu em meados do século XI. Os envolvidos no movimento foram chamados Patarini (também patarinos ou patarenes, do singular patarino), um termo pejorativo empregado, inicialmente, pelos seus adversários. Os patarinos lutaram contra o arcebispo Guido de Velate, nomeado pelo Imperador Henrique III do Sacro Império Romano-Germânico. (pt) Патарія — релігійний рух XI століття у північноіталійських містах. Отримав свою назву за йменуванням одного з кварталів Мілана (Pataria — барахолка, ринок лахмітників), який був центром цього руху. Набув форми релігійної боротьби за Клюнійську реформу, був виступом ремісників, міських бідаків проти духовенства та сеньйорів, тісно пов'язаних з ломбардським духовенством. Рух було придушено до 80-их років XI століття. Патарія сприяла утворенню міських комун до Північної Італії (XI — початок XII століття). Дала назву єресі патаренів, що поширилась містами Ломбардії. (uk) La Patario, aŭ movado de patarinoj, estis movado naskiĝinta en la sino de la mezepoka milana Katolika Eklezio. La originoj de la movado reiras al iuj klerulaj gravuloj de la milana mezepoka Katolika Eklezio, aparte proksimaj al la sentemo de la Roma Eklezio en la 11-a jarcento, kiuj kapablis kuntreni diversajn popolajn klasojn al la lukto kontraŭ la simonio, la geedziĝo de la presbiteroj kaj ĝenerale kontraŭ la riĉeco kaj morala korupto de la altaj ekleziaj ŝarĝuloj, aparte de de iuj ĉefepiskopoj de Milano.De tiu momento la ampleksaj “malvirtaj” kutimoj estis identigitaj por ĉiam kun la hereza . (eo) Se denomina pataria o movimiento patarino a una congregación popular de Milán que cuestionó el nombramiento como arzobispo de aquella ciudad de (1045), noble milanés fiel al emperador alemán Enrique III. Guido era opuesto a los principios que luego se concretarían en la Reforma gregoriana. Es decir, era partidario de la supremacía del poder imperial sobre el espiritual del papa, así como del reparto que se hacía de los beneficios y rentas eclesiásticos como si fueran un feudo más. Esto hizo que el descontento social y espiritual de gran parte del laicado milanés se materializara en una rebelión contra su arzobispo, al que acusaban de simonía. (es) The pataria was an eleventh-century movement focused on the city of Milan in northern Italy, which aimed to reform the clergy and ecclesiastic government within the city and its ecclesiastical province, in support of papal sanctions against simony and clerical marriage. Those involved in the movement were called patarini (singular patarino), patarines or patarenes, a word chosen by their opponents, the etymology of which is unclear. The movement, associated with urban unrest in the city of Milan, is generally considered to have begun in 1057 and ended in 1075. (en) La Pataria, o movimento dei patarini (detti anche pàtari), fu un movimento sorto in seno alla Chiesa milanese medievale. Le origini del movimento sono da ricondurre ad alcuni esponenti del clero particolarmente vicini alla sensibilità della Chiesa romana nell'XI secolo, che seppero coinvolgere diversi settori della popolazione nella lotta contro la simonia, il matrimonio dei preti (da quel momento in poi definito eresia nicolaita) e, in generale, contro le presunte ricchezze e corruzioni morali delle alte cariche ecclesiastiche, in particolare degli arcivescovi di Milano. Dopo che - alla fine dell'XI secolo e con l'inizio delle Crociate - lo scisma o le tensioni tra Roma e Milano si ricomposero, la Pataria perse vigore e unità, e ciò che ne rimase finì per diventare un movimento ereticale (it) De pataria was een elfde-eeuwse in het Aartsbisdom Milaan in Noord-Italië. De beweging was gericht op hervorming van de geestelijkheid en de kerkelijke overheid in de provincie en voorstander van pauselijke sancties tegen simonie en het gehuwd zijn van geestelijken. Bij de beweging betrokkenen werden patarini (ook wel patarines of patarenes, van het enkelvoud patarino genoemd), een woord gekozen door hun tegenstanders, dat "voddenrapers" betekent (van het patee, "vodden"). In de 12 en 13e eeuw werd het woord patarini wel gebruikt ter aanduiding van de katharen in Noord-Italië. (nl) Pataria mediolańska – XI-wieczny ruch religijny zwolenników dobrowolnego ubóstwa, nawiązujący do tradycji wczesnego chrześcijaństwa, powstały w Lombardii, przeciwny symonii, nepotyzmowi oraz nikolaizmowi wśród kręgów duchownych. Zapoczątkowany przez średnie rycerstwo stał w opozycji wobec ówczesnego arcybiskupa Mediolanu . Był ostoją programu reform gregoriańskich zmierzających do emancypacji Kościoła spod władzy cesarskiej w Italii. (pl) 巴塔里亚（pataria）是一个11世纪天主教米兰总教区的宗教运动，目的是改革圣职人员以及教省管理机构，并支持教宗制裁贩卖圣事以及。那些参加该运动者被称为巴塔里尼（patarini，亦称 patarines 或patarenes，源自单数形式patarino），一个被其反对者选用的词汇，其含义是"ragpickers"，源自米兰方言patee，相当于意大利语stracci, "抹布"(rags)。总地说来，patarini是出于个人虔诚的商人。patarini及其支持者与贩卖圣事的总主教们一党之间的冲突最终导致了1070年代中期的内战，。在笔下，它获得了它最可靠的同时代编年史记录。 巴塔里亚部分是教会改革运动如上帝的和平的结果，部分是由于米兰的社会情况。法国南部运动——如上帝和平与休战、阿尔比派——的影响波及到了巴塔里亚。在米兰继而流行于12世纪的即由巴塔里亚产生。巴塔里亚的主要对象是富有、世俗、贵族的地主以及贩卖圣事的、者圣职人员。巴塔里尼对米兰的主教座堂圣职人员的古老权利表示质疑，并支持额我略改革。他们加入了反对贩卖圣事、圣职人员婚姻以及娶妾的低级圣职人员的行列。圣职人员的道德也和修院纪律一样遭到攻击。在贫寒的低级圣职人员与教会的巨头们之间的矛盾重新成为焦点。 (zh) |
| rdfs:label | Pataria (ca) Pataria (de) Patario (eo) Pataria (es) Pataria (fr) Patarini (it) Pataria (nl) Pataria (en) Pataria mediolańska (pl) Патария (ru) Pataria (pt) Патарія (uk) 巴塔里亚运动 (zh) |
| owl:sameAs | freebase:Pataria yago-res:Pataria wikidata:Pataria dbpedia-bg:Pataria dbpedia-ca:Pataria dbpedia-de:Pataria dbpedia-eo:Pataria dbpedia-es:Pataria dbpedia-fi:Pataria dbpedia-fr:Pataria dbpedia-hr:Pataria dbpedia-hu:Pataria dbpedia-it:Pataria dbpedia-ka:Pataria dbpedia-kk:Pataria dbpedia-nl:Pataria dbpedia-pl:Pataria dbpedia-pt:Pataria dbpedia-ru:Pataria dbpedia-sh:Pataria dbpedia-sr:Pataria dbpedia-uk:Pataria dbpedia-zh:Pataria https://global.dbpedia.org/id/4qSTX |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Pataria?oldid=1114919111&ns=0 |
| foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/0318_-_Milano_-_San_C...oto_Giovanni_Dall'Orto_5-May-2007.jpg |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Pataria |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Roman_Catholic_Diocese_of_Verona dbr:Brescia dbr:Anselm_III_(archbishop_of_Milan) dbr:John,_Archbishop_of_Esztergom dbr:Proto-Protestantism dbr:1061_papal_election dbr:Conrad_II_of_Italy dbr:Matilda_of_Tuscany dbr:Erlembald dbr:Angelus_of_Jerusalem dbr:Arnulf_of_Milan dbr:Benzo_of_Alba dbr:Legnano dbr:Lucas,_Archbishop_of_Esztergom dbr:Stephen_II,_Ban_of_Bosnia dbr:Synod_of_Worms_(1076) dbr:Ad_abolendam dbr:Landulf_Junior dbr:Landulf_of_Milan dbr:List_of_Christian_denominations dbr:Brianza dbr:History_of_human_thought dbr:Isolino_Partegora dbr:List_of_Gnostic_sects dbr:H._E._J._Cowdrey dbr:County_of_Piacenza dbr:Patarenes dbr:Arialdo dbr:Aromanians dbr:Kačić_family dbr:Heresy dbr:Bonizo_of_Sutri dbr:Bosnian_Church dbr:Pope_Alexander_II dbr:Pope_Gregory_VII dbr:Pope_Nicholas_II dbr:Guido_da_Velate dbr:One_true_church dbr:Ugrin_Csák,_Archbishop_of_Kalocsa dbr:Reformation_in_Italy |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Pataria |
