S-75 Dvina (original) (raw)

dbo:abstract

S-75 Dvina (v kódu NATO: "SA-2 Guideline") je protiletadlový raketový systém vyvinutý v 50. letech v SSSR. Ještě v dnešní době zůstává ve službě a je jedním z nejrozšířenějších a používaných systémů protivzdušné obrany vůbec. Prvním sestřelem dosaženým S-75 bylo zničení tchajwanského výškového průzkumného stroje Martin RB-57D Canberra čínskou obsluhou nedaleko Pekingu 7. října 1959. Známým se systém S-75 stal po sestřelení amerického špionážního letounu U-2 1. května 1960 nad územím SSSR. Stroj pilotovaný Francisem Gary Powersem byl při špionážní misi, jejíž cílem bylo vyfotografovat několik stanovišť mezikontinentálních balistických střel, kosmodrom Bajkonur a závod na zpracování plutonia v okolí Čeljabinsku, sestřelen jižně od Sverdlovska. Pilot přežil a byl zajat. Ačkoliv americký letoun zasáhla už jedna z prvních střel S-75, tento zásah nebyl detekován a celkem bylo vypáleno 14 protiletadlových raket. Kvůli chybě v komunikaci s řídicím centrem zasáhla raketa i sovětský stroj MiG-19, jehož pilot nepřežil - k zastavení U-2 byly toho dne vyslány i stroje MiG-19 a Su-9, jejichž piloti měli rozkaz zastavit americký stroj i za cenu srážky vlastním letounem. Američané až do tohoto dne předpokládali, že úroveň letů U-2 je mimo dosah všech protiletadlových zbraní. V říjnu 1962, během kubánské raketové krize, byl prostřednictvím S-75 27. října 1962 sestřelen další U-2, pilotováný majorem USAF Rudolfem Andersonem, který nepřežil. Od roku 1965 byly komplety S-75 dodávány do Severního Vietnamu, včetně tajné účasti týmů sovětských "poradců" (od dubna 1965 do května 1967 se jich zde vystřídalo celkem 2 266) a záhy bylo zaznamenáno ve Vietnamské válce vysoké množství sestřelů amerických letadel, které byly dosud zbraněmi Severního Vietnamu prakticky nezranitelné a to včetně těžkých strategických bombardérů B-52. Začátkem 80. let 20. století začaly být systémy S-75 v sovětské armádě nahrazovány systémem S-300 (v kódu NATO SA-10 Grumble). (cs)
صاروخ أس-75 دفينا (بالروسية:С-75) (بالإنجليزية:S-75 Dvina) (تعريف الناتو:SA-2 Guideline) ، هو صاروخ سوفيتي يستخدم لاعتراض على طائرة العدو، استخدم الصاروخ الدفاعي لأول مرة من قبل الاتحاد السوفيتي سنة 1957 ، و الدول التي تملك الصواريخ الاعتراضية هي دول في العالم الثالث وكوريا الشمالية وغيرها. (ar)
Das S-75 Dwina (NATO-Codename: SA-2 Guideline) ist ein Flugabwehrraketenkomplex, der in den 1950er Jahren in der Sowjetunion entwickelt wurde. Er ist bis heute im Einsatz und eines der am weitesten verbreiteten und genutzten Flugabwehrsysteme überhaupt. (de)
El S-75 «Dvina» (en ruso: С-75 «Двина», Designación OTAN: SA-2 Guideline) es un misil superficie-aire de diseño soviético que utiliza de alta altitud. Desde su primer despliegue en el año 1957 se ha convertido en el misil de defensa aérea más ampliamente desplegado en la historia. Logró la primera destrucción de un avión enemigo realizada por un misil antiaéreo, derribando a un Martin RB-57D Canberra taiwanés sobre China, el 7 de octubre de 1959, que fue alcanzado por tres misiles V-750 (1D) a una altitud de 20 km (65.600 pies). El éxito fue atribuido a los cazas chinos en esa época con el propósito de mantener el programa S-75 en secreto. El sistema ganó fama internacional por primera vez cuando una batería S-75, usando el misil V-750VN (13D) más nuevo, de mayor alcance y de mayor altitud, derribó al U-2 de Francis Gary Powers que estaba sobrevolando a la Unión Soviética el 1 de mayo de 1960. El sistema también fue desplegado en Cuba durante la crisis de los misiles en Cuba, donde el 27 de octubre de 1962, derribó a un U-2 que estaba sobrevolando a Cuba pilotado por , casi precipitando una guerra nuclear. Las fuerzas de Vietnam del Norte usaron el S-75 extensivamente durante la Guerra de Vietnam para defender Hanói y Haiphong. También ha sido producido localmente en la República Popular China usando los nombres de HQ-1 y HQ-2. Otras naciones han producido tantas variantes locales combinando porciones del sistema S-75 tanto con componentes desarrollados localmente como con sistemas desarrollados por terceros que hoy se ha convertido en virtualmente imposible encontrar un sistema S-75 puro. (es)
The S-75 (Russian: С-75; NATO reporting name SA-2 Guideline) is a Soviet-designed, high-altitude air defence system, built around a surface-to-air missile with command guidance. Following its first deployment in 1957 it became one of the most widely deployed air defence systems in history. It scored the first destruction of an enemy aircraft by a surface-to-air missile, with the shooting down of a Taiwanese Martin RB-57D Canberra over China on 7 October 1959 that was hit by a salvo of three V-750 (1D) missiles at an altitude of 20 km (65,600 ft). This success was credited to Chinese fighter aircraft at the time to keep the S-75 program secret. This system first gained international fame when an S-75 battery, using the newer, longer-range, higher-altitude V-750VN (13D) missile was deployed in the 1960 U-2 incident, when it shot down the U-2 of Francis Gary Powers overflying the Soviet Union on May 1, 1960. The system was also deployed in Cuba during the Cuban Missile Crisis, when it shot down another U-2 (piloted by Rudolf Anderson) overflying Cuba on October 27, 1962, almost precipitating a nuclear war. North Vietnamese forces used the S-75 extensively during the Vietnam War to successfully defend Hanoi and Haiphong against US bombing. It was produced in the People's Republic of China under the names HQ-1 (under licence) and HQ-2 (modified, named FT-2000A). Egyptian engineers produced a reverse-engineered S-75 with the name Tayir-as-Sabah. (en)
S-75 (kode NATO: SA-2 Guideline) adalah sebuah sistem peluru kendali darat ke udara yang dibuat oleh Uni Soviet. Sejak pemakaian pertamanya pada tahun 1957, peluru kendali ini telah menjadi rudal permukaan-ke-udara yang paling banyak digunakan dan didistribusikan dalam sejarah. Contohnya Vietnam Utara menggunakan rudal S-75 selama Perang Vietnam untuk mempertahankan Hanoi dan Haiphong. S-75 juga diproduksi di Republik Rakyat Tiongkok dengan nama rudal HQ-1 dan HQ-2. Beberapa negara lain telah memproduksi versi gabungan rudal S-75 sehingga sangat sulit untuk menemukan versi asli rudal S-75 pada hari ini. Sistem S-75 mulai mendapatkan reputasi internasionalnya dalam Insiden U-2 1960, ketika sebuah baterai S-75 menembak jatuh sebuah U-2 yang dipiloti oleh Francis Gary Powers yang terbang melintasi wilayah udara Uni Soviet pada tanggal 1 Mei 1960. Sementara itu, korban pertama dari S-75 adalah sebuah milik Taiwan yang terbang di atas Tiongkok pada 7 Oktober 1959 pada ketinggian 20 km. Namun, keberhasilan itu dikaburkan dengan cara mengeklaim penembakjatuhan itu adalah keberhasilan pesawat AU Tiongkok. Hal ini dilakukan untuk menjaga kerahaasiaan program S-75. (in)
Le S-75 Dvina (terminologie OTAN : SA-2 Guideline) est l’un des premiers systèmes de missile sol-air guidé par radar mis en service par l’Union soviétique. Volant à Mach 3,5, affichant 40 km de portée, armé d’une charge explosive de 130 kg, le missile V-750 (désignation concepteur : Lavotchkine La-207) est associé au radar de tir Fan Song et au radar d’alerte Spoon Rest. Très rapidement, ce système prouve son efficacité et les victoires du S-75 se multiplient. Une batterie se compose en principe d’un radar au centre et de six rampes de lancement en cercle autour de celui-ci. (fr)
S-75는 소비에트 연방의 파켈 기계설계국에서 설계한 고고도 지령유도식 지대공 미사일 체계이다. 1957년 처음 배치된 이래 이 체계는 역사상 가장 광범위하게 배치된 체계가 되었다. 나토에는 SA-2 가이드라인으로 보고되었다. 1960년 S-75 포대가 소련 영공에서 CIA의 U-2 정찰기를 격추하여 유명세를 탔다. 이 후 월남전에서 북베트남군이 하노이와 하이퐁을 방어하기 위해 널리 쓰여졌다. 중국에서는 HQ-1과 HQ-2라는 이름으로 생산되었고 다른국가에서도 여러 가지 개량형과 변종이 생산되었다. (ko)
S-75（ロシア語: С-75）は、ソ連が開発した高高度防空ミサイル・システム。歴史上最も多く配備され使用された地対空ミサイルである。NATOコードネームはSA-2 ガイドライン（英: Guideline、「方針」の意）。 (ja)
S-75 – radziecki rakietowy system przeciwlotniczy (ziemia-powietrze) rozwijany w trzech głównych modyfikacjach oznaczonych: SA-75 Dwina (pol. Dźwina), S-75 Diesna (pol. Desna) i S-75M Wołchow, w kodzie NATO oznaczana jako SA-2 Guideline. Rakieta dwustopniowa, przeznaczona do zwalczania celów na średnim i wysokim pułapie. Pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w Moskwie na defiladzie jesienią 1957 roku. Bezpośrednim impulsem przyspieszenia prac nad systemem były loty nad ZSRR amerykańskich samolotów zwiadowczych U-2 odbywające się w drugiej połowie lat 50. Zasadniczym wariantem miał być S-75 z radarem pracującym na falach 6-centymetrowych, lecz dla przyspieszenia prac, opracowano najpierw uproszczony system SA-75 Dwina, z radarem pracującym na falach decymetrowych. Nazwę kodową nadano mu od rzeki Dźwiny. W 1957 roku rozpoczęto produkcję elementów systemu, a w sierpniu 1957 roku przeprowadzono próby poligonowe. System SA-75 z rakietami 1D (W-750) był przyjęty na uzbrojenie ZSRR postanowieniem z 11 grudnia 1957 roku. Dostawy do wojsk obrony powietrznej ZSRR rozpoczęły się w 1958 roku. 1 maja 1960 roku przy jej pomocy zestrzelono amerykański samolot zwiadowczy U-2 pilotowany przez Francisa Gary’ego Powersa. Kolejny U-2 został zestrzelony nad Kubą w czasie Kryzysu kubańskiego (major Rudolf Anderson, pilot poległ). Wojna w Wietnamie była sprawdzianem możliwości tych rakiet. 24 lipca 1965 roku zestrzelono pierwszy samolot (F-4 Phantom z 45. Dywizjonu USAF), a po miesiącu - następny. Systemy OP tego typu stanowiły poważne zagrożenie dla sił USA. Rozpoczęto serię bombardowań stanowisk OP pod kryptonimem „Iron Hand”. Na początku wojny w Wietnamie nie było wiele wyrzutni tego typu, sytuacja zmieniła się wraz z rozwojem walk. Używany był powszechnie na Bliskim Wschodzie przez państwa arabskie przeciw lotnictwu Izraela - szczególnie w wojnie Jom Kipur. W latach 70. XX w. udowodniono także skuteczność systemu w zwalczaniu celów nawodnych ogniem „na wprost”, tzn. z wyrzutni ustawianych na klifie lub wysokim brzegu z belką startową pod minimalnym kątem elewacji. Rakietę eksportowano do krajów Układu Warszawskiego, w tym Polski, i 20 innych państw. Produkowana na licencji w Chinach nosiła oznaczenie HQ-2. W Polsce w rakiety tego systemu w wersji „Dźwina” były wyposażone dywizjony ogniowe WOPK: 4. DOAR w Baniosze koło Góry Kalwarii (3. Warszawska Brygada OPK) oraz na Śląsku. W wersji „Wołchow” dywizjonów 26. Gryfickiej, 4. Gdyńskiej oraz 3. Warszawskiej Brygady WOPK/WLOP. Konstrukcja była rozwijana i w wyniku prowadzonych prac powstał zmodernizowany zestaw rakietowy S-75M Wołchow o lepszych parametrach. (pl)
L' S-75 (in cirillico: С-75; nome in codice NATO: SA-2 Guideline ), talvolta denominato Divna, è un sistema missilistico terra-aria di fabbricazione sovietica, entrato in servizio nel 1957 e sviluppato in numerose varianti in grado di ingaggiare bersagli fino a 45 km di distanza e 25.000 m di altezza, è stato probabilmente il sistema di difesa aerea più venduto di sempre. Primo sistema missilistico terra-aria in grado di abbattere con successo un velivolo, un Martin RB-57D Canberra delle forze di Taiwan in volo sulla Cina nell'ottobre 1959, rimase a lungo nell'ombra al fine di proteggerne il programma di sviluppo dalle intelligence occidentali. L'S-75 raggiunse la fama internazionale quando il 1º maggio 1960 abbatté un aereo spia statunitense in volo al di sopra dei territori dell'Unione Sovietica. Schierato a Cuba durante la celebre crisi missilistica, il 27 ottobre 1962 abbatté un altro U-2 in volo sull'isola caraibica. Utilizzato massicciamente dalle forze del Vietnam del Nord per difendere Hanoi ed Haiphong dai bombardamenti statunitensi, l'S-75 venne impiegato anche nel corso della Seconda Guerra del Golfo del 2003 che risulta esser stato, al 2021, il suo ultimo impiego in battaglia. In servizio in numerose forze armate africane ed asiatiche, è stato radiato dalle forze missilistiche dell'URSS nel 1980. (it)
O S-75 Dvina (em russo: С-75 «Двина»; Designação da OTAN: SA-2 Guideline) é um sistema de míssil superfície-ar soviético de alta altitude (SAM). Desde que começou a ser distribuído em 1957, se tornou o míssil terra-ar mais usado no mundo, tornando-se notório por ser o primeiro sistema SAM a abater uma aeronave ao derrubar um de Taiwan que sobrevoava a China em 7 de outubro de 1959. (pt)
S-75 Dvina (ryska: С-75 Двина, NATO-namn: Guideline, Pentagon-kodnamn SA-2) var en sovjetisk luftvärnsrobot, som användes av Egypten och Nordvietnam under 1960- och 1970-talen mot Israel respektive USA. U-2-piloten Gary Powers sköts ner av sovjetiska Dvina-robotar. En radar på marken mäter målets avstånd och bäring, en annan radar mäter målets höjd. Ett eldledningssystem på marken kalkylerar robotens bana och fjärrstyr roboten till kollision med målet. Tung och strömslukande radiorörselektronik stannar på marken, och kan därför återvinnas. S-75 Dvinas sårbarhet för elektronisk krigföring är hög. (sv)
С-75 «Двина» (по классификации МО США и NATO — SA-2 Guideline) — советский подвижный зенитный ракетный комплекс. Головной разработчик — НПО «Алмаз» (генеральный конструктор А. А. Расплетин), разработчик ракеты — МКБ «Факел» (генеральный конструктор П. Д. Грушин). Принят на вооружение в СССР в 1957 году. Заказ и поставки осуществляло 4-е Главное управление Минобороны (начальник генерал-полковник авиации Г. Ф. Байдуков). (ru)
С-75 «Двіна» (за класифікацією НАТО — «SA-2 Guideline») — радянський зенітно-ракетний комплекс середньої дальності дії. Активно використовувався Північним В'єтнамом під час В'єтнамської війни. (uk)
S-75（北約代號：SA-2）是苏联第一代实用化的防空导弹系统，1954年10月由拉沃奇金设计局设计，1957年莫斯科五一节阅兵式公开。主要用于拦截敌轰炸机执行要地防空，取代了130毫米与100毫米高射炮。 (zh)

dbp:caption

S-75 Dvina in the National Museum of Military History, Sofia, Bulgaria (en)

dbp:usedBy

See list of present and former operators (en)

dbp:wars

rdf:type

rdfs:comment

صاروخ أس-75 دفينا (بالروسية:С-75) (بالإنجليزية:S-75 Dvina) (تعريف الناتو:SA-2 Guideline) ، هو صاروخ سوفيتي يستخدم لاعتراض على طائرة العدو، استخدم الصاروخ الدفاعي لأول مرة من قبل الاتحاد السوفيتي سنة 1957 ، و الدول التي تملك الصواريخ الاعتراضية هي دول في العالم الثالث وكوريا الشمالية وغيرها. (ar)
Das S-75 Dwina (NATO-Codename: SA-2 Guideline) ist ein Flugabwehrraketenkomplex, der in den 1950er Jahren in der Sowjetunion entwickelt wurde. Er ist bis heute im Einsatz und eines der am weitesten verbreiteten und genutzten Flugabwehrsysteme überhaupt. (de)
Le S-75 Dvina (terminologie OTAN : SA-2 Guideline) est l’un des premiers systèmes de missile sol-air guidé par radar mis en service par l’Union soviétique. Volant à Mach 3,5, affichant 40 km de portée, armé d’une charge explosive de 130 kg, le missile V-750 (désignation concepteur : Lavotchkine La-207) est associé au radar de tir Fan Song et au radar d’alerte Spoon Rest. Très rapidement, ce système prouve son efficacité et les victoires du S-75 se multiplient. Une batterie se compose en principe d’un radar au centre et de six rampes de lancement en cercle autour de celui-ci. (fr)
S-75는 소비에트 연방의 파켈 기계설계국에서 설계한 고고도 지령유도식 지대공 미사일 체계이다. 1957년 처음 배치된 이래 이 체계는 역사상 가장 광범위하게 배치된 체계가 되었다. 나토에는 SA-2 가이드라인으로 보고되었다. 1960년 S-75 포대가 소련 영공에서 CIA의 U-2 정찰기를 격추하여 유명세를 탔다. 이 후 월남전에서 북베트남군이 하노이와 하이퐁을 방어하기 위해 널리 쓰여졌다. 중국에서는 HQ-1과 HQ-2라는 이름으로 생산되었고 다른국가에서도 여러 가지 개량형과 변종이 생산되었다. (ko)
S-75（ロシア語: С-75）は、ソ連が開発した高高度防空ミサイル・システム。歴史上最も多く配備され使用された地対空ミサイルである。NATOコードネームはSA-2 ガイドライン（英: Guideline、「方針」の意）。 (ja)
O S-75 Dvina (em russo: С-75 «Двина»; Designação da OTAN: SA-2 Guideline) é um sistema de míssil superfície-ar soviético de alta altitude (SAM). Desde que começou a ser distribuído em 1957, se tornou o míssil terra-ar mais usado no mundo, tornando-se notório por ser o primeiro sistema SAM a abater uma aeronave ao derrubar um de Taiwan que sobrevoava a China em 7 de outubro de 1959. (pt)
С-75 «Двина» (по классификации МО США и NATO — SA-2 Guideline) — советский подвижный зенитный ракетный комплекс. Головной разработчик — НПО «Алмаз» (генеральный конструктор А. А. Расплетин), разработчик ракеты — МКБ «Факел» (генеральный конструктор П. Д. Грушин). Принят на вооружение в СССР в 1957 году. Заказ и поставки осуществляло 4-е Главное управление Минобороны (начальник генерал-полковник авиации Г. Ф. Байдуков). (ru)
С-75 «Двіна» (за класифікацією НАТО — «SA-2 Guideline») — радянський зенітно-ракетний комплекс середньої дальності дії. Активно використовувався Північним В'єтнамом під час В'єтнамської війни. (uk)
S-75（北約代號：SA-2）是苏联第一代实用化的防空导弹系统，1954年10月由拉沃奇金设计局设计，1957年莫斯科五一节阅兵式公开。主要用于拦截敌轰炸机执行要地防空，取代了130毫米与100毫米高射炮。 (zh)
S-75 Dvina (v kódu NATO: "SA-2 Guideline") je protiletadlový raketový systém vyvinutý v 50. letech v SSSR. Ještě v dnešní době zůstává ve službě a je jedním z nejrozšířenějších a používaných systémů protivzdušné obrany vůbec. Prvním sestřelem dosaženým S-75 bylo zničení tchajwanského výškového průzkumného stroje Martin RB-57D Canberra čínskou obsluhou nedaleko Pekingu 7. října 1959. V říjnu 1962, během kubánské raketové krize, byl prostřednictvím S-75 27. října 1962 sestřelen další U-2, pilotováný majorem USAF Rudolfem Andersonem, který nepřežil. (cs)
El S-75 «Dvina» (en ruso: С-75 «Двина», Designación OTAN: SA-2 Guideline) es un misil superficie-aire de diseño soviético que utiliza de alta altitud. Desde su primer despliegue en el año 1957 se ha convertido en el misil de defensa aérea más ampliamente desplegado en la historia. Logró la primera destrucción de un avión enemigo realizada por un misil antiaéreo, derribando a un Martin RB-57D Canberra taiwanés sobre China, el 7 de octubre de 1959, que fue alcanzado por tres misiles V-750 (1D) a una altitud de 20 km (65.600 pies). El éxito fue atribuido a los cazas chinos en esa época con el propósito de mantener el programa S-75 en secreto. (es)
S-75 (kode NATO: SA-2 Guideline) adalah sebuah sistem peluru kendali darat ke udara yang dibuat oleh Uni Soviet. Sejak pemakaian pertamanya pada tahun 1957, peluru kendali ini telah menjadi rudal permukaan-ke-udara yang paling banyak digunakan dan didistribusikan dalam sejarah. Contohnya Vietnam Utara menggunakan rudal S-75 selama Perang Vietnam untuk mempertahankan Hanoi dan Haiphong. S-75 juga diproduksi di Republik Rakyat Tiongkok dengan nama rudal HQ-1 dan HQ-2. Beberapa negara lain telah memproduksi versi gabungan rudal S-75 sehingga sangat sulit untuk menemukan versi asli rudal S-75 pada hari ini. (in)
The S-75 (Russian: С-75; NATO reporting name SA-2 Guideline) is a Soviet-designed, high-altitude air defence system, built around a surface-to-air missile with command guidance. Following its first deployment in 1957 it became one of the most widely deployed air defence systems in history. It scored the first destruction of an enemy aircraft by a surface-to-air missile, with the shooting down of a Taiwanese Martin RB-57D Canberra over China on 7 October 1959 that was hit by a salvo of three V-750 (1D) missiles at an altitude of 20 km (65,600 ft). This success was credited to Chinese fighter aircraft at the time to keep the S-75 program secret. (en)
L' S-75 (in cirillico: С-75; nome in codice NATO: SA-2 Guideline ), talvolta denominato Divna, è un sistema missilistico terra-aria di fabbricazione sovietica, entrato in servizio nel 1957 e sviluppato in numerose varianti in grado di ingaggiare bersagli fino a 45 km di distanza e 25.000 m di altezza, è stato probabilmente il sistema di difesa aerea più venduto di sempre. In servizio in numerose forze armate africane ed asiatiche, è stato radiato dalle forze missilistiche dell'URSS nel 1980. (it)
S-75 – radziecki rakietowy system przeciwlotniczy (ziemia-powietrze) rozwijany w trzech głównych modyfikacjach oznaczonych: SA-75 Dwina (pol. Dźwina), S-75 Diesna (pol. Desna) i S-75M Wołchow, w kodzie NATO oznaczana jako SA-2 Guideline. Rakieta dwustopniowa, przeznaczona do zwalczania celów na średnim i wysokim pułapie. Pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w Moskwie na defiladzie jesienią 1957 roku. Rakietę eksportowano do krajów Układu Warszawskiego, w tym Polski, i 20 innych państw. Produkowana na licencji w Chinach nosiła oznaczenie HQ-2. (pl)
S-75 Dvina (ryska: С-75 Двина, NATO-namn: Guideline, Pentagon-kodnamn SA-2) var en sovjetisk luftvärnsrobot, som användes av Egypten och Nordvietnam under 1960- och 1970-talen mot Israel respektive USA. U-2-piloten Gary Powers sköts ner av sovjetiska Dvina-robotar. (sv)

rdfs:label

أس-75 دفينا (ar)
S-75 Dvina (cs)
S-75 (de)
S-75 Dvina (es)
S-75 Dvina (in)
S-75 (it)
S-75 Dvina (fr)
S-75 (ko)
S-75 (ミサイル) (ja)
S-75 Dvina (en)
S-75 (pl)
С-75 (ru)
S-75 Dvina (pt)
S-75 Dvina (sv)
С-75 (uk)
S-75导弹 (zh)

is dbo:wikiPageRedirects of