Maria Mexi | Hellenic Ministry of Culture (original) (raw)

Papers by Maria Mexi

Karligkioti et al. 2023. Approaching life (in)equality and social transformations in Eastern Attica from the Classical to the Roman era. In Rehren T. and Oikonomou A. (eds.), ICAS-EMME 3 Proceedings Special Issue, Journal of Archaeological Science: Reports, 47, 103819., 2023

Even though Classical Antiquity in Greece has been extensively studied in relation to its history... more Even though Classical Antiquity in Greece has been extensively studied in relation to its history and archaeology, bioarchaeological studies for this period are extremely few, focusing mostly on urban populations of major cities, such as Athens and Corinth. Little is known for the people in the periphery of the polis of Athens. Humans are physical mediators of the interaction of cultural and natural phenomena, thus, by combining osteoarchaeological evidence of life quality with mortuary data and historical information, valuable insights can be gained regarding the biological dimensions of socio-political transformations diachronically. The current paper examines health inequalities in what are considered to be rural populations coming from East and SouthEast Attica, who temporally span the Classical and Roman periods. Results suggest that the populations of Eastern Attica were afflicted by increased hardship diachronically. Physiological stress affected equally both sexes; similarly, no sex differentiation in manual labor was attested for the Classical period, but males were more mechanically stressed than females in the Roman era. Juveniles were less frail during earlier periods but adults were more mechanically stressed during the Classical period compared to Roman times.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

2020, Πρακτικά Διεπιστημονικής Διημερίδας 29-30 Νοεμβρίου 2018.Πολιτισμός για όλους. Μουσεία και μνημεία χωρίς αποκλεισμούς. ΥΠΠΟΑ - ΔΑΜΕΕΠ

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Πρακτικά Διεπιστημονικής Διημερίδας 29-30 Νοεμβρίου 2018.Πολιτισμός για όλους. Μουσεία και μνημεία χωρίς αποκλεισμούς. ΥΠΠΟΑ - ΔΑΜΕΕΠ , 2020

The Ephorate of Antiquities of East Attika (former Second Ephorate of Prehistoric and Classical A... more The Ephorate of Antiquities of East Attika (former Second Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities) participated in the programme titled “Education of Foreigners and Resettlement Students”, sub-section 9.5, “Educational Visits of Students”, which was implemented by the Aristotle University of Thessaloniki, in collaboration with the Ministry of Education, as well as with social organizations dealing with repatriation and immigration. The Ephorate was involved in two units of activities: one in 2013 in cooperation with the Elementary School of Intercultural Education of Alsoupolis, Nea Ionia (Fifth Grade) and the second in 2014 in collaboration with the 87th Elementary School of Intercultural Education of Athens (Fifth and Sixth Grade). The central axis
of the first unit was the educational programme titled “Gods and Heroes. The frieze of the Temple of Poseidon at Sounio.” The programme: “Living the myths: the frieze of the Temple of Poseidon at Sounio and the Labours of Theseus” formed the central axis of the second unit. The main objective of both educational units was to approach Greek civilization and the ancient history of Attica starting from the Sanctuary of Poseidon at Sounio and using the myths that could easily and pleasantly be handled by the students of the Fifth and Sixth Grades of Primary School as a “tool”. At the same time, drawing on their creative and interactive nature, the activities aimed at sharpening the children’s thinking, developing their imagination, abilities, extroversion and cooperation skills, and ultimately at strengthening their self-esteem and raising their spirits. On behalf of the Ephorate of Antiquities, the activities were implemented by the archaeologists Eleni Asimakou, Dimitra Kai, Maria Mexi and the museum painter Ioanna
Vlachou.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Αthens and Attica in Prehistory, 2020

Μελέτη και ανασύσταση της παραγωγής και της κατεργασίας τροφής στον οικισμό της Πρώιμης Εποχής το... more Μελέτη και ανασύσταση της παραγωγής και της κατεργασίας τροφής στον οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο
Κορωπί Αττικής.
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται τα αρχικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την διεπιστημονική προσέγγιση τριών κατηγοριών
υλικών καταλοίπων από τον εκτεταμένο οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3200-2300 π.Χ.) στο Κορωπί, τα οποία
διαφωτίζουν πτυχές σχετικά με την προετοιμασία και την κατανάλωση της τροφής σε καθημερινό επίπεδο. Τα πρώτα ζητήματα
που θίγονται είναι η τυπολογία και η κατασκευή των τριπτών και λειασμένων εργαλείων που προορίζονται κυρίως για την τριβή,
το κοπάνισμα και την άλεση ουσιών προοριζόμενων για βρώση, σε συνδυασμό με την συλλογή αρχαιοβοτανικών καταλοίπων από
επιμέρους σημεία του οικισμού, η οποία κατέδειξε την παρουσία ελιάς, σταφυλιού και σύκου, φακής και λαθουριού (φάβας) ως
προϊόντων διατροφής. Ως συμπλήρωμα των διατροφικών πρακτικών στο Κορωπί από την πλευρά της κτηνοτροφίας, οι πρώτες
ζωοαρχαιολογικές αναλύσεις κατέδειξαν ένα καλά οργανωμένο κτηνοτροφικό σύστημα με την συμμετοχή των αιγοπροβάτων,
του χοίρου και της αγελάδας στην διατροφική αλυσίδα. Καταγράφονται, επιπλέον, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συστήματος
αυτού, όπως η εμφάνιση ιπποειδούς, καθώς και η ενδεχόμενη πρακτική κυνοφαγίας από τους κατοίκους του οικισμού. Η
περαιτέρω μελέτη των υλικών αυτών καταλοίπων και η συνδυαστική τους εξέταση με άλλες κατηγορίες υλικών, αποτελεί
μελλοντικό στόχο του προγράμματος αυτού.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Douen, J-M, Duchemin, J-P and Iossif, P. (eds), Proceedings of the International Conference “A coin for the dead. Coins for the living: Charon’s obol: the end of a Myth?”, JAN 9 , 2019

Andreas Kapetanios, Maria Mexi, Alexandra Tsatsaki & Anthi Tiliakou, “Re-inventing myths; coins ... more Andreas Kapetanios, Maria Mexi, Alexandra Tsatsaki & Anthi Tiliakou, “Re-inventing myths; coins and people in a Classical to Roman cemetery on the island of San Giorgi, at the entrance of the Saronic Gulf”, in Douen, J-M, Duchemin, J-P and Iossif, P. (eds), Proceedings of the International Conference “A coin for the dead. Coins for the living: Charon’s obol: the end of a Myth?”, JAN 9 (2019), 363-385.

This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 20 km SW of Cape Sounion. The “Charon’s obol” issue is considered in the context of the preliminary results of the ongoing study of the island’s rescue excavation and survey data, conducted by the Ephorate for the Antiquities in East Attica. A settlement’s cemetery, partially excavated, with its chronology, currently, spreading from Classical to Roman times, constitutes the focus of the present study. Six collective tombs of an homogenous and rather exceptional typology were excavated. Among the grave-goods (pottery and jewellery) and the bones of primary inhumations and secondary depositions, a total of 51 coins were recovered. The analysis is based on the juxtaposition of archaeological and osteoarchaeological data within a cross-examination of inter-tomb variability and intra-tomb spatial distribution of coins. It is argued that, in the context of a small but tight, rather conservative community, possibly structured on the basis of nuclear families, persisting in their discrete cultural handling of death, the archaeologically visible practice of the “Charon’s obol” custom, is both conspicuously present and loudly absent. The apparent controversy is examined as regards the process of codification, by considering discretely the practice as an embodied sharing of the collective value system, and the coins per se as multilayered symbols.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Journal of Archaeological Numismatics 9, 2019

This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 2... more This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 20 km SW of Cape Sounion. The "Charon's obol" issue is considered in the context of the preliminary results of the ongoing study of the island's rescue excavation and survey data, conducted by the Ephorate for the Antiquities in East Attica. A settlement's cemetery, partially excavated, with its chronology, currently, spreading from Classical to Roman times, constitutes the focus of the present study. Six collective tombs of an homogenous and rather exceptional typology were excavated. Among the grave-goods (pottery and jewellery) and the bones of primary inhumations and secondary depositions, a total of 51 coins were recovered. The analysis is based on the juxtaposition of archaeological and osteoarchaeological data within a cross-examination of inter-tomb variability and intra-tomb spatial distribution of coins. It is argued that, in the context of a small but tight, rather conservative community, possibly structured on the basis of nuclear families, persisting in their discrete cultural handling of death, the archaeologically visible practice of the "Charon's obol" custom, is both conspicuously present and loudly absent. The apparent controversy is examined as regards the process of codification, by considering discretely the practice as an embodied sharing of the collective value system, and the coins per se as multilayered symbols.

Mots clés : golfe Saronique-obole à Charon-distribution spatiale des monnaies-système collectif de valeur Keywords: Saronic gulf-Charon's obol-spatial distribution of coins-collective value system Résumé-Cette étude traite de l'archéologie funéraire de l'île peu connue de San Giorgi, à 20 km au S.-O. du cap Sounion. Le problème de l'« obole à Charon » est replacé dans le contexte des résultats préliminaires de l'examen des données issues des fouilles de sauvetage et des prospections qui y sont menées par l'Ephorie des antiquités de l'Attique orientale. Notre étude porte sur une nécropole liée à un habitat, fréquentée de la période Classique à la période romaine. Six tombes appartenant à un type exceptionnel mais homogène y ont été fouillées ; 51 monnaies ont été récoltées parmi le mobilier funéraire (poteries et bijoux) et les ossements d'inhumations primaires ou secondaires. L'analyse se fonde sur la mise en parallèle des données archéologiques et archéozoologiques avec un examen croisé de la variabilité entre les tombes, et la distribution spatiale interne du mobilier. Il est soutenu ici que, dans le contexte d'une petite communauté soudée et très conservatrice, sans doute structurée à partir de noyaux familiaux conservant pour des raisons culturelles leur propre gestion de la mort, la traditionnelle coutume de l'« obole à Charon » mise en évidence par l'archéologie, est à la fois manifeste et fortement occultée. Cette apparente contradiction est examinée sous l'angle d'un processus de codification, en supposant comme sous-jacent le partage de valeurs collectives, et en considérant les monnaies per se comme une accumulation de niveaux symboliques.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Αντικείμενο της ανακοίνωσης είναι η παρουσίαση των νεώτερων αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προ... more Αντικείμενο της ανακοίνωσης είναι η παρουσίαση των νεώτερων αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκύψει από τη σωστική έρευνα της Εφορείας Αρχ/των Ανατ. Αττικής στη νησίδα Άγιος Γεώργιος (Σαν Τζώρτζη), στην πύλη του Σαρωνικού. Η νήσος, ταυτίζεται, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές με την αρχαία Βέλβινα, μια μικρή πόλη-κράτος κατά την κλασική εποχή, η οποία πλήρωνε φόρο 300 δραχμών στην Αθηναϊκή συμμαχία. Η κατασκευή μεγάλου τεχνικού έργου, η οποία προκάλεσε τη σωστική δράση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αποτελεί την πρώτη σύγχρονη μεγάλης κλίμακας επέμβαση σε ένα παλίμψηστο ιστορικού και αρχαιολογικού τοπίου. Το τοπίο αυτό κρατούσε έως τότε πάνω του αδιατάρακτους τους δεσμούς με ανθρώπινες συλλογικότητες που έζησαν σ’ αυτόν τον στενό και μοναχικό χώρο, τουλάχιστον από την αρχή του 7ου αι. π.Χ. έως τα μέσα του 20ου αι. μ.Χ., σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα της τρέχουσας έρευνας. Στην ανακοίνωση παρουσιάζονται ψηφίδες υλικών καταλοίπων ενός κεντροβαρούς οικιστικού πυρήνα, ενός εκτεταμένου συστήματος γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγικής οργάνωσης του τοπίου του νησιού, της διαχείρισης ζωτικών πόρων (όπως το νερό), της καθημερινής ζωής αλλά και της ιδεολογίας της πίστης και του θανάτου μέσα από την έρευνα χώρων με στοιχεία λατρείας και πίστης καθώς και ταφικών συνόλων. Με βάση αυτά τα στοιχεία, επιχειρείται μια πρώτη αρχαιολογική ερμηνευτική προσέγγιση των ανθρώπινων κοινοτήτων που έζησαν σ’ αυτήν την ανεμοδαρμένη και απομονωμένη νησίδα.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Η έρευνα και η μελέτη των ευρημάτων του οικισμού της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Κορωπί, καθώς ... more Η έρευνα και η μελέτη των ευρημάτων του οικισμού της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Κορωπί, καθώς και η σύγκρισή του με παράλληλες χρονολογικά θέσεις της Αττικής, μαρτυρεί την ύπαρξη μίας άρτια οργανωμένης αγροκτηνοτροφικής κοινωνίας με στοιχεία εξειδίκευσης και υψηλής τεχνογνωσίας όσον αφορά στην παραγωγή τροφής, στη κατασκευή και διανομή εργαλείων προετοιμασίας της, αλλά και τους τρόπους κατανάλωσής της, καθώς και το βαθμό που αυτή συνδέεται με την άσκηση της κτηνοτροφίας. Η ανέρευση μεγάλης ποσότητας λίθινων εργαλείων από υλικά ηφαιστειακής προέλευσης καθώς και το πλούσιο ζωοαρχαιολογικό υλικό, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ευρήματα της ανασκαφής, αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας μελέτης που στόχο έχει, μέσω της τυπολογίας των συγκεκριμένων ευρημάτων, αλλά και τη χρήση μακροσκοπικών και αναλυτικών τεχνικών, να ανασυσταθούν τα διαφορετικά στάδια της τροφοπαραγωγικής διαδικασίας του αρχαίου οικισμού καθώς και οι κοινωνικο-οικονομικές πτυχές που αυτή μαρτυρά.
Πληροφορίες για την παραγωγή της τροφής, τα τροφοπαρασκευαστικά στάδια αλλά και για τις αγροτικές πρακτικές και τις επιλογές συγκεκριμένων ειδών για κατανάλωση προέρχονται από τα φυτικά κατάλοιπα. Η συνδυαστική μελέτη των λίθινων εργαλείων και των οργανικών καταλοίπων καθώς και του ζωοαρχαιολογικού υλικού θα φωτίσει την οργάνωση τόσο της παραγωγής όσο και της κατανάλωσης τροφής και της καθημερινότητας στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Forthcoming by Maria Mexi

Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η προκαταρκτική έκθεση των αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκ... more Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η προκαταρκτική έκθεση των αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκύψει από τη σωστική έρευνα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής στη νησίδα Άγιος Γεώργιος (Σαν Τζώρτζης) Λαυρεωτικής, στην πύλη του Σαρωνικού. Η νήσος ταυτίζεται, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, με την αρχαία Βέλβινα, μια μικρή πόλη-κράτος κατά την κλασική εποχή, η οποία πλήρωνε φόρο 300 δραχμών στην Αθηναϊκή συμμαχία. Η κατασκευή μεγάλου τεχνικού έργου, η οποία προκάλεσε τη σωστική δράση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αποτελεί την πρώτη σύγχρονη μεγάλης κλίμακας επέμβαση σε ένα παλίμψηστο ιστορικού και αρχαιολογικού τοπίου. Το τοπίο αυτό κρατούσε, έως τότε, πάνω του, αδιατάρακτους τους υλικούς δεσμούς με ανθρώπινες συλλογικότητες που έζησαν, τουλάχιστον, από την αρχή του 7ου αι. π.Χ. έως τα μέσα του 20ού αι. μ.Χ. σ’ αυτόν τον στενό και μοναχικό χώρο. Παρουσιάζονται ψηφίδες υλικών καταλοίπων ενός πρώιμου ιερού (από τέλη 8ου αι. π.Χ.), ενός νεκροταφείου ιδιόμορφης τυπολογίας, κλασικής, ελληνιστικής και πρώιμης ρωμαϊκής περιόδου, ενός κεντροβαρούς οικιστικού πυρήνα κλασικών χρόνων και ενός οικισμού βυζαντινών χρόνων, ενός εκτεταμένου, διαχρονικού, συστήματος γεωργο-κτηνοτροφικής παραγωγικής οργάνωσης του τοπίου του νησιού (αναβαθμοί, περίβολοι) και της διαχείρισης ζωτικών πόρων (όπως το νερό). Με βάση αυτά τα στοιχεία, επιχειρείται μια πρώτη αρχαιολογική ερμηνευτική προσέγγιση των ανθρώπινων κοινοτήτων που έζησαν σ’ αυτήν την ανεμοδαρμένη και απομονωμένη νησίδα και του παλίμψηστου του τοπίου της.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Colloquium by Maria Mexi

by Ianthi Assimakopoulou, Photeini Balla, Elli-Evangelia Bia, Katerina Chamilaki, Dimitris Filioglou, Georgia Giannaki, Konstantinos Gravanis, Agathi Karadima, Nikoletta Kourkouta, Emmanouela Kyriakopoulou, Maria Mexi, Konstantinos Roussos, and Giorgos Sofianos

14th Symposium Fieldwork and Research XIV: The Work of the Sector of Archaeology and History of A... more 14th Symposium Fieldwork and Research XIV: The Work of the Sector of Archaeology and History of Art
Department of History and Archaeology, National and Kapodistrian University of Athens

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Thesis Chapters by Maria Mexi

Η διατριβή αυτή αφορά στη μελέτη της τριπτής και λειασμένης λιθοτεχνίας από τρεις θέσεις της Πρώι... more Η διατριβή αυτή αφορά στη μελέτη της τριπτής και λειασμένης λιθοτεχνίας από τρεις θέσεις της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στην Αττική (Κορωπί, Λαμπρικά Κορωπίου, Αγ. Κοσμάς Ελληνικού) και μία νησιωτική, τη Προβάτσα της Μακρονήσου, κοντά στην ανατολική ακτή της Λαυρεωτικής. Η προσέγγιση του αρχαιολογικού υλικού πραγματοποιήθηκε μέσω της μελέτης της εγχειρηματικής αλυσίδας των τέχνεργων, η οποία περιλαμβάνει όλα τα στάδια μορφοποίησης, παραγωγής, χρήσης και τελικής εναπόθεσης των ανθρωπίνων δημιουργημάτων. Βασικοί άξονες της μελέτης ορίστηκαν η τεχνολογία και η τυπολογία των τέχνεργων, ενώ εξετάστηκε παράλληλα η χωρική τους κατανομή. Το μεγαλύτερο ποσοτικά και ποιοτικά λίθινο υλικό προέρχεται από τον οικισμό στο Κορωπί, μία αγροτοκτηνοτροφική κοινότητα της κατηγορίας των μεγάλων οικισμών με ενδείξεις πρώιμης αστικοποίησης κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Η τριπτή λιθοτεχνία από το Κορωπί υπέδειξε μεγάλη ποικιλία στις πρώτες ύλες μορφοποίησης των τέχνεργων, με τα πυριγενή πετρώματα να κυριαρχούν, ευχέρεια στη διαχείριση και δεξιότητα στην κατεργασία των υλικών αυτών, ποικιλομορφία στους διάφορους εργαλειακούς τύπους, καθώς και ποικίλες χρηστικές και λειτουργικές δυνατότητες των τέχνεργων αυτών κατά τη συμμετοχή τους σε πλήθος εργασιών της κοινότητας. Αντιθέτως, η λειασμένη λιθοτεχνία της θέσης, με μικρότερη αριθμητική παρουσία, κατέδειξε προσκόλληση σε παραδοσιακούς μορφολογικούς τύπους και διάθεση συντήρησης περισσότερο της πρώτης ύλης και όχι της λειτουργικότητας των ίδιων των εργαλείων. Τα λίθινα τέχνεργα από τα Λαμπρικά και τη Προβάτσα επιβεβαίωσαν τον χαρακτήρα και την μικρή έκταση των δύο αυτών θέσεων, οι κάτοικοι των οποίων δραστηριοποιούνται σε ειδικές ασχολίες σχετικές με τη μεταλλουργία και τη μεταλλευτική διαδικασία. Στο διαθέσιμο προς εξέταση υλικό από τον Αγ. Κοσμά, τέλος, δόθηκε η δυνατότητα διαφορετικής προσέγγισής του. Η διατριβή αυτή, τέλος, ανέδειξε τις κοινωνικές προεκτάσεις της τεχνολογίας και τη συμβολή των λιθοτεχνιών από αδρό λίθο στη κατανόησή μας σχετικά με τον τρόπο δράσης και πολιτιστικού αποτυπώματος των κοινοτήτων αυτών στο ευρύ χρονολογικό και γεωγραφικό τους ορίζοντα. Τα αποτελέσματα της διατριβής αυτής συμβάλλουν στον επαναπροσδιορισμό της έρευνας στην προσέγγιση των λιθοτεχνιών αυτών με πιο ολιστικό τρόπο.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karligkioti et al. 2023. Approaching life (in)equality and social transformations in Eastern Attica from the Classical to the Roman era. In Rehren T. and Oikonomou A. (eds.), ICAS-EMME 3 Proceedings Special Issue, Journal of Archaeological Science: Reports, 47, 103819., 2023

Even though Classical Antiquity in Greece has been extensively studied in relation to its history... more Even though Classical Antiquity in Greece has been extensively studied in relation to its history and archaeology, bioarchaeological studies for this period are extremely few, focusing mostly on urban populations of major cities, such as Athens and Corinth. Little is known for the people in the periphery of the polis of Athens. Humans are physical mediators of the interaction of cultural and natural phenomena, thus, by combining osteoarchaeological evidence of life quality with mortuary data and historical information, valuable insights can be gained regarding the biological dimensions of socio-political transformations diachronically. The current paper examines health inequalities in what are considered to be rural populations coming from East and SouthEast Attica, who temporally span the Classical and Roman periods. Results suggest that the populations of Eastern Attica were afflicted by increased hardship diachronically. Physiological stress affected equally both sexes; similarly, no sex differentiation in manual labor was attested for the Classical period, but males were more mechanically stressed than females in the Roman era. Juveniles were less frail during earlier periods but adults were more mechanically stressed during the Classical period compared to Roman times.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

2020, Πρακτικά Διεπιστημονικής Διημερίδας 29-30 Νοεμβρίου 2018.Πολιτισμός για όλους. Μουσεία και μνημεία χωρίς αποκλεισμούς. ΥΠΠΟΑ - ΔΑΜΕΕΠ

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Πρακτικά Διεπιστημονικής Διημερίδας 29-30 Νοεμβρίου 2018.Πολιτισμός για όλους. Μουσεία και μνημεία χωρίς αποκλεισμούς. ΥΠΠΟΑ - ΔΑΜΕΕΠ , 2020

The Ephorate of Antiquities of East Attika (former Second Ephorate of Prehistoric and Classical A... more The Ephorate of Antiquities of East Attika (former Second Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities) participated in the programme titled “Education of Foreigners and Resettlement Students”, sub-section 9.5, “Educational Visits of Students”, which was implemented by the Aristotle University of Thessaloniki, in collaboration with the Ministry of Education, as well as with social organizations dealing with repatriation and immigration. The Ephorate was involved in two units of activities: one in 2013 in cooperation with the Elementary School of Intercultural Education of Alsoupolis, Nea Ionia (Fifth Grade) and the second in 2014 in collaboration with the 87th Elementary School of Intercultural Education of Athens (Fifth and Sixth Grade). The central axis
of the first unit was the educational programme titled “Gods and Heroes. The frieze of the Temple of Poseidon at Sounio.” The programme: “Living the myths: the frieze of the Temple of Poseidon at Sounio and the Labours of Theseus” formed the central axis of the second unit. The main objective of both educational units was to approach Greek civilization and the ancient history of Attica starting from the Sanctuary of Poseidon at Sounio and using the myths that could easily and pleasantly be handled by the students of the Fifth and Sixth Grades of Primary School as a “tool”. At the same time, drawing on their creative and interactive nature, the activities aimed at sharpening the children’s thinking, developing their imagination, abilities, extroversion and cooperation skills, and ultimately at strengthening their self-esteem and raising their spirits. On behalf of the Ephorate of Antiquities, the activities were implemented by the archaeologists Eleni Asimakou, Dimitra Kai, Maria Mexi and the museum painter Ioanna
Vlachou.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Αthens and Attica in Prehistory, 2020

Μελέτη και ανασύσταση της παραγωγής και της κατεργασίας τροφής στον οικισμό της Πρώιμης Εποχής το... more Μελέτη και ανασύσταση της παραγωγής και της κατεργασίας τροφής στον οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο
Κορωπί Αττικής.
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται τα αρχικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την διεπιστημονική προσέγγιση τριών κατηγοριών
υλικών καταλοίπων από τον εκτεταμένο οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3200-2300 π.Χ.) στο Κορωπί, τα οποία
διαφωτίζουν πτυχές σχετικά με την προετοιμασία και την κατανάλωση της τροφής σε καθημερινό επίπεδο. Τα πρώτα ζητήματα
που θίγονται είναι η τυπολογία και η κατασκευή των τριπτών και λειασμένων εργαλείων που προορίζονται κυρίως για την τριβή,
το κοπάνισμα και την άλεση ουσιών προοριζόμενων για βρώση, σε συνδυασμό με την συλλογή αρχαιοβοτανικών καταλοίπων από
επιμέρους σημεία του οικισμού, η οποία κατέδειξε την παρουσία ελιάς, σταφυλιού και σύκου, φακής και λαθουριού (φάβας) ως
προϊόντων διατροφής. Ως συμπλήρωμα των διατροφικών πρακτικών στο Κορωπί από την πλευρά της κτηνοτροφίας, οι πρώτες
ζωοαρχαιολογικές αναλύσεις κατέδειξαν ένα καλά οργανωμένο κτηνοτροφικό σύστημα με την συμμετοχή των αιγοπροβάτων,
του χοίρου και της αγελάδας στην διατροφική αλυσίδα. Καταγράφονται, επιπλέον, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συστήματος
αυτού, όπως η εμφάνιση ιπποειδούς, καθώς και η ενδεχόμενη πρακτική κυνοφαγίας από τους κατοίκους του οικισμού. Η
περαιτέρω μελέτη των υλικών αυτών καταλοίπων και η συνδυαστική τους εξέταση με άλλες κατηγορίες υλικών, αποτελεί
μελλοντικό στόχο του προγράμματος αυτού.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Douen, J-M, Duchemin, J-P and Iossif, P. (eds), Proceedings of the International Conference “A coin for the dead. Coins for the living: Charon’s obol: the end of a Myth?”, JAN 9 , 2019

Andreas Kapetanios, Maria Mexi, Alexandra Tsatsaki & Anthi Tiliakou, “Re-inventing myths; coins ... more Andreas Kapetanios, Maria Mexi, Alexandra Tsatsaki & Anthi Tiliakou, “Re-inventing myths; coins and people in a Classical to Roman cemetery on the island of San Giorgi, at the entrance of the Saronic Gulf”, in Douen, J-M, Duchemin, J-P and Iossif, P. (eds), Proceedings of the International Conference “A coin for the dead. Coins for the living: Charon’s obol: the end of a Myth?”, JAN 9 (2019), 363-385.

This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 20 km SW of Cape Sounion. The “Charon’s obol” issue is considered in the context of the preliminary results of the ongoing study of the island’s rescue excavation and survey data, conducted by the Ephorate for the Antiquities in East Attica. A settlement’s cemetery, partially excavated, with its chronology, currently, spreading from Classical to Roman times, constitutes the focus of the present study. Six collective tombs of an homogenous and rather exceptional typology were excavated. Among the grave-goods (pottery and jewellery) and the bones of primary inhumations and secondary depositions, a total of 51 coins were recovered. The analysis is based on the juxtaposition of archaeological and osteoarchaeological data within a cross-examination of inter-tomb variability and intra-tomb spatial distribution of coins. It is argued that, in the context of a small but tight, rather conservative community, possibly structured on the basis of nuclear families, persisting in their discrete cultural handling of death, the archaeologically visible practice of the “Charon’s obol” custom, is both conspicuously present and loudly absent. The apparent controversy is examined as regards the process of codification, by considering discretely the practice as an embodied sharing of the collective value system, and the coins per se as multilayered symbols.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Journal of Archaeological Numismatics 9, 2019

This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 2... more This paper delves into the funerary archaeology of the little-known insular site of San Giorgi, 20 km SW of Cape Sounion. The "Charon's obol" issue is considered in the context of the preliminary results of the ongoing study of the island's rescue excavation and survey data, conducted by the Ephorate for the Antiquities in East Attica. A settlement's cemetery, partially excavated, with its chronology, currently, spreading from Classical to Roman times, constitutes the focus of the present study. Six collective tombs of an homogenous and rather exceptional typology were excavated. Among the grave-goods (pottery and jewellery) and the bones of primary inhumations and secondary depositions, a total of 51 coins were recovered. The analysis is based on the juxtaposition of archaeological and osteoarchaeological data within a cross-examination of inter-tomb variability and intra-tomb spatial distribution of coins. It is argued that, in the context of a small but tight, rather conservative community, possibly structured on the basis of nuclear families, persisting in their discrete cultural handling of death, the archaeologically visible practice of the "Charon's obol" custom, is both conspicuously present and loudly absent. The apparent controversy is examined as regards the process of codification, by considering discretely the practice as an embodied sharing of the collective value system, and the coins per se as multilayered symbols.

Mots clés : golfe Saronique-obole à Charon-distribution spatiale des monnaies-système collectif de valeur Keywords: Saronic gulf-Charon's obol-spatial distribution of coins-collective value system Résumé-Cette étude traite de l'archéologie funéraire de l'île peu connue de San Giorgi, à 20 km au S.-O. du cap Sounion. Le problème de l'« obole à Charon » est replacé dans le contexte des résultats préliminaires de l'examen des données issues des fouilles de sauvetage et des prospections qui y sont menées par l'Ephorie des antiquités de l'Attique orientale. Notre étude porte sur une nécropole liée à un habitat, fréquentée de la période Classique à la période romaine. Six tombes appartenant à un type exceptionnel mais homogène y ont été fouillées ; 51 monnaies ont été récoltées parmi le mobilier funéraire (poteries et bijoux) et les ossements d'inhumations primaires ou secondaires. L'analyse se fonde sur la mise en parallèle des données archéologiques et archéozoologiques avec un examen croisé de la variabilité entre les tombes, et la distribution spatiale interne du mobilier. Il est soutenu ici que, dans le contexte d'une petite communauté soudée et très conservatrice, sans doute structurée à partir de noyaux familiaux conservant pour des raisons culturelles leur propre gestion de la mort, la traditionnelle coutume de l'« obole à Charon » mise en évidence par l'archéologie, est à la fois manifeste et fortement occultée. Cette apparente contradiction est examinée sous l'angle d'un processus de codification, en supposant comme sous-jacent le partage de valeurs collectives, et en considérant les monnaies per se comme une accumulation de niveaux symboliques.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Αντικείμενο της ανακοίνωσης είναι η παρουσίαση των νεώτερων αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προ... more Αντικείμενο της ανακοίνωσης είναι η παρουσίαση των νεώτερων αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκύψει από τη σωστική έρευνα της Εφορείας Αρχ/των Ανατ. Αττικής στη νησίδα Άγιος Γεώργιος (Σαν Τζώρτζη), στην πύλη του Σαρωνικού. Η νήσος, ταυτίζεται, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές με την αρχαία Βέλβινα, μια μικρή πόλη-κράτος κατά την κλασική εποχή, η οποία πλήρωνε φόρο 300 δραχμών στην Αθηναϊκή συμμαχία. Η κατασκευή μεγάλου τεχνικού έργου, η οποία προκάλεσε τη σωστική δράση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αποτελεί την πρώτη σύγχρονη μεγάλης κλίμακας επέμβαση σε ένα παλίμψηστο ιστορικού και αρχαιολογικού τοπίου. Το τοπίο αυτό κρατούσε έως τότε πάνω του αδιατάρακτους τους δεσμούς με ανθρώπινες συλλογικότητες που έζησαν σ’ αυτόν τον στενό και μοναχικό χώρο, τουλάχιστον από την αρχή του 7ου αι. π.Χ. έως τα μέσα του 20ου αι. μ.Χ., σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα της τρέχουσας έρευνας. Στην ανακοίνωση παρουσιάζονται ψηφίδες υλικών καταλοίπων ενός κεντροβαρούς οικιστικού πυρήνα, ενός εκτεταμένου συστήματος γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγικής οργάνωσης του τοπίου του νησιού, της διαχείρισης ζωτικών πόρων (όπως το νερό), της καθημερινής ζωής αλλά και της ιδεολογίας της πίστης και του θανάτου μέσα από την έρευνα χώρων με στοιχεία λατρείας και πίστης καθώς και ταφικών συνόλων. Με βάση αυτά τα στοιχεία, επιχειρείται μια πρώτη αρχαιολογική ερμηνευτική προσέγγιση των ανθρώπινων κοινοτήτων που έζησαν σ’ αυτήν την ανεμοδαρμένη και απομονωμένη νησίδα.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Η έρευνα και η μελέτη των ευρημάτων του οικισμού της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Κορωπί, καθώς ... more Η έρευνα και η μελέτη των ευρημάτων του οικισμού της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Κορωπί, καθώς και η σύγκρισή του με παράλληλες χρονολογικά θέσεις της Αττικής, μαρτυρεί την ύπαρξη μίας άρτια οργανωμένης αγροκτηνοτροφικής κοινωνίας με στοιχεία εξειδίκευσης και υψηλής τεχνογνωσίας όσον αφορά στην παραγωγή τροφής, στη κατασκευή και διανομή εργαλείων προετοιμασίας της, αλλά και τους τρόπους κατανάλωσής της, καθώς και το βαθμό που αυτή συνδέεται με την άσκηση της κτηνοτροφίας. Η ανέρευση μεγάλης ποσότητας λίθινων εργαλείων από υλικά ηφαιστειακής προέλευσης καθώς και το πλούσιο ζωοαρχαιολογικό υλικό, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ευρήματα της ανασκαφής, αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας μελέτης που στόχο έχει, μέσω της τυπολογίας των συγκεκριμένων ευρημάτων, αλλά και τη χρήση μακροσκοπικών και αναλυτικών τεχνικών, να ανασυσταθούν τα διαφορετικά στάδια της τροφοπαραγωγικής διαδικασίας του αρχαίου οικισμού καθώς και οι κοινωνικο-οικονομικές πτυχές που αυτή μαρτυρά.
Πληροφορίες για την παραγωγή της τροφής, τα τροφοπαρασκευαστικά στάδια αλλά και για τις αγροτικές πρακτικές και τις επιλογές συγκεκριμένων ειδών για κατανάλωση προέρχονται από τα φυτικά κατάλοιπα. Η συνδυαστική μελέτη των λίθινων εργαλείων και των οργανικών καταλοίπων καθώς και του ζωοαρχαιολογικού υλικού θα φωτίσει την οργάνωση τόσο της παραγωγής όσο και της κατανάλωσης τροφής και της καθημερινότητας στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η προκαταρκτική έκθεση των αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκ... more Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η προκαταρκτική έκθεση των αρχαιολογικών δεδομένων που έχουν προκύψει από τη σωστική έρευνα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής στη νησίδα Άγιος Γεώργιος (Σαν Τζώρτζης) Λαυρεωτικής, στην πύλη του Σαρωνικού. Η νήσος ταυτίζεται, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, με την αρχαία Βέλβινα, μια μικρή πόλη-κράτος κατά την κλασική εποχή, η οποία πλήρωνε φόρο 300 δραχμών στην Αθηναϊκή συμμαχία. Η κατασκευή μεγάλου τεχνικού έργου, η οποία προκάλεσε τη σωστική δράση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αποτελεί την πρώτη σύγχρονη μεγάλης κλίμακας επέμβαση σε ένα παλίμψηστο ιστορικού και αρχαιολογικού τοπίου. Το τοπίο αυτό κρατούσε, έως τότε, πάνω του, αδιατάρακτους τους υλικούς δεσμούς με ανθρώπινες συλλογικότητες που έζησαν, τουλάχιστον, από την αρχή του 7ου αι. π.Χ. έως τα μέσα του 20ού αι. μ.Χ. σ’ αυτόν τον στενό και μοναχικό χώρο. Παρουσιάζονται ψηφίδες υλικών καταλοίπων ενός πρώιμου ιερού (από τέλη 8ου αι. π.Χ.), ενός νεκροταφείου ιδιόμορφης τυπολογίας, κλασικής, ελληνιστικής και πρώιμης ρωμαϊκής περιόδου, ενός κεντροβαρούς οικιστικού πυρήνα κλασικών χρόνων και ενός οικισμού βυζαντινών χρόνων, ενός εκτεταμένου, διαχρονικού, συστήματος γεωργο-κτηνοτροφικής παραγωγικής οργάνωσης του τοπίου του νησιού (αναβαθμοί, περίβολοι) και της διαχείρισης ζωτικών πόρων (όπως το νερό). Με βάση αυτά τα στοιχεία, επιχειρείται μια πρώτη αρχαιολογική ερμηνευτική προσέγγιση των ανθρώπινων κοινοτήτων που έζησαν σ’ αυτήν την ανεμοδαρμένη και απομονωμένη νησίδα και του παλίμψηστου του τοπίου της.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Η διατριβή αυτή αφορά στη μελέτη της τριπτής και λειασμένης λιθοτεχνίας από τρεις θέσεις της Πρώι... more Η διατριβή αυτή αφορά στη μελέτη της τριπτής και λειασμένης λιθοτεχνίας από τρεις θέσεις της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στην Αττική (Κορωπί, Λαμπρικά Κορωπίου, Αγ. Κοσμάς Ελληνικού) και μία νησιωτική, τη Προβάτσα της Μακρονήσου, κοντά στην ανατολική ακτή της Λαυρεωτικής. Η προσέγγιση του αρχαιολογικού υλικού πραγματοποιήθηκε μέσω της μελέτης της εγχειρηματικής αλυσίδας των τέχνεργων, η οποία περιλαμβάνει όλα τα στάδια μορφοποίησης, παραγωγής, χρήσης και τελικής εναπόθεσης των ανθρωπίνων δημιουργημάτων. Βασικοί άξονες της μελέτης ορίστηκαν η τεχνολογία και η τυπολογία των τέχνεργων, ενώ εξετάστηκε παράλληλα η χωρική τους κατανομή. Το μεγαλύτερο ποσοτικά και ποιοτικά λίθινο υλικό προέρχεται από τον οικισμό στο Κορωπί, μία αγροτοκτηνοτροφική κοινότητα της κατηγορίας των μεγάλων οικισμών με ενδείξεις πρώιμης αστικοποίησης κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Η τριπτή λιθοτεχνία από το Κορωπί υπέδειξε μεγάλη ποικιλία στις πρώτες ύλες μορφοποίησης των τέχνεργων, με τα πυριγενή πετρώματα να κυριαρχούν, ευχέρεια στη διαχείριση και δεξιότητα στην κατεργασία των υλικών αυτών, ποικιλομορφία στους διάφορους εργαλειακούς τύπους, καθώς και ποικίλες χρηστικές και λειτουργικές δυνατότητες των τέχνεργων αυτών κατά τη συμμετοχή τους σε πλήθος εργασιών της κοινότητας. Αντιθέτως, η λειασμένη λιθοτεχνία της θέσης, με μικρότερη αριθμητική παρουσία, κατέδειξε προσκόλληση σε παραδοσιακούς μορφολογικούς τύπους και διάθεση συντήρησης περισσότερο της πρώτης ύλης και όχι της λειτουργικότητας των ίδιων των εργαλείων. Τα λίθινα τέχνεργα από τα Λαμπρικά και τη Προβάτσα επιβεβαίωσαν τον χαρακτήρα και την μικρή έκταση των δύο αυτών θέσεων, οι κάτοικοι των οποίων δραστηριοποιούνται σε ειδικές ασχολίες σχετικές με τη μεταλλουργία και τη μεταλλευτική διαδικασία. Στο διαθέσιμο προς εξέταση υλικό από τον Αγ. Κοσμά, τέλος, δόθηκε η δυνατότητα διαφορετικής προσέγγισής του. Η διατριβή αυτή, τέλος, ανέδειξε τις κοινωνικές προεκτάσεις της τεχνολογίας και τη συμβολή των λιθοτεχνιών από αδρό λίθο στη κατανόησή μας σχετικά με τον τρόπο δράσης και πολιτιστικού αποτυπώματος των κοινοτήτων αυτών στο ευρύ χρονολογικό και γεωγραφικό τους ορίζοντα. Τα αποτελέσματα της διατριβής αυτής συμβάλλουν στον επαναπροσδιορισμό της έρευνας στην προσέγγιση των λιθοτεχνιών αυτών με πιο ολιστικό τρόπο.

Bookmarks Related papers MentionsView impact