Jean-Baptiste-Camille Corot (original) (raw)

dbo:abstract

Jean-Baptiste Camille Corot (París, 26 de juliol de 1796 - 22 de febrer de 1875) fou un pintor realista francès que se sol associar amb els pintors de l'escola de Barbizon, els quals pintaren en clau realista com a reacció contra el Romanticisme més rigorós de l'època. Encara que el realista Corot tenia el cor d'un romàntic, d'ací que la seva obra sigui un pont entre les dues tendències. (ca)
Jean-Baptiste Camille Corot (16. července 1796 – 22. února 1875) byl francouzský malíř, krajinář. (cs)
جان بابتيست كامي كورو (بالفرنسية: Jean-Baptiste Camille Corot)‏ (16 يوليو 1796-22 فبراير1875) هو رسام فرنسي أجاد رسم المناظر الطبيعية والبورتريه بالإضافة لإجادته صنع المطبوعات عن طريق النقش. كان شخصية هامة في مجال رسم المناظر الطبيعية، تندرج نسبة كبيرة من أعماله تحت فئة الكلاسيكية الجديدة، وابتكر بالإضافة لذلك فن الرسم الانطباعي في الهواء الطلق. (ar)
Ο Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (Jean-Baptiste Camille Corot, 16 Ιουλίου 1796 – 22 Φεβρουαρίου 1875) ήταν Γάλλος ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τις τοπιογραφίες του. Φιλοτέχνησε πορτρέτα, τοπία και συνέθεσε μεγάλους ιστορικούς πίνακες. Χαρακτηρίστηκε επίσης για τη γενναιοδωρία του, ενισχύοντας νέους καλλιτέχνες. (el)
Jean-Baptiste Camille Corot (* 16. Juli 1796 in Paris; † 22. Februar 1875 ebenda) war ein bedeutender französischer Landschaftsmaler. Er ist einer der Hauptvertreter der Schule von Barbizon. (de)
Jean-Baptiste Camille COROT, (naskiĝinta la 28-an de julio 1796 en Parizo, mortinta samloke la 23-an de februaro 1875) estis franca pentristo. (eo)
Jean-Baptiste-Camille Corot (París, 16 de julio de 1796 – París, 22 de febrero de 1875) fue un pintor francés que cultivó tanto el retrato como el género del paisaje en el que destacó especialmente, con influencia en el impresionismo. "Un buen consomé, un buen vino, la buena música, las caras bonitas han sido mis únicas aficiones." (J.-B.-C. Corot) (es)
Jean-Baptiste Camille Corot (Paris, 1796ko uztailaren 16a – ib., 1875eko otsailaren 22a) frantziar margolaria izan zen. Batez ere, paisaiak landu zituen. XIX. mendearen erdialdean, Barbizongo eskolako artistarik nabarmenena izan zen. Haren lan eskergan, neoklasizismoaren arrastoak eta etortzekoak ziren aire zabaleko berrikuntza inpresionistak sumatzen dira batera. Corot famila burges aberats batean jaio zen. Frantses artista gazte guztiak bezala, denbora asko eman zuen Louvren, hango lanak aztertzen. Pintura ikasketa ohikoak ere egin zituen, paisaia neoklasikoa lantzen zuten margolariekin. Hala ere, eta bere maisuek ez hezala, Corotek nahiago izan zuen, hasiera-hasieratik, lantegitik kanpo lan egin, eta zuzenean egiten zituen gero lantegian bukatzen zituen lanetarako zirriborroak. 1825ean Erromara joan zen. Han eman zituen bere bizitzako hiru urte garrantzitsuenak. Adiskide bati garai hartan aitortu zionez, "Bizitza honetan egin nahi dudan gauza bakarra... paisaiak margotzea da. Erabaki tinkoa da, eta horrek bestelako lotura sendoak eragotziko dizkit. Alegia, ez naizela ezkonduko". Eta horixe egin zuen: bizitza oso-osorik pinturari eskaini. Frantziara itzuli zenean, betiko gordeko zituen ohitura batzuk hartu zituen. Udaberria eta uda kanpoan margotzen ematen zituen, oliozko zirriborro txikiak eta marrazkiak eginez. Maisutasunez erabiltzen zuen tonuen arteko erlazioa -horixe izan zen Coroten antzearen oinarria-, zeren, kolorearen aukera baino gehiago inporta baitzitzaizkion tonu argi eta ilunen mailaketa eta oreka. Neguan, Parisko estudiora erretiratzen zen margolan handiak egitera, eta obrak Parisko urteroko Erakusketarako bukatzen saiatzen zen. Lehen lan garrantzitsua, Narniko zubia (Louvre), 1827an aurkeztu zuen Parisko Erakusketan. 1833an Fontainebleauko paisaia handi bat aurkeztu zuen, eta domina bat eman zioten. Domina harekin, bere margolanak Erakusketetan epaimahaiaren onespenaren beharrik gabe aurkezteko eskubidea irabazi zuen. Coroten lana bi sailetan berezi izan da beti: izaditik zuzenean egindako zirriborroak -txikiak, bizi-biziak-, eta Erakusketetarako egin ohi zituen lan handi ondo bukatuak. XIX. mendearen hasieran zirriborroa ez zen jendaurrean erakusten, eta aditu gutxi batzuek bakarrik erosten zituzten halako lanak (Coroten kasuan, estatubatuarrek). Nahiago ziren paisaia bukatuak. Are duinago eta larriagotzat hartzen ziren elezaharretatik, literaturatik edo Bibliatik harturiko irudi txiki batzuk ere ageri baziren. Eta Corotek erakutsi zituen koadroen artean, badira horrelakoak: Agar basamortuan (1835eko Erakusketa), Homero eta artzainak (1835eko Erakusketa), etab. Corot bera, ordea, ez zen halakoen oso zalea, eta, gustuak aldatzen joan ahala, alde batera utzi zituen irudi haiek. 1860tik aurrera, bestelako paisaia bat asmatu zuen, Oroitzapenak, zeinean usadiozko osagaiak konposizio jakin batean ipintzen baitzituen -normalean aintzira eta zuhaitzak, tonu zilarkara nagusi zela-, halako malenkonia gozo bat adierazteko. Azken urteetan, erretratuak eta estudioko irudiak ere egin zituen, emakumeenak gehienak, lore batekin, musika-tresna batekin-edo. Horiek, ordea, ez zituen ia inoiz erakusgai jarri. 1830-1840 bitarteko Erakusketetan harrera ona izan zuen, haina ezer gutxi saltzen zuen. 1840an estatuak lan bat erosi zion, eta 1845ean, Charles Baudelaire poeta eta arte-kritikariak honela idatzi zuen: "Corot dago paisaiaren eskola modernoaren buruan". 1846an Ohorezko Legioko kide egin zuten, eta handik aurrera gero eta arrakasta handiagoa izan zuen. Oso artista oparoa eta langile nekaezina izan arren, ordea, eskaera produkzioa baino handiagoa zen, eta Coroten imitatzaile asko ez ezik, haren izena erabili zuen iruzurtirik ere agertu zen. Nolanahi ere, arrakasta ez zitzaion askorik inporta Coroti. Beti bezala jarraitu zuen lanean, margotzea gustatzen baitzitzaion beste edozer baino gehiago. Inguratzen zuen mundua ere ez zitzaion interesatzen, salbuespen hakar batekin: musika. Hain zuzen ere, musikaren nolakotasunak adierazi nahi izan zituen, azken lanetan bereziki, harmonian oinarriturik. Gainerakoan, bere pinturatik kanpo utzi zuen beti bere garaiko mundu modernoa. Une hartan bertan Frantzian zabaltzen ari zen industrializazioa, Frantzia osoko herriak lotu zuen burdinbidea, ez da inondik inora ageri Coroten lanetan. Corotek bere lankide margolariekin egotea maite zuen, eta Barbizongo eskolako artista askoren adiskidea izan zen. Dirua eman ohi zien, erdi ezkutuan, arrakasta gutxi zutenei. Eskolak eman zizkien Camille Pissarro eta Berthe Morisot inpresionistei, eta ikasle eta jarraitzaile asko zituen. Azken urteetan, denek maite zuten "Papa Corot" hura, bere adeitasun eta bihotz zabalagatik. Corotek, maisu handia izan gahe, leku garrantzitsua du XIX. mendeko margolaritzan, haren ekarriak pisu handia izan baitzuen. Margotzen hasi zenean, paisaia-zirriborroari ez zitzaion berezko baliorik ematen. Hil zenean, berriz, estimu handitan hartua zen, eta begi txarrez ikusten ziren paisaiei erantsitako gauza artifizialak edo gauza asmatuak. Corotek asko lagundu zuen paisajista inpresionisten bidea zabaltzen, inpresionistek asko ikasi baitzuten harengandik, eta errespetuz eta miresmenez ikusten baitzuten. (eu)
Jean-Baptiste-Camille Corot (UK: /ˈkɒroʊ/ KORR-oh, US: /kəˈroʊ, kɔːˈroʊ/ kə-ROH, kor-OH, French: [ʒɑ̃ batist kamij kɔʁo]; July 16, 1796 – February 22, 1875), or simply Camille Corot, is a French landscape and portrait painter as well as a printmaker in etching. He is a pivotal figure in landscape painting and his vast output simultaneously referenced the Neo-Classical tradition and anticipated the plein-air innovations of Impressionism. (en)
Péintéir tír-radharc a saolaíodh i bPáras ab ea Jean-Baptiste Camille Corot (16 Iúil 1796 – 22 Feabhra 1875). Tá cuid mhaith dá shárshaothair sa Louvre i bPáras, ina measc La Danse des Nymphes (Damhsa na Nimfeach, 1850). Le fáil freisin sa Hugh Lane i mBaile Átha Cliath. (ga)
Jean-Baptiste-Camille Corot (bahasa Prancis: [ʒɑ̃ ba.tist ka.mij kɔ.ʁo]; 16 Juli 1796 – 22 Februari 1875) adalah seorang pelukis potret dan asal Prancis serta dalam bentuk . Ia adalah figur penting dalam lukisan lanskap dan rujukan-rujukannya dari tradisi Neo-Klasik dan mengantisipasi inovasi plein-air dari Impresionisme. (in)
Camille Corot, né Jean-Baptiste Camille Corot le 16 juillet 1796 à Paris où il est mort le 22 février 1875, est un peintre et graveur français. Il passa longtemps pour un peintre amateur qui avait tout loisir de voyager non seulement un peu partout en France, mais aussi en Italie, où il résida à trois reprises. Au cours de ses pérégrinations, il ne cessa de peindre des paysages idylliques, généralement étoffés de petits personnages, selon les règles du paysage classique. Connu pour sa philanthropie, il est aussi l'un des fondateurs de l'école de Barbizon. (fr)
ジャン＝バティスト・カミーユ・コロー（Jean-Baptiste Camille Corot、1796年7月16日 - 1875年2月22日）は、19世紀のフランスの画家。 (ja)
장바티스트카미유 코로(Jean-Baptiste-Camille Corot, 1796년 7월 17일 ~ 1875년 2월 22일)는 프랑스의 화가이다. (ko)
Jean-Baptiste Camille Corot (Parigi, 16 luglio 1796 – Parigi, 22 febbraio 1875) è stato un pittore francese, considerato uno dei più sensibili paesaggisti dell'Ottocento. (it)
Jean-Baptiste-Camille Corot (ur. 16 lipca 1796 w Paryżu, zm. 22 lutego 1875 w Ville-d’Avray) – francuski malarz, przedstawiciel kierunku realistycznego. Malował głównie pejzaże, ponadto sceny historyczne i portrety. Wykonał również kilka akwafort. (pl)
Jean-Baptiste Camille Corot (Parijs, 16 juli 1796 - aldaar, 22 februari 1875) was een Frans kunstschilder. Zijn vader was pruikenmaker en had een lakenhandel, terwijl zijn moeder een modistenwinkeltje openhield. De zoon was aldus voor de handel bestemd. Toen Corot 26 jaar was, gaf hij zijn handelsloopbaan op en koos voor het beroep van schilder. Vanaf het begin had het schilderen van landschappen zijn voorkeur. Aan het begin van zijn loopbaan maakte Jean-Baptiste Camille Corot veel studies in de vrije natuur in de omgeving van Rouen en Parijs, in de bossen van Fontainebleau en van Ville d'Avray, waar zijn ouders een buitenhuis bezaten. Hij maakte reizen door Frankrijk, Italië, Engeland, Nederland en Zwitserland. Toch was hij geen echte romanticus, zoals de schilders van de School van Barbizon. Hij bleef trouw aan de traditie van het classicisme. Onder invloed van Lorrain en het landschap van Italië koos hij voor klassieke vormen. Nieuw waren echter het poëtische element en de grote natuurlijkheid die hij zijn landschappen meegaf. Hij idealiseerde de landarbeiders niet, zoals Millet en Courbet dat deden, en hield zich ook buiten de ideologische discussies. Later ging Corot ook over tot figuurschilderen. De grootste invloed oefende hij echter, door zijn wijze van werken, uit op de landschapsschilders van de tweede helft van de negentiende eeuw, met name op Pissarro en Monet. Men had grote waardering voor hem als schilder én als mens; hij hielp zijn collega's waar hij kon. Corot kan men niet plaatsen binnen één bepaalde school. Hij kreeg in zijn jonge jaren een classicistische vorming bij , winnaar van de eerste Prix de Rome in 1817, en bij , waar de barokke souvenirs aan Nicolas Poussin nog meeleefden. Toch zette hij zijn volgeling aan in de natuur te gaan werken. Na zijn Parijse opleiding, in 1825, begint hij uitgebreid te reizen, door Frankrijk, Zwitserland en Italië. Nu komt zijn specifieke lichtval tot uiting, in zijn sfeerschilderingen, met de helblauwe en okergele tinten van de Italiaanse schilders. Voor een van zijn tijdgenoten Gustave Courbet heeft Corot een onbeperkte waardering. Het hoeft dan ook niet te verwonderen, dat hij een tijd in Barbizon gaat werken. Over het realisme van Corot zegt Jean François Millet:"Dat is eindelijk het spontaan gevonden schilderen." Om in de Salons te exposeren richtte hij zich, naast zijn beroemde landschappen, op mythologische, literaire en religieuze thema's. Hier kan hij dan weer teruggrijpen naar een romantische en classicistische weergave, met toch het impressionistische gevoel voor de kleur en het licht. Hierbij worden "De Heilige Hieronymus" (1837), "De Sileen" (1838) of "Homerus en de herders" (1845) gecreëerd. Zijn "Haven van La Rochelle" (1851) (zie foto) en "Herinnering aan Mortefontaine" (1864) tonen aan hoe Corot kan gezien worden als een van de voornaamste wegbereiders voor de impressionisten, hoewel hij zijn thema nooit oploste in het licht. Vooral volgde hem. Alhoewel hard aangedrongen werd, nam hij aan geen enkele van hun tien exposities, tussen 1874 en 1886, deel. Charles Baudelaire omschreef het werk van Corot als "mirakel van het hart en van de geest". (nl)
Jean-Baptiste-Camille Corot, född 26 juli 1796 i Paris, Frankrike, död 22 februari 1875 i Paris, var en fransk landskaps- och porträttmålare. (sv)
Jean-Baptiste Camille Corot (Paris, 16 de julho de 1796 — Ville-d'Avray, 22 de fevereiro de 1875) foi um pintor realista francês. (pt)
Жан-Бати́ст Ками́ль Коро́ (фр. Jean-Baptiste Camille Corot, 17 июля 1796 (29 мессидора IV года Республики), Париж — 22 февраля 1875, там же) — французский живописец, рисовальщик и гравёр, один из главных пейзажистов эпохи романтизма, оказавший влияние на импрессионистов. Зарисовки и эскизы Коро ценятся почти столь же высоко, как и законченные картины. Цветовая гамма Коро основана на тонких отношениях серебристо-серых и жемчужно-перламутровых тонов. Известно его выражение — «валёры прежде всего». (ru)
Жан-Батіст-Каміль Коро (фр. Jean-Baptiste Camille Corot; 16 липня 1796, Париж — 22 лютого 1875, Париж) — французький живописець, один із засновників французького реалістичного пейзажу XIX століття. В 1822—1824 навчався в А. Мішаллона та В. Бертена, в 1825—1828, 1834 й 1843 бував в Італії. Коро працював з натури, що зближує його з барбізонською школою. Каміль Коро відомий також як майстер малюнка й офорта. (uk)
讓-巴蒂斯·卡米耶·柯洛（Jean-Baptiste Camille Corot，1796年7月16日－1875年2月22日），法國著名的巴比松派畫家，也被譽為19世紀最出色的抒情風景畫家。畫風自然，樸素，充滿迷矇的空間感。柯洛的一生都住在巴黎，到26歲才從商人轉為畫家，曾在畫家米謝隆與柏坦的畫室中學畫，相當喜愛寫生與旅遊，追循著他的畫，可說踏遍了全法國，以及英國、荷蘭、瑞士及義大利鄉間等地。從柯洛的畫中尤其可看出他很喜歡義大利田野風景。然而柯洛也很擅於畫肖像畫，歐洲就有不少博物館也收藏了他的肖像畫。柯洛從1825年開始旅行，並一路素描和油畫寫生他所看到的風景，初期他的風格並不明顯，最多只是畫面的明度較高，自然光線較為具體，但到了1850年代，經過了25年的訓練，柯洛在54歲時發展出他獨特的羽毛狀畫風，此時他所畫的樹，雲，都相當具有蓬鬆感，畫面構圖也開始單純化，有人認為柯洛的畫中充滿了大量的詩意，多半是指他此時的風景畫。他最著名的風景畫「維拉達福瑞小鎮」Ville d'Avray也是畫於這個時期（1867年）他也是19世紀留下畫作量最豐富的畫家之一。 (zh)

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdf:type

rdfs:comment

Jean-Baptiste Camille Corot (París, 26 de juliol de 1796 - 22 de febrer de 1875) fou un pintor realista francès que se sol associar amb els pintors de l'escola de Barbizon, els quals pintaren en clau realista com a reacció contra el Romanticisme més rigorós de l'època. Encara que el realista Corot tenia el cor d'un romàntic, d'ací que la seva obra sigui un pont entre les dues tendències. (ca)
Jean-Baptiste Camille Corot (16. července 1796 – 22. února 1875) byl francouzský malíř, krajinář. (cs)
جان بابتيست كامي كورو (بالفرنسية: Jean-Baptiste Camille Corot)‏ (16 يوليو 1796-22 فبراير1875) هو رسام فرنسي أجاد رسم المناظر الطبيعية والبورتريه بالإضافة لإجادته صنع المطبوعات عن طريق النقش. كان شخصية هامة في مجال رسم المناظر الطبيعية، تندرج نسبة كبيرة من أعماله تحت فئة الكلاسيكية الجديدة، وابتكر بالإضافة لذلك فن الرسم الانطباعي في الهواء الطلق. (ar)
Ο Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (Jean-Baptiste Camille Corot, 16 Ιουλίου 1796 – 22 Φεβρουαρίου 1875) ήταν Γάλλος ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τις τοπιογραφίες του. Φιλοτέχνησε πορτρέτα, τοπία και συνέθεσε μεγάλους ιστορικούς πίνακες. Χαρακτηρίστηκε επίσης για τη γενναιοδωρία του, ενισχύοντας νέους καλλιτέχνες. (el)
Jean-Baptiste Camille Corot (* 16. Juli 1796 in Paris; † 22. Februar 1875 ebenda) war ein bedeutender französischer Landschaftsmaler. Er ist einer der Hauptvertreter der Schule von Barbizon. (de)
Jean-Baptiste Camille COROT, (naskiĝinta la 28-an de julio 1796 en Parizo, mortinta samloke la 23-an de februaro 1875) estis franca pentristo. (eo)
Jean-Baptiste-Camille Corot (París, 16 de julio de 1796 – París, 22 de febrero de 1875) fue un pintor francés que cultivó tanto el retrato como el género del paisaje en el que destacó especialmente, con influencia en el impresionismo. "Un buen consomé, un buen vino, la buena música, las caras bonitas han sido mis únicas aficiones." (J.-B.-C. Corot) (es)
Jean-Baptiste-Camille Corot (UK: /ˈkɒroʊ/ KORR-oh, US: /kəˈroʊ, kɔːˈroʊ/ kə-ROH, kor-OH, French: [ʒɑ̃ batist kamij kɔʁo]; July 16, 1796 – February 22, 1875), or simply Camille Corot, is a French landscape and portrait painter as well as a printmaker in etching. He is a pivotal figure in landscape painting and his vast output simultaneously referenced the Neo-Classical tradition and anticipated the plein-air innovations of Impressionism. (en)
Péintéir tír-radharc a saolaíodh i bPáras ab ea Jean-Baptiste Camille Corot (16 Iúil 1796 – 22 Feabhra 1875). Tá cuid mhaith dá shárshaothair sa Louvre i bPáras, ina measc La Danse des Nymphes (Damhsa na Nimfeach, 1850). Le fáil freisin sa Hugh Lane i mBaile Átha Cliath. (ga)
Jean-Baptiste-Camille Corot (bahasa Prancis: [ʒɑ̃ ba.tist ka.mij kɔ.ʁo]; 16 Juli 1796 – 22 Februari 1875) adalah seorang pelukis potret dan asal Prancis serta dalam bentuk . Ia adalah figur penting dalam lukisan lanskap dan rujukan-rujukannya dari tradisi Neo-Klasik dan mengantisipasi inovasi plein-air dari Impresionisme. (in)
Camille Corot, né Jean-Baptiste Camille Corot le 16 juillet 1796 à Paris où il est mort le 22 février 1875, est un peintre et graveur français. Il passa longtemps pour un peintre amateur qui avait tout loisir de voyager non seulement un peu partout en France, mais aussi en Italie, où il résida à trois reprises. Au cours de ses pérégrinations, il ne cessa de peindre des paysages idylliques, généralement étoffés de petits personnages, selon les règles du paysage classique. Connu pour sa philanthropie, il est aussi l'un des fondateurs de l'école de Barbizon. (fr)
ジャン＝バティスト・カミーユ・コロー（Jean-Baptiste Camille Corot、1796年7月16日 - 1875年2月22日）は、19世紀のフランスの画家。 (ja)
장바티스트카미유 코로(Jean-Baptiste-Camille Corot, 1796년 7월 17일 ~ 1875년 2월 22일)는 프랑스의 화가이다. (ko)
Jean-Baptiste Camille Corot (Parigi, 16 luglio 1796 – Parigi, 22 febbraio 1875) è stato un pittore francese, considerato uno dei più sensibili paesaggisti dell'Ottocento. (it)
Jean-Baptiste-Camille Corot (ur. 16 lipca 1796 w Paryżu, zm. 22 lutego 1875 w Ville-d’Avray) – francuski malarz, przedstawiciel kierunku realistycznego. Malował głównie pejzaże, ponadto sceny historyczne i portrety. Wykonał również kilka akwafort. (pl)
Jean-Baptiste-Camille Corot, född 26 juli 1796 i Paris, Frankrike, död 22 februari 1875 i Paris, var en fransk landskaps- och porträttmålare. (sv)
Jean-Baptiste Camille Corot (Paris, 16 de julho de 1796 — Ville-d'Avray, 22 de fevereiro de 1875) foi um pintor realista francês. (pt)
Жан-Бати́ст Ками́ль Коро́ (фр. Jean-Baptiste Camille Corot, 17 июля 1796 (29 мессидора IV года Республики), Париж — 22 февраля 1875, там же) — французский живописец, рисовальщик и гравёр, один из главных пейзажистов эпохи романтизма, оказавший влияние на импрессионистов. Зарисовки и эскизы Коро ценятся почти столь же высоко, как и законченные картины. Цветовая гамма Коро основана на тонких отношениях серебристо-серых и жемчужно-перламутровых тонов. Известно его выражение — «валёры прежде всего». (ru)
Жан-Батіст-Каміль Коро (фр. Jean-Baptiste Camille Corot; 16 липня 1796, Париж — 22 лютого 1875, Париж) — французький живописець, один із засновників французького реалістичного пейзажу XIX століття. В 1822—1824 навчався в А. Мішаллона та В. Бертена, в 1825—1828, 1834 й 1843 бував в Італії. Коро працював з натури, що зближує його з барбізонською школою. Каміль Коро відомий також як майстер малюнка й офорта. (uk)
讓-巴蒂斯·卡米耶·柯洛（Jean-Baptiste Camille Corot，1796年7月16日－1875年2月22日），法國著名的巴比松派畫家，也被譽為19世紀最出色的抒情風景畫家。畫風自然，樸素，充滿迷矇的空間感。柯洛的一生都住在巴黎，到26歲才從商人轉為畫家，曾在畫家米謝隆與柏坦的畫室中學畫，相當喜愛寫生與旅遊，追循著他的畫，可說踏遍了全法國，以及英國、荷蘭、瑞士及義大利鄉間等地。從柯洛的畫中尤其可看出他很喜歡義大利田野風景。然而柯洛也很擅於畫肖像畫，歐洲就有不少博物館也收藏了他的肖像畫。柯洛從1825年開始旅行，並一路素描和油畫寫生他所看到的風景，初期他的風格並不明顯，最多只是畫面的明度較高，自然光線較為具體，但到了1850年代，經過了25年的訓練，柯洛在54歲時發展出他獨特的羽毛狀畫風，此時他所畫的樹，雲，都相當具有蓬鬆感，畫面構圖也開始單純化，有人認為柯洛的畫中充滿了大量的詩意，多半是指他此時的風景畫。他最著名的風景畫「維拉達福瑞小鎮」Ville d'Avray也是畫於這個時期（1867年）他也是19世紀留下畫作量最豐富的畫家之一。 (zh)
Jean-Baptiste Camille Corot (Paris, 1796ko uztailaren 16a – ib., 1875eko otsailaren 22a) frantziar margolaria izan zen. Batez ere, paisaiak landu zituen. XIX. mendearen erdialdean, Barbizongo eskolako artistarik nabarmenena izan zen. Haren lan eskergan, neoklasizismoaren arrastoak eta etortzekoak ziren aire zabaleko berrikuntza inpresionistak sumatzen dira batera. Coroten lana bi sailetan berezi izan da beti: izaditik zuzenean egindako zirriborroak -txikiak, bizi-biziak-, eta Erakusketetarako egin ohi zituen lan handi ondo bukatuak. (eu)
Jean-Baptiste Camille Corot (Parijs, 16 juli 1796 - aldaar, 22 februari 1875) was een Frans kunstschilder. Zijn vader was pruikenmaker en had een lakenhandel, terwijl zijn moeder een modistenwinkeltje openhield. De zoon was aldus voor de handel bestemd. Later ging Corot ook over tot figuurschilderen. De grootste invloed oefende hij echter, door zijn wijze van werken, uit op de landschapsschilders van de tweede helft van de negentiende eeuw, met name op Pissarro en Monet. Men had grote waardering voor hem als schilder én als mens; hij hielp zijn collega's waar hij kon. (nl)

rdfs:label

Jean-Baptiste-Camille Corot (en)
جان بابتيست كامي كورو (ar)
Jean-Baptiste Camille Corot (ca)
Camille Corot (cs)
Jean-Baptiste Camille Corot (de)
Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (el)
Jean-Baptiste Camille Corot (eo)
Camille Corot (es)
Camille Corot (eu)
Jean-Baptiste Camille Corot (ga)
Jean-Baptiste-Camille Corot (in)
Jean-Baptiste Camille Corot (it)
Jean-Baptiste Camille Corot (fr)
ジャン＝バティスト・カミーユ・コロー (ja)
장바티스트 카미유 코로 (ko)
Jean-Baptiste Corot (nl)
Jean-Baptiste-Camille Corot (pl)
Jean-Baptiste Camille Corot (pt)
Коро, Камиль (ru)
Camille Corot (sv)
讓-巴蒂斯·卡米耶·柯洛 (zh)
Жан-Батіст-Каміль Коро (uk)

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of