Celestial mechanics (original) (raw)
La mecànica celeste és una branca de l'astronomia i la mecànica clàssica que té per objecte l'estudi dels moviments dels astres en virtut dels efectes gravitatoris que exerceixen sobre ells altres cossos celestes. Estudia el moviment de dos cossos, conegut com a , el moviment dels planetes al voltant del Sol, dels seus satèl·lits i el càlcul de les òrbites d'estels i asteroides. Durant segles s'havien utilitzat en exclusiva els principis de la física coneguts com a mecànica clàssica (Llei de la gravitació universal d'Isaac Newton), però això va canviar en aparèixer la nova teoria de la gravitació, la relativitat general d'Albert Einstein del 1919 que, a diferència de la mecànica newtoniana, explicava el fenomen de l'avançament del periheli de Mercuri.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | La mecànica celeste és una branca de l'astronomia i la mecànica clàssica que té per objecte l'estudi dels moviments dels astres en virtut dels efectes gravitatoris que exerceixen sobre ells altres cossos celestes. Estudia el moviment de dos cossos, conegut com a , el moviment dels planetes al voltant del Sol, dels seus satèl·lits i el càlcul de les òrbites d'estels i asteroides. Durant segles s'havien utilitzat en exclusiva els principis de la física coneguts com a mecànica clàssica (Llei de la gravitació universal d'Isaac Newton), però això va canviar en aparèixer la nova teoria de la gravitació, la relativitat general d'Albert Einstein del 1919 que, a diferència de la mecànica newtoniana, explicava el fenomen de l'avançament del periheli de Mercuri. (ca) Nebeská mechanika je vědní obor ležící na rozhraní mezi astronomií a teoretickou mechanikou, zabývající se popisem pohybu kosmických těles vesmírem a určováním jejich drah. Metody klasické nebeské mechaniky jsou založeny na využití Newtonova zákona všeobecné gravitace a jeho tří pohybových zákonů, s jejichž pomocí lze odvodit téměř všechny pohyby planet ve sluneční soustavě; pouze ve speciálních případech (např. stáčení perihelu dráhy Merkuru) je nutno přihlédnout k relativistickým efektům. Hlavním úkolem nebeské mechaniky je výpočet poloh nebeských těles v budoucnosti na základě stanovených elementů dráhy z minulého pozorování. Až do roku 1957 se toto týkalo pouze přirozených kosmických těles (Měsíce, planet, planetek, komet a složek dvojhvězd a násobných hvězd); od startu Sputniku 1 se nebeská mechanika začala zabývat i umělými kosmickými tělesy a dnes je nedílnou součástí technického oboru . Ta na rozdíl od klasické nebeské mechaniky zohledňuje i jiné síly, než gravitační, zejména působení tahu motorů, vliv aerodynamického odporu a . Nejjednodušším úkolem, který nebeská mechanika řeší, je tzv. problém dvou těles, který má analytické řešení, vedoucí ke zjištění, že pohyb těles kolem hmotného středu (těžiště) soustavy probíhá po kuželosečce. Tento problém, omezující se pouze na dvě kulově symetrická hmotná tělesa, která lze nahradit z kinematického hlediska hmotnými body, je ve skutečnosti abstrakcí a nikde ve vesmíru neexistuje. Problém n těles, který je reálný, nemá s výjimkou některých speciálních případů analytické řešení a musí být řešen metodami numerické matematiky; plné rozvinutí těchto metod umožnil až nástup počítačů. Problém tří těles ukazuje na chaotické chování systémů s více tělesy, který nelze řešit déle než na Ljapunovův čas (několik miliónů let pro sluneční soustavu). (cs) ميكانيكا سماوية هو فرع من فروع علم الفلك الذي بدوره يهتم بدراسة حركة الأجرام السماوية. يقوم هذا المجال بتطبيق مبادئ الفيزياء الكلاسيكية لتفسير الظواهر المحدثة على مستوى الكون والأجرام السماوية مثل النجوم والكواكب وللحصول على بيانات إمفيرميرية (يومية). تعد الميكانيكا المدارية أحد فروع الميكانيكا الكلاسيكية التي تركز على مدارات الأقمار الصناعية. النظرية القمرية هي فرع آخر يهتم بدراسة مدار القمر. (ar) Η Ουράνια Μηχανική (Αγγλικα: Celestial Mechanics) αποτελεί έναν από τους βασικούς κλάδους της Αστρονομίας. Κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης είναι οι φυσικοί νόμοι επί των οποίων βασίζονται οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και οι τροχιές τους εξετάζοντας την κινηματική και δυναμική αυτών. Πατέρας και θεμελιωτής της Ουράνιας Μηχανικής θεωρείται ο Γιοχάνες Κέπλερ (Johannes Kepler, 1571-1630), ο οποίος διετύπωσε τους τρεις περίφημους νόμους των πλανητικών κινήσεων, που φέρουν το όνομά του, και ο Νεύτων (Newton), (Νόμος της παγκόσμιας έλξης).Οι νόμοι των Kepler και Newton ισχύουν και σήμερα σε ικανοποιητική προσέγγιση. Η σύγχρονη Ουράνια Μηχανική αναζητά καλύτερες προσεγγίσεις στη (Perturbation Theory). (el) Die Himmelsmechanik beschreibt als Teilgebiet der Astronomie die Bewegung astronomischer Objekte aufgrund physikalischer Theorien mit Hilfe mathematischer Modellierung. So ist die Beschreibung der Planetenbewegung durch die Keplerschen Gesetze eine mathematische Modellierung, die in der Folge durch die Newtonsche Mechanik theoretisch begründet wurde. Der Begriff Astrodynamik wird manchmal synonym gebraucht, bezeichnet aber speziell die Bewegung künstlicher Körper im Gravitationsfeld. Das Erstellen tabellarischer Übersichten der Bewegung astronomischer Objekte wird als Ephemeridenrechnung bezeichnet. Die Himmelsmechanik beruht im Wesentlichen auf dem Gravitationsgesetz und einer genauen Definition von Koordinaten- und Zeitsystemen. Als Fachgebiet hängt sie eng mit der Astrometrie zusammen. (de) Celestial mechanics is the branch of astronomy that deals with the motions of objects in outer space. Historically, celestial mechanics applies principles of physics (classical mechanics) to astronomical objects, such as stars and planets, to produce ephemeris data. (en) Ĉiela mekaniko estas unu el la studobjektoj kiuj esploras la movon de la ĉielaj korpoj, aparte de la planedoj, naturaj satelitoj, artefaritaj satelitoj kaj kometoj laŭvidpunkte de fiziko-matematiko. La precipa problemo de la ĉiela mekaniko koncernas la stabilecon de la Sunsistemo. Tiun problemon oni povas alfronti pere de de matematikaj teknikoj, konataj per la nomo de "", aŭ pere de integrigo de la ekvacioj de la moto efektivigitaj per komputilo. Aliaj problemoj koncernantaj la ĉielan mekanikon estas la orbitaj resonancoj, la interagoj inter la rivoluo kaj rotacio (resonanco spin-orbita), la dinamiko de la asteroidoj kaj de la Kujper-zono kaj la kalkolado de la orbitoj de ekstersunaj planedoj. (eo) Zeruko mekanika astronomiaren eta mekanikaren adar bat da, helburu gisa gorputz masiboek grabitazio-efektuen ondorioz argizagien mugimenduan izaten duten eragina ulertzea duena. Horretarako, mekanika klasikoa (Isaac Newtonen grabitazioaren unibertsalaren legea) izenarekin ezagutzen diren fisikako printzipioak erabiltzen dira. Besteak beste, bi gorputzen mugimendua edo Keplerren problema ikertzen du, planetek Eguzkiaren edo izarren inguruan duten mugimendua, beraien sateliteena eta kometen zein asteroideen orbiten kalkuluak ahaztu gabe. (eu) La mecánica celeste es la rama de la astronomía y la mecánica que estudia los movimientos de los cuerpos celestes en virtud de los efectos gravitatorios que ejercen sobre ellos otros cuerpos masivos. Se aplican los principios de la física conocidos como mecánica clásica (ley de gravitación universal de Isaac Newton). Estudia el movimiento de dos cuerpos, conocido como problema de Kepler, el movimiento de los planetas alrededor del Sol, de sus satélites y el cálculo de las órbitas de cometas y asteroides. El estudio del movimiento de la Luna alrededor de la Tierra fue por su complejidad muy importante para el desarrollo de la ciencia. El movimiento extraño de Urano, causado por las perturbaciones de un planeta hasta entonces desconocido, permitió a Le Verrier y Adams descubrir sobre el papel al planeta Neptuno. El descubrimiento de una pequeña desviación en el avance del perihelio de Mercurio se atribuyó inicialmente a un planeta cercano al Sol hasta que Einstein la explicó con su teoría de la relatividad. (es) Mekanika Benda Langit adalah ilmu yang mempelajari tentang gerak dan lintasan benda langit, misalnya pergerakan planet, satelit (alamiah maupun buatan), asteroid, komet, bintang dan galaksi. Mekanika Benda Langit berkembang pesat setelah Newton menunjukkan bahwa kaidah hukum Kepler yang dahulu diturunkan dari pengamatan dapat dijelaskan dengan hukum gravitasi. Itulah sebabnya kenapa ilmu ini disebut juga Mekanika Newton. Posisi benda langit pada saat yang akan datang dapat diprediksi, tetapi untuk benda yang bergerak cepat Mekanika Newton tidak dapat memberikan jawaban yang memuaskan. Saat ini Mekanika Benda Langit merupakan pengetahuan dasar dalam merancang perjalanan wahana ke angkasa luar. * l * b * s (in) La mécanique céleste décrit le mouvement d'objets astronomiques tels que les étoiles et planètes à l'aide de théories physiques et mathématiques. Les domaines de la physique les plus directement concernés sont la cinématique et la dynamique (classique ou relativiste). (fr) 물리학에서의 역학(mechanics)의 원리를 응용하여 천체의 운동을 연구하는 천문학의 한 분야이다. (ko) 天体力学（てんたいりきがく、英: celestial mechanics）は、万有引力の法則に従う天体の運動を古典力学に基づいて扱う学問である。ニュートン力学から成立した物理学の一分野であり、また位置天文学と並び古典天文学の一角を占める。 惑星の公転運動は主に太陽の重力によって支配されている（ケプラーの法則）ものの、他の惑星などが及ぼす重力が摂動として無視できない影響を及ぼすため、天体力学ではそのような摂動を解析的に取り扱う摂動論が発達した。その最も単純かつ非自明な問題が三体問題である。月の運動は暦の編纂（へんさん）や航海術への応用という実用的な目的のためにとりわけ精確な予測が求められる一方で、惑星の運動に比べ摂動が大きく影響するため、は何世代にも渡って改良されてきた。また天王星の観測データの異常から海王星の存在を予言しその位置を予測したことでも知られる。 天体力学は軌道共鳴、、自転軸の歳差と章動、惑星の平衡形状、自転と公転の同期といった問題をも扱う。20世紀には人工衛星・宇宙探査機のおよびを扱う軌道力学が派生し、また天体力学の適用対象も太陽系から、ブラックホール、そして球状星団および銀河などへと拡大した。 (ja) La meccanica celeste è la branca della meccanica classica che studia il movimento dei corpi celesti, in particolare pianeti, satelliti naturali ed artificiali, asteroidi e comete da un punto di vista fisico-matematico. Il problema principale delle meccaniche celesti riguarda la stabilità del sistema solare. Tale problema si può affrontare attraverso tecniche matematiche, note con il nome di teoria delle perturbazioni, oppure tramite integrazioni delle equazioni del moto effettuate al calcolatore. Altri problemi di interesse della meccanica celeste sono le risonanze orbitali, le interazioni tra la rivoluzione e la rotazione (risonanze spin-orbita), la dinamica degli asteroidi e degli oggetti di Kuiper, la determinazione delle orbite di sistemi planetari extra-solari e le applicazioni relative all'astronautica. (it) Mechanika nieba – dział astronomii zajmujący się badaniem i formułowaniem matematycznej teorii ruchu ciał niebieskich. Mechanika nieba dotyczyła pierwotnie ruchów planet. Obecnie zajmuje się wszelkimi ciałami niebieskimi, poruszającymi się pod wpływem wzajemnych oddziaływań: od sztucznych satelitów Ziemi poprzez ruchy gwiazd w układach wielokrotnych aż do ruchów galaktyk. W większej części opiera się na mechanice klasycznej, jednak część wyników uzyskana jest przy zastosowaniu mechaniki relatywistycznej (np. ruch peryhelium Merkurego). Mechanika nieba jest w myśl powyższego szczególnym zastosowaniem zagadnienia wielu ciał do przypadku ciał niebieskich. Zazwyczaj oznacza to przypadek dużych odległości i niewielkich w stosunku do odległości rozmiarów ciał. W podstawowej swej części, mechanika nieba oparta jest na wyznaczaniu perturbacji (zaburzeń) wprowadzanych do ruchu ciał poprzez wzajemne oddziaływania. Tego rodzaju obliczenia pozwalają na określanie z dużą dokładnością położeń ciał, a także na przewidywanie istnienia niewidocznych obiektów na podstawie wywoływanych przez nie zaburzeń. Przykładem takiego przewidywania było odkrycie Neptuna oraz nowej planety w układzie planetarnym pulsara. W najprostszych rozważaniach ruch ciała po orbicie można opisać korzystając z praw Keplera. Stosują się one do przypadku, gdy rozważamy tylko dwa ciała, a ich rozmiary (działanie sił przypływowych) oraz efekty relatywistyczne można zaniedbać. (pl) De hemelmechanica is een gemeenschappelijke tak van de sterrenkunde en de wiskunde die zich bezighoudt met de praktische en theoretische berekening van de bewegingen van de hemellichamen en kunstmatige satellieten. (nl) A mecânica celeste é o ramo da astronomia que estuda os movimentos dos corpos celestes (naturais ou não). A principal força determinante dos movimentos celestes é a gravitação, contudo certos corpos (satélites artificiais, cometas e asteróides) podem sofrer a influência marcante de forças não gravitacionais como a pressão de radiação e o atrito (com a atmosfera superior no caso dos satélites artificiais terrestres). A astronáutica está intimamente ligada a esta ciência. (pt) Celest mekanik, ungefär himlavalvets mekanik, är den del av astronomin som behandlar rörelserna hos planeter och deras månar, asteroider, och kometer i framförallt solsystemet. Dessa rörelser styrs huvudsakligen av himlakropparnas inbördes gravitation. I utvidgad betydelse behandlar celest mekanik varje situation, där himlakroppar påverkar varandras rörelse genom sin inbördes gravitation. (sv) Небе́сная меха́ника — раздел астрономии, применяющий законы механики для изучения и вычисления движения небесных тел, в первую очередь Солнечной системы (Луны, планет и их спутников, комет, малых тел), и вызванных этим явлений (затмений и проч.). (ru) 天體力學是天文學的一個分支，涉及天體的運動和萬有引力的作用，是應用物理学，特别是牛顿力学，研究天体的力學運動和形狀。研究對象是太陽系內天體與成員不多的恆星系統。以牛頓、拉格朗日與航海事業發達開始，伴著理論研究的成熟而走向完善的。 天體力學可分六個範疇：攝動理論、數值方法、定性理論、天文動力學、天體形狀與自轉理論、多體問題（其內有二體問題）等。 天體力學也用於編制天體曆，而1846年以攝動理論發現海王星也是代表著天體力學發展的標誌之一。天體力學的卓越成就是發展出太空動力學，研究和發展出各式人造衛星的軌道。 (zh) Небесна механіка — розділ астрономії, що застосовує закони механіки для вивчення руху небесних тіл. Небесна механіка займається розрахунками розташування Місяця і планет, обчисленням місця і часу затемнень, загалом, визначенням реального руху космічних тіл. Природно, що небесна механіка в першу чергу вивчає поведінку тіл Сонячної системи — обернення планет навколо Сонця, супутників навколо планет, рух комет та інших малих небесних тіл, з початком практичної космонавтики — також рух космічних апаратів. Тоді як переміщення далеких зірок вдається помітити щонайменше за десятиліття і століття, рух тіл Сонячної системи відбувається буквально на очах — за дні, години і навіть хвилини. Тому його вивчення стало початком сучасної небесної механіки, започаткованої в працях Й. Кеплера (1571—1630) та І. Ньютона (1643—1727). Кеплер уперше встановив закони руху планет, а Ньютон вивів із законів Кеплера закон всесвітнього тяжіння і використав закони руху й тяжіння для розв'язання небесно-механічних задач, не охоплених законами Кеплера. Після Ньютона прогрес у небесній механіці переважно полягав у розвитку математичної техніки для розв'язування рівнянь, що виражають закони Ньютона. Таким чином, принципи небесної механіки — це «класика» в тому сенсі, що й сьогодні вони такі ж, як за часів Ньютона. Небесна механіка вивчає рух космічних тіл в їхньому спільному гравітаційному полі з урахуванням дії тиску випромінювання, опору середовища, зміни маси й інших чинників. Дослідження руху небесних об'єктів передбачає встановлення загальних закономірностей руху і визначення для довільного моменту часу положення і швидкості досліджуваного об'єкта відносно вибраної системи координат. Спираючись на дані астрометрії, закони класичної механіки і математичні методи дослідження, небесна механіка визначає траєкторії і характеристики руху космічних тіл, значення ряду астрономічних сталих, складає ефемерид, служить теоретичною основою космонавтики. Небесна механіка як астрономічна наука заснована на фізичних теоріях всесвітнього тяжіння. Майже всі космічні явища, що розглядаються небесною механікою, можуть пояснюватися в рамках трьох розділів механіки: кінематики, динаміки і статики. В небесній механіці, як і в класичній механіці — розділі фізики, основним завданням є визначення положення матеріальної точки в будь-якій момент часу за відомими початковими координатами і швидкістю. Оскільки відстані між космічними об'єктами у багато разів більші від їх розмірів, поняття «космічне тіло» в небесній механіці часто замінюється поняттям «небесне тіло» — астрономічним аналогом поняття «матеріальна точка» у фізиці. (uk) |
| dbo:wikiPageExternalLink | http://orca.phys.uvic.ca/~tatum/celmechs.html http://farside.ph.utexas.edu/teaching/336k/Newton.pdf http://www.math.washington.edu/~hampton/research.html http://www.du.edu/~jcalvert/phys/orbits.htm http://www.phy6.org/stargaze/Sastron.htm https://archive.today/2013.01.05-074903/http:/www3.interscience.wiley.com/journal/118692589/abstract%3FCRETRY=1&SRETRY=0 https://books.google.com/books%3Fid=fIzMMe3VczkC https://web.archive.org/web/20060907120741/http:/www.du.edu/~jcalvert/phys/orbits.htm https://web.archive.org/web/20190428072152/http:/www.cmlab.com/ http://www.scholarpedia.org/article/Encyclopedia:Celestial_mechanics http://www.mat.uniroma2.it/simca/english.html |
| dbo:wikiPageID | 102182 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 17006 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1119092668 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Cannon dbr:Ptolemy dbr:Quasi-satellite dbr:Rocket dbr:Scholarpedia dbr:Patched_conic_approximation dbr:Binary_star dbr:Apparent_retrograde_motion dbc:Astronomical_sub-disciplines dbr:Joseph-Louis_Lagrange dbr:Peter_Andreas_Hansen dbr:Retrograde_motion dbr:VSOP_(planets) dbr:Dynamical_time_scale dbr:Dynamics_of_the_celestial_spheres dbr:Orbit dbc:Astrometry dbr:Comet dbr:Copernicus dbr:Classical_mechanics dbr:Ephemeris dbr:General_Relativity dbr:George_William_Hill dbr:Gravitation dbr:Gravitational_radiation dbr:Moon dbr:N-body_problem dbr:Physical_law dbr:Orbiting_body dbr:Osculating_orbit dbr:Simon_Newcomb dbr:Star dbr:Kepler's_laws_of_planetary_motion dbr:Perturbation_theory dbr:Physics dbr:Celestial_object dbr:Three-body_problem dbr:Two-body_problem dbr:Tycho_Brahe dbr:Motion_(physics) dbr:90_Antiope dbr:Albert_Einstein dbr:Alpha_Centauri dbr:Earth dbr:Numerical_analysis dbr:Paris dbr:Celestial_navigation dbr:Differential_equation dbr:Spacecraft dbr:Newton's_law_of_universal_gravitation dbr:Gottfried_Leibniz dbr:Astrometry dbr:Astronomia_nova dbr:Astrophysics dbr:Isaac_Newton dbr:Babylonian_astronomy dbr:Astrodynamics dbr:Astronomy dbc:Celestial_mechanics dbc:Classical_mechanics dbr:Johannes_Kepler dbr:Lagrangian_mechanics dbr:Binary_asteroid dbr:Binary_pulsar dbr:Sun dbr:Thrust dbr:Tidal_force dbr:Trajectory dbr:Philosophiae_Naturalis_Principia_Mathematica dbr:Philosophiæ_Naturalis_Principia_Mathematica dbr:Pierre-Simon_Laplace dbr:Planet dbr:Solar_System dbr:Greek_astronomy dbr:Methods_of_computing_square_roots dbr:Milky_Way dbr:Natural_satellite dbr:Newtonian_mechanics dbr:Orbital_elements dbr:Satellite dbr:Lagrangian_point dbr:Lunar_theory dbr:Tests_of_general_relativity dbr:Drag_force dbr:Central_body dbr:Jet_Propulsion_Laboratory_Developmental_Ephemeris dbr:Lagrangian_points dbr:Numerical_model_of_solar_system |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:About dbt:Authority_control dbt:Citation dbt:Commons_category dbt:For dbt:ISBN dbt:Main dbt:More_citations_needed dbt:Portal_bar dbt:Refbegin dbt:Refend dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Unreferenced_section dbt:Physics-footer dbt:Classical_mechanics dbt:Astrodynamics |
| dct:subject | dbc:Astronomical_sub-disciplines dbc:Astrometry dbc:Celestial_mechanics dbc:Classical_mechanics |
| rdf:type | owl:Thing |
| rdfs:comment | La mecànica celeste és una branca de l'astronomia i la mecànica clàssica que té per objecte l'estudi dels moviments dels astres en virtut dels efectes gravitatoris que exerceixen sobre ells altres cossos celestes. Estudia el moviment de dos cossos, conegut com a , el moviment dels planetes al voltant del Sol, dels seus satèl·lits i el càlcul de les òrbites d'estels i asteroides. Durant segles s'havien utilitzat en exclusiva els principis de la física coneguts com a mecànica clàssica (Llei de la gravitació universal d'Isaac Newton), però això va canviar en aparèixer la nova teoria de la gravitació, la relativitat general d'Albert Einstein del 1919 que, a diferència de la mecànica newtoniana, explicava el fenomen de l'avançament del periheli de Mercuri. (ca) ميكانيكا سماوية هو فرع من فروع علم الفلك الذي بدوره يهتم بدراسة حركة الأجرام السماوية. يقوم هذا المجال بتطبيق مبادئ الفيزياء الكلاسيكية لتفسير الظواهر المحدثة على مستوى الكون والأجرام السماوية مثل النجوم والكواكب وللحصول على بيانات إمفيرميرية (يومية). تعد الميكانيكا المدارية أحد فروع الميكانيكا الكلاسيكية التي تركز على مدارات الأقمار الصناعية. النظرية القمرية هي فرع آخر يهتم بدراسة مدار القمر. (ar) Celestial mechanics is the branch of astronomy that deals with the motions of objects in outer space. Historically, celestial mechanics applies principles of physics (classical mechanics) to astronomical objects, such as stars and planets, to produce ephemeris data. (en) Zeruko mekanika astronomiaren eta mekanikaren adar bat da, helburu gisa gorputz masiboek grabitazio-efektuen ondorioz argizagien mugimenduan izaten duten eragina ulertzea duena. Horretarako, mekanika klasikoa (Isaac Newtonen grabitazioaren unibertsalaren legea) izenarekin ezagutzen diren fisikako printzipioak erabiltzen dira. Besteak beste, bi gorputzen mugimendua edo Keplerren problema ikertzen du, planetek Eguzkiaren edo izarren inguruan duten mugimendua, beraien sateliteena eta kometen zein asteroideen orbiten kalkuluak ahaztu gabe. (eu) La mécanique céleste décrit le mouvement d'objets astronomiques tels que les étoiles et planètes à l'aide de théories physiques et mathématiques. Les domaines de la physique les plus directement concernés sont la cinématique et la dynamique (classique ou relativiste). (fr) 물리학에서의 역학(mechanics)의 원리를 응용하여 천체의 운동을 연구하는 천문학의 한 분야이다. (ko) 天体力学（てんたいりきがく、英: celestial mechanics）は、万有引力の法則に従う天体の運動を古典力学に基づいて扱う学問である。ニュートン力学から成立した物理学の一分野であり、また位置天文学と並び古典天文学の一角を占める。 惑星の公転運動は主に太陽の重力によって支配されている（ケプラーの法則）ものの、他の惑星などが及ぼす重力が摂動として無視できない影響を及ぼすため、天体力学ではそのような摂動を解析的に取り扱う摂動論が発達した。その最も単純かつ非自明な問題が三体問題である。月の運動は暦の編纂（へんさん）や航海術への応用という実用的な目的のためにとりわけ精確な予測が求められる一方で、惑星の運動に比べ摂動が大きく影響するため、は何世代にも渡って改良されてきた。また天王星の観測データの異常から海王星の存在を予言しその位置を予測したことでも知られる。 天体力学は軌道共鳴、、自転軸の歳差と章動、惑星の平衡形状、自転と公転の同期といった問題をも扱う。20世紀には人工衛星・宇宙探査機のおよびを扱う軌道力学が派生し、また天体力学の適用対象も太陽系から、ブラックホール、そして球状星団および銀河などへと拡大した。 (ja) De hemelmechanica is een gemeenschappelijke tak van de sterrenkunde en de wiskunde die zich bezighoudt met de praktische en theoretische berekening van de bewegingen van de hemellichamen en kunstmatige satellieten. (nl) A mecânica celeste é o ramo da astronomia que estuda os movimentos dos corpos celestes (naturais ou não). A principal força determinante dos movimentos celestes é a gravitação, contudo certos corpos (satélites artificiais, cometas e asteróides) podem sofrer a influência marcante de forças não gravitacionais como a pressão de radiação e o atrito (com a atmosfera superior no caso dos satélites artificiais terrestres). A astronáutica está intimamente ligada a esta ciência. (pt) Celest mekanik, ungefär himlavalvets mekanik, är den del av astronomin som behandlar rörelserna hos planeter och deras månar, asteroider, och kometer i framförallt solsystemet. Dessa rörelser styrs huvudsakligen av himlakropparnas inbördes gravitation. I utvidgad betydelse behandlar celest mekanik varje situation, där himlakroppar påverkar varandras rörelse genom sin inbördes gravitation. (sv) Небе́сная меха́ника — раздел астрономии, применяющий законы механики для изучения и вычисления движения небесных тел, в первую очередь Солнечной системы (Луны, планет и их спутников, комет, малых тел), и вызванных этим явлений (затмений и проч.). (ru) 天體力學是天文學的一個分支，涉及天體的運動和萬有引力的作用，是應用物理学，特别是牛顿力学，研究天体的力學運動和形狀。研究對象是太陽系內天體與成員不多的恆星系統。以牛頓、拉格朗日與航海事業發達開始，伴著理論研究的成熟而走向完善的。 天體力學可分六個範疇：攝動理論、數值方法、定性理論、天文動力學、天體形狀與自轉理論、多體問題（其內有二體問題）等。 天體力學也用於編制天體曆，而1846年以攝動理論發現海王星也是代表著天體力學發展的標誌之一。天體力學的卓越成就是發展出太空動力學，研究和發展出各式人造衛星的軌道。 (zh) Nebeská mechanika je vědní obor ležící na rozhraní mezi astronomií a teoretickou mechanikou, zabývající se popisem pohybu kosmických těles vesmírem a určováním jejich drah. Metody klasické nebeské mechaniky jsou založeny na využití Newtonova zákona všeobecné gravitace a jeho tří pohybových zákonů, s jejichž pomocí lze odvodit téměř všechny pohyby planet ve sluneční soustavě; pouze ve speciálních případech (např. stáčení perihelu dráhy Merkuru) je nutno přihlédnout k relativistickým efektům. Hlavním úkolem nebeské mechaniky je výpočet poloh nebeských těles v budoucnosti na základě stanovených elementů dráhy z minulého pozorování. Až do roku 1957 se toto týkalo pouze přirozených kosmických těles (Měsíce, planet, planetek, komet a složek dvojhvězd a násobných hvězd); od startu Sputniku 1 se n (cs) Η Ουράνια Μηχανική (Αγγλικα: Celestial Mechanics) αποτελεί έναν από τους βασικούς κλάδους της Αστρονομίας. Κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης είναι οι φυσικοί νόμοι επί των οποίων βασίζονται οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και οι τροχιές τους εξετάζοντας την κινηματική και δυναμική αυτών. Η σύγχρονη Ουράνια Μηχανική αναζητά καλύτερες προσεγγίσεις στη (Perturbation Theory). (el) Die Himmelsmechanik beschreibt als Teilgebiet der Astronomie die Bewegung astronomischer Objekte aufgrund physikalischer Theorien mit Hilfe mathematischer Modellierung. So ist die Beschreibung der Planetenbewegung durch die Keplerschen Gesetze eine mathematische Modellierung, die in der Folge durch die Newtonsche Mechanik theoretisch begründet wurde. Der Begriff Astrodynamik wird manchmal synonym gebraucht, bezeichnet aber speziell die Bewegung künstlicher Körper im Gravitationsfeld. Das Erstellen tabellarischer Übersichten der Bewegung astronomischer Objekte wird als Ephemeridenrechnung bezeichnet. (de) Ĉiela mekaniko estas unu el la studobjektoj kiuj esploras la movon de la ĉielaj korpoj, aparte de la planedoj, naturaj satelitoj, artefaritaj satelitoj kaj kometoj laŭvidpunkte de fiziko-matematiko. La precipa problemo de la ĉiela mekaniko koncernas la stabilecon de la Sunsistemo. Tiun problemon oni povas alfronti pere de de matematikaj teknikoj, konataj per la nomo de "", aŭ pere de integrigo de la ekvacioj de la moto efektivigitaj per komputilo. (eo) La mecánica celeste es la rama de la astronomía y la mecánica que estudia los movimientos de los cuerpos celestes en virtud de los efectos gravitatorios que ejercen sobre ellos otros cuerpos masivos. Se aplican los principios de la física conocidos como mecánica clásica (ley de gravitación universal de Isaac Newton). (es) Mekanika Benda Langit adalah ilmu yang mempelajari tentang gerak dan lintasan benda langit, misalnya pergerakan planet, satelit (alamiah maupun buatan), asteroid, komet, bintang dan galaksi. Mekanika Benda Langit berkembang pesat setelah Newton menunjukkan bahwa kaidah hukum Kepler yang dahulu diturunkan dari pengamatan dapat dijelaskan dengan hukum gravitasi. Itulah sebabnya kenapa ilmu ini disebut juga Mekanika Newton. Posisi benda langit pada saat yang akan datang dapat diprediksi, tetapi untuk benda yang bergerak cepat Mekanika Newton tidak dapat memberikan jawaban yang memuaskan. Saat ini Mekanika Benda Langit merupakan pengetahuan dasar dalam merancang perjalanan wahana ke angkasa luar. (in) La meccanica celeste è la branca della meccanica classica che studia il movimento dei corpi celesti, in particolare pianeti, satelliti naturali ed artificiali, asteroidi e comete da un punto di vista fisico-matematico. Il problema principale delle meccaniche celesti riguarda la stabilità del sistema solare. Tale problema si può affrontare attraverso tecniche matematiche, note con il nome di teoria delle perturbazioni, oppure tramite integrazioni delle equazioni del moto effettuate al calcolatore. (it) Mechanika nieba – dział astronomii zajmujący się badaniem i formułowaniem matematycznej teorii ruchu ciał niebieskich. Mechanika nieba dotyczyła pierwotnie ruchów planet. Obecnie zajmuje się wszelkimi ciałami niebieskimi, poruszającymi się pod wpływem wzajemnych oddziaływań: od sztucznych satelitów Ziemi poprzez ruchy gwiazd w układach wielokrotnych aż do ruchów galaktyk. W większej części opiera się na mechanice klasycznej, jednak część wyników uzyskana jest przy zastosowaniu mechaniki relatywistycznej (np. ruch peryhelium Merkurego). (pl) Небесна механіка — розділ астрономії, що застосовує закони механіки для вивчення руху небесних тіл. Небесна механіка займається розрахунками розташування Місяця і планет, обчисленням місця і часу затемнень, загалом, визначенням реального руху космічних тіл. (uk) |
| rdfs:label | Celestial mechanics (en) ميكانيكا سماوية (ar) Mecànica celeste (ca) Nebeská mechanika (cs) Himmelsmechanik (de) Ουράνια μηχανική (el) Ĉiela mekaniko (eo) Mecánica celeste (es) Zeruko mekanika (eu) Mekanika benda langit (in) Mécanique céleste (fr) Meccanica celeste (it) 천체역학 (ko) 天体力学 (ja) Mechanika nieba (pl) Hemelmechanica (nl) Mecânica celeste (pt) Небесная механика (ru) Celest mekanik (sv) 天體力學 (zh) Небесна механіка (uk) |
| owl:sameAs | freebase:Celestial mechanics http://d-nb.info/gnd/4127484-2 wikidata:Celestial mechanics dbpedia-af:Celestial mechanics dbpedia-ar:Celestial mechanics http://arz.dbpedia.org/resource/ميكانيكا_سماويه http://ast.dbpedia.org/resource/Mecánica_celeste dbpedia-az:Celestial mechanics dbpedia-be:Celestial mechanics dbpedia-bg:Celestial mechanics dbpedia-ca:Celestial mechanics dbpedia-cs:Celestial mechanics http://cv.dbpedia.org/resource/Тӳпери_механика dbpedia-da:Celestial mechanics dbpedia-de:Celestial mechanics dbpedia-el:Celestial mechanics dbpedia-eo:Celestial mechanics dbpedia-es:Celestial mechanics dbpedia-et:Celestial mechanics dbpedia-eu:Celestial mechanics dbpedia-fa:Celestial mechanics dbpedia-fi:Celestial mechanics dbpedia-fr:Celestial mechanics dbpedia-gl:Celestial mechanics http://hi.dbpedia.org/resource/खगोलीय_यांत्रिकी dbpedia-hr:Celestial mechanics dbpedia-hu:Celestial mechanics http://hy.dbpedia.org/resource/Երկնային_մեխանիկա http://ia.dbpedia.org/resource/Mechanica_celestial dbpedia-id:Celestial mechanics dbpedia-it:Celestial mechanics dbpedia-ja:Celestial mechanics dbpedia-kk:Celestial mechanics dbpedia-ko:Celestial mechanics dbpedia-lb:Celestial mechanics http://lt.dbpedia.org/resource/Dangaus_mechanika http://min.dbpedia.org/resource/Mekanika_bando_langik dbpedia-mk:Celestial mechanics dbpedia-nl:Celestial mechanics dbpedia-nn:Celestial mechanics dbpedia-no:Celestial mechanics dbpedia-pl:Celestial mechanics dbpedia-pt:Celestial mechanics dbpedia-ro:Celestial mechanics dbpedia-ru:Celestial mechanics dbpedia-sh:Celestial mechanics dbpedia-simple:Celestial mechanics dbpedia-sk:Celestial mechanics dbpedia-sl:Celestial mechanics dbpedia-sr:Celestial mechanics dbpedia-sv:Celestial mechanics dbpedia-th:Celestial mechanics dbpedia-tr:Celestial mechanics http://tt.dbpedia.org/resource/Күк_механикасы dbpedia-uk:Celestial mechanics dbpedia-vi:Celestial mechanics dbpedia-zh:Celestial mechanics https://global.dbpedia.org/id/mqXq |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Celestial_mechanics?oldid=1119092668&ns=0 |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Celestial_mechanics |
| is dbo:academicDiscipline of | dbr:Edward_Belbruno dbr:Georgi_Manev dbr:Harry_Pollard_(mathematician) dbr:Yusuke_Hagihara dbr:Hajibey_Sultanov dbr:Charles-Eugène_Delaunay dbr:Jürgen_Moser dbr:Kiichirō_Furukawa dbr:Donald_G._Saari dbr:Mikhail_Lidov |
| is dbo:knownFor of | dbr:Archie_Roy dbr:Joseph-Louis_Lagrange dbr:Ernest_William_Brown dbr:Dirk_Brouwer dbr:Douglas_C._Heggie dbr:Pierre-Simon_Laplace dbr:Mikhail_Subbotin |
| is dbo:nonFictionSubject of | dbr:Feynman's_Lost_Lecture |
| is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Celestial |
| is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:History_of_celestial_mechanics dbr:Planetary_mechanics dbr:Celestial_Mechanics dbr:Dynamical_astronomy dbr:Celestial_dynamics dbr:Celestial_mechanician dbr:Planetary_dynamics |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:California_Science_Center dbr:Carl_Gustav_Jacob_Jacobi dbr:Carl_Ludwig_Siegel dbr:Cataldo_Agostinelli dbr:Bayesian_inference dbr:Bayesian_probability dbr:Benjamin_Baillaud dbr:Benjamin_Jekhowsky dbr:Ptolemy dbr:Quadratic_equation dbr:Ronald_N._Bracewell dbr:Rudolf_Steiner dbr:Scholarpedia dbr:Elena_V._Pitjeva dbr:Elis_Strömgren dbr:List_of_academic_fields dbr:List_of_atheists_in_science_and_technology dbr:List_of_dynamical_systems_and_differential_equations_topics dbr:Nikolay_Moiseyev dbr:Method_of_averaging dbr:Planetary_and_Space_Science dbr:One_Two_Three..._Infinity dbr:Seppo_Mikkola dbr:Rolf_Brahde dbr:1943_in_science dbr:Benjamin_Peirce dbr:Boeing_X-20_Dyna-Soar dbr:Brian_G._Marsden dbr:David_Rubincam dbr:Andreas_Jaszlinszky dbr:Anthroposophy dbr:Antiparallelogram dbr:Antiquarian_science_books dbr:Applied_mechanics dbr:Archie_Roy dbr:Argument_of_latitude dbr:History_of_celestial_mechanics dbr:Joseph-Louis_Lagrange dbr:Julio_Garavito_Armero dbr:List_of_Occitans dbr:Perm,_Russia dbr:Perturbation_(astronomy) dbr:Peter_Goldreich dbr:Resonance dbr:Richard_Arenstorf dbr:Robert_H._Goddard dbr:Cycle_detection dbr:United_States_Naval_Observatory_Flagstaff_Station dbr:Urbain_Le_Verrier dbr:Victor_A._Brumberg dbr:Vladimir_Arnold dbr:Davis_political_family dbr:Dermott's_law dbr:Durchmusterung dbr:Dynamical_parallax dbr:Dynamical_time_scale dbr:Index_of_branches_of_science dbr:Jacobi_coordinates dbr:Jacques_Laskar dbr:Johann_Baptiste_Horvath dbr:Orbit dbr:Problem_of_Apollonius dbr:Library_of_Congress_Classification:Class_Q_--_Science dbr:List_of_named_differential_equations dbr:List_of_numerical_analysis_topics dbr:List_of_people_from_Italy dbr:Numerical_model_of_the_Solar_System dbr:Pedal_equation dbr:Proto-Cubism dbr:1255_Schilowa dbr:1919_Clemence dbr:1559_Kustaanheimo dbr:1580_Betulia dbr:1605_Milankovitch dbr:1658_Innes dbr:1688_Wilkens dbr:1746_Brouwer dbr:1804_Chebotarev dbr:Correspondence_principle dbr:Cosmology dbr:Analytical_Dynamics_of_Particles_and_Rigid_Bodies dbr:Mary_Watson_Whitney dbr:Mathematical_analysis dbr:Mathematics dbr:Mean_motion dbr:Meanings_of_minor_planet_names:_4001–5000 dbr:Mechanics dbr:Ruth_Grützbauch dbr:Elliptic_orbit dbr:Gauss's_method dbr:Georg_Hermann_Struve dbr:Noether's_theorem dbr:Wolf_Prize_in_Mathematics dbr:Sitnikov_problem dbr:The_Value_of_Science dbr:Track_algorithm dbr:Quitsato_Sundial dbr:Stumpff_function dbr:Timeline_of_physical_chemistry dbr:1878_in_science dbr:Classical_mechanics dbr:Alexander_Bruno dbr:Edward_Belbruno dbr:Eizens_Leimanis dbr:Ephemeris dbr:Epoch_(astronomy) dbr:Futures_studies dbr:Félix_Tisserand dbr:GRE_Physics_Test dbr:George_O._Abell dbr:George_Sarton dbr:George_William_Hill dbr:Georgi_Manev dbr:Global_Positioning_System dbr:Glossary_of_aerospace_engineering dbr:Glossary_of_astronomy dbr:Glossary_of_engineering:_M–Z dbr:Glossary_of_physics dbr:Goethean_science dbr:Gravitational_constant dbr:N-body_problem dbr:Cosmology_in_medieval_Islam dbr:The_Mechanical_Universe dbr:Thomas_Joannes_Stieltjes dbr:Equation_of_the_center dbr:Lagrange_point dbr:Statistical_inference dbr:Orbit_equation dbr:Orbital_mechanics dbr:Planetary_mechanics dbr:Andrew_Siemion dbr:Angular_momentum dbr:Annibale_de_Gasparis dbr:Antonia_Ferrín_Moreiras dbr:Aphrodite:_Les_Folies_Tour dbr:Apsidal_precession dbr:Armillary_sphere dbr:Berlin-Brandenburg_Academy_Award dbr:Longitude_of_the_periapsis dbr:Cambridge_Algebra_System dbr:Smale's_problems dbr:Comparison_of_Dewey_and_Library_of_Congress_subject_classification dbr:Édouard_Roche dbr:Emilio_Spedicato dbr:Feng_Kang dbr:Fundamental_ephemeris dbr:Harry_Pollard_(mathematician) dbr:Horseshoe_orbit dbr:Kepler's_equation dbr:Kepler_problem dbr:Kozai_mechanism dbr:Kristian_Lous dbr:Leopold_Biwald dbr:Mean_anomaly dbr:Oskar_Backlund dbr:True_anomaly dbr:Orbital_period dbr:Parabolic_trajectory dbr:Perturbation_theory dbr:Pi_(letter) dbr:Structural_stability dbr:Mass–luminosity_relation dbr:Mathematical_physics dbr:Mathematics_in_Nazi_Germany dbr:Max_Rössler dbr:Meanings_of_minor_planet_names:_17001–18000 dbr:Meanings_of_minor_planet_names:_331001–332000 dbr:Meanings_of_minor_planet_names:_574001–575000 dbr:Meanings_of_minor_planet_names:_84001–85000 dbr:Michael_Efroimsky dbr:Stationary_orbit dbr:Augustin-Louis_Cauchy dbr:Ballistics dbr:Buckminster_Fuller dbr:Celestial_Mechanics dbr:Tide dbr:Timeline_of_Solar_System_astronomy dbr:Tom_Van_Flandern dbr:Trigonometric_functions dbr:Trigonometry dbr:Tropical_year dbr:Tullio_Levi-Civita dbr:William_H._Jefferys dbr:Division_on_Dynamical_Astronomy dbr:William_I._McLaughlin dbr:Nikolay_Nekhoroshev dbr:2015_TC25 dbr:2067_Aksnes dbr:2099_Öpik dbr:2312_Duboshin dbr:2956_Yeomans dbr:5642_Bobbywilliams dbr:993_Moultona dbr:Alessandra_Celletti_(mathematician) dbr:Anders_Johan_Lexell dbr:Anders_Lindstedt dbr:Alain_Chenciner dbr:E._Myles_Standish dbr:E._T._Whittaker dbr:Erich_Kähler dbr:Ernest_Vessiot dbr:Ernest_William_Brown dbr:Escape_velocity dbr:Evelyn_Boyd_Granville dbr:Florin_Diacu dbr:Francesco_Paolo_Cantelli dbr:Numerical_analysis dbr:Oscar_II dbr:Celestial_spheres dbr:Centers_of_gravity_in_non-uniform_fields dbr:Central_configuration dbr:Dirk_Brouwer_Award_(American_Astronautical_Society) dbr:Edvard_Hugo_von_Zeipel dbr:Flight_dynamics_(spacecraft) dbr:Gerald_Maurice_Clemence dbr:Germanium dbr:Golden_age_of_physics dbr:Gravitational_keyhole dbr:Hilbert's_sixth_problem dbr:History_of_mathematics dbr:History_of_statistics dbr:Isosceles_triangle dbr:Kenneth_Boulding's_evolutionary_perspective dbr:Kimmo_Innanen dbr:Kinematics dbr:Leo_Anton_Karl_de_Ball dbr:List_of_Dewey_Decimal_classes dbr:List_of_Italian_inventions_and_discoveries dbr:List_of_Italian_scientists dbr:List_of_Romanian_inventors_and_discoverers dbr:List_of_Russian_astronomers_and_astrophysicists dbr:List_of_Russian_scientists dbr:List_of_Swedish-speaking_Finns dbr:List_of_The_39_Clues_characters dbr:Stellar_dynamics dbr:Newton's_law_of_universal_gravitation dbr:Yusuke_Hagihara dbr:Ludwig_von_Struve dbr:Victor_Puiseux dbr:Maria_Zhilova dbr:Guillaume_Amontons dbr:Gustav_Herglotz dbr:Hajibey_Sultanov dbr:Henri_Poincaré dbr:Astrometry dbr:Astronomy_Reports dbr:Isaac_Newton dbr:Italians dbr:Jack_Wisdom dbr:Jacobi_integral dbr:Jean-Alfred_Gautier dbr:Jean-Pierre_Verdet dbr:Hyperbolic_trajectory dbr:Yurii_Sokolov dbr:Astronomical_Observatory_of_Lviv_University dbr:Astronomical_unit dbr:Astronomy dbr:Chaos_theory dbr:Charles-Eugène_Delaunay dbr:Charles_Lane_Poor dbr:Johann_Gottfried_Galle dbr:John_Argyris dbr:John_Forbes_Nash_Jr. dbr:Jürgen_Moser dbr:Karl_Schwarzschild dbr:Kepler_orbit dbr:Kiichirō_Furukawa dbr:Lambert's_problem dbr:Laplace_operator dbr:Laplace–Runge–Lenz_vector dbr:Symplectic_integrator dbr:Eccentricity_(mathematics) dbr:Eccentricity_vector dbr:Edgar_W._Woolard dbr:Hermann_Mucke_(astronomer) dbr:Jean_Meeus dbr:Poincaré_and_the_Three-Body_Problem dbr:Tidal_force dbr:Transformation_optics dbr:Year dbr:Spherical_astronomy dbr:T._A._Heppenheimer dbr:Dionigi_Galletto dbr:Dirk_Brouwer dbr:Dmitry_Okhotsimsky dbr:Donald_G._Saari dbr:Douglas_C._Heggie dbr:As_above,_so_below dbr:Manoel_Jacintho_Coelho dbr:Maria_Assumpció_Català_i_Poch dbr:Mariner_4 dbr:Mary_Golda_Ross dbr:CEREMADE dbr:CERGA_Observatory dbr:Pierre-Simon_Laplace dbr:Pierre_Fatou dbr:Spiru_Haret dbr:Circular_orbit dbr:Feynman's_Lost_Lecture dbr:Great_Comet_of_1472 |
| is dbp:field of | dbr:Kiichirō_Furukawa |
| is dbp:fields of | dbr:Harry_Pollard_(mathematician) dbr:Jürgen_Moser |
| is dbp:knownFor of | dbr:Joseph-Louis_Lagrange dbr:Ernest_William_Brown dbr:Dirk_Brouwer dbr:Douglas_C._Heggie dbr:Mikhail_Subbotin |
| is dbp:subject of | dbr:Feynman's_Lost_Lecture |
| is owl:differentFrom of | dbr:Dynamics_of_the_celestial_spheres |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Celestial_mechanics |