Eutyches (original) (raw)
اوطيخا (Εὐτυχής)عاش (c. 380—c. 456) رئيس دير في القسطنطينية يضم أكثر من 300 راهب
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | اوطيخا (Εὐτυχής)عاش (c. 380—c. 456) رئيس دير في القسطنطينية يضم أكثر من 300 راهب (ar) Èutiques (grec antic: Εὐτυχής, llatí: Eutyches) fou un prevere i abat de Constantinoble del segle v que va encapçalar el patit oposat a Nestori. Nestori predicava que hi havia en Crist dues persones o substàncies, una de divina (Λόγος) i una d'humana (Jesús), amb un únic aspecte i unides no per naturalesa sinó per voluntat. Èutiques preconitzava que només hi havia una natura i que era la divina i mai havia tingut natura humana. Les tesis d'Èutiques foren populars a Alexandria, mentre les de Nestori foren condemnades. Èutiques fou advertit dels seus errors teològics pel bisbe Eusebi de Dorilea i fou denunciat com herètic, i es va convocar un sínode sota la presidència de Flavià, bisbe de Constantinoble, on les tesis d'Èutiques foren rebutjades. Però Crisafi, un eunuc cap dels camarlencs de la cort, pròxim de Diòscor d'Alexandria, patriarca d'Alexandria i amic d'Èutiques, va aconseguir que l'emperador Teodosi II es declarés oposat a la decisió del sínode i convoqués un concili general a Efes el 449, presidit per Diòscor d'Alexandria. Aquest concili (conegut pel Lladronici d'Efes o λῃστρικὴ σύνοδος) estava ple de partidaris d'Èutiques, i les tesis de Nestori i les tesis intermèdies van fallir, cosa que va representar una victòria de l'església d'Alexandria. Els derrotats van apel·lar al Papa Lleó I el Gran (que havia enviat al concili com a delegat a Juli, bisbe de Putèols, i tres llegats més). Llavors, a la mort de l'emperador Teodosi el 450, el va succeir Marcià, que es casà amb la germana de Teodosi, Pulquèria. Amb Marcià i Pulquèria, Crisafi caigué en desgràcia, i es convocà un nou concili a Calcedònia el 451 amb presència de 630 bisbes, on Èutiques i Diòscor foren condemnats i la doctrina d'una persona i dues natures finalment acceptada. Lleó I el Gran va demanar el desterrament d'Èutiques, però no se sap si es va produir, atès que no torna a ser esmentat. Els seguidors d'Èutiques, amb el nom de monofisites o , van continuar torbant força temps la vida eclesiàstica i al segle vi van guanyar molts adeptes sota Jacob Baradeu, bisbe d'Edessa (mort 588), pel qual foren anomenats jacobites. Les esglésies copta i armènia corresponen a la doctrina eutiquiana o jacobita. (ca) Eutyches (* um 378 in Konstantinopel; † nach 454) war ein byzantinischer Presbyter und ein Vertreter des Monophysitismus. Eutyches war Archimandrit des Hiobklosters in Konstantinopel. In einem betonten Anti-Nestorianismus griff er die Formel des Apollinaris von Laodicea von der „einen Physis des fleischgewordenen Logos“ wieder auf. Wie dieser glaubte er, dass Jesus Christus nach seiner Menschwerdung Christi nur noch eine Natur, nämlich die göttliche besessen habe. Eutyches lehrte, die Menschlichkeit Christi sei von der Gottheit aufgesogen worden wie ein Honigtropfen im Meer. Nach ihm ist der Eutychianische Streit (444 bis 451) benannt. Eutyches wurde 448 von einer Synode in Konstantinopel unter Vorsitz des Erzbischofs Flavianus von Konstantinopel als Irrlehrer verurteilt und exkommuniziert, jedoch beim Konzil von Ephesus im Jahr 449, der so genannten „Räubersynode“, auf Betreiben des Patriarchen Dioskoros I. von Alexandria rehabilitiert. Das Konzil von Chalkedon von 451, das den Monophysitismus verwarf, verurteilte Eutyches erneut. Er wurde ins Exil geschickt und starb nach 454. Der Terminus post quem ist ein Brief Papst Leos des Großen an die Kaiserin Aelia Pulcheria aus diesem Jahr, in dem er verlangt, Eutyches an einen noch entlegeneren Ort zu verbannen. (de) Eŭtiko (antikve-greke Εὐτυχής, Eutiĥēs) estis greka monaĥo, iniciatinto de la monofizitismo, doktrino konsiderata kiel herezo por la Romkatolika Eklezio kaj la Ortodoksa. Eŭtiko naskiĝis en la jaro 378, probable en Konstantinopolo. Ankoraŭ tre juna, li sin dediĉis al la monaĥa vivo en monaĥejo de la ĉefurbo, kie li havis kiel instruisto, deklaritan malamikon de nestorianismo, nomata Maksimo. En tiu ricevita edukado oni devas serĉi la radikojn de lia malamo kontraŭ la doktrino de la du naturoj. Ordinita kiel pastro kaj poste elektita kiel monaĥejestro, komencis aktive partopreni la doktrinajn diskutojn de tiu epoko. (eo) Eutyches (Ancient Greek: Εὐτυχής; c. 380 – c. 456) was a presbyter and archimandrite at Constantinople. He first came to notice in 431 at the First Council of Ephesus, for his vehement opposition to the teachings of Nestorius; his condemnation of Nestorianism as heresy led him to an equally extreme, although opposite view, which precipitated his being denounced as a heretic himself. (en) Eutiques (en griego, Ἐυτύχης, en pronunciación bizantina //, antes de 378-c. 454) fue un monje griego, iniciador de la creencia monofisita. Nació probablemente en Constantinopla; muy joven aún, se hizo monje en la capital, donde tuvo como maestro a un cierto Máximo, adversario declarado del nestorianismo. En esta educación recibida se deben buscar las raíces de su odio contra el difisismo (dos naturalezas) cristológico. Ordenado sacerdote, y elegido luego higúmeno (superior) de su monasterio, comenzó a participar activamente en las discusiones doctrinales de su tiempo. (es) Eutychès ou Eutukhès, mort vers 454, était une personnalité du christianisme ancien. Farouchement opposé au nestorianisme, proche de Chrysaphios, l'influent eunuque de Théodose II, sa doctrine s'inscrit à la suite d'Apollinaire de Laodicée et de Cyrille d'Alexandrie, refusant d'envisager dans le Christ deux natures distinctes et décrivant au contraire l'unité du Christ comme la fusion de deux natures en une seule. (fr) Eutikes (aksara Yunani: Εὐτυχής, lahir ca. 380, wafat ca. 456) adalah seorang rahib di biara arkimandrit di Konstantinopel. Rahib Konstantinopel ini dikenal sebagai salah satu tokoh yang mendukung keilahian dan ketuhanan Kristus atau yang biasa disebut Monofisitisme. Ia mengajarkan bahwa Kristus hanya sehakikat dengan Allah dan bukan dengan manusia. Ungkapan ini bukanlah ingin menyatakan bahwa Eutikes menolak kemanusiaan Krisus, tetapi baginya kemanusiaan Kristus telah terserap oleh keilahian-Nya. Atas pemikiran inilah, Eutikes dituduh sebagai imam yang menyebarkan ajaran sesat. Atas tuduhan inilah, kemudian Eutikes dipanggil ke sinode yang dipimpin oleh Batrik Konstantinopel yaitu Flavianus. Dalam sinode yang berlangsung tahun 448, di siniah pemikiran Eutikes diselidiki. Ajaran Eutikes ini juga dikutuk oleh Paus Leo I yang ditulis dalam bukunya berjudul Tomus. Atas ajaran yang dianggap sesat ini, , uskup Aleksandria tampil untuuk membela Eutikes pada tahun 444. Pembelaan uskup Aleksandria ini, membuat Eutikes masih bertahan sampai Konsili Efesus 449. Dalam sejarah Kristen, ajaran yang diajar oleh Eutikes merupakan ajaran keempat dan terakhir dari zaman gereja purba yang membahas persoalan pribadi Kristus. (in) 에우티케스(Εὐτυχής, Eutyches, 380년경 - 456년경)는 콘스탄티노폴리스의 사제 및 대수도사제다. 그리스도를 신성과 인성의 혼합으로 보았다. (ko) Eutyches (378 – 454) was een tot priester gewijde monnik en later archimandriet in Constantinopel. Door zijn contacten met Chrysaphius, de eerste minister van keizer Theodosius II, had hij grote invloed in politieke en kerkelijke kringen. Eutyches bestreed Nestorius en zijn volgelingen en was van mening dat men de persoon van Christus alleen vanuit zijn goddelijkheid moest zien. Vanwege deze monofysitische opvattingen werd hij in november 448 door bisschop Flavianus van Constantinopel afgezet als abt en werd zijn priesterschap hem ontnomen. Keizer Theodosius II riep hierop in 449 het concilie van Efeze II bijeen, waar de veroordeling van Eutyches ongedaan werd gemaakt. Onder dreiging van geweld werd het concilie gedwongen in te stemmen met de afzetting van bisschop Flavianus, maar de besluiten van deze "roverssynode" werden ongedaan gemaakt tijdens het Concilie van Chalcedon in 451. Eutyches stierf in het jaar 454 in ballingschap. (nl) Eutiche (in greco antico: Εὐτύχης, Eutýchēs; Costantinopoli, 378 – dopo il 454) è stato un teologo e monaco cristiano bizantino; archimandrìta di un convento di Costantinopoli, è considerato il fondatore del monofisismo, teoria secondo la quale nell'unica persona di Gesù, dopo l'incarnazione, vi è una sola natura (physis), quella divina. (it) Eutyches (ur. ok. 378, zm. ok. 454) – archimandryta klasztoru w Konstantynopolu, twórca monofizytyzmu. Jako zagorzały zwolennik Cyryla Aleksandryjskiego bronił uchwał soboru efeskiego. Występując przeciw Nestoriuszowi, sformułował pogląd, że w chwili wcielenia dwie natury utworzyły w Chrystusie tylko jedną naturę, jednocześnie boską i ludzką. Przypisuje mu się pogląd wyrażony słowami: Wyznaję, że Pan nasz stał się z dwóch natur przed zjednoczeniem, lecz po zjednoczeniu wyznaję jedną naturę. W zjednoczeniu miała się dokonać, według niego, całkowita asymilacja natur do tego stopnia, że w Chrystusie należy widzieć tylko jedną naturę. Dwie natury przestały być odrębne w momencie zespolenia, czyli w chwili wcielenia. Natura ludzka rozpłynęła się w naturze boskiej tak, jak kropla słodkiej wody rozpływa się w morzu. Skutkiem takiego twierdzenia jest fakt, że ciało Jezusa nie jest współistotne z naszym ciałem. Chociaż Eutyches nie przyznawał się do prymitywnego doketyzmu, to jednak był o takie idee podejrzewany. W 448 został oskarżony przez biskupa Euzebiusza z Doryleum o herezję i ekskomunikowany przez synod, gdyż nie chciał podpisać formuły przedłożonej mu przez patriarchę konstantynopolitańskiego Flawiana, która brzmiała: Wyznajemy, że Chrystus jest z dwóch natur po wcieleniu, w jednej hipostazie i w jednej osobie, wyznając jednego Chrystusa, jednego Syna i jednego Pana. Sobór efeski II, tzw. „synod zbójecki”, w 449 roku uznał go za prawowiernego. Jego poglądy doprowadziły do zwołania soboru chalcedońskiego w 451 roku, który – opowiadając się za doktryną wyrażoną przez papieża Leona Wielkiego w liście dogmatycznym zwanym Tomus ad Flavianum – ostatecznie go potępił i skazał na wygnanie. (pl) Êutiques foi um monge de Constantinopla, que fundamentou a heresia do monofisismo. Êutiques negava que Cristo, após a encarnação, tinha duas naturezas perfeitas. Nasceu no ano de 378, provavelmente em Constantinopla. Ingressou na vida monástica num mosteiro da capital, onde teve como superior um abade de nome Máximo, ferrenho adversário do nestorianismo. Nascia assim, graças à sua formação religiosa, um repúdio intransigente pelas doutrinas que versavam sobre a existência da dualidade da natureza de Cristo. Já como sacerdote, Êutiques começou a participar ativamente das questões doutrinárias. Pelos idos de 440, ele converteu-se numa figura de grande projeção no monofisismo em Constantinopla e, quando subiu ao poder, em 441, principiou uma campanha fulminante contra o nestorianismo, atacando a todos a quem julgava suspeitos. Assim, denunciou a Teodoreto de Ciro, Ibas de Edessa, Dono II de Antioquia (442-449) e até Flaviano de Constantinopla, numa carta enviada por si à sé romana. Em 8 de novembro de 448, num sínodo regional em Constantinopla presidido pelo patriarca Flaviano, Eusébio de Dorileia, um dos primeiros que haviam sido denunciados por ele como adepto ou simpatizante do nestorianismo, acusou-o de heresia. O sínodo, depois de uma turbulenta onda de acontecimentos políticos, concluiu pela condenação de Êutiques como herético. Torna-se muito difícil saber precisamente qual a base fundamental da doutrina cristológica defendida por Êutiques, seja porque nenhum de seus escritos sobreviveu até aos tempos presentes, seja pela imprecisão ou inconsistência da mesma. Pode-se considerá-lo, entretanto, como o criador ou inspirador do monofisismo ou seja, a consideração de uma única natureza em Cristo e que as duas naturezas se fundiram numa só depois da encarnação e que ele, Cristo, não seria humano, portanto. (pt) Евтихий (греч. Εὐτυχής, ок. 370 — после 454) — константинопольский архимандрит, игумен монастыря Святого Иова в Евдоме, пригороде на юго-западе Константинополя. Евтихию приписывается создание ереси, названной по его имени евтихианством. В конце VII века входит в оборот альтернативное название, отражающее смысл этой ереси — монофизитство. Согласно общепринятому мнению, евтихианство (монофизитство) исповедовало во Христе только одну божественную природу, из-за чего Иисус Христос признавался только Богом, но не человеком. Евтихий осужден на 448 года, и анафематствуется как ересиарх всеми историческими христианскими конфессиями, как халкидонской богословской традиции (Римо-католической и православной церквей), так и традиций нехалкидонских (Древневосточных церквей). (ru) 歐迪奇(约380年 - 456年),原是一位君士坦丁堡的修士,他屬於亞歷山太派的主張者。 他主張耶穌基督道成肉身的過程,乃在「他結合之前具有神人二性,但在兩性結合之後的結果,只有一性的存在。」他等於拒絕承認基督與人類同質。他的結論就是「基督的人性就如同汪洋中的一滴葡萄酒,在汪洋中被吞滅消失。」歐迪奇的思想非常接近幻影說或是阿波利那流派的思想(否認基督的完全人性),他的主張引發的問題乃是「基督若無完全的人性,如何能做為人類的中保呢?」他的思想深獲狄奧斯庫若的支持,狄奧斯庫若以不正當手段舉行第二次以弗所會議,以暴力控制一切反對的聲音,教皇利奧一世怒稱為「強盜會議」。 幸而,最終在公元451年於迦克墩召開真正的基督教全體大會,重新宣告尼西亞信經為正統信仰,否定了歐迪奇和狄奧斯庫若的一性思想,確定了基督兩性同時並存且完全,這兩性「不會混亂、不會改變、不會分開、不會離散」,此信條也成為正統基督教會的主張。 (zh) Євтихій (грец. Εὐτυχής, бл. 370 — після 454) — константинопольський архімандрит, ігумен одного з константинопольських монастирів. Євтихию приписується створення єресі, названої його ім'ям євтихіанством. В кінці VII століття входить в оборот альтернативна назва, що показує зміст цієї єресі — монофізитство. Згідно загальноприйнятій думці, євтихіанство (монофізитство) сповідувало у Христі лише одну божественну природу, тому Ісус Христос визнавався тільки Богом, а не людиною. Євтихій засуджений на помісному Константинопольському соборі 448 року, і анафематстваний як єресиарх усіма історичними християнськими конфесіями, як халкідонської богословської традиції (Римо-католицької і Греко-православної церков), так і традицій нехалкидонских (Давньосхідних православних церков). (uk) |
dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/Monophysite.svg?width=300 |
dbo:wikiPageExternalLink | https://books.google.com/books%3Fid=6J_YAAAAMAAJ https://books.google.com/books%3Fid=Bt0_AAAAYAAJ https://books.google.com/books%3Fid=GoVeDXMvY-8C |
dbo:wikiPageID | 234447 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 8325 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1124271075 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Monophysitism dbc:Byzantine_theologians dbc:People_declared_heretics_by_the_first_seven_ecumenical_councils dbr:Archimandrite dbr:Domnus_II_of_Antioch dbr:Constantinople dbr:Council_of_Chalcedon dbr:Nestorianism dbr:Nestorius dbr:Christ dbr:Egypt dbr:Theotokos dbr:Friedrich_Loofs dbc:Founders_of_religions dbr:First_Council_of_Ephesus dbr:Theodosius_II dbr:Second_Council_of_Ephesus dbr:Pulcheria dbc:4th-century_Romans dbc:380s_births dbc:450s_deaths dbr:Dyophysite dbc:Christologists dbc:5th-century_Christian_clergy dbc:5th-century_Christian_theologians dbr:Chalcedon dbr:Heresy dbr:Doi_(identifier) dbr:Marcian dbr:Mary,_mother_of_Jesus dbr:Pope_Celestine_I dbr:Pope_Leo_I dbr:Pope_Shenouda_III_of_Alexandria dbr:ISSN_(identifier) dbr:Eunuch dbr:Presbyter dbr:Eusebius_of_Dorylaeum dbr:Flavian_of_Constantinople dbr:Dioscorus_of_Alexandria dbr:Patriarch_of_Constantinople dbr:R._L._Ottley dbr:Adolf_Harnack dbr:Jesus_Christ_the_Logos dbr:File:Monophysite.svg |
dbp:page | 958 (xsd:integer) |
dbp:volume | 9 (xsd:integer) |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Authority_control dbt:Cite_book dbt:EB1911 dbt:For dbt:Lang-grc dbt:Redirect dbt:Reflist dbt:Sfn dbt:Snd |
dbp:wstitle | Eutyches (en) |
dct:subject | dbc:Byzantine_theologians dbc:People_declared_heretics_by_the_first_seven_ecumenical_councils dbc:Founders_of_religions dbc:4th-century_Romans dbc:380s_births dbc:450s_deaths dbc:Christologists dbc:5th-century_Christian_clergy dbc:5th-century_Christian_theologians |
gold:hypernym | dbr:Presbyter |
schema:sameAs | http://viaf.org/viaf/20026284 |
rdf:type | owl:Thing yago:WikicatByzantineTheologians yago:WikicatChristianTheologians yago:WikicatChurchFathers yago:WikicatPeopleDeclaredHereticsByTheFirstSevenEcumenicalCouncils yago:WikicatPeopleExcommunicatedByTheRomanCatholicChurch yago:Ancestor109792555 yago:CausalAgent100007347 yago:Clergyman109927451 yago:Father110080869 yago:Genitor110126708 yago:Heretic110171755 yago:Intellectual109621545 yago:Leader109623038 yago:LivingThing100004258 yago:Object100002684 yago:Organism100004475 yago:Outcast110386312 yago:Parent110399491 yago:Person100007846 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Priest110470779 yago:Progenitor110126806 yago:Relative110235549 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo dbo:Saint yago:Scholar110557854 yago:SpiritualLeader109505153 yago:Theologian110705615 yago:Unfortunate109630641 yago:Whole100003553 yago:Wikicat5th-centuryByzantinePeople yago:Wikicat5th-centuryChristianTheologians yago:WikicatEasternOrthodoxPriests |
rdfs:comment | اوطيخا (Εὐτυχής)عاش (c. 380—c. 456) رئيس دير في القسطنطينية يضم أكثر من 300 راهب (ar) Eŭtiko (antikve-greke Εὐτυχής, Eutiĥēs) estis greka monaĥo, iniciatinto de la monofizitismo, doktrino konsiderata kiel herezo por la Romkatolika Eklezio kaj la Ortodoksa. Eŭtiko naskiĝis en la jaro 378, probable en Konstantinopolo. Ankoraŭ tre juna, li sin dediĉis al la monaĥa vivo en monaĥejo de la ĉefurbo, kie li havis kiel instruisto, deklaritan malamikon de nestorianismo, nomata Maksimo. En tiu ricevita edukado oni devas serĉi la radikojn de lia malamo kontraŭ la doktrino de la du naturoj. Ordinita kiel pastro kaj poste elektita kiel monaĥejestro, komencis aktive partopreni la doktrinajn diskutojn de tiu epoko. (eo) Eutyches (Ancient Greek: Εὐτυχής; c. 380 – c. 456) was a presbyter and archimandrite at Constantinople. He first came to notice in 431 at the First Council of Ephesus, for his vehement opposition to the teachings of Nestorius; his condemnation of Nestorianism as heresy led him to an equally extreme, although opposite view, which precipitated his being denounced as a heretic himself. (en) Eutiques (en griego, Ἐυτύχης, en pronunciación bizantina //, antes de 378-c. 454) fue un monje griego, iniciador de la creencia monofisita. Nació probablemente en Constantinopla; muy joven aún, se hizo monje en la capital, donde tuvo como maestro a un cierto Máximo, adversario declarado del nestorianismo. En esta educación recibida se deben buscar las raíces de su odio contra el difisismo (dos naturalezas) cristológico. Ordenado sacerdote, y elegido luego higúmeno (superior) de su monasterio, comenzó a participar activamente en las discusiones doctrinales de su tiempo. (es) Eutychès ou Eutukhès, mort vers 454, était une personnalité du christianisme ancien. Farouchement opposé au nestorianisme, proche de Chrysaphios, l'influent eunuque de Théodose II, sa doctrine s'inscrit à la suite d'Apollinaire de Laodicée et de Cyrille d'Alexandrie, refusant d'envisager dans le Christ deux natures distinctes et décrivant au contraire l'unité du Christ comme la fusion de deux natures en une seule. (fr) 에우티케스(Εὐτυχής, Eutyches, 380년경 - 456년경)는 콘스탄티노폴리스의 사제 및 대수도사제다. 그리스도를 신성과 인성의 혼합으로 보았다. (ko) Eutiche (in greco antico: Εὐτύχης, Eutýchēs; Costantinopoli, 378 – dopo il 454) è stato un teologo e monaco cristiano bizantino; archimandrìta di un convento di Costantinopoli, è considerato il fondatore del monofisismo, teoria secondo la quale nell'unica persona di Gesù, dopo l'incarnazione, vi è una sola natura (physis), quella divina. (it) Евтихий (греч. Εὐτυχής, ок. 370 — после 454) — константинопольский архимандрит, игумен монастыря Святого Иова в Евдоме, пригороде на юго-западе Константинополя. Евтихию приписывается создание ереси, названной по его имени евтихианством. В конце VII века входит в оборот альтернативное название, отражающее смысл этой ереси — монофизитство. Согласно общепринятому мнению, евтихианство (монофизитство) исповедовало во Христе только одну божественную природу, из-за чего Иисус Христос признавался только Богом, но не человеком. Евтихий осужден на 448 года, и анафематствуется как ересиарх всеми историческими христианскими конфессиями, как халкидонской богословской традиции (Римо-католической и православной церквей), так и традиций нехалкидонских (Древневосточных церквей). (ru) 歐迪奇(约380年 - 456年),原是一位君士坦丁堡的修士,他屬於亞歷山太派的主張者。 他主張耶穌基督道成肉身的過程,乃在「他結合之前具有神人二性,但在兩性結合之後的結果,只有一性的存在。」他等於拒絕承認基督與人類同質。他的結論就是「基督的人性就如同汪洋中的一滴葡萄酒,在汪洋中被吞滅消失。」歐迪奇的思想非常接近幻影說或是阿波利那流派的思想(否認基督的完全人性),他的主張引發的問題乃是「基督若無完全的人性,如何能做為人類的中保呢?」他的思想深獲狄奧斯庫若的支持,狄奧斯庫若以不正當手段舉行第二次以弗所會議,以暴力控制一切反對的聲音,教皇利奧一世怒稱為「強盜會議」。 幸而,最終在公元451年於迦克墩召開真正的基督教全體大會,重新宣告尼西亞信經為正統信仰,否定了歐迪奇和狄奧斯庫若的一性思想,確定了基督兩性同時並存且完全,這兩性「不會混亂、不會改變、不會分開、不會離散」,此信條也成為正統基督教會的主張。 (zh) Євтихій (грец. Εὐτυχής, бл. 370 — після 454) — константинопольський архімандрит, ігумен одного з константинопольських монастирів. Євтихию приписується створення єресі, названої його ім'ям євтихіанством. В кінці VII століття входить в оборот альтернативна назва, що показує зміст цієї єресі — монофізитство. Згідно загальноприйнятій думці, євтихіанство (монофізитство) сповідувало у Христі лише одну божественну природу, тому Ісус Христос визнавався тільки Богом, а не людиною. Євтихій засуджений на помісному Константинопольському соборі 448 року, і анафематстваний як єресиарх усіма історичними християнськими конфесіями, як халкідонської богословської традиції (Римо-католицької і Греко-православної церков), так і традицій нехалкидонских (Давньосхідних православних церков). (uk) Èutiques (grec antic: Εὐτυχής, llatí: Eutyches) fou un prevere i abat de Constantinoble del segle v que va encapçalar el patit oposat a Nestori. Nestori predicava que hi havia en Crist dues persones o substàncies, una de divina (Λόγος) i una d'humana (Jesús), amb un únic aspecte i unides no per naturalesa sinó per voluntat. Èutiques preconitzava que només hi havia una natura i que era la divina i mai havia tingut natura humana. Les tesis d'Èutiques foren populars a Alexandria, mentre les de Nestori foren condemnades. (ca) Eutyches (* um 378 in Konstantinopel; † nach 454) war ein byzantinischer Presbyter und ein Vertreter des Monophysitismus. Eutyches war Archimandrit des Hiobklosters in Konstantinopel. In einem betonten Anti-Nestorianismus griff er die Formel des Apollinaris von Laodicea von der „einen Physis des fleischgewordenen Logos“ wieder auf. Wie dieser glaubte er, dass Jesus Christus nach seiner Menschwerdung Christi nur noch eine Natur, nämlich die göttliche besessen habe. Eutyches lehrte, die Menschlichkeit Christi sei von der Gottheit aufgesogen worden wie ein Honigtropfen im Meer. Nach ihm ist der Eutychianische Streit (444 bis 451) benannt. (de) Eutikes (aksara Yunani: Εὐτυχής, lahir ca. 380, wafat ca. 456) adalah seorang rahib di biara arkimandrit di Konstantinopel. Rahib Konstantinopel ini dikenal sebagai salah satu tokoh yang mendukung keilahian dan ketuhanan Kristus atau yang biasa disebut Monofisitisme. Ia mengajarkan bahwa Kristus hanya sehakikat dengan Allah dan bukan dengan manusia. Ungkapan ini bukanlah ingin menyatakan bahwa Eutikes menolak kemanusiaan Krisus, tetapi baginya kemanusiaan Kristus telah terserap oleh keilahian-Nya. Atas pemikiran inilah, Eutikes dituduh sebagai imam yang menyebarkan ajaran sesat. Atas tuduhan inilah, kemudian Eutikes dipanggil ke sinode yang dipimpin oleh Batrik Konstantinopel yaitu Flavianus. Dalam sinode yang berlangsung tahun 448, di siniah pemikiran Eutikes diselidiki. Ajaran Eutikes in (in) Eutyches (378 – 454) was een tot priester gewijde monnik en later archimandriet in Constantinopel. Door zijn contacten met Chrysaphius, de eerste minister van keizer Theodosius II, had hij grote invloed in politieke en kerkelijke kringen. Eutyches bestreed Nestorius en zijn volgelingen en was van mening dat men de persoon van Christus alleen vanuit zijn goddelijkheid moest zien. Vanwege deze monofysitische opvattingen werd hij in november 448 door bisschop Flavianus van Constantinopel afgezet als abt en werd zijn priesterschap hem ontnomen. (nl) Êutiques foi um monge de Constantinopla, que fundamentou a heresia do monofisismo. Êutiques negava que Cristo, após a encarnação, tinha duas naturezas perfeitas. Nasceu no ano de 378, provavelmente em Constantinopla. Ingressou na vida monástica num mosteiro da capital, onde teve como superior um abade de nome Máximo, ferrenho adversário do nestorianismo. Nascia assim, graças à sua formação religiosa, um repúdio intransigente pelas doutrinas que versavam sobre a existência da dualidade da natureza de Cristo. Já como sacerdote, Êutiques começou a participar ativamente das questões doutrinárias. (pt) Eutyches (ur. ok. 378, zm. ok. 454) – archimandryta klasztoru w Konstantynopolu, twórca monofizytyzmu. Jako zagorzały zwolennik Cyryla Aleksandryjskiego bronił uchwał soboru efeskiego. Występując przeciw Nestoriuszowi, sformułował pogląd, że w chwili wcielenia dwie natury utworzyły w Chrystusie tylko jedną naturę, jednocześnie boską i ludzką. Przypisuje mu się pogląd wyrażony słowami: Wyznaję, że Pan nasz stał się z dwóch natur przed zjednoczeniem, lecz po zjednoczeniu wyznaję jedną naturę. W zjednoczeniu miała się dokonać, według niego, całkowita asymilacja natur do tego stopnia, że w Chrystusie należy widzieć tylko jedną naturę. Dwie natury przestały być odrębne w momencie zespolenia, czyli w chwili wcielenia. Natura ludzka rozpłynęła się w naturze boskiej tak, jak kropla słodkiej wody r (pl) |
rdfs:label | أوطاخي (ar) Èutiques de Constantinoble (ca) Eutyches (en) Eutyches (de) Eŭtiko (eo) Eutiques (es) Eutikes (in) Eutychès (fr) Eutiche (it) 에우티케스 (ko) Eutyches (nl) Eutyches (pl) Êutiques (pt) Евтихий (ересиарх) (ru) Євтихій (єресіарх) (uk) 歐迪奇 (zh) |
owl:sameAs | freebase:Eutyches yago-res:Eutyches http://viaf.org/viaf/20026284 http://d-nb.info/gnd/100468675 http://d-nb.info/gnd/1147222754 wikidata:Eutyches dbpedia-ar:Eutyches http://arz.dbpedia.org/resource/اوطاخى dbpedia-az:Eutyches dbpedia-ca:Eutyches dbpedia-de:Eutyches dbpedia-eo:Eutyches dbpedia-es:Eutyches dbpedia-fa:Eutyches dbpedia-fr:Eutyches dbpedia-hr:Eutyches dbpedia-hu:Eutyches dbpedia-id:Eutyches dbpedia-it:Eutyches dbpedia-ka:Eutyches dbpedia-ko:Eutyches http://mg.dbpedia.org/resource/Eotikesy dbpedia-nl:Eutyches dbpedia-pl:Eutyches dbpedia-pt:Eutyches dbpedia-ru:Eutyches dbpedia-sh:Eutyches dbpedia-sk:Eutyches dbpedia-sr:Eutyches dbpedia-tr:Eutyches dbpedia-uk:Eutyches dbpedia-zh:Eutyches https://global.dbpedia.org/id/3Sa2F |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Eutyches?oldid=1124271075&ns=0 |
foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/Monophysite.svg |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Eutyches |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Euthychian dbr:Eutychian dbr:Eutychian_heresy |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Prosper_of_Aquitaine dbr:Pseudo-Dionysius_the_Areopagite dbr:Roman_Catholic_Diocese_of_Albenga–Imperia dbr:Roman_Egypt dbr:List_of_eponyms_(A–K) dbr:List_of_excommunicable_offences_in_the_Catholic_Church dbr:Monothelitism dbr:Euthychian dbr:Eutychian dbr:Eutychian_heresy dbr:Boethius dbr:Archelais dbr:List_of_founders_of_religious_traditions dbr:Domnus_II_of_Antioch dbr:Index_of_Byzantine_Empire–related_articles dbr:List_of_heresies_in_the_Catholic_Church dbr:List_of_ideologies_named_after_people dbr:List_of_people_excommunicated_by_the_Catholic_Church dbr:Timeline_of_Eastern_Orthodoxy_in_Greece_(33–717) dbr:Timeline_of_religion dbr:Coptic_Orthodox_Church dbr:Council_of_Chalcedon dbr:Anatolius_of_Constantinople dbr:Scythian_monks dbr:Christian_theology dbr:Christianity_in_the_Middle_East dbr:Gennadius_of_Massilia dbr:Theodoret dbr:Thomas_Aquinas dbr:Basil_of_Seleucia dbr:State_church_of_the_Roman_Empire dbr:Zeno_(emperor) dbr:Henotikon dbr:Pamphilus_the_Theologian dbr:Parnassus_(Cappadocia) dbr:Paulus_(consul_512) dbr:Pope_Felix_III dbr:549 dbr:Timeline_of_Christianity dbr:Timeline_of_the_Catholic_Church dbr:Isaac_of_Antioch dbr:List_of_Christian_denominations dbr:Valerius_(consul_432) dbr:Absolution dbr:Acephali dbr:380 dbr:448 dbr:451 dbr:456 dbr:Daraa dbr:Eastern_Orthodox_Church dbr:Ecumenical_council dbr:Erzurum dbr:Florentius_(consul_429) dbr:Carafa_Chapel dbr:Chrysaphius dbr:Gratus_of_Aosta dbr:History_of_Eastern_Orthodox_theology dbr:History_of_Oriental_Orthodoxy dbr:Theodosius_II dbr:Leo's_Tome dbr:Second_Council_of_Ephesus dbr:Third_Council_of_Ephesus dbr:Pope_Dioscorus_I_of_Alexandria dbr:Pulcheria dbr:Remigius_of_Auxerre dbr:History_of_Eastern_Christianity dbr:Hypostatic_union dbr:Synod_of_Arles dbr:Argos,_Peloponnese dbr:Armenian_Apostolic_Church dbr:Aspendos dbr:Abundius dbr:Acacius_of_Constantinople dbr:Acoemetae dbr:Chalcedonian_Definition dbr:Bishop_of_Tanis dbr:Collectio_canonum_Quesnelliana dbr:Collections_of_ancient_canons dbr:Poggio_Bracciolini dbr:Pope_Hormisdas dbr:Pope_Leo_I dbr:Fifth_Council_of_Orléans dbr:Eutychius dbr:Miaphysitism dbr:Oriental_Orthodox_Churches dbr:Chalcedonian_Christianity dbr:Severianus,_Bishop_of_Scythopolis dbr:Christianity_in_late_antiquity dbr:Christianity_in_the_5th_century dbr:Macedonius_II_of_Constantinople dbr:Marciana_(Lycia) dbr:Maximus_II_of_Antioch dbr:Senator_(bishop_of_Milan) dbr:Severus_of_Antioch dbr:Eulogius_of_Alexandria dbr:Eusebius_(bishop_of_Milan) dbr:Eusebius_of_Dorylaeum dbr:Euthymius_the_Great dbr:Eutychianism dbr:Eutychus dbr:Excommunication dbr:First_seven_ecumenical_councils dbr:Flavian_of_Constantinople dbr:Severus_ibn_al-Muqaffa dbr:Nomus dbr:Phantasiasts dbr:Outline_of_The_History_of_the_Decline_and_Fall_of_the_Roman_Empire dbr:Peter_Chrysologus dbr:Roman_Catholic_Archdiocese_of_Arles dbr:Stephen_of_Ephesus |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Eutyches |