History of the Jews in India (original) (raw)

dbo:abstract

كانت الديانة اليهودية إحدى أوائل الديانات الأجنبية وصولًا إلى الهند في التاريخ المسجل. اليهود الهنود هم أقلية دينية في الهند، ولكن على بعكس أجزاء كثيرة من العالم فإنهم عاشوا تاريخيًا في الهند دون أي حالات معاداة من الأغلبية المحلية والهندوس. عدد السكان اليهود في الهند يصعب تقديرهم لأن منتمي الجالية اليهودية ذو اصول مختلفة ورغم ذلك فإن التقديرات تشير إلى أن عددهم عام 1947 كان نحو 26,000. وفي عام 1961 بلغ 14,608 في الهند ذاتها، و23 ألفاً في إسرائيل، و2,000 في إنجلترا حسب إحصاءات عام 1968، أي أن عددهم يبلغ نحو 39,500، وهم يتواجدون في كيرالا وبومباي. (ar)
Juden in Indien sind eine religiöse Minderheit in dem hinduistisch geprägten Land. (de)
The history of the Jews in India dates back to antiquity. Judaism was one of the first foreign religions to arrive in India in recorded history. Indian Jews are a small religious minority who have lived in India since ancient times. They have experienced very sparse instances of anti-Semitism from the local non-Jewish majority. The better-established ancient Jewish communities have assimilated many of the local traditions through cultural diffusion. While some Indian Jews have stated that their ancestors arrived during the time of the Biblical Kingdom of Judah, others claim descent from the Ten Lost Tribes of the pre-Judaic Israelites who arrived in India earlier. Still some other Indian Jews contend that they descend from the Israelite Tribe of Manasseh and they are referred to as the Bnei Menashe. The Jewish population in British India peaked at around 20,000 in the mid-1940s according to some estimates, with others putting the number as high as 50,000, but the community declined rapidly due to emigration to the newly formed Israel, after the Partition of Palestine at the end of British Mandate in 1948. The Indian Jewish community is now estimated to count no more than 5,000 people. (en)
La historia de los judíos en la India se remonta a tiempos muy antiguos. El judaísmo fue una de las primeras religiones extranjeras en llegar a la India en la historia registrada. Los judíos son una minoría religiosa de la India, pero a diferencia de muchas partes del mundo, han vivido históricamente en la India sin ningún caso de antisemitismo por parte de la población local mayoritaria, los hindúes. Se identifican en la India varias comunidades judías, que en 1997 contaban con aproximadamente 6.000 miembros: * Los Bene Ephraim: Estos judíos hablan el idioma télugu. * Los Bene-Israel. Estos judíos se hacen llamar "Los hijos de Israel". * Los Bnei Menashe: Estos judíos se hacen llamar "Los hijos de Manasés". Los Bnei Menashe se convirtieron en masa al descubrir su pasado judío. Ellos creen que son miembros de las Diez tribus perdidas de Israel. Muchos eran cristianos y abandonaron el cristianismo. Su líder tuvo un sueño donde D-os le dijo que debían retornar al judaísmo y a la Tierra de Israel, su mayor anhelo es poder regresar a la Tierra prometida. * La comunidad Bagdadí. * La comunidad de Cochín, en Kerala. Cada una de ellas está ubicada en un área geográfica bien determinada. La particularidad de las religiones de la India, no misioneras y basadas en la realización personal, hizo que estas comunidades no sufrieran persecución alguna, ni manifestaciones de antisemitismo, a excepción del período de la colonización portuguesa, durante el cual la Inquisición fue trasplantada al territorio indio. (es)
Sejarah Yahudi di India telah ada sejak zaman kuno. Yudaisme adalah salah satu agama luar negeri pertama yang datang ke India dalam . Yahudi India adalah agama minoritas di India Terdapat lima kelompok Yahudi di India: 1. * Yahudi Cochin 2. * Yahudi Spanyol dan Portugis dan Britania yang datang ke Madras pada abad ke-17, biasanya sebagai Pedagang dan Pengusaha Berlian. 3. * Bene Israel yang datang ke negara Maharashtra para 900 tahun yang lalu. 4. * yang datang ke kota Mumbai dari Iraq, Iran, Afghanistan, dan negara-negara Arab sekitar 250 tahun lalu. 5. * Bnei Menashe adalah anggota Mizo dan di Manipur dan Mizoram (in)
L'histoire des Juifs en Inde recouvre celle de trois communautés juives historiques totalisant six mille membres (1997), chacune dans une aire géographique très déterminée : la communauté de Cochin dans le Sud du sous-continent, les Bene Israël dans les environs de Bombay et la communauté Baghdadi (« ceux de Bagdad ») aux alentours de Calcutta et de Bombay. La communauté de Cochin est elle-même divisée en deux groupes : les « Juifs noirs », plus anciens, et les « Juifs blancs », d'origine plus récente. Les Juifs noirs de Cochin et les Bene Israël sont les deux communautés les plus anciennes, et bien que les documents sur leur histoire soient très ténus, leur installation sur la côte ouest de l'Inde en suivant les routes commerciales depuis le Moyen-Orient remonte probablement au Ier millénaire de l'ère chrétienne. Au cours de leur histoire et jusqu'au XVIIIe siècle, ces deux communautés sont restées séparées, sans contact l'une avec l'autre. Les contacts avec le reste du monde juif furent également ténus, plus encore pour les Bene Israël de Bombay que pour les Juifs de Cochin, qui conservèrent quelques liens avec l'extérieur. Les Juifs blancs de Cochin et les Juifs Baghdadi ont une origine plus récente, liée à l'expansion occidentale dans la région : XVIe et XVIIe siècles pour les « Juifs blancs » de Cochin, d'origine moyen-orientale et européenne, et début du XIXe siècle pour les Baghdadi, d'origine moyen-orientale. Ces deux groupes conservèrent toujours d'importants contacts avec le reste du monde juif. Le caractère non prosélyte de la mentalité traditionnelle indienne a permis une structuration de ces communautés en castes endogames, sans persécution manifeste. L'indianisation des cultures et des apparences physiques est corrélée avec l'ancienneté des communautés et leur isolement : très forte pour les Juifs noirs de Cochin et les Bene Israël de Bombay, partielle pour les Juifs blancs de Cochin (qui ont cependant adopté la langue locale) et très faible pour les Baghdadi, partagés entre une culture d'origine moyen-orientale et une anglicisation devenue très forte au cours du XIXe siècle. L'influence indienne peut se lire dans la forte réticence des différents groupes juifs indiens à se marier entre eux, l'endogamie, conformément à la règle indienne régissant les jāti, restant la règle. L'irruption de la colonisation occidentale dans la région, d'abord portugaise et néerlandaise, puis britannique, a entraîné des mouvements de population (en particulier l'arrivée des « Juifs blancs » de Cochin et des Baghdadi). Elle a entraîné également des interactions croissantes avec les pouvoirs coloniaux, particulièrement avec le raj britannique. Il en est découlé une occidentalisation parfois très forte, ainsi qu'une révolution considérable dans les modes de vie des communautés. Après l'indépendance de l'Inde (en 1947) et la création de l'Etat d'Israël le 14 mai 1948 et malgré l'absence de tensions spécifiques avec le nouvel État indépendant (sauf au Pakistan), la majorité des Juifs des Indes ont émigré vers Israël dans les années 1950 et 1960. Outre les membres juifs des divers corps diplomatiques, il existe également deux autres groupes se réclamant aujourd'hui du Judaïsme : les Bnei Menashe, de langue Mizo, vivant au Manipur et au Mizoram. Ils se sont proclamés juifs dans les années 1950, et disent descendre de la tribu de Manassé. Les Bene Ephraïm (ou Juifs Telugu), sont un petit groupe parlant le Telugu, dont l'observance du judaïsme date de 1981. En 2016, la population juive indienne est estimée à 5 000 personnes. Ils disposent du statut de « minorité » au Bengale-Occidental (43 Juifs) et depuis 2016 au Maharashtra (1000 Juifs). Ce statut facilite les actes d'état civil et la vie culturelle. (fr)
In India si distinguono tre comunità ebraiche che contano complessivamente circa 6.000 membri (1997), insediate in aree ben distinte: la comunità di Cochin, nel sud del subcontinente, i Bene Israel (Figli di Israele) nella zona di Bombay, e la comunità Baghdadi nei dintorni di Calcutta Si sa tutto a quando risalgano gli Ebrei neri di Cochin e i Bene Israel, ma si suppone che questi gruppi siano piuttosto antichi. Gli Ebrei Baghdadi e gli Ebrei bianchi di Cochin hanno un'origine più recente, legata all'espansione occidentale nella regione. La particolarità delle religioni indiane, non missionarie e basate sulla realizzazione personale, ha consentito a queste comunità di strutturarsi in caste endogame ben inserite nel tessuto sociale indiano, senza subire alcuna persecuzione né forme di antisemitismo, se si esclude il periodo della colonizzazione portoghese, quando l'Inquisizione fu esportata in India, nei dintorni di Cochin. La maggior parte degli Ebrei indiani sono emigrati in Israele dopo la creazione dello Stato. Esistono poi altri due gruppi che rivendicano l'appartenenza ebraica. Il primo è quello dei Bnei Menashe, di , che vivono a Manipur e nel Mizoram; questi si sono proclamati ebrei negli anni 1950 e dicono di discendere dalla tribù di Manasse. Il secondo è quello dei (o Ebrei Telogu): un piccolo gruppo che parla il telugu, la cui osservanza data dal 1981. (it)
A história dos judeus na Índia remonta à história antiga. O judaísmo foi uma das primeiras religiões estrangeiras a chegar à Índia na história registrada. O judaísmo foi uma das primeiras religiões estrangeiras a chegar à Índia na história segundo registos. Os judeus indianos são uma minoria religiosa da Índia, mas, ao contrário de muitas partes do mundo, têm vivido historicamente na Índia sem qualquer exemplo de antissemitismo por parte da população local. As comunidades antigas mais bem estabelecidas assimilaram muitas tradições locais por meio da difusão cultural. Enquanto alguns judeus afirmam que seus ancestrais chegaram à Índia durante a época do Reino de Judá, outros se identificam como descendentes das Dez Tribos Perdidas de Israel. Estima-se que a população judaica da Índia atingiu cerca de 20 000 em meados da década de 1940, e começou a declinar rapidamente devido à sua emigração para Israel depois de sua criação em 1948, sendo comprovada essa informação no último censo, realizado em 2011. O governo indiano contabilizou apenas 4.429 judeus entre os 1,2 bilhão de habitantes do país, com a maior parte (1.574,) residindo em Maarastra. (pt)
Żydzi w Indiach – początki obecności Żydów w Indiach sięgają czasów starożytnych. Są oni tam obecni do dziś i stanowią mniej niż pół procent populacji. Trudno jednak dokładnie określić ich liczebność, ponieważ poszczególne gminy żydowskie bardzo się między sobą różnią i mają różne pochodzenie. Niektórzy przybyli do Indii w czasach królestwa Judei, inni uważają się za potomków jednego z dziesięciu zaginionych plemion izraelskich, które odłączyły się pod wodzą Jeroboama od Judy i założyły królestwo Izrael, a potem zostały uprowadzone w niewolę przez Asyryjczyków. Połowa populacji indyjskich Żydów zamieszkuje Manipur i Mizoram, a kolejna ćwierć - Mumbaj. Judaizm był jedną z pierwszych religii pochodzenia nieindyjskiego, jakie pojawiły się w tym kraju. Społeczności żydowskie szybko jednak odeszły od ortodoksji i zaadaptowały się do lokalnych tradycji i zwyczajów. Wyznawcy judaizmu traktowani byli jako część i nie byli dyskryminowani przez resztę mieszkańców Indii. Prześladowali ich jednak Portugalczycy w okresie swej dominacji w obszarze Goa. Wyłączając żydowskich emigrantów i imigrantów, wyróżnia się pięć podstawowych grup żydowskich w Indiach: * Żydzi z Kerali - kupcy, którzy przybyli do Indii 2,5 tys. lat temu i osiedlili się w Koczinie, * Bnej Izrael - osiedlili się w Maharasztrze 2,1 tys. lat temu, * Żydzi bagdadzcy - przybyli do Mumbaju z Iraku, Iranu i Afganistanu oraz innych krajów arabskich ok. 250 lat temu, * Bnej Menasze - członkowie plemion Kuki i Mizo z Manipuru i Mizoramu, którzy uważają się za potomków plemienia Manassesa, * Bnej Ephraim - nazywani także "Żydami telugu" z uwagi na używany język telugu, są obecni w Indiach od 1981 r. (pl)
Judendomen i Indien räknar sina anor tillbaka till 100-talet. Man räknar traditionellt med tre större grupper. Inom det 6 000 personer starka (1997) judiska kollektivet i Indien finns dock bara en spillra kvar av två av grupperna: 1. * Judarna i Cochin, som enligt sin egen historieskrivning funnits i Indien sedan det andra templets förstörelse i Jerusalem 70. Man ska först ha varit bosatt i Cranganore, och flyttat till Cochin från 1341 till 1565, bl.a. till följd av arabiska raider mot bosättningsplatserna i Cranganore. Denna judiska grupp talar malayalam och klär sig som indier i gemen. Efter att ha varit omkring 2 500 vid krigsslutet är numera cochinjudarna en spillra på kanske 20 personer. Se vidare Cochin Jews. 2. * Bene Israel ("söner av Israel"), vars förfäder kom till Indien på 900-talet, är bosatta främst i Bombay, Calcutta, Delhi och Ahmedabad. Det språk som talas i denna grupp är marathi. Gruppen hävdar ursprung från Galiléen, som man ska ha lämnat på 100-talet till följd av förföljelser. Gruppen tros genom tidernas lopp avsevärt ha blandat sig med den indiska befolkningen, men bevarar fortfarande religiösa sedvänjor som koscher, bris och sabbat. Bene Israel tros ha uppgått till 6 000 personer 1830, 10 000 1948. Från en topp på 20 000 har sedan antalet sjunkit på grund av emigration till Israel till 5 000. Emigrationen blev tillåten från 1964. Dessförinnan ansågs det från israeliskt håll inte avgjort att gruppen faktiskt var judisk. Se vidare Bene Israel. 3. * Bagdadjudarna i Indien (bagdadi) finns i Bombay och Calcutta, och uppgår idag till kanske bara 50 personer. Som namnet antyder anses denna grupp ha migrerat från Bagdad till Indien. Dess mest kända medlem var sir , född i Bagdad 1792 och död i Pune 1864. Innan migrationen till staten Israel inleddes bestod gruppen av omkring 7 000 personer. Inom denna grupp var man mera noga med att avgränsa sig mot det indiska samhället i stort och bibehålla sin judiska identitet. (sv)
Евреи Индии не представляют собой единой группы, но состоят из нескольких общин, различающихся культурно, лингвистически, исторически, религиозными обрядами и социально-экономическим уровнем. Ко времени образования Государства Израиль (1948 год) численность евреев в Индии превышала 30 тыс. человек. Известны следующие группы: * Кочинские евреи (малабарские евреи) — жили в штате Керала (Кочи, Эрнакулам, , ; в 1948 году — примерно 2,5 тыс. человек), разговорный язык — малаялам. * Бней-Исраэль (маратхские евреи) — жили главным образом в Бомбее и его окрестностях (в 1947 году около 24 тыс. человек), разговорный язык — маратхи. * Багдадские евреи — жили в Бомбее, Калькутте, Пуне и Сурате (в 1948 году около 6 тысяч), разговорные языки — английский и еврейско-арабский диалект Ирака. * Бней-Менаше — представители народностей мизо, куки и чин в штатах Манипур и Мизорам (около 6 тысяч), которые заявили, что они потомки колена Манассиева, и стали практиковать иудаизм. * Бней-Эфраим (евреи-телугу) — небольшая телугу-язычная группа в штате Андхра-Прадеш, обратившаяся в иудаизм в 1981 году. * Ашкеназы — небольшое число иммигрировали в Индию из стран Европы после 1-й, но главным образом в годы 2-й мировой войны (в 1944—1945 годах их число превышало тысячу человек). В послевоенное время большинство из них вернулись в Европу. Ни у одной из групп евреев в Индии не сложился собственный еврейский язык или хотя бы заметно отличающийся диалект. Еврейским алфавитом ограниченно пользовались лишь багдадские евреи для своего еврейско-арабского диалекта. Ни кочинские евреи, ни Бней-Исраэль не использовали еврейского письма. Научное исследование выявило, что существуют генетические доказательства того, что Бене Израиль, община в западной части Индии, имеет еврейские корни. Бене Израиль живут в Конкане, регионе на западном побережье Индии. Сообщество когда-то насчитывало почти 20 тысяч членов, однако сегодня в Индии осталось всего несколько тысяч. Многие члены общины эмигрировали в Израиль с момента его создания в 1948 году. Согласно истории Бене Израиль, общину основала горстка выживших после кораблекрушения на индийском побережье 2000 лет назад евреев. Теперь исследователи Тель-Авивского университета обнаружили, что община имеет генетические доказательства еврейского происхождения. Исследование было опубликовано в научном журнале «PLoS One». «Помимо невнятных рассказов и спекуляций не было никаких объективных фактов того, что община Бене Израиль может претендовать на еврейское происхождение. Все это было окутано легендами, — рассказал Иедаэль Вальдман, автор исследования. — Только недавно мы обнаружили, что, хотя представители Бене Израиль генетически похожи на местное индийское население, они являются отдельной и уникальной популяцией в Индии». (ru)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

كانت الديانة اليهودية إحدى أوائل الديانات الأجنبية وصولًا إلى الهند في التاريخ المسجل. اليهود الهنود هم أقلية دينية في الهند، ولكن على بعكس أجزاء كثيرة من العالم فإنهم عاشوا تاريخيًا في الهند دون أي حالات معاداة من الأغلبية المحلية والهندوس. عدد السكان اليهود في الهند يصعب تقديرهم لأن منتمي الجالية اليهودية ذو اصول مختلفة ورغم ذلك فإن التقديرات تشير إلى أن عددهم عام 1947 كان نحو 26,000. وفي عام 1961 بلغ 14,608 في الهند ذاتها، و23 ألفاً في إسرائيل، و2,000 في إنجلترا حسب إحصاءات عام 1968، أي أن عددهم يبلغ نحو 39,500، وهم يتواجدون في كيرالا وبومباي. (ar)
Juden in Indien sind eine religiöse Minderheit in dem hinduistisch geprägten Land. (de)
The history of the Jews in India dates back to antiquity. Judaism was one of the first foreign religions to arrive in India in recorded history. Indian Jews are a small religious minority who have lived in India since ancient times. They have experienced very sparse instances of anti-Semitism from the local non-Jewish majority. (en)
La historia de los judíos en la India se remonta a tiempos muy antiguos. El judaísmo fue una de las primeras religiones extranjeras en llegar a la India en la historia registrada. Los judíos son una minoría religiosa de la India, pero a diferencia de muchas partes del mundo, han vivido históricamente en la India sin ningún caso de antisemitismo por parte de la población local mayoritaria, los hindúes. Se identifican en la India varias comunidades judías, que en 1997 contaban con aproximadamente 6.000 miembros: (es)
Sejarah Yahudi di India telah ada sejak zaman kuno. Yudaisme adalah salah satu agama luar negeri pertama yang datang ke India dalam . Yahudi India adalah agama minoritas di India Terdapat lima kelompok Yahudi di India: (in)
L'histoire des Juifs en Inde recouvre celle de trois communautés juives historiques totalisant six mille membres (1997), chacune dans une aire géographique très déterminée : la communauté de Cochin dans le Sud du sous-continent, les Bene Israël dans les environs de Bombay et la communauté Baghdadi (« ceux de Bagdad ») aux alentours de Calcutta et de Bombay. La communauté de Cochin est elle-même divisée en deux groupes : les « Juifs noirs », plus anciens, et les « Juifs blancs », d'origine plus récente. (fr)
In India si distinguono tre comunità ebraiche che contano complessivamente circa 6.000 membri (1997), insediate in aree ben distinte: la comunità di Cochin, nel sud del subcontinente, i Bene Israel (Figli di Israele) nella zona di Bombay, e la comunità Baghdadi nei dintorni di Calcutta Si sa tutto a quando risalgano gli Ebrei neri di Cochin e i Bene Israel, ma si suppone che questi gruppi siano piuttosto antichi. Gli Ebrei Baghdadi e gli Ebrei bianchi di Cochin hanno un'origine più recente, legata all'espansione occidentale nella regione. (it)
Żydzi w Indiach – początki obecności Żydów w Indiach sięgają czasów starożytnych. Są oni tam obecni do dziś i stanowią mniej niż pół procent populacji. Trudno jednak dokładnie określić ich liczebność, ponieważ poszczególne gminy żydowskie bardzo się między sobą różnią i mają różne pochodzenie. Niektórzy przybyli do Indii w czasach królestwa Judei, inni uważają się za potomków jednego z dziesięciu zaginionych plemion izraelskich, które odłączyły się pod wodzą Jeroboama od Judy i założyły królestwo Izrael, a potem zostały uprowadzone w niewolę przez Asyryjczyków. Połowa populacji indyjskich Żydów zamieszkuje Manipur i Mizoram, a kolejna ćwierć - Mumbaj. (pl)
A história dos judeus na Índia remonta à história antiga. O judaísmo foi uma das primeiras religiões estrangeiras a chegar à Índia na história registrada. O judaísmo foi uma das primeiras religiões estrangeiras a chegar à Índia na história segundo registos. Os judeus indianos são uma minoria religiosa da Índia, mas, ao contrário de muitas partes do mundo, têm vivido historicamente na Índia sem qualquer exemplo de antissemitismo por parte da população local. (pt)
Judendomen i Indien räknar sina anor tillbaka till 100-talet. Man räknar traditionellt med tre större grupper. Inom det 6 000 personer starka (1997) judiska kollektivet i Indien finns dock bara en spillra kvar av två av grupperna: (sv)
Евреи Индии не представляют собой единой группы, но состоят из нескольких общин, различающихся культурно, лингвистически, исторически, религиозными обрядами и социально-экономическим уровнем. Ко времени образования Государства Израиль (1948 год) численность евреев в Индии превышала 30 тыс. человек. Известны следующие группы: Научное исследование выявило, что существуют генетические доказательства того, что Бене Израиль, община в западной части Индии, имеет еврейские корни. (ru)

rdfs:label

تاريخ اليهود في الهند (ar)
Judentum in Indien (de)
Historia de los judíos en India (es)
Histoire des Juifs en Inde (fr)
Yahudi-India (in)
History of the Jews in India (en)
Storia degli ebrei in India (it)
Żydzi w Indiach (pl)
História dos judeus na Índia (pt)
Евреи Индии (ru)
Judendomen i Indien (sv)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of