Anemia (original) (raw)

dbo:abstract

Chudokrevnost neboli anémie je stav, při kterém je v krvi snížena koncentrace hemoglobinu pod normu stanovenou podle věku a pohlaví. V důsledku toho je snížena schopnost krve dodávat kyslík tkáním. Příčinou anémie je porušená tvorba červených krvinek, nebo jejich zvýšený zánik. (cs)
El terme anèmia (en grec Ἀναιμία, que vol dir "sense sang") és una malaltia de la sang on hi ha una disminució de la concentració d'hemoglobina. Hi ha un descens de l'hematòcrit i de la concentració d'hematies. Es dona una anèmia quan la concentració d'hemoglobina és inferior a: * 11g/100ml, en nens d'entre 6 mesos a 6 anys. * 12g/100ml, entre nens de 6 a 14 anys i dones. * 13g/100ml, en homes adults. En una anèmia hi ha una menor capacitat de la sang per transportar oxigen (a causa de la falta d'hemoglobina, proteïna transportadora l'oxigen) als teixits, causant-los hipòxia. Com que totes les cèl·lules humanes depenen de l'oxigen per viure, els diferents graus d'anèmia poden tenir una ampla varietat de conseqüències mèdiques. Els tres tipus principals d'anèmia inclouen una pèrdua excessiva de sang (tant en el cas de les hemorràgies com en el de les pèrdues cròniques), una destrucció excessiva de les cèl·lules sanguínies (hemòlisi) o una producció deficient de globus vermells (hematopoesi ineficaç). En les dones que tenen la menstruació, una dieta pobra en ferro és una causa comuna de producció deficient de globus vermells. L'anèmia és la malaltia sanguínia més comuna. Hi ha diversos tipus d'anèmia, provocats per una varietat de causes subjacents. L'anèmia també es pot classificar de diverses maneres, segons la morfologia dels glòbuls vermells, els mecanismes etiològics subjacents o els paràmetres clínics discernibles, per exemple. (ca)
فقر الدم وأحيانا تسمى الأنيميا، هي الحالة التي تنخفض فيها قدرة الدم على حمل الأكسجين بسبب وجود كمية أقل من المعتاد من خلايا الدم الحمراء أو الهيموجلوبين. عندما يحدث فقر الدم ببطء، غالبا ما تكون الأعراض غامضة وقد تشمل شعور بالتعب، صداع، ضيق تنفس وضعف القدرة على بذل مجهود. عندما يظهر فقر الدم بسرعة، قد تشمل الأعراض الارتباك، شعور الشخص بأنه سيفقد وعيه، فقدان الوعي، وزيادة العطش. يجب أن يكون فقر الدم ملحوظا قبل أن يصبح الشخص شاحبًا بشكل واضح. تعتمد أعراض فقر الدم على مدى سرعة انخفاض الهيموجلوبين. قد تحدث أعراض إضافية اعتمادًا على السبب الأساسي. بالنسبة للأشخاص الذين يحتاجون إلى جراحة، يمكن أن يزيد فقر الدم من خطر الحاجة إلى نقل الدم بعد الجراحة. يمكن أن يكون فقر الدم مؤقتا أو مزمنا ويمكن أن يتراوح من خفيف إلى شديد. قد يحدث فقر الدم بسبب النزيف، وانخفاض إنتاج خلايا الدم الحمراء، وزيادة تكسير خلايا الدم الحمراء. تشمل أسباب النزيف، الإصابة ونزيف الجهاز الهضمي. تشمل أسباب انخفاض الإنتاج نقص الحديد، نقص فيتامين بي12، والثلاسيميا وعدد من أورام نخاع العظام. تشمل أسباب الانهيار المتزايد الحالات الوراثية مثل فقر الدم المنجلي، والعدوى مثل الملاريا، وبعض أمراض المناعة الذاتية. يمكن أيضًا تصنيف فقر الدم بناءً على حجم خلايا الدم الحمراء وكمية الهيموجلوبين في كل خلية. إذا كانت الخلايا صغيرة، فإنها تسمى فقر الدم صغير الكريات؛ إذا كانت كبيرة، فإنها تسمى فقر الدم كبير الكريات؛ وإذا كانت ذات حجم طبيعي، فإنها تسمى فقر الدم سوي الكريات. يعتمد تشخيص فقر الدم عند الرجال على خضاب (هيموغلوبين) أقل من 130 إلى 140 جم / لتر (13 إلى 14 جم / ديسيلتر)؛ في النساء، يكون أقل من 120 إلى 130 جم / لتر (12 إلى 13 جم / ديسيلتر). يلزم إجراء مزيد من الاختبارات لتحديد السبب. عدد كبير من المرضى الذين تم تشخيص إصابتهم بفقر الدم الناجم عن مرض مزمن لا يعانون من التهاب نشط أو مشاكل في النظام الغذائي. يشمل ذلك العديد من الأشخاص الذين يعانون من انخفاض في تحميل الأطراف، مثل مرضى النخاع الشوكي وكبار السن من ذوي القدرة المحدودة على الحركة. تستفيد مجموعات معينة من الأفراد، مثل النساء الحوامل، من استخدام مكملات الحديد للوقاية. لا يُنصح بالمكملات الغذائية، دون تحديد السبب المحدد. يعتمد استخدام عمليات نقل الدم عادة على علامات وأعراض الشخص. بالنسبة لأولئك الذين لا يعانون من أعراض، لا يوصى بإستخدامهم إلا إذا كانت مستويات الهيموجلوبين أقل من 60 إلى 80 جم / لتر (6 إلى 8 جم / ديسيلتر). قد تنطبق هذه التوصيات أيضا على بعض الأشخاص المصابين بالنزيف الحاد. يوصى باستخدام عوامل تحفيز تكوين الكريات الحمر فقط في المصابين بفقر الدم الشديد. فقر الدم هو أكثر اضطرابات الدم شيوعًا، حيث يصيب حوالي ثلث سكان العالم. يؤثر فقر الدم الناجم عن عوز الحديد على ما يقرب من مليار شخص. في عام 2013، أدى فقر الدم الناجم عن عوز الحديد إلى حوالي 183000 حالة وفاة - بانخفاض عن 213000 حالة وفاة في عام 1990. هذه الحالة هي الأكثر انتشارا عند الأطفال مع انتشار أعلى من المتوسط لدى كبار السن والنساء في سن الإنجاب (خاصة أثناء الحمل). يزيد فقر الدم من تكاليف الرعاية الطبية ويقلل من إنتاجية الشخص من خلال انخفاض القدرة على العمل. أشتق الاسم من اليونانية القديمة: ἀναιμία أنيميا، وتعني «نقص الدم»، من ἀν-، «لا» وαἷμα، «الدم». (ar)
Η αναιμία είναι παθολογική κατάσταση του οργανισμού, κατά την οποία κυκλοφορεί μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Η αναιμία αναγνωρίζεται με τον εργαστηριακό προσδιορισμό δεικτών της μάζας των κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως είναι ο αιματοκρίτης, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα και ο αριθμός των ερυθρών ανά κυβικό χιλιοστό αίματος. Η αναιμία δεν αποτελεί στην ουσία κλινική εκδήλωση (σύμπτωμα), αλλά εργαστηριακό εύρημα. Δεν αποτελεί νόσο, αφού είναι αποτέλεσμα ποικίλων ασθενειών και, κατά συνέπεια, η διάγνωση "αναιμία" δεν έχει ουσιαστικό νόημα. Για να είναι η διάγνωση σαφής, θα πρέπει να προσδιορίζεται η συγκεκριμένη νόσος που προκαλεί την αναιμία ή να αναφέρεται σε συγκεκριμένο τύπο αναιμίας. (el)
Anemia or anaemia (British English) is a blood disorder in which the blood has a reduced ability to carry oxygen due to a lower than normal number of red blood cells, or a reduction in the amount of hemoglobin. When anemia comes on slowly, the symptoms are often vague, such as tiredness, weakness, shortness of breath, headaches, and a reduced ability to exercise. When anemia is acute, symptoms may include confusion, feeling like one is going to pass out, loss of consciousness, and increased thirst. Anemia must be significant before a person becomes noticeably pale. Symptoms of anemia depend on how quickly hemoglobin decreases. Additional symptoms may occur depending on the underlying cause. Preoperative anemia can increase the risk of needing a blood transfusion following surgery. Anemia can be temporary or long term and can range from mild to severe. Anemia can be caused by blood loss, decreased red blood cell production, and increased red blood cell breakdown. Causes of bleeding include trauma and gastrointestinal bleeding. Causes of decreased production include iron deficiency, vitamin B12 deficiency, thalassemia and a number of bone marrow tumors. Causes of increased breakdown include genetic disorders such as sickle cell anemia, infections such as malaria, and certain autoimmune diseases. Anemia can also be classified based on the size of the red blood cells and amount of hemoglobin in each cell. If the cells are small, it is called microcytic anemia; if they are large, it is called macrocytic anemia; and if they are normal sized, it is called normocytic anemia. The diagnosis of anemia in men is based on a hemoglobin of less than 130 to 140 g/L (13 to 14 g/dL); in women, it is less than 120 to 130 g/L (12 to 13 g/dL). Further testing is then required to determine the cause. A large number of patients diagnosed with anemia of chronic disease present with no active inflammation or dietary issues. These include many with reduced limb loading, such as spinal cord injured patients, astronauts, elderly people with limited mobility, bed-bound and experimental bed-rest subjects. Certain groups of individuals, such as pregnant women, benefit from the use of iron pills for prevention. Dietary supplementation, without determining the specific cause, is not recommended. The use of blood transfusions is typically based on a person's signs and symptoms. Symptoms of anemia depend on how quickly hemoglobin decreases. In those without symptoms, they are not recommended unless hemoglobin levels are less than 60 to 80 g/L (6 to 8 g/dL). These recommendations may also apply to some people with acute bleeding. Erythropoiesis-stimulating agents are only recommended in those with severe anemia. Anemia is the most common blood disorder, affecting about a third of the global population. Iron-deficiency anemia affects nearly 1 billion people. In 2013, anemia due to iron deficiency resulted in about 183,000 deaths – down from 213,000 deaths in 1990. This condition is most prevalent in children with also an above average prevalence in elderly and women of reproductive age (especially during pregnancy). The name is derived from Ancient Greek: ἀναιμία anaimia, meaning "lack of blood", from ἀν- an-, "not" and αἷμα haima, "blood". Anemia is one of the six WHO global nutrition targets for 2025 and for diet-related global targets endorsed by World Health Assembly in 2012 and 2013. Efforts to reach global targets contribute to reaching Sustainable Development Goals (SDGs), with anemia as one of the targets in SDG 2 for achieving zero world hunger. (en)
Anemio (ankaŭ literumita anemio) estas malpliigo de la totala kvanto de eritrocitoj (globuloj) aŭ hemoglobino en la sango, [3] [4] aŭ malpliigita kapablo de la sango porti oksigenon. [5] Kiam anemio aperas malrapide, la simptomoj ofte estas neklaraj kaj povas inkludi senton de laco, malforto, spirmanko kaj malbona kapablo ekzerciĝi. [1] Kiam la anemio rapide ekestas, simptomoj povas inkluzivi konfuzon, kapturnon, perdiĝon de konscio kaj pliigita soifo. [1] Anemio devas esti signifa antaŭ ol persono fariĝas videble pala. [1] Pliaj simptomoj povas okazi laŭ la suba kaŭzo. [1] Por homoj, kiuj bezonas operacion, antaŭoperacia anemio povas pliigi la riskon postuli sangotransfuzon post operacio. [6] Anemio povas esti kaŭzita de sangado, malpliigo de produktado de eritrocitoj kaj pliigita kolapso de eritrocitoj. [1] Kaŭzoj de sangado inkluzivas traŭmaton kaj gastro-intestan sangadon. [1] Kialoj de malpliigita produktado inkluzivas fermankon, vitaminan B12-mankon, talasemion kaj kelkajn neoplasmojn de la osta medolo. [1] Kialoj de pliigita kolapso inkluzivas genetikajn kondiĉojn kiel serpoĉela anemio, infektoj kiel malario kaj iuj aŭtoimunaj malsanoj. [1] Anemio ankaŭ povas esti klasifikita laŭ la grandeco de la eritrocitoj kaj kvanto de hemoglobino en ĉiu ĉelo. [1] Se la ĉeloj estas malgrandaj, ĝi nomiĝas mikrocita anemio; se ili estas grandaj, ĝi nomiĝas makrocita anemio; kaj se ili estas normalgrandaj, ĝi nomiĝas normocita anemio. [1] La diagnozo de anemio ĉe viroj baziĝas sur hemoglobino malpli ol 130 ĝis 140 g / L (13 ĝis 14 g / dL); ĉe feminoj, ĝi estas malpli ol 120 ĝis 130 g / L (12 ĝis 13 g / dL). [1] [7] Pliaj provoj tiam necesas por determini la kaŭzon. [1] [8] Iuj grupoj de individuoj, kiel gravedaj feminoj, profitas de la uzo de feraj piloloj por antaŭzorgo. [1] [9] Dieta suplemento, sen determini la specifan kaŭzon, ne estas rekomendinda. [1] La uzo de sangotransfuzoj estas tipe bazita sur la signoj kaj simptomoj de persono. [1] Ĉe tiuj sen simptomoj, ili ne rekomendas, krom se hemoglobina nivelo estas malpli ol 60 ĝis 80 g / L (6 ĝis 8 g / dL). [1] [10] Ĉi tiuj rekomendoj ankaŭ validas por iuj homoj kun akra sangado. [1] Agentoj stimulantaj eritropoezon rekomendas nur ĉe tiuj kun severa anemio. [10] Anemio estas la plej ofta sangomalsano, influanta proksimume trionon de la tutmonda populacio. [1] [2] [11] Feran manko-anemio tuŝas preskaŭ 1 miliardon da homoj. [12] En 2013, anemio pro fera manko rezultigis ĉirkaŭ 183.000 mortojn - malpli ol 213.000 mortoj en 1990. [13] Ĝi estas pli ofta en feminoj ol viroj, [12] dum gravedeco, kaj en infanoj kaj maljunuloj. [1] Anemio pliigas kostojn de medicina prizorgo kaj malaltigas la produktivecon de homo per malpliigita laborkapablo. [7] La nomo devenas de malnovgreka: ἀναιμία anaimia, kiu signifas "manko de sango", de ἀν- an-, "ne" kaj αἷμα haima, "sango". [14] Anemio estas unu el la ses tutmondaj nutraj celoj de OMS por 2025 kaj dietaj tutmondaj NIM-celoj por 2025, aprobitaj de Monda Asembleo de Sano en 2012 kaj 2013. Klopodoj atingi tutmondajn celojn kontribuas al atingado de Daŭripovaj Celoj (SDG), [15] kun anemio kiel unu el la celoj en SDG 2. [16] (eo)
Eine Anämie (lateinisch Anaemia, deutsch Blutarmut, umgangssprachlich auch Blutmangel, früher auch Bleichsucht) ist eine Verminderung der Hämoglobin-Konzentration im Blut (oder alternativ des Hämatokrits) unter die alters- und geschlechtsspezifische Norm. Hämoglobin ist ein Sauerstoff-tragendes Protein, das sich im Blut ganz überwiegend in den roten Blutzellen (Erythrozyten) befindet. Eine Anämie geht daher in der Regel mit einem Mangel an Erythrozyten (Erythrozytopenie) einher. Bei einer Anämie ist die Sauerstoff-Transportkapazität des Blutes vermindert. Um die Sauerstoffversorgung der Organe weiter zu gewährleisten, reagiert der Organismus typischerweise mit einer Steigerung der Herzfrequenz, so dass das Blut schneller durch den Kreislauf gepumpt wird. Dadurch gerät der Körper aber leichter an seine Belastungsgrenzen. Typische Symptome einer Anämie sind daher leichte Ermüdbarkeit, Luftnot besonders bei körperlicher Belastung und häufig auch Kopfschmerzen. Eine Anämie ist entweder erworben oder angeboren. Ursachen für erworbene Anämien können Blutverluste, ein vermehrter Blutabbau, Erkrankungen des blutbildenden Systems, Mangelerkrankungen, Nierenerkrankungen, Hormonstörungen, Schwangerschaft oder „“ wie Tumorerkrankungen oder chronisch-entzündliche Erkrankungen sein. Angeborene Anämien kommen z. B. bei Hämoglobinopathien (genetischen Störungen der Hämoglobinbildung) vor. (de)
Anemia (antzinako grezieraz: ἀναιμία, anaimia, "odol gabezia"; ἀν- an-, "gabe" eta αἷμα haima, "odol" hitzetatik) odolaren egoera berezia da, hematien edota hemoglobinaren urritasuna ezaugarri duena. Bera bakarrik azal daiteke, edo beste prozesu zabalago baten agerpena izan. Anemia dagoenean odolak oxigenoa garraiatzeko duen gaitasuna murrizturik dago eta, ondorioz, gorputzeko ehunek eta organoek ohi baino oxigeno gutxiago jasotzen dute. Izan ere, hematietan dagoen hemoglobina molekula da oxigeno garraiatzaile nagusia. Anemiaren ondorioetako bat ehunen hipoxia da. Mota desberdin asko daude, eta horietako bakoitza kausa desberdinak eragina da. Hainbat ikuspegitatik sailka daitezke, dela kausa sortzailearen arabera, edota ondorioz ateratzen den odolaren morfologiaren arabera, baina ez mota batekoak (anemia aplasikoa, anemia hemolitikoa, anemia ferropenikoa, etab.) eta ez bestekoak berez ez dira gaixotasuna, beste gaitz edo arrazoi baten islada baizik. (eu)
La anemia se define como una cantidad disminuida de glóbulos rojos sanos o normales, como una concentración disminuida de hemoglobina en la sangre, o bien como un valor de hematocrito (Los valores medios varían entre el 41 y el 53 % en los hombres, y entre el 36 y el 46 % en las mujeres) más bajo que lo normal. (es)
Laghdú sa mhéid lí ocsaiginiompartha, haemaglóibin, atá sna cealla dearga fola ag imshruthú sa cholainn. Is iad na siomptóim a fheictear ná craiceann mílítheach, tuirse is giorra anála. Is iomaí cúis ar féidir a bheith léi, mar shampla, cailliúint fola, scrios róthapa na gcealla dearga fola, cliseadh i dtáirgeadh na gcealla dearga fola sa smior (mar a tharlaíonn le heasnamh vitimíní cosúil le vitimín B12). (ga)
Anemia (dalam bahasa Yunani: ἀναιμία anaimia, artinya kekurangan darah, dari ἀν- an-, "tidak ada" + αἷμα haima, "darah", disebut juga kurang darah) adalah keadaan saat jumlah sel darah merah atau jumlah hemoglobin (protein pembawa oksigen) dalam sel darah merah berada di bawah normal. Sel darah merah mengandung hemoglobin yang berperan mengangkut oksigen dari jantung yang diperoleh dari paru-paru, dan kemudian mengantarkannya ke seluruh bagian tubuh. Anemia adalah penyakit darah yang sering ditemukan. Beberapa anemia memiliki penyakit yang mendasarinya. Anemia bisa diklasifikasikan berdasarkan bentuk atau morfologi sel darah merah, etiologi yang mendasari, dan penampakan . Penyebab anemia yang paling sering adalah perdarahan yang berlebihan, rusaknya sel darah merah secara berlebihan hemolisis atau kekurangan pembentukan sel darah merah yang tidak efektif. Seseorang dikatakan anemia bila konsentrasi hemoglobin (Hb) nya kurang dari 13,5 g/dL atau (Hct) kurang dari 41% pada laki-laki, dan konsentrasi Hb kurang dari 11,5 g/dL atau Hct kurang dari 36% pada perempuan. (in)
L'anémie, du grec ἀναιμία / anaimía (formé du privatif ἀν / an- et du mot grec ancien αἱμός / haimós, « sang »), est une anomalie de l'hémogramme caractérisée par une diminution du taux d'hémoglobine sous sa valeur normale. Ce manque entraîne un mauvais transport par le sang du dioxygène et cause notamment une pâleur de la peau et des muqueuses. Elle est diagnostiquée par la numération de la formule sanguine, examen effectué sur une prise de sang. Elle peut avoir pour cause une destruction des hématies (hémolyse) ou une perte de sang (hémorragie), on parle alors d'anémie périphérique ou régénérative. Mais elle peut aussi être due à une diminution de la production d'hémoglobine, on parle alors d'anémie centrale ou non régénérative. Toute baisse associée des thrombocytes ou des leucocytes, réalise alors un tableau de bicytopénie ou de pancytopénie. (fr)
빈혈(貧血, 영국 영어: anaemia, 미국 영어: anemia)은 말초 혈액 중에 헤모글로빈 농도가 감소한 상태를 일컫는다. 헤모글로빈이 부족해지면서 혈액의 산소 운반 기능이 떨어져, 얼굴이 창백해지고 쉽게 피로해진다. 세계보건기구는 빈혈의 진단 기준을 혈중 헤모글로빈 농도 13g/dL(남성) 또는 12g/dL(여성)이하로 정의하고 있다. 단, 임산부의 경우에는 체중과 혈장량의 증가를 감안해 11g/dL이하로 정의한다. (ko)
Si definisce anemia (dal greco ἀναιμία, anaimìa, «senza sangue») la riduzione patologica della emoglobina (Hb) al di sotto dei livelli di normalità, che determina una ridotta capacità del sangue di trasportare ossigeno. Quando l'anemia si instaura lentamente, i sintomi sono spesso vaghi e possono includere: sensazione di stanchezza, debolezza, mancanza di respiro o di una scarsa capacità di compiere esercizi. L'anemia può anche verificarsi rapidamente e quando avviene i sintomi sono più marcati e possono comprendere: stato confusionale, sensazione di svenimento e aumento della sete. Si possono verificare ulteriori sintomi a seconda della causa sottostante. L'anemia deve essere significativa prima che una persona assuma un aspetto notevolmente pallido. Negli uomini la diagnosi si basa su un valore di emoglobina inferiore a 13 o 14 g/dL, mentre nelle donne questo valore deve essere inferiore a 12 o 13 g/dL. Ulteriori test vengono quindi eseguiti per determinare la causa. Vi sono tre principali tipi di anemia, classificati in base alla causa: a causa di una perdita di sangue, a causa di una ridotta produzione di globuli rossi, a causa di maggior distruzione dei globuli rossi. Le cause di una perdita di sangue possono includere, tra le altre, un trauma e un sanguinamento gastrointestinale. Le cause della diminuzione della produzione di globuli rossi possono essere una carenza di ferro, una carenza di vitamina B12, la talassemia e una serie di neoplasie del midollo osseo; l'anemia falciforme è considerata autosomica recessiva in quanto le persone affette hanno due copie del gene mutato, ovvero sono omozigoti recessivi, mentre chi presenta una condizione di eterozigosi è portatore sano del gene, e potrebbe trasmettere la malattia ai figli. Per quanto riguarda una maggior distruzione dei globuli rossi, le cause potrebbero essere un certo numero di condizioni genetiche come l'anemia falciforme, infezioni come la malaria e alcune malattie autoimmuni. L'anemia può anche essere classificata in base alle dimensioni dei globuli rossi e alla quantità di emoglobina presente. Se i globuli rossi sono piccoli si parla di anemia microcitica, se sono grandi di anemia macrocitica e se sono di dimensioni normali di . L'anemia aumenta i costi delle cure mediche e abbassa la produttività delle persone attraverso una diminuzione della capacità di lavorare. (it)
貧血（ひんけつ）とは血液が薄くなった状態である。医学的には、血液（末梢血）中のヘモグロビン(Hb)濃度、赤血球数、赤血球容積率(Ht)が減少し基準値未満になった状態として定義されるが、一般にはヘモグロビン濃度が基準値を下回った場合に貧血とされる。医療業界では、アネミー、アネミ、アニーミア（Anemia）ということもある。 (ja)
Bloedarmoede of anemie (van Oudgrieks ἀναιμία: bloedloosheid) is een toestand waarbij er sprake is van een te laag gehalte aan rode bloedcellen (erytrocyten) in het bloed. Dit kan het gevolg zijn van een verstoorde aanmaak, verhoogde afbraak of verlies van rode bloedcellen. Hemoglobine is een belangrijk bestandsdeel van rode bloedcellen. Hemoglobine is het rode, zuurstof- en koolstofdioxidetransporterende eiwit in bloed, dat zich bevindt in de rode bloedcellen. Bloedarmoede is dus niet altijd het hebben van "te weinig" bloed, zoals de naam zou suggereren. Hemoglobine (Hb) bevat ijzer. Een tekort aan ijzer kan het directe gevolg zijn van te weinig ijzer in de voeding, maar ook het gevolg van onvermogen het ijzer op te nemen of door een verhoogd verlies van reeds aanwezig ijzer. IJzertekort is echter niet de enige oorzaak van anemie, er zijn nog tientallen andere mogelijke oorzaken, merendeels zeldzaam tot zeer zeldzaam. In Nederland wordt er gesproken over anemie wanneer de molaire concentratie Hb lager is dan 7,5 mmol/l bij vrouwen, 6,8 bij zwangeren en lager dan 8,5 mmol/l bij mannen. (nl)
Anemia é a diminuição da quantidade de glóbulos vermelhos ou de hemoglobina no sangue. Pode também ser definida como a diminuição da capacidade do sangue em transportar oxigénio. Quando a anemia é de aparecimento lento, os sintomas são muitas vezes vagos e podem incluir fadiga, cansaço, falta de ar ou diminuição da capacidade de realizar exercício físico. Quando é de aparecimento rápido os sintomas são mais evidentes, incluindo estado de confusão, sensação de desfalecimento, perda de consciência ou aumento da sede. Só quando a progressão da doença é significativa é que a palidez se torna evidente. Os restantes sintomas dependem da causa subjacente à anemia. Existem três tipos principais de anemia: a que é causada por perda de sangue, a que é devida à diminuição da produção de glóbulos vermelhos e a que é devida ao aumento da destruição de glóbulos vermelhos. Entre as causas mais comuns para a perda de sangue estão o trauma físico e a hemorragia gastrointestinal. Entre as causas da diminuição de produção estão a deficiência de ferro, deficiência de vitamina B12, talassemia e diversas neoplasias da medula espinal. Entre as causas do aumento da destruição de glóbulos vermelhos estão uma série de condições genéticas como a anemia falciforme, infeções como a malária e algumas doenças autoimunes. A anemia pode também ser classificada com base no tamanho dos glóbulos vermelhos e na quantidade de hemoglobina em cada célula. Quando as células são pequenas, trata-se de anemia microcítica, quando são de tamanho normal trata-se de anemia normocítica e quando são grandes trata-se de anemia macrocítica. Em homens, o diagnóstico tem por base a contagem de hemoglobina no sangue inferior a 130 – 140 g/L (13 a 14 g/dL), enquanto em mulheres deve ser inferior a 120 – 130 g/L (12 a 13 g/dL). Para determinar a causa é necessária a realização de mais exames. A alguns grupos de pessoas, como as grávidas, são recomendados suplementos de ferro para prevenir anemia. Não é recomendado o uso de suplementos alimentares sem determinar primeiro a causa específica de anemia. O uso de transfusões de sangue tem por base a manifestação de sinais e sintomas. Não são recomendados em pessoas sem sintomas, a não ser que o nível de hemoglobina seja inferior a 60 – 80 g/L (6 a 8 g/dL). Estas recomendações aplicam-se também a algumas pessoas com hemorragias agudas Os agentes estimuladores da eritropoiese só são recomendados para pessoas com anemia grave. A anemia é o distúrbio do sangue mais comum, afetando cerca de um quarto das pessoas em todo o mundo. A anemia por deficiência de ferro afeta cerca de mil milhões de pessoas e foi a causa de 183 000 mortes em 2013, uma diminuição em relação às 213 000 em 1990. É mais comum em mulheres do que em homens, entre as crianças, durante a gravidez e nos idosos. A anemia diminui a capacidade de trabalho e produtividade das pessoas afetadas. O nome tem origem no grego antigo anaimia, que significa "falta de sangue". (pt)
Niedokrwistość, anemia (łac. anaemia) – zaburzenie spowodowane przez: 1. * spadek całkowitej liczby czerwonych krwinek (erytropenia) albo 2. * spadek poziomu hemoglobiny w porównaniu do normy przyjętej dla danego wieku i płci albo 3. * spadek zdolności krwi do przenoszenia tlenu. Gdy niedokrwistość narasta powoli, jej objawy są z reguły mało nasilone i obejmować mogą uczucie zmęczenia, osłabienie, duszność i mniejszą wydolność fizyczną. Gdy anemia postępuje szybko, objawami są: uczucie dezorientacji, wrażenie, jakby się miało zemdleć, utrata przytomności i zwiększone pragnienie. Do zblednięcia skóry może dojść dopiero wtedy, gdy anemia jest już znacznie nasilona. Dodatkowe objawy mogą być wywoływane przez chorobę, która doprowadziła do anemii. Przyczynami anemii może być utrata krwi, spadek produkcji krwinek czerwonych oraz wzrost liczby niszczonych erytrocytów. Przykładowo do utraty dużej ilości krwi może dojść w wyniku urazu bądź krwawienia z przewodu pokarmowego. Do obniżenia produkcji erytrocytów prowadzić może , niedobór witaminy B12, talasemia i grupa . Przyczynami wzmożonej eliminacji krwinek czerwonych mogą być zaburzenia genetyczne, takie jak niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, infekcje, jak np. malaria i niektóre choroby autoimmunologiczne. Niedokrwistości można także podzielić ze względu na wielkość krwinek czerwonych i ilość zawartej w nich hemoglobiny. Jeśli erytrocyty są małe, anemia nazywana jest ; jeśli duże – ; jeśli krwinki są prawidłowych rozmiarów, anemia jest wtedy . U mężczyzn rozpoznanie anemii jest stawiane, gdy zawartość hemoglobiny w erytrocytach spada poniżej 13 bądź 14 g/dL, u kobiet natomiast poniżej 12 bądź 13 g/dL, a u kobiet ciężarnych – poniżej 11 g/dL. Wyniki poniżej tych wartości są wskazaniem do dalszej diagnostyki. Niedokrwistość rzekoma – względne obniżenie Hb i hematokrytu poprzez zwiększenie objętości osocza w przypadku przewodnienia i u ciężarnych. (pl)
Anemi, eller blodbrist, definieras vanligen som en minskning i antalet röda blodkroppar eller mängden hemoglobin i blodet. Det kan även avse en nedsatt kapacitet hos blodet att bära syre. När anemi tillkommer långsamt är symptom ofta vaga och kan bland annat inbegripa: trötthet (fatigue), svaghet, andnöd eller sänkt kapacitet i träning. Anemi som uppstår plötsligt har ofta tydligare symptom som kan innefatta: sänkt medvetandegrad (konfusion), svimningskänsla och en ökad benägenhet att inta vätska. Det krävs betydande grad av anemi innan en individ blir tydligt blek. Det kan även finnas ytterligare symptom, beroende på underliggande orsak till anemin. Det finns tre huvudtyper av anemi: till följd av blodförlust; till följd av nedsatt produktion av röda blodkroppar; till följd av ökad nedbrytning av röda blodkroppar. Orsaker till blodförlust är bland annat trauma och . Orsaker till en nedsatt produktion kan vara bland annat järnbrist, B12-brist, thalassemi och ett antal olika . Orsaker till en ökad nedbrytning innefattar ett antal genetiska tillstånd såsom , infektioner som malaria, och vissa autoimmunna sjukdomar med mera. Anemin kan också klassificeras efter blodkropparnas storlek och hemoglobininnehåll. Om cellerna är små klassas anemin som en mikrocytär anemi, och om de är förstorade en makrocytär anemi. I de fall de är av vanlig storlek kallas tillståndet för en normocytär anemi. Diagnosen ställs hos män om hemoglobininnehållet i blodet är lägre än 130 till 140 g/l (13 till 14 g/dl), medan hos kvinnor ställs diagnos då innehållet är lägre än mellan 120 och 130 g/l (12 till 13 g/dl). Ytterligare prov utöver hemoglobininnehåll krävs då för att utröna underliggande orsak till anemin. Vissa grupper, bland annat gravida kan ha nytta av intag av som förebyggande åtgärd. Kosttillskott, som tas utan att utröna underliggande orsak rekommenderas inte. Användning av blodtransfusion som behandling baseras typiskt sett på personens symptom och kliniska tecken. Bland individer som inte uppvisar symptom rekommenderas det inte om inte hemoglobinnivåerna ligger under 60 till 80 g/l (6 till 8 g/dl). Dessa rekommendationer kan även gälla vissa individer med akut blödning. Erythropoies-stimulerande medikament rekommenderas endast i de fall med allvarlig anemi. Anemi är den vanligaste blodåkomman, och drabbar globalt sett ca. en fjärdedel av befolkningen. Järnbrists-anemi drabbar nästan 1 miljard människor. Det är vanligare hos kvinnor än hos män, bland barn, under graviditet och hos äldre. Anemi ökar kostnaderna av medicinsk vård och försämrar människors produktivitet då de inte har samma arbetskapacitet. Ordet anemi kommer från klassisk grekiska: ἀναιμία anaimia, vilket betyder "brist på blod", från ἀν- an-, "inte" + αἷμα haima, "blod". (sv)
Анеми́я (греч. αναιμία; от греч. αν — приставка, означающая отрицание и греч. αἷμα — кровь), синоним — малокровие, — патологический клинико-гематологический синдром, который сопровождается уменьшением содержания гемоглобина и эритроцитов в циркулирующей крови и характеризируется нарушением транспорта кислорода и развитием гипоксии. Слово «анемия» без уточнения не определяет конкретного заболевания, так как анемию относят к одному из симптомов различных патологических состояний организма. Следует различать гидремию (псевдоанемию, например, у беременных) и собственно анемию — при гидремии число форменных элементов крови (эритроциты, лейкоциты, тромбоциты) и гемоглобина остается прежним, но увеличивается объём жидкой части крови. Анемия является наиболее распространенным заболеванием крови, затрагивающим около трети населения планеты. Анемия чаще встречается у женщин, чем у мужчин, во время беременности, а также у детей и пожилых людей. (ru)
Анемі́я (від дав.-гр. ἀναιμία — «відсутність крові»), також недокрі́в'я, малокрі́в'я — клініко-гематологічний синдром, який характеризується зменшенням вмісту гемоглобіну та/або еритроцитів в одиниці об'єму крові, що призводить до виникнення кисневого голодування тканин. У деяких випадках анемію можна розглядати як самостійне захворювання (наприклад, апластична анемія, спадковий мікросфероцитоз Мінковського—Шаффара). Позаяк немає єдиної класифікації анемій, існують різні підходи до їхнього поділу на окремі види. У медичній практиці прийнято поділяти недокрів'я за колірним показником (КП) на: гіпохромні (КП менший за 0,85), нормохромні (КП 0,85—1), гіперхромні (КП понад 1). За середнім корпускулярним об'ємом (СКО, MCV), що визначається за допомогою автоматизованого лічильника, анемію можна поділити на мікроцитарні, нормоцитарні та макроцитарні. За патогенезом анемії поділяються на: гемолітичні, постгеморагічні, дизеритропоетичні. До найпоширеніших симптомів анемій належать: блідість, загальна слабкість, часті болі голови, запаморочення, задишка, шум у вухах, сухість шкіри, тяга до неїстівних предметів і ряд інших. Несвоєчасне лікування малокрів'я може призвести до тяжких ускладнень, зокрема: гіпотонії, міокардіодистрофії, порушення мозкового кровообігу, тканинної гіпоксії, приєднання інфекційних хвороб, крововиливів у життєво важливі органи тощо. Підходи до лікування різняться в залежності від форм анемій. Використання залізовмісних препаратів (залізодефіцитна анемія) та трансплантації кісткового мозку (апластична анемія) - варіації залежать від причини синдрому. Прогноз для хворих на недокрів'я залежить від форми анемії, тяжкості перебігу, часу початку лікування, віку хворого тощо. (uk)
貧血（英語：anemia）通常定義為血液中紅血球或血紅素總數量下降的情形；也可以被定義為血液攜帶氧氣能力下降的情況。當貧血慢性發作時，其症狀往往不明顯，可能包含疲倦、虛弱、呼吸困難或活動能力下降；有時急性發作，就會出現較為強烈的症狀，可能包含意識不清、感覺將要昏倒以及想喝更多水。在一個人得很明顯之前，就已經有顯著的貧血狀況了。依據不同病因，可能會出現額外的症狀。貧血的原因總共分為三種主要類型：一為失血；二為紅血球製造數量下降；三為紅血球細胞分解增加。失血可能是由於創傷以及消化道出血等；紅血球製造減少的原因包括鐵質缺乏、維生素B12缺乏症、地中海型貧血、以及各種等等。造成紅血球分解增加的原因包括基因上的異常（例如鐮刀型貧血）、感染（例如瘧疾）、以及自體免疫性疾病。貧血也可以依紅血球的大小及進行分類。如果紅血球較正常小，則稱為 (microcytic anemia)；如果較正常大則是(macrocytic anemia)；如果大小在正常範圍內則屬於(normocytic anemia)。貧血診斷標準可根據血紅素量(Hemoglobin)或血容比(血細胞壓積)(Hematocrit; Hct)。在男性血紅素正常是130-140 g/L（13-14 g/dL），但女性正常是120-130 g/L（12-13 g/dL）。在男性血容比正常是41-50%，但女性血容比正常是36-44%。至於貧血的真正原因則需要更進一步的測試才能知道病因。因复杂，临床常以血红蛋白浓度（Hb）、（RBC）、血容比(血细胞压积)（Hct）等指标替代，这就可能造成： * ：红细胞容量正常，但血容量增加导致血液稀释，使Hb、RBC、Hct等浓度指标下降。见于妊娠、充血性心力衰竭、、低白蛋白血症、等。 * 漏诊贫血：贫血伴血液浓缩时，Hb、RBC、Hct等浓度指标下降不及红细胞容量，可能导致漏诊。见于早期等。對部分族群而言───比方說孕婦───服用一類的營養補充品對預防貧血是有幫助的，但是並不推薦用在貧血原因尚不明的病人。進行輸血治療的時機一般視症狀而定。對於沒有症狀的病人而言，血紅素值只要不低於60-80 g/L（6-8 g/dL）就不建議給予輸血，這樣的標準也可以套用在部分急性出血的病人身上。紅血球生成刺激劑一般只建議用於嚴重貧血的患者身上。貧血是血液疾病中最常見的一種，影響了全球四分之一的人口。全世界大約有十億人患有缺鐵性貧血。女性比男性更容易患病，而孩童、孕婦以及年長者也較容易患病。貧血會增加醫療照護的成本，也會讓患者失去工作的能力而降低其生產力。其英文名源自古希臘文：「ἀναιμία（anaimia）」，字根為「ἀν-（an-），否定」，以及「αἷμα（haima），血液」。 (zh)

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:causes

Blood loss, decreased red blood cell production, increased red blood cell breakdown (en)

rdf:type

rdfs:comment

Chudokrevnost neboli anémie je stav, při kterém je v krvi snížena koncentrace hemoglobinu pod normu stanovenou podle věku a pohlaví. V důsledku toho je snížena schopnost krve dodávat kyslík tkáním. Příčinou anémie je porušená tvorba červených krvinek, nebo jejich zvýšený zánik. (cs)
La anemia se define como una cantidad disminuida de glóbulos rojos sanos o normales, como una concentración disminuida de hemoglobina en la sangre, o bien como un valor de hematocrito (Los valores medios varían entre el 41 y el 53 % en los hombres, y entre el 36 y el 46 % en las mujeres) más bajo que lo normal. (es)
Laghdú sa mhéid lí ocsaiginiompartha, haemaglóibin, atá sna cealla dearga fola ag imshruthú sa cholainn. Is iad na siomptóim a fheictear ná craiceann mílítheach, tuirse is giorra anála. Is iomaí cúis ar féidir a bheith léi, mar shampla, cailliúint fola, scrios róthapa na gcealla dearga fola, cliseadh i dtáirgeadh na gcealla dearga fola sa smior (mar a tharlaíonn le heasnamh vitimíní cosúil le vitimín B12). (ga)
빈혈(貧血, 영국 영어: anaemia, 미국 영어: anemia)은 말초 혈액 중에 헤모글로빈 농도가 감소한 상태를 일컫는다. 헤모글로빈이 부족해지면서 혈액의 산소 운반 기능이 떨어져, 얼굴이 창백해지고 쉽게 피로해진다. 세계보건기구는 빈혈의 진단 기준을 혈중 헤모글로빈 농도 13g/dL(남성) 또는 12g/dL(여성)이하로 정의하고 있다. 단, 임산부의 경우에는 체중과 혈장량의 증가를 감안해 11g/dL이하로 정의한다. (ko)
貧血（ひんけつ）とは血液が薄くなった状態である。医学的には、血液（末梢血）中のヘモグロビン(Hb)濃度、赤血球数、赤血球容積率(Ht)が減少し基準値未満になった状態として定義されるが、一般にはヘモグロビン濃度が基準値を下回った場合に貧血とされる。医療業界では、アネミー、アネミ、アニーミア（Anemia）ということもある。 (ja)
فقر الدم وأحيانا تسمى الأنيميا، هي الحالة التي تنخفض فيها قدرة الدم على حمل الأكسجين بسبب وجود كمية أقل من المعتاد من خلايا الدم الحمراء أو الهيموجلوبين. عندما يحدث فقر الدم ببطء، غالبا ما تكون الأعراض غامضة وقد تشمل شعور بالتعب، صداع، ضيق تنفس وضعف القدرة على بذل مجهود. عندما يظهر فقر الدم بسرعة، قد تشمل الأعراض الارتباك، شعور الشخص بأنه سيفقد وعيه، فقدان الوعي، وزيادة العطش. يجب أن يكون فقر الدم ملحوظا قبل أن يصبح الشخص شاحبًا بشكل واضح. تعتمد أعراض فقر الدم على مدى سرعة انخفاض الهيموجلوبين. قد تحدث أعراض إضافية اعتمادًا على السبب الأساسي. بالنسبة للأشخاص الذين يحتاجون إلى جراحة، يمكن أن يزيد فقر الدم من خطر الحاجة إلى نقل الدم بعد الجراحة. يمكن أن يكون فقر الدم مؤقتا أو مزمنا ويمكن أن يتراوح من خفيف إلى شديد. (ar)
El terme anèmia (en grec Ἀναιμία, que vol dir "sense sang") és una malaltia de la sang on hi ha una disminució de la concentració d'hemoglobina. Hi ha un descens de l'hematòcrit i de la concentració d'hematies. Es dona una anèmia quan la concentració d'hemoglobina és inferior a: * 11g/100ml, en nens d'entre 6 mesos a 6 anys. * 12g/100ml, entre nens de 6 a 14 anys i dones. * 13g/100ml, en homes adults. (ca)
Η αναιμία είναι παθολογική κατάσταση του οργανισμού, κατά την οποία κυκλοφορεί μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Η αναιμία αναγνωρίζεται με τον εργαστηριακό προσδιορισμό δεικτών της μάζας των κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως είναι ο αιματοκρίτης, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα και ο αριθμός των ερυθρών ανά κυβικό χιλιοστό αίματος. (el)
Anemia or anaemia (British English) is a blood disorder in which the blood has a reduced ability to carry oxygen due to a lower than normal number of red blood cells, or a reduction in the amount of hemoglobin. When anemia comes on slowly, the symptoms are often vague, such as tiredness, weakness, shortness of breath, headaches, and a reduced ability to exercise. When anemia is acute, symptoms may include confusion, feeling like one is going to pass out, loss of consciousness, and increased thirst. Anemia must be significant before a person becomes noticeably pale. Symptoms of anemia depend on how quickly hemoglobin decreases. Additional symptoms may occur depending on the underlying cause. Preoperative anemia can increase the risk of needing a blood transfusion following surgery. Anemia c (en)
Anemio (ankaŭ literumita anemio) estas malpliigo de la totala kvanto de eritrocitoj (globuloj) aŭ hemoglobino en la sango, [3] [4] aŭ malpliigita kapablo de la sango porti oksigenon. [5] Kiam anemio aperas malrapide, la simptomoj ofte estas neklaraj kaj povas inkludi senton de laco, malforto, spirmanko kaj malbona kapablo ekzerciĝi. [1] Kiam la anemio rapide ekestas, simptomoj povas inkluzivi konfuzon, kapturnon, perdiĝon de konscio kaj pliigita soifo. [1] Anemio devas esti signifa antaŭ ol persono fariĝas videble pala. [1] Pliaj simptomoj povas okazi laŭ la suba kaŭzo. [1] Por homoj, kiuj bezonas operacion, antaŭoperacia anemio povas pliigi la riskon postuli sangotransfuzon post operacio. [6] (eo)
Eine Anämie (lateinisch Anaemia, deutsch Blutarmut, umgangssprachlich auch Blutmangel, früher auch Bleichsucht) ist eine Verminderung der Hämoglobin-Konzentration im Blut (oder alternativ des Hämatokrits) unter die alters- und geschlechtsspezifische Norm. (de)
Anemia (antzinako grezieraz: ἀναιμία, anaimia, "odol gabezia"; ἀν- an-, "gabe" eta αἷμα haima, "odol" hitzetatik) odolaren egoera berezia da, hematien edota hemoglobinaren urritasuna ezaugarri duena. Bera bakarrik azal daiteke, edo beste prozesu zabalago baten agerpena izan. Anemia dagoenean odolak oxigenoa garraiatzeko duen gaitasuna murrizturik dago eta, ondorioz, gorputzeko ehunek eta organoek ohi baino oxigeno gutxiago jasotzen dute. Izan ere, hematietan dagoen hemoglobina molekula da oxigeno garraiatzaile nagusia. Anemiaren ondorioetako bat ehunen hipoxia da. (eu)
Anemia (dalam bahasa Yunani: ἀναιμία anaimia, artinya kekurangan darah, dari ἀν- an-, "tidak ada" + αἷμα haima, "darah", disebut juga kurang darah) adalah keadaan saat jumlah sel darah merah atau jumlah hemoglobin (protein pembawa oksigen) dalam sel darah merah berada di bawah normal. Sel darah merah mengandung hemoglobin yang berperan mengangkut oksigen dari jantung yang diperoleh dari paru-paru, dan kemudian mengantarkannya ke seluruh bagian tubuh. (in)
L'anémie, du grec ἀναιμία / anaimía (formé du privatif ἀν / an- et du mot grec ancien αἱμός / haimós, « sang »), est une anomalie de l'hémogramme caractérisée par une diminution du taux d'hémoglobine sous sa valeur normale. Ce manque entraîne un mauvais transport par le sang du dioxygène et cause notamment une pâleur de la peau et des muqueuses. Toute baisse associée des thrombocytes ou des leucocytes, réalise alors un tableau de bicytopénie ou de pancytopénie. (fr)
Si definisce anemia (dal greco ἀναιμία, anaimìa, «senza sangue») la riduzione patologica della emoglobina (Hb) al di sotto dei livelli di normalità, che determina una ridotta capacità del sangue di trasportare ossigeno. Negli uomini la diagnosi si basa su un valore di emoglobina inferiore a 13 o 14 g/dL, mentre nelle donne questo valore deve essere inferiore a 12 o 13 g/dL. Ulteriori test vengono quindi eseguiti per determinare la causa. L'anemia aumenta i costi delle cure mediche e abbassa la produttività delle persone attraverso una diminuzione della capacità di lavorare. (it)
Bloedarmoede of anemie (van Oudgrieks ἀναιμία: bloedloosheid) is een toestand waarbij er sprake is van een te laag gehalte aan rode bloedcellen (erytrocyten) in het bloed. Dit kan het gevolg zijn van een verstoorde aanmaak, verhoogde afbraak of verlies van rode bloedcellen. Hemoglobine is een belangrijk bestandsdeel van rode bloedcellen. Hemoglobine is het rode, zuurstof- en koolstofdioxidetransporterende eiwit in bloed, dat zich bevindt in de rode bloedcellen. Bloedarmoede is dus niet altijd het hebben van "te weinig" bloed, zoals de naam zou suggereren. (nl)
Niedokrwistość, anemia (łac. anaemia) – zaburzenie spowodowane przez: 1. * spadek całkowitej liczby czerwonych krwinek (erytropenia) albo 2. * spadek poziomu hemoglobiny w porównaniu do normy przyjętej dla danego wieku i płci albo 3. * spadek zdolności krwi do przenoszenia tlenu. U mężczyzn rozpoznanie anemii jest stawiane, gdy zawartość hemoglobiny w erytrocytach spada poniżej 13 bądź 14 g/dL, u kobiet natomiast poniżej 12 bądź 13 g/dL, a u kobiet ciężarnych – poniżej 11 g/dL. Wyniki poniżej tych wartości są wskazaniem do dalszej diagnostyki. (pl)
Анеми́я (греч. αναιμία; от греч. αν — приставка, означающая отрицание и греч. αἷμα — кровь), синоним — малокровие, — патологический клинико-гематологический синдром, который сопровождается уменьшением содержания гемоглобина и эритроцитов в циркулирующей крови и характеризируется нарушением транспорта кислорода и развитием гипоксии. (ru)
Anemia é a diminuição da quantidade de glóbulos vermelhos ou de hemoglobina no sangue. Pode também ser definida como a diminuição da capacidade do sangue em transportar oxigénio. Quando a anemia é de aparecimento lento, os sintomas são muitas vezes vagos e podem incluir fadiga, cansaço, falta de ar ou diminuição da capacidade de realizar exercício físico. Quando é de aparecimento rápido os sintomas são mais evidentes, incluindo estado de confusão, sensação de desfalecimento, perda de consciência ou aumento da sede. Só quando a progressão da doença é significativa é que a palidez se torna evidente. Os restantes sintomas dependem da causa subjacente à anemia. (pt)
Anemi, eller blodbrist, definieras vanligen som en minskning i antalet röda blodkroppar eller mängden hemoglobin i blodet. Det kan även avse en nedsatt kapacitet hos blodet att bära syre. När anemi tillkommer långsamt är symptom ofta vaga och kan bland annat inbegripa: trötthet (fatigue), svaghet, andnöd eller sänkt kapacitet i träning. Anemi som uppstår plötsligt har ofta tydligare symptom som kan innefatta: sänkt medvetandegrad (konfusion), svimningskänsla och en ökad benägenhet att inta vätska. Det krävs betydande grad av anemi innan en individ blir tydligt blek. Det kan även finnas ytterligare symptom, beroende på underliggande orsak till anemin. (sv)
貧血（英語：anemia）通常定義為血液中紅血球或血紅素總數量下降的情形；也可以被定義為血液攜帶氧氣能力下降的情況。當貧血慢性發作時，其症狀往往不明顯，可能包含疲倦、虛弱、呼吸困難或活動能力下降；有時急性發作，就會出現較為強烈的症狀，可能包含意識不清、感覺將要昏倒以及想喝更多水。在一個人得很明顯之前，就已經有顯著的貧血狀況了。依據不同病因，可能會出現額外的症狀。貧血的原因總共分為三種主要類型：一為失血；二為紅血球製造數量下降；三為紅血球細胞分解增加。失血可能是由於創傷以及消化道出血等；紅血球製造減少的原因包括鐵質缺乏、維生素B12缺乏症、地中海型貧血、以及各種等等。造成紅血球分解增加的原因包括基因上的異常（例如鐮刀型貧血）、感染（例如瘧疾）、以及自體免疫性疾病。貧血也可以依紅血球的大小及進行分類。如果紅血球較正常小，則稱為 (microcytic anemia)；如果較正常大則是(macrocytic anemia)；如果大小在正常範圍內則屬於(normocytic anemia)。貧血診斷標準可根據血紅素量(Hemoglobin)或血容比(血細胞壓積)(Hematocrit; Hct)。在男性血紅素正常是130-140 g/L（13-14 g/dL），但女性正常是120-130 g/L（12-13 g/dL）。在男性血容比正常是41-50%，但女性血容比正常是36-44%。至於貧血的真正原因則需要更進一步的測試才能知道病因。 (zh)
Анемі́я (від дав.-гр. ἀναιμία — «відсутність крові»), також недокрі́в'я, малокрі́в'я — клініко-гематологічний синдром, який характеризується зменшенням вмісту гемоглобіну та/або еритроцитів в одиниці об'єму крові, що призводить до виникнення кисневого голодування тканин. У деяких випадках анемію можна розглядати як самостійне захворювання (наприклад, апластична анемія, спадковий мікросфероцитоз Мінковського—Шаффара). За середнім корпускулярним об'ємом (СКО, MCV), що визначається за допомогою автоматизованого лічильника, анемію можна поділити на мікроцитарні, нормоцитарні та макроцитарні. (uk)

rdfs:label

Anemia (en)
فقر الدم (ar)
Anèmia (ca)
Chudokrevnost (cs)
Anämie (de)
Αναιμία (el)
Anemio (eo)
Anemia (es)
Anemia (eu)
Anaemacht (ga)
Anemia (in)
Anémie (fr)
Anemia (it)
빈혈 (ko)
貧血 (ja)
Bloedarmoede (nl)
Niedokrwistość (pl)
Anemia (pt)
Анемия (ru)
Anemi (sv)
Анемія (uk)
贫血 (zh)

foaf:depiction

is dbo:symptom of

is dbo:wikiPageRedirects of