Protectionism (original) (raw)

dbo:abstract

El proteccionisme és un corrent econòmic que aposta per la producció nacional i imposa taxes i aranzels als productes internacionals per limitar les importacions. S'oposa al lliurecanvisme i limita la competència. Aquest corrent es va fer servir durant el Crac del 29 als EUA per tal d'intentar restaurar l'economia del país. Alguns exemples històrics de proteccionisme es troben al règim autàrquic durant el primer franquisme, amb un aïllament internacional polític i econòmic o en les polítiques agrícoles de la Unió Europea, que privilegien els productes dels seus països membres en detriment dels estats del Tercer Món. (ca)
Protekcionismus (z latiny: protectio = ochrana) neboli ochranářství je ekonomický termín, vyjadřující upřednostňování a ochranu vlastních výrobků, služeb a pracovníků před zahraniční konkurencí. Mívá diskriminační charakter a stojí v opozici k volnému mezinárodnímu obchodu. K této ochraně vnitřního trhu může stát využít několika ekonomických nástrojů, jakými jsou například stanovení měnového kursu, výrobní a exportní dotace, státní úvěry, hlavně však soustava dovozních cel a kvót. Protekcionismus vychází z teorie merkantilismu. Je to státní hospodářská politika, která omezuje dovozy z jiných zemí metodami, jako jsou tarify na dovážené zboží, dovozní kvóty a řada dalších vládních předpisů. Zastánci tvrdí, že protekcionistické politiky chrání producenty, podniky a pracovníky konkurenčního odvětví v dané zemi před zahraničními konkurenty. Rovněž snižují obchod a negativně ovlivňují spotřebitele obecně (zvýšením nákladů na dovážené zboží) a poškozují producenty a pracovníky v exportních odvětvích jak v zemi, která provádí protekcionistické politiky, tak v zemích, které jsou chráněny. Mezi ekonomy existuje konsensus, že protekcionismus má negativní vliv na hospodářský růst a ekonomickou prosperitu, zatímco volný obchod, deregulace a snižování obchodních bariér má pozitivní vliv na hospodářský růst. Ve skutečnosti je protekcionismus označován některými učenci za příčinu některých hospodářských krizí, zejména v období velké deprese. Nicméně liberalizace obchodu může někdy vést k velkým a nerovnoměrně rozloženým ztrátám a ziskům a může v krátkodobém horizontu způsobit významnou ekonomickou dislokaci pracovníků v sektorech konkurenčních odvětví. (cs)
سياسة الحماية، (بالإنجليزية: Protectionism)‏، الحمائية هي سياسة اقتصادية لتقييد الواردات من البلدان الأخرى، من خلال أساليب مثل: التعريفات الجمركية على البضائع المستوردة، وحصص الاستيراد، ومجموعة متنوعة من اللوائح الحكومية الأخرى. يزعم المؤيدون أن السياسات الحمائية، تحمي المنتجين والعاملين، في القطاع المنافس للاستيراد في البلاد من المنافسين الأجانب. ومع ذلك، فإنها تقلل أيضًا من التجارة، وتؤثر سلبًا على المستهلكين بشكل عام (من خلال رفع تكلفة البضائع المستوردة)، وتضر بالمنتجين، والعمال في قطاعات التصدير، سواء في الدولة التي تنفذ سياسات حمائية أو في البلدان المحمية ضدها. هناك إجماع بين الاقتصاديين، على أن الحمائية لها تأثير سلبي، على النمو الاقتصادي، والرفاهية الاقتصادية، في حين أن التجارة الحرة، وإلغاء القيود، والحد من الحواجز التجارية، لها تأثير إيجابي كبير على النمو الاقتصادي. وقد أشار بعض العلماء، إلى الحمائية، كانت سبب لبعض الأزمات الاقتصادية، وأبرزها الكساد العظيم. ومع ذلك، وعلى الرغم من أن التحرير الاقتصادي، يمكن أن يؤدي في بعض الأحيان، إلى خسائر، ومكاسب كبيرة، وغير موزعة بشكل غير متكافئ، ويمكن أن يسبب، على المدى القصير، اضطرابًا اقتصاديًا كبيرًا للعاملين في القطاعات المنافسة للاستيراد، إلا أن التجارة الحرة، تتمتع بمزايا خفض تكاليف السلع، والخدمات، لكل من المنتجين، والمستهلكين. (ar)
Γενικά ο όρος προστατευτισμός είναι οικονομικός όρος της οικονομικής πολιτικής που ασκεί μία χώρα προκειμένου να παράσχει προστασία της εγχώριας παραγωγής αγαθών έναντι ξένου ανταγωνισμού. Τα μέτρα - μέσα που λαμβάνει μία χώρα με αντικείμενο τον προστατευτισμό χαρακτηρίζονται προστατευτικά μέτρα. (el)
Protektismo estas la ekonomia politiko de retenita komerco inter ŝtatoj tra metodoj kiaj ekzemple tarifoj, komercaj impostoj sur importaĵo, restriktaj kvotoj, kaj gamo da aliaj registaraj regularoj dizajnitaj por permesi (laŭ propagandantoj) justan konkuradon inter importado kaj varoj kaj servoj produktitaj enlande. Tiu politiko kontrastas al libera komerco, kie registaraj barieroj al komerco estas konservitaj al minimumo. En la lastaj jaroj, ĝi fariĝis proksime akordigita kun Alimondismo. La esprimo estas plejparte uzita en la kunteksto de ekonomiko, kie protektismo rilatas al politikoj aŭ doktrinoj kiuj protektas entreprenojn kaj laboristojn ene de lando per limigado aŭ reguligado de komerco kun eksterlandaj nacioj. (eo)
Protektionismus (lateinisch protectio ‚Schutz‘) ist eine Form der Handelspolitik, mit der ein Staat durch Handelshemmnisse versucht, ausländische Anbieter auf dem Inlandsmarkt zu benachteiligen, um inländische Anbieter vor ausländischer Konkurrenz zu schützen. Ihr Gegensatz ist der Freihandel. (de)
Ekonomian, protekzionismoa estatu bateko gobernuak produktu edo sektore ekonomiko jakin batzuei ematen dien sostengua da, atzerriko konkurrentzia saihesteko. Estatu batek bere burua atzerriko konkurrentziatik babestu nahi duenean, autodefentsako neurriak jartzen ditu martxan, bere produktu eta sektore ekonomiko kaltetuenak babesteko. Horietako bat protekzionismoa da. Horretarako, gobernuek hainbat neurri hartzen dituzte, hala nola zerga handiak ezartzea atzerriko produktuei, salgai jakin batzuei sarrera debekatzea edota kupoak edo kontingenteak ezartzea inportazio batzuei. Munduko hainbat gobernuk hartu izan dituzte neurri protekzionistak iraultza Industrialaz geroztik, eta garai hartan izan zuen garapenik handiena. (eu)
El proteccionismo es una política económica intervencionista aplicada por un Estado o grupo de Estados para proteger y favorecer a sus productores nacionales frente a la competencia de los productores extranjeros. Es una forma de regulación del comercio exterior de un país. El proteccionismo se opone al libre comercio (cuyo principal resultado actual es la globalización del comercio) y a la teoría de la ventaja comparativa. Las medidas proteccionistas consisten esencialmente en restringir las importaciones extranjeras (barreras aduaneras, cuotas de importación, reglamentos gubernamentales, normas técnicas o sanitarias), fomentar las exportaciones (subvenciones diversas, incentivos fiscales, devaluación de la moneda), favorecer a las empresas nacionales en las licitaciones públicas o impedir que los inversores extranjeros tomen el control de las empresas nacionales. El proteccionismo tal y como lo entendemos hoy en día tiene su origen en la Alemania del siglo XIX. El economista alemán Friedrich List se sugería que para que los miembros de la Confederación Germánica alcanzarán un grado de desarrollo similar al Reino Unido, debería defenderse e impulsarse la industria nacional, que no está en condiciones de competir contra la más desarrollada industria británica. Esto debía hacerse restringiendo las importaciones de los productos procedentes de Gran Bretaña. Al discriminar las importaciones, la gente sería menos propensa a comprarlas porque se vuelven más caras. El objetivo es que compren en su lugar productos locales, estimulando así la economía de su país. Por tanto, las políticas proteccionistas incentivarían la expansión de la producción y la sustitución de las importaciones por productos nacionales (industrialización por sustitución de importaciones). Se supone que deben reducir la presión de la competencia extranjera y reducir el déficit comercial. También pueden utilizarse para corregir los precios artificialmente bajos de determinados productos importados, debido al "dumping", las subvenciones a la exportación o la manipulación de la moneda. Según una encuesta de la Universidad de Chicago, existe un consenso casi unánime[cita requerida] entre los economistas de las universidades de los Estados Unidos que el proteccionismo tiene un impacto negativo sobre el crecimiento y los niveles de riqueza. Los economistas clásicos y neoclásicos, que están a favor del libre comercio argumentan que estas políticas perjudican a los productores. También argumentan que los déficits comerciales no son un problema, ya que el comercio es mutuamente beneficioso.Los economistas que apoyan las políticas proteccionistas sostienen que los desequilibrios comerciales son perjudiciales. Por ejemplo, John Maynard Keynes, que se apartó del libre comercio a principios de la década de 1930, señaló que los países con déficit comercial debilitaban sus economías. Y los países con superávit se enriquecen a costa de los demás. Keynes creía que había que gravar las importaciones de los países con superávit para evitar los desequilibrios comerciales. (es)
Protectionism, sometimes referred to as trade protectionism, is the economic policy of restricting imports from other countries through methods such as tariffs on imported goods, import quotas, and a variety of other government regulations. Proponents argue that protectionist policies shield the producers, businesses, and workers of the import-competing sector in the country from foreign competitors. Opponents argue that protectionist policies reduce trade and adversely affect consumers in general (by raising the cost of imported goods) as well as the producers and workers in export sectors, both in the country implementing protectionist policies and in the countries protected against. Protectionism is advocated mainly by parties that hold economic nationalist or left-wing positions, while economically right-wing political parties generally support free trade. There is a consensus among economists that protectionism has a negative effect on economic growth and economic welfare, while free trade and the reduction of trade barriers have a significantly positive effect on economic growth. Some scholars, such as Douglas Irwin, have implicated protectionism as the cause of some economic crises, most notably the Great Depression. Although trade liberalization can sometimes result in large and unequally distributed losses and gains, and can, in the short run, cause significant economic dislocation of workers in import-competing sectors, free trade has advantages of lowering costs of goods and services for both producers and consumers. (en)
Proteksionisme atau Proteksi Perdagangan (bahasa Inggris: trade protection) adalah suatu kebijakan yang diambil pemerintah suatu negara yang mengarah pada perlindungan ekonomi yang mengetatkan perdagangan atau membatasi persaingan dengan negara-negara lain melalui cara-cara pembatasan arus ekspor dan impor barang dan jasa seperti tarif barang impor, batas , dan berbagai peraturan pemerintah yang bertujuan melindungi ekonomi dalam negeri. Proteksi perdagangan diambil dengan berbagai bentuk seperti tarif impor, subsidi, kuota, pelabelan, persyaratan keamanan dan kesehatan produk. Tujuannya adalah untuk melindungi kepentingan perekonomian domestik, misalnya melindungi produsen lokal dari persaingan impor. Kebijakan ini bertentangan dengan perdagangan bebas yang meminimalkan pembatasan perdagangan oleh pemerintah. Di era modern, proteksionisme semakin erat kaitannya dengan anti-globalisasi dan . Istilah ini sering digunakan dalam konteks ekonomi; proteksionisme dalam ekonomi mengacu pada kebijakan atau doktrin yang melindungi perusahaan dan pekerja di suatu negara dengan membatasi atau mengatur perdagangan luar negeri. (in)
Le protectionnisme est une politique économique et fiscale interventionniste, menée par un État ou un groupe d'États, afin de protéger et favoriser les producteurs nationaux contre la concurrence des producteurs étrangers. Le protectionnisme est opposé à la théorie de l'avantage comparatif et au libre-échange (dont le résultat majeur actuel est la mondialisation des échanges), et par extension au terme libéralisme. Les mesures protectionnistes consistent essentiellement à freiner les importations (barrières douanières, normes contraignantes, freins administratifs…), encourager les exportations (subventions diverses, incitations fiscales, dévaluation, dumping, vente à un prix inférieur au coût de production, comme le « protectionnisme offensif »), privilégier les producteurs nationaux dans les appels d'offres de marchés publics, ou empêcher les investisseurs étrangers de prendre le contrôle d'entreprises nationales. En taxant les importations, les consommateurs seraient moins enclins à les acheter car ils deviennent plus chers. L'intention est que les citoyens achètent plutôt des produits locaux et stimulent ainsi l'économie de leur pays. Les politiques protectionnistes inciteraient donc à développer la production et à remplacer les importations par des produits nationaux (industrialisation par substitution aux importations). Elles sont censés réduire la pression de la concurrence étrangère et réduire le déficit commercial. Elles peuvent également être utilisés pour corriger les prix artificiellement bas de certains produits importés en raison de dumping (dumping environnemental, dumping social, dumping fiscal), subvention à l'exportation ou manipulation de devises. Les partisans du protectionnisme estiment qu'il permet le maintien de l'emploi dans certains secteurs d'activité ainsi que la défense du niveau de vie et qu'il est indispensable entre pays ayant des niveaux de vie très différents. Mais la plupart des économistes (dont Paul A. Samuelson) affirment que le protectionnisme a un impact négatif sur la croissance économique et le niveau de développement, tandis que le libre-échange a un impact positif sur la croissance et le niveau de richesses. Les économistes classiques et néoclassiques, qui soutiennent le libre-échange, pensent que les déficits commerciaux ne sont pas un inconvénient car les échanges commerciaux sont mutuellement bénéfiques.Les économistes protectionnistes affirment au contraire que les déficits commerciaux sont nocifs et entrainent des délocalisations et la désindustrialisation. Par exemple, John Maynard Keynes, qui s'est opposé au libre-échange à partir des années 1930, notait que les pays en déficit commercial affaiblissaient leur économie. Et les pays excédentaires s'enrichissent aux dépens des autres. Keynes pensait que les importations en provenance des pays excédentaires devaient être taxées pour éviter les déséquilibres commerciaux. Il défendait in fine un certain degré d'autosuffisance économique pour chaque nation. Des institutions internationales comme le GATT puis l'OMC ont été créées pour abaisser les barrières protectionnistes autant que possible. (fr)
Il protezionismo è una politica economica interventista perseguita da uno stato o da un gruppo di stati per proteggere e favorire i propri produttori nazionali dalla concorrenza dei produttori stranieri. È una forma di regolamentazione del commercio estero di un paese. Il protezionismo si oppone al libero scambio (il cui principale risultato attuale è la globalizzazione del commercio) e alla teoria del vantaggio comparato. Le misure protezionistiche consistono essenzialmente nel limitare le importazioni straniere (barriere doganali, quote di importazione, regolamenti governativi, norme tecniche o sanitarie), nell'incoraggiare le esportazioni (sussidi vari, incentivi fiscali, svalutazione monetaria), nel favorire le imprese nazionali negli appalti pubblici o nell'impedire agli investitori stranieri di prendere il controllo delle imprese nazionali. Discriminando le importazioni, la gente sarebbe meno propensa a comprarle perché diventano più costose. L'obiettivo è che comprino invece prodotti locali, stimolando così l'economia del loro paese. Le politiche protezionistiche fornirebbero quindi un incentivo per espandere la produzione e sostituire le importazioni con prodotti nazionali (Industrializzazione per sostituzione delle importazioni). Si suppone che riducano la pressione della concorrenza estera e il deficit commerciale. Possono anche essere utilizzati per correggere i prezzi artificialmente bassi di alcuni prodotti importati, a causa di "dumping", sovvenzioni all'esportazione o manipolazione della valuta. Ci sono diverse posizioni sull'efficacia delle politiche protezionistiche: gli economisti classici e neoclassici, che sono a favore del libero scambio, sostengono che il protezionismo ha un impatto negativo sulla crescita e sui livelli di ricchezza. Sostengono anche che i deficit commerciali non sono un problema perché il commercio è reciprocamente vantaggioso. Gli economisti protezionisti sostengono che gli squilibri commerciali sono dannosi. Per esempio, John Maynard Keynes, che si allontanò dal libero scambio nei primi anni '30, notò che i paesi con deficit commerciali indeboliscono le loro economie. E i paesi in surplus si arricchiscono a spese degli altri. Keynes credeva che le importazioni dai paesi in surplus dovessero essere tassate per evitare squilibri commerciali. (it)
보호무역(保護貿易)은 자국의 산업을 보호하기 위해 국제 무역에 정부가 개입하는 무역 제도이다. 재화, 용역 등 교역되는 상품에 대해 관세, 와 같은 세금을 부과 하여 수입품의 가격을 올리거나, 수입량을 제한하는 수입 할당제 또는 특정 품목의 수입을 제한하는 방법과 같은 비관세 장벽 등이 보호무역을 위한 정부의 정책이 될 수 있다. (ko)
保護貿易（ほごぼうえき、英: protective trade）とは、国内取引と国外取引の間に関税などの交易障壁を設けた状態における貿易のこと。対義語は自由貿易。 (ja)
Protekcjonizm (z łac. protectio ‘opieka, ochrona’ i gr. ismos ‘wiedza’) – pogląd gospodarczy, którego celem jest ochrona produkcji i handlu krajowego przed konkurencją zagraniczną, głównie za pomocą ceł nakładanych na przywożone towary oraz koncesji i zakazów. W stosunku do rynku krajowego głównym narzędziem tej polityki są cła przywozowe i cła eksportowe oraz subsydia. Ochrona produkcji krajowej może również dotyczyć rynków eksportowych, narzędziem ochrony są w tym przypadku premie eksportowe. Niektóre kraje wykorzystują pozacelne formy protekcjonizmu, takie jak przepisy sanitarno-zdrowotne, przepisy o ochronie środowiska naturalnego w odniesieniu do towarów importowanych na ich terytorium. Protekcjonizm może także dotyczyć ochrony waluty własnego kraju. Protekcjonizm walutowy (protectionism of the currency) polega na stosowaniu odpowiednich restrykcji, których celem jest sterowanie ruchem kursu rynkowego waluty w kierunku zgodnym z polityką gospodarczą rządu. Za moment odwrotu od idei liberalnych i przejście do protekcjonizmu uznaje się rok 1873 i wybuch kryzysu gospodarczego. Protekcjonizm często prowadził do wojny celnej: pomiędzy Francją i Włochami (1887-1898), pomiędzy Francją i Szwajcarią (1893-1895), pomiędzy Niemcami a Rosją (1893) oraz ostatnia najbardziej odczuwalna dla Europy, pomiędzy Ameryką a państwami europejskimi (1930), tj. „Ustawa Smoota-Hawleya” podpisana 17 czerwca 1930 roku w Stanach Zjednoczonych zwiększała do rekordowych poziomów cła na ponad 20 tysięcy towarów importowych czego m.in. efektem było spowolnienie gospodarcze i wzrost bezrobocia i jedną z kilku głównych przyczyn depresji w Niemczech. W 1845 roku Frédéric Bastiat opublikował satyrę pt. Petycja producentów świec, wyśmiewającą politykę protekcjonizmu. David Hume natomiast twierdził, że osiąganie stałej nadwyżki handlowej jest niemożliwe, ponieważ napływ pieniędzy do kraju spowoduje wzrost cen, a przez to towary staną się mniej konkurencyjne i spadnie eksport. Z tego powodu Hume sprzeciwiał się protekcjonizmowi. (pl)
Protectionisme is een interventionistisch economisch beleid dat door een staat of een groep staten wordt gevoerd om binnenlandse producenten te beschermen tegen en te bevoordelen ten opzichte van de concurrentie van buitenlandse producenten. Het is een vorm van regulering van de buitenlandse handel van een land. Protectionisme is gekant tegen vrijhandel (waarvan het belangrijkste resultaat momenteel de globalisering van de handel is) en tegen de theorie van het comparatief voordeel. Protectionistische maatregelen bestaan in wezen uit het beperken van de buitenlandse invoer (douanebarrières, invoerquota, overheidsvoorschriften, technische of gezondheidsnormen), het aanmoedigen van uitvoer (diverse subsidies, belastingvoordelen, devaluatie van de munteenheid), het bevoordelen van binnenlandse bedrijven bij overheidsopdrachten, of het verhinderen dat buitenlandse investeerders binnenlandse bedrijven overnemen. Door de invoer te discrimineren, zouden de mensen minder geneigd zijn de ingevoerde producten te kopen omdat ze duurder worden. Het is de bedoeling dat men in plaats daarvan lokale producten koopt en zo de economie van hun land stimuleert. Protectionistische beleidsmaatregelen zouden dus een stimulans zijn om de productie uit te breiden en de invoer te vervangen door binnenlandse producten (importsubstitutie). Zij worden geacht de druk van de buitenlandse concurrentie te verminderen en het handelstekort terug te dringen. Zij kunnen ook worden gebruikt om kunstmatig lage prijzen van bepaalde ingevoerde producten als gevolg van dumping, uitvoersubsidies of valutamanipulatie te corrigeren. Er bestaan verschillende standpunten over de doeltreffendheid van protectionistische maatregelen: klassieke en neoklassieke economen, die voorstander zijn van vrijhandel, beweren dat protectionisme een negatieve invloed heeft op de groei en het welvaartsniveau. Zij beweren ook dat handelstekorten geen probleem zijn omdat handel voor beide partijen voordelig is. Protectionistische economen beweren dat onevenwichtigheden in de handel schadelijk zijn. John Maynard Keynes bijvoorbeeld, die zich in het begin van de jaren dertig van de twintigste eeuw tegen de vrijhandel keerde, merkte op dat landen met handelstekorten hun economie verzwakken. En landen met overschotten worden rijker ten koste van anderen. Keynes was van mening dat de invoer uit landen met een overschot moest worden belast om onevenwichtigheden in het handelsverkeer te voorkomen. Een extreme vorm van protectionisme is isolationisme. Of een land kan wegkomen met deze maatregelen hangt vaak af van de Wereldhandelsorganisatie. Hiervan zijn zo'n 150 landen lid, en zij legt de regels van handel tussen landen in verdragen en gerechtelijke uitspraken vast. (nl)
Protektionism är ett begrepp inom handelspolitiken. Protektionism går ut på att på olika sätt skydda varor och tjänster som produceras i det egna landet från konkurrens från andra länder. För att skydda sig kan landet använda en hel rad åtgärder, så kallade handelshinder, som importavgifter, tullar, registreringsavgifter, importkvoter med mera. Motsatsen till protektionism är frihandel. Protektionism kan också handla om att utestänga gästarbete eller begränsa arbetskraftsinvandring.[källa behövs] (sv)
Протекциони́зм (фр. protectionnisme, от лат. protectio — защита, покровительство) — внешнеторговая политика государства, направленная на ограничение ввоза импортных и поддержку производства аналогичных внутренних товаров и услуг. Целями протекционизма могут быть, например, рост валового национального дохода, увеличение занятости населения, улучшение социальных показателей. В экономической теории протекционистская доктрина является противоположной доктрине свободной торговли — фритредерству. Сторонники протекционизма критикуют доктрину свободной торговли с позиций роста национального производства, занятости населения и улучшения демографических показателей. Оппоненты протекционизма критикуют его с позиций свободы предпринимательства и защиты прав потребителей, ухудшения жизни населения и замедления экономического роста. (ru)
Протекціоні́зм (від лат. protectio – прикриття, захист) — економічна політика держави, спрямована на підтримку та захист національного виробника від іноземної конкуренції на зовнішньому і внутрішньому ринках. Найважливішими засобами протекціонізму слугують такі: тарифні бар’єри (мито), нетарифні бар’єри (обмеження чи заборони на імпорт (квоти, ліцензування, технічні та санітарні стандарти, тощо), підтримка власного експорту (надання експортерам податкових пільг, субсидій, інформаційної та іншої допомоги, допомога вітчизняним компаніям у діяльності за кордоном тощо). Протекціонізм застосовують для протидії недобросовісній конкуренції, для захисту робочих місць у країні, економії витрат у разі структурної перебудови виробництва, для збереження пріоритетних умов для вітчизняного виробника тощо. Наприклад, імпортне мито збільшує ціну товару, ускладнюючи його реалізацію на внутрішньому ринку. Отож створюються сприятливі умови для власного виробництва. Протекціонізм є протилежністю теорії вільної торгівлі. Основним аргументом протекціонізму є захист національного добробуту, що випливає безпосередньо з аналізу виграшів і втрат. Вигода від застосування експортного й імпортного мита може бути протиставлена виробничим і споживчим втратам, які виникають від викривлення мотивів поведінки виробників і споживачів. Однак можливий і такий випадок, коли вигода від поліпшення умов торгівлі після введення зовнішньоторговельних податків перевищить втрати. Обґрунтовані аргументи на користь протекціонізму знаходять своє виправдання або в позаекономічній сфері, або в довгострокових економічних вигодах, які з лишком компенсують усі безпосередні витрати на захист. Серед них – аргумент національної безпеки. Кожна країна для регулювання зовнішньої торгівлі, а саме експортних та імпортних потоків товарів і послуг, застосовує певну кількість торговельних обмежень. Ці обмеження, своєю чергою, характеризуються певним рівнем (мінімальним, середнім або максимальним). Оскільки в світі немає жодної країни, яка б не використовувала протекціоністські інструменти в торгівлі, тому для кожної національної економіки існує рівень обґрунтованого протекціонізму (тобто оптимальна кількість обмежень торгівлі у поєднанні з їхнім прийнятним рівнем). Отож обґрунтованим можна вважати такий рівень захисту внутрішнього ринку, який, з одного боку, не входить у протиріччя з національними інтересами та імперативами національної безпеки, а з іншого – забезпечує нормальний доступ зарубіжних товарів і послуг на ринок певної країни. Критика свободи торгівлі ґрунтується на тому, що поняття виграшу для виробника і виграшу для споживача, використовувані в теоретичній моделі free trade (особливо виграш для виробника), не дозволяють коректно визначити розміри виграшів і втрат. До причин цього відносяться недосконалість ринків праці та капіталу, що не надають ресурсам можливості швидкого перетікання до галузей, які приносять найбільшу віддачу, і стримують перетікання технологій із нових галузей або тих, що динамічно розвиваються. Такі явища носять назву дефектів внутрішнього ринкового регулювання і демонструють, як ринок того або іншого фактора недостатньо добре виконує свою функцію. Так, виробництво деякого товару приносить певні знання і досвід, що слугують національній економіці в цілому, але вони не можуть бути закріплені у власності фірмами-виробниками, які не враховують цих моментів при ухваленні рішення щодо обсягів виробництва. У цьому випадку має місце гранична суспільна вигода від додаткового виробництва, яку неможливо виміряти через виграш для виробника. Така гранична суспільна вигода може служити виправданням для використання мита й інших інструментів митної політики. Головна передумова поліпшення умов торгівлі внаслідок проведення політики протекціонізму — це наявність у країни ринкової влади, тобто здатності одного або групи продавців (покупців) у країні впливати на ціни експорту і/або ціни імпорту. Однак обмеження, пов'язане з наявністю в країні ринкової влади у торгівлі товарами, на практиці найчастіше зводить нанівець цей аргумент проти вільної торгівлі. Значна кількість країн, що розвиваються, недостатньою мірою здатні впливати як на ціни свого експорту, так і на ціни імпорту. У випадку країн із розвинутою економікою виникає погроза використання монопольного становища країни, що дозволяє отримувати зиск за чужий рахунок. На практиці подібний аргумент, пов'язаний з умовами торгівлі, може слугувати теоретичним посиланням для виправдання торговельної політики уряду. У більшості країн світу проводиться державна політика культурного протекціонізму, спрямованого на захист національної мови, звичаїв, культурно-історичних надбань. (uk)
O protecionismo é uma política económica levado a cabo por um Estado ou grupo de Estados, que consiste em proteger e favorecer os produtores nacionais contra a concorrência de produtores estrangeiros. É uma forma de regulação do comércio externo de um país. O protecionismo opõe-se ao comércio livre (onde as barreiras governamentais ao comércio e os fluxos de capital são minimizados) e à teoria da vantagem comparativa. As medidas protecionistas consistem essencialmente em restringir as importações estrangeiras (barreiras alfandegárias, quotas de importação, regulamentos governamentais, normas técnicas ou sanitárias), incentivar as exportações (vários subsídios, incentivos fiscais, desvalorização cambial), dar preferência às empresas nacionais nas aquisições governamentais, ou impedir os investidores estrangeiros de adquirirem empresas nacionais. Ao discriminar as importações, as pessoas seriam menos propensas a comprá-las porque se tornam mais caras. O objetivo é que, em vez disso, comprem produtos locais, estimulando assim a economia do seu país. As políticas protecionistas constituiriam assim um incentivo para expandir a produção e substituir as importações por produtos nacionais (industrialização de substituição de importações). É suposto reduzirem a pressão da concorrência estrangeira e reduzirem o défice comercial. Podem também ser utilizados para corrigir preços artificialmente baixos de certos produtos importados, devido a "dumping", subsídios à exportação ou manipulação da moeda. Os críticos do protecionismo argumentam que a melhoria do nível de vida após a Segunda Guerra Mundial se deveu à eliminação das barreiras e do comércio livre, que o protecionismo beneficia apenas as empresas com conexões políticas, ferindo os consumidores que terão de pagar mais pelos produtos e serviços, além de causar atraso tecnológico e acomodação por parte das empresas nacionais, uma vez que estas medidas tendem a protegê-las. Argumentam também que os défices comerciais não são um problema, uma vez que o comércio é mutuamente benéfico. Os economistas que apoiam o protecionismo afirmam que ele é utilizado por praticamente todos os países em maior ou menor grau e que está difundido em todo o mundo. Argumentam que os desequilíbrios comerciais são prejudiciais. Por exemplo, John Maynard Keynes, que se afastou do comércio livre no início dos anos 30, observou que os países com défices comerciais enfraquecem as suas economias. E os países com um excedente enriquecem à custa de outros. Keynes acreditava que as importações de países excedentários deveriam ser tributadas para evitar desequilíbrios comerciais. (pt)
贸易保护主义（英語：Protectionism），是一种为了保护本国產業免受国外竞争压力而对进口产品设定较高关税、限定进口配额或其它减少进口额的经济政策。它与自由贸易模式正好相反，后者使进口产品免除关税，让外国的产品可以与国内市场接轨，而不使它们负担国内制造厂商背负的重税。贸易保护主义经常被人们与重商主义和進口替代联系起来。重商主义认为保持一个可观的贸易顺差对一个国家是很有利的。取决于是否征收关税，贸易保护主义有两个分支：传统贸易保护主义（有意征收关税）和现代贸易保护主义（无意征收关税）。 (zh)

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

Γενικά ο όρος προστατευτισμός είναι οικονομικός όρος της οικονομικής πολιτικής που ασκεί μία χώρα προκειμένου να παράσχει προστασία της εγχώριας παραγωγής αγαθών έναντι ξένου ανταγωνισμού. Τα μέτρα - μέσα που λαμβάνει μία χώρα με αντικείμενο τον προστατευτισμό χαρακτηρίζονται προστατευτικά μέτρα. (el)
Protektionismus (lateinisch protectio ‚Schutz‘) ist eine Form der Handelspolitik, mit der ein Staat durch Handelshemmnisse versucht, ausländische Anbieter auf dem Inlandsmarkt zu benachteiligen, um inländische Anbieter vor ausländischer Konkurrenz zu schützen. Ihr Gegensatz ist der Freihandel. (de)
Ekonomian, protekzionismoa estatu bateko gobernuak produktu edo sektore ekonomiko jakin batzuei ematen dien sostengua da, atzerriko konkurrentzia saihesteko. Estatu batek bere burua atzerriko konkurrentziatik babestu nahi duenean, autodefentsako neurriak jartzen ditu martxan, bere produktu eta sektore ekonomiko kaltetuenak babesteko. Horietako bat protekzionismoa da. Horretarako, gobernuek hainbat neurri hartzen dituzte, hala nola zerga handiak ezartzea atzerriko produktuei, salgai jakin batzuei sarrera debekatzea edota kupoak edo kontingenteak ezartzea inportazio batzuei. Munduko hainbat gobernuk hartu izan dituzte neurri protekzionistak iraultza Industrialaz geroztik, eta garai hartan izan zuen garapenik handiena. (eu)
보호무역(保護貿易)은 자국의 산업을 보호하기 위해 국제 무역에 정부가 개입하는 무역 제도이다. 재화, 용역 등 교역되는 상품에 대해 관세, 와 같은 세금을 부과 하여 수입품의 가격을 올리거나, 수입량을 제한하는 수입 할당제 또는 특정 품목의 수입을 제한하는 방법과 같은 비관세 장벽 등이 보호무역을 위한 정부의 정책이 될 수 있다. (ko)
保護貿易（ほごぼうえき、英: protective trade）とは、国内取引と国外取引の間に関税などの交易障壁を設けた状態における貿易のこと。対義語は自由貿易。 (ja)
Protektionism är ett begrepp inom handelspolitiken. Protektionism går ut på att på olika sätt skydda varor och tjänster som produceras i det egna landet från konkurrens från andra länder. För att skydda sig kan landet använda en hel rad åtgärder, så kallade handelshinder, som importavgifter, tullar, registreringsavgifter, importkvoter med mera. Motsatsen till protektionism är frihandel. Protektionism kan också handla om att utestänga gästarbete eller begränsa arbetskraftsinvandring.[källa behövs] (sv)
贸易保护主义（英語：Protectionism），是一种为了保护本国產業免受国外竞争压力而对进口产品设定较高关税、限定进口配额或其它减少进口额的经济政策。它与自由贸易模式正好相反，后者使进口产品免除关税，让外国的产品可以与国内市场接轨，而不使它们负担国内制造厂商背负的重税。贸易保护主义经常被人们与重商主义和進口替代联系起来。重商主义认为保持一个可观的贸易顺差对一个国家是很有利的。取决于是否征收关税，贸易保护主义有两个分支：传统贸易保护主义（有意征收关税）和现代贸易保护主义（无意征收关税）。 (zh)
سياسة الحماية، (بالإنجليزية: Protectionism)‏، الحمائية هي سياسة اقتصادية لتقييد الواردات من البلدان الأخرى، من خلال أساليب مثل: التعريفات الجمركية على البضائع المستوردة، وحصص الاستيراد، ومجموعة متنوعة من اللوائح الحكومية الأخرى. يزعم المؤيدون أن السياسات الحمائية، تحمي المنتجين والعاملين، في القطاع المنافس للاستيراد في البلاد من المنافسين الأجانب. ومع ذلك، فإنها تقلل أيضًا من التجارة، وتؤثر سلبًا على المستهلكين بشكل عام (من خلال رفع تكلفة البضائع المستوردة)، وتضر بالمنتجين، والعمال في قطاعات التصدير، سواء في الدولة التي تنفذ سياسات حمائية أو في البلدان المحمية ضدها. (ar)
El proteccionisme és un corrent econòmic que aposta per la producció nacional i imposa taxes i aranzels als productes internacionals per limitar les importacions. S'oposa al lliurecanvisme i limita la competència. Aquest corrent es va fer servir durant el Crac del 29 als EUA per tal d'intentar restaurar l'economia del país. (ca)
Protekcionismus (z latiny: protectio = ochrana) neboli ochranářství je ekonomický termín, vyjadřující upřednostňování a ochranu vlastních výrobků, služeb a pracovníků před zahraniční konkurencí. Mívá diskriminační charakter a stojí v opozici k volnému mezinárodnímu obchodu. K této ochraně vnitřního trhu může stát využít několika ekonomických nástrojů, jakými jsou například stanovení měnového kursu, výrobní a exportní dotace, státní úvěry, hlavně však soustava dovozních cel a kvót. (cs)
Protektismo estas la ekonomia politiko de retenita komerco inter ŝtatoj tra metodoj kiaj ekzemple tarifoj, komercaj impostoj sur importaĵo, restriktaj kvotoj, kaj gamo da aliaj registaraj regularoj dizajnitaj por permesi (laŭ propagandantoj) justan konkuradon inter importado kaj varoj kaj servoj produktitaj enlande. (eo)
El proteccionismo es una política económica intervencionista aplicada por un Estado o grupo de Estados para proteger y favorecer a sus productores nacionales frente a la competencia de los productores extranjeros. Es una forma de regulación del comercio exterior de un país. El proteccionismo se opone al libre comercio (cuyo principal resultado actual es la globalización del comercio) y a la teoría de la ventaja comparativa. (es)
Le protectionnisme est une politique économique et fiscale interventionniste, menée par un État ou un groupe d'États, afin de protéger et favoriser les producteurs nationaux contre la concurrence des producteurs étrangers. Le protectionnisme est opposé à la théorie de l'avantage comparatif et au libre-échange (dont le résultat majeur actuel est la mondialisation des échanges), et par extension au terme libéralisme. Des institutions internationales comme le GATT puis l'OMC ont été créées pour abaisser les barrières protectionnistes autant que possible. (fr)
Protectionism, sometimes referred to as trade protectionism, is the economic policy of restricting imports from other countries through methods such as tariffs on imported goods, import quotas, and a variety of other government regulations. Proponents argue that protectionist policies shield the producers, businesses, and workers of the import-competing sector in the country from foreign competitors. Opponents argue that protectionist policies reduce trade and adversely affect consumers in general (by raising the cost of imported goods) as well as the producers and workers in export sectors, both in the country implementing protectionist policies and in the countries protected against. (en)
Proteksionisme atau Proteksi Perdagangan (bahasa Inggris: trade protection) adalah suatu kebijakan yang diambil pemerintah suatu negara yang mengarah pada perlindungan ekonomi yang mengetatkan perdagangan atau membatasi persaingan dengan negara-negara lain melalui cara-cara pembatasan arus ekspor dan impor barang dan jasa seperti tarif barang impor, batas , dan berbagai peraturan pemerintah yang bertujuan melindungi ekonomi dalam negeri. (in)
Il protezionismo è una politica economica interventista perseguita da uno stato o da un gruppo di stati per proteggere e favorire i propri produttori nazionali dalla concorrenza dei produttori stranieri. È una forma di regolamentazione del commercio estero di un paese. Il protezionismo si oppone al libero scambio (il cui principale risultato attuale è la globalizzazione del commercio) e alla teoria del vantaggio comparato. (it)
Protectionisme is een interventionistisch economisch beleid dat door een staat of een groep staten wordt gevoerd om binnenlandse producenten te beschermen tegen en te bevoordelen ten opzichte van de concurrentie van buitenlandse producenten. Het is een vorm van regulering van de buitenlandse handel van een land. Protectionisme is gekant tegen vrijhandel (waarvan het belangrijkste resultaat momenteel de globalisering van de handel is) en tegen de theorie van het comparatief voordeel. (nl)
O protecionismo é uma política económica levado a cabo por um Estado ou grupo de Estados, que consiste em proteger e favorecer os produtores nacionais contra a concorrência de produtores estrangeiros. É uma forma de regulação do comércio externo de um país. O protecionismo opõe-se ao comércio livre (onde as barreiras governamentais ao comércio e os fluxos de capital são minimizados) e à teoria da vantagem comparativa. (pt)
Protekcjonizm (z łac. protectio ‘opieka, ochrona’ i gr. ismos ‘wiedza’) – pogląd gospodarczy, którego celem jest ochrona produkcji i handlu krajowego przed konkurencją zagraniczną, głównie za pomocą ceł nakładanych na przywożone towary oraz koncesji i zakazów. W stosunku do rynku krajowego głównym narzędziem tej polityki są cła przywozowe i cła eksportowe oraz subsydia. Ochrona produkcji krajowej może również dotyczyć rynków eksportowych, narzędziem ochrony są w tym przypadku premie eksportowe. (pl)
Протекциони́зм (фр. protectionnisme, от лат. protectio — защита, покровительство) — внешнеторговая политика государства, направленная на ограничение ввоза импортных и поддержку производства аналогичных внутренних товаров и услуг. Целями протекционизма могут быть, например, рост валового национального дохода, увеличение занятости населения, улучшение социальных показателей. (ru)
Протекціоні́зм (від лат. protectio – прикриття, захист) — економічна політика держави, спрямована на підтримку та захист національного виробника від іноземної конкуренції на зовнішньому і внутрішньому ринках. Найважливішими засобами протекціонізму слугують такі: тарифні бар’єри (мито), нетарифні бар’єри (обмеження чи заборони на імпорт (квоти, ліцензування, технічні та санітарні стандарти, тощо), підтримка власного експорту (надання експортерам податкових пільг, субсидій, інформаційної та іншої допомоги, допомога вітчизняним компаніям у діяльності за кордоном тощо). (uk)

is dbo:wikiPageWikiLink of