Psychotherapy (original) (raw)

dbo:abstract

العلاج النفسي أو المعالجة النفسية أو العلاج بالتحليل النفسي هو استخدام الأساليب النفسية في شكل تفاعل شخصي منتظم، بهدف المساعدة على التغيير، والتغلب على المشكلات بطريقة مرجوة، كما يهدف العلاج النفسي إلى تحسين الفرد من حيث الرفاه والصحة النفسية، وكذلك يهدف إلى حل أو تخفيف السلوكيات والمعتقدات والدوافع والأفكار والعواطف المزعجة، وتحسين العلاقات والمهارات الاجتماعية. وتُعتبر بعض العلاجات النفسية مسندة بدليل لعلاج بعض الاضطرابات النفسية. هناك أكثر من ألف نوع مختلف من العلاجات النفسية، بين البعض منها اختلافات بسيطة، بينما يختلف البعض الآخر اختلافا جذريا، نتيجة استخدام مفاهيم أو تقنيات مختلفة من علم النفس. معظم العلاجات النفسية تتضمن جلسات شخصية (شخص لشخص) بين العميل (أو المريض) والمعالِج، ولكن في أحيان أخرى يتم العلاج في شكل جماعي كما في العلاج الأسري، وقد يكون المعالج النفسي محترفا في مجال الصحة العقلية، مثل الطبيب النفسي أو الأخصائي النفسي، أو ربما يكون لديه خلفيات أخرى تُمكنه من العلاج، وقد يتم الترخيص له لمزاولة هذا العمل من الناحية القانونية. (ar)
En psicologia, psicoteràpia és un procés de comunicació entre un psicoterapeuta i la persona que acudeix a consultar-lo («pacient» o «client»), que cerca el canvi en la conducta, actituds, pensaments o afectes d'un individu amb l'objectiu d'augmentar el seu benestar. Alguns tipus de psicoteràpia es consideren basats en l'evidència per tractar alguns trastorns mentals diagnosticats i són considerats com a pseudociència. El tractament de problemes quotidians es designa més aviat com un «consell» (una distinció adoptada originàriament per Carl Rogers), però el terme s'utilitza de vegades alternativament amb «psicoteràpia», que no pressuposa una orientació científica; es considera denominatiu d'un ampli domini cientificoprofessional especialitzat, que s'especifica en diverses orientacions teoricopràctiques. Dins de la psicoteràpia hi ha una gran diversitat de corrents, maneres i conceptes teòrics aplicats a l'àmbit psicoterapèutic, que donen origen a altres tantes maneres d'establir aquest context de comunicació. Tanmateix, dues característiques que unifiquen la psicoteràpia són: * El contacte directe i personal entre el psicoterapeuta i qui el consulta, principalment mitjançant el diàleg. * La qualitat de «relació terapèutica» del context de comunicació, això és, una relació d'ajuda destinada a generar un canvi en el pacient. (ca)
Psychoterapie je záměrné a cílené používání psychoterapeutických prostředků kvalifikovaným odborníkem – psychoterapeutem v souladu s vědeckými poznatky. Historicky je psychoterapie (léčba slovem) jednou ze tří základních léčebných metod. Dalšími jsou chirurgie (léčba nožem) a farmakoterapie (léčba bylinou). V současnosti je psychoterapie jednou z pomáhajících profesí, která se (vedle medicíny, psychologie, léčitelství a dalších) uplatňuje v oblasti péče o zdraví. V České republice upravuje péči o zdraví nový občanský zákoník. Psychoterapie směřuje k dosažení, obnovení, rozvoji či udržení kvality života klientů tak, aby mohli žít život subjektivně spokojený, a to především v aspektech osobních, zdravotních, sociálních a pracovních. Cílem psychoterapie je dosažení optimálního rozvoje osobnosti a odstranění resp. zmírnění psychického či fyzického utrpení jedince. Psychoterapie obvykle probíhá mezi psychoterapeutem a jeho klientem (individuální psychoterapie), klienty z jedné rodiny (rodinná terapie) nebo z nejbližšího společenského okolí, případně skupinou klientů (skupinová psychoterapie). Mluví o svých tématech ve snaze dostat se k jejich hlubším souvislostem, lépe je pochopit, přijmout a někdy i nalézt vhodná vysvětlení nebo řešení. Postupy, které člověk uplatňuje sám na sobě, ani činnost svépomocných skupin, které nebyly zřízeny psychoterapeutem, se za psychoterapii nepovažují, i když mohou mít ozdravný efekt. (cs)
Η ψυχοθεραπεία είναι θεραπεία κατά την οποία ένα άτομο με ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα συνομιλεί με ένα άλλο άτομο (η λεγόμενη ομιλητική θεραπεία). Αυτό το άλλο άτομο μπορεί να είναι ψυχίατρος, ψυχολόγος, σύμβουλος ψυχικής υγείας, , εναλλακτικός ιατρός ή (με την ευρύτερη έννοια του όρου) οποιοδήποτε επιβοηθητικό άτομο. Όταν η ψυχοθεραπεία είναι επιτυχής, ο θεραπευόμενος βιώνει μια θετική αλλαγή, επιλύει ή μετριάζει προβληματικές συμπεριφορές, πεποιθήσεις, καταναγκασμούς, σκέψεις ή συναισθήματα. (el)
Psikoterapio (greke ψυχοθεραπεία, psiĥoterapía - kuracado de la psiko) estas la trakto de homoj kun emociaj, korpaj aŭ kondutaj perturboj aŭ malsanoj, per sistema apliko de psikologiaj metodoj de voĉa kaj senvoĉa komunikado. Ekzistas diversaj psikoterapiaj skoloj. En iuj, aparte en la psikoanalizo kaj parencaj skoloj, aparte gravas la kompreno kaj trakto de la malkonscio, la profundaj pensoj, sentoj, memoroj kaj motivoj, kiuj influas la konscian mondkoncepton kaj la konduton, sed ne estas rekte percepteblaj kaj konscie klaraj al la individuo kiu petas pri psikoterapia helpo. En aliaj skoloj, ekzemple la interparola terapio laŭ Carl Rogers aŭ la racia kondutoterapio, pli centras la konscia pensado kaj sentado, kiu analiziĝas kaj modifiĝas por pli da bonfarto. En la unuopaj ŝtatoj de la mondo malsamas la kriterioj, kiuj rajtigas je la titolo "psikoterapiisto". En multaj ŝtatoj kuracistoj kaj psikologoj, kiuj post la faka studado plenumas aldonan psikoterapiistan studon, post sukcesa fino de ambaŭ edukoj rajtas je la titolo - en iuj landoj kaj cirkonstancoj ankaŭ fakuloj de aliaj profesioj, ekzemple pedagogoj, post plenumo de aldona psikoterapiista studo rajtas je ĝi. Kutime oni diferencigas inter psikoterapio de plenkreskuloj kaj tiu de infanoj kaj adoleskuloj, ĉar aparte por la terapia trakto de infanoj aplikiĝas signife aliaj metodoj ol por tiu de plenkreskuloj. (eo)
Psychotherapie (von altgriechisch ψυχή psyche für Seele, und therapeia für Behandlung, Therapie) bezeichnet die „gezielte professionelle Behandlung psychischer (seelischer) Störungen oder psychisch bedingter körperlicher Störungen mit psychologischen Mitteln“. Die dabei angewandten Verfahren, Methoden und Konzepte sind durch verschiedene Psychotherapieschulen geprägt. Die Psychotherapieforschung überprüft einige der Konzepte und Verfahren in Form von Prozessforschung und Wirksamkeitsprüfung nach dem Konzept der Evidenzbasiertheit. Damit wird auch versucht, die Kluft zwischen Wissenschaft und praktischer Anwendung durch ein besseres Verständnis der aktiven Wirkprinzipien und Veränderungsprozesse zu überbrücken. (de)
La psicoterapia ―de «psicología» (ciencia natural que estudia los pensamientos, las emociones y el comportamiento humano) y «terapia» (forma de intervención social que busca la mejora de la salud del paciente, cliente o consultante que la solicita)― es un tratamiento científico, de naturaleza psicológica que, a partir de manifestaciones psíquicas o físicas del malestar humano, promueve el logro de cambios o modificaciones en el comportamiento, la salud física y psíquica, la integración de la identidad psicológica y el bienestar de las personas o grupos tales como la pareja o la familia. Es impartido por un profesional de la salud, principalmente psicólogo o médico, que puede abordar los diferentes trastornos psicopatológicos, habiendo realizado una formación específica en el área de la psicoterapia, y en una institución reconocida con programas de formación acreditados, que cumplen parámetros de rigor y de calidad. Existen muy diversos marcos teóricos desde donde se puede desarrollar una psicoterapia exitosa, es decir, que lleve a un cambio positivo y duradero en la calidad de vida de quien solicita esta atención. Cada uno de estos marcos teóricos proviene de alguna escuela de psicología, que son las grandes escuelas de pensamiento e investigación básica a partir de las cuales se desarrollan una amplia variedad de enfoques terapéuticos basadas en los principios y pilares filosófico/científicos sobre los cuales se apoyan. (es)
Psikoterapia metodo psikologikoen bitartez arazo psikologikoak gainditzea eta kontrolatzea helburu duen tratamendu zientifikoa da. Psikoterapiaren helburua gizabanako baten ongizatea eta osasun mentala hobetzea, portaera, sinesmen, konpultsio, pentsamendu edo emozio problematikoak konpontzea edo arintzea da, baita eta trebetasun sozialak hobetzea ere. Tratamendu edo terapia hau osasunaren profesional batek ematen du, hala nola, psikologo edo mediku batek, zeinak psikoterapiaren arloan espezifikoa duen. Psikoterapia era desberdinetara eman daiteke, izan ere, psikologia eskola edo korronte desberdinak existitzen dira arazo hauei aterabidea emateko. Haietako hainbatetatik lortu daiteke tratamendu arrakastatsu bat. (eu)
Is éárd atá i gceist le Síciteiripe ná cóireáil ar fhadhbanna mothúchánacha chun na mothúcháin is na hiompair mhí-oiriúnaitheacha a athrú nó a stopadh, agus fás is forbairt phearsanta a chur chun cinn. Is féidir go mbeidh síciteiripe phearsanta, comhairliú pósta, síciteiripe clainne, nó síciteiripe grúpa i gceist. Go minic, mar shampla i ngalair shíceasómatacha, is éifeachtaí síciteiripe i gcomhair le cóireálacha eile.Bhí an néareolaí ón Ostair Sigmund Freud bhi ina theiripoir. (ga)
Psychotherapy (also psychological therapy, talk therapy, or talking therapy) is the use of psychological methods, particularly when based on regular personal interaction, to help a person change behavior, increase happiness, and overcome problems. Psychotherapy aims to improve an individual's well-being and mental health, to resolve or mitigate troublesome behaviors, beliefs, compulsions, thoughts, or emotions, and to improve relationships and social skills. Numerous types of psychotherapy have been designed either for individual adults, families, or children and adolescents. Certain types of psychotherapy are considered evidence-based for treating some diagnosed mental disorders; other types have been criticized as pseudoscience. There are hundreds of psychotherapy techniques, some being minor variations; others are based on very different conceptions of psychology. Most involve one-to-one sessions, between the client and therapist, but some are conducted with groups, including families. Psychotherapists may be mental health professionals such as psychiatrists, psychologists, mental health nurses, clinical social workers, marriage and family therapists, or professional counselors. Psychotherapists may also come from a variety of other backgrounds, and depending on the jurisdiction may be legally regulated, voluntarily regulated or unregulated (and the term itself may be protected or not). (en)
La psychothérapie (/psi.ko.te.ʁa.pi/) comprend les soins ou l'accompagnement, prodigués par une personne formée à cela, à une ou plusieurs autres personnes souffrant de problèmes psychologiques, parfois en complément d'autres types d'interventions à visée thérapeutique (médicaments notamment). Suivant les patients (enfant ou adulte), le type et la sévérité du trouble, et le contexte de l'intervention, de nombreuses formes de psychothérapies coexistent, qui s'appuient sur autant de pratiques différentes reposant elles-mêmes sur des approches théoriques diverses et parfois contradictoires. La plupart reposent néanmoins sur l'établissement d'une relation interpersonnelle entre le patient et le thérapeute dans le cadre d'un contrat explicite de soins. Elles se distinguent en cela des pratiques d'accompagnement de l'individu sain (coaching, développement personnel) parfois menées dans un cadre spirituel, religieux voire sectaire. En France, plus particulièrement depuis les années 1990, la règlementation de l'exercice des psychothérapeutes a fait l'objet d'intenses débats mettant aux prises les praticiens se réclamant des principales approches que sont les psychothérapies d'inspiration psychanalytique, Psychodynamique, humaniste, systémique et cognitivo-comportementale. Le titre de psychothérapeute est désormais réglementé. (fr)
Psikoterapi adalah pelayanan psikologi yang dilakukan oleh pakar kepada pasien yang memerlukan penyembuhan diri secara psikologi. Para pakar di bidang psikoterapi adalah para psikolog dan konselor. Psikoterapi merupakan salah satu bentuk intervensi klinis. Jenis penyakit yang dapat ditangani oleh psikoterapi adalah gangguan jiwa. Pengobatan yang dilakukan pada psikoterapi hanya yang berkaitan dengan pikiran, perasaan dan perilaku. Psikoterapi merupakan salah satu metode penanganan klinis yang utama bagi penderita depresi. (in)
心理療法（しんりりょうほう、英: psychotherapy：サイコセラピー）、精神療法（せいしんりょうほう, Psychological Therapy）、心理セラピーとは、物理的また化学的手段に拠らず、教示、対話、訓練を通して認知、情緒、行動などに変容をもたらすことで、精神障害や心身症の治療、心理的な問題、不適応な行動などの解決に寄与し、人々の精神的健康の回復、保持、増進を図ろうとする理論と技法の体系のことである。臨床心理学においては心理療法、精神医学においては精神療法の呼称が通常用いられ、事実上同じものを指す。この違いは、明治期以降に西洋学問を輸入した際、psycheの語に「心理」と「精神」という2通りの訳語が当てられ、それが心理学界と医学界に別々に定着したことに由来する。心理療法を行う者を心理療法士、心理療法家、精神療法家、心理セラピスト、サイコセラピスト（psychotherapist）などと呼び、専門家が立脚する学派により精神分析家や行動療法家などと呼び分けることもある。また、心理療法を受ける者をクライエント（client）、来談者、患者などと呼ぶ。 (ja)
심리요법(心理療法, 영어: psychotherapy) 은 심리치료(心理治療) 또는 심리상담(counseling)으로도 불린다. 심리적 문제가 있는 대상에게 심리학을 이용하여 문제 해결을 돕는 치료 방법으로 심리학적 전문 지식을 갖춘 치료자가 내담자(client)와 인간의 사고, 감정, 행동, 대인관계에 대한 사이에서 자기 자신에 대해서 탐색하도록 안내하여 다양한 자신의 문제들을 이해하고 변화하도록 돕는 직무를 말한다. (ko)
La psicoterapia è una pratica terapeutica della psicologia clinica e della psichiatria, ad opera di uno psicoterapeuta (psicologo o medico, adeguatamente specializzati), che si occupa della cura di disturbi psicopatologici di natura ed entità diversa, che vanno dal modesto disadattamento o disagio personale fino alla sintomatologia grave, e che possono manifestarsi in sintomi nevrotici oppure psicotici tali da nuocere al benessere di una persona fino ad ostacolarne lo sviluppo, causando fattiva disabilità nella vita dell'individuo. Etimologicamente la parola psicoterapia - "cura dell'anima" - riconduce alle terapie della psiche realizzate con strumenti psicologici quali il colloquio, l'analisi interiore, il confronto, la relazione ecc., nella finalità del cambiamento dei processi psicologici dai quali dipende il malessere o lo stile di vita inadeguato, e connotati spesso da sintomi come ansia, depressione, fobie, ecc. A tal fine la psicoterapia si avvale di tecniche applicative della psicologia, dalle quali prende specificazione nei suoi svariati orientamenti teorici: psicoterapia psicodinamica, psicoterapia cognitivo-comportamentale, psicoterapia cognitiva post-razionalista, psicoterapia adleriana, psicoterapia ericksoniana, psicoterapia sistemica, psicosintesi, psicoterapia umanistica, psicoterapia con la procedura immaginativa ecc... (it)
Psychoterapia – stosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych na regularnym kontakcie międzyludzkim, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami. Psychoterapia służy poprawie dobrostanu i zdrowia psychicznego, rozwojowi relacji i umiejętności społecznych, może dotyczyć zmiany lub radzenia sobie z dokuczliwymi zachowaniami, przekonaniami, obsesjami, myślami lub emocjami. Niektóre techniki psychoterapeutyczne są uznane za oparte na dowodach naukowych metody leczenia określonych zaburzeń psychicznych. Istnieje wiele różnych technik i form psychoterapeutycznych, czasem opartych na znacząco odmiennym pojmowaniu psychologii, etyki i metod pomocy. Większość polega na regularnych spotkaniach klienta lub grupy klientów z jednym lub kilkoma terapeutami. Wspólną cechą psychoterapii jest prymat metod psychologicznych, w odróżnieniu od leczenia psychiatrycznego, zorientowanego na metody medyczne i leki. Psychoterapia i medycyna mogą się nawzajem efektywnie uzupełniać. Zasady dostępu do zawodu psychoterapeuty ustala najczęściej lokalne prawo lub dobrowolna organizacja zawodowa – psychoterapia jest z reguły traktowana jako zawód zaufania publicznego, ograniczony wymogiem zawodowej certyfikacji i superwizji, i wykonywany przez osoby z wykształceniem psychologicznym lub psychiatrycznym, po dodatkowych szkoleniach. Teorie psychologiczne formułowali już tacy myśliciele starożytni jak Arystoteles i Galen, a termin psychoterapia (al-ilaj nal-nafs) wprowadzili do słownictwa medycznego prawdopodobnie tacy średniowieczni medycy bliskowschodni jak Rhazes i Ali al-Tabari. Zachodni termin psychoterapia pochodzi od stgr. ψυχή: psyche – dusza i therapein – leczyć. Psychoterapia nowożytna powstała oryginalnie jako integralna część psychoanalizy, ale wraz z rozwojem psychologii sformułowano wiele innych podejść. W rozumieniu medycznym należy podzielić psychoterapię na dwie różniące się od siebie dziedziny pomocy psychologicznej – ścisłą psychoterapię i poradnictwo psychologiczne (pomoc psychospołeczną). Psychoterapia sensu stricto jest metodą z wyboru w leczeniu m.in. zaburzeń lękowych i zaburzeń osobowości. Pomoc psychospołeczna jest to mniej sformalizowane pomaganie – tam, gdzie nie ma zdiagnozowanej (według ICD-10 i DSM-5) choroby ani zaburzenia, ale jednak pacjent potrzebuje czyjejś pomocy. (pl)
Psychotherapie is een vorm van behandeling door een psychotherapeut. Psychotherapie houdt zich bezig met psychosociale problematieken en psychiatrische stoornissen. Zowel individuen, paren als groepen (zoals gezinnen) kunnen zich laten behandelen. De behandeling bestaat uit sessies met een psychotherapeut waarin de dialoog met de therapeut vaak het belangrijkste onderdeel is. Het klassieke beeld van een cliënt die liggende op een divan zijn of haar verhaal vertelt aan de psychotherapeut of psycholoog is vooral te danken aan Sigmund Freud. Freuds psychoanalytische bank was een divan met een zwaar Perzisch tapijt en kussens die aan hem was geschonken door een cliënt. In Nederland zit de cliënt meestal op een stoel, maar als de cliënt meer op zijn of haar gemak is in een liggende positie dan kan dat (afhankelijk van de behandelaar) ook een mogelijkheid zijn. (nl)
Psykoterapi, psykologisk behandling, innebär behandling av psykiska, relationella och existentiella problem med psykologiska metoder. Vanliga problem att behandla innefattar ångestsyndrom och depression. De olika terapierna har olika förklaringar till varför dessa problem uppstår och ingen har definitivt stöd för sin förklaring. Vissa terapier grundar sig dock i grundforskning, exempelvis metakognitiv terapi (MKT) och kognitiv beteendeterapi (KBT). Överlappet mellan de olika terapierna är allt från stort till smått och vissa överlappar mer än andra, både vad gäller teori och metod. Få terapier har dock en tydlig bakomliggande teori om varifrån psykisk ohälsa kommer. Betydligt många fler har en tydlig teori om varför psykisk ohälsa vidmakthålls och således är det inom vissa terapier (som exempelvis kognitiv beteendeterapi) vidmakthållandet som angrips. Det är vanligt att bedrivandet av psykoterapi rekommenderas vara en evidensbaserad praktik, det vill säga att forskning ska ha säkerställt att terapin har en effekt. De olika terapiernas effekt beskrivs nedan. (sv)
A psicoterapia (do grego psykhē - mente, e therapeuein - curar; primeira referência ca. 1890) é um tipo de terapia cuja finalidade é tratar os problemas psicológicos, tais como depressão, ansiedade, dificuldades de relacionamento, entre outros problemas de saúde mental. É um processo dialético efetuado entre um profissional e o paciente ou cliente. Por ser uma área da saúde mental, a psicoterapia é a principal linha de tratamento para qualquer assunto referente ao psiquismo. Para isso, propõem intervenções psicológicas, cujos objetivos centrais são: * restabelecer o funcionamento psíquico ótimo do paciente; * permitir que o paciente compreenda as causas do que lhe acomete, para que possa encontrar recursos psíquicos para lidar com suas dificuldades, problemas, etc.; * desenvolver meios de agir no mundo, redefinindo seus traços de personalidade; * solucionar problemas pontuais, que o afligem, bem como observar questões de cunho mais existencial. (pt)
Психотерапи́я (от др.-греч. ψυχή «душа, дух» + θερᾰπεία уход, лечение") — основной метод психологической коррекции, осуществляемый врачом-психотерапевтом или клиническим психологом, в общем виде представляющий собой набор техник и методик, применяемых психотерапевтом для проведения изменений психоэмоционального состояния человека, его поведения и коммуникативных паттернов, улучшения его самочувствия и улучшения способности к адаптации в социуме; различные системы (модальности, теории) лечебного воздействия на психику и через психику на организм человека. Часто определяется как деятельность, направленная на избавление человека от различных проблем (эмоциональных, личностных, социальных и т. п.). Проводится, как правило, специалистом-психотерапевтом путём установления глубокого личного контакта с пациентом (часто путём бесед и обсуждений), а также применением различных когнитивных, поведенческих, медикаментозных и других методик. Однако такое определение не является полным. Следует отличать понятие психотерапии как от психиатрии, так и от психологии. Психотерапия может быть разновидностью или составляющей частью психиатрического лечения (и описываться в учебниках по психиатрии, рекомендоваться психиатрам для использования), но психиатрическое лечение часто ею не ограничивается (либо в ряде случаев, например при острых психозах, вообще может сводиться лишь к медикаментозному лечению), она носит главным образом компенсаторный характер. Сложным является вопрос о соотношении и разграничении психотерапии и психологического консультирования. По этому поводу существуют разнообразные точки зрения. В частности, утверждается, что психотерапия представляет собой глубокую долговременную работу, нацеленную на изменения в структуре личности, а психологическое консультирование, как правило, является краткосрочным и направлено на достижение клиентами их жизненных актуальных целей. В отличие от психологического консультирования, психотерапия рассчитана обычно на помощь людям с психическими расстройствами. Многие авторы отмечают, что провести чёткую грань между психологическим консультированием и психотерапией невозможно и граница между ними является условной. Нередко эти два термина используются как синонимы. (ru)
心理治療（英語：Psychotherapy）是由經過受過心理治療專業訓練並通過考核的人員，主要是心理師以及接受心理治療訓練的精神科醫師。建立一種獨特的人際關係來協助當事人（或稱案主、個案）處理心理問題、減輕主觀痛苦經驗、醫治精神疾病及促進心理健康、個人成長。心理治療一般是基於心理治療理論及相關實證研究（主要是諮商心理學、臨床心理學和精神病學）而建立的治療系統，以建立關係、對話、溝通、深度自我探索、行為改變等的技巧來達到治療目標，例如改善受助者的心理健康或減輕精神疾病徵狀等。 (zh)
Психотерапі́я, або психологічна терапія (грец. ψυχή — душа, грец. θεραπεία «зцілення, медичне лікування») — метод впливу психотерапевта і\або медичного персоналу словом на психіку хворого з лікувальною метою. Фахівець у даній галузі — психотерапевт. (uk)

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdfs:comment

Η ψυχοθεραπεία είναι θεραπεία κατά την οποία ένα άτομο με ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα συνομιλεί με ένα άλλο άτομο (η λεγόμενη ομιλητική θεραπεία). Αυτό το άλλο άτομο μπορεί να είναι ψυχίατρος, ψυχολόγος, σύμβουλος ψυχικής υγείας, , εναλλακτικός ιατρός ή (με την ευρύτερη έννοια του όρου) οποιοδήποτε επιβοηθητικό άτομο. Όταν η ψυχοθεραπεία είναι επιτυχής, ο θεραπευόμενος βιώνει μια θετική αλλαγή, επιλύει ή μετριάζει προβληματικές συμπεριφορές, πεποιθήσεις, καταναγκασμούς, σκέψεις ή συναισθήματα. (el)
Is éárd atá i gceist le Síciteiripe ná cóireáil ar fhadhbanna mothúchánacha chun na mothúcháin is na hiompair mhí-oiriúnaitheacha a athrú nó a stopadh, agus fás is forbairt phearsanta a chur chun cinn. Is féidir go mbeidh síciteiripe phearsanta, comhairliú pósta, síciteiripe clainne, nó síciteiripe grúpa i gceist. Go minic, mar shampla i ngalair shíceasómatacha, is éifeachtaí síciteiripe i gcomhair le cóireálacha eile.Bhí an néareolaí ón Ostair Sigmund Freud bhi ina theiripoir. (ga)
Psikoterapi adalah pelayanan psikologi yang dilakukan oleh pakar kepada pasien yang memerlukan penyembuhan diri secara psikologi. Para pakar di bidang psikoterapi adalah para psikolog dan konselor. Psikoterapi merupakan salah satu bentuk intervensi klinis. Jenis penyakit yang dapat ditangani oleh psikoterapi adalah gangguan jiwa. Pengobatan yang dilakukan pada psikoterapi hanya yang berkaitan dengan pikiran, perasaan dan perilaku. Psikoterapi merupakan salah satu metode penanganan klinis yang utama bagi penderita depresi. (in)
心理療法（しんりりょうほう、英: psychotherapy：サイコセラピー）、精神療法（せいしんりょうほう, Psychological Therapy）、心理セラピーとは、物理的また化学的手段に拠らず、教示、対話、訓練を通して認知、情緒、行動などに変容をもたらすことで、精神障害や心身症の治療、心理的な問題、不適応な行動などの解決に寄与し、人々の精神的健康の回復、保持、増進を図ろうとする理論と技法の体系のことである。臨床心理学においては心理療法、精神医学においては精神療法の呼称が通常用いられ、事実上同じものを指す。この違いは、明治期以降に西洋学問を輸入した際、psycheの語に「心理」と「精神」という2通りの訳語が当てられ、それが心理学界と医学界に別々に定着したことに由来する。心理療法を行う者を心理療法士、心理療法家、精神療法家、心理セラピスト、サイコセラピスト（psychotherapist）などと呼び、専門家が立脚する学派により精神分析家や行動療法家などと呼び分けることもある。また、心理療法を受ける者をクライエント（client）、来談者、患者などと呼ぶ。 (ja)
심리요법(心理療法, 영어: psychotherapy) 은 심리치료(心理治療) 또는 심리상담(counseling)으로도 불린다. 심리적 문제가 있는 대상에게 심리학을 이용하여 문제 해결을 돕는 치료 방법으로 심리학적 전문 지식을 갖춘 치료자가 내담자(client)와 인간의 사고, 감정, 행동, 대인관계에 대한 사이에서 자기 자신에 대해서 탐색하도록 안내하여 다양한 자신의 문제들을 이해하고 변화하도록 돕는 직무를 말한다. (ko)
心理治療（英語：Psychotherapy）是由經過受過心理治療專業訓練並通過考核的人員，主要是心理師以及接受心理治療訓練的精神科醫師。建立一種獨特的人際關係來協助當事人（或稱案主、個案）處理心理問題、減輕主觀痛苦經驗、醫治精神疾病及促進心理健康、個人成長。心理治療一般是基於心理治療理論及相關實證研究（主要是諮商心理學、臨床心理學和精神病學）而建立的治療系統，以建立關係、對話、溝通、深度自我探索、行為改變等的技巧來達到治療目標，例如改善受助者的心理健康或減輕精神疾病徵狀等。 (zh)
Психотерапі́я, або психологічна терапія (грец. ψυχή — душа, грец. θεραπεία «зцілення, медичне лікування») — метод впливу психотерапевта і\або медичного персоналу словом на психіку хворого з лікувальною метою. Фахівець у даній галузі — психотерапевт. (uk)
العلاج النفسي أو المعالجة النفسية أو العلاج بالتحليل النفسي هو استخدام الأساليب النفسية في شكل تفاعل شخصي منتظم، بهدف المساعدة على التغيير، والتغلب على المشكلات بطريقة مرجوة، كما يهدف العلاج النفسي إلى تحسين الفرد من حيث الرفاه والصحة النفسية، وكذلك يهدف إلى حل أو تخفيف السلوكيات والمعتقدات والدوافع والأفكار والعواطف المزعجة، وتحسين العلاقات والمهارات الاجتماعية. وتُعتبر بعض العلاجات النفسية مسندة بدليل لعلاج بعض الاضطرابات النفسية. (ar)
En psicologia, psicoteràpia és un procés de comunicació entre un psicoterapeuta i la persona que acudeix a consultar-lo («pacient» o «client»), que cerca el canvi en la conducta, actituds, pensaments o afectes d'un individu amb l'objectiu d'augmentar el seu benestar. Alguns tipus de psicoteràpia es consideren basats en l'evidència per tractar alguns trastorns mentals diagnosticats i són considerats com a pseudociència. (ca)
Psychoterapie je záměrné a cílené používání psychoterapeutických prostředků kvalifikovaným odborníkem – psychoterapeutem v souladu s vědeckými poznatky. Historicky je psychoterapie (léčba slovem) jednou ze tří základních léčebných metod. Dalšími jsou chirurgie (léčba nožem) a farmakoterapie (léčba bylinou). V současnosti je psychoterapie jednou z pomáhajících profesí, která se (vedle medicíny, psychologie, léčitelství a dalších) uplatňuje v oblasti péče o zdraví. V České republice upravuje péči o zdraví nový občanský zákoník. Psychoterapie směřuje k dosažení, obnovení, rozvoji či udržení kvality života klientů tak, aby mohli žít život subjektivně spokojený, a to především v aspektech osobních, zdravotních, sociálních a pracovních. Cílem psychoterapie je dosažení optimálního rozvoje osobnos (cs)
Psikoterapio (greke ψυχοθεραπεία, psiĥoterapía - kuracado de la psiko) estas la trakto de homoj kun emociaj, korpaj aŭ kondutaj perturboj aŭ malsanoj, per sistema apliko de psikologiaj metodoj de voĉa kaj senvoĉa komunikado. (eo)
Psychotherapie (von altgriechisch ψυχή psyche für Seele, und therapeia für Behandlung, Therapie) bezeichnet die „gezielte professionelle Behandlung psychischer (seelischer) Störungen oder psychisch bedingter körperlicher Störungen mit psychologischen Mitteln“. Die dabei angewandten Verfahren, Methoden und Konzepte sind durch verschiedene Psychotherapieschulen geprägt. (de)
La psicoterapia ―de «psicología» (ciencia natural que estudia los pensamientos, las emociones y el comportamiento humano) y «terapia» (forma de intervención social que busca la mejora de la salud del paciente, cliente o consultante que la solicita)― es un tratamiento científico, de naturaleza psicológica que, a partir de manifestaciones psíquicas o físicas del malestar humano, promueve el logro de cambios o modificaciones en el comportamiento, la salud física y psíquica, la integración de la identidad psicológica y el bienestar de las personas o grupos tales como la pareja o la familia. (es)
Psikoterapia metodo psikologikoen bitartez arazo psikologikoak gainditzea eta kontrolatzea helburu duen tratamendu zientifikoa da. Psikoterapiaren helburua gizabanako baten ongizatea eta osasun mentala hobetzea, portaera, sinesmen, konpultsio, pentsamendu edo emozio problematikoak konpontzea edo arintzea da, baita eta trebetasun sozialak hobetzea ere. Tratamendu edo terapia hau osasunaren profesional batek ematen du, hala nola, psikologo edo mediku batek, zeinak psikoterapiaren arloan espezifikoa duen. (eu)
La psychothérapie (/psi.ko.te.ʁa.pi/) comprend les soins ou l'accompagnement, prodigués par une personne formée à cela, à une ou plusieurs autres personnes souffrant de problèmes psychologiques, parfois en complément d'autres types d'interventions à visée thérapeutique (médicaments notamment). Suivant les patients (enfant ou adulte), le type et la sévérité du trouble, et le contexte de l'intervention, de nombreuses formes de psychothérapies coexistent, qui s'appuient sur autant de pratiques différentes reposant elles-mêmes sur des approches théoriques diverses et parfois contradictoires. (fr)
Psychotherapy (also psychological therapy, talk therapy, or talking therapy) is the use of psychological methods, particularly when based on regular personal interaction, to help a person change behavior, increase happiness, and overcome problems. Psychotherapy aims to improve an individual's well-being and mental health, to resolve or mitigate troublesome behaviors, beliefs, compulsions, thoughts, or emotions, and to improve relationships and social skills. Numerous types of psychotherapy have been designed either for individual adults, families, or children and adolescents. Certain types of psychotherapy are considered evidence-based for treating some diagnosed mental disorders; other types have been criticized as pseudoscience. (en)
La psicoterapia è una pratica terapeutica della psicologia clinica e della psichiatria, ad opera di uno psicoterapeuta (psicologo o medico, adeguatamente specializzati), che si occupa della cura di disturbi psicopatologici di natura ed entità diversa, che vanno dal modesto disadattamento o disagio personale fino alla sintomatologia grave, e che possono manifestarsi in sintomi nevrotici oppure psicotici tali da nuocere al benessere di una persona fino ad ostacolarne lo sviluppo, causando fattiva disabilità nella vita dell'individuo. (it)
A psicoterapia (do grego psykhē - mente, e therapeuein - curar; primeira referência ca. 1890) é um tipo de terapia cuja finalidade é tratar os problemas psicológicos, tais como depressão, ansiedade, dificuldades de relacionamento, entre outros problemas de saúde mental. É um processo dialético efetuado entre um profissional e o paciente ou cliente. Por ser uma área da saúde mental, a psicoterapia é a principal linha de tratamento para qualquer assunto referente ao psiquismo. Para isso, propõem intervenções psicológicas, cujos objetivos centrais são: (pt)
Psychotherapie is een vorm van behandeling door een psychotherapeut. Psychotherapie houdt zich bezig met psychosociale problematieken en psychiatrische stoornissen. Zowel individuen, paren als groepen (zoals gezinnen) kunnen zich laten behandelen. De behandeling bestaat uit sessies met een psychotherapeut waarin de dialoog met de therapeut vaak het belangrijkste onderdeel is. (nl)
Psychoterapia – stosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych na regularnym kontakcie międzyludzkim, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami. Psychoterapia służy poprawie dobrostanu i zdrowia psychicznego, rozwojowi relacji i umiejętności społecznych, może dotyczyć zmiany lub radzenia sobie z dokuczliwymi zachowaniami, przekonaniami, obsesjami, myślami lub emocjami. Niektóre techniki psychoterapeutyczne są uznane za oparte na dowodach naukowych metody leczenia określonych zaburzeń psychicznych. (pl)
Psykoterapi, psykologisk behandling, innebär behandling av psykiska, relationella och existentiella problem med psykologiska metoder. Vanliga problem att behandla innefattar ångestsyndrom och depression. De olika terapierna har olika förklaringar till varför dessa problem uppstår och ingen har definitivt stöd för sin förklaring. Vissa terapier grundar sig dock i grundforskning, exempelvis metakognitiv terapi (MKT) och kognitiv beteendeterapi (KBT). (sv)
Психотерапи́я (от др.-греч. ψυχή «душа, дух» + θερᾰπεία уход, лечение") — основной метод психологической коррекции, осуществляемый врачом-психотерапевтом или клиническим психологом, в общем виде представляющий собой набор техник и методик, применяемых психотерапевтом для проведения изменений психоэмоционального состояния человека, его поведения и коммуникативных паттернов, улучшения его самочувствия и улучшения способности к адаптации в социуме; различные системы (модальности, теории) лечебного воздействия на психику и через психику на организм человека. Часто определяется как деятельность, направленная на избавление человека от различных проблем (эмоциональных, личностных, социальных и т. п.). Проводится, как правило, специалистом-психотерапевтом путём установления глубокого личного конта (ru)

is dbo:academicDiscipline of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:discipline of

is dbp:fields of

is dbp:treatment of

is gold:hypernym of