Rebellion (original) (raw)

dbo:abstract

Povstání, zastarale rebelie (latinsky rebellio) či pozdvižení je otevřený odpor většího množství obyvatelstva proti státní moci. (cs)
Rebel·lió és el rebuig de l'obediència, sigui contra una autoritat legítima o contra una injustícia. Es considera que és el delicte comès pels qui s'alcen en armes contra un govern constituït. En dret penal, el delicte de rebel·lió queda limitat a la conducta d' violentament i públicament per aconseguir alguna de les finalitats indicades a la legislació penal vigent. (ca)
التمرد أو الانتفاضة هو رفض تنفيذ الأوامر. ويمكن تعريفه بأنه مجموعة من أنماط السلوك الاجتماعي الموجَّه إلى أشكال السلطة المختلفة ومظاهر النفوذ، للخروج عليها وإعادة بنيتها وسمات مظاهرها بالشكل الذي يخدم الفاعلين، ويحقِّق أهدافهم ويعيد إليهم قدراً من السلطة والنفوذ. وهو يختلف عن الثورة في شرعيته الاجتماعية ومقدار تقبل الناس له وانخراطهم فيه، وتبدأ كل ثورة اجتماعية بعملية تمرُّد تقوم به جماعة من الأفراد ثم تستقطب مجموعات أخرى من الناس حتى تعم أغلب الفاعلين الاجتماعيين وتنظم تمردهم. دعي على مر التاريخ العديد من الجماعات التي تعارض حكوماتها بالمتمردين. فقد حصلت أكثر من 15 انتفاضة فلاحية في جنوب غرب فرنسا بين أعوام 1590 و1615. وقد استخدم هذا المصطلح من قبل الجيش القاري البريطاني خلال حرب الاستقلال الأمريكية، وكذلك بالنسبة استخدم في الحرب الأهلية الأمريكية. لم تكن الثورات المسلحة موجهة عموماً ضد نظام السلطة، إنما سعى بعضها إلى تشكيل حكومات جديدة على سبيل المثال ثورة الملاكمين التي هدفت إلى تشكيل حكومة صينية أقوى من الضعيفة الموجودة. (ar)
Ein Aufstand, teils auch Volksaufstand, Rebellion oder (veraltet) Insurrektion genannt, ist im engeren Sinne ein offener, gewaltsamer Widerstand mehrerer Personen gegen eine Staatsgewalt. Dies bedeutet fallweise eine bewaffnete Widerstandsaktion gegen eine bestehende Regierung; Vorform eines Aufstandes sind oft Straßenschlachten in Regierungs- und Bevölkerungszentren. Aufständische nennt man auch Rebellen, besonders von Seiten der mit ihnen sympathisierenden Partei, etwa im Ausland. Eine veraltete Bezeichnung ist Insurgenten. (de)
Ribelo estas nekaŝita perforta rezista agado fare de pluraj personoj, kaŭzita de subpremo kaj ekspluatado, kontraŭ (ofte ŝtata) potenco. Ribelantoj rifuzas obei al la registaro, al okupanto aŭ al alia aŭtoritata instanco kaj klopodas perforte forigi ĝin. Ofte ili tiucele batalas per armiloj.Ribeloj ofte celas ŝtatan sendependecon, aŭtonomion de teritorio aŭ aligon de la teritorio al alia ŝtato. Okazas ankaŭ ribeloj celantaj nur kontraŭ regantoj aŭ sociaj klasoj.Ribelo ligita kun ŝanĝo de ekonomia kaj proprieta strukturo estas revolucio. (eo)
Rebelión, en sentido general, es un acto de resistencia a la autoridad, o de desobediencia cuando existe obediencia debida en una organización jerárquica. La palabra rebelión también se utiliza para denominar un delito tipificado generalmente como acto colectivo violento, utilizando armas, con el fin de derrocar a las autoridades legítimas del Estado. Cuando la autoridad es ilegítima muchos ordenamientos jurídicos consideran que existe un derecho de rebelión en cabeza de los ciudadanos. Históricamente las rebeliones han sido consideradas legítimas o ilegítimas, a veces simultáneamente, según sea el punto de vista adoptado y la valoración moral derivada del mismo. En muchos casos son celebradas oficialmente como hechos históricos fundacionales, como sucede con la Independencia de los Estados Unidos, Revolución francesa, las guerras independentistas hispanoamericanas, la Revolución mexicana, el Movimiento de independencia indio, la Revolución china, o la Revolución cubana, entre otras. En otros casos son repudiadas oficialmente como hechos históricos nefastos, como sucede con el golpe de Estado de 1976 en la Argentina. Las rebeliones pueden tomar formas pacíficas o violentas (armadas o no), pero solo estas últimas pueden ser consideradas como delito. Suelen denominarse también como revoluciones, golpes de Estado, terrorismo, puebladas, guerra de guerrillas, movimientos de liberación nacional, pronunciamientos, , "gritos". Si no pasan de su planeamiento a su ejecución práctica se denominan conspiraciones. Las rebeliones pueden estar más o menos organizadas por sus líderes, o ser más o menos espontáneas. Un término similar al de rebelión es el de sedición, que se entiende como un grado menor de rebelión. La sublevación, el motín o la asonada, pueden entenderse, en términos militares y navales, como una rebelión localizada en una unidad o barco, pero también como conceptos más genéricos. Los términos que tienen un contenido semántico más amplio son los de revuelta, subversión, alzamiento, levantamiento, insurgencia o insurrección; incluso locuciones recogidas en el DRAE, como "echarse al monte". Los que participan en movimientos así denominados reciben los nombres de "rebelados" o "rebeldes", "subversivos", "sediciosos", "sublevados", "amotinados", "revoltosos", "alzados", "insurgentes" o "insurrectos", respectivamente; aunque en la práctica se usan de forma intercambiable y se les dota de connotaciones más o menos peyorativas, neutrales o admirativas según la intención de quien los utiliza. Véase la comparación de estos términos en la sección "Revuelta, levantamiento, sedición y rebelión" del artículo "Revuelta". (es)
Matxinada esanekotasuna edo ordena ukatzea edo agintaritzaren aurkako herri-altxamendu edo jazarraldia da. Barnean, mota askotako ekintzak izan ditzake, desobedientzia zibiletik hasi eta gobernua botatzeko eraso bortitz antolaturaino. Matxinadetan parte hartzen dutenak matxinoak dira. Euskarazko bi izen hauek, matxinada eta matxino, XVII - XIX. mendeen bitartean Euskal Herrian izandako errebolta batzuetan dute jatorria, matxinada esaten baitzaie. (eu)
La révolte ou rébellion est un sentiment d’indignation et de réprobation face à une situation. Elle est aussi, dans un sens plus précis, le refus actif d'obéir à une autorité. Elle correspond donc à une large gamme de comportements : non-respect des normes sociales, insoumission, désobéissance, tentatives d’insurrection, mutineries, rébellions, tollés. Celui qui se soulève de cette façon est désigné comme rebelle. (fr)
Rebellion, uprising, or insurrection is a refusal of obedience or order. It refers to the open resistance against the orders of an established authority. A rebellion originates from a sentiment of indignation and disapproval of a situation and then manifests itself by the refusal to submit or to obey the authority responsible for this situation.Rebellion can be individual or collective, peaceful (civil disobedience, civil resistance, and nonviolent resistance) or violent (terrorism, sabotage and guerrilla warfare). In political terms, rebellion and revolt are often distinguished by their different aims. While rebellion generally seeks to evade and/or gain concessions from an oppressive power, a revolt seeks to overthrow and destroy that power, as well as its accompanying laws. The goal of rebellion is resistance while a revolt seeks a revolution. As power shifts relative to the external adversary, or power shifts within a mixed coalition, or positions harden or soften on either side, an insurrection may seesaw between the two forms. (en)
Pemberontakan, dalam pengertian umum, adalah penolakan terhadap otoritas. Pemberontakan dapat timbul dalam berbagai bentuk, mulai dari pembangkangan sipil (civil disobedience) hingga kekerasan terorganisir yang berupaya meruntuhkan otoritas yang ada. Istilah ini sering pula digunakan untuk merujuk pada perlawanan bersenjata terhadap pemerintah yang berkuasa, tapi dapat pula merujuk pada gerakan perlawanan tanpa kekerasan. Orang-orang yang terlibat dalam suatu pemberontakan disebut sebagai "pemberontak". Terkadang sebuah pemberontakan bisa dibilang revolusi oleh pemimpin pemberontakan tersebut. Tengok saja pemberontakan Amerika Serikat kepada Inggris pada era perang kemerdekaanya. Atau gerakan milisi di Irlandia yang sering disebut dengan . Memang hal itu bisa terjadi jika syarat-syarat Revolusi dapat tercapai. Kebanyakan pemberontakan dilaksanakan untuk menggantikan pemerintahan yang ada dengan pemerintahan yang baru, tentunya pemerintahan idaman para pemberontak. Baik itu dari segi keseluruhan nation, seperti yang terjadi di Amerika Serikat pada era Perang Saudara Amerika atau sebagian saja seperti yang dilakukan GAM di Indonesia, di Sudan, Chechnya di Rusia, atau Fidel Castro dan Che Guevara di Amerika Latin. Namun pemberontak tidak saja hanya gerakan anti-pemerintahan yang dilakukan dengan mengangkat senjata saja. Setidaknya ada beberapa tipe pemberontakan, antara lain: ketidakmauan berkorporasi dan bekerja sama kepada pemerintah, seperti yang dilakukan Mahatma Gandhi. Gerakan mempertahankan wilayah yang telah dikuasai oleh musuh, seperti pada 1945-1949. Gerakan revolusi yang mengakar dan dilakukan untuk menggulingkan pemerintahan yang ada, seperti Revolusi Rusia. Pemberontakan yang dilakukan oleh pemberontakan lokal, seperti Perang Jawa yang dipimpin oleh Pangeran Dipanegara. Pembangkangan militer pada pemimpinya, layaknya yang dilakukan militer Filipina pada presiden Gloria Macapagal Arroyo. Aksi subversi dan sabotase pada negara. Dan terorisme. (in)
La ribellione è lo stato d'animo relativo a una condizione vissuta come estrema soggezione che, per la conseguente privazione della libertà, può divenire espressa reazione di rivolta di gruppi (ad esempio contro le forze dell'ordine) o rivoluzione, più estesa quest'ultima nell'attuazione e nelle conseguenze. La ribellione può riguardare anche un atteggiamento di rifiuto di una docile obbedienza nei confronti di chi eserciti un'autorità (per esempio: genitoriale o militare (ammutinamento)). In ultimo la ribellione si può esprimere in un istintivo atteggiamento di protesta nei confronti di classi dominanti conservatrici o d'insofferenza della propria esistenza, vissuta così disperatamente da portare, ad esempio, al suicidio (it)
( 가수 이승환의 음반에 대해서는 반란 (음반) 문서를 참고하십시오.)( 반역은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 반역 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 반란(叛亂, rebellion 리벨리언[*]) 또는 봉기(蜂起, uprising), 모반(謀反, insurrection)이란 복종 또는 질서를 거부하는 것이다. 하여 반란이란 국가, 정부수반, 정치지도자, 금융기관, 어떤 책임자 등의 권위를 파괴하거나 그 자리를 대신 차지하기 위한 여러 행동들에 대하여 모두 적용될 수 있는 개념이다. 시민 불복종이나 , 비폭력 저항처럼 폭력을 배제한 반란행동도 있을 수 있다. 물론 폭력적인 행위 역시 반란의 범주에 포함되며, 특히 반란자가 무장을 갖추고 집단을 형성했을 경우 그들을 반군(叛軍, rebels)이라고 한다. 역사상 자국의 정부에 반대한 여러 집단들이 반란자로 규정되었다. 미국 독립전쟁 와중의 대륙육군은 영국측에게 반군으로 지칭되었고, 미국 내전 때 남부맹방은 북부연방에게 반군으로 지칭되었다. 거의 대부분의 무장 반란은 권위 그 자체를 부정하지 않으며, 오히려 자신들이 새로운 권위로서 세워지는 것을 추구한다. 예컨대 의화단의 난은 약화되고 분열된 당대 청나라 정부보다 더 강력한 정권을 세우기 위해 일어났으며, 자코바이트의 난은 스튜어트 왕가의 복고를 추구했지, 군주제 자체의 폐지를 목표로 하지 않았다. 지배층을 상대로 한다고 해서 모든 반란군이 정의로운 것은 아니며 오히려 깡패 출신처럼 질이 좋지 않은 불량배들에게 기회를 준 반란도 많았다. 근대 이후에도 피지배층에 의해 지배층이 무너진 후 깡패들에 의해 굴복당하여 심각한 고통을 받게 된 국가들이 존재하며 전근대 이전에도 지배층 대신 깡패들에게 지배를 받는 지역들이 있었다. 더구나 피지배층인 민중으로 구성된 민병대 역시 스레브레니차 학살처럼 깡패들 이상을 보여주는 경우도 흔하며 역사적으로 민중에 의해 의적으로 불린 사람들도 사실은 그냥 사회에 저항하거나 지배층에 도전하기만 하는 도적인 경우가 많았다. 그들은 지배층은 물론 민중들도 죽이거나 약탈하기도 했다. 심지어 오히려 지배층에 해를 입힌 것보다도 피지배층에 피해를 더 많이 준 자칭 의적들도 많다. 따라서 현실적인 이유로 인하여 반란의 주요 인물들이 반란군을 배신하거나 지배층의 양보 정도만 얻으려고 했던 반란들도 있었으며 과거 사학자 토마스 월싱햄에 의하면 농민 반란은 많으나 진정으로 혁명적인 사례는 적었다고 한다. (ko)
反乱・叛乱（はんらん、英語: rebellion、insurgency、uprising）とは、国家等の支配者に対して被支配層が個人で、もしくは徒党を組み、暴力的・破壊的・示威的行動によって何らかの不満を表明し、その不満の原因解決を迫り、あるいは被支配層みずからの手で不満の原因を解決しようとする行為である。また、歴史の中でこの行為の際に陣営の旗が必ず掲げられており、この旗が「反旗」と呼ばれたことや、その旗が風になびいている様子から「反旗を翻す」という語が生まれたともされている。 (ja)
Een opstand of rebellie is het in verzet komen tegen een autoriteit. Een opstand kan zich uiten in diverse vormen van gedrag, variërend van burgerlijke ongehoorzaamheid tot gewapend verzet. Een opstand is te onderscheiden van enerzijds en anderzijds een revolutie. Banditisme en meer specifiek het sociaal banditisme van Hobsbawm kan in bepaalde omstandigheden overgaan of opgaan in een opstand. Een opstand — waarbij de bestaande sociaal-politieke structuur intact blijft — kan op zijn beurt weer overgaan in een revolutie - waarbij die structuur wel verandert, veelal door een achterliggende ideologie. Iemand die in opstand komt heet opstandeling of rebel. Een lokale opstand wordt wel oproer genoemd. Een deelnemer aan een oproer is een oproerling, een aanstichter ervan een oproerkraaier. Opstanden zijn gedurende de geschiedenis zeer veelvuldig voorgekomen als reactie op onder meer onderdrukking, overheersing, economische crises en natuurrampen. Hoewel opstanden overal voorkwamen, lijkt China, onder meer volgens , hier een uitzonderlijke plaats in te nemen door het schijnbare structurele karakter. Opstanden kwamen in China vaker, heftiger en langduriger voor dan in de rest van de wereld en bleken daarbij in staat om regimes omver te werpen zonder de bestaande sociaal-politieke structuur te veranderen, iets wat elders zelden succesvol was. Zo eindigden de dynastieën van de Qin, Westelijke Han, Oostelijke Han, Sui, Yuan, Ming en Qing, terwijl ook binnen dynastieën vele regimes door opstanden aan hun einde kwamen, zonder dat hierbij de staat wezenlijk veranderde. (nl)
Powstanie, rebelia (dawniej insurekcja) – zbrojne wystąpienie ludności państwa, miasta lub pewnego obszaru, skierowane przeciw dotychczasowej władzy lub władzy okupacyjnej. Powstania często dążyły do uzyskania niepodległości państwa, autonomii obszaru lub przyłączenia obszaru do innego państwa, ale bywały też powstania będące jedynie wyrazem protestu przeciw władzy lub klasie posiadającej (prawo oporu). (pl)
Uppror, brott enligt svensk rätt, 18 kap. 1 § brottsbalken. Den döms för uppror, som företar en handling med uppsåt att statsskicket med vapenmakt eller i övrigt med våldsamma medel skall omstörtas eller att åtgärd eller beslut av statschefen, regeringen, riksdagen eller högsta domarmakten skall framtvingas eller hindras med motsvarade medel, om handlingen innebär fara för uppsåtets förverkligande. För uppror döms till fängelse i tio år eller på livstid eller, om faran för förverkligande var ringa, i lägst fyra och högst tio år. Om handlingen kan rubriceras som högförräderi, döms för det brottet i stället. (sv)
Uma rebelião ou revolta é um processo político-militar em que um grupo de indivíduos decide não mais acatar ordens ou a autoridade de um poder constituído. Para haver uma rebelião, é preciso que antes haja necessariamente um poder contra o qual se rebelar. Em Política, as rebeliões são geralmente tratadas como contestações subversivas da ordem vigente, a princípio ilegítimas, e não ganham legitimidade até conseguirem derrotar o poder constituído. (pt)
Восста́ние, или мяте́ж — один из видов массовых выступлений против существующего правительства, как правило, не приводящих к смене политического строя в государстве, стране или регионе, однако в случае успеха восстание может увенчаться переворотом или даже революцией. Политические действия этой категории, как правило, отделяют от двух других основных видов политических действий: революции и реформы. Основное отличие между восстанием и революцией в том, что революция ставит своей целью коренное преобразование структуры власти в обществе, радикальное изменение его политической системы, в то время как цель восстания часто ограничивается сменой правительства. Например, целью Боксёрского восстания в Китае было установить сильное правительство на месте слабого раздробленного правительства того времени. Британские восстания якобитов ставили своей целью восстановление на троне Стюартов, а не свержение британской монархии как таковой. В зависимости от исторической эпохи и социального состава участников эти действия характеризуются большим разнообразием, различаются по степени интенсивности, длительности, по возможностям успеха, уровням организованности, тем духовным и психологическим импульсам, которые вдохновляют участников. Методы могут включать в себя ненасильственные методы, такие как гражданское неповиновение (например, действия Ганди в движении за независимость Индии), гражданское противостояние (например, противостояние действиям ГКЧП в Москве в августе 1991 года) и другие формы ненасильственного сопротивления. Также восстание может принимать насильственные формы, может стать военной кампанией. Люди, принимающие участие в восстании (как правило, вооружённом), называются повстанцами. На протяжении истории термин «повстанцы» применяли к самым разным группам людей, противостоявшим правительству. Например, в истории США этот термин применялся сначала британцами по отношению к людям, состоявшим в Континентальной армии в период Войны за независимость, а впоследствии Соединёнными Штатами по отношению к Конфедерации в период Гражданской войны. В России этот термин применялся к участникам Пугачёвского бунта. Наиболее кровопролитным восстанием в истории стало восстание тайпинов на юге Китая в XIX веке, унёсшее жизни не менее 20 миллионов человек. (ru)
舉事，或稱起事，指使用武力推翻、脫離或反抗當前政權的行為，屬於中性詞；故此也可以作為褒義詞「起義」或貶義詞「暴動」的委婉表述。使用上，如要強調舉事者以使用武力為手段，可加上「武裝」或「武力」二字在前，即「武裝起事」、「武裝起義」或「武裝暴動」。不是所有的革命都以武裝起義的形式進行，革命與武裝起義並非同義詞，像是東歐劇變中多數成功民主化的東歐國家，其革命都是以非暴力運動的形式進行的，像是1991年波羅的海國家的歌唱革命導致蘇聯解體、捷克斯洛伐克的天鵝絨革命以及東德的週一示威等等，都被認為是東歐劇變中非暴力革命活動的例子。在非民主的制度下，由於缺乏明確政黨輪替的機制，要推翻執政的政權，往往需要民怨沸騰到達某個臨界點，在某組織的帶領下，動員舉國之力進行反抗，而執政者都是掌管兵權的人，為了鞏固自己的權力，都會對以各種方式打壓反對勢力。 (zh)
Повста́ння — масовий збройний виступ проти встановленого стану речей. Найчастіше повстання спрямовані проти влади, тиранії. Повстання є проявом діяльного прагнення людей досягти своєї мети. Протягом людської історії повстання поруч з війнами є основним видом організованого насилля. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

Povstání, zastarale rebelie (latinsky rebellio) či pozdvižení je otevřený odpor většího množství obyvatelstva proti státní moci. (cs)
Rebel·lió és el rebuig de l'obediència, sigui contra una autoritat legítima o contra una injustícia. Es considera que és el delicte comès pels qui s'alcen en armes contra un govern constituït. En dret penal, el delicte de rebel·lió queda limitat a la conducta d' violentament i públicament per aconseguir alguna de les finalitats indicades a la legislació penal vigent. (ca)
Ein Aufstand, teils auch Volksaufstand, Rebellion oder (veraltet) Insurrektion genannt, ist im engeren Sinne ein offener, gewaltsamer Widerstand mehrerer Personen gegen eine Staatsgewalt. Dies bedeutet fallweise eine bewaffnete Widerstandsaktion gegen eine bestehende Regierung; Vorform eines Aufstandes sind oft Straßenschlachten in Regierungs- und Bevölkerungszentren. Aufständische nennt man auch Rebellen, besonders von Seiten der mit ihnen sympathisierenden Partei, etwa im Ausland. Eine veraltete Bezeichnung ist Insurgenten. (de)
Ribelo estas nekaŝita perforta rezista agado fare de pluraj personoj, kaŭzita de subpremo kaj ekspluatado, kontraŭ (ofte ŝtata) potenco. Ribelantoj rifuzas obei al la registaro, al okupanto aŭ al alia aŭtoritata instanco kaj klopodas perforte forigi ĝin. Ofte ili tiucele batalas per armiloj.Ribeloj ofte celas ŝtatan sendependecon, aŭtonomion de teritorio aŭ aligon de la teritorio al alia ŝtato. Okazas ankaŭ ribeloj celantaj nur kontraŭ regantoj aŭ sociaj klasoj.Ribelo ligita kun ŝanĝo de ekonomia kaj proprieta strukturo estas revolucio. (eo)
Matxinada esanekotasuna edo ordena ukatzea edo agintaritzaren aurkako herri-altxamendu edo jazarraldia da. Barnean, mota askotako ekintzak izan ditzake, desobedientzia zibiletik hasi eta gobernua botatzeko eraso bortitz antolaturaino. Matxinadetan parte hartzen dutenak matxinoak dira. Euskarazko bi izen hauek, matxinada eta matxino, XVII - XIX. mendeen bitartean Euskal Herrian izandako errebolta batzuetan dute jatorria, matxinada esaten baitzaie. (eu)
La révolte ou rébellion est un sentiment d’indignation et de réprobation face à une situation. Elle est aussi, dans un sens plus précis, le refus actif d'obéir à une autorité. Elle correspond donc à une large gamme de comportements : non-respect des normes sociales, insoumission, désobéissance, tentatives d’insurrection, mutineries, rébellions, tollés. Celui qui se soulève de cette façon est désigné comme rebelle. (fr)
反乱・叛乱（はんらん、英語: rebellion、insurgency、uprising）とは、国家等の支配者に対して被支配層が個人で、もしくは徒党を組み、暴力的・破壊的・示威的行動によって何らかの不満を表明し、その不満の原因解決を迫り、あるいは被支配層みずからの手で不満の原因を解決しようとする行為である。また、歴史の中でこの行為の際に陣営の旗が必ず掲げられており、この旗が「反旗」と呼ばれたことや、その旗が風になびいている様子から「反旗を翻す」という語が生まれたともされている。 (ja)
Powstanie, rebelia (dawniej insurekcja) – zbrojne wystąpienie ludności państwa, miasta lub pewnego obszaru, skierowane przeciw dotychczasowej władzy lub władzy okupacyjnej. Powstania często dążyły do uzyskania niepodległości państwa, autonomii obszaru lub przyłączenia obszaru do innego państwa, ale bywały też powstania będące jedynie wyrazem protestu przeciw władzy lub klasie posiadającej (prawo oporu). (pl)
Uma rebelião ou revolta é um processo político-militar em que um grupo de indivíduos decide não mais acatar ordens ou a autoridade de um poder constituído. Para haver uma rebelião, é preciso que antes haja necessariamente um poder contra o qual se rebelar. Em Política, as rebeliões são geralmente tratadas como contestações subversivas da ordem vigente, a princípio ilegítimas, e não ganham legitimidade até conseguirem derrotar o poder constituído. (pt)
舉事，或稱起事，指使用武力推翻、脫離或反抗當前政權的行為，屬於中性詞；故此也可以作為褒義詞「起義」或貶義詞「暴動」的委婉表述。使用上，如要強調舉事者以使用武力為手段，可加上「武裝」或「武力」二字在前，即「武裝起事」、「武裝起義」或「武裝暴動」。不是所有的革命都以武裝起義的形式進行，革命與武裝起義並非同義詞，像是東歐劇變中多數成功民主化的東歐國家，其革命都是以非暴力運動的形式進行的，像是1991年波羅的海國家的歌唱革命導致蘇聯解體、捷克斯洛伐克的天鵝絨革命以及東德的週一示威等等，都被認為是東歐劇變中非暴力革命活動的例子。在非民主的制度下，由於缺乏明確政黨輪替的機制，要推翻執政的政權，往往需要民怨沸騰到達某個臨界點，在某組織的帶領下，動員舉國之力進行反抗，而執政者都是掌管兵權的人，為了鞏固自己的權力，都會對以各種方式打壓反對勢力。 (zh)
Повста́ння — масовий збройний виступ проти встановленого стану речей. Найчастіше повстання спрямовані проти влади, тиранії. Повстання є проявом діяльного прагнення людей досягти своєї мети. Протягом людської історії повстання поруч з війнами є основним видом організованого насилля. (uk)
التمرد أو الانتفاضة هو رفض تنفيذ الأوامر. ويمكن تعريفه بأنه مجموعة من أنماط السلوك الاجتماعي الموجَّه إلى أشكال السلطة المختلفة ومظاهر النفوذ، للخروج عليها وإعادة بنيتها وسمات مظاهرها بالشكل الذي يخدم الفاعلين، ويحقِّق أهدافهم ويعيد إليهم قدراً من السلطة والنفوذ. وهو يختلف عن الثورة في شرعيته الاجتماعية ومقدار تقبل الناس له وانخراطهم فيه، وتبدأ كل ثورة اجتماعية بعملية تمرُّد تقوم به جماعة من الأفراد ثم تستقطب مجموعات أخرى من الناس حتى تعم أغلب الفاعلين الاجتماعيين وتنظم تمردهم. (ar)
Rebelión, en sentido general, es un acto de resistencia a la autoridad, o de desobediencia cuando existe obediencia debida en una organización jerárquica. La palabra rebelión también se utiliza para denominar un delito tipificado generalmente como acto colectivo violento, utilizando armas, con el fin de derrocar a las autoridades legítimas del Estado. Cuando la autoridad es ilegítima muchos ordenamientos jurídicos consideran que existe un derecho de rebelión en cabeza de los ciudadanos. (es)
Rebellion, uprising, or insurrection is a refusal of obedience or order. It refers to the open resistance against the orders of an established authority. A rebellion originates from a sentiment of indignation and disapproval of a situation and then manifests itself by the refusal to submit or to obey the authority responsible for this situation.Rebellion can be individual or collective, peaceful (civil disobedience, civil resistance, and nonviolent resistance) or violent (terrorism, sabotage and guerrilla warfare). (en)
Pemberontakan, dalam pengertian umum, adalah penolakan terhadap otoritas. Pemberontakan dapat timbul dalam berbagai bentuk, mulai dari pembangkangan sipil (civil disobedience) hingga kekerasan terorganisir yang berupaya meruntuhkan otoritas yang ada. Istilah ini sering pula digunakan untuk merujuk pada perlawanan bersenjata terhadap pemerintah yang berkuasa, tapi dapat pula merujuk pada gerakan perlawanan tanpa kekerasan. Orang-orang yang terlibat dalam suatu pemberontakan disebut sebagai "pemberontak". (in)
La ribellione è lo stato d'animo relativo a una condizione vissuta come estrema soggezione che, per la conseguente privazione della libertà, può divenire espressa reazione di rivolta di gruppi (ad esempio contro le forze dell'ordine) o rivoluzione, più estesa quest'ultima nell'attuazione e nelle conseguenze. La ribellione può riguardare anche un atteggiamento di rifiuto di una docile obbedienza nei confronti di chi eserciti un'autorità (per esempio: genitoriale o militare (ammutinamento)). (it)
( 가수 이승환의 음반에 대해서는 반란 (음반) 문서를 참고하십시오.)( 반역은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 반역 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 반란(叛亂, rebellion 리벨리언[*]) 또는 봉기(蜂起, uprising), 모반(謀反, insurrection)이란 복종 또는 질서를 거부하는 것이다. 하여 반란이란 국가, 정부수반, 정치지도자, 금융기관, 어떤 책임자 등의 권위를 파괴하거나 그 자리를 대신 차지하기 위한 여러 행동들에 대하여 모두 적용될 수 있는 개념이다. 시민 불복종이나 , 비폭력 저항처럼 폭력을 배제한 반란행동도 있을 수 있다. 물론 폭력적인 행위 역시 반란의 범주에 포함되며, 특히 반란자가 무장을 갖추고 집단을 형성했을 경우 그들을 반군(叛軍, rebels)이라고 한다. 지배층을 상대로 한다고 해서 모든 반란군이 정의로운 것은 아니며 오히려 깡패 출신처럼 질이 좋지 않은 불량배들에게 기회를 준 반란도 많았다. 근대 이후에도 피지배층에 의해 지배층이 무너진 후 깡패들에 의해 굴복당하여 심각한 고통을 받게 된 국가들이 존재하며 전근대 이전에도 지배층 대신 깡패들에게 지배를 받는 지역들이 있었다. (ko)
Een opstand of rebellie is het in verzet komen tegen een autoriteit. Een opstand kan zich uiten in diverse vormen van gedrag, variërend van burgerlijke ongehoorzaamheid tot gewapend verzet. Een opstand is te onderscheiden van enerzijds en anderzijds een revolutie. Banditisme en meer specifiek het sociaal banditisme van Hobsbawm kan in bepaalde omstandigheden overgaan of opgaan in een opstand. Een opstand — waarbij de bestaande sociaal-politieke structuur intact blijft — kan op zijn beurt weer overgaan in een revolutie - waarbij die structuur wel verandert, veelal door een achterliggende ideologie. (nl)
Восста́ние, или мяте́ж — один из видов массовых выступлений против существующего правительства, как правило, не приводящих к смене политического строя в государстве, стране или регионе, однако в случае успеха восстание может увенчаться переворотом или даже революцией. Наиболее кровопролитным восстанием в истории стало восстание тайпинов на юге Китая в XIX веке, унёсшее жизни не менее 20 миллионов человек. (ru)
Uppror, brott enligt svensk rätt, 18 kap. 1 § brottsbalken. Den döms för uppror, som företar en handling med uppsåt att statsskicket med vapenmakt eller i övrigt med våldsamma medel skall omstörtas eller att åtgärd eller beslut av statschefen, regeringen, riksdagen eller högsta domarmakten skall framtvingas eller hindras med motsvarade medel, om handlingen innebär fara för uppsåtets förverkligande. (sv)

rdfs:label

Rebellion (en)
تمرد (ar)
Rebel·lió (ca)
Povstání (cs)
Aufstand (de)
Ribelo (eo)
Rebelión (es)
Matxinada (eu)
Pemberontakan (in)
Ribellione (it)
Révolte (fr)
반란 (ko)
反乱 (ja)
Opstand (nl)
Powstanie (pl)
Восстание (ru)
Rebelião (pt)
Uppror (sv)
Повстання (uk)
舉事 (zh)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of