Satan (original) (raw)

dbo:abstract

ساتان أو ساطان (بالعبرية: שָׂטָן)، هو اسم علم لأحد أمراء الجحيم السبع ورئيس جميع الشياطين في المسيحية بمن فيهم بقية الأمراء السبع وفي نفس الوقت كلمة عبرية تعني المُتَّهِم والخَصِم وكذلك شخص ملعون أو شيطان. (ar)
Satanàs és la denominació d'un personatge bíblic considerat com el príncep dels dimonis. Se l'assimila amb Belial, Beelzebub o Llucifer. (ca)
Satan také známý jako ďábel a Lucifer je bytost v abrahámovských náboženstvích, která svádí člověka k hříchu a lži. V křesťanství a islámu představuje padlého anděla nebo džina, který původně měl velkou krásu a zbožnost, ale vzbouřil se proti Bohu a disponuje mocí nad světem a démony. V judaismu je často považován za metaforu pro neboli zlý sklon či pud, jenž má být člověkem zkrocen a přiveden k službě Bohu. Pokud je Satan v rámci judaismu chápán jako zhoubná bytost, pak nikdy ne jako taková, která by byla „nezávislá“ na Bohu. Jedná se o posla, jehož úkolem je, aby kladl překážky lidským záměrům, přičemž v krajním případě se tak může dít „i k lidskému dobru, pokud se člověk chystá spáchat bezpráví“, jak tomu bylo v případě Bileáma. Satan před Pánem Postava Satana coby nebeského žalobce se poprvé objevuje v Tanachu. Nejznámější je jeho vystoupení ve shromáždění synů Božích, kteří předstoupili před Hospodina, jak to popisuje kniha Jób. Během svého vystoupení obvinil spravedlivého Jóba z toho, že slouží Bohu ze zištných důvodů a vymínil si, že jeho zbožnost vyzkouší těžkostmi a utrpením. Méně známý popis Satanova působení coby žalobce se nachází v knize Zacharjáš, kde se terčem jeho žaloby stává velekněz Jóšua. V období mezi Starým a Novým zákonem, pravděpodobně vlivem zoroastrismu (zlý Angra Mainju), se Satan stal zlovolnou bytostí s odpornými vlastnostmi, jenž bojuje proti Bohu. Evangelia proto popisují Satana, jak pokouší Ježíše na poušti nebo způsobuje lidem nemoci a nejrůznější postižení. Je nazýván otcem lži. Ve Zjevení Janovu se Satan objevuje jako velký drak, který je poražen archandělem Michaelem a svržen z nebes. Později je uvězněn v propasti na tisíc let, aby byl poté na chvíli propuštěn a nakonec svržen do jezera ohně. V křesťanství je Satan, přestože o tom není v knize Genesis výslovná zmínka, často ztotožňován s hadem, který v zahradě Eden svedl Evu k hříchu. V Koránu Šajtan, také známy jako Iblís, je bytost stvořená z ohně, která byla svržena z nebes, protože se odmítla poklonit Adamovi, a která svádí lidi k hříchu skrze waswās (zlý podnět). Podobný důvod pro Satanovo sesazení z nebes popisuje též latinský text Vita Adae et Evae (Život Adama a Evy) ze 7. století n. l., jenž vznikl překladem staršího nedochovaného spisu známého pod označením Apokalypsa Mojžíšova. Tyto a podobné texty v podstatě reflektuji staré židovské legendy týkající se Metatrona. (cs)
Satano (hebrea: שָּׂטָן satano, signifanta "oponanto"; araba: شيطان ŝajtano, signifanta; "vojerarinta", "malproksima" aŭ iam "diablo") estas ĉefulo aperanta en la tekstoj de la Abrahamaj religioj kiu alportas malbonon kaj tenton, kaj estas konata kiel la trompanto kiu gvidas homecon erare. Kelkaj religiaj grupoj instruas ke li devenis kiel anĝelo kiu elfalis for de la favoro de Dio, deloganta homecon en la vojojn de peko, kaj kiu havas potencon en la falinta mondo. En la hebrea Biblio kaj la Nova Testamento, Satano estas unuavice akuzanto kaj oponanto, nepre kruela ento, ankaŭ nomita la diablo, kiu posedas demonajn kvalitojn. En Teisma Satanismo, Satano estas konsiderita kiel pozitiva forto kaj dio kiu estas aŭ adorita aŭ respektita. En la Satanismo de Anton LaVey, Satano estas metaforo kaj konsideriĝas teni raciajn kvalitojn. (eo)
Satan (auch Satanas) bezeichnet einen oder mehrere dem Menschen übelwollende Geistwesen, häufig Engel. Der Begriff hat seine Ursprünge im jüdischen Monotheismus und enthält antike persische religiöse Einflüsse, besonders des Zoroastrismus. Er stammt von hebr. שָׂטָן Satan „Gegner“; Masoretisches Hebräisch: Śāṭān; Koine-Griechisch: Σατανᾶς Satanâs; Latein: satan (m., indeklinabel) und satanas (-ae, m.) bzw. Satan und Satanas; Aramäisch: סטנא, Sāṭānā; arabisch شيطان Schaitan, DMG Šaiṭān. Satan ist vor allem der Ankläger im göttlichen Gerichtshof, der die religiöse Integrität von Menschen testet und Sünden anklagt, wie es beispielsweise aus den biblischen Büchern Ijob und Sacharja bekannt ist. In den Leben Adams und Evas und der islamischen Literatur wird der Satan aus dem Himmel verbannt, weil er sich weigert, sich vor dem ersten Menschen zu verneigen. Im Äthiopischen Henochbuch wird eine ganze Heerschar von Satanen als Verführer wie auch als Strafengel erwähnt. Die Vorstellung von einer Vielzahl an Satanen hielt auch Einzug in den Koran. Später wurde Satan mit Bedeutungen wie gegen Gott rebellierende gefallene Engel, der Verkörperung des Bösen, dem Teufel oder Götzen in Verbindung gebracht. (de)
Satanás o Satán (en hebreo: שָּׂטָן sa'tan, «adversario», en árabe: شيطان Shaitán, «mal camino», «distante») en las religiones abrahámicas, es una entidad sobrenatural negativa que seduce a los humanos al pecado o la falsedad. En el cristianismo y el Islam, generalmente se lo ve como a un ángel caído que solía poseer una gran piedad y belleza, sin embargo se terminó rebelando ante Dios por lo cual fue desterrado al infierno, convirtiéndose en el gobernante y líder opositor al Reino de Dios. En el judaísmo, Satanás se considera una metáfora de «inclinación al mal», o como un agente subordinado a Dios. En la fe cristiana, Satanás es principalmente un acusador y adversario; una entidad decididamente malévola que posee cualidades malignas. Satanás es el antagonista en las lecturas del Apocalipsis y quien quiso tentar a Jesucristo en el desierto. En el satanismo teísta, Satanás es considerado una fuerza positiva y una divinidad que es adorada y venerada. En el satanismo ateísta —la filosofía de Anton LaVey y su iglesia— Satanás es considerado como un arquetipo de las características virtuosas. (es)
Satan an, gizakiak bekatura edo faltsukeriara erakartzen dituen entitate gaiztoa da. Kristautasunean eta Islamean, oro har, erruki eta edertasun handia izaten zuen aingeru erori bat bezala ikusten da, baina azkenean Jainkoaren aurrean matxinatu zen eta horregatik infernura erbesteratu zuten, Jainkoaren Erresumaren aurkako gobernua sortuz eta lider bihurtuz. Judaismoan, Satanas gauza gaiztoak egitearen joeraren metaforatzat hartzen da, edo Jainkoaren mendeko eragiletzat. Kristautasun fedean, Satan salatzaile bat da nagusiki: gaitasun gaiztoak dituen entitatea. Satanas Apokalipsiaren irakurketetan antagonista da eta Jesukristo basamortuan zirikatu nahi izan zuen. Satanismo teistan, Satanas indar positibotzat eta adoratua eta gurtua den jainkotzat hartzen da. Satanismo ateistan — Anton LaVey eta bere elizaren filosofia — Satanas bertuzteko ezaugarri arketipotzat hartzen da. (eu)
Satan (hébreu : שָׂטָן śāṭān, « ennemi » ; grec ancien : Σατανᾶς Satanâs ; araméen : ܣܛܢܐ sāṭānā’ ; arabe : ﺷﻴﻄﺎﻥ šayṭān) désigne un être apparaissant dans le satanisme, le judaïsme, le christianisme et l'islam. Il incarne le mal et la tentation. Créature céleste, il est à l'origine l'« accusateur » ou l'« adversaire » avant de devenir le Diable, prince des démons. (fr)
Is é Sátan ainm amháin ar áibhirseoir mór an chine dhaonna de réir na críostaíochta. De réir traidisiún Críostaí, bhí Sátan uair amháin ina cherub, ach mar gheall ar a sotalach, reibiliúnaigh sé i gcoinne Dé, agus de réir mar a caitheadh pionós as neamh in éineacht leis na haingil a chuaigh leis ina éirí amach. Baineann an uimhir 666 leis de réir an Bhíobla.[tagairt de dhíth]Is bréagadóir é an . (ga)
Satan, also known as the Devil, and sometimes also called Lucifer in Christianity, is an entity in the Abrahamic religions that seduces humans into sin or falsehood. In Judaism, Satan is seen as an agent subservient to God, typically regarded as a metaphor for the yetzer hara, or "evil inclination." In Christianity and Islam, he is usually seen as a fallen angel or jinn who has rebelled against God, who nevertheless allows him temporary power over the fallen world and a host of demons. In the Quran, Shaitan, also known as Iblis, is an entity made of fire who was cast out of Heaven because he refused to bow before the newly created Adam and incites humans to sin by infecting their minds with waswās ("evil suggestions"). A figure known as ha-satan ("the satan") first appears in the Hebrew Bible as a heavenly prosecutor, subordinate to Yahweh (God), who prosecutes the nation of Judah in the heavenly court and tests the loyalty of Yahweh's followers. During the intertestamental period, possibly due to influence from the Zoroastrian figure of Angra Mainyu, the satan developed into a malevolent entity with abhorrent qualities in dualistic opposition to God. In the apocryphal Book of Jubilees, Yahweh grants the satan (referred to as Mastema) authority over a group of fallen angels, or their offspring, to tempt humans to sin and punish them. Although the Book of Genesis does not mention him, Christians often identify the serpent in the Garden of Eden as Satan. In the Synoptic Gospels, Satan tempts Jesus in the desert and is identified as the cause of illness and temptation. In the Book of Revelation, Satan appears as a Great Red Dragon, who is defeated by Michael the Archangel and cast down from Heaven. He is later bound for one thousand years, but is briefly set free before being ultimately defeated and cast into the Lake of Fire. In the Middle Ages, Satan played a minimal role in Christian theology and was used as a comic relief figure in mystery plays. During the early modern period, Satan's significance greatly increased as beliefs such as demonic possession and witchcraft became more prevalent. During the Age of Enlightenment, belief in the existence of Satan was harshly criticized by thinkers such as Voltaire. Nonetheless, belief in Satan has persisted, particularly in the Americas. Although Satan is generally viewed as evil, some groups have very different beliefs. In theistic Satanism, Satan is considered a deity who is either worshipped or revered. In LaVeyan Satanism, Satan is a symbol of virtuous characteristics and liberty. Satan's appearance is never described in the Bible, but, since the ninth century, he has often been shown in Christian art with horns, cloven hooves, unusually hairy legs, and a tail, often naked and holding a pitchfork. These are an amalgam of traits derived from various pagan deities, including Pan, Poseidon, and Bes. Satan appears frequently in Christian literature, most notably in Dante Alighieri's Inferno, all variants of the classic Faust story, John Milton's Paradise Lost and Paradise Regained, and the poems of William Blake. He continues to appear in film, television, and music. (en)
Setan atau syetan adalah makhluk dalam agama Samawi yang menggoda manusia untuk berbuat jahat. Pada awalnya, istilah "setan" digunakan sebagai julukan untuk berbagai entitas yang menantang kepercayaan iman manusia di dalam Alkitab Ibrani. Sejak saat itu, agama-agama Samawi menggunakan istilah "Satan" sebagai nama untuk Iblis. Di dalam bahasa Indonesia, istilah Satan berbeda maknanya dengan "setan". "Satan" (huruf besar) lebih condong kepada sang Iblis (diabolos), sedangkan "setan" (huruf kecil) lebih mengacu kepada roh-roh jahat (daemon). Perubahan makna itu terjadi karena setan tidak diterjemahkan langsung dari bahasa Ibrani, melainkan melalui bahasa Arab, sehingga terjadi pergeseran makna. Tokoh yang dikenal sebagai "setan" pertama kali muncul dalam Tanakh sebagai seorang penuntut surgawi dan salah satu Anak-anak Allah yang tunduk kepada Yahweh. Ia menuntut bangsa Yehuda dalam pengadilan surgawi dan menguji kesetiaan para pengikut Yahweh dengan membuat mereka menderita. Selama periode intertestamental, setan berubah menjadi makhluk jahat dengan sifat-sifat yang amat mengerikan dan dengan Tuhan (kemungkinan akibat pengaruh dari tokoh Angra Mainyu dalam agama Zoroastrianisme). Dalam apokrifa Kitab Yobel, Yahweh memberikan wewenang atas malaikat yang telah jatuh kepada untuk menggoda manusia agar mereka berbuat dosa, dan juga untuk menghukum mereka. Dalam Injil Sinoptik, Satan mencobai Yesus di gurun dan dianggap sebagai penyebab penyakit. Dalam Kitab Wahyu, Satan muncul sebagai naga merah besar yang dikalahkan oleh Malaikat Mikael dan dilempar dari surga. Ia kemudian terikat seribu tahun lamanya, tetapi sempat bebas sebelum akhirnya dikalahkan dan dilempar ke lautan api. Dalam agama Kristen, Satan juga dikenal dengan sebutan Iblis. Walaupun Kitab Kejadian tidak menyebutkan namanya secara langsung, ia sering kali dianggap sebagai ular di Taman Eden. Pada abad pertengahan, Satan tidak memiliki peranan yang besar dalam teologi Kristen dan digunakan sebagai dalam sandiwara misteri. Pada periode modern awal, peran Satan menjadi semakin penting akibat tersebarnya kepercayaan akan kerasukan setan dan sihir. Pada Abad Pencerahan, kepercayaan akan keberadaan Satan dikritik habis-habisan. Walaupun begitu, kepercayaan akan Satan masih tetap ada, khususnya di Amerika. Sementara itu, dalam Al Quran, Iblis adalah makhluk yang terbuat dari api dan diusir dari surga karena ia menolak bersujud kepada Adam, dan ia juga membuat manusia berbuat dosa dengan menyusupi waswās ("pikiran jahat") ke dalam benak manusia. Dalam kepercayaan Setanisme Teistik, Satan dianggap sebagai dewa yang dipuja atau dihormati. Dalam , Satan adalah simbol kebajikan dan kebebasan. Penampilan luar Satan tidak pernah dideskripsikan di dalam Alkitab, tetapi semenjak abad ke-19 ia sering kali muncul dalam seni Kristen dengan tanduk, telapuk, kaki yang memiliki rambut tebal, dan juga ekor; ia juga sering kali telanjang dan memegang garpu rumput. Penggambaran ini merupakan perpaduan dari penampilan berbagai dewa pagan, termasuk , Poseidon, dan . Satan juga acap kali muncul dalam , khususnya dalam buku Inferno karya Dante Alighieri. Satan sendiri hingga kini masih sering muncul dalam film, acara televisi, dan musik. (in)
Satana [sà-ta-na] (ebraico: שָׂטָן, Satàn, traslitterazione del masoretico Śāṭān; greco alessandrino: Σατανᾶς, Satanâs; latino: Satanas; aramaico: צטנא, Ṣaṭana; arabo: ﺷﻴﻄﺎﻥ, Šayṭān) è un termine che identifica uno o più esseri astratti, dalla natura maligna, o divinità minori in molte religioni del Medio Oriente e Vicino Oriente antico. Ha le sue origini nel monoteismo ebraico e contiene antiche influenze delle religioni caldee, soprattutto dello zoroastrismo. Nelle religioni abramitiche derivate da quella ebraica, questa figura diventa l'incarnazione e/o agente del male, in contrapposizione a Dio, considerato principio del bene. Nei racconti evangelici gli vengono attribuiti da Gesù di Nazareth vari nominativi, tra cui Principe delle Tenebre e Principe di questo Mondo; L'ebraico Śāṭān fu tradotto nella Septuaginta (408) in Διάβολος (diábolos), da cui derivò il termine tardo latino diabŏlus, cioè "diavolo", che significa "colui che divide". Il Satana ebraico, cristiano e islamico presente nei testi sacri rispettivi di queste tre religioni presenta delle analogie con l'antico spirito persiano Ahreman, principio malvagio e portatore di distruzione; Ahreman è metafora e simbolo di male, dolore, perversione e disperazione che gli esseri umani provocano tra di loro, contrapposto al Dio buono della luce Ahura Mazdā. Satana viene identificato nei tempi recenti del Romanticismo europeo con il personaggio letterario di Mefistofele, antagonista del celebre Faust di Goethe: per lui i rivoluzionari francesi erano figli di Satana. (it)
サタン（ヘブライ語: שָּׂטָן‎、アラム語：שָׂטָנָא、ギリシア語：Σατᾶν, Σατανᾶς、ラテン語: Satan, Satanās）は、ユダヤ教、キリスト教、イスラム教における悪魔。イスラームではアラビア語のアッ＝シャイターン (الشيطان, DMG方式: aš-Šayṭān) がこれに相当する。ユダヤ教、キリスト教では神の敵対者、イスラム教では人間の敵対者とされる。キリスト教神学においては、サタンは、かつては神に仕える御使いであったが堕天使となり、地獄の長となった悪魔の概念である。罪を犯して堕落する前のサタンは御使いであったが、神に反逆して「敵対者」としての悪魔に変化したとみなされている。キリスト教ではサタンは人格性を有する超自然的存在であると信じられているが、自由主義神学（リベラルセオロジー liberal theology）ではサタンが人格的存在であるとは必ずしも考えられていない。 (ja)
( 다른 뜻에 대해서는 사탄 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사탄(: שָׂטָן, Satan; Śāṭān; : Σατανάς, 페르시아어: اهریمن, Satanás; 아람어: סטנא, Saṭänä; 아랍어: شيطان, Šayṭān, : ሳይጣን Sāyṭān, 튀르키예어: Şeytan)은 마귀라고도 하며 타락한 영들의 우두머리다. 사탄을 정관사 없이 사용하면 보통명사가 되어 "대적자, 반대하는 어떤 사람"이 되지만 정관사와 함께 사용하면 고유명사가 되어 “고발하는 자, 참소하는 자"가 된다. 예수 그리스도는 사탄에 대해 "그는 처음부터 살인자였다. 그에게는 진리가 없으므로 그가 진리의 편에 서지 못한다. 그는 거짓말을 할 때마다 자기 본성을 드러낸다. 이것은 그가 거짓말장이며 거짓의 아비이기 때문이다."라고 실체를 폭로했다. (ko)
Satan (Hebreeuws: שָׂטָן śāṭān, "tegenstander") is binnen het christendom de naam van de duivel. Dat de duivel Satan heet, staat in het Nieuwe Testament. Hij wordt vaak gezien als een gevallen engel of de gevallen aartsengel Lucifer, die door God uit de hemel werd geworpen toen hij tegen God in opstand kwam. Satan is de leider van rebellerende gevallen engelen, die onder zijn aanvoering God verlaten hebben, en wordt gezien als de verpersoonlijking van het kwaad. Satan komt ook voor in de Hebreeuwse Bijbel, maar niet als naam. Als de term op mensen betrekking heeft, betekent het tegenstander, valse raadgever of in enkele gevallen potentiële deserteur. Als gepersonifieerd hemels wezen komt de aanduiding satan in de Hebreeuwse Bijbel op vier plaatsen voor; in deze gevallen is de betekenis van de term satan niet eenduidig. Volgens de islam is Satan (Shaitan) een djinn. Verering van Satan wordt satanisme genoemd. (nl)
Satanás ou Satã (do hebraico שָטָן trasnl: Satãn, adversário, no koiné Σατανάς Satanás; no aramaico צטנא, em árabeشيطان) é um termo originário das religiões Abraâmicas do Mediterrâneo geralmente aplicado à personificação do Mal em religiões monoteístas. (pt)
Szatan (hebr. ‏שטן‎, satan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’; gr. Σατανᾶς, Satanás; arab. ‏شيطان‎, Szajtan) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie. Niekiedy bywa utożsamiany z Lucyferem lub Belzebubem. Najczęściej uważany jest za najwyższego rangą demona, przywódcę wszystkich złych duchów. Inne imiona Szatana to: , , Satanael, Samaël, Samiel, Siegel, Satan, . W tradycji rabinicznej nosi on przydomek „szpetny”. Słowo „szatan” (pisane małą literą) może też być rozumiane jako ogólne określenie każdego upadłego anioła (diabła, demona), a nie tylko najwyższego rangą. Poza tym ten termin tłumaczy się czasem jako symbol, personifikację zła. W mieście Madison znajduje się uliczka nazwana jego imieniem. (pl)
Satan, även Den lede, Den onde, Djävulen, Hin onde, Fan, Beelzebub, Lucifer, är enligt abrahamitiska religioner det ondas furste i tillvaron. Då andemakterna tänks såsom farliga övermänskliga väsen, finns alltid möjligheten för att de skall bli uppfattade som företrädesvis goda eller onda makter. All folktro känner andar, som är mer fruktade än vänliga. (sv)
Сатана́ (от ассир. ܣܵܛܵܢܵܐ сáтана, ивр. ‏שָׂטָן‏‎ сáтан, др.-греч. σατανα сатанá, арам. סטנא сóтоно, араб. شيطان‎ шайтáн, геэз śayṭān — «сатан(а); противник; клеветник», от сев.-зап.-семитск. корня *śṭn «сатан» букв. «быть враждебным», «обвинение») в религиозных представлениях авраамических религий — главный противник небесных сил на земле и в небе. (ru)
撒但（希伯來語：שָּׂטָן‎；阿拉伯语：شيطان‎；英語：Satan），又作撒旦，思高譯本譯為撒殚，东正教《新遗诏圣经》译为萨他那。景教譯為娑殫，還有一些中文譯本譯為沙丹或薩坦。撒但於不同宗教中有不同的緣起，於亞伯拉罕信仰中撒但會引誘人類犯罪，在猶太教中，撒但也常被視為衝動的表徵。在基督教和伊斯蘭教中，撒但為反抗神的堕天使或镇尼，而反抗神後喪失本來身份，但經由神的允許使其取得統治地獄和眾多魔鬼的權限。撒旦这一人物首先以上天的控告者、顺服耶和华的神之子的身份出现在《希伯来圣经》中，他在天上的法庭控告犹大王国并强迫他们忍受来检验他们是否忠于神。在旧约和新约之间的时间里，很有可能是受到琐罗亚斯德教人物阿里曼的影响，撒但演变为具有可憎性质和恶意的存在，与神二元对立。在经外书《》，神给予撒旦（即莫斯提马，在禧年书中相当于撒旦，并非撒旦真正的名字）权威以号召及其后代，以引诱人类犯罪并对其处罚。在《对观福音》中，撒旦在沙漠中引诱耶稣并被认做是疾病和诱惑的根源。在《启示录》中，撒旦作为大红龙出现，被天使米迦勒击败并扔出天国。此后一千年，他被束缚。最后，经过短暂的自由之后，撒旦被最终击败并扔进。在基督教中，撒旦也被当做魔鬼。尽管《創世紀》中没有提到他，他常被視作伊甸園中的蛇。中世纪時，撒旦在基督教神學中並不常出現，僅作為喜劇角色於神學劇中出現。然而在近世，由于魔鬼附身和巫術的觀念日漸流行，撒但的重要性显著提高。启蒙运动时期，相信撒旦存在的观念遭到严厉批判。不过，相信撒旦的观念仍然延续下来，尤其以美洲为甚。在《古兰经》中。晒衣陀乃或伊布力斯是一个火做的存在，由于拒绝向新造的亚当鞠躬被逐出天国，他以恶念感染人心以引发人类犯罪。虽然撒旦常被视为邪恶，但一些群体有不同想法。在中，撒旦被认为是受到崇拜和敬仰的神，在中，撒旦是各种高尚品质和自由的象征。撒旦的模样从未在圣经中描述过，但自公元9世纪起，基督教艺术把撒旦展现为长有犄角、蹄子，还常加上毛腿、尾巴，裸露且握有叉子的样式。这些都来自之前各种异教神的特征，如潘、波塞冬、贝斯。撒旦常出现在中，如但丁的《神曲》、各种浮士德的变种、约翰·弥尔顿的《失乐园》、《复乐园》以及威廉·布莱克的诗。至今，撒旦仍在电影、电视和音乐中出现。 (zh)
Сатана́ або Дия́вол (від єврейського слова «противник», «ворог», єврейською שָׂטָן; грецькою Σατανάς; арамейською סטנא) — духовне створіння, яке є головним супротивником Бога та всіх, хто поклоняється правдивому Богові. Його було названо Сатаною, тому що він став противником Богові. Сатана також знаний як Диявол, оскільки він є головним наклепником, який опоганює Бога перед людьми. Він названий правічним змієм, тому, що його фальшиве слово як зміїна отрута, і з цієї причини назва «змій» стала означати «підступний». У біблійній книзі Об'явлення Сатана також символічно зображений як дракон, що пожирає. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:description

The Garden of Eden with the Fall of Man by Jan Brueghel the Elder and Pieter Paul Rubens, c. 1615, depicting Eve reaching for the forbidden fruit beside the Devil portrayed as a serpent (en)

dbp:image

Adam and the Angels watched by Iblis.jpg (en)
Depiction of a demon in Islamic mythology.jpg (en)
Hans Memling - Hell - WGA14941.jpg (en)
Martin van Maele - La Sorcière 06.jpg (en)
St. Francis Borgia Helping a Dying Impenitent by Goya.jpg (en)
Silvester II. and the Devil Cod. Pal. germ. 137 f216v.jpg (en)

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdfs:comment

ساتان أو ساطان (بالعبرية: שָׂטָן)، هو اسم علم لأحد أمراء الجحيم السبع ورئيس جميع الشياطين في المسيحية بمن فيهم بقية الأمراء السبع وفي نفس الوقت كلمة عبرية تعني المُتَّهِم والخَصِم وكذلك شخص ملعون أو شيطان. (ar)
Satanàs és la denominació d'un personatge bíblic considerat com el príncep dels dimonis. Se l'assimila amb Belial, Beelzebub o Llucifer. (ca)
Satan (hébreu : שָׂטָן śāṭān, « ennemi » ; grec ancien : Σατανᾶς Satanâs ; araméen : ܣܛܢܐ sāṭānā’ ; arabe : ﺷﻴﻄﺎﻥ šayṭān) désigne un être apparaissant dans le satanisme, le judaïsme, le christianisme et l'islam. Il incarne le mal et la tentation. Créature céleste, il est à l'origine l'« accusateur » ou l'« adversaire » avant de devenir le Diable, prince des démons. (fr)
Is é Sátan ainm amháin ar áibhirseoir mór an chine dhaonna de réir na críostaíochta. De réir traidisiún Críostaí, bhí Sátan uair amháin ina cherub, ach mar gheall ar a sotalach, reibiliúnaigh sé i gcoinne Dé, agus de réir mar a caitheadh pionós as neamh in éineacht leis na haingil a chuaigh leis ina éirí amach. Baineann an uimhir 666 leis de réir an Bhíobla.[tagairt de dhíth]Is bréagadóir é an . (ga)
サタン（ヘブライ語: שָּׂטָן‎、アラム語：שָׂטָנָא、ギリシア語：Σατᾶν, Σατανᾶς、ラテン語: Satan, Satanās）は、ユダヤ教、キリスト教、イスラム教における悪魔。イスラームではアラビア語のアッ＝シャイターン (الشيطان, DMG方式: aš-Šayṭān) がこれに相当する。ユダヤ教、キリスト教では神の敵対者、イスラム教では人間の敵対者とされる。キリスト教神学においては、サタンは、かつては神に仕える御使いであったが堕天使となり、地獄の長となった悪魔の概念である。罪を犯して堕落する前のサタンは御使いであったが、神に反逆して「敵対者」としての悪魔に変化したとみなされている。キリスト教ではサタンは人格性を有する超自然的存在であると信じられているが、自由主義神学（リベラルセオロジー liberal theology）ではサタンが人格的存在であるとは必ずしも考えられていない。 (ja)
( 다른 뜻에 대해서는 사탄 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사탄(: שָׂטָן, Satan; Śāṭān; : Σατανάς, 페르시아어: اهریمن, Satanás; 아람어: סטנא, Saṭänä; 아랍어: شيطان, Šayṭān, : ሳይጣን Sāyṭān, 튀르키예어: Şeytan)은 마귀라고도 하며 타락한 영들의 우두머리다. 사탄을 정관사 없이 사용하면 보통명사가 되어 "대적자, 반대하는 어떤 사람"이 되지만 정관사와 함께 사용하면 고유명사가 되어 “고발하는 자, 참소하는 자"가 된다. 예수 그리스도는 사탄에 대해 "그는 처음부터 살인자였다. 그에게는 진리가 없으므로 그가 진리의 편에 서지 못한다. 그는 거짓말을 할 때마다 자기 본성을 드러낸다. 이것은 그가 거짓말장이며 거짓의 아비이기 때문이다."라고 실체를 폭로했다. (ko)
Satanás ou Satã (do hebraico שָטָן trasnl: Satãn, adversário, no koiné Σατανάς Satanás; no aramaico צטנא, em árabeشيطان) é um termo originário das religiões Abraâmicas do Mediterrâneo geralmente aplicado à personificação do Mal em religiões monoteístas. (pt)
Satan, även Den lede, Den onde, Djävulen, Hin onde, Fan, Beelzebub, Lucifer, är enligt abrahamitiska religioner det ondas furste i tillvaron. Då andemakterna tänks såsom farliga övermänskliga väsen, finns alltid möjligheten för att de skall bli uppfattade som företrädesvis goda eller onda makter. All folktro känner andar, som är mer fruktade än vänliga. (sv)
Сатана́ (от ассир. ܣܵܛܵܢܵܐ сáтана, ивр. ‏שָׂטָן‏‎ сáтан, др.-греч. σατανα сатанá, арам. סטנא сóтоно, араб. شيطان‎ шайтáн, геэз śayṭān — «сатан(а); противник; клеветник», от сев.-зап.-семитск. корня *śṭn «сатан» букв. «быть враждебным», «обвинение») в религиозных представлениях авраамических религий — главный противник небесных сил на земле и в небе. (ru)
Сатана́ або Дия́вол (від єврейського слова «противник», «ворог», єврейською שָׂטָן; грецькою Σατανάς; арамейською סטנא) — духовне створіння, яке є головним супротивником Бога та всіх, хто поклоняється правдивому Богові. Його було названо Сатаною, тому що він став противником Богові. Сатана також знаний як Диявол, оскільки він є головним наклепником, який опоганює Бога перед людьми. Він названий правічним змієм, тому, що його фальшиве слово як зміїна отрута, і з цієї причини назва «змій» стала означати «підступний». У біблійній книзі Об'явлення Сатана також символічно зображений як дракон, що пожирає. (uk)
Satan také známý jako ďábel a Lucifer je bytost v abrahámovských náboženstvích, která svádí člověka k hříchu a lži. V křesťanství a islámu představuje padlého anděla nebo džina, který původně měl velkou krásu a zbožnost, ale vzbouřil se proti Bohu a disponuje mocí nad světem a démony. V judaismu je často považován za metaforu pro neboli zlý sklon či pud, jenž má být člověkem zkrocen a přiveden k službě Bohu. Pokud je Satan v rámci judaismu chápán jako zhoubná bytost, pak nikdy ne jako taková, která by byla „nezávislá“ na Bohu. Jedná se o posla, jehož úkolem je, aby kladl překážky lidským záměrům, přičemž v krajním případě se tak může dít „i k lidskému dobru, pokud se člověk chystá spáchat bezpráví“, jak tomu bylo v případě Bileáma. (cs)
Satano (hebrea: שָּׂטָן satano, signifanta "oponanto"; araba: شيطان ŝajtano, signifanta; "vojerarinta", "malproksima" aŭ iam "diablo") estas ĉefulo aperanta en la tekstoj de la Abrahamaj religioj kiu alportas malbonon kaj tenton, kaj estas konata kiel la trompanto kiu gvidas homecon erare. Kelkaj religiaj grupoj instruas ke li devenis kiel anĝelo kiu elfalis for de la favoro de Dio, deloganta homecon en la vojojn de peko, kaj kiu havas potencon en la falinta mondo. En la hebrea Biblio kaj la Nova Testamento, Satano estas unuavice akuzanto kaj oponanto, nepre kruela ento, ankaŭ nomita la diablo, kiu posedas demonajn kvalitojn. (eo)
Satanás o Satán (en hebreo: שָּׂטָן sa'tan, «adversario», en árabe: شيطان Shaitán, «mal camino», «distante») en las religiones abrahámicas, es una entidad sobrenatural negativa que seduce a los humanos al pecado o la falsedad. En el cristianismo y el Islam, generalmente se lo ve como a un ángel caído que solía poseer una gran piedad y belleza, sin embargo se terminó rebelando ante Dios por lo cual fue desterrado al infierno, convirtiéndose en el gobernante y líder opositor al Reino de Dios. En el judaísmo, Satanás se considera una metáfora de «inclinación al mal», o como un agente subordinado a Dios. (es)
Satan (auch Satanas) bezeichnet einen oder mehrere dem Menschen übelwollende Geistwesen, häufig Engel. Der Begriff hat seine Ursprünge im jüdischen Monotheismus und enthält antike persische religiöse Einflüsse, besonders des Zoroastrismus. Er stammt von hebr. שָׂטָן Satan „Gegner“; Masoretisches Hebräisch: Śāṭān; Koine-Griechisch: Σατανᾶς Satanâs; Latein: satan (m., indeklinabel) und satanas (-ae, m.) bzw. Satan und Satanas; Aramäisch: סטנא, Sāṭānā; arabisch شيطان Schaitan, DMG Šaiṭān. (de)
Satan an, gizakiak bekatura edo faltsukeriara erakartzen dituen entitate gaiztoa da. Kristautasunean eta Islamean, oro har, erruki eta edertasun handia izaten zuen aingeru erori bat bezala ikusten da, baina azkenean Jainkoaren aurrean matxinatu zen eta horregatik infernura erbesteratu zuten, Jainkoaren Erresumaren aurkako gobernua sortuz eta lider bihurtuz. Judaismoan, Satanas gauza gaiztoak egitearen joeraren metaforatzat hartzen da, edo Jainkoaren mendeko eragiletzat. (eu)
Setan atau syetan adalah makhluk dalam agama Samawi yang menggoda manusia untuk berbuat jahat. Pada awalnya, istilah "setan" digunakan sebagai julukan untuk berbagai entitas yang menantang kepercayaan iman manusia di dalam Alkitab Ibrani. Sejak saat itu, agama-agama Samawi menggunakan istilah "Satan" sebagai nama untuk Iblis. Di dalam bahasa Indonesia, istilah Satan berbeda maknanya dengan "setan". "Satan" (huruf besar) lebih condong kepada sang Iblis (diabolos), sedangkan "setan" (huruf kecil) lebih mengacu kepada roh-roh jahat (daemon). Perubahan makna itu terjadi karena setan tidak diterjemahkan langsung dari bahasa Ibrani, melainkan melalui bahasa Arab, sehingga terjadi pergeseran makna. (in)
Satan, also known as the Devil, and sometimes also called Lucifer in Christianity, is an entity in the Abrahamic religions that seduces humans into sin or falsehood. In Judaism, Satan is seen as an agent subservient to God, typically regarded as a metaphor for the yetzer hara, or "evil inclination." In Christianity and Islam, he is usually seen as a fallen angel or jinn who has rebelled against God, who nevertheless allows him temporary power over the fallen world and a host of demons. In the Quran, Shaitan, also known as Iblis, is an entity made of fire who was cast out of Heaven because he refused to bow before the newly created Adam and incites humans to sin by infecting their minds with waswās ("evil suggestions"). (en)
Satana [sà-ta-na] (ebraico: שָׂטָן, Satàn, traslitterazione del masoretico Śāṭān; greco alessandrino: Σατανᾶς, Satanâs; latino: Satanas; aramaico: צטנא, Ṣaṭana; arabo: ﺷﻴﻄﺎﻥ, Šayṭān) è un termine che identifica uno o più esseri astratti, dalla natura maligna, o divinità minori in molte religioni del Medio Oriente e Vicino Oriente antico. Ha le sue origini nel monoteismo ebraico e contiene antiche influenze delle religioni caldee, soprattutto dello zoroastrismo. (it)
Satan (Hebreeuws: שָׂטָן śāṭān, "tegenstander") is binnen het christendom de naam van de duivel. Dat de duivel Satan heet, staat in het Nieuwe Testament. Hij wordt vaak gezien als een gevallen engel of de gevallen aartsengel Lucifer, die door God uit de hemel werd geworpen toen hij tegen God in opstand kwam. Satan is de leider van rebellerende gevallen engelen, die onder zijn aanvoering God verlaten hebben, en wordt gezien als de verpersoonlijking van het kwaad. Volgens de islam is Satan (Shaitan) een djinn. Verering van Satan wordt satanisme genoemd. (nl)
Szatan (hebr. ‏שטן‎, satan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’; gr. Σατανᾶς, Satanás; arab. ‏شيطان‎, Szajtan) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie. Niekiedy bywa utożsamiany z Lucyferem lub Belzebubem. Najczęściej uważany jest za najwyższego rangą demona, przywódcę wszystkich złych duchów. Inne imiona Szatana to: , , Satanael, Samaël, Samiel, Siegel, Satan, . W tradycji rabinicznej nosi on przydomek „szpetny”. (pl)
撒但（希伯來語：שָּׂטָן‎；阿拉伯语：شيطان‎；英語：Satan），又作撒旦，思高譯本譯為撒殚，东正教《新遗诏圣经》译为萨他那。景教譯為娑殫，還有一些中文譯本譯為沙丹或薩坦。撒但於不同宗教中有不同的緣起，於亞伯拉罕信仰中撒但會引誘人類犯罪，在猶太教中，撒但也常被視為衝動的表徵。在基督教和伊斯蘭教中，撒但為反抗神的堕天使或镇尼，而反抗神後喪失本來身份，但經由神的允許使其取得統治地獄和眾多魔鬼的權限。撒旦这一人物首先以上天的控告者、顺服耶和华的神之子的身份出现在《希伯来圣经》中，他在天上的法庭控告犹大王国并强迫他们忍受来检验他们是否忠于神。在旧约和新约之间的时间里，很有可能是受到琐罗亚斯德教人物阿里曼的影响，撒但演变为具有可憎性质和恶意的存在，与神二元对立。在经外书《》，神给予撒旦（即莫斯提马，在禧年书中相当于撒旦，并非撒旦真正的名字）权威以号召及其后代，以引诱人类犯罪并对其处罚。在《对观福音》中，撒旦在沙漠中引诱耶稣并被认做是疾病和诱惑的根源。在《启示录》中，撒旦作为大红龙出现，被天使米迦勒击败并扔出天国。此后一千年，他被束缚。最后，经过短暂的自由之后，撒旦被最终击败并扔进。 (zh)

is dbo:wikiPageRedirects of