Tito–Stalin split (original) (raw)

dbo:abstract

كان انفصال تيتو وستالين صراعًًا بين قادة جمهورية يوغوسلافيا الاشتراكية الاتحادية من جهة واتحاد الجمهوريات الاشتراكية السوفيتية من جهة أخرى، ذلك الصراع الذي أسفر عن طرد يوغوسلافيا من مكتب الإعلام الشيوعي (كومينفورم) في عام 1948. وكانت هذه هي بداية في التاريخ اليوغوسلافي والتي تميزت بسوء العلاقات مع الاتحاد السوفيتي، حتى نهاية تلك الحقبة في عام 1955. (ar)
La Disfendo inter Tito kaj Stalin, aŭ Disfendo inter Jugoslavio kaj Sovetunio, estis konflikto inter la gvidantoj de Jugoslavio kaj Sovetunio, kio rezultigis elpelon de Jugoslavio el la Informigburoo de komunistaj kaj laboristaj partioj (Kominform) en 1948. Ĉi tio estis la komenco de la -periodo, markita de malbonaj rilatoj kun Sovetunio, kiu finiĝis en 1955. Sovetunio konsideris la Disfendo inter Jugoslavio kaj Sovetunio kaŭzita de la malleĝeco de Jugoslavio al Sovetunio, dum en Jugoslavio kaj Okcidenta Bloko ĝi estis prezentita kiel la nacia fiero de Josip Broz Tito kaj la rifuzo submetiĝi al la volo de Joseph Stalin fari Jugoslavion Sovetia satelito. Akademiano Peroviĉ konsideris la kaŭzon de la malakcepto de Stalin de la planoj de Tito absorbi la Albana Socialisma Popola Respubliko kaj la Reĝlando Grekio en kunlaboro kun la Popola Respubliko Bulgario, tiel kreante potencan orient-eŭropan blokon ekster la kontrolo de Moskvo, kiel la . (eo)
La ruptura entre Tito y Stalin, ruptura yugoslavo-soviética o ruptura soviético-yugoslava, fue un conflicto político-ideológico que tuvo lugar dentro del movimiento comunista, entre quienes fuesen los líderes máximos de Yugoslavia y la Unión Soviética, Josip Tito Broz y Iósif Stalin respectivamente, la cual terminó con la expulsión en 1948 de Yugoslavia de la "Oficina de Información Comunista" (más conocida como Kominform) y del Bloque del Este. Inicialmente parecía que el enfrentamiento se debía a la «deslealtad ideológica» de Yugoslavia hacia la Unión Soviética en particular y hacia la ortodoxia marxista-leninista en general (esto debido a la interpretación heterodoxa del marxismo-leninismo que hizo Tito —la cuál recibió el nombre de «titoísmo», el nombre de aquella corriente comunista disidente por supuesto se debe a su creador, el mariscal Tito—, y que por tanto, se alejó de los postulados fundamentalistas que se imponían en la Kominform), o que tendría origen en el orgullo nacionalista de Tito que le impedía someterse sin crítica alguna a la voluntad de Stalin. Pese a ello la mayor parte de la evidencia posterior sugeriría que la ruptura estaba más bien basada en el temor de la URSS a los planes expansionistas de Tito de unificar a Yugoslavia con Albania, con la Macedonia Griega y con Bulgaria, formando una extensa "Eslavia del Sur" (lo cual es precisamente la traducción literal de la palabra "Yugoslavia" en serbocroata), creando así un Estado eslavo bajo el liderazgo de Tito pero fuera del control de Stalin. (es)
La rupture Tito-Staline, dite également schisme yougoslave, désigne la rupture politique, en 1948, entre l'Union des républiques socialistes soviétiques dirigée par Joseph Staline, et la république fédérative socialiste de Yougoslavie, dirigée par le maréchal Tito. (fr)
Perpecahan Tito–Stalin, atau disebut juga Perpecahan Yugoslavia–Soviet, adalah puncak dari ketegangan antara Pemimpin Yugoslavia Josip Broz Tito dengan Pemimpin Uni Soviet Josef Stalin setelah Perang Dunia II. Meskipun kedua belah pihak menganggap bahwa kejadian ini merupakan perselisihan ideologi, konflik ini sebenarnya merupakan hasil dari perjuangan geopolitik di Balkan yang juga menerpa Albania, Bulgaria, serta pemberontakan komunis di Yunani yang didukung oleh Yugoslavianya Tito tetapi ditentang secara rahasia oleh Uni Soviet. Tahun-tahun setelah Perang Dunia II digunakan Yugoslavia untuk mengejar keobjektifan kebijakan ekonomi, dalam negeri, dan luar negeri yang tidak sejalan dengan kepentingan Uni Soviet dan sekutu-sekutu Blok Timurnya. Utamanya, Yugoslavia ingin mengakui bahwa Albania, negara tetangganya, masuk ke dalam Federasi Yugoslavia. Hal ini menyebabkan atmosfer kegelisahan yang meningkat di kalangan pemimpin politik Albania dan memperparah ketegangan dengan Uni Soviet yang berupaya menghalangi integrasi Albania–Yugoslavia. Dukungan Yugoslavia kepada pemberontak komunis di Yunani yang bertentangan dengan keinginan Uni Soviet semakin memperparah situasi politik. Stalin berusaha menekan Yugoslavia dan mengendalikan kebijakannya melalui Bulgaria sebagai perantara. Ketika konflik antara Yugoslavia dan Uni Soviet menjadi terbuka pada tahun 1948, hal ini digambarkan sebagai perselisihan ideologi untuk menghindari pengaruh perebutan kekuasaan di dalam Blok Timur. Perpecahan ini mengantarkan pada pembersihan di dalam Partai Komunis Yugoslavia. Kejadian itu disertai dengan tingkat kekacauan yang signifikan di ekonomi Yugoslavia yang sebelumnya bergantung kepada Blok Timur. Konflik ini juga memicu kekhawatiran akan adanya ancaman invasi Soviet dan bahkan upaya kudeta oleh pemimpin militer senior yang memihak ke Soviet. Kekhawatiran ini dipicu oleh ribuan insiden dan penyerangan perbatasan yang direncanakan oleh Soviet dan sekutu-sekutunya. Tak lagi mendapat bantuan dari Uni Soviet dan negara-negara Blok Timur, Yugoslavia kemudian beralih ke Amerika Serikat untuk bantuan ekonomi dan militer. (in)
The Tito–Stalin split or the Yugoslav–Soviet split was the culmination of a conflict between the political leaderships of Yugoslavia and the Soviet Union, under Josip Broz Tito and Joseph Stalin, respectively, in the years following World War II. Although presented by both sides as an ideological dispute, the conflict was as much the product of a geopolitical struggle in the Balkans that also involved Albania, Bulgaria, and the communist insurgency in Greece, which Tito's Yugoslavia supported and the Soviet Union secretly opposed. In the years following World War II, Yugoslavia pursued economic, internal, and foreign policy objectives that did not align with the interests of the Soviet Union and its Eastern Bloc allies. In particular, Yugoslavia hoped to admit neighbouring Albania to the Yugoslav federation. This fostered an atmosphere of insecurity within the Albanian political leadership and exacerbated tensions with the Soviet Union, which made efforts to impede Albanian–Yugoslav integration. Yugoslav support of the communist rebels in Greece against the wishes of the Soviet Union further complicated the political situation. Stalin tried to pressure Yugoslavia and moderate its policies using Bulgaria as an intermediary. When the conflict between Yugoslavia and the Soviet Union became public in 1948, it was portrayed as an ideological dispute to avoid the impression of a power struggle within the Eastern Bloc. The split ushered in the Informbiro period of purges within the Communist Party of Yugoslavia. It was accompanied by a significant level of disruption to the Yugoslav economy, which had previously depended on the Eastern Bloc. The conflict also prompted fears of an impending Soviet invasion and even a coup attempt by senior Soviet-aligned military leaders, a fear fueled by thousands of border incidents and incursions orchestrated by the Soviets and their allies. Deprived of aid from the Soviet Union and the Eastern Bloc, Yugoslavia subsequently turned to the United States for economic and military assistance. (en)
티토-스탈린 결별은 소련과 유고슬라비아가 수교를 중단한 사건을 말한다. (ko)
L'espressione conflitto sovietico-iugoslavo indica una situazione di forte contrasto che divise l'Unione Sovietica e la Repubblica Socialista Federale di Jugoslavia, ufficializzata nella riunione del Cominform del 28 giugno 1948, che portò al temporaneo distacco della Jugoslavia del Maresciallo Tito dal costituendo blocco comunista dell'Europa orientale. I rapporti tra i due Paesi si avviarono verso la normalizzazione a seguito della morte di Stalin (5 marzo 1953), ed in particolare dopo la visita a Belgrado di Nikita Chruščёv nel maggio 1955. (it)
Kryzys jugosłowiański – kryzys w 1948 roku w stosunkach pomiędzy Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii (SFRJ), który doprowadził do oddalenia się SFRJ od kontrolowanego przez Józefa Stalina bloku państw (bloku wschodniego). Kryzys ten był wynikiem stopniowo narastających napięć między obiema stronami. U jego podłoża stała eksponowana przez Jugosławię „własna koncepcja komunizmu” oraz prowadzenie samodzielnej polityki na arenie międzynarodowej (m.in. zaangażowanie w wojnę domową w Grecji, planowanie stworzenia federacji bałkańskiej czy zaangażowanie w sprawy Albanii, co Stalin odebrał jako chęć uczynienia z niej jugosłowiańskiego protektoratu), które to cechy odróżniały państwo Josipa Broza Tity od innych państw bloku wschodniego. Broz Tito nie reagował na coraz wyraźniejsze „sugestie” Stalina, aby ten całkowicie podporządkował się polityce ZSRR. Od marca do czerwca 1948 roku ZSRR nasilił atak propagandowy na SFRJ, której zarzucał między innymi: „odejście od koncepcji marksizmu-leninizmu”, „porzucenie pozycji klasowych”, „nacjonalizm”, „zbyt szybką kolektywizację”, „pogwałcenie demokracji wewnątrzpartyjnej” i „antyradzieckość”. Stanowisko ZSRR poparły: Bułgaria, Czechosłowacja, Węgry i Rumunia. 28 czerwca 1948 roku Komunistyczną Partię Jugosławii wykluczono z Kominformu. Kraje bloku wschodniego zrywały stopniowo kontakty z Belgradem; rozpoczęła się izolacja Jugosławii w Europie Środkowo-Wschodniej. Stalinowi nie udało się obalić jugosłowiańskiego przywódcy, głównie za sprawą pomocy gospodarczej Zachodu i polityki wewnętrznej Broz Tity. Jugosłowiańska „własna wizja komunizmu” stała się faktem, co objawiało się między innymi we wprowadzeniu systemu samorządowego oraz polityczno-ekonomicznej decentralizacji, a później również w określaniu przez rady robotnicze polityki przedsiębiorstw, szpitali czy szkół, realizacją „trzeciej drogi” czy polityką niezaangażowania. Jugosławia nigdy nie wróciła do grupy państw podporządkowanych ZSRR. (pl)
A Ruptura Tito–Stalin foi um conflito entre os líderes da República Socialista Federativa da Iugoslávia e da União Soviética, o que resultou na saída da Iugoslávia comunista da Cominform em 1948. Em primeiro lugar, foi dito que foi causada pela deslealdade da Iugoslávia à União Soviética e do socialismo em geral, mas a maior parte das evidências sugere que tinha mais a ver com o orgulho nacionalista do marechal Josip Broz Tito e a recusa de se sujeitar totalmente à vontade do Josef Stalin. Ao contrário dos outros países na Europa ocupada, a Iugoslávia libertou sem grandes apoios diretos dos Aliados ocidentais ou da União Soviética. O Exército Vermelho apenas ajudou os partisans iugoslavos na captura de Belgrado. Josip Broz Tito, determinante na libertação da Iugoslávia, não só reforçou fortemente a sua posição no seu partido e entre o povo iugoslavo, mas também fez com que fosse mais insistente que a Iugoslávia começasse a ter mais espaço para seguir os seus próprios interesses do que os outros líderes da coligação política que tiveram mais razões (e pressões) para reconhecer os esforços soviéticos para ajudá-los a liberar seus próprios países do controle do Eixo. Isto já tinha levado a alguns atritos entre os dois países antes que a Segunda Guerra Mundial acabasse. (pt)
Тіто-сталінський розкол або Югославсько-радянський розкол — конфлікт між керівниками Народної Федеративної Республіки Югославії та Радянського Союзу, який обернувся вигнанням комуністичної Югославії з Комінформу в 1948 році. Став початком фактичного розриву відносин між СФРЮ і СРСР, який тривав до кінця 1955 року. Радянська сторона пояснювала розкол недружелюбним ставленням югославського керівництва до СРСР, тоді як у Югославії та на Заході витоки конфлікту вбачали у почутті національної гордості Йосипа Броз Тіто і відмові підкоритися Сталіну у бажанні останнього зробити Югославію радянською державою-сателітом. Нині вчені наголошують, що причиною було відхилення Сталіним планів Тіто поглинути Албанію і Грецію у взаємодії з Болгарією, утворивши тим самим потужний східноєвропейський блок поза контролем Москви. (uk)
Советско-югославский конфликт — противостояние 1948—1953 годов между сталинским СССР и его союзниками (Польшей, Венгрией, Чехословакией, Румынией, Албанией, ГДР и Болгарией) с одной стороны и титовской Федеративной Народной Республикой Югославия (ФНРЮ) с другой стороны. Конфликт выражался в информационной войне со стороны советского блока в отношении руководства ФНРЮ и резким сокращением двусторонних и многосторонних контактов. В отдельных странах (например, в Румынии) власти провели принудительное переселение считавшегося враждебным сербского населения. Конфликт привёл к сближению Югославии с США, Грецией и Турцией, почти полному исчезновению русскоязычной диаспоры в Югославии, репрессиям в отношении тех югославских коммунистов, которые поддерживали Советский Союз. Конфликт также показал малоэффективность советской информационной войны и после смерти Сталина отношения между СССР и его союзниками и титовской Югославией были нормализованы. Однако всё равно тесного союза между Югославией и СССР в дальнейшем не сложилось. Советско-югославский конфликт имел положительные последствия для Западного блока, так как началось сближение Югославии со странами Запада, прекратилась помощь греческим коммунистам. Последние проиграли гражданскую войну и в 1952 году Греция вступила в НАТО. В целом конфликт сыграл значительную роль в становлении «холодной войны». (ru)
苏南冲突，又称苏南交恶、苏南决裂、铁托－斯大林分裂，是发生在苏联和南斯拉夫联邦人民共和国两国领导人之间的政治冲突。冲突导致南斯拉夫共产党于1948年被开除出共产党和工人党情报局。从此直到1955年，苏南两国关系势如水火。南斯拉夫也自此走上了一条既不依附西方也不依附苏联的独立发展的道路。苏联方面声称，冲突是南斯拉夫不忠于苏联造成的。南斯拉夫和西方则认为这件事的发生使铁托为南斯拉夫赢得了民族尊严，粉碎了斯大林将南斯拉夫变为苏联卫星国的企图。现代学者则强调事件的起因是斯大林拒绝了铁托提出的建立巴尔干联邦的方案：南斯拉夫合并阿尔巴尼亚和希腊，整合保加利亚，建立一个不受莫斯科控制的强大的东欧集团。。蘇聯則在兩國決裂後對南國極為提防，甚有採取軍事入侵的可能，一直到1953年史達林去世後，繼任者尼基塔·赫魯雪夫採取和解政策，兩國關係才逐漸恢復正常。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:caption

The Eastern Bloc countries at the time of the Tito–Stalin split; The Free Territory of Trieste is not shown (en)

dbp:label

dbp:long

9.500000 (xsd:double)
10.700000 (xsd:double)
10.800000 (xsd:double)
12.700000 (xsd:double)
13.200000 (xsd:double)
15.500000 (xsd:double)
16 (xsd:integer)
16.700000 (xsd:double)
17.600000 (xsd:double)
20.500000 (xsd:double)
22.300000 (xsd:double)
22.500000 (xsd:double)
22.800000 (xsd:double)
26 (xsd:integer)

dct:subject

rdfs:comment

كان انفصال تيتو وستالين صراعًًا بين قادة جمهورية يوغوسلافيا الاشتراكية الاتحادية من جهة واتحاد الجمهوريات الاشتراكية السوفيتية من جهة أخرى، ذلك الصراع الذي أسفر عن طرد يوغوسلافيا من مكتب الإعلام الشيوعي (كومينفورم) في عام 1948. وكانت هذه هي بداية في التاريخ اليوغوسلافي والتي تميزت بسوء العلاقات مع الاتحاد السوفيتي، حتى نهاية تلك الحقبة في عام 1955. (ar)
La rupture Tito-Staline, dite également schisme yougoslave, désigne la rupture politique, en 1948, entre l'Union des républiques socialistes soviétiques dirigée par Joseph Staline, et la république fédérative socialiste de Yougoslavie, dirigée par le maréchal Tito. (fr)
티토-스탈린 결별은 소련과 유고슬라비아가 수교를 중단한 사건을 말한다. (ko)
L'espressione conflitto sovietico-iugoslavo indica una situazione di forte contrasto che divise l'Unione Sovietica e la Repubblica Socialista Federale di Jugoslavia, ufficializzata nella riunione del Cominform del 28 giugno 1948, che portò al temporaneo distacco della Jugoslavia del Maresciallo Tito dal costituendo blocco comunista dell'Europa orientale. I rapporti tra i due Paesi si avviarono verso la normalizzazione a seguito della morte di Stalin (5 marzo 1953), ed in particolare dopo la visita a Belgrado di Nikita Chruščёv nel maggio 1955. (it)
苏南冲突，又称苏南交恶、苏南决裂、铁托－斯大林分裂，是发生在苏联和南斯拉夫联邦人民共和国两国领导人之间的政治冲突。冲突导致南斯拉夫共产党于1948年被开除出共产党和工人党情报局。从此直到1955年，苏南两国关系势如水火。南斯拉夫也自此走上了一条既不依附西方也不依附苏联的独立发展的道路。苏联方面声称，冲突是南斯拉夫不忠于苏联造成的。南斯拉夫和西方则认为这件事的发生使铁托为南斯拉夫赢得了民族尊严，粉碎了斯大林将南斯拉夫变为苏联卫星国的企图。现代学者则强调事件的起因是斯大林拒绝了铁托提出的建立巴尔干联邦的方案：南斯拉夫合并阿尔巴尼亚和希腊，整合保加利亚，建立一个不受莫斯科控制的强大的东欧集团。。蘇聯則在兩國決裂後對南國極為提防，甚有採取軍事入侵的可能，一直到1953年史達林去世後，繼任者尼基塔·赫魯雪夫採取和解政策，兩國關係才逐漸恢復正常。 (zh)
La Disfendo inter Tito kaj Stalin, aŭ Disfendo inter Jugoslavio kaj Sovetunio, estis konflikto inter la gvidantoj de Jugoslavio kaj Sovetunio, kio rezultigis elpelon de Jugoslavio el la Informigburoo de komunistaj kaj laboristaj partioj (Kominform) en 1948. Ĉi tio estis la komenco de la -periodo, markita de malbonaj rilatoj kun Sovetunio, kiu finiĝis en 1955. (eo)
La ruptura entre Tito y Stalin, ruptura yugoslavo-soviética o ruptura soviético-yugoslava, fue un conflicto político-ideológico que tuvo lugar dentro del movimiento comunista, entre quienes fuesen los líderes máximos de Yugoslavia y la Unión Soviética, Josip Tito Broz y Iósif Stalin respectivamente, la cual terminó con la expulsión en 1948 de Yugoslavia de la "Oficina de Información Comunista" (más conocida como Kominform) y del Bloque del Este. (es)
Perpecahan Tito–Stalin, atau disebut juga Perpecahan Yugoslavia–Soviet, adalah puncak dari ketegangan antara Pemimpin Yugoslavia Josip Broz Tito dengan Pemimpin Uni Soviet Josef Stalin setelah Perang Dunia II. Meskipun kedua belah pihak menganggap bahwa kejadian ini merupakan perselisihan ideologi, konflik ini sebenarnya merupakan hasil dari perjuangan geopolitik di Balkan yang juga menerpa Albania, Bulgaria, serta pemberontakan komunis di Yunani yang didukung oleh Yugoslavianya Tito tetapi ditentang secara rahasia oleh Uni Soviet. (in)
The Tito–Stalin split or the Yugoslav–Soviet split was the culmination of a conflict between the political leaderships of Yugoslavia and the Soviet Union, under Josip Broz Tito and Joseph Stalin, respectively, in the years following World War II. Although presented by both sides as an ideological dispute, the conflict was as much the product of a geopolitical struggle in the Balkans that also involved Albania, Bulgaria, and the communist insurgency in Greece, which Tito's Yugoslavia supported and the Soviet Union secretly opposed. (en)
Kryzys jugosłowiański – kryzys w 1948 roku w stosunkach pomiędzy Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii (SFRJ), który doprowadził do oddalenia się SFRJ od kontrolowanego przez Józefa Stalina bloku państw (bloku wschodniego). (pl)
A Ruptura Tito–Stalin foi um conflito entre os líderes da República Socialista Federativa da Iugoslávia e da União Soviética, o que resultou na saída da Iugoslávia comunista da Cominform em 1948. Em primeiro lugar, foi dito que foi causada pela deslealdade da Iugoslávia à União Soviética e do socialismo em geral, mas a maior parte das evidências sugere que tinha mais a ver com o orgulho nacionalista do marechal Josip Broz Tito e a recusa de se sujeitar totalmente à vontade do Josef Stalin. (pt)
Советско-югославский конфликт — противостояние 1948—1953 годов между сталинским СССР и его союзниками (Польшей, Венгрией, Чехословакией, Румынией, Албанией, ГДР и Болгарией) с одной стороны и титовской Федеративной Народной Республикой Югославия (ФНРЮ) с другой стороны. (ru)
Тіто-сталінський розкол або Югославсько-радянський розкол — конфлікт між керівниками Народної Федеративної Республіки Югославії та Радянського Союзу, який обернувся вигнанням комуністичної Югославії з Комінформу в 1948 році. Став початком фактичного розриву відносин між СФРЮ і СРСР, який тривав до кінця 1955 року. (uk)

is dbo:wikiPageRedirects of