Anti-fascism (original) (raw)

dbo:abstract

L'antifeixisme és un moviment polític contrari al feixisme. L'antifeixisme s'associa amb la resistència política als països amb governs feixistes o nazis, tot i que també s'autodenominen antifeixistes aquells grups que des de la dècada dels anys 1970 s'han enfrontat, mitjançant la propaganda o la mobilització al carrer, als partits i grupuscles d'extrema dreta. Per extensió, els antifeixistes contemporanis s'enfronten a qualsevol exercici d'autoritat o de discriminació com l'homofòbia, el sexisme, el racisme o la restricció de les llibertats civils. L'antifeixisme no està circumscrit completament per una ideologia en particular, tot i que a vegades manté vincles amb organitzacions del moviment obrer, socialistes, anarquistes o comunistes. En l'àmbit de les persones activistes polítiques d'esquerra, l'antifeixisme ha servit de punt d'unió i col·laboració entre organitzacions marxistes-leninistes, anarquistes i militants no enquadrats en cap organització. (ca)
Antifašismus je široký pojem, zahrnující celou škálu názorových proudů a hnutí, které jsou v nějakém smyslu nepřátelské vůči fašismu a nacismu. Pojem je někdy mylně redukován na politické směry a hnutí. (cs)
معاداة الفاشية أو مناهضة الفاشية أو مكافحة الفاشية، (بالإيطالية: Anti-fascismo)‏ هي معارضة الأيديولوجيات والمجموعات والأفراد المنتمون للفاشية. هو مصطلح يُشير من المنظور التاريخي والاجتماعي إلى حركة غير متجانسة نشأت منذ نهاية الحرب العالمية الأولى إلى يومنا هذا، نظرًا لأنها كانت تعوق أو تكافح الفاشية ومظاهرها واشكالها (صورها) سواء على الصعيد الحكومي أو كحركات سياسية. ويستخدم هذا المصطلح تاريخيًا في إيطاليا خاصة للإشارة إلى نظام الحكم والفكر الذي أسسه ودعمه بينيتو موسوليني من 23 مارس عام 1919 إلى 1945. وبالإشارة إلى الأنظمة الأخرى شبه الفاشية يًمكن ذكر النازية والفرانكو، وقد اُستخدمت كذلك مصطلحات مناهضة للنازية (نشأت في ألمانيا للدلالة علي المعارضة الألمانية ثم استخدمت على نطاق عالمى لتدل على أي معارضة لفكر هتلر) كما أُستخدم مصطلح «معاداة الفرانكو» (والذي نشأ في إسبانيا وقد اُستخدم خصيصًا للمعارضة التاريخية للنظام الموالي لفاشية فرانسيسكو فرانكو). وقد امتد هذا المصطلح ليشمل مناهضة جميع أنظمة اليمين المتطرفة أو الرجعية (و تبعا للمؤرخين الأنجلوساكسونيين فإن الأنظمة غير اليبرالية وغير الديمقراطية هي أنظمة فاشية)، إلا إذا كانت من طائفة أخرى (وفي هذه الحالة، من الممكن التحدث على العكس عن مكافحة الشيوعية أو مكافحة النظام السوفيتي). كانت ومازالت المكافحة الفاشية بالإضافة إلى الأنظمة الشيوعية والدول الاشتراكية جزءًا لا يتجزأ من البنية الأساسية للفكر الديمقراطي الليبرالي والاجتماعية الديمقراطي، فعلى سبيل المثال، الدستور الإيطالية مناهض للفاشية بشكل صريح. (ar)
Anti-fascism is a political movement in opposition to fascist ideologies, groups and individuals. Beginning in European countries in the 1920s, it was at its most significant shortly before and during World War II, where the Axis powers were opposed by many countries forming the Allies of World War II and dozens of resistance movements worldwide. Anti-fascism has been an element of movements across the political spectrum and holding many different political positions such as anarchism, communism, pacifism, republicanism, social democracy, socialism and syndicalism as well as centrist, conservative, liberal and nationalist viewpoints. Fascism, a far-right ultra-nationalistic ideology best known for its use by the Italian Fascists and the Nazis, became prominent beginning in the 1910s while organization against fascism began around 1920. Fascism became the state ideology of Italy in 1922 and of Germany in 1933, spurring a large increase in anti-fascist action, including German resistance to Nazism and the Italian resistance movement. Anti-fascism was a major aspect of the Spanish Civil War, which foreshadowed World War II. Prior to World War II, the West had not taken seriously the threat of fascism, and anti-fascism was sometimes associated with communism. However, the outbreak of World War II greatly changed Western perceptions, and fascism was seen as an existential threat by not only the Communist Soviet Union but also by the liberal-democratic United States and United Kingdom. The Axis Powers of World War II were generally fascist, and the fight against them was characterized in anti-fascist terms. Resistance during World War II to fascism occurred in every occupied country, and came from across the ideological spectrum. The defeat of the Axis powers generally ended fascism as a state ideology. After World War II, the anti-fascist movement continued to be active in places where organized fascism continued or re-emerged. There was a resurgence of antifa in Germany in the 1980s, as a response to the invasion of the punk scene by neo-Nazis. This influenced the antifa movement in the United States in the late 1980s and 1990s, which was similarly carried by punks. In the 21st century, this greatly increased in prominence as a response to the resurgence of the radical right, especially after the election of Donald Trump. (en)
Kontraŭfaŝismo aŭ antifaŝismo estas la opono al faŝismo, ties ideoj, organizaĵoj, registaroj kaj anoj. La plej multaj rezistad-movadoj dum la Dua mondmilito estis kontraŭfaŝismaj. Kompreneble la Kontraŭfaŝismo naskis samtempe kiel la Faŝismo, tio estas dum la 1930-aj jaroj aŭ iom pli antaŭe kaze de Italio. Tiuepoke ĝi naskis kiel timo al la konsekvencoj de la supreniro al povo kaze de la du ĉefaj landoj kie disvolviĝis faŝismaj movadoj, tio estas Italio kaj ĉefe Germanio, kie la faŝismo akiris rapidege nuancojn kontraŭjudajn kaj kontraŭ la ĝenerala toleremo, ekzemple rilate la esprimlibero aŭ la maldekstraj kaj laboristaj movadoj. Tiam la plej ĝenerala sinteno de la kontraŭfaŝistoj estis la denonco de la troigoj kaj ekscesoj ne nur de la registaroj sed ankaŭ de la neleĝaj rotoj de faŝistoj kiuj subpremis en la ĉiutaga vivo de subuloj. Dum la Hispana Enlanda Milito, jam antaŭ la Dua Mondmilito, kaj ĉefe dum tiu kaj en la menciitaj landoj kaj en aliaj kie disvolviĝis movadoj ĉu faŝismaj ĉu faŝismemaj, kiel en Hungario, Slovakio, Rumanio, Kroatio, Portugalio kaj aliaj, la rezito kontraŭ la faŝisma etendo ĉefe danke al la antaŭenigo de la povo de la Tria Regno, formiĝis kiel movado duaspekta: la agado de la regulaj armeoj konstituitaj kontraŭ la faŝismaj reĝimoj, nome la armeoj de la Dua Hispana Respubliko, Britio, Sovetunio, Pollando ktp., kaj duaflanke la agado de unuopuloj aŭ grupoj de rezistado agantaj ekzemple en Balkanio, Francio, ktp. Tiuj grupoj ofte estis komponitaj de aktivuloj de la maldekstraj organizoj. Kiam la armeo de Adolfo Hitlero estis venkita, la du tendencoj kontraŭfaŝistaj, kiuj pli malpli kunlaboris dum la lukto, reunuiĝis ekzemple ĉe la liberigo de Parizo, Slovakio, ktp. Post la Dua Mondmilito, la nova reĝimo hegemoniata de Usono anatemigis la iamajn faŝismajn reĝimojn sur multaj niveloj: la socia kulturo (kino, literaturo, politiko), la juragado (Proceso de Nurembergo) kaj ĝenerala la politika vivo, kie faŝismo preskaŭ malaperis el la preskaŭ tuta Eŭropo (rezistis la reĝimo de Francisco Franco en Hispanio ĉefe danke al la akcepto de Usono) kaj ne nur ne partoprenis en balotadoj, sed en kelkaj landoj estis malpermesitaj kiel ĉe Germanio. Ĉar apenaŭ estis faŝismo dum la dua duono de la 20a jarcento, ankaŭ apenaŭ ekzistis malferma agado de la kontraŭfasismo, escepte lokaj movadoj kontraŭ la frankismo en Hispanio, de judoj kontraŭ fuĝintaj nazioj, ktp., ĝis la fino de la jarcento, kiam ekformiĝis novaj faŝismaj grupoj en Francio, Belgio, Germanio (ĉefe en Orienta Germanio), Orienta Eŭropo, ktp. Tia nova faŝismo, kompreneble iom diferenca el la origina, akiris du ĉefajn agadmanierojn: nome unuaflanke la partopreno en la ĝenerala politika agado profitante la toleremon kion ili mem malakceptas (ekzemple en Francio fare de Le Pen aŭ en Flandrio), kaj duaflanke la perforta atakado al nedezirataj elementoj, ĉu fremduloj, ĉu maldekstruloj, diferenculoj (gejoj, judoj, ktp); tiu lasta finis foje en mortigoj fine de la 20a jarcento kaj komenco de la 21a en landoj kiel Germanio, Rusio ktp. La rezisto kontraŭ la politika faŝismo estis realigata foje de la burĝaj partoj kiuj foje forgesis siajn diferencojn por aliancigi kontraŭ la plifortiĝantaj faŝismaj partioj, kiel okazis en Flandrio aŭ Francio. Dume la rezisto kontraŭ la perfortaj faŝistoj (kutime junuloj) estis realigata ĉefe de grupoj de ankaŭ junaj kontraŭfaŝistoj (anarkiistoj, novaj komunistoj, ktp.). (eo)
Antifaschismus (von griechisch ἀντί antí „gegen“, „anstelle von“) bezeichnet eine Haltung und soziale Bewegungen, die sich in Theorie und Praxis gegen jede Erscheinungsform von Faschismus wenden. In den realsozialistischen Staaten war Antifaschismus ideologisch eine verordnete Staatsdoktrin. Der politische Kampfbegriff entstand 1920 als Selbstbezeichnung von Gegnern des Faschismus in Italien und wurde dann auf den aktiven Widerstand gegen den Nationalsozialismus im Deutschen Reich, gegen den Franquismus in Spanien und ähnliche politische Kräfte in Europa und Lateinamerika übertragen. Aus dieser Widerstandspraxis heraus entwickelten sich seit 1922 verschiedene Faschismustheorien, um eine umfassende politische Alternative zum Faschismus zu begründen. Antifaschismus enthält daher gesellschaftsanalytische und handlungsleitende Aspekte, bezeichnet aber keine einheitliche politische Theorie. Heute fasst der Ausdruck alle Kräfte zusammen, die Neonazismus, Neofaschismus, Rechtsextremismus und Neue Rechte aktiv bekämpfen und deren gesellschaftliche Ursachen beseitigen wollen. Die Akteure bezeichnen sich als „Antifaschisten“. (de)
El antifascismo es la oposición y resistencia a ideologías, organizaciones, gobiernos y personas de carácter totalitario, autoritario y antidemocrático, que se asocien con el fascismo en cualquiera de sus vertientes: nazismo, franquismo o fascismo propiamente dicho. Se asocia históricamente a la resistencia política a los países o estados con gobiernos fascistas o nazis, aunque también se autodenominan «antifascistas» a ciertos grupos europeos y estadounidenses que desde la década de 1970 se han enfrentado, mediante la propaganda o la movilización en la calle, a los partidos y bandas de extrema derecha. En el ámbito de los activistas políticos, el antifascismo ha servido en determinados momentos históricos de lugar de encuentro y colaboración entre organizaciones de izquierda, marxistas-leninistas, el movimiento obrero, anarquistas, y militantes de partidos liberales, democráticos y de centroderecha. Lo que unió a estos grupos fue su oposición al ejercicio de autoritarismo o represión del gobierno o formas de discriminación como la homofobia, el sexismo, el racismo y supresión de libertades. (es)
Antifaxismoa ideologia, antolakunde, erakunde, gobernu nahiz norbanako faxista edo nazien aurkako jarrera da. Antifaxismoaren baitan, ideologia desberdinak bil daitezke, baina gehienetan ezkerreko posizio politikoekin hartu-emana dute. Hasieran, antifaxismoaren kontzeptua Bigarren Mundu Gerrako nazien aurkako erresistentzia politiko edota armatuarekin harremanetan jartzen bazen ere, 1970eko hamarkadaz gero, eskuin-muturreko taldeei aurre egiten dieten mugimenduak izendatzeko erabiltzen da antifaxista terminoa. Euskal Herriaren kasuan, ezkerreko talde politiko ugarik bat egiten dute antifaxismoarekin, bereziki Espainiako talde frankistei aurre egiterako garaian. (eu)
Antifasisme adalah gerakan perlawanan terhadap ideologi, kelompok atau individu fasis. Gerakan antifasis dimulai di beberapa negara Eropa pada tahun 1920-an. Contohnya, saat gerakan Fasisme Italia mulai menyebar, organisasi seperti dan Uni Anarkis Italia muncul pada tahun 1919–1921 untuk melawan gerakan tersebut. Gerakan ini kemudian menyebar ke negara-negara lain, dan menjadi gerakan yang sangat penting sebelum dan selama Perang Dunia II ketika negara-negara fasis dari Blok Poros ditentang oleh negara-negara Sekutu dan gerakan perlawanan lainnya. Antifasisme merupakan suatu pergerakan yang memiliki berbagai sudut pandang yang berbeda, seperti demokrasi sosial, nasionalisme, liberalisme, konservatisme, komunisme, Marxisme, kapitalisme, anarkisme, sosialisme, dan sentrisme. (in)
L'antifascisme est l'opposition organisée au fascisme et, plus largement, à l'extrême droite. Il prend forme dans les années 1920 et se développe conséquemment à la montée du fascisme en Europe. Il a connu un très fort développement au cours des années 1930, étant à l'origine de la formation des fronts populaires, puis pendant la Seconde Guerre mondiale au sein des résistances contre les dictatures fascistes et nazies ainsi que contre les régimes de collaboration. En dehors de la lutte contre les régimes se réclamant du fascisme proprement dit, l'antifascisme ou le terme d'antifascisme a très tôt été utilisé par des partis communistes pour combattre leurs adversaires politiques, proches ou lointains sur le plan idéologique, voire tout opposant critique. Cette instrumentalisation de la lutte dite « antifasciste » a été analysée et critiquée par de nombreux intellectuels et historiens. Au XXIe siècle, l'antifascisme agit contre les courants néofascistes. (fr)
L'antifascismo (antinazismo per designare l'opposizione al nazismo e antifranchismo e antifalangismo usati per l'opposizione al franchismo ed il falangismo) è un movimento eterogeneo che, dal termine della prima guerra mondiale, si pone in contrapposizione in varie modalità, con il fascismo e le sue diverse manifestazioni e declinazioni, sia da un punto di vista politico che da quello della lotta armata. (it)
반파시즘(反 - ,독일어: Antifaschismus)는 파시즘에 반대하는 신념 및 실천이다. 반파시즘 활동가들에게 또한 쓰인다. 일반적으로 반파시즘 실천은 호모포비아와 성차별주의, 인종차별주의와 의 제한을 반대하며 직접행동을 취한다. 제2차 세계 대전 동안 수많은 저항 운동은 반파시즘적이었다. 반파시즘 실천은 호전적이며 폭력을 동원할 수도 있으나 동시에 비폭력적이기도 하다. 반파시즘은 파시즘을 폭력을 동원해 "싸우는"것이 아니기 때문에 많은 수의 반파시즘 활동가들은 폭력적인 반파시즘을 파시즘 자체만큼이나 문제 있는 것으로 인식한다. (ko)
反ファシズム（はんふぁしずむ、反結束主義、はんけっそくしゅぎ）とは、ファシズムに反対する思想、政治姿勢、政治運動、抵抗運動。反ファシズムの活動家は「反ファシスト（反結束主義者）」と呼ばれる。 (ja)
Het antifascisme of antifa is een veelvormige beweging die ageert tegen alle vormen van uiterst rechts, met name tegen nazisme, fascisme en neofascisme. Antifascisten komen vaak uit een links of extreemlinks milieu en organiseren onder meer demonstraties en tegendemonstraties bij extreemrechtse betogingen of demonstraties en bijeenkomsten. Antifascistische organisaties doen onderzoek naar extreemrechtse organisaties en publiceren hierover. (nl)
Antifascismo é toda a filosofia, teoria ou prática ativista, cívica ou política que se oponha ao fascismo, incluindo muitas vezes o combate ao nazismo, neonazismo e a qualquer ideologia supremacista, xenófoba e de extrema-direita. Historicamente, o antifascismo é associado a vários movimentos políticos, como a social-democracia, nacionalismo, liberalismo, comunismo, marxismo, anarquismo, republicanismo e centrismo. Em contexto histórico, é um termo originado da década de 1920 e relacionado com um movimento político que se opôs ao fascismo de Benito Mussolini, político italiano que governou com poderes ditatoriais a Itália fascista entre 1922 a 1943. (pt)
Antyfaszyzm – ruch polityczny przeciwny ideologii faszystowskiej. Powstał z inspiracji środowisk lewicowych w latach 20. XX wieku, jako odpowiedź na formowanie się ruchu faszystowskiego we Włoszech (m.in. organizacja ). Z czasem ruch antyfaszystowski stawał się reakcją na rozlewanie się faszyzmu w innych krajach. W latach 30. powstał w Niemczech Front Żelazny, a następnie odrębna organizacja Akcja antyfaszystowska. Z kolei w Hiszpanii idee sprzeciwu wobec faszyzmu reprezentowali ochotnicy z Brygad Międzynarodowych. Walkę o usunięcie z życia publicznego praktyk faszyzmu, ogłosili w Grecji, w latach 1946–1949, partyzanci Demokratycznej Armii Grecji. Od czasu wojny domowej w Hiszpanii zawołaniem bojowym wszystkich antyfaszystów stało się hasło „No pasarán”, pierwszy raz użyte przez Dolores Ibárruri Gómez. Odrodzenie ruchu antyfaszystowskiego nastąpiło w Europie Zachodniej w latach 70. i 80. XX wieku jako sprzeciw wobec zjawiskom neofaszyzmu i neonazizmu. Antyfaszyzm łączy się zazwyczaj z działalnością przeciwko innym ideologiom czy tendencjom uznawanym jako dyskryminujące – rasizmowi, szowinizmowi czy nacjonalizmowi, a współcześnie również przeciw seksizmowi i homofobii. (pl)
Antifascism är en politisk ideologi, organisation eller handling - eller snarare en aspekt av mer omfattande ideologier - som försöker bekämpa fascismen och nazismen. Organiserat motstånd mot fascismen har funnits, och finns, i hela världen, och kampen började före och under andra världskriget med den underjordiska väpnade motståndsrörelsen i länder ockuperade av fascister och nazister. Motståndsrörelserna kallade sig folkfronter, där kommunister och anarkister ofta hade den mest aktiva och militanta rollen. Man utförde strategiska attentat och sabotageaktioner i små grupper mot fiendens militära ställningar och industriella mål. (sv)
Антифаши́зм — совокупность политических идеологий, составляющих оппозицию фашистским идеологиям, организациям и правительствам. (ru)
Антифаши́зм — сукупність політичних ідеологій, що складають опозицію фашистським та нацистським ідеологіям, організаціям й урядам. (uk)
反法西斯主義是反對法西斯的意識形態，致力於打擊主張法西斯主義的個人和團體。第二次世界大戰期間的抵抗運動，大部份為反法西斯主義。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:caption

1930.0 (dbd:second)
The logo as it appears on a flag held by an antifa protester in Cologne, 2008 (en)

dbp:image

Antifa 2008 Köln.jpg (en)
Antifalogo alt2.svg (en)

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdfs:comment

Antifašismus je široký pojem, zahrnující celou škálu názorových proudů a hnutí, které jsou v nějakém smyslu nepřátelské vůči fašismu a nacismu. Pojem je někdy mylně redukován na politické směry a hnutí. (cs)
Antifasisme adalah gerakan perlawanan terhadap ideologi, kelompok atau individu fasis. Gerakan antifasis dimulai di beberapa negara Eropa pada tahun 1920-an. Contohnya, saat gerakan Fasisme Italia mulai menyebar, organisasi seperti dan Uni Anarkis Italia muncul pada tahun 1919–1921 untuk melawan gerakan tersebut. Gerakan ini kemudian menyebar ke negara-negara lain, dan menjadi gerakan yang sangat penting sebelum dan selama Perang Dunia II ketika negara-negara fasis dari Blok Poros ditentang oleh negara-negara Sekutu dan gerakan perlawanan lainnya. Antifasisme merupakan suatu pergerakan yang memiliki berbagai sudut pandang yang berbeda, seperti demokrasi sosial, nasionalisme, liberalisme, konservatisme, komunisme, Marxisme, kapitalisme, anarkisme, sosialisme, dan sentrisme. (in)
L'antifascismo (antinazismo per designare l'opposizione al nazismo e antifranchismo e antifalangismo usati per l'opposizione al franchismo ed il falangismo) è un movimento eterogeneo che, dal termine della prima guerra mondiale, si pone in contrapposizione in varie modalità, con il fascismo e le sue diverse manifestazioni e declinazioni, sia da un punto di vista politico che da quello della lotta armata. (it)
반파시즘(反 - ,독일어: Antifaschismus)는 파시즘에 반대하는 신념 및 실천이다. 반파시즘 활동가들에게 또한 쓰인다. 일반적으로 반파시즘 실천은 호모포비아와 성차별주의, 인종차별주의와 의 제한을 반대하며 직접행동을 취한다. 제2차 세계 대전 동안 수많은 저항 운동은 반파시즘적이었다. 반파시즘 실천은 호전적이며 폭력을 동원할 수도 있으나 동시에 비폭력적이기도 하다. 반파시즘은 파시즘을 폭력을 동원해 "싸우는"것이 아니기 때문에 많은 수의 반파시즘 활동가들은 폭력적인 반파시즘을 파시즘 자체만큼이나 문제 있는 것으로 인식한다. (ko)
反ファシズム（はんふぁしずむ、反結束主義、はんけっそくしゅぎ）とは、ファシズムに反対する思想、政治姿勢、政治運動、抵抗運動。反ファシズムの活動家は「反ファシスト（反結束主義者）」と呼ばれる。 (ja)
Het antifascisme of antifa is een veelvormige beweging die ageert tegen alle vormen van uiterst rechts, met name tegen nazisme, fascisme en neofascisme. Antifascisten komen vaak uit een links of extreemlinks milieu en organiseren onder meer demonstraties en tegendemonstraties bij extreemrechtse betogingen of demonstraties en bijeenkomsten. Antifascistische organisaties doen onderzoek naar extreemrechtse organisaties en publiceren hierover. (nl)
Antifascism är en politisk ideologi, organisation eller handling - eller snarare en aspekt av mer omfattande ideologier - som försöker bekämpa fascismen och nazismen. Organiserat motstånd mot fascismen har funnits, och finns, i hela världen, och kampen började före och under andra världskriget med den underjordiska väpnade motståndsrörelsen i länder ockuperade av fascister och nazister. Motståndsrörelserna kallade sig folkfronter, där kommunister och anarkister ofta hade den mest aktiva och militanta rollen. Man utförde strategiska attentat och sabotageaktioner i små grupper mot fiendens militära ställningar och industriella mål. (sv)
Антифаши́зм — совокупность политических идеологий, составляющих оппозицию фашистским идеологиям, организациям и правительствам. (ru)
Антифаши́зм — сукупність політичних ідеологій, що складають опозицію фашистським та нацистським ідеологіям, організаціям й урядам. (uk)
反法西斯主義是反對法西斯的意識形態，致力於打擊主張法西斯主義的個人和團體。第二次世界大戰期間的抵抗運動，大部份為反法西斯主義。 (zh)
معاداة الفاشية أو مناهضة الفاشية أو مكافحة الفاشية، (بالإيطالية: Anti-fascismo)‏ هي معارضة الأيديولوجيات والمجموعات والأفراد المنتمون للفاشية. هو مصطلح يُشير من المنظور التاريخي والاجتماعي إلى حركة غير متجانسة نشأت منذ نهاية الحرب العالمية الأولى إلى يومنا هذا، نظرًا لأنها كانت تعوق أو تكافح الفاشية ومظاهرها واشكالها (صورها) سواء على الصعيد الحكومي أو كحركات سياسية. ويستخدم هذا المصطلح تاريخيًا في إيطاليا خاصة للإشارة إلى نظام الحكم والفكر الذي أسسه ودعمه بينيتو موسوليني من 23 مارس عام 1919 إلى 1945. (ar)
L'antifeixisme és un moviment polític contrari al feixisme. L'antifeixisme s'associa amb la resistència política als països amb governs feixistes o nazis, tot i que també s'autodenominen antifeixistes aquells grups que des de la dècada dels anys 1970 s'han enfrontat, mitjançant la propaganda o la mobilització al carrer, als partits i grupuscles d'extrema dreta. Per extensió, els antifeixistes contemporanis s'enfronten a qualsevol exercici d'autoritat o de discriminació com l'homofòbia, el sexisme, el racisme o la restricció de les llibertats civils. (ca)
Anti-fascism is a political movement in opposition to fascist ideologies, groups and individuals. Beginning in European countries in the 1920s, it was at its most significant shortly before and during World War II, where the Axis powers were opposed by many countries forming the Allies of World War II and dozens of resistance movements worldwide. Anti-fascism has been an element of movements across the political spectrum and holding many different political positions such as anarchism, communism, pacifism, republicanism, social democracy, socialism and syndicalism as well as centrist, conservative, liberal and nationalist viewpoints. (en)
Kontraŭfaŝismo aŭ antifaŝismo estas la opono al faŝismo, ties ideoj, organizaĵoj, registaroj kaj anoj. La plej multaj rezistad-movadoj dum la Dua mondmilito estis kontraŭfaŝismaj. Kompreneble la Kontraŭfaŝismo naskis samtempe kiel la Faŝismo, tio estas dum la 1930-aj jaroj aŭ iom pli antaŭe kaze de Italio. Tiuepoke ĝi naskis kiel timo al la konsekvencoj de la supreniro al povo kaze de la du ĉefaj landoj kie disvolviĝis faŝismaj movadoj, tio estas Italio kaj ĉefe Germanio, kie la faŝismo akiris rapidege nuancojn kontraŭjudajn kaj kontraŭ la ĝenerala toleremo, ekzemple rilate la esprimlibero aŭ la maldekstraj kaj laboristaj movadoj. Tiam la plej ĝenerala sinteno de la kontraŭfaŝistoj estis la denonco de la troigoj kaj ekscesoj ne nur de la registaroj sed ankaŭ de la neleĝaj rotoj de faŝistoj (eo)
Antifaschismus (von griechisch ἀντί antí „gegen“, „anstelle von“) bezeichnet eine Haltung und soziale Bewegungen, die sich in Theorie und Praxis gegen jede Erscheinungsform von Faschismus wenden. In den realsozialistischen Staaten war Antifaschismus ideologisch eine verordnete Staatsdoktrin. Heute fasst der Ausdruck alle Kräfte zusammen, die Neonazismus, Neofaschismus, Rechtsextremismus und Neue Rechte aktiv bekämpfen und deren gesellschaftliche Ursachen beseitigen wollen. Die Akteure bezeichnen sich als „Antifaschisten“. (de)
Antifaxismoa ideologia, antolakunde, erakunde, gobernu nahiz norbanako faxista edo nazien aurkako jarrera da. Antifaxismoaren baitan, ideologia desberdinak bil daitezke, baina gehienetan ezkerreko posizio politikoekin hartu-emana dute. Hasieran, antifaxismoaren kontzeptua Bigarren Mundu Gerrako nazien aurkako erresistentzia politiko edota armatuarekin harremanetan jartzen bazen ere, 1970eko hamarkadaz gero, eskuin-muturreko taldeei aurre egiten dieten mugimenduak izendatzeko erabiltzen da antifaxista terminoa. (eu)
El antifascismo es la oposición y resistencia a ideologías, organizaciones, gobiernos y personas de carácter totalitario, autoritario y antidemocrático, que se asocien con el fascismo en cualquiera de sus vertientes: nazismo, franquismo o fascismo propiamente dicho. (es)
L'antifascisme est l'opposition organisée au fascisme et, plus largement, à l'extrême droite. Il prend forme dans les années 1920 et se développe conséquemment à la montée du fascisme en Europe. Il a connu un très fort développement au cours des années 1930, étant à l'origine de la formation des fronts populaires, puis pendant la Seconde Guerre mondiale au sein des résistances contre les dictatures fascistes et nazies ainsi que contre les régimes de collaboration. Au XXIe siècle, l'antifascisme agit contre les courants néofascistes. (fr)
Antyfaszyzm – ruch polityczny przeciwny ideologii faszystowskiej. Powstał z inspiracji środowisk lewicowych w latach 20. XX wieku, jako odpowiedź na formowanie się ruchu faszystowskiego we Włoszech (m.in. organizacja ). Z czasem ruch antyfaszystowski stawał się reakcją na rozlewanie się faszyzmu w innych krajach. W latach 30. powstał w Niemczech Front Żelazny, a następnie odrębna organizacja Akcja antyfaszystowska. Z kolei w Hiszpanii idee sprzeciwu wobec faszyzmu reprezentowali ochotnicy z Brygad Międzynarodowych. Walkę o usunięcie z życia publicznego praktyk faszyzmu, ogłosili w Grecji, w latach 1946–1949, partyzanci Demokratycznej Armii Grecji. (pl)
Antifascismo é toda a filosofia, teoria ou prática ativista, cívica ou política que se oponha ao fascismo, incluindo muitas vezes o combate ao nazismo, neonazismo e a qualquer ideologia supremacista, xenófoba e de extrema-direita. Historicamente, o antifascismo é associado a vários movimentos políticos, como a social-democracia, nacionalismo, liberalismo, comunismo, marxismo, anarquismo, republicanismo e centrismo. (pt)

rdfs:seeAlso

is dbo:wikiPageWikiLink of

is dbp:ideology of

is dbp:movement of