Lithuanian nobility (original) (raw)

dbo:abstract

Der litauische Adel war ein gesetzlich privilegierter Stand im Großfürstentum Litauen, bestehend aus litauischen und einigen ruthenischen Adelsfamilien. Die Familien erhielten ihre Privilegien meist für militärische Dienste im Großherzogtum. Nach der Union von Lublin 1569 vermischte sich der litauische Adel zu einem wesentlichen Teil mit der polnischen Szlachta. Im Großherzogtum Litauen zusammen mit dem Königreich Polen erreichte die Zahl der Edelleute bis zu 7 %, was in Europa den größten Anteil ausmachte. In einigen Teilen des Landes betrug er sogar 10 %. (de)
The Lithuanian nobility (Lithuanian: bajorija, šlėkta) was historically a legally privileged hereditary elite class in the Kingdom of Lithuania and Grand Duchy of Lithuania (including during period of foreign rule 1795–1918) consisting of Lithuanians from Lithuania Proper; Samogitians from Duchy of Samogitia; following Lithuania's eastward expansion into what is now Belarus, Ukraine and Russia, many ethnically Ruthenian noble families (boyars); and, later on, predominantly Baltic German families from the Duchy of Livonia and Inflanty Voivodeship. It traced its origins via Palemonids to Polemon II of Pontus. Families of the nobility were responsible for military mobilization and enjoyed Golden Liberty; some were rewarded with additional privileges for success on the battlefield. In the Grand Duchy of Lithuania, ducal titles were mostly inherited by descendants of old dynasties while the relatively few hereditary noble titles in the Kingdom of Poland were bestowed by foreign monarchs. The Polish–Lithuanian Commonwealth had one of the largest percentages of nobility in Europe, with szlachta constituting close to 10% of the population, but in some constituent regions, like Duchy of Samogitia, it was closer to 12%. However, the high nobility was extremely limited in number, consisting of the magnates and later, within the Russian Empire, of princes. Lithuanian nobility is not formally recognized by the Republic of Lithuania and does not carry special status, but the Lithuanian Royal Union of Nobility (founded 1928, closed in 1940, reestablished in 1994) unites in excess of 4,000 members from 600 families. (en)
Kebangsawanan Lithuania dulunya adalah kelas yang memiliki hak hukum di Keharyapatihan Lithuania yang terdiri dari orang-orang Lithuania, dari kawasan-kawasan sejarah dan Samogitia, dan, ekspansi timur Lithuania, beberapa keluarga bangsawan (boyar) Ruthenia. Keluarga-keluarga tersebut biasanya diberi untuk tugas militer mereka di Keharyapatihan. Persemakmuran Polandia-Lithuania memiliki salah satu persentase kaum bangsawan terbesar di Eropa, mendekati 10% dari populasi, di beberapa kawasan, seperti Samogitia, mendekati 12%. (in)
La nobiltà lituana (didikai in lituano) comprende tutti gli individui e le famiglie un tempo riconosciute dal Granducato di Lituania come membri della classe aristocratica, ovvero godenti di privilegi ereditari. La nobiltà fece risalire le sue origini tramite Polemonidi a Polemone II del Ponto. (it)
Szlachta litewska wywodzi się jeszcze z czasów pogańskich, kiedy to społeczeństwo litewskie dzieliło się na kapłanów, kniaziów, bojarów, poddanych i niewolnych. Po wstąpieniu na tron Jagiełły Litwa została ochrzczona, a bojarzy uzyskali prawa (edykt z 20 lutego 1387 roku), dzięki którym ich status zbliżył się znacznie do statusu szlachty polskiej. Wiele litewskich rodów szlacheckich pochodzi od wielkiego księcia Giedymina lub od Rurykowiczów, w tym ostatnim wypadku właściwsze jest określenie – ze względu na przynależność państwową – Wielkie Księstwo Litewskie, oraz pochodzenie i wyznanie – Ruś i prawosławie. Od czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów zasadne jest także określenie szlachta polska, ponieważ szlachta ruska i litewska ulegała stopniowej polonizacji, jednocześnie nawet szlachta etnicznie polska nie uważała za ten sam naród mówiących po polsku chłopów, z czym łączyły się pojęcia "narodu szlacheckiego" i sarmatyzmu. (pl)
Литовская знать была исторически юридически привилегированным классом в Великом княжестве Литовском, состоящим из литовцев, проживавших в исторических районах Литвы: Литве и Жемайтии, и, после восточной экспансии Литвы, из русинских дворянских семей (бояр). Семьям в первую очередь предоставлялись льготы для военной службы в составе Великого княжества. Речь Посполитая имела один из крупнейших процентов дворянского населения в Европе, примерно 10% населения, в некоторых регионах, например в Жемайтии, дворян насчитывалось около 12%. (ru)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

Der litauische Adel war ein gesetzlich privilegierter Stand im Großfürstentum Litauen, bestehend aus litauischen und einigen ruthenischen Adelsfamilien. Die Familien erhielten ihre Privilegien meist für militärische Dienste im Großherzogtum. Nach der Union von Lublin 1569 vermischte sich der litauische Adel zu einem wesentlichen Teil mit der polnischen Szlachta. Im Großherzogtum Litauen zusammen mit dem Königreich Polen erreichte die Zahl der Edelleute bis zu 7 %, was in Europa den größten Anteil ausmachte. In einigen Teilen des Landes betrug er sogar 10 %. (de)
Kebangsawanan Lithuania dulunya adalah kelas yang memiliki hak hukum di Keharyapatihan Lithuania yang terdiri dari orang-orang Lithuania, dari kawasan-kawasan sejarah dan Samogitia, dan, ekspansi timur Lithuania, beberapa keluarga bangsawan (boyar) Ruthenia. Keluarga-keluarga tersebut biasanya diberi untuk tugas militer mereka di Keharyapatihan. Persemakmuran Polandia-Lithuania memiliki salah satu persentase kaum bangsawan terbesar di Eropa, mendekati 10% dari populasi, di beberapa kawasan, seperti Samogitia, mendekati 12%. (in)
La nobiltà lituana (didikai in lituano) comprende tutti gli individui e le famiglie un tempo riconosciute dal Granducato di Lituania come membri della classe aristocratica, ovvero godenti di privilegi ereditari. La nobiltà fece risalire le sue origini tramite Polemonidi a Polemone II del Ponto. (it)
Литовская знать была исторически юридически привилегированным классом в Великом княжестве Литовском, состоящим из литовцев, проживавших в исторических районах Литвы: Литве и Жемайтии, и, после восточной экспансии Литвы, из русинских дворянских семей (бояр). Семьям в первую очередь предоставлялись льготы для военной службы в составе Великого княжества. Речь Посполитая имела один из крупнейших процентов дворянского населения в Европе, примерно 10% населения, в некоторых регионах, например в Жемайтии, дворян насчитывалось около 12%. (ru)
The Lithuanian nobility (Lithuanian: bajorija, šlėkta) was historically a legally privileged hereditary elite class in the Kingdom of Lithuania and Grand Duchy of Lithuania (including during period of foreign rule 1795–1918) consisting of Lithuanians from Lithuania Proper; Samogitians from Duchy of Samogitia; following Lithuania's eastward expansion into what is now Belarus, Ukraine and Russia, many ethnically Ruthenian noble families (boyars); and, later on, predominantly Baltic German families from the Duchy of Livonia and Inflanty Voivodeship. It traced its origins via Palemonids to Polemon II of Pontus. (en)
Szlachta litewska wywodzi się jeszcze z czasów pogańskich, kiedy to społeczeństwo litewskie dzieliło się na kapłanów, kniaziów, bojarów, poddanych i niewolnych. Po wstąpieniu na tron Jagiełły Litwa została ochrzczona, a bojarzy uzyskali prawa (edykt z 20 lutego 1387 roku), dzięki którym ich status zbliżył się znacznie do statusu szlachty polskiej. (pl)

rdfs:label

Lithuanian nobility (en)
Litauischer Adel (de)
Kebangsawanan Lituania (in)
Nobiltà lituana (it)
Szlacheckie rody Litwy (pl)
Литовское дворянство (ru)
Литовська шляхта (uk)

is dbo:wikiPageWikiLink of