| dbo:abstract |
La nomo kanada konfederacio (angle: Canadian Confederation; france: Confédération canadienne) aludas al la eventoj de la 1-a de julio 1867, kiuj gvidis al kreo de la federacia ŝtato Kanado (Dominion of Canada). Ĝi estas grava evento en historio de Kanado. El tri britaj kolonioj iĝis kvar kanadaj provincoj: La teritorio "British Province of Canada" estis dividita en la novajn kanadajn provincojn Ontario kaj Kebekio (Québec), kaj el la britaj kolonioj Nov-Brunsviko (New Brunswick) kaj Nov-Skotio (Nova Scotia) iĝis samnomaj kanadaj provincoj. La unua ĉefministro de la Kanada konfederacio estis John A. Macdonald, kiu komencis siajn funkciojn en 1867. Same la nocio uzatas por la sekvaj ampleksigoj de la teritorio de la federacia ŝtato Kanado je pliaj provincoj kaj teritorioj de la eksa Brita Nordameriko. La vorto "konfederacio" en Kanado ofte uzatas por priskibi la kanadan ŝtaton en abstrakta maniero - ekzemplo estas la "patroj de la konfederacio" (angle Fathers of Confederation, france Pères de la Confédération), la ĉefaj roluloj de la ŝtatokrea proceso. En la historio de Kanado oni ofte distingas inter la tempo antaŭ kaj la tempo post la kreo de la konfederacio. La sekva tabelo montras la sinsekvon kaj datojn de aliĝo de la unuopaj provincoj kaj teritorioj al la kanada ŝtato: (eo) Canadian Confederation (French: Confédération canadienne) was the process by which three British North American provinces, the Province of Canada, Nova Scotia, and New Brunswick, were united into one federation called the Dominion of Canada, on July 1, 1867. Upon Confederation, Canada consisted of four provinces: Ontario and Quebec, which had been split out from the Province of Canada, and the provinces of Nova Scotia and New Brunswick. Over the years since Confederation, Canada has seen numerous territorial changes and expansions, resulting in the current number of ten provinces and three territories. (en) Der Begriff Kanadische Konföderation (englisch Canadian Confederation, französisch Confédération canadienne) bezeichnet die Ereignisse, die am 1. Juli 1867 zur Gründung des Bundesstaates Kanada (Dominion of Canada) führten. Aus drei britischen Kolonien wurden vier kanadische Provinzen gebildet: Die britische Provinz Kanada wurde in die neuen kanadischen Provinzen Ontario und Québec geteilt, aus den britischen Kolonien New Brunswick und Nova Scotia wurden gleichnamige kanadische Provinzen. Ebenso bezeichnet der Begriff die darauf folgenden Erweiterungen um weitere Provinzen und Territorien im ehemaligen Britisch-Nordamerika. „Konföderation“ wird häufig verwendet, um Kanada auf abstrakte Weise zu umschreiben, ein Beispiel dazu ist „Väter der Konföderation“ (engl. Fathers of Confederation, frz. Pères de la Confédération). In der Geschichte Kanadas wird häufig die Zeit vor und nach der Konföderation unterschieden. (de) Kanadako Konfederazioa (ingelesez: Canadian Confederation; frantsesez: Confédération canadienne) prozesu bat izan zen, zeinaren bitartez 1867ko uztailaren 1etik aurrera, Ipar Amerika britainiarreko probintzietatik, kolonietatik eta Kanadiar federala sortu zen. (eu) La Confederación Canadiense o Confederación de Canadá (Canadian Confederation en inglés; Confédération canadienne en francés) fue el proceso a través del cual el dominio federal de Canadá se fue formando desde el 1 de julio de 1867 a partir de las provincias, colonias y territorios de la Norteamérica británica. (es) La Confédération canadienne ou Confédération du Canada est le processus par lequel trois colonies de l'Amérique du Nord britannique (Canada-Uni, Nouveau-Brunswick et Nouvelle-Écosse) se sont unifiées en une fédération sous le nom de Dominion du Canada. Lorsque l'Acte de l'Amérique du Nord britannique est entré en vigueur le 1er juillet 1867, les colonies sont devenues collectivement provinces du Dominion, sous un régime monarchique. Le Canada est alors constitué de quatre provinces : le Nouveau-Brunswick, la Nouvelle-Écosse, l'Ontario et le Québec (le Canada-Uni ayant été scindé en deux). À la suite de cette union, les autres colonies et territoires de l'Amérique du Nord britannique intègrent progressivement la Confédération et de nouvelles provinces sont créées. (fr) De Canadese Confederatie is de benaming voor de vereniging van de Britse koloniën Nova Scotia, New Brunswick, Ontario en Quebec die op 1 juli 1867 het Dominion Canada vormde alsmede het proces dat daaraan voorafging. Het is tevens een (abstracte) benaming die thans nog steeds wordt gebruikt om het huidige Canada mee aan te duiden. Anders dan wat normaliter onder een confederatie wordt verstaan is er in het geval van de Canadese Confederatie geen sprake van een ware statenbond of 'confederatie', maar vormt Canada een federatie. (nl) Konfederacja Kanady (ang. Confederation of Canada, fr. Confédération canadienne) – polityczny i prawny proces tworzenia Kanady. Rozpoczął się on od unii czterech kolonii brytyjskich w Ameryce Północnej, odtąd zwanych Dominium Kanady lub Kanadą. Jej finalizacją była Ustawa o Ameryce Brytyjskiej uchwalona przez Parlament Brytyjski i podpisana przez królową Wiktorię. Ustawa weszła w życie 1 lipca 1867. Rocznica tej daty obchodzona jest jako święto narodowe: Dzień Kanady. Spośród siedmiu kolonii brytyjskich w Północnej Ameryce do konfederacji przystąpiły cztery: Ontario, Quebec, Nowy Brunszwik i Nowa Szkocja. Pozostałe trzy Nowa Fundlandia, Wyspa Księcia Edwarda i Kolumbia Brytyjska pozostały poza konfederacją. Prowincje Ontario i Quebec obejmowały mniejsze obszary niż współcześnie. Ich dzisiejsze północne rubieże, jak i cały olbrzymi obszar pomiędzy Wielkimi Jeziorami i Zatoką Hudsona a Górami Skalistymi i Alaską oraz Labrador pozostawał pod prywatnym zarządem Kompanii Zatoki Hudsona. Mimo używania tego terminu, Kanada nie jest konfederacją, lecz federacją. Element „konfederacja” nie występuje ani nie występował w oficjalnej nazwie kraju (Dominium Kanady lub Kanada). Z czasem do konfederacji przystąpiły pozostałe kolonie, tworząc kolejne prowincje. Tereny pod kontrolą prywatną zostały przejęte przez rząd kanadyjski i włączone do konfederacji jako Terytoria Północno-Zachodnie. Z czasem zostały wykrojone z nich kolejne prowincje i terytoria. Konfederacja Kanady została wynegocjowana między przedstawicielami kolonii w czasie konferencji w Charlottetown na Wyspie Księcia Edwarda i konferencji w Québecu w 1864 oraz rządu angielskiego i kanadyjskimi politykami w czasie konferencji londyńskiej. Uczestnicy tych konferencji obdarzeni zostali mianem Ojców Konfederacji. (pl) È detta Confederazione canadese (in inglese Canadian Confederation; in francese Confédération canadienne) il processo attraverso il quale le colonie britanniche del Canada, di Nuova Scozia e Nuovo Brunswick furono unite nel dominion del Canada il 1º luglio 1867. Durante il processo di confederazione, la vecchia provincia del Canada venne divisa nelle due province dell'Ontario e del Quebec; oltre a Nuova Scozia e Nuovo Brunswick, dunque, la nuova federazione comprendeva così in totale quattro province. Con il passare degli anni, il Canada subì diversi cambiamenti territoriali e processi di espansione, risultando al giorno d'oggi come una federazione di dieci province e tre territori. (it) Kanadensiska konfederationen (engelska: Canadian Confederation, franska: Confédération canadienne) är det historiografiska namnet på den process, genom vilken den federala statsbildningen Kanada skapades den 1 juli 1867. Den dagen blev tre brittiska besittningar i Nordamerika i stället fyra kanadensiska provinser. Den tidigare provinsen Kanada delades upp i två nya provinser, Ontario och Quebec, och två andra brittiska besittningar, New Brunswick och Nova Scotia, uppgick också i Kanada. (sv) A Confederação do Canadá foi o processo que trouxe a união das colônias britânicas, formando o Domínio do Canadá, em 1 de julho de 1867. Este domínio foi estabelecido pelo Ato da América do Norte Britânica. Inicialmente, a Confederação constituía-se de apenas quatro províncias: Novo Brunswick, Nova Escócia, Ontário e Quebec, estas duas últimas recentemente formadas a partir da Província do Canadá. Gradualmente, a Confederação expandiu-se, crescendo gradualmente até os limites atuais. (pt) 加拿大聯邦化（英語：Canadian Confederation，法語：Confédération canadienne）是指聯邦制的加拿大自治領最終在1867年7月1日建立的過程。當日三個英國殖民地成為新自治領的四個省份。原有的加拿大聯合省劃分為魁北克及安大略，並聯同新不伦瑞克及新斯科舍，四省成為新的加拿大自治領之省份。聯邦化之日被定为自治領日（Dominion Day），注意當時並非從英國獨立，而是建立了一個英國名下的「自治領」（Dominion），所以這一天在加拿大一直被稱為「自治領日」，而非「國慶節」。直到1982年，英國女王兼加拿大女王伊麗莎白二世簽署命令，將加拿大憲法修憲權移交加拿大國會，至此加拿大與英國的特殊關係終結，成為完全主權獨立的國家，7月1日這一天才被改稱為「加拿大日」，即俗稱的「加拿大國慶節」。所以雖然1867年7月1日常常被民眾以及媒體稱為「建國日」，但嚴格來說是一種誤稱，比如2017年「建國150週年」。 當時大英帝國立法（英屬北美法）決定將加拿大各省和各領地合併成爲一個聯邦制的自治領級別的殖民地。联邦制的設立由兩部法律完成，其中較早的一部《1867年英属北美法》在加拿大被尊為“1867年憲法”。 (zh) Кана́дская конфедера́ция (англ. Canadian Confederation, фр. Confédération canadienne), или Конфедерация Канада — процесс, достигший высшей точки 1 июля 1867 года, при котором из провинций, колоний и территорий Британской Северной Америки был создан союз для образования нового федерального государства — доминиона Британской империи Канада. Теперь слово «конфедерация» часто используется для отвлечённого описания Канады, и выражение «отцы Конфедерации» — пример такого употребления. Между тем более конкретно выражение обычно относится к политическому процессу, объединившему колонии в 1860-е годы, а не к политической структуре страны. Оно также используется для разделения канадской истории на два периода: «доконфедерационный» и «послеконфедерационный» (последний продолжается до настоящего времени). Хотя выражение «конфедерация» часто употребляют для обозначения Канады, Канада является скорее федерацией. Все участники конференций, проходивших в 1860-х годах и приведших к образованию конфедерации, считаются отцами Конфедерации. Вместе с тем территориальное деление доминиона 1867 года существенно отличается от современной карты Канады. Политики, которые принимали участие в формировании границ и канадского федерализма после образования конфедерации (с конца XIX по начало XXI века), считаются её основателями. (ru) Кана́дська конфедера́ція (англ. Canadian Confederation, фр. Confédération canadienne), або Конфедерація Канада — процес, що досяг найвищої точки 1 липня 1867, при якому з провінцій, колоній і територій Британської Північної Америки був створений Союз для утворення нової федеральної держави — домініону Британської імперії Домініон Канада. Тепер слово «конфедерація» часто використовується для відстороненого опису Канади, і вислів «батьки Конфедерації» — приклад такого вживання. Між тим, більш конкретно вислів зазвичай вживається до політичного процесу, що об'єднав колонії в 1860-і роки, а не до політичної структурі країни. Воно також використовується для поділу канадської історії на два періоди: «доконфедераційний» і «післяконфедераційний» (останній триває досі). Хоча вислів «конфедерація» часто вживають для посилання на Канаду, Канада є радше федерацією. Всі учасники конференцій, що проходили в 1860-х роках і привели до утворення конфедерації, вважаються . Разом з тим, територіальний поділ домініону 1867 істотно відрізняється від сучасної карти Канади. Політики, які брали участь у формуванні кордонів і канадського федералізму після утворення конфедерації (з кінця XIX по початок XXI століття) вважаються її засновниками. (uk) |
| rdfs:comment |
Canadian Confederation (French: Confédération canadienne) was the process by which three British North American provinces, the Province of Canada, Nova Scotia, and New Brunswick, were united into one federation called the Dominion of Canada, on July 1, 1867. Upon Confederation, Canada consisted of four provinces: Ontario and Quebec, which had been split out from the Province of Canada, and the provinces of Nova Scotia and New Brunswick. Over the years since Confederation, Canada has seen numerous territorial changes and expansions, resulting in the current number of ten provinces and three territories. (en) Kanadako Konfederazioa (ingelesez: Canadian Confederation; frantsesez: Confédération canadienne) prozesu bat izan zen, zeinaren bitartez 1867ko uztailaren 1etik aurrera, Ipar Amerika britainiarreko probintzietatik, kolonietatik eta Kanadiar federala sortu zen. (eu) La Confederación Canadiense o Confederación de Canadá (Canadian Confederation en inglés; Confédération canadienne en francés) fue el proceso a través del cual el dominio federal de Canadá se fue formando desde el 1 de julio de 1867 a partir de las provincias, colonias y territorios de la Norteamérica británica. (es) La Confédération canadienne ou Confédération du Canada est le processus par lequel trois colonies de l'Amérique du Nord britannique (Canada-Uni, Nouveau-Brunswick et Nouvelle-Écosse) se sont unifiées en une fédération sous le nom de Dominion du Canada. Lorsque l'Acte de l'Amérique du Nord britannique est entré en vigueur le 1er juillet 1867, les colonies sont devenues collectivement provinces du Dominion, sous un régime monarchique. Le Canada est alors constitué de quatre provinces : le Nouveau-Brunswick, la Nouvelle-Écosse, l'Ontario et le Québec (le Canada-Uni ayant été scindé en deux). À la suite de cette union, les autres colonies et territoires de l'Amérique du Nord britannique intègrent progressivement la Confédération et de nouvelles provinces sont créées. (fr) De Canadese Confederatie is de benaming voor de vereniging van de Britse koloniën Nova Scotia, New Brunswick, Ontario en Quebec die op 1 juli 1867 het Dominion Canada vormde alsmede het proces dat daaraan voorafging. Het is tevens een (abstracte) benaming die thans nog steeds wordt gebruikt om het huidige Canada mee aan te duiden. Anders dan wat normaliter onder een confederatie wordt verstaan is er in het geval van de Canadese Confederatie geen sprake van een ware statenbond of 'confederatie', maar vormt Canada een federatie. (nl) Kanadensiska konfederationen (engelska: Canadian Confederation, franska: Confédération canadienne) är det historiografiska namnet på den process, genom vilken den federala statsbildningen Kanada skapades den 1 juli 1867. Den dagen blev tre brittiska besittningar i Nordamerika i stället fyra kanadensiska provinser. Den tidigare provinsen Kanada delades upp i två nya provinser, Ontario och Quebec, och två andra brittiska besittningar, New Brunswick och Nova Scotia, uppgick också i Kanada. (sv) A Confederação do Canadá foi o processo que trouxe a união das colônias britânicas, formando o Domínio do Canadá, em 1 de julho de 1867. Este domínio foi estabelecido pelo Ato da América do Norte Britânica. Inicialmente, a Confederação constituía-se de apenas quatro províncias: Novo Brunswick, Nova Escócia, Ontário e Quebec, estas duas últimas recentemente formadas a partir da Província do Canadá. Gradualmente, a Confederação expandiu-se, crescendo gradualmente até os limites atuais. (pt) 加拿大聯邦化（英語：Canadian Confederation，法語：Confédération canadienne）是指聯邦制的加拿大自治領最終在1867年7月1日建立的過程。當日三個英國殖民地成為新自治領的四個省份。原有的加拿大聯合省劃分為魁北克及安大略，並聯同新不伦瑞克及新斯科舍，四省成為新的加拿大自治領之省份。聯邦化之日被定为自治領日（Dominion Day），注意當時並非從英國獨立，而是建立了一個英國名下的「自治領」（Dominion），所以這一天在加拿大一直被稱為「自治領日」，而非「國慶節」。直到1982年，英國女王兼加拿大女王伊麗莎白二世簽署命令，將加拿大憲法修憲權移交加拿大國會，至此加拿大與英國的特殊關係終結，成為完全主權獨立的國家，7月1日這一天才被改稱為「加拿大日」，即俗稱的「加拿大國慶節」。所以雖然1867年7月1日常常被民眾以及媒體稱為「建國日」，但嚴格來說是一種誤稱，比如2017年「建國150週年」。 當時大英帝國立法（英屬北美法）決定將加拿大各省和各領地合併成爲一個聯邦制的自治領級別的殖民地。联邦制的設立由兩部法律完成，其中較早的一部《1867年英属北美法》在加拿大被尊為“1867年憲法”。 (zh) Der Begriff Kanadische Konföderation (englisch Canadian Confederation, französisch Confédération canadienne) bezeichnet die Ereignisse, die am 1. Juli 1867 zur Gründung des Bundesstaates Kanada (Dominion of Canada) führten. Aus drei britischen Kolonien wurden vier kanadische Provinzen gebildet: Die britische Provinz Kanada wurde in die neuen kanadischen Provinzen Ontario und Québec geteilt, aus den britischen Kolonien New Brunswick und Nova Scotia wurden gleichnamige kanadische Provinzen. (de) La nomo kanada konfederacio (angle: Canadian Confederation; france: Confédération canadienne) aludas al la eventoj de la 1-a de julio 1867, kiuj gvidis al kreo de la federacia ŝtato Kanado (Dominion of Canada). Ĝi estas grava evento en historio de Kanado. El tri britaj kolonioj iĝis kvar kanadaj provincoj: La teritorio "British Province of Canada" estis dividita en la novajn kanadajn provincojn Ontario kaj Kebekio (Québec), kaj el la britaj kolonioj Nov-Brunsviko (New Brunswick) kaj Nov-Skotio (Nova Scotia) iĝis samnomaj kanadaj provincoj. La unua ĉefministro de la Kanada konfederacio estis John A. Macdonald, kiu komencis siajn funkciojn en 1867. (eo) È detta Confederazione canadese (in inglese Canadian Confederation; in francese Confédération canadienne) il processo attraverso il quale le colonie britanniche del Canada, di Nuova Scozia e Nuovo Brunswick furono unite nel dominion del Canada il 1º luglio 1867. (it) Konfederacja Kanady (ang. Confederation of Canada, fr. Confédération canadienne) – polityczny i prawny proces tworzenia Kanady. Rozpoczął się on od unii czterech kolonii brytyjskich w Ameryce Północnej, odtąd zwanych Dominium Kanady lub Kanadą. Jej finalizacją była Ustawa o Ameryce Brytyjskiej uchwalona przez Parlament Brytyjski i podpisana przez królową Wiktorię. Ustawa weszła w życie 1 lipca 1867. Rocznica tej daty obchodzona jest jako święto narodowe: Dzień Kanady. (pl) Кана́дская конфедера́ция (англ. Canadian Confederation, фр. Confédération canadienne), или Конфедерация Канада — процесс, достигший высшей точки 1 июля 1867 года, при котором из провинций, колоний и территорий Британской Северной Америки был создан союз для образования нового федерального государства — доминиона Британской империи Канада. (ru) Кана́дська конфедера́ція (англ. Canadian Confederation, фр. Confédération canadienne), або Конфедерація Канада — процес, що досяг найвищої точки 1 липня 1867, при якому з провінцій, колоній і територій Британської Північної Америки був створений Союз для утворення нової федеральної держави — домініону Британської імперії Домініон Канада. (uk) |
