Cinema of Poland (original) (raw)

dbo:abstract

Η ιστορία του κινηματογράφου στην Πολωνία έχει διάρκεια σχεδόν όσο η ιστορία της , και έχει παγκοσμίως αναγνωρισμένα επιτεύγματα, παρόλο που οι πολωνικές ταινίες τείνουν να είναι λιγότερο εμπορικά διαθέσιμες από τις ταινίες πολλών άλλων ευρωπαϊκών εθνών. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η κομμουνιστική κυβέρνηση δημιούργησε έναν εθνικό κινηματογράφο με βάση έναν κρατικό κινηματογραφιστή, εκπαίδευσε εκατοντάδες νέους σκηνοθέτες και τους εξουσιοδότησε να δημιουργήσουν ταινίες. Σκηνοθέτες όπως ο Ρόμαν Πολάνσκι, Κσίστοφ Κιεσλόφσκι, Αγκνιέσκα Χόλαντ, Άντζεϊ Βάιντα, Άντζεϊ Ζουουάφσκι, και επηρέασαν την ανάπτυξη της πολωνικής κινηματογραφικής παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια, η βιομηχανία καθοδηγείται από τους παραγωγούς με τη χρηματοδότηση να είναι το κλειδί για τη δημιουργία μιας ταινίας και με πολλούς ανεξάρτητους κινηματογραφιστές όλων των ειδών, οι πολωνικές παραγωγές τείνουν να εμπνέονται περισσότερο από τον αμερικανικός κινηματογράφο. (el)
The history of cinema in Poland is almost as long as the history of cinematography, and it has universally recognized achievements, even though Polish films tend to be less commercially available than films from several other European nations. After World War II, the communist government built an auteur-based national cinema, trained hundreds of new directors and empowered them to make films. Filmmakers like Roman Polański, Krzysztof Kieślowski, Agnieszka Holland, Andrzej Wajda, Andrzej Żuławski, Andrzej Munk, and Jerzy Skolimowski impacted the development of Polish film-making. In more recent years, the industry has been producer-led with finance being the key to a film being made, and with many independent filmmakers of all genres, Polish productions tend to be more inspired by American film. (en)
Die Polnische Filmgeschichte beginnt Ende des 19. Jahrhunderts. Sie ist eng mit der polnischen Geschichte des 20. Jahrhunderts verbunden und stand seit Beginn unter dem Einfluss des politischen Wandels in Polen. (de)
El cine de Polonia (en polaco, Kinematografia w Polsce) comprende el arte del cine y películas creativas realizadas dentro de la nación de Polonia o por cineastas polacos en el extranjero. De hecho, la historia del cine en Polonia es casi tan larga como la historia de la cinematografía, y tiene logros universales, a pesar de que las películas polacas suelen tener menos presencia en el mercado en comparación con otras películas europeas. Desde 1955 en adelante, las obras de directores de la llamada tuvieron una gran influencia en las tendencias contemporáneas, como la Nueva ola francesa, el neorrealismo italiano o incluso el posterior cine clásico de Hollywood. Después de la Segunda Guerra Mundial y a pesar de la censura que impuso la Polonia comunista, cineastas como Roman Polański, Krzysztof Kieślowski, Agnieszka Holland, Andrzej Wajda o Andrzej Żuławski influyeron en el desarrollo de la cinematografía. En los últimos años, aunque ya sin lucha contra la censura y con un gran número de cineastas independientes en todos los géneros, las producciones polacas suelen estar más inspiradas por el cine estadounidense. Entre otros directores, destacan Paweł Pawlikowski, con su película Ida, premio Óscar a la mejor película extranjera. (es)
L’histoire du cinéma polonais est presque aussi longue que celle de la cinématographie car inaugurée par l'invention du pléographe (caméra-projecteur) par Kazimierz Prószyński en 1894 avant même le célèbre cinématographe des frères Lumière. Le cinéma polonais a acquis une renommée universelle. Les films réalisés au sein de l’ ont eu une forte influence sur des mouvements tels que la Nouvelle Vague, le néoréalisme et même le cinéma classique hollywoodien. Des réalisateurs polonais comme Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski, Andrzej Żuławski, Roman Polanski, Krzysztof Zanussi ou Paweł Pawlikowski ont durablement inscrit leurs noms dans le monde du 7e art. (fr)
Sejarah sinema di Polandia memiliki sejarah yang panjang dalam sinematografi, dan sinema tersebut dikenal secara luas, meskipun film-film Polandia kurang tersedia secara komersial ketimbang film-film dari beberapa negara Eropa lainnya. Dari 1955 kedepan, karya-karya sutradara yang disebut memiliki pengaruh yang besar pada tren-tren pada masa itu seperti , atau . Setelah Perang Dunia II, meskipun terjadi , para pembuat film seperti Roman Polanski, Krzysztof Kieślowski, Agnieszka Holland, Andrzej Wajda, mempengaruhi perkembangan sinematografi. Pada tahun-tahun paling terkini, meskipun tidak ada perjuangan berkepanjangan dengan penyensoran, dan dengan sejumlah besar pembuat film independen dari seluruh genre, produksi-produksi Polandia lebih terinspirasi oleh film Amerika. (in)
Kinematografia polska – ogół produkcji i dystrybucji filmowej na terenie Polski, przez którą rozumiane są: w latach 1894–1918 – ziemie polskie znajdujące się pod zaborami: Prusy Zachodnie, Wielkie Księstwo Poznańskie, Kraj Nadwiślański, Ziemie Zabrane oraz Królestwo Galicji i Lodomerii; w latach 1918–1939 – terytorium II Rzeczypospolitej; w latach 1939–1945 – tereny Polskiego Państwa Podziemnego (a także kinematografia powstała na zlecenie polskiego rządu na uchodźstwie); od roku 1945 – terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz III Rzeczypospolitej. Historia kinematografii w Polsce sięga roku 1894, kiedy Kazimierz Prószyński stworzył pleograf. W Polsce ostatecznie upowszechnił się jednak kinematograf wynaleziony przez braci Lumière. Za pierwszy zachowany polski film fabularny uznaje się obraz Pruska kultura z 1908 roku. Właściwa rozbudowa polskiego przemysłu filmowego dokonała się po odzyskaniu przez państwo polskie niepodległości i zjednoczeniu ziem trzech zaborów. W kinematografii w Polsce lat 20. i 30. XX wieku twórcy filmów podejmowali głównie tematykę patriotyczną i miłosną. II wojna światowa przerwała rozwój kinematografii w Polsce. Po wojnie przemysł filmowy został odbudowany, ale produkcji filmowej wespół z centralizacją narzucone zostały sztywne reguły socrealizmu. Przełomem w powojennym kinie polskim było stworzenie struktury zespołów filmowych oraz pojawienie się nowej formacji filmowej, tak zwanej polskiej szkoły filmowej, która dokonała artystycznego rozrachunku z bolesnymi problemami z czasów II wojny światowej. Po odejściu od szkoły polskiej w kinie lat 60. i 70. XX wieku znaczną oglądalnością cieszyły się nakręcone wówczas filmowe adaptacje szeregu dzieł literackich. Rodzący się sprzeciw wobec ograniczeń artystycznych narzuconych przez PZPR doprowadził do powstania odrębnego nurtu artystycznego, który został nazwany kinem moralnego niepokoju. Ostateczny kres jego istnienia przyniosło wprowadzenie stanu wojennego, po czym mainstream polskiej kinematografii zwrócił się w kierunku kina komercyjnego. Po upadku systemu komunistycznego w Polsce i po transformacji ustrojowej nastąpił krótki okres załamania przemysłu filmowego, po czym polska kinematografia stopniowo dostosowała się do wymogów gospodarki rynkowej. Zespoły filmowe zostały zastąpione przez studia filmowe, a polskie kina szeroko otworzyły się na rynek zachodni. (pl)
Кинематограф Польши — кинематограф и киноиндустрия в Польше, отражающие национальный стиль и способ подачи кинематографического материала. История польского кинематографа продолжительна и наполнена событиями и достижениями так же, как история самого кинематографа.Особенно известен период с середины 1950-х годов, когда работы режиссёров так называемой Польской школы кинематографа и новаторские тенденции в творчестве кинематографистов европейских стран (Французская новая волна, итальянский неореализм и другие) оказали встречное взаимное влияние. После Второй мировой войны, несмотря на цензуру и существовавшие идеологические рамки, режиссёры Роман Полански, Кшиштоф Кесьлёвский, Агнешка Холланд, Анджей Вайда, Ежи Кавалерович, Анджей Жулавский, Кшиштоф Занусси внесли большой вклад в развитие мирового кино. (ru)
Polsk film är film från Polen. Framstående polska filmskapare är Andrzej Wajda, Roman Polanski, Krzysztof Kieślowski och Agnieszka Holland. (sv)
Кінематограф Польщі — один з видів художньої творчості в Польщі, що визначається національним стилем подачі кінематографічного матеріалу. Історія польського кінематографа починається з відкриття у Польщі перших кінотеатрів і наповнена досягненнями так само, як історія самого кінематографа. Особливо відомий період історії польського кінематографа пов'язаний з періодом середини 1950-х років, коли роботи режисерів так званої Польської школи кінематографа і новаторські тенденції у творчості кінематографістів європейських країн (французька нова хвиля, італійський неореалізм та інші) сприяли розвитку польського кінематографа та збагатились його досягненнями. Після Другої світової війни, незважаючи на цензуру і ідеологічні рамки, викликані пануванням у Польщі радянської ідеології, режисери Роман Поланскі, Кшиштоф Кесльовський, Агнешка Голланд, Анджей Вайда, Єжи Кавалерович, Анджей Жулавський, Кшиштоф Зануссі внесли великий внесок у розвиток світового кіно. (uk)

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdf:type

rdfs:comment

Die Polnische Filmgeschichte beginnt Ende des 19. Jahrhunderts. Sie ist eng mit der polnischen Geschichte des 20. Jahrhunderts verbunden und stand seit Beginn unter dem Einfluss des politischen Wandels in Polen. (de)
Polsk film är film från Polen. Framstående polska filmskapare är Andrzej Wajda, Roman Polanski, Krzysztof Kieślowski och Agnieszka Holland. (sv)
Η ιστορία του κινηματογράφου στην Πολωνία έχει διάρκεια σχεδόν όσο η ιστορία της , και έχει παγκοσμίως αναγνωρισμένα επιτεύγματα, παρόλο που οι πολωνικές ταινίες τείνουν να είναι λιγότερο εμπορικά διαθέσιμες από τις ταινίες πολλών άλλων ευρωπαϊκών εθνών. (el)
The history of cinema in Poland is almost as long as the history of cinematography, and it has universally recognized achievements, even though Polish films tend to be less commercially available than films from several other European nations. (en)
El cine de Polonia (en polaco, Kinematografia w Polsce) comprende el arte del cine y películas creativas realizadas dentro de la nación de Polonia o por cineastas polacos en el extranjero. De hecho, la historia del cine en Polonia es casi tan larga como la historia de la cinematografía, y tiene logros universales, a pesar de que las películas polacas suelen tener menos presencia en el mercado en comparación con otras películas europeas. (es)
Sejarah sinema di Polandia memiliki sejarah yang panjang dalam sinematografi, dan sinema tersebut dikenal secara luas, meskipun film-film Polandia kurang tersedia secara komersial ketimbang film-film dari beberapa negara Eropa lainnya. (in)
L’histoire du cinéma polonais est presque aussi longue que celle de la cinématographie car inaugurée par l'invention du pléographe (caméra-projecteur) par Kazimierz Prószyński en 1894 avant même le célèbre cinématographe des frères Lumière. (fr)
Kinematografia polska – ogół produkcji i dystrybucji filmowej na terenie Polski, przez którą rozumiane są: w latach 1894–1918 – ziemie polskie znajdujące się pod zaborami: Prusy Zachodnie, Wielkie Księstwo Poznańskie, Kraj Nadwiślański, Ziemie Zabrane oraz Królestwo Galicji i Lodomerii; w latach 1918–1939 – terytorium II Rzeczypospolitej; w latach 1939–1945 – tereny Polskiego Państwa Podziemnego (a także kinematografia powstała na zlecenie polskiego rządu na uchodźstwie); od roku 1945 – terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz III Rzeczypospolitej. (pl)
Кинематограф Польши — кинематограф и киноиндустрия в Польше, отражающие национальный стиль и способ подачи кинематографического материала. История польского кинематографа продолжительна и наполнена событиями и достижениями так же, как история самого кинематографа.Особенно известен период с середины 1950-х годов, когда работы режиссёров так называемой Польской школы кинематографа и новаторские тенденции в творчестве кинематографистов европейских стран (Французская новая волна, итальянский неореализм и другие) оказали встречное взаимное влияние. После Второй мировой войны, несмотря на цензуру и существовавшие идеологические рамки, режиссёры Роман Полански, Кшиштоф Кесьлёвский, Агнешка Холланд, Анджей Вайда, Ежи Кавалерович, Анджей Жулавский, Кшиштоф Занусси внесли большой вклад в развитие ми (ru)
Кінематограф Польщі — один з видів художньої творчості в Польщі, що визначається національним стилем подачі кінематографічного матеріалу. Історія польського кінематографа починається з відкриття у Польщі перших кінотеатрів і наповнена досягненнями так само, як історія самого кінематографа. Особливо відомий період історії польського кінематографа пов'язаний з періодом середини 1950-х років, коли роботи режисерів так званої Польської школи кінематографа і новаторські тенденції у творчості кінематографістів європейських країн (французька нова хвиля, італійський неореалізм та інші) сприяли розвитку польського кінематографа та збагатились його досягненнями. Після Другої світової війни, незважаючи на цензуру і ідеологічні рамки, викликані пануванням у Польщі радянської ідеології, режисери Роман (uk)

rdfs:label

Cinema of Poland (en)
Polnischer Film (de)
Κινηματογράφος της Πολωνίας (el)
Polaj filmoj (eo)
Cine de Polonia (es)
Sinema Polandia (in)
Cinéma polonais (fr)
Kinematografia polska (pl)
Кинематограф Польши (ru)
Polsk film (sv)
Кінематограф Польщі (uk)

is dbo:language of

is dbo:wikiPageWikiLink of