Hanbali (original) (raw)

dbo:abstract

الحنابلة أو الفقه الحنبلي ينسب للإمام أحمد بن محمد بن حنبل أبي عبد الله الذهلي (164هـ - 241هـ)، وهو مذهب فقهي من المذاهب الفقهية المشتهرة الأربعة عند أهل السنة والجماعة كالمذهب الشافعي، والمذهب الحنفي، والمذهب المالكي (ar)
El hanbalisme —àrab: الحنبلية, al-ḥanbaliyya, المذهب الحنبلي, al-maḏhab al-ḥanbalī, الفقه الحنبلي, al-fiqh al-ḥanbalī o الحنابلة, al-ḥanābila— és una de les quatre escoles jurídiques (o del fiqh) de l'islam sunnita, juntament amb el hanafisme, el xafiisme i el malikisme. Va ser fundada al segle ix per Ibn Hanbal (780-855), un deixeble de l'imam aix-Xafií (767-820) fundador del xafiisme. Els hanbalites s'aferren al taqlid, la repetició sense cap variació d'allò que ensenya l'augusta tradició, pel que sovint se'ls considera com a representants del corrent interpretatiu islàmic més conservador. L'escola va estar molt influïda per la teologia textualista atharita. Actualment, el hanbalisme és predominant a l'Aràbia Saudita (sota la forma del wahhabisme), al Qatar i als Emirats Àrabs Units. (ca)
Hanbalovský mazhab je tradiční právní škola sunnitského islámu. Založil ji v 9. století Ahmad ibn Hanbal v Bagdádu. Zdůrazňuje doslovný výklad Koránu a sunny. Prosazuje právní názory druhů Proroka. Hanbalovci odmítali cizí vlivy, súfismus a askezi. Zdůrazňovali právní čistotu islámu. Mezi představiteli školy vyniká Ibn Tajmía († 1328), jehož vliv sahá až k wahhábovskemu hnutí a k novějším formám fundamentalismu. Hanbalovský směr je úřední právní školou v Saúdské Arábii a Kataru, ale má přívržence i v Iráku, Sýrii a Palestině. (cs)
Die Hanbaliten, arabisch الحنبلية al-hanbaliya, DMG al-ḥanbalīya, sind eine der vier traditionellen Lehrrichtungen (Madhahib) des sunnitischen Islams. Im Theologiebereich sind sie im Regelfall Befolger der Athari-Schule. (de)
Hanbalismo estas unu el la jur-religiaj skoloj de Islamo kiu dediĉiĝas al la solvado de problemoj estiĝintaj en la kunteksto de la ŝario), ĝi estis fondita de Ahmad bin Hanbal (Bagdado, 780-855), kiu radikale oponiĝis al ajna interveno de la homa racio en la interpretado de la primaraj fontoj de Islamo, la Korano kaj la Sunao. Ĉi tiu skolo estas konsiderata kiel la plej strikta el la kvar ekzistantaj. Ĝi faras laŭliteran interpretadon de la tekstoj malakceptante personajn opiniojn por la interpretado. Ĝi estas unu el la plej konataj skoloj kaj subtenata ĉefe de Sauda Arabio. Hanbalismo sin konsideras la vera enkarniĝo de vera islamo kaj volas iĝi la ununura skolo kiu reprezentu islamon. El ĝi naskiĝis la branĉo vahabismo kiu celas reveni al la puraj radikoj de islamo forigante la superstiĉojn kaj neislamajn ritojn kiujn ĝi nuntempe havas. (eo)
The Hanbali school (Arabic: ٱلْمَذْهَب ٱلْحَنۢبَلِي, romanized: al-maḏhab al-ḥanbalī) is one of the four major traditional Sunni schools (madhahib) of Islamic jurisprudence. It is named after the Arab scholar Ahmad ibn Hanbal (d. 855), and was institutionalized by his students. The Hanbali madhhab is the smallest of four major Sunni schools, the others being the Hanafi, Maliki and Shafi`i. The Hanbali school derives sharia primarily from the Qur'an, the Hadiths (sayings and customs of Muhammad), and the views of Sahabah (Muhammad's companions). In cases where there is no clear answer in sacred texts of Islam, the Hanbali school does not accept istihsan (jurist discretion) or 'urf (customs of a community) as a sound basis to derive Islamic law, a method that Hanafi and Maliki Sunni madh'habs accept. Hanbali school is the strict traditionalist school of jurisprudence in Sunni Islam. It is found primarily in the countries of Saudi Arabia and Qatar, where it is the official Fiqh. Hanbali followers are the demographic majority in four emirates of UAE (Sharjah, Umm al-Quwain, Ras al-Khaimah and Ajman). Large minorities of Hanbali followers are also found in Bahrain, Syria, Oman and Yemen and among Iraqi and Jordanian bedouins. The Hanbali school experienced a reformation during the 18th-century Wahhabi movement. Historically the school was small; during the 18th to early-20th century Muhammad ibn Abd al-Wahhab and Al Saud greatly aided its propagation around the world by way of their interpretation of the school's teachings. As a result of this, the school's name has become a controversial one in certain quarters of the Islamic world due to the influence he is believed by some to have had upon these teachings, which cites Ahmad Ibn Hanbal as a principal influence along with the thirteenth-century Hanbali reformer Ahmad Ibn Taymiyyah. However, it has been argued by certain scholars that Ibn Hanbal's own beliefs actually played "no real part in the establishment of the central doctrines of Wahhabism," as there is evidence, according to the same authors, that "the older Hanbalite authorities had doctrinal concerns very different from those of the Wahhabis," as medieval Hanbali literature is rich in references to saints, grave visitation, miracles, and relics. For example, contemporary Hanbali scholars, Muhammad Abdul-Wahid Al-Azhari and Yusuf Sadiq, openly criticize the followers of Ibn Abdul Wahhab and the former says they are not to be called Hanbalis. Historically, the Hanbali school was treated as simply another valid interpretation of Shariat (Islamic law), and many prominent medieval Sufis, such as Abdul Qadir Gilani, were Hanbali jurists and mystics at the same time. (en)
Hanbali (arabieraz: حنبلي‎) Ahmad bin Hanbal imanak (Bagdad 780-855) sortutako eskola juridiko islamiarra edo madhaba da. Denetatik zorrotz eta gogorrena da. Saudi Arabian eta Qatarren ofizialak dira. (eu)
El Hanbalismo (Madhab hanbalí) es un Madhab (escuela jurídica), cuyo origen se atribuye al Imam Ahmad ibn Hanbal (Bagdad, 780-855). (es)
Mazhab Hambali atau Al-Hanabilah (bahasa Arab: الحنابلة, translit. al-ḥanābilah‎) adalah mazhab fikih dalam Islam yang dikemukakan dan dikembangkan oleh Imam Ahmad bin Hambal atau Imam Hambali. (in)
Le hanbalisme est, avec le malikisme, le hanafisme et le chaféisme, l'une des quatre écoles de jurisprudence (madahab) de l'islam sunnite. Prônant l'origine divine du droit en réaction au mutazilisme inspiré par la philosophie grecque du VIIIe siècle, le hanbalisme doit son nom à son théoricien, l'imam Ahmed ibn Hanbal (780-855). Ce dernier fut l'élève de l'imam ash-Shâfi'î, juriste fondateur de l'école chafi’ite. La méthodologie de l'école hanbalite se fonde, tout comme les autres écoles de jurisprudence sunnites, sur la supériorité du Coran puis des ahadith sur les autres sources de loi. Toutefois, le hanbalisme est critique du recours au raisonnement par analogie (qiyas) lorsqu'il entre en conflit avec des ahadhith. Le hanbalisme connaît une véritable période d'effervescence intellectuelle du XIe au XIIIe siècles, notamment en Irak. Inspirés par la vie et le travail de l'imam Ahmed, le hanbalisme compte parmi ses penseurs des noms tels que Ibn Taymiyya, Ibn Aqil, Ibn Muflih Al Hanbali, Al-Khallal ou encore . Parfois décrite comme l'école de jurisprudence la plus conservatrice en ce qui concerne les rites de l'islam sunnite, le hanbalisme est toutefois la plus libérale dans les pratiques commerciales. Cette école est aujourd'hui représentée essentiellement en Arabie saoudite ou au Qatar. De plus, durant le XVIIIe siècle naît le courant réformiste du wahhabisme, se réclamant de l'école du hanbalisme. En 2016, un concile, inauguré par le grand imam de l'Azhar, Ahmed al-Tayeb, rassemblant 200 personnalités sunnites du monde entier, s'est réuni dans le but de définir l’identité de ceux qui se font connaître comme « les gens du sunnisme » par opposition aux différents groupes considérés égarés. A l'issue de leurs travaux, les dignitaires sunnites ont convenu qu'au niveau du droit, les hanbalites sont bien des gens du sunnisme mais que les wahhabites et salafistes en sont exclus. (fr)
한발파(아랍어: الحنبلي 한발리[*], 영어: Hanbali)는 정통 수니파 4대 학파 중 하나이다. 이라크 출신의 학자인 의 이름을 따서 명명되었고 그의 제자들이 제도화하였다. 한발파는 꾸란과 하디스에 엄격히 입각하여 샤리아를 도출한다. 한발파는 정통 4대 학파 중에 가장 보수적인 성향을 띠고 있으며 수니파 이슬람 법학의 엄격한 전통 주의 학파이다. 주로 사우디아라비아와 카타르에서 대부분을 이루며 와하브파에 영향을 주었다. (ko)
Hanbalici (arab. ‏حنبلى‎) – zwolennicy jednej z czterech głównych sunnickich szkół prawa muzułmańskiego, wywodzącej się od teologa Ahmada ibn Hanbala (zm. 855). Jest to najbardziej rygorystyczna ze szkół. Zwolenników szkoły hanbalickiej cechuje konserwatywność i bezkompromisowa interpretacja Koranu oraz Sunny. Kijas (analogia) i idżma (zgoda uczonych) zostały odrzucone przez Ibn Hanbala który starał się przywrócić pierwotną czystość religii i prawa. Doktryny szkoły hanbalickiej zachowały się głównie dzięki ruchowi teologa Muhammada Ibn Abd al-Wahhaba (zm. 1792) twórcy wahhabizmu – radykalnego, ortodoksyjnego prądu islamu sunnickiego. Aktualnie jest to najmniejsza szkoła która jest popularna głównie na Półwyspie Arabskim (Arabia Saudyjska, Katar oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie). (pl)
ハンバル学派（はんばるがくは、アラビア語: المذهب الحنبلي‎ al-Madhhab al-Ḥanbalī）はスンナ派におけるフィクフつまりイスラーム法学の学派(マズハブ)の一つ。ハンバリー法学派とも表記される。この法学派はアフマド・イブン・ハンバル(855年没)を起源とするが実質的には彼の弟子たちによって始められた。ハンバル法学は非常に厳格・保守的で、特に教義や儀式に関する問題を扱う。ハンバル学派は主にサウジアラビアで流行しているが、近年では英語圏の人々に教える授業や教科書によって西方諸国でも復活しつつある。イスラームの聖地であるマッカとマディーナでもおもな法学派である。 (ja)
Il hanbalismo è un madhhab (scuola giuridico-religiosa islamica) che all'interno del sunnismo si occupa delle problematiche connesse alla Legge Coranica. Ha visto la luce grazie all'opera di Ahmad ibn Hanbal (Baghdad, 780-855), il quale si opponeva in modo radicale a qualunque forma di intromissione della ragione umana - ritenendola arbitrariamente soggettiva - nell'interpretazione delle due fonti primarie dell'Islam, Corano e Sunna.I suoi epigoni - fra cui si ricordano in particolare Ibn Taymiyya e Ibn Qayyim al-Jawziyya - accentuarono quella che era inizialmente un'intransigenza tecnica e morale, traducendola in uno stile di vita severo e finanche ascetico (al hanbalismo appartenne uno dei dotti che formarono la Sunna, Abu Dawud al-Sijistani e il fondatore della Qādiriyya, tuttora la più diffusa confraternita mistica islamica: ʿAbd al-Qādir al-Gīlānī). Tutti, a diverso titolo, furono caratterizzati da un coerente rifiuto dell'intellettualismo teologico. Tra i più recenti hanbaliti andrebbero annoverati il movimento del salafismo ed il Wahhabismo, fondato da Muhammad ibn ʿAbd al-Wahhāb (XVIII secolo), che ispirò il movimento che s'impadronì delle regioni peninsulari arabe e che contribuì non poco alla formazione della moderna Arabia Saudita. Però la Conferenza islamica mondiale a Groznyj del 2016 ha dichiarato il Salafismo ed il Wahhabismo non sunnite (e quindi non hanbalite), nel qual caso queste sarebbero classificate frange kharigite. Movimento teologico molto seguito in ambito hanbalita è il Ahl al-Hadith. Molto seguito anche l', detto anche . (it)
Het hanbalisme (Arabisch: المذهب الحنبلي, geromaniseerd: al-maḏhab al-ḥanbalī) is een van de vier traditionele soennitische scholen voor islamitische jurisprudentie. Het is genoemd naar de Iraakse geleerde Ahmad ibn Hanbal en werd geïnstitutionaliseerd door zijn studenten. De Hanbali-madhhab is de kleinste en strengste van de vier grote soennitische scholen, de andere zijn de Hanafi, Maliki en Shafi`i. De Hanbali-school ontleent de sharia voornamelijk aan de koran, de hadiths (uitspraken en gebruiken van Mohammed) en de opvattingen van de Sahaba (de metgezellen van Mohammed). In gevallen waar er geen duidelijk antwoord is in heilige teksten van de islam, accepteert de Hanbali-school de discretie van de juristen of de gebruiken van een gemeenschap niet als een solide basis om de islamitische wet af te leiden, een methode die Hanafi en Maliki Sunni fiqhs wel accepteren. Hanbali school is de strikte traditionalistische rechtsschool in de soennitische islam. Het komt voornamelijk voor in de landen van Saoedi-Arabië, Koeweit en Qatar, waar het de officiële fiqh is. Hanbali-volgers zijn de demografische meerderheid in vier emiraten van de Verenigde Arabische Emiraten (Sharjah, Umm al-Quwain, Ras al-Khaimah en Ajman). Grote minderheden van Hanbali-aanhangers zijn ook te vinden in Bahrein, Syrië, Oman en Jemen en onder Iraakse en Jordaanse bedoeïenen. De Hanbali-school maakte een hervorming door in de Wahhabi-Salafistische beweging. Historisch was de school klein, in de achttiende tot begin twintigste eeuw hielpen Mohammad ibn Abd al-Wahhab en Al Saud de verspreiding ervan over de hele wereld enorm door hun interpretatie van de leer van de school. Als gevolg hiervan is de naam van de school in bepaalde delen van de islamitische wereld controversieel geworden vanwege de invloed die hij volgens sommigen heeft gehad op deze leringen, die Ibn Hanbal als de belangrijkste invloed samen met de veertiende-eeuwse Ahmad ibn Tajmijja noemt. Sommige geleerden hebben echter betoogd dat Ibn Hanbal's eigen overtuigingen eigenlijk geen echte rol speelden bij de totstandkoming van de centrale leerstellingen van het wahhabisme, aangezien er volgens dezelfde auteurs bewijs is dat de oudere Hanbalitische autoriteiten leerstellingen hadden die heel anders zijn dan die van de Wahhabi's, aangezien de middeleeuwse Hanbali-literatuur rijk is aan verwijzingen naar heiligen, ernstige bezoeken, wonderen en relikwieën. Historisch gezien werd de Hanbali-school behandeld als gewoon een andere geldige interpretatie van de islamitische wet en veel prominente middeleeuwse soefi's, zoals Abdul Qadir Gilani, waren tegelijkertijd Hanbali-juristen en mystici. Het naast elkaar bestaan van vier verschillende scholen met betrekking tot de interpretatie van godsdienstige wetten binnen de soennitische islam moet niet als een schisma worden gezien. Er bestaat tussen de verschillende madhhabs weinig tot geen vijandigheid. Er is een kruisbestuiving van ideeën en debat dat er toe dient de leerstellingen van iedere school te verfijnen. Het is niet ongewoon of verboden dat een individu een bepaalde school volgt, maar voor een bepaalde kwestie het standpunt van een andere school inneemt. (nl)
O hambalismo (em árabe: المذهب الحنبلي‎‎; romaniz.: madhab hanbalí) é uma escola jurídica islâmica (Madabe), cuja origem se atribui ao imame Amade ibne Hambal (Bagdá,780-855). (pt)
Hanbali är en av de fyra sunnitiska rättskolorna (madhhaber). Den grundades av Ahmad bin Hanbal (död 855) och är en av de åtta rättsskolor vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Hanbali är den minsta av de fyra stora rättsskolorna, hanafi, maliki, shafi och hanbali. Hanbali har sedan mitten av 1800-talet varit dominerande i Saudiarabien och Qatar. Dessförinnan hade hanbali inget geografiskt stadsfäste, men var dock representerad bland de fyra rättskolorna. Hanbali kan uppfattas som mera strikt i sin relation och tolkning av Koranen än de andra tre skolorna. De fyra rättskolorna bör dock inte placeras på en skala från liberal till strikt, då de olika rättskolornas uppfattning varierar i olika frågor och sammanhang. I modern tid har den hanbalitiska rättskolan har fått avsevärd betydelse då den inspirerat den wahhabitiska rörelsen och därför kommit att dominera i Saudiarabien och dess omfattande och påkostade missionsarbete. Genom detta har skolan även, åtminstone indirekt, påverkat rättstolkningen inom upprorsrörelser som al-Qaida och Islamiska staten. Vidare bör en viss försiktighet betonas rörande skillnaden mellan de traditionella rättstolkningarna och ”nyreligiösa” radikala rörelser av typen salafiska, till vilka de flesta jihadistiska strömningar tillhör. Medan det finns en intellektuell samsyn mellan hanbaliska (där wahhabitiska utgör en del) lärde och salafister, utgör de senare en sorts uppbrott med intergenerationell teologisk rättstolkning över huvud taget. Detta yttrar sig inte minst genom konkreta politiska och militära konflikter mellan dessa, och väpnade salafister tenderar se den hanbalitiska tolkningsskolan som likaledes illegitim. (sv)
Ханбали́тский мазха́б (араб. المذهب الحنبلي‎; приверженцы мазхаба называются ханбали́тами, араб. الحنابلة‎) — одна из четырёх каноничных правовых школ (мазхабов) в ортодоксальном суннитском исламе. Основателем-эпонимом мазхаба является Ахмад ибн Ханбаль — один из самых известных специалистов по хадисам. Зародившись в Ираке, ханбалитский мазхаб в XI—XII веках получил распространение на территории Леванта, который стал «второй родиной» данной школы. Из Леванта ханбализм проник в Египет, где у власти стояли шииты-исмаилиты, а господствующей правовой школой был шафиитский мазхаб. Из-за неприятия монгольских завоевателей, к XIII веку ханбалиты в значительной мере растеряли своё влияние в мусульманском мире. При жизни Ахмад ибн Ханбаль написал только один труд по мусульманскому праву, и развитием его учения занимались его сыновья и ближайшие ученики. Среди приверженцев ханбалитского мазхаба было множество выдающихся знатоков ислама, таких как Абу Бакр аль-Халлал, Ибн Акиль, Ибн аль-Джаузи, Ибн Таймия и др. Ханбалитский мазхаб является самым малочисленным по числу приверженцев среди четырёх суннитских мазхабов. Догматическо-правовая школа ханбализма является официальной в Саудовской Аравии и Катаре, значительное число ханбалитов проживает на территории Объёдинённых Арабских Эмиратов, султаната Оман и других государств Персидского залива. Общины ханбалитов имеются в Ираке, Сирии, Египте, Палестине и Афганистане. (ru)
Ханбалійський мазгаб, Ханбаліти (араб. حنبلى‎) — одна з чотирьох правових шкіл у сучасному ортодоксальному сунітському ісламі, названа за іменем засновника Ахмада ібн Ханбала. На відміну від інших сунітських мазгабів ханбалізм виник як релігійно-політичний рух і вже пізніше оформився у догматично-правову школу. Особливістю ханбалітів є те, що вони не визнають «закриття» іджтихаду. Догматично-правова школа ханбалізму є офіційною у Саудівській Аравії (uk)
罕百里（阿拉伯语：حنبلي‎，英語：Hanbali）教法學派，伊斯蘭教遜尼派伊斯蘭教法學中的四大主流學派之一。這個學派的歷史可以追溯到艾哈迈德·伊本·罕百里，他的弟子建立了這個學派。這個學派的立場被認為較為嚴格且保守，特別是涉及伊斯蘭神學方面的問題。教法權威來源主要來自古兰经和圣训，若兩者皆無法提供指導則先遵循公議（只限於穆罕默德與薩哈巴們所做出之公議），而後伊智提哈德，最終在只有罕見的情況才依據，這個學派盛行於沙烏地阿拉伯與卡塔尔，在敍利亞及伊拉克也有信仰這個學派的群體，但人數較少。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdf:type

rdfs:comment

الحنابلة أو الفقه الحنبلي ينسب للإمام أحمد بن محمد بن حنبل أبي عبد الله الذهلي (164هـ - 241هـ)، وهو مذهب فقهي من المذاهب الفقهية المشتهرة الأربعة عند أهل السنة والجماعة كالمذهب الشافعي، والمذهب الحنفي، والمذهب المالكي (ar)
El hanbalisme —àrab: الحنبلية, al-ḥanbaliyya, المذهب الحنبلي, al-maḏhab al-ḥanbalī, الفقه الحنبلي, al-fiqh al-ḥanbalī o الحنابلة, al-ḥanābila— és una de les quatre escoles jurídiques (o del fiqh) de l'islam sunnita, juntament amb el hanafisme, el xafiisme i el malikisme. Va ser fundada al segle ix per Ibn Hanbal (780-855), un deixeble de l'imam aix-Xafií (767-820) fundador del xafiisme. Els hanbalites s'aferren al taqlid, la repetició sense cap variació d'allò que ensenya l'augusta tradició, pel que sovint se'ls considera com a representants del corrent interpretatiu islàmic més conservador. L'escola va estar molt influïda per la teologia textualista atharita. Actualment, el hanbalisme és predominant a l'Aràbia Saudita (sota la forma del wahhabisme), al Qatar i als Emirats Àrabs Units. (ca)
Hanbalovský mazhab je tradiční právní škola sunnitského islámu. Založil ji v 9. století Ahmad ibn Hanbal v Bagdádu. Zdůrazňuje doslovný výklad Koránu a sunny. Prosazuje právní názory druhů Proroka. Hanbalovci odmítali cizí vlivy, súfismus a askezi. Zdůrazňovali právní čistotu islámu. Mezi představiteli školy vyniká Ibn Tajmía († 1328), jehož vliv sahá až k wahhábovskemu hnutí a k novějším formám fundamentalismu. Hanbalovský směr je úřední právní školou v Saúdské Arábii a Kataru, ale má přívržence i v Iráku, Sýrii a Palestině. (cs)
Die Hanbaliten, arabisch الحنبلية al-hanbaliya, DMG al-ḥanbalīya, sind eine der vier traditionellen Lehrrichtungen (Madhahib) des sunnitischen Islams. Im Theologiebereich sind sie im Regelfall Befolger der Athari-Schule. (de)
Hanbali (arabieraz: حنبلي‎) Ahmad bin Hanbal imanak (Bagdad 780-855) sortutako eskola juridiko islamiarra edo madhaba da. Denetatik zorrotz eta gogorrena da. Saudi Arabian eta Qatarren ofizialak dira. (eu)
El Hanbalismo (Madhab hanbalí) es un Madhab (escuela jurídica), cuyo origen se atribuye al Imam Ahmad ibn Hanbal (Bagdad, 780-855). (es)
Mazhab Hambali atau Al-Hanabilah (bahasa Arab: الحنابلة, translit. al-ḥanābilah‎) adalah mazhab fikih dalam Islam yang dikemukakan dan dikembangkan oleh Imam Ahmad bin Hambal atau Imam Hambali. (in)
한발파(아랍어: الحنبلي 한발리[*], 영어: Hanbali)는 정통 수니파 4대 학파 중 하나이다. 이라크 출신의 학자인 의 이름을 따서 명명되었고 그의 제자들이 제도화하였다. 한발파는 꾸란과 하디스에 엄격히 입각하여 샤리아를 도출한다. 한발파는 정통 4대 학파 중에 가장 보수적인 성향을 띠고 있으며 수니파 이슬람 법학의 엄격한 전통 주의 학파이다. 주로 사우디아라비아와 카타르에서 대부분을 이루며 와하브파에 영향을 주었다. (ko)
ハンバル学派（はんばるがくは、アラビア語: المذهب الحنبلي‎ al-Madhhab al-Ḥanbalī）はスンナ派におけるフィクフつまりイスラーム法学の学派(マズハブ)の一つ。ハンバリー法学派とも表記される。この法学派はアフマド・イブン・ハンバル(855年没)を起源とするが実質的には彼の弟子たちによって始められた。ハンバル法学は非常に厳格・保守的で、特に教義や儀式に関する問題を扱う。ハンバル学派は主にサウジアラビアで流行しているが、近年では英語圏の人々に教える授業や教科書によって西方諸国でも復活しつつある。イスラームの聖地であるマッカとマディーナでもおもな法学派である。 (ja)
O hambalismo (em árabe: المذهب الحنبلي‎‎; romaniz.: madhab hanbalí) é uma escola jurídica islâmica (Madabe), cuja origem se atribui ao imame Amade ibne Hambal (Bagdá,780-855). (pt)
Ханбалійський мазгаб, Ханбаліти (араб. حنبلى‎) — одна з чотирьох правових шкіл у сучасному ортодоксальному сунітському ісламі, названа за іменем засновника Ахмада ібн Ханбала. На відміну від інших сунітських мазгабів ханбалізм виник як релігійно-політичний рух і вже пізніше оформився у догматично-правову школу. Особливістю ханбалітів є те, що вони не визнають «закриття» іджтихаду. Догматично-правова школа ханбалізму є офіційною у Саудівській Аравії (uk)
罕百里（阿拉伯语：حنبلي‎，英語：Hanbali）教法學派，伊斯蘭教遜尼派伊斯蘭教法學中的四大主流學派之一。這個學派的歷史可以追溯到艾哈迈德·伊本·罕百里，他的弟子建立了這個學派。這個學派的立場被認為較為嚴格且保守，特別是涉及伊斯蘭神學方面的問題。教法權威來源主要來自古兰经和圣训，若兩者皆無法提供指導則先遵循公議（只限於穆罕默德與薩哈巴們所做出之公議），而後伊智提哈德，最終在只有罕見的情況才依據，這個學派盛行於沙烏地阿拉伯與卡塔尔，在敍利亞及伊拉克也有信仰這個學派的群體，但人數較少。 (zh)
Hanbalismo estas unu el la jur-religiaj skoloj de Islamo kiu dediĉiĝas al la solvado de problemoj estiĝintaj en la kunteksto de la ŝario), ĝi estis fondita de Ahmad bin Hanbal (Bagdado, 780-855), kiu radikale oponiĝis al ajna interveno de la homa racio en la interpretado de la primaraj fontoj de Islamo, la Korano kaj la Sunao. Ĉi tiu skolo estas konsiderata kiel la plej strikta el la kvar ekzistantaj. Ĝi faras laŭliteran interpretadon de la tekstoj malakceptante personajn opiniojn por la interpretado. Ĝi estas unu el la plej konataj skoloj kaj subtenata ĉefe de Sauda Arabio. (eo)
The Hanbali school (Arabic: ٱلْمَذْهَب ٱلْحَنۢبَلِي, romanized: al-maḏhab al-ḥanbalī) is one of the four major traditional Sunni schools (madhahib) of Islamic jurisprudence. It is named after the Arab scholar Ahmad ibn Hanbal (d. 855), and was institutionalized by his students. The Hanbali madhhab is the smallest of four major Sunni schools, the others being the Hanafi, Maliki and Shafi`i. (en)
Le hanbalisme est, avec le malikisme, le hanafisme et le chaféisme, l'une des quatre écoles de jurisprudence (madahab) de l'islam sunnite. Prônant l'origine divine du droit en réaction au mutazilisme inspiré par la philosophie grecque du VIIIe siècle, le hanbalisme doit son nom à son théoricien, l'imam Ahmed ibn Hanbal (780-855). Ce dernier fut l'élève de l'imam ash-Shâfi'î, juriste fondateur de l'école chafi’ite. (fr)
Il hanbalismo è un madhhab (scuola giuridico-religiosa islamica) che all'interno del sunnismo si occupa delle problematiche connesse alla Legge Coranica. Ha visto la luce grazie all'opera di Ahmad ibn Hanbal (Baghdad, 780-855), il quale si opponeva in modo radicale a qualunque forma di intromissione della ragione umana - ritenendola arbitrariamente soggettiva - nell'interpretazione delle due fonti primarie dell'Islam, Corano e Sunna.I suoi epigoni - fra cui si ricordano in particolare Ibn Taymiyya e Ibn Qayyim al-Jawziyya - accentuarono quella che era inizialmente un'intransigenza tecnica e morale, traducendola in uno stile di vita severo e finanche ascetico (al hanbalismo appartenne uno dei dotti che formarono la Sunna, Abu Dawud al-Sijistani e il fondatore della Qādiriyya, tuttora la più (it)
Hanbalici (arab. ‏حنبلى‎) – zwolennicy jednej z czterech głównych sunnickich szkół prawa muzułmańskiego, wywodzącej się od teologa Ahmada ibn Hanbala (zm. 855). Jest to najbardziej rygorystyczna ze szkół. Zwolenników szkoły hanbalickiej cechuje konserwatywność i bezkompromisowa interpretacja Koranu oraz Sunny. Kijas (analogia) i idżma (zgoda uczonych) zostały odrzucone przez Ibn Hanbala który starał się przywrócić pierwotną czystość religii i prawa. (pl)
Het hanbalisme (Arabisch: المذهب الحنبلي, geromaniseerd: al-maḏhab al-ḥanbalī) is een van de vier traditionele soennitische scholen voor islamitische jurisprudentie. Het is genoemd naar de Iraakse geleerde Ahmad ibn Hanbal en werd geïnstitutionaliseerd door zijn studenten. De Hanbali-madhhab is de kleinste en strengste van de vier grote soennitische scholen, de andere zijn de Hanafi, Maliki en Shafi`i. (nl)
Hanbali är en av de fyra sunnitiska rättskolorna (madhhaber). Den grundades av Ahmad bin Hanbal (död 855) och är en av de åtta rättsskolor vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Hanbali är den minsta av de fyra stora rättsskolorna, hanafi, maliki, shafi och hanbali. Hanbali har sedan mitten av 1800-talet varit dominerande i Saudiarabien och Qatar. Dessförinnan hade hanbali inget geografiskt stadsfäste, men var dock representerad bland de fyra rättskolorna. Hanbali kan uppfattas som mera strikt i sin relation och tolkning av Koranen än de andra tre skolorna. De fyra rättskolorna bör dock inte placeras på en skala från liberal till strikt, då de olika rättskolornas uppfattning varierar i olika frågor och sammanhang. I modern tid har den hanbalitiska rättskolan har fått avsevärd betydelse d (sv)
Ханбали́тский мазха́б (араб. المذهب الحنبلي‎; приверженцы мазхаба называются ханбали́тами, араб. الحنابلة‎) — одна из четырёх каноничных правовых школ (мазхабов) в ортодоксальном суннитском исламе. Основателем-эпонимом мазхаба является Ахмад ибн Ханбаль — один из самых известных специалистов по хадисам. (ru)

rdfs:label

Hanbali (en)
حنابلة (ar)
Hanbalisme (ca)
Hanbalovský mazhab (cs)
Hanbaliten (de)
Hanbalismo (eo)
Hanbalismo (es)
Hanbali (eu)
Mazhab Hambali (in)
Hanbalismo (it)
Hanbalisme (fr)
ハンバル学派 (ja)
한발파 (ko)
Hanbalieten (nl)
Hanbalici (pl)
Ханбалитский мазхаб (ru)
Hambalismo (pt)
Hanbali (sv)
罕百里派 (zh)
Ханбалійський мазгаб (uk)

is dbo:wikiPageWikiLink of

is dbp:jurisprudence of

is dbp:maddhab of