| dbo:abstract |
Obuvnictví zvané též ševcovství je obor zabývající se výrobou obuvi. S ohledem na nejčastěji používané materiály je považován za odvětví kožedělného a textilního průmyslu. Osoba obuv vyrábějící se nazývá obuvník čili švec. Povolání ševce patří mezi tradiční řemesla. Tradičním materiálem na výrobu bot v evropské kultuře byla kůže, proto byl výkon ševcovského řemesla často spojen obecněji se zpracováním kůže, například se sedlářstvím. Mezi speciální ševcovské potřeby patří ševcovské kopyto, šídlo, verpánek i speciální nitě dratev. Polský obuvník při práci, 1941 V obuvnictví je používána řada dalších materiálů, zejména guma, plast, juta, dřevo (dříve například dřeváky, dnes například podrážka u „korkových“ sandálů). Ruční výroba bot byla do značné míra nahrazena výrobou strojní, na čemž se během začátku 20. století podílel i český obuvník Tomáš Baťa, který z tehdejšího Československa udělal obuvnickou velmoc. Výrobna bot v Bangladéši Patronem ševců je . Postavy ševců se proto hojně vyskytují v lidových pohádkách. (cs) بدأت صناعة الأحذية قديما بشكل يدوي ولكن الآن تستخدم الآلات بشكل كبير في إنتاجها. (ar) La industria del calzado, es el conjunto de actividades de diseño, fabricación, distribución, comercialización, y venta de todo tipo de calzado para el pie. La industria puede agruparse por segmentos de productos tales como zapatos de vestir, zapatillas, zapatos para niños, zapatos para señoras, botas, zapatillas para deportes, calzados especiales u ortopédicos, botas especiales para deportes (esquí, patinaje, equitación), sandalias. La industria también puede ser analizada desde la posición y tareas que las distintas empresas ocupan en la cadena productiva, como ser: . Suministro de materias primas. Diseño. Corte de materiales. Confección y fabricación. Producción. Distribución. Ventas El sector del calzado constituye una industria muy diversificada que abarca una gran variedad de materiales (tela, plástico, caucho y cuero) y productos, desde los tipos generales de calzado para hombre, mujer y niños hasta productos más especializados, como botas para practicar snowboard y calzado de protección. Esta diversidad de productos finales no es sino fiel reflejo de la multitud de procesos industriales, empresas y estructuras de mercado existentes. (es) Shoemaking is the process of making footwear. Originally, shoes were made one at a time by hand, often by groups of shoemakers, or cobblers (also known as cordwainers). In the 18th century, dozens or even hundreds of masters, journeymen and apprentices (both men and women) would work together in a shop, dividing up the work into individual tasks. A customer could come into a shop, be individually measured, and return to pick up their new shoes in as little as a day. Everyone needed shoes, and the median price for a pair was about one day’s wages for an average journeyman. The shoemaking trade flourished in the eighteenth and early nineteenth centuries but began to be affected by industrialization in the later nineteenth century.Traditional handicraft shoemaking has now been largely superseded in volume of shoes produced by industrial mass production of footwear, but not necessarily in quality, attention to detail, or craftsmanship. Today, most shoes are made on a volume basis, rather than a craft basis. A pair of "bespoke" shoes, made in 2020 according to traditional practices, can be sold for thousands of dollars. Shoemakers may produce a range of footwear items, including shoes, boots, sandals, clogs and moccasins. Such items are generally made of leather, wood, rubber, plastic, jute or other plant material, and often consist of multiple parts for better durability of the sole, stitched to a leather upper part. Trades that engage in shoemaking have included the cordwainer's and cobbler's trades. The term cobbler was originally used pejoratively to indicate that someone did not know their craft; in the 18th century it became a term for those who repaired shoes but did not know enough to make them. (en) 제화(製靴, shoemaking)란 신발을 만드는 것이다. 제화를 업으로 하는 이를 제화공(製靴工, shoemaker), 제화공 중에서 새 신발을 만들기보다 헌 신발을 고치는 것을 업으로 하는 이를 신기료(cobbler)라 한다. (ko) 製靴（せいか、英: shoemaking）は、靴を製造・加工することである。 (ja) Szewstwo – rzemiosło związane z produkcją i naprawą obuwia. Jest to zawód zanikający, większość butów jest wykonywana w dużych fabrykach. Rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje szewstwa: ręczne i maszynowe. Pierwsze różni się od drugiego ceną, czasem produkcji, jak i jakością obuwia. Rzemieślnik zajmujący się szewstwem to szewc. W 1973 w Warszawie utworzono Muzeum Cechu Rzemiosł Skórzanych. (pl) Чоботарство або шевство — ремесло, що займається виробництвом і ремонтом взуття. Професія чоботаря (шевця) породила безліч явищ сучасної культури, наприклад, приказку «швець без чобіт». Шевцями також називають майстрів із ремонту взуття. (uk) Обувная промышленность — традиционное ремесло, уходящее корнями вглубь веков и представляющее собой искусство изготовления обуви различных назначений и видов. В настоящее время ручное изготовление обуви сапожниками или башмачниками постепенно исчезает, вытесняясь индустриальным производством обуви посредством станков и операционных линий. Также исчезает кустарный, одиночный способ производства обуви, уступая место крупным компаниям-производителям. Изготовители обуви производят большой круг различных обувных изделий, включая ботинки, туфли, полуботинки, сандалии, мокасины и сабо. Предметы промышленности традиционно изготовляются из таких материалов, как кожа, дерево, резина, пластик, джут или другие подобные материалы, и часто состоят из множественных частей для лучшего противостояния соли, могущей повредить верхнюю основу из кожи. Большинство сапожников используют колодки, сделанные из дерева или металла, но, в последнее время, часто материалом для колодки служит пластик. Некоторые колодки являются прямыми, в то время как другие различаются — одна для левой ноги, другая — для правой. (ru) |
| rdfs:comment |
بدأت صناعة الأحذية قديما بشكل يدوي ولكن الآن تستخدم الآلات بشكل كبير في إنتاجها. (ar) 제화(製靴, shoemaking)란 신발을 만드는 것이다. 제화를 업으로 하는 이를 제화공(製靴工, shoemaker), 제화공 중에서 새 신발을 만들기보다 헌 신발을 고치는 것을 업으로 하는 이를 신기료(cobbler)라 한다. (ko) 製靴（せいか、英: shoemaking）は、靴を製造・加工することである。 (ja) Szewstwo – rzemiosło związane z produkcją i naprawą obuwia. Jest to zawód zanikający, większość butów jest wykonywana w dużych fabrykach. Rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje szewstwa: ręczne i maszynowe. Pierwsze różni się od drugiego ceną, czasem produkcji, jak i jakością obuwia. Rzemieślnik zajmujący się szewstwem to szewc. W 1973 w Warszawie utworzono Muzeum Cechu Rzemiosł Skórzanych. (pl) Чоботарство або шевство — ремесло, що займається виробництвом і ремонтом взуття. Професія чоботаря (шевця) породила безліч явищ сучасної культури, наприклад, приказку «швець без чобіт». Шевцями також називають майстрів із ремонту взуття. (uk) Obuvnictví zvané též ševcovství je obor zabývající se výrobou obuvi. S ohledem na nejčastěji používané materiály je považován za odvětví kožedělného a textilního průmyslu. Osoba obuv vyrábějící se nazývá obuvník čili švec. Povolání ševce patří mezi tradiční řemesla. Tradičním materiálem na výrobu bot v evropské kultuře byla kůže, proto byl výkon ševcovského řemesla často spojen obecněji se zpracováním kůže, například se sedlářstvím. Mezi speciální ševcovské potřeby patří ševcovské kopyto, šídlo, verpánek i speciální nitě dratev. Polský obuvník při práci, 1941 Výrobna bot v Bangladéši (cs) La industria del calzado, es el conjunto de actividades de diseño, fabricación, distribución, comercialización, y venta de todo tipo de calzado para el pie. La industria puede agruparse por segmentos de productos tales como zapatos de vestir, zapatillas, zapatos para niños, zapatos para señoras, botas, zapatillas para deportes, calzados especiales u ortopédicos, botas especiales para deportes (esquí, patinaje, equitación), sandalias. La industria también puede ser analizada desde la posición y tareas que las distintas empresas ocupan en la cadena productiva, como ser: (es) Shoemaking is the process of making footwear. Originally, shoes were made one at a time by hand, often by groups of shoemakers, or cobblers (also known as cordwainers). In the 18th century, dozens or even hundreds of masters, journeymen and apprentices (both men and women) would work together in a shop, dividing up the work into individual tasks. A customer could come into a shop, be individually measured, and return to pick up their new shoes in as little as a day. Everyone needed shoes, and the median price for a pair was about one day’s wages for an average journeyman. (en) Обувная промышленность — традиционное ремесло, уходящее корнями вглубь веков и представляющее собой искусство изготовления обуви различных назначений и видов. В настоящее время ручное изготовление обуви сапожниками или башмачниками постепенно исчезает, вытесняясь индустриальным производством обуви посредством станков и операционных линий. Также исчезает кустарный, одиночный способ производства обуви, уступая место крупным компаниям-производителям. Изготовители обуви производят большой круг различных обувных изделий, включая ботинки, туфли, полуботинки, сандалии, мокасины и сабо. (ru) |
