النقل بالسكك الحديدية في اليابان عبارة عن وسيلة رئيسية للنقل، وخاصة بالقطارات عالي السرعة بين المدن الكبرى وركاب النقل في المناطق الحضرية، يتم استخدامه بنسبة قليلة نسبيا لنقل البضائع، وهو ما يمثل فقط 0.84% من السلع المنقلة، وقد أصبحت الشبكة ذات كفاءة عالية، ولا تتطلب إعانات كبيرة وتشتغل بدقة مواعيد عالية. (ar)
Fervoja transporto en Japanio estas ĉefa pasaĝera transporta rimedo en Japanio ambaŭ inter-urbe kaj apud-urbe. En grandaj japanaj urboj la fervoja transporto (inkluzive de metroo) ludas gravan rolon en la interna urba transportado. Japanio estas la unua lando, kie estis konstruita la , nomata ŝinkanseno. (eo)
Der Schienenverkehr in Japan ist ein bedeutender Verkehrsträger im Personenverkehr. Das Schienennetz in Japan gehört zu den dichtesten der Welt. Im Jahr 2015 besaß es eine Länge von 27.311 km, wovon 20.534 km elektrifiziert waren. Das Netz ist zurzeit (2017) auf 127 Eisenbahnverkehrsunternehmen aufgeteilt. Fast drei Viertel des gesamten (überwiegend kapspurigen) Streckennetzes entfällt auf sechs Unternehmen der JR-Gruppe, die im Jahr 1987 nach der Privatisierung und Aufteilung der Japanischen Staatsbahn entstanden sind. Fünf dieser Unternehmen sind am Betrieb der Shinkansen-Hochgeschwindigkeitszüge beteiligt, die bis zu 320 km/h schnell verkehren und deren normalspuriges Streckennetz sich über die drei größten Inseln des Landes erstreckt. Ebenfalls von Bedeutung sind die , hoch profitable Privatbahnen in den Metropolregionen von Tokio, Osaka und Nagoya. Trotz ihrer intensiven Nutzung und der hohen Verkehrsdichte gelten die japanischen Bahnen als ausgesprochen pünktlich. (de)
El transporte ferroviario en Japón es un medio de transporte principal, especialmente para las masas y viajes de alta velocidad entre las grandes ciudades y para viaje diario de transporte en áreas urbanas. Es usado muy poco para transporte de carga, contabilizando solo el 0,84% del movimiento de bienes. La red privada es altamente eficiente, requiriendo bajos subsidios y con un funcionamiento extremadamente puntual. (es)
Transportasi rel di Jepang terdiri dari kereta api yang berjalan di atas dua rel (shinkansen hingga kereta api ringan dan ), monorel, , Guideway Bus, bus listrik, , kereta maglev, dan . Sejak adanya kereta api pertama di Jepang pada zaman Meiji hingga akhir Perang Dunia II, kereta api dan semua relnya dimiliki dan dioperasikan oleh Kementerian Kereta Api. Pemilikan dan pengoperasian kereta api kemudian dialihkan ke perusahaan negara disingkat Kokutetsu (Japanese National Railways) sebelum dilebur berdasarkan kebijakan swastanisasi perusahaan kereta api dan diteruskan oleh Japan Railways Group yang terdiri dari 7 perusahaan. Selain dilayani Japan Railways Group (disingkat JR), jalur-jalur kereta api di daerah-daerah tertentu dilayani oleh perusahaan kereta api swasta. Kereta-kereta api swasta di wilayah metropolitan menghubungkan daerah pinggir kota dengan kota metropolitan. Di kota-kota kecil yang jauh dari kota besar, perusahaan berukuran kecil dan sedang mengoperasikan kereta api swasta yang berangkat dari stasiun milik JR ke stasiun milik sendiri, atau menghubungkan stasiun-stasiun milik JR yang tidak dilayani oleh kereta api yang dioperasikan JR. Kota-kota besar di Jepang dilayani oleh kereta api bawah tanah yang dimiliki dan dioperasikan oleh perusahaan swasta dan perusahaan milik kota. Di daerah-daerah, perusahaan sektor ketiga (perusahaan yang tidak tergolong perusahaan negara atau perusahaan bisnis) mengoperasikan kereta api di jalur-jalur yang tidak lagi dilayani JR karena merugi. (in)
Rail transport in Japan is a major means of passenger transport, especially for mass and high-speed travel between major cities and for commuter transport in urban areas. It is used relatively little for freight transport, accounting for just 0.84% of goods movement. The privatised network is highly efficient, requiring few subsidies and running with extreme punctuality. (en)
L'une des spécificités du transport ferroviaire au Japon est son réseau de trains, métros et trains à grande vitesse (Shinkansen) très dense et efficace. Au Japon, les voies ferrées sont le principal moyen de transport des passagers, particulièrement entre les différentes villes majeures, mais aussi pour les transports entre les villes et leurs banlieues, et à l'intérieur des villes comme Tokyo ou Osaka. Le réseau ferroviaire est relativement dense. L'axe principal longe la côte de l'océan Pacifique liant les centres urbains de Tokyo et Kyoto-Osaka via Nagoya, s'étendant au nord et au sud. L'équipement est réputé être moderne, de qualité et bien entretenu et le service est parfaitement ponctuel[réf. nécessaire]. Le réseau est généralement établi à l'écartement réduit de 1 067 mm, dit 'Métrique Anglais' ou 'Cape Gauge', sauf pour les lignes à grande vitesse. Certaines lignes sont encore établies à 1 372 mm et d'autres lignes régionales sont à l'écartement normal de 1 435 mm. Certaines lignes métriques ont été transformées en ligne à écartement normal, dans le cadre du projet 'Mini Shinkansen'. La longueur des chemins de fer est de 23 670 km dont 3 600 km de double voies correspondant aux lignes Shinkansen. (fr)
일본의 철도 교통은 주로 승객 수송이 중심이며, 특히 대도시 간의 고속열차 운행이나 대도시권의 통근열차 운행이 주요 분야이다. (ko)
日本の鉄道（にほんのてつどう）では、日本国内における広義の鉄道について述べる。 (ja)
Il trasporto ferroviario del Giappone è uno dei principali tipi di trasporto pubblico utilizzati in Giappone, specialmente per il transito di massa e ad alta velocità, nelle diverse aree metropolitane giapponesi. (it)
Transport kolejowy w Japonii – system transportu kolejowego działający na terenie Japonii. Japonia posiada wszechstronnie rozwinięty oraz najnowocześniejszy system transportu kolejowego na świecie. Sieć szybkiej kolei Shinkansen, osiągająca prędkość 300 km/h, obejmuje ponad 1800 km. Cztery największe wyspy archipelagu posiadają połączenia kolejowe, na których głównym przewoźnikiem jest grupa Japan Railways (JR). Obecny kształt organizacyjny japońskich kolei jest wynikiem długiego procesu prywatyzacyjnego przeprowadzonego od roku 1987. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na sposób funkcjonowania i zarządzania koleją w Japonii jest szybki rozwój japońskich kolei dużych prędkości. Dlatego obecny ich kształt jest unikalny i nie znajduje odpowiednika na rynku europejskim. Japońskie linie kolejowe mają około 27 tysięcy kilometrów długości. Linie zelektryfikowane liczą ponad 15 tysięcy kilometrów. W roku 2010 japońskie koleje przewiozły około 22 669 milionów pasażerów. Specyficzne warunki geograficzne sprzyjają wykorzystaniu transportu kolejowego. Około 60% powierzchni kraju pokrywają góry, a większość z ponad 128-milionowej populacji zamieszkuje gęsto zaludnione obszary wielkich metropolii. Dzięki rozpoczętemu w roku 1964 programowi budowy kolei dużych prędkości (Shinkansen) udało się stworzyć realną alternatywę dla transportu lotniczego w połączeniach międzymiastowych. Transport kolejowy w porównaniu do innych rodzajów transportu pozostaje w Japonii szczególnie atrakcyjny na dystansach między 500 a 750 km, obsługując w tym segmencie niemal 70% całości transportu pasażerskiego. Obecna struktura kolei japońskich jest wynikiem procesu prywatyzacji. Decyzja podjęta została w drugiej połowie lat 80., a sam proces zapoczątkowany w roku 1987. Powodem przekształcenia istniejących od roku 1949, narodowych kolei japońskich (JNR – ) było rosnące od lat 60. zadłużenie, które w momencie rozpoczęcia przekształceń sięgnęło kwoty około 300 miliardów dolarów – dla całej grupy i spółek zależnych. W momencie prywatyzacji koleje narodowe były dominującym podmiotem na rynku połączeń międzyregionalnych/dalekodystansowych. W zakresie połączeń lokalnych i sieci dojazdowej działalność kolei narodowych uzupełniana była przez dużą grupę firm prywatnych. JNR została podzielona na siedem niezależnych spółek komercyjnych, z których sześć rozpoczęło działalność na rynku pasażerskim, a siódma transportowym. Spółki te tworzą Japan Railways (JR Group). Są to: * Hokkaido Railway Company * East Japan Railway Company * Central Japan Railway Company * West Japan Railway Company * * Kyushu Railway Company * (spółka towarowa). Trzy spośród siedmiu spółek operujących na głównej wyspie Honsiu zostały w pełni sprywatyzowane i nie otrzymują dotacji państwowych. Proces ten objął w pierwszej kolejności największą spółkę East Japan Railway Company, a zakończył się w roku 2002. Pozostałe dwie spółki działające na głównej wyspie Japonii zakończyły proces prywatyzacji w roku 2004 (West Japan Railway Company) i 2006 (Central Japan Railway Company). Shikoku Railway Company, Kyushu Railway Company, Hokkaido Railway Company oraz transportowa Japan Freight Railway Company nie zostały sprywatyzowane. Ze względu na wielkość przewozów kolejowych na mniejszych wyspach japońskich ich działalność musi być dotowana ze środków publicznych. Wszystkie pozostają własnością państwową – od roku 2003 całość ich udziałów jest w posiadaniu Japan Railway Construction, Transport and Technology Agency (JRTT). Transport towarów jest obsługiwany przez przedsiębiorstwa odseparowane od przewoźników pasażerskich. Dominującą pozycję ma państwowa Japan Freight Railway Company – jedyne przedsiębiorstwo o charakterze ogólnokrajowym. Nie dysponuje ono swoją własną infrastrukturą kolejową (poza niewielkimi wyjątkami), korzystając z sieci innych operatorów kolejowych. Istnieje także jedenaście mniejszych spółek prywatnych zajmujących się działalnością transportową na rynkach lokalnych. Obok spółek wchodzących w skład JR Group w Japonii działa duża liczba małych przedsiębiorstw zajmujących się obsługą połączeń regionalnych. Są to zazwyczaj przedsiębiorstwa obsługujące jedną, dwie linie w ramach sieci dojazdowych i miejskich dużych aglomeracji. Obecnie w Japonii działa ponad 150 operatorów kolejowych. Część z nich dysponuje rozbudowaną siecią kolejową liczącą do kilkuset kilometrów. Przykładem mogą być takie przedsiębiorstwa jak Kintetsu, Tobu czy Meitetsu, których sieci połączeń kolejowych liczą odpowiednio 508, 463 i 442 kilometry. Obok tych dużych graczy ponad 100 przedsiębiorstw prywatnych oferuje przewozy na liniach podmiejskich i dojazdowych. Sieci kolejowe zarządzane przez te przedsiębiorstwa liczą około 5000 km. Zazwyczaj przedsiębiorstwa te są właścicielami wykorzystywanej infrastruktury kolejowej. Przewoźnicy lokalni dominują w statystykach przewożonych pasażerów. W roku 2011, z ogólnej liczby 22 706 milionów pasażerów, małe podmioty przewiozły 13 092 miliony, w porównaniu do 8837 milionów pasażerów obsłużonych przez operatorów JR Group i 3055 milionów przewiezionych przez innych kolejowych przewoźników publicznych (np. spółek państwowych będących operatorami metra). Specyfiką japońską jest silna konkurencja na rynku usług lokalnych. Sieci kolejowe małych spółek prywatnych oraz dużych operatorów JR Group są od siebie w dużym stopniu odseparowane. Dla poprawienia wyniku finansowego oraz zwiększenia liczby podróżnych, poszczególne przedsiębiorstwa prowadzą szeroką działalność pozakolejową (m.in. hotelarską, deweloperską, handlową, IT). Stanowi to dużą część ich biznesu i wyraźnie odróżnia od odpowiedników europejskich, dla których tego typu przedsięwzięcia, jeśli występują, mają zazwyczaj marginalny charakter. Podział japońskich kolei narodowych spowodował także rozdział całej infrastruktury będącej w posiadaniu tej firmy. Każda z sześciu spółek kolejowych zajmujących się przewozami pasażerskimi stała się także właścicielem sieci trakcyjnych i infrastruktury. Wszystkie sześć spółek pasażerskich odpowiada za budowę, zarządzanie i utrzymanie oraz użytkowanie sieci kolejowych na obszarze swojej działalności. Spółki są także właścicielami linii Shinkansen, zbudowanych przed prywatyzacją. Wyjątkiem od tej reguły jest budowa i eksploatacja nowych linii kolei dużej prędkości. W przypadku tego typu kolei poszczególne spółki wykorzystują tabor i zajmują się utrzymaniem infrastruktury, ponosząc koszty wynajmu. Geograficzny podział infrastruktury kolejowej i pionowa integracja w ramach tego podziału odróżnia spółki japońskie od odpowiedników europejskich. W istotny sposób wpływa to na strukturę i wielkość poszczególnych przedsiębiorstw. Przykładem może być tutaj East Japan Railway Company – pierwsza w pełni sprywatyzowana korporacja. Jest to jednocześnie największe przedsiębiorstwo kolejowe na świecie. East Japan Railway Company zarządza 70 liniami pasażerskimi liczącymi łącznie ponad 7500 km (ponad 5500 km zelektryfikowanych). W ciągu jednego dnia sieć przewozi około 17 mln pasażerów, a tabor kolejowy to ponad 13 000 jednostek. Integracja pionowa wymusza bardzo rozbudowaną strukturę organizacyjną, która zarządza wszystkimi procesami w ramach kompletnego łańcucha modelu funkcjonowania kolei (konstrukcja, zarządzanie, utrzymanie i operacje na liniach kolejowych). Istotna jest także bardzo duża konkurencja ze strony transportu drogowego (sieć autostrad) oraz linii lotniczych. Ma na to również wpływ zmieniająca się sytuacja demograficzna – starzenie się społeczeństwa i ujemny przyrost naturalny. Od początku lat 90. zeszłego wieku ruch pasażerski pozostaje na niemal niezmienionym poziomie – odnotowując lekki spadek. Wszystkie linie kolejowe należące do JR Group znacząco zwiększyły inwestycje w infrastrukturę i nowe technologie, poprawiając efektywność przewozów pasażerskich. Pomimo tego spadek ruchu pasażerskiego przy utrzymaniu poziomu inwestycji nie pozwolił na znaczącą poprawę efektywności finansowej. W celu podniesienia wyników finansowych japońskie przedsiębiorstwa kolejowe muszą poszukiwać nowych rynków zagranicą i rozszerzać strukturę biznesową. Działalność pozakolejowa ma na celu maksymalizację wpływów, ale także zwiększenie liczby osób korzystających z transportu kolejowego i poprawę jakości usług. Wydaje się, że w przypadku Japonii, pełna pionowa integracja przeprowadzona w procesie prywatyzacji, oddająca zarówno infrastrukturę, jak i działalność operatorską w ręce prywatnych (skomercjalizowanych) spółek, przynosi dobre efekty, stawiając japońskie linie kolejowe, po 2005 roku, w grupie najnowocześniejszych i najbezpieczniejszych na świecie. W rękach państwa pozostał jedynie nadzór i wyznaczanie strategicznych kierunków rozwoju kolei oraz wspieranie działalności kolejowej w obszarach, gdzie działanie podmiotów prywatnych nie znajduje ekonomicznego uzasadnienia. (pl)
Железнодорожный транспорт в Японии является основным средством перевозки пассажиров в Японии как между большими городами, так и на пригородных линиях. (ru)
Järnvägar i Japan är en diversitet av olika system med olika aktörer, tekniska lösningar och samarbeten mellan aktörer som resulterat i olika sammanbyggda delsystem. Det finns två huvudsakliga spårvidder: det vanligaste (20 264 km) är smalspår 1067 mm och 3204 km är höghastighetsbana med normalspår 1435 mm. Totalt omfattas 516 linjer med 9277 stationer (jan 2008). Det finns ett dominerande smalspårsnät som drivs av företagsgruppen Japan Railways. Det är ett tidigare statligt system som framför allt byggdes upp av den tidigare statliga järnvägen, senare bolagisersat till Japanese National Railways (JNR), till stor del genom att köpa upp många privata järnvägsanläggningar. Även Shinkansen började byggas av JNR. Sedan 1987 är uppdelat i en mängd bolag i Japan Railways (JR), som driver trafik på de flesta av de linjerna och utvecklar det vidare. I storstadsområdena finns privata järnvägar med främst pendeltågstrafik som ofta är sammankopplade med städernas tunnelbanenät så att pendeltåg och tunnelbanetåg trafikerar samma linjer. En annan kategori av mindre järnvägsbolag har bildats på flera håll när JR lägger ner linjer, till exempel smalspårslinjer som löper parallellt med nyöppnade Shinkansenlinjer och bedöms olönsamma. De har då i flera fall bildats lokala bolag som tagit över infrastrukturen och trafiken genom ett eller två separata bolag. (sv)
النقل بالسكك الحديدية في اليابان عبارة عن وسيلة رئيسية للنقل، وخاصة بالقطارات عالي السرعة بين المدن الكبرى وركاب النقل في المناطق الحضرية، يتم استخدامه بنسبة قليلة نسبيا لنقل البضائع، وهو ما يمثل فقط 0.84% من السلع المنقلة، وقد أصبحت الشبكة ذات كفاءة عالية، ولا تتطلب إعانات كبيرة وتشتغل بدقة مواعيد عالية. (ar)
Fervoja transporto en Japanio estas ĉefa pasaĝera transporta rimedo en Japanio ambaŭ inter-urbe kaj apud-urbe. En grandaj japanaj urboj la fervoja transporto (inkluzive de metroo) ludas gravan rolon en la interna urba transportado. Japanio estas la unua lando, kie estis konstruita la , nomata ŝinkanseno. (eo)
El transporte ferroviario en Japón es un medio de transporte principal, especialmente para las masas y viajes de alta velocidad entre las grandes ciudades y para viaje diario de transporte en áreas urbanas. Es usado muy poco para transporte de carga, contabilizando solo el 0,84% del movimiento de bienes. La red privada es altamente eficiente, requiriendo bajos subsidios y con un funcionamiento extremadamente puntual. (es)
Rail transport in Japan is a major means of passenger transport, especially for mass and high-speed travel between major cities and for commuter transport in urban areas. It is used relatively little for freight transport, accounting for just 0.84% of goods movement. The privatised network is highly efficient, requiring few subsidies and running with extreme punctuality. (en)
일본의 철도 교통은 주로 승객 수송이 중심이며, 특히 대도시 간의 고속열차 운행이나 대도시권의 통근열차 운행이 주요 분야이다. (ko)
日本の鉄道（にほんのてつどう）では、日本国内における広義の鉄道について述べる。 (ja)
Il trasporto ferroviario del Giappone è uno dei principali tipi di trasporto pubblico utilizzati in Giappone, specialmente per il transito di massa e ad alta velocità, nelle diverse aree metropolitane giapponesi. (it)
Железнодорожный транспорт в Японии является основным средством перевозки пассажиров в Японии как между большими городами, так и на пригородных линиях. (ru)
Der Schienenverkehr in Japan ist ein bedeutender Verkehrsträger im Personenverkehr. Das Schienennetz in Japan gehört zu den dichtesten der Welt. Im Jahr 2015 besaß es eine Länge von 27.311 km, wovon 20.534 km elektrifiziert waren. (de)
Transportasi rel di Jepang terdiri dari kereta api yang berjalan di atas dua rel (shinkansen hingga kereta api ringan dan ), monorel, , Guideway Bus, bus listrik, , kereta maglev, dan . Sejak adanya kereta api pertama di Jepang pada zaman Meiji hingga akhir Perang Dunia II, kereta api dan semua relnya dimiliki dan dioperasikan oleh Kementerian Kereta Api. Pemilikan dan pengoperasian kereta api kemudian dialihkan ke perusahaan negara disingkat Kokutetsu (Japanese National Railways) sebelum dilebur berdasarkan kebijakan swastanisasi perusahaan kereta api dan diteruskan oleh Japan Railways Group yang terdiri dari 7 perusahaan. (in)
L'une des spécificités du transport ferroviaire au Japon est son réseau de trains, métros et trains à grande vitesse (Shinkansen) très dense et efficace. Au Japon, les voies ferrées sont le principal moyen de transport des passagers, particulièrement entre les différentes villes majeures, mais aussi pour les transports entre les villes et leurs banlieues, et à l'intérieur des villes comme Tokyo ou Osaka. La longueur des chemins de fer est de 23 670 km dont 3 600 km de double voies correspondant aux lignes Shinkansen. (fr)
Transport kolejowy w Japonii – system transportu kolejowego działający na terenie Japonii. Japonia posiada wszechstronnie rozwinięty oraz najnowocześniejszy system transportu kolejowego na świecie. Sieć szybkiej kolei Shinkansen, osiągająca prędkość 300 km/h, obejmuje ponad 1800 km. Cztery największe wyspy archipelagu posiadają połączenia kolejowe, na których głównym przewoźnikiem jest grupa Japan Railways (JR). Są to: * Hokkaido Railway Company * East Japan Railway Company * Central Japan Railway Company * West Japan Railway Company * * Kyushu Railway Company * (spółka towarowa). (pl)
Järnvägar i Japan är en diversitet av olika system med olika aktörer, tekniska lösningar och samarbeten mellan aktörer som resulterat i olika sammanbyggda delsystem. Det finns två huvudsakliga spårvidder: det vanligaste (20 264 km) är smalspår 1067 mm och 3204 km är höghastighetsbana med normalspår 1435 mm. Totalt omfattas 516 linjer med 9277 stationer (jan 2008). (sv)
