Babylon (original) (raw)

dbo:abstract

Babilònia (sumeri Kadingirra, biblíca Babel, en accadi Babilim) és el nom accadi d'una ciutat de Sumer, capital de l'estat de Babilònia, a Mesopotàmia (actualment Iraq). Ja existia vers el 2300 aC. Fou una ciutat estat vinculada a diversos poders de Mesopotàmia fins que va esdevenir independent el . El cap local Sumuabum es va declarar independent i va prendre el títol de rei. Després va conquerir la regió de Sippar. Més tard cap al va conquerir Kish. No va ser fins al regnat d'Hammurabi que va agafar un gran poder. Per a la seva història com a imperi vegeu Babilònia. (ca)
Babylón (z akkad. 𒆍𒀭𒈨𒌍, Bābilim – Brána boha/bohů, bez diakritiky Babylon, řecky Βαβυλών, v Bibli (Genesis a Žalmy) též Bábel – znamená „zmatek“, kassitskými vládci a Assyřany nazýván Karduniaš, egyptsky bbr) bylo město na dolním toku Eufratu v jižní Mezopotámii, v pozdějším období hlavní město Babylonie a Novobabylonské říše. Pozůstatky města leží 88 kilometrů jižně od Bagdádu poblíž města al-Hillah u Eufratu, na území dnešního Iráku. Celý komplex byl 5. července 2019 na zasedání v Baku zapsán na seznamu světového dědictví UNESCO. (cs)
بَابِل (تلفظ عربي: ‎[بَا-بِل]‏، ب‍‍الأكّديَّة: 𒆍𒀭𒊏𒆠، تُهجأ KA₂-DIG̃IR-RAKI حَرفيًا «بَوَّابَة الْإلِه»)، إحدى مُدن العالم القديم، وأكبر عواصم حضارة بِلادُ الرافِدين. عاصمة الإِمبراطورية البَابِلية، وأول مدينة يصلُ عددُ سُكانها إِلى 200,000 نَسمة. تقع بَابِل على ذراع نهر الفُرات، على بعد حوالي 85 كيلومتر جنوبي العاصِمة بَغْدَاد، بالقُرب من مدينة الحِلة، تُغطي مساحة قوامُها 9 كم2. في سنة 2019 أدرجتها مُنظمة اليونسكو على لائحة التُّراث العالمي. تزامنَ قيامُ بَابِل كقوة إقليمية في الشرق الأَدنى مع صُعود الملك «حَمورابي» سادس ملوك السُّلالة البَابِلية الأَولى إلى دفة الحُكم. بعدها أَصبحت بَابِل عاصمة لكيان سياسي هيمن على أراضي وادي الفُرات وجنوب بِلاد الرَافدين عُرف بالإِمبِراطورِية البَابِلية. في القرن الثامن قَبل الميلاد، وبعد سنوات من الصراع تمكنَ الملك الآشوري «تغلث فلاسر الثالث» منَ الظفر ببَابِل. بقيت المدينة تحت ظل الإِمبراطورية الآشورية قرناً من الزمن حتى قيام ثورة الملك البَابِلي «نبوبولاسر»، والذي وضعَ نهاية لحُكم الآشوريين في أَرض الرافدين بعدَ انتصاره في مَعركة نَينَوى. في القرن السابع قبل الميلاد بلغت المدينة ذُروتها في عهد الملك «نبوخذ نصر الثاني» أشدُ ملوك الكلدان بأسًا وأَمضاهُم صَريمةً حكم إِمبراطوريةً طالَ سُلطانها أغلب بقاع الشرق الأوسط، اِمتدت من البحر الأبيض المُتوسط حتى خليج العَرب. في النصف الأول من القرن السادس قبل الميلاد سقطت بَابِل على يد جحافل شاهنشاه الفرس «قورش الكبير» مؤسسُ الإِمبراطورية الأخمينية وأول أباطرتها عندما دمر كتائب الجيوش البَابِلية في معركة أوبيس جاعلًا منها إحدى عواصم إمبراطوريتةُ الفتية. في النصف الثاني من القرن الرابع قبل الميلاد دخلها «الإسكندر الأكبر» مُظفرًا بعدَ أَن شتتَ سواد الفُرس في واقعة كَوكَميلا، أراد القائدُ الشابْ أن يجعل منها عاصمة الشرق لإمبراطوريته قَبل أن توافيه المَنية على أرضها، بعدها أصبحت المدينة جُزءًا من إِمبراطورية أحد قادة جيوشه المَعروف بـ «سلوقس المَنصور». في مُنتصف القرن الثاني قبل الميلاد استولى عليها الفُرس مرةٌ ثانية، هذهِ المرة مُتمثلين بالإِمبراطورية الفرثية، بقيادة الشاهنشاه «مهرداد الكبير»، حينها بدأت بَابِل تدريجيا في التدهور، فغطاها ليلُ الزمان، وراحت في سُبات، عُزا المؤرخون ذلك إلى قُربها من العاصمة الفرثية، طَيسَفون. بعدَ ثلاثة قُرون دخلتها فيالقُ الْإِمبراطورية الرُومانية بقيادة قيصرُ الروم «تراجان»، فوجدوها ظلًا لما كانت عليه. إن لبَابِل مكانةٌ خاصةٌ في التاريخ تُعزى أولًا لعمارتها الفريدة انطلاقًا من جُدرانها وأبوابها الضخمة التي أحاطت صيوان المدينة، تمثلت خيرُها بتلكَ التي حملت اسم عُشتار، وانتهاءً بأعجوبةٌ العالَم القَديم حدائِقُها المُعلَقة. ثانيًا، كنتيجة مُباشرة لأسطورة نشأت تدريجيًا بعد سقُوطها، وهجر سُكانها لها في مطلع القرونُ الأولى من العصر الحالي. هذه الأُسطورة تذكُرها الروايات الإنجيلية غالبًا في ضوء سلبي، وكذلك دواوينُ الإغريق الذين وصفوها في سجلاتهُم وخلدوا ذكرها للأَجيال القادمة. موقعُها الذي لم يُنس مكانهُ أبدًا لم يكُن مصب اهْتمام أعمالُ التنقيب حتى مطلع القرن العشرين تحت إِشراف عالم الآثار الألماني «روبرت كولديوي» الذي اكتشف آثارها الرئيسة. منذُ ذلك الحين ومع التوثيقات الأثرية والكتابية المُهمة التي اكتشفت في المدينة مُكملًا بالمعلومات الواردة من المواقع القديمة الأخرى التي لها صلة ببَابِل، جعل من المُمكن تقديم تمثيل أكثر دقة للمدينة القديمة بما يتجاوز الأساطير والخُرافات. ومع ذلك لا تزالُ هُنالك العديد من مواقع المدينة والتي كانت يومًا إحدى أهم مُدن الشرق الأدنى القديم غير مُكتشفة، لأن آفاق البحث الجديد قد تقلصت منذُ فَترة طويلة نتيجة الحُروب والازمات التي عَصفت بالعراق. (ar)
Babylon oder Babel war als Hauptstadt Babyloniens eine der wichtigsten Städte des Altertums. Sie lag am Euphrat, etwa 90 km südlich Bagdads im heutigen Irak (Provinz Babil). Die Ruinen der Stadt sind unter anderem von Robert Koldewey Anfang des 20. Jahrhunderts teilweise freigelegt worden. Der Ort war die Hauptstadt des gleichnamigen Stadtstaates, der zeitweise über weite Teile des südlichen Zweistromlandes herrschte. Die Blütezeit der antiken „Weltstadt“ Babylon lag zwischen 1800 und 140 v. Chr. (de)
(Αυτό το λήμμα αφορά την αρχαία πόλη της Μεσοποταμίας. Για το ελληνικό μουσικό συγκρότημα, δείτε: Βαβυλώνα (συγκρότημα). ) Η Βαβυλώνα, ήταν αρχαία περίφημη πόλη που για ολόκληρους αιώνες ήταν η πρωτεύουσα του Βαβυλωνιακού κράτους. Ήταν κτισμένη πάνω στις δύο όχθες του ποταμού Ευφράτη, στην επαρχία της Βαβυλωνίας του σημερινού Ιράκ περίπου 85 χιλιόμετρα νότια της σημερινής πρωτεύουσας της χώρας Βαγδάτης στην πόλη Χιλάχ. Περιτριγυρισμένη από ένα τεράστιο τείχος, που είχε συνολικό μήκος 85χλμ., ύψος που έφθανε τα 50 μ. και κάπου τριακόσιους εξήντα πύργους σε απόσταση πενήντα μέτρων ο ένας από τον άλλον, υπήρξε η μεγαλύτερη οχυρωμένη πόλη ολόκληρης της Ανατολής. (el)
Babylon was the capital city of the ancient Babylonian Empire, which itself is a term referring to either of two separate empires in the Mesopotamian area in antiquity. These two empires achieved regional dominance between the 19th and 15th centuries BC, and again between the 7th and 6th centuries BC. The city, built along both banks of the Euphrates river, had steep embankments to contain the river's seasonal floods. The earliest known mention of Babylon as a small town appears on a clay tablet from the reign of Sargon of Akkad (2334–2279 BC) of the Akkadian Empire. The site of the ancient city lies just south of present-day Baghdad. The last known record of habitation of the town dates from the 10th century AD, when it was referred to as the "small village of Babel". The town became part of a small independent city-state with the rise of the first Babylonian Empire, now known as the Old Babylonian Empire, in the 19th century BC. The Amorite king Hammurabi founded the short-lived Old Babylonian Empire in the 18th century BC. He built Babylon into a major city and declared himself its king. Southern Mesopotamia became known as Babylonia, and Babylon eclipsed Nippur as the region's holy city. The empire waned under Hammurabi's son Samsu-iluna, and Babylon spent long periods under Assyrian, Kassite and Elamite domination. After the Assyrians had destroyed and then rebuilt it, Babylon became the capital of the short-lived Neo-Babylonian Empire, a neo-Assyrian successor state, from 609 to 539 BC. The Hanging Gardens of Babylon ranked as one of the Seven Wonders of the Ancient World. After the fall of the Neo-Babylonian Empire, the city came under the rule of the Achaemenid, Seleucid, Parthian, Roman, and Sassanid empires. It has been estimated that Babylon was the largest city in the world c. 1770 – c. 1670 BC, and again c. 612 – c. 320 BC. It was perhaps the first city to reach a population above 200,000. Estimates for the maximum extent of its area range from 890 to 900 hectares (2,200 acres). The remains of the city are in present-day Hillah, Babil Governorate, Iraq, about 85 kilometres (53 mi) south of Baghdad, and its boundaries have been based on the perimeter of the ancient outer city walls, an area of about 1,054.3 hectares (2,605 acres). They comprise a large tell of broken mud-brick buildings and debris. The main sources of information about Babylon—excavation of the site itself, references in cuneiform texts found elsewhere in Mesopotamia, references in the Bible, descriptions in other classical writing (especially by Herodotus), and second-hand descriptions (citing the work of Ctesias and Berossus)—present an incomplete and sometimes contradictory picture of the ancient city, even at its peak in the sixth century BC. UNESCO inscribed Babylon as a World Heritage Site in 2019. The site receives thousands of visitors each year, almost all of whom are Iraqis. Construction is rapidly increasing, which has caused encroachments on the ruins. (en)
Babilono estis antikva urbo, situanta ĉe la orienta bordo de Eŭfrato, estis ĉefurbo de Babilonio en 2-a kaj 1-a jarmiloj a.K. Ĝi estis fama pro siaj muregoj, sia zigurato kaj la pendĝardenoj. La ruinoj de Babilono estis malkovritaj 90 km-ojn sude de la moderna Bagdado en Irako. La ĉefa fundamento por la Babilona ekonomio estis komercvojoj inter Persa Golfo kaj Mediteraneo, same kiel la evoluinta agrokulturo de la Eŭfrata valo. Babilono estas konata laŭ sia amplekso kaj arkitekturo de la periodo de Nebukadnecaro 2-a, en la 6-a a.K., kiu kovris areon ĉirkaŭ 10 kv.km kaj estis la plej granda urbo de la mondo. Babilona zigurato, plej probable, estis la bazo por la biblia legendo pri la Babela turo. Ziguratoj estis templo-turoj, tre impresaj konstruaĵoj de sia tempo, kiuj superis 50 metrojn en alteco. La alia konata arkitekturaĵo de Babilono estas la Pendĝardenoj de Semiramisa, kiuj estas unu el la sep mirindaĵoj de la antikva mondo. La 5-an de julio 2019, Babilono estis enskribita en la monda heredaĵo-listo de Unesko. (eo)
Babilonia (akaderaz: Bābili(m); sumerieraz: KÁ.DINGIR.RAKI, arabieraz: بابل‎, Bābil; hebreeraz: בָּבֶל‎, Bāḇel; antzinako grezieraz: Βαβυλών, Babylṓn; antzinako persieraz: 𐎲𐎠𐎲𐎡𐎽𐎢‎ Bābiru) Mesopotamian, Eufratesen bazterretan, kokatutako antzinako hiria izan zen. Gaur egungo Al-Hillah hiriaren (Irak) ondoan zegoen, Bagdadetik 100 km hegoaldera. K.a. 2. milurtekoaren hasieratik aurrera hiri hau Behe Mesopotamian, eta haratuago ere, hedatuz joan zen Babiloniar Inperioaren hiriburua izan zen. K.a. VI. mendean, Nabukodonosor II.aren garaian, izan zuen goren aldia. Garai hartan munduko hiririk handienetako bat zen, eta haren hondakinek 1.000 Hako eremua hartzen dute. (eu)
Babilonia fue una antigua ciudad de la Baja Mesopotamia situada cerca de la actual ciudad de Hilla (Irak). Fue la capital del antiguo Reino babilónico, y por varios siglos fue considerada como un importante centro de comercio, arte y aprendizaje. Sus ruinas, parcialmente reconstruidas a finales del siglo xx, se encuentran en la provincia iraquí de Babil, en las proximidades de la ciudad de Hilla (es)
Babylone (akkadien : Bāb-ili(m), sumérien KÁ.DINGIR.RA, arabe بابل Bābil, araméen Babel) était une ville antique de Mésopotamie. C'est aujourd'hui un site archéologique majeur qui prend la forme d'un champ de ruines incluant des reconstructions partielles dans un but politique ou touristique. Elle est située sur l'Euphrate dans ce qui est aujourd'hui l'Irak, à environ 100 km au sud de l'actuelle Bagdad, près de la ville moderne de Hilla. Sous le règne de Hammurabi, dans la première moitié du XVIIIe siècle av. J.-C., cette cité jusqu'alors d'importance mineure devient la capitale d'un royaume qui étend progressivement sa domination à toute la Basse Mésopotamie et même au-delà. Elle connaît son apogée au VIe siècle av. J.-C. durant le règne de Nabuchodonosor II qui dirige alors un empire dominant une vaste partie du Moyen-Orient. Il s'agit à cette époque d'une des plus vastes cités au monde, ses ruines actuelles occupant plusieurs tells sur près de 1 000 hectares. Son prestige s'étend au-delà de la Mésopotamie, notamment en raison des monuments célèbres qui y ont été construits, comme ses grandes murailles, sa ziggurat (Etemenanki) qui pourrait avoir inspiré le mythe de la tour de Babel et ses légendaires jardins suspendus dont l'emplacement n'a toujours pas été identifié, si tant est qu'ils aient bien existé. Babylone occupe une place à part en raison du mythe qu'elle est progressivement devenue après son déclin et son abandon qui a lieu dans les premiers siècles de notre ère. Ce mythe est porté par plusieurs récits bibliques et également par ceux des auteurs gréco-romains qui l'ont décrite et ont ainsi assuré une longue postérité à cette ville, mais souvent sous un jour négatif. Son site, dont l'emplacement n'a jamais été oublié, n'a fait l'objet de fouilles importantes qu'au début du XXe siècle sous la direction de l'archéologue allemand Robert Koldewey qui a exhumé ses monuments principaux. Depuis, l'importante documentation archéologique et épigraphique mise au jour dans la ville, complétée par des informations provenant d'autres sites antiques ayant eu un rapport avec Babylone, a permis de donner une représentation plus précise de l'ancienne ville, au-delà des mythes. Des zones d'ombre demeurent malgré tout, sur ce qui constitue l'un des plus importants sites archéologiques du Proche-Orient ancien, tandis que les perspectives de nouvelles recherches ont longtemps été réduites du fait de la situation politique actuelle de l'Irak. (fr)
Ba sa Mheaspatáim ársa í an Bhablóin (Sean-Ghréigis:Βαβυλών, ón Acáidis: Babili, Babilla) agus tá a hiarsmaí le fáil in , , an Iaráic, sa lá atá inniu ann agus thart ar 85 ciliméadar (55 míle) ó dheas de Bhagdad. Níl ach mullóg nó fágtha anois den chathair bhunaidh ársa, foirgnimh briste déanta as láibe-bríce agus a smionagair spréite ar mhachaire thorthúil na Measpatáime idir aibhneacha an Tígris agus na hEofraite. (ga)
Babilon atau Babel adalah sebuah kota penting di Mesopotamia kuno yang merupakan ibu kota dari kerajaan dan kekaisaran Babilonia, dan peninggalannya kini ditemukan di Al Hillah, Kegubernuran Babil, Irak, sekitar 85 kilometer selatan Baghdad. Pada hari ini, hanya ada tumpukan dan timbunan tanah serta efek reruntuhan bangunan dan batu-bata di tanah subur Mesopotamia di antara Sungai Tigris dan Sungai Efrat di Irak. Sumber sejarah memberitahu kita Babilon awalnya sebuah kota kecil yang mulai bertapak pada awal milenium ketiga SM (bibit awalnya dinasti-dinasti). Kota ini mulai menyinar dan menjadi penting dengan kebangkitan Dinasti Babilonia Pertama. Kota ini menjadi sebuah kota suci bagi rakyat Babilonia kuno dan pada sekitar tahun 2300 SM menjadi pusat bagi Kekaisaran Babilonia Baru dari tahun 612 SM. Taman Gantung Babilonia yang diperkirakan ada dalam kota ini pernah masuk dalam jajaran Tujuh Keajaiban Dunia. Nama "Babilon" berasal dari bahasa Latin Babylon, yang pada gilirannya diserap dari bahasa Yunani Koine Babylṓn (Βαβυλών), yang berasal dari nama setempat (Akkadia) Bābilim, yang berarti "gerbang para dewa". Sedangkan nama "Babel" merupakan istilah yang digunakan dalam Alkitab Kristen dan Ibrani, yaitu kata Babel (bahasa Ibrani: בָּבֶל‎ Bavel, בָּבֶל Bāḇel; bahasa Suryani: ܒܒܠ Bāwēl, bahasa Aram: בבל Bāḇel; dalam bahasa Arab: بَابِل‎ Bābil), yang ditafsirkan dalam Kitab Kejadian sebagai "kacau balau", dari kata kerja bilbél (בלבל, "mengacaubalaukan"). * l * * s (in)
バビロン（Babylon）は、メソポタミア地方の古代都市。市域はバグダードの南方約90kmの地点にユーフラテス川をまたいで広がる。その遺跡は、2019年にUNESCOの世界遺産リストに登録された。 (ja)
( 다른 뜻에 대해서는 바빌론 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 바빌론(아랍어: بابل, 아람어: ܒܒܙܠ, 히브리어: בבל)은 고대 메소포타미아에 있는 고대 도시로 바빌로니아 제국의 수도였다. 현재의 이라크 바빌 주 힐라에 있는 유적으로 바그다드 남쪽 80km 지점에 위치한다. 기원전 2300년경부터 고대 바빌로니아의 "성스러운 도시"로 기원전 612년 신 바빌로니아에 이르기까지 바빌로니아의 중심 도시로 가장 위대한 도시로 여겨졌다. 바빌론의 공중 정원은 고대 세계 7대 불가사의 중의 하나였다. (ko)
Babylon of Babel (Arabisch: بابل, Bābil) is een stad uit de oudheid, die zich in het huidige Irak bevindt, 80 km ten zuiden van Bagdad. De naam Babylon is een Griekse verbastering van het Akkadische Bāb-Ilim, hetgeen betekent "de Poort van God". (nl)
Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Βαβυλών Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku. (pl)
Babilonia (detta anche Babele, Babel o Babil, 𒆍𒀭𒊏𒆠, in accadico: Bābilim, in sumerico: KÁ.DINGIR.RAKI, in arabo: بابل‎, in aramaico: Bābil) era una città della Mesopotamia antica, situata sull'Eufrate, le cui rovine si trovano nei pressi della moderna città di Al Hillah (Governatorato di Babil), in Iraq, a circa 80 km a sud di Baghdad. Intorno al XVIII secolo a.C. (se si segue la cronologia media), Babilonia, fino ad allora di minore importanza, estese, con Hammurabi, il proprio regno su tutta la Mesopotamia meridionale e oltre, definendo un'area che in epoca achemenide e poi ellenistica verrà indicata con l'esonimo "Babilonia", dal nome del suo centro più importante. Alla fine del VII e poi nel VI secolo a.C., il regno babilonese raggiunse il suo apice, con il re Nabopolassar e il figlio Nabucodonosor II; quest'ultimo estese l'impero (detto "impero caldeo") fino a dominare gran parte del Vicino Oriente antico. In quel periodo, Babilonia si estendeva per circa 1.000 ettari (10 km²) ed era la più grande città del mondo. Il suo prestigio si estendeva oltre la Mesopotamia, soprattutto per via dei famosi monumenti che lì erano stati edificati, come le sue alte mura, le sue ziqqurat (tra cui l'Etemenanki), che ispirarono probabilmente il racconto biblico della Torre di Babele, e i suoi leggendari giardini pensili, la cui posizione non è stata, tuttavia, mai identificata. Babilonia occupa un posto speciale anche per il mito correlato al suo lento declino e al successivo abbandono che si è avuto nei primi secoli del primo millennio d.C.. Questo mito è sostenuto da diversi scritti biblici e in quelli degli autori greco-romani. Il suo sito, la cui posizione non fu mai dimenticata, non è stato oggetto di scavi rilevanti fino all'inizio del XX secolo, quando vennero riportati alla luce i principali monumenti sotto la direzione dell'archeologo tedesco Robert Koldewey (1855-1925). Da allora, l'importante documentazione archeologica ed epigrafica scoperta in città, integrate da informazioni provenienti da altri antichi siti legati alla città, hanno fornito una rappresentazione molto accurata della Babilonia antica, superando i racconti mitologici. Nonostante ciò, rimangono alcune zone d'ombra su uno dei più importanti siti archeologici di tutta la storia antica, mentre le prospettive per nuove ricerche sono ridotte a causa della situazione politica in Iraq, creatasi dalla fine del XX secolo. (it)
Babilónia (português europeu) ou Babilônia (português brasileiro) (em aramaico: בבל; romaniz.: Babel; em hebraico: בָּבֶל; Bavel; em árabe: بابل; Bābil; em acádio: Bāb-ili(m); em sumério: KÁ.DINGIR.RA) foi a cidade central da civilização babilónica, na Mesopotâmia, situada nas margens do rio Eufrates. As suas ruínas encontram-se a norte do centro da cidade atual de Hila, capital da província de Babil, no Iraque, situada 100 km a sul de Bagdade. Em pelo menos duas ocasiões, a primeira no século XVIII a.C. e a segunda no século VI a.C., foi capital da principal potência da Mesopotâmia e, nesses períodos, é possível que tenha sido a maior cidade do mundo, na qual existiam alguns dos monumentos mais impressionantes da Antiguidade e que ocupava uma área de cerca de 10 km² defendida por várias cercas de imponentes muralhas. O seu sítio arqueológico foi classificado pela UNESCO como Património Mundial em 2019. Localizada numa região fértil e num entroncamento de importantes rotas comerciais, Babilónia tornou-se um destacado centro económico e cultural, desenvolvendo uma civilização complexa, sofisticada e cosmopolita, documentada por muitos registos arqueológicos que atestam o cultivo da educação, do comércio, da ciência, de diversas técnicas e da arte, florescendo num vasto conjunto urbanístico cortado por canais e rico em monumentos, templos e edificações imponentes. A sua sociedade era estratificada, dominada por uma nobreza e por altos funcionários do governo, embora pouco se saiba sobre a sua organização social. Foi também um ativo centro de culto, e a religião, de caráter politeísta, liderada por um clero rico e poderoso, exercia grande influência em vários aspetos da vida pública e privada e nas atividades de Estado. É provável que no século XXVI a.C. já existisse um povoado no local e no século XXIII ou XXII a.C. era uma cidade menor do Império Acádio. No século XXII a.C. foi um centro administrativo secundário do Império de Ur. No início do século XIX a.C., tornou-se independente sob uma dinastia amorita, convertendo-se na capital do que é conhecido como Império Paleobabilónico, a maior potência do seu tempo na Mesopotâmia, cujos territórios chegaram a incluir toda a Baixa Mesopotâmia e o vale do Eufrates até Mari. A cidade atingiu então o seu primeiro apogeu, que culminou com o reinado de Hamurábi na primeira metade do século XVIII a.C.. Contudo, declinou a partir da segunda metade do século XVII a.C., devido a vários fatores internos e externos, e em 1 595 a.C. foi saqueada pelos hititas. Seguiu-se uma fase particularmente mal conhecida, durante a qual Babilónia foi governada por uma dinastia cassita, que se manteria no poder até ao século XII a.C. Seguiu-se um breve período em que grande parte do reino cassita esteve sob o domínio do Império Elamita, sucedendo-se um período em que voltou a ser a capital de uma grande potência regional sob a segunda dinastia de Isim, entre o último quartel do século XII a.C. e c. 1 025 a.C., quando se iniciou um período de grande instabilidade política e militar, que durou até à conquista pelos assírios no final do século VIII a.C. Sob o domínio assírio, Babilónia retomou alguma da sua importância no século seguinte e tornou-se novamente capital dum reino independente sob Nabopolasar, originalmente governador assírio, que, no final da década de 620 a.C., derrubou o Império Assírio. A cidade conheceu então um novo apogeu, principalmente durante o reinado de Nabucodonosor II (r. 605–562 a.C.), filho de Nabopolasar. Embora tenha perdido alguma importância durante os reinados que se seguiram, o império babilónico só cairia com a conquista da sua capital em 539 a.C. pelo Império Aqueménida. Não obstante ter perdido muito do seu protagonismo anterior, Babilónia foi uma cidade importante no Império Aqueménida e durante o curto reinado de Alexandre na segunda metade do século IV a.C., que lá viveu durante alguns meses e patrocinou a restauração de monumentos e canais. Após a morte do imperador macedónio, a cidade foi duramente afetada pelas Guerras dos Diádocos. Durante o Império Selêucida, perdeu o seu estatuto de capital e helenizou-se. Embora mantendo alguma importância regional, foi declinando lentamente e, durante o Império Parta, em meados do século III a.C., começou a despovoar-se. Embora os seus grandes templos continuassem ativos e ainda fosse um centro de comércio no início do século I d.C., o local então já estava em ruínas. O templo principal ainda funcionava no início século III, mas desconhece-se quando a região foi completamente abandonada, o que sucedeu durante o Império Sassânida. No início do período islâmico, no século VII, não era mais do que uma pequena aldeia no meio de extensas ruínas. Devido possivelmente à sua grande importância e esplendor numa região onde floresceram algumas das maiores civilizações da Antiguidade, às menções na Bíblia e ao seu desaparecimento relativamente precoce, Babilónia tornou-se gradualmente um mito, ainda durante o período clássico, que perdurou e ganhou contornos cada vez mais imaginários durante a Idade Média. Para a propagação dessa lenda, pode ter contribuído o facto de, até ao século XIX, Babilónia só ser conhecida através das menções bíblicas, nas quais a cidade aparece como símbolo do pecado e decadência, e por relatos de autores greco-romanos, os quais, ou nunca a visitaram ou só o fizeram quando dela mais não restavam nada além do que ruínas. Apesar da sua localização nunca ter sido esquecida, só no início do século XX é que se realizaram as primeiras escavações importantes, sob a direção do arqueólogo alemão Robert Koldewey, que desenterrou os principais monumentos. A importante documentação arqueológica e epigráfica descoberta na cidade, completada por informações provenientes de outros sítios arqueológicos antigos que tiveram relações com Babilónia, permitiram formar uma representação mais precisa da urbe, para além dos mitos. Tal não obsta a que haja grandes lacunas no conhecimento que se tem daquele que é um dos sítios arqueológicos mais importantes do Antigo Próximo Oriente, lacunas essas que persistem devido aos trabalhos arqueológicos estarem parados por causa da instabilidade política no Iraque desde 1990. (pt)
Babylon (egentligen "Guds port", akkadiska Babili(m), arabiska Babil, hebreiska Babel) var huvudstad i Babylonien och låg vid floden Eufrat. Stadens ruiner ligger i provinsen Babil i Irak, utanför provinsens huvudstad Al-Hilla och omkring tio mil söder om nuvarande Bagdad. I juli 2019 upptogs den på Unescos världsarvslista. (sv)
Вавило́н (логографика: KÁ.DINGIR.RAKI, аккад. Bābili или Babilim «врата бога»; др.-греч. Βαβυλών) — древний город в Южной Месопотамии, столица Вавилонского царства. Важный политический, экономический и культурный центр Древнего мира, один из крупнейших городов в истории человечества и «первый мегалополис»; известный символ христианской эсхатологии и современной культуры. Руины Вавилона — группа холмов у города Эль-Хилла (Ирак), в 90 километрах к югу от Багдада; объект всемирного наследия ЮНЕСКО. Время основания неизвестно; древнейшие находки датируются раннединастическим периодом; первое достоверное упоминание — аккадским периодом. Общинный бог — Мардук (Амаруту). Древнейший Вавилон — незначительный город-государство в области Аккад; в XXIV—XXI веках до н. э. — провинциальный центр в составе Аккадского царства и Державы III династии Ура. Во 2-м—1-м тысячелетиях до н. э. — столица Вавилонского царства, одной из великих держав древности. Достиг расцвета в правление Хаммурапи (XVIII век до н. э.); в литературной традиции наивысший подъём экономической и культурной жизни связывается с правлением Навуходоносора II (VI век до н. э.). В 539 году до н. э. был занят войсками Кира II и стал одной из столиц державы Ахеменидов; во второй половине IV века до н. э. — столица державы Александра Македонского, позже — в составе государства Селевкидов, Парфии, Рима; начиная с III века до н. э. постепенно пришёл в упадок, во многом из-за своего соседства с более молодыми полисами, такими как Ктесифон. Занимает важное место в Библии (Ветхом Завете), где связан с сюжетами о Вавилонской башне, вавилонском плене иудеев, Колоссе на глиняных ногах и др. В Новом завете — образ книги Апокалипсиса (Откровение Иоанна Богослова), где он предстаёт как крупнейший земной город накануне конца света, столица Антихриста и обитель пороков (Вавилон Великий). В современной культуре Вавилон ассоциируется с глобализмом, мультикультурализмом и секуляризмом. (ru)
Babylon — американская рок-группа, созданная в 1976 году. (ru)
巴比伦（阿拉伯语：بابل‎ Bābil；阿卡德語：Bābili(m)；苏美尔语：KÁ.DINGIR.RAKI；希伯來語：בָּבֶל‎ Bāḇel；古希臘語：Βαβυλών Babylṓn）原本是一个闪语族阿卡德人的城市。它的历史可以追溯到公元前2334年的阿卡德帝国。2019年獲列入世界文化遺產。它起初是一个低级行政中心。公元前1894年在由移民者建立的阿摩利人王朝的手里巴比伦才成为一个独立的城邦。巴比伦人在他们的历史上相对更多地被其它移民王朝统治，例如加喜特人、阿拉米人、埃兰人与迦勒底人。两河流域的同胞亚述人也统治过巴比伦。巴比伦城市遗址在今天伊拉克巴比伦省的希拉被发现，位于巴格达以南约八十五公里处。这个举世闻名城市的遗址地处底格里斯河和幼发拉底河之间肥沃的美索不达米亚平原上，现在仅留存着由破损的土砖建筑物构成的大型土墩和碎片。城市沿着幼发拉底河建造，被左、右河岸平分成两部分，配有陡峭的河堤来抵御季节性的洪水。现存的历史资料显示，巴比伦最初是一个小城镇，在公元前二千年初变得兴盛。在阿摩利人巴比伦第一王朝于公元前1894年兴起时它作为一个小城邦获得独立。巴比伦宣称自己是苏美尔-阿卡德城邦——埃利都的继承者。尽管在那时候它还是一个小城市，但是它让美索不达米亚平原上的“圣城”尼普尔黯然失色。大约也是这个时候，也就是公元前十八世纪左右，一个名叫汉谟拉比的亚摩利人国王第一次建立巴比伦帝国。从这时候开始美索不达米亚平原的南部被人称作巴比倫尼亞，巴比伦的规模至此開始快速發展，日益膨胀。巴比伦帝国随着灭亡而快速瓦解。之后，巴比伦在亚述人、加喜特人和埃兰人的统治下度过漫长的岁月。在被亚述人毁灭并重建后，巴比伦于公元前608年到公元前539年之间成为新巴比伦王国的所在地。这个帝国由来自美索不达米亚平原东南角的迦勒底人建立。新巴比伦帝国最后一个国王是一个来自美索不达米亚平原北部的亚述人。巴比伦的空中花园是古代世界七大奇迹之一。巴比伦在衰落后又被阿契美尼德帝国、塞琉古王朝、帕提亚帝国、罗马帝国和萨珊王朝统治。 (zh)
Вавило́н («баб-ілі» означає «брама Бога») — місто, столиця стародавньої Вавилонії, розташоване на пологому березі в нижній течії річки Євфрат. Нині розташований на території Іраку за 88 км на південь від Багдада й за 8 км на північ від Хілла, побудований переважно із руїн Вавилона. Висячі сади Семіраміди, одне із семи чудес світу, яке, за легендою, збудував цар Навуходоносор своїй дружині Семіраміді, були споруджені на склепінчастому кам'яному фундаменті, єдиній кам'яній споруді в глинобитному місті. Вони утворювали серію терас і забезпечувалися водою за допомогою гідравлічної системи. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:alternateName

(en)
Babil (en)
Babili (en)
Babylṓn (en)
Bābili (en)
Bābiru (en)
Bāvel (en)
Bāḇel (en)
Kassite: Karanduniash, Karduniash (en)
בָּבֶל (en)
بابل (en)
𐡁𐡁𐡋 (en)

dbp:caption

A partial view of the ruins of Babylon (en)

dbp:cultures

Sumerian, Akkadian, Amorite, Kassite, Assyrian, Chaldean, Achaemenid, Hellenistic, Parthian, Sasanian (en)

dbp:title

Iraq elections: The palace that Nebuchadnezzar built (en)

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdf:type

rdfs:comment

Babilònia (sumeri Kadingirra, biblíca Babel, en accadi Babilim) és el nom accadi d'una ciutat de Sumer, capital de l'estat de Babilònia, a Mesopotàmia (actualment Iraq). Ja existia vers el 2300 aC. Fou una ciutat estat vinculada a diversos poders de Mesopotàmia fins que va esdevenir independent el . El cap local Sumuabum es va declarar independent i va prendre el títol de rei. Després va conquerir la regió de Sippar. Més tard cap al va conquerir Kish. No va ser fins al regnat d'Hammurabi que va agafar un gran poder. Per a la seva història com a imperi vegeu Babilònia. (ca)
Babylón (z akkad. 𒆍𒀭𒈨𒌍, Bābilim – Brána boha/bohů, bez diakritiky Babylon, řecky Βαβυλών, v Bibli (Genesis a Žalmy) též Bábel – znamená „zmatek“, kassitskými vládci a Assyřany nazýván Karduniaš, egyptsky bbr) bylo město na dolním toku Eufratu v jižní Mezopotámii, v pozdějším období hlavní město Babylonie a Novobabylonské říše. Pozůstatky města leží 88 kilometrů jižně od Bagdádu poblíž města al-Hillah u Eufratu, na území dnešního Iráku. Celý komplex byl 5. července 2019 na zasedání v Baku zapsán na seznamu světového dědictví UNESCO. (cs)
Babylon oder Babel war als Hauptstadt Babyloniens eine der wichtigsten Städte des Altertums. Sie lag am Euphrat, etwa 90 km südlich Bagdads im heutigen Irak (Provinz Babil). Die Ruinen der Stadt sind unter anderem von Robert Koldewey Anfang des 20. Jahrhunderts teilweise freigelegt worden. Der Ort war die Hauptstadt des gleichnamigen Stadtstaates, der zeitweise über weite Teile des südlichen Zweistromlandes herrschte. Die Blütezeit der antiken „Weltstadt“ Babylon lag zwischen 1800 und 140 v. Chr. (de)
Babilonia (akaderaz: Bābili(m); sumerieraz: KÁ.DINGIR.RAKI, arabieraz: بابل‎, Bābil; hebreeraz: בָּבֶל‎, Bāḇel; antzinako grezieraz: Βαβυλών, Babylṓn; antzinako persieraz: 𐎲𐎠𐎲𐎡𐎽𐎢‎ Bābiru) Mesopotamian, Eufratesen bazterretan, kokatutako antzinako hiria izan zen. Gaur egungo Al-Hillah hiriaren (Irak) ondoan zegoen, Bagdadetik 100 km hegoaldera. K.a. 2. milurtekoaren hasieratik aurrera hiri hau Behe Mesopotamian, eta haratuago ere, hedatuz joan zen Babiloniar Inperioaren hiriburua izan zen. K.a. VI. mendean, Nabukodonosor II.aren garaian, izan zuen goren aldia. Garai hartan munduko hiririk handienetako bat zen, eta haren hondakinek 1.000 Hako eremua hartzen dute. (eu)
Babilonia fue una antigua ciudad de la Baja Mesopotamia situada cerca de la actual ciudad de Hilla (Irak). Fue la capital del antiguo Reino babilónico, y por varios siglos fue considerada como un importante centro de comercio, arte y aprendizaje. Sus ruinas, parcialmente reconstruidas a finales del siglo xx, se encuentran en la provincia iraquí de Babil, en las proximidades de la ciudad de Hilla (es)
Ba sa Mheaspatáim ársa í an Bhablóin (Sean-Ghréigis:Βαβυλών, ón Acáidis: Babili, Babilla) agus tá a hiarsmaí le fáil in , , an Iaráic, sa lá atá inniu ann agus thart ar 85 ciliméadar (55 míle) ó dheas de Bhagdad. Níl ach mullóg nó fágtha anois den chathair bhunaidh ársa, foirgnimh briste déanta as láibe-bríce agus a smionagair spréite ar mhachaire thorthúil na Measpatáime idir aibhneacha an Tígris agus na hEofraite. (ga)
バビロン（Babylon）は、メソポタミア地方の古代都市。市域はバグダードの南方約90kmの地点にユーフラテス川をまたいで広がる。その遺跡は、2019年にUNESCOの世界遺産リストに登録された。 (ja)
( 다른 뜻에 대해서는 바빌론 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 바빌론(아랍어: بابل, 아람어: ܒܒܙܠ, 히브리어: בבל)은 고대 메소포타미아에 있는 고대 도시로 바빌로니아 제국의 수도였다. 현재의 이라크 바빌 주 힐라에 있는 유적으로 바그다드 남쪽 80km 지점에 위치한다. 기원전 2300년경부터 고대 바빌로니아의 "성스러운 도시"로 기원전 612년 신 바빌로니아에 이르기까지 바빌로니아의 중심 도시로 가장 위대한 도시로 여겨졌다. 바빌론의 공중 정원은 고대 세계 7대 불가사의 중의 하나였다. (ko)
Babylon of Babel (Arabisch: بابل, Bābil) is een stad uit de oudheid, die zich in het huidige Irak bevindt, 80 km ten zuiden van Bagdad. De naam Babylon is een Griekse verbastering van het Akkadische Bāb-Ilim, hetgeen betekent "de Poort van God". (nl)
Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Βαβυλών Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku. (pl)
Babylon (egentligen "Guds port", akkadiska Babili(m), arabiska Babil, hebreiska Babel) var huvudstad i Babylonien och låg vid floden Eufrat. Stadens ruiner ligger i provinsen Babil i Irak, utanför provinsens huvudstad Al-Hilla och omkring tio mil söder om nuvarande Bagdad. I juli 2019 upptogs den på Unescos världsarvslista. (sv)
Babylon — американская рок-группа, созданная в 1976 году. (ru)
Вавило́н («баб-ілі» означає «брама Бога») — місто, столиця стародавньої Вавилонії, розташоване на пологому березі в нижній течії річки Євфрат. Нині розташований на території Іраку за 88 км на південь від Багдада й за 8 км на північ від Хілла, побудований переважно із руїн Вавилона. Висячі сади Семіраміди, одне із семи чудес світу, яке, за легендою, збудував цар Навуходоносор своїй дружині Семіраміді, були споруджені на склепінчастому кам'яному фундаменті, єдиній кам'яній споруді в глинобитному місті. Вони утворювали серію терас і забезпечувалися водою за допомогою гідравлічної системи. (uk)
بَابِل (تلفظ عربي: ‎[بَا-بِل]‏، ب‍‍الأكّديَّة: 𒆍𒀭𒊏𒆠، تُهجأ KA₂-DIG̃IR-RAKI حَرفيًا «بَوَّابَة الْإلِه»)، إحدى مُدن العالم القديم، وأكبر عواصم حضارة بِلادُ الرافِدين. عاصمة الإِمبراطورية البَابِلية، وأول مدينة يصلُ عددُ سُكانها إِلى 200,000 نَسمة. تقع بَابِل على ذراع نهر الفُرات، على بعد حوالي 85 كيلومتر جنوبي العاصِمة بَغْدَاد، بالقُرب من مدينة الحِلة، تُغطي مساحة قوامُها 9 كم2. في سنة 2019 أدرجتها مُنظمة اليونسكو على لائحة التُّراث العالمي. (ar)
(Αυτό το λήμμα αφορά την αρχαία πόλη της Μεσοποταμίας. Για το ελληνικό μουσικό συγκρότημα, δείτε: Βαβυλώνα (συγκρότημα). ) Η Βαβυλώνα, ήταν αρχαία περίφημη πόλη που για ολόκληρους αιώνες ήταν η πρωτεύουσα του Βαβυλωνιακού κράτους. Ήταν κτισμένη πάνω στις δύο όχθες του ποταμού Ευφράτη, στην επαρχία της Βαβυλωνίας του σημερινού Ιράκ περίπου 85 χιλιόμετρα νότια της σημερινής πρωτεύουσας της χώρας Βαγδάτης στην πόλη Χιλάχ. (el)
Babylon was the capital city of the ancient Babylonian Empire, which itself is a term referring to either of two separate empires in the Mesopotamian area in antiquity. These two empires achieved regional dominance between the 19th and 15th centuries BC, and again between the 7th and 6th centuries BC. The city, built along both banks of the Euphrates river, had steep embankments to contain the river's seasonal floods. The earliest known mention of Babylon as a small town appears on a clay tablet from the reign of Sargon of Akkad (2334–2279 BC) of the Akkadian Empire. The site of the ancient city lies just south of present-day Baghdad. The last known record of habitation of the town dates from the 10th century AD, when it was referred to as the "small village of Babel". (en)
Babilono estis antikva urbo, situanta ĉe la orienta bordo de Eŭfrato, estis ĉefurbo de Babilonio en 2-a kaj 1-a jarmiloj a.K. Ĝi estis fama pro siaj muregoj, sia zigurato kaj la pendĝardenoj. La ruinoj de Babilono estis malkovritaj 90 km-ojn sude de la moderna Bagdado en Irako. La 5-an de julio 2019, Babilono estis enskribita en la monda heredaĵo-listo de Unesko. (eo)
Babylone (akkadien : Bāb-ili(m), sumérien KÁ.DINGIR.RA, arabe بابل Bābil, araméen Babel) était une ville antique de Mésopotamie. C'est aujourd'hui un site archéologique majeur qui prend la forme d'un champ de ruines incluant des reconstructions partielles dans un but politique ou touristique. Elle est située sur l'Euphrate dans ce qui est aujourd'hui l'Irak, à environ 100 km au sud de l'actuelle Bagdad, près de la ville moderne de Hilla. (fr)
Babilon atau Babel adalah sebuah kota penting di Mesopotamia kuno yang merupakan ibu kota dari kerajaan dan kekaisaran Babilonia, dan peninggalannya kini ditemukan di Al Hillah, Kegubernuran Babil, Irak, sekitar 85 kilometer selatan Baghdad. * l * * s (in)
Babilonia (detta anche Babele, Babel o Babil, 𒆍𒀭𒊏𒆠, in accadico: Bābilim, in sumerico: KÁ.DINGIR.RAKI, in arabo: بابل‎, in aramaico: Bābil) era una città della Mesopotamia antica, situata sull'Eufrate, le cui rovine si trovano nei pressi della moderna città di Al Hillah (Governatorato di Babil), in Iraq, a circa 80 km a sud di Baghdad. (it)
Babilónia (português europeu) ou Babilônia (português brasileiro) (em aramaico: בבל; romaniz.: Babel; em hebraico: בָּבֶל; Bavel; em árabe: بابل; Bābil; em acádio: Bāb-ili(m); em sumério: KÁ.DINGIR.RA) foi a cidade central da civilização babilónica, na Mesopotâmia, situada nas margens do rio Eufrates. As suas ruínas encontram-se a norte do centro da cidade atual de Hila, capital da província de Babil, no Iraque, situada 100 km a sul de Bagdade. Em pelo menos duas ocasiões, a primeira no século XVIII a.C. e a segunda no século VI a.C., foi capital da principal potência da Mesopotâmia e, nesses períodos, é possível que tenha sido a maior cidade do mundo, na qual existiam alguns dos monumentos mais impressionantes da Antiguidade e que ocupava uma área de cerca de 10 km² defendida por várias c (pt)
Вавило́н (логографика: KÁ.DINGIR.RAKI, аккад. Bābili или Babilim «врата бога»; др.-греч. Βαβυλών) — древний город в Южной Месопотамии, столица Вавилонского царства. Важный политический, экономический и культурный центр Древнего мира, один из крупнейших городов в истории человечества и «первый мегалополис»; известный символ христианской эсхатологии и современной культуры. Руины Вавилона — группа холмов у города Эль-Хилла (Ирак), в 90 километрах к югу от Багдада; объект всемирного наследия ЮНЕСКО. В современной культуре Вавилон ассоциируется с глобализмом, мультикультурализмом и секуляризмом. (ru)
巴比伦（阿拉伯语：بابل‎ Bābil；阿卡德語：Bābili(m)；苏美尔语：KÁ.DINGIR.RAKI；希伯來語：בָּבֶל‎ Bāḇel；古希臘語：Βαβυλών Babylṓn）原本是一个闪语族阿卡德人的城市。它的历史可以追溯到公元前2334年的阿卡德帝国。2019年獲列入世界文化遺產。它起初是一个低级行政中心。公元前1894年在由移民者建立的阿摩利人王朝的手里巴比伦才成为一个独立的城邦。巴比伦人在他们的历史上相对更多地被其它移民王朝统治，例如加喜特人、阿拉米人、埃兰人与迦勒底人。两河流域的同胞亚述人也统治过巴比伦。巴比伦城市遗址在今天伊拉克巴比伦省的希拉被发现，位于巴格达以南约八十五公里处。这个举世闻名城市的遗址地处底格里斯河和幼发拉底河之间肥沃的美索不达米亚平原上，现在仅留存着由破损的土砖建筑物构成的大型土墩和碎片。城市沿着幼发拉底河建造，被左、右河岸平分成两部分，配有陡峭的河堤来抵御季节性的洪水。 (zh)

rdfs:label

Babylon (en)
بابل (ar)
Babilònia (ciutat) (ca)
Babylón (cs)
Babylon (de)
Βαβυλώνα (el)
Babilono (eo)
Babilonia (ciudad) (es)
Babilonia (hiria) (eu)
An Bhablóin (ga)
Babilon (in)
Babylone (fr)
Babilonia (città antica) (it)
バビロン (ja)
바빌론 (ko)
Babylon (stad) (nl)
Babilon (pl)
Babilónia (pt)
Вавилон (ru)
Babylon (группа) (ru)
Babylon (sv)
巴比伦 (zh)
Вавилон (uk)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:place of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:markDescription of

is dbp:place of