Blank verse (original) (raw)
El vers blanc és aquell que no té una rima regular. La seva mètrica es limita al ritme, el nombre de síl·labes o un patró estròfic concret. Els primers versos de la història eren tots blancs, ja que la rima no va aparèixer fins ben entrada l'edat mitjana (abans s'usava la combinació de sí·labes llargues i breus o els peus). Les primeres rimes corresponen a les llengües romàniques. Posteriorment, el vers blanc va ser una prova de modernitat, en trencar amb el classicisme i les formes mètriques rígides.
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | El vers blanc és aquell que no té una rima regular. La seva mètrica es limita al ritme, el nombre de síl·labes o un patró estròfic concret. Els primers versos de la història eren tots blancs, ja que la rima no va aparèixer fins ben entrada l'edat mitjana (abans s'usava la combinació de sí·labes llargues i breus o els peus). Les primeres rimes corresponen a les llengües romàniques. Posteriorment, el vers blanc va ser una prova de modernitat, en trencar amb el classicisme i les formes mètriques rígides. (ca) الشعر المرسل هو الشعر المتحرر من القافية الواحدة والمحتفظ بالإيقاع أي أنه يحتفظ بوحدة التفعيلة في البحر دون احتفاظه بالوزن...وقد يحافظ الشاعر في الشعر المرسل على القافية حين يتبع نظاما أقرب مايكون إلى نظام الشعر في الغات الأوروبية بقوافيه المتعانقة..وقد يلتزم الشاعر كذلك بالقافية والإيقاع معاً ولكن في الوزن قد يختلف.. "، فقد احتفظ بوحدة البحر أو الوزن وغير في القوافي، متأثرا بالشاعرين الإنجليزين " شكسبير" و"جون ملتون" ثم جاء "والت ويتمان" الأمريكي الذي لم يلتزم والعروض والموسيقى الشعرية. هو أول ما فكر فيه الزهاوي وشكري الفضلي في العراق وعبد الرحمن شكري وتبعة المازني في مصر، إن عدم توفر القوافي في وبخاصة قوافي الحقيقة لا قوافي المجاز دعت غلى الشعر المرسل، في اللغة الإنجليزية ولم يكن العربي بحاجة إلى هذا الضرب من الشعر لتوفر القوافي وكثرتها في العربية. مثال من مسرحية «مأساة الحلاج» لصلاح عبد الصبور: " الأميرة: فسأمشى في طرقات " الغابة " حتى أبواب «القصر» وسأدخل «ساحة» قصري مترجلة حتى أتلقى من خدمي ورعاياي ما يبهج نفسي من حب وخضوع ". وكتابة هذا اللون من الشعر أشد عسرا من كتابة الشعر الملتزم بالأوزان والقوافي التقليدية في بحورها المحددة.ومن أطيب هذا اللون من الشعر المرسل قصيدة نزار قباني (إني مسافرة): صديقتي صديقتي الحبيبة غريبة العينين في المدينة الغريبة شهر مضى..لاحرف..لارسالة خضيبة لاأثر......................لاخبر منك يضيء عزلتي الرهيبة أخبارنا لاشيء ياصديقتي الحبيبة نحن هنا أشقى من الوعود فوق الشفة الكذوبة أيامنا تافهة فارغة رتيبة دارك ذات البذخ والستائر اللعوبة هاجمها الشتاء ياصديقتي الحبيبة بقيمة.......................بثلجة بريحة الغضوبة والورق اليابس غطى الشرفة الرهيبة. (ar) Blankvers je nerýmovaný sylabotónický jambický verš o pěti stopách, většinou s mužským zakončením (tedy končící na přízvučnou slabiku). Vyvinul se podle všeho v anglické literatuře, jeho autorem je patrně aristokrat Henry Howard, hrabě ze Surrey, který ho použil ve své adaptaci Aeneidy z roku 1554, třebaže jambický pentametr, byť většinou rýmovaný, má v anglické literatuře mnohem starší kořeny (např. tzv. heroické distichon). V anglické literatuře je také blankvers patrně nejrozšířenější, v angličtině totiž působí velmi přirozeně a není těžké ho utvořit. Byl často užíván v hrdinské epice (i v jiných literaturách je často spojován s hrdinskou tematikou) a v dramatu (kde je vhodný proto, že je možné ho snadno rozdělit na menší části pro potřeby dialogů), například v díle Williama Shakespeara. Blankvers byl a je užíván i v české literatuře, šlo např. o typický verš eposů Julia Zeyera. Podobným veršem je italský , který má ale ženské zakončení (tedy na nepřízvučnou slabiku) a zpravidla je rýmovaný. (cs) Blank verse is poetry written with regular metrical but unrhymed lines, almost always in iambic pentameter. It has been described as "probably the most common and influential form that English poetry has taken since the 16th century", and Paul Fussell has estimated that "about three quarters of all English poetry is in blank verse". The first known use of blank verse in English was by Henry Howard, Earl of Surrey in his translation of the Æneid (composed c. 1540; published posthumously, 1554–1557). He may have been inspired by the Latin original since classical Latin verse did not use rhyme, or possibly he was inspired by Ancient Greek verse or the Italian verse form of versi sciolti, both of which also did not use rhyme. The play Arden of Faversham (around 1590 by an unknown author) is a notable example of end-stopped blank verse. (en) Blanka verso (angle, blank verse) estas versformo, kiu uzas senrimajn jambajn pentametrojn. Estis Henry Howard (grafo de Surrey) (m. 1547), kiu la unua uzis blankan verson, kiu iĝis la kutima versformo de Christopher Marlowe, William Shakespeare, Ben Jonson kaj aliaj dramistoj. Inter aliaj poetoj kiuj uzis blankan verson estis John Milton, William Wordsworth, Percy Bysshe Shelley, John Keats, Robert Browning kaj Alfred, Lord Tennyson, kaj la usonaj poetoj Hart Crane kaj Wallace Stevens. (eo) Der Blankvers ist ein reimloser jambischer Fünfheber mit männlicher oder weiblicher Kadenz. Das metrische Schema ist also: ◡—◡—◡—◡—◡—(◡) Er ist sowohl in der englischen als auch in der deutschen Literatur der klassische dramatische Vers. Die Beliebtheit des Blankverses vor allem als dramatisches Metrum rührt daher, dass er außerordentlich flexibel und variabel ist. Er hat keine feste Zäsur, und Pausen können an beliebiger Stelle eingebaut werden. Die Kadenz kann gleich bleiben oder regelmäßig oder unregelmäßig wechseln. Syntaktische Einheiten können sich der Verseinheit anpassen oder über Versgrenzen greifen (Enjambement) und so Spannung erzeugen, das Sprechtempo beschleunigen oder verlangsamen. Mehrere Sprecher können sich einen Vers teilen und so Dramatik erzeugen (Antilabe). Das deutsche Wort ist eine Übernahme aus englisch blank verse. Das Adjektiv blank heißt eigentlich ‚leer‘ oder ‚unverziert‘ und bedeutet hier ‚reimlos‘. (de) El verso blanco, o verso suelto, es un tipo de composición poética que se caracteriza por tener una métrica regular y carecer de rima. En inglés, el verso blanco normalmente ha empleado el pentámetro yámbico. El primer verso blanco que se conoce en lengua inglesa fue escrito por Henry Howard, conde de Arundel y Surrey, en su traducción de la Eneida (ca. 1554). Puede que Howard estuviese inspirado por el texto latino original al crear este verso, ya que ni el verso latino clásico ni el verso griego utilizaban rima; o puede haber sido inspirado por la forma italiana del verso sciolto, que tampoco contenía rima. En 1561 Thomas Norton y Thomas Sackville lo introducen en la escena en su tragedia , y fue Christopher Marlowe quien lo popularizó además de establecerlo como el verso preponderante en el drama inglés en la época isabelina, siendo William Shakespeare quien lo elevaría a sus más altas cotas. El poema épico El paraíso perdido, de Milton, también está escrito en verso blanco. Después de Milton, los poetas ingleses consideraron que el verso blanco estaba anticuado y favorecieron el uso de las coplas. Algunos poetas románticos ingleses, como por ejemplo William Wordsworth, Percy Bysshe Shelley y John Keats, volvieron a utilizar el verso blanco, revalorizándolo. Poco después, Alfred Tennyson dedicó gran atención al verso blanco, empleándolo, por ejemplo, en su largo poema narrativo The Princess, así como en uno de sus más famosos poemas, Ulysses. La bylina rusa está escrita también en verso blanco. En la literatura en español, el Arte nuevo de hacer comedias en este tiempo, de Lope de Vega, es un ejemplo de composición en verso blanco, en este caso en endecasílabos sin rima. (es) Le vers blanc est un vers syllabique sans rime. (fr) ブランクヴァース(無韻詩, Blank verse)は詩の一種で、規則的な韻律(meter)は持つが、押韻(rhyme)は持たないのが特徴である。英語詩において、ブランクヴァースに最も一般的に用いられる韻律は弱強五歩格である。 (ja) Blank vers is rijmloze poëzie geschreven in vijfvoetige jamben (pentameters). Het is waarschijnlijk de meest voorkomende en invloedrijke vorm die Engelse poëzie heeft aangenomen sinds de zestiende eeuw en het werd ook bijzonder populair in Duitsland. (nl) Il blank verse è un verso della poesia in lingua inglese e tedesca (Blankvers). Fu introdotto intorno al 1540 da Henry Howard, conte di Surrey (1517-1547), che lo usò nella traduzione del secondo e quarto libro dell'Eneide. È il metro principale delle opere di William Shakespeare e il metro dei poemi epici di Milton, così come di molte altre importanti opere di poesia. (it) Versos brancos são versos que possuem métrica, mas não utilizam rimas. Desde o século XVIII temos como exemplo o poema "O Uraguai" (1769) de Basílio da Gama e no século seguinte os românticos também o empregaram como Álvares de Azevedo e Fagundes Varela. Vejamos um exemplo de Carlos Drummond de Andrade, primeira estrofe do poema "O Elefante": Fabrico um elefantede meus poucos recursos.Um tanto de madeiratirado a velhos móveistalvez lhe dê apoio.E o encho de algodão,de paina, de doçura.A cola vai fixarsuas orelhas pensas.A tromba se enovela,é a parte mais felizde sua arquitetura. (…) — Carlos Drummond de Andrade, A Rosa do Povo, 1945 Não confundir com versos livres. (pt) Blank verse (także w spolszczonej wersji blankvers) – nierymowany pentametr jambiczny, będący najbardziej uniwersalnym rodzajem wiersza w literaturze angielskiej. Zasadniczo blank verse jest dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu, jednak możliwe są drobne modyfikacje, jak hiperkataleksa, czyli dodatkowa sylaba dołączana na końcu schematu lub odwrócenie stopy, czyli akcentowanie pierwszej sylaby zamiast drugiej. Ponieważ wiersz angielski nie jest ściśle sylabiczny, możliwe jest okazjonalne występowanie wtrąconych sylab lub brak sylab przewidzianych wzorcem (synkopa). Blank verse wprowadził do poezji angielskiej Henry Howard (3. hrabia Surrey), używając tej właśnie formy w przekładzie Eneidy Wergiliusza. Przekład pozostał fragmentaryczny, ponieważ tłumacz został ścięty na rozkaz króla Henryka VIII. Epokową innowacją było zastosowanie blank verse'u w dramacie. Jako pierwsi zrobili to Thomas Sackville i Thomas Norton, pisząc tragedię Gorboduc, wystawioną w sezonie 1561/1562. Później blank verse'u użył w sztuce Tragedia hiszpańska Thomas Kyd, a równocześnie Christopher Marlowe napisał nim tragedie Tamerlan Wielki i Tragiczne dzieje doktora Fausta. Po nim blank verse'em posługiwał się William Szekspir. When this eternal substance of my soulDid live imprison'd in my wanton flesh,Each in their function serving other's need,I was a courtier in the Spanish court:My name was Don Andrea; my discent,Though not ignoble, yet inferior farTo gratious fortunes of my tender youth,For there, in prime and pride of all my years,By duteous service and deserving love,In secret I possessed a worthy dame,Which hight sweet Bel-imperia by name.(The Spanish tragedy) Na powrót w wielkiej epice blank verse wykorzystał John Milton, pisząc Raj utracony. Dla Miltona bardzo charakterystyczne są niezwykle długie zdania, niespotykane w wierszu rymowanym. Tym samym rodzajem wiersza Milton posłużył się w poemacie Raj odzyskany i w tragedii Samson walczący. W czasach oświecenia blank verse ustąpił miejsca wierszowi parzyście rymowanemu, którym po mistrzowsku posługiwał się Alexander Pope. W okresie romantyzmu blank verse reaktywował William Wordsworth w obszernym poemacie autobiograficznym Preludium. John Keats wykorzystał go w nieukończonym poemacie epickim Hyperion. Edwin Atherstone zastosował blank verse w swoich eposach historycznych, zaplanowanych z ogromnym rozmachem. Upadek Niniwy ma sześćset czterdzieści stron i około dwudziestu czterech tysięcy wersów. In Vision are the centuries rolled back;The dead Past lives again. I breathe the airOf the young world; I see her giant sons.Like vast, high--towering fabrics in the skyOf summer's evening, cloud on fiery cloudThronging upheaped,--before me, as it stood,Stands a Titanic city:--cliff--like walls,Tower--crowned, and battlemented:--brazen gates,Eternal boasted; 'gainst all might of manInvincible:--gardens magnificent;With flowers that dazzle, odours that enchant,Fountains that bring the rainbow:--squares immense,For kings fit habitation: midst of each,Tall column, obelisk, or granite blockEnormous, with colossal statue crownedOf god, or goddess, Bel, or Ashtaroth,Adramelech, or Nebo, or what elseDivine was named:--stupendous palaces;--Temples august:--and,--by the eagle aloneIn full beheld,--vast streets of edifice proud;Straight as a sunbeam; a day's journey long.(The fall of Nineveh. Prelude) William Ellis Wall białym wierszem napisał epos religijny Christ Crucified.W epoce wiktoriańskiej blank verse znalazł zastosowanie w monologach dramatycznych Alfreda Tennysona i Roberta Browninga. Browning blank verse'em napisał między innymi poemat Pierścień i księga, który liczy około dwudziestu jeden tysięcy wersów. Za oceanem blank verse'em Emma Lazarus napisała tragedię The Dance to Death. Woe unto Israel! woe unto allAbiding 'mid strange peoples! Ye shall beCut off from that land where ye made your home.I, Cresselin of Chinon, have traveled far,Thence where my fathers dwelt, to warn my race,For whom the fire and stake have been prepared.Our brethren of Verdun, all over France,Are burned alive beneath the Goyim's torch.What terrors have I witnessed, ere my sightWas mercifully quenched! In Gascony,In Savoy, Piedmont, round the garden shoresOf tranquil Leman, down the beautiful Rhine,At Lindau, Costnitz, Schaffhausen, St. Gallen,Everywhere torture, smoking Synagogues,Carnage, and burning flesh. Mormoński pisarz James Mulholland napisał wierszem białym epos An Address to Americans: a Poem in Blank Verse.W dwudziestym wieku blank verse'em pisał swoje dialogi i monologi Robert Frost. Jednym z nich jest utwór Naprawianie muru z tomiku North of Boston. Blank verse jest z definicji nierymowany, ale może być aliterowany. Alfred Tennyson użył aliteracji w drugim wersie swojego monologu dramatycznego Święty Szymon Słupnik : Altho' I be the basest of mankind,/From scalp to sole one slough and crust of sin. Na język polski blank verse przekłada się sylabicznym jedenastozgłoskowcem lub trzynastozgłoskowcem, oczywiście nierymowanym. Bardzo rzadko polscy tłumacze rymują swój przekład. Jan Kasprowicz przełożył Hyperiona Keatsa jedenastozgłoskowcem. W głębokich mrokach posępnej doliny,Z dala od świeżych oddechów poranka,Żarów południa i gwiazdy wieczornej,Usiadł Saturnus, jako głaz, spokojnyI tak milczący, jak owo milczenie,Co go otacza wokoło; nad głowąLas mu się zwieszał na lesie, jak ciemnaChmura na chmurze. Ani jeden tutajNie wkradł się powiew, tyle sił mający,Ile ma cichy dnia letniego podmuch,W dal unoszący źdźbła pierzastej trawy:Liść tu umarły zostawał, gdzie upadł.Samotny potok wlókł się oniemiałyI coraz bardziej malał i pochmurniałZ żalu nad bóstwa swojego upadkiem:W trzcinach i łozach wylękła NajadaUsta swe zimnym zamykała palcem. Określenie „blank verse” bardzo często występuje w podtytułach angielskich dzieł epickich i dramatycznych. Amerykański poeta użył go w tytule Blank Verse Pastels.Na wzór angielski blank verse'em zaczęto pisać w Niemczech i Skandynawii. Gotthold Ephraim Lessing użył blank verse'u w tragedii Natan mędrzec. Ja, Daja; Gott sei Dank! Doch warum endlich?Hab ich denn eher wiederkommen wollen?Und wiederkommen können? BabylonIst von Jerusalem, wie ich den Weg,Seitab bald rechts, bald links, zu nehmen binGenötigt worden, gut zweihundert Meilen;Und Schulden einkassieren, ist gewißAuch kein Geschäft, das merklich födert, dasSo von der Hand sich schlagen läßt. (pl) Blankvers är ett klassiskt jambiskt versmått, en form av icke-rimmad pentameter. Utöver fem jamber förekommer ofta att rader kompletteras med en extra (men obetonad) stavelse i slutet. Det första kända eposet på blankvers är Henry Howards engelska översättning av Aeneiden från 1562. Formatet är mest känt från Shakespeares diktning, från Marlowes pjäser och från Det förlorade paradiset av John Milton. Det är en utveckling av andra format, främst verso sciolto och . I England har man sedan Shakespeares dagar främst använt blankvers som dramatiskt versmått. En orsak är att engelskan är rik på ord och vändningar med jambisk grundbetoning, och Shakespeares många blankverstexter bidrar förmodligen till populariteten. Det tyska genombrottet, Lessings Nathan den vise, följdes sedan av Goethe och Schiller, som båda skrev dramatik på blankvers. (sv) Бíлий ві́рш — неримований вірш; в усьому іншому (розмір, ритм, чергування наголошених і ненаголошених закінчень тощо) мало чим відрізняється від римованих. Вперше з'явився в Італії в 16 ст. Розвиток білого вірша пов'язаний з прагненням наблизити віршовану мову до розмовної. Найбільшого розвитку білий вірш досяг у драматургічних жанрах (В. Шекспір, Дж. Мільтон, Й.-В. Гете, О. Пушкін, І. Кочерга), за класичний взірець яких можуть правити твори Лесі Українки («У пущі», «В катакомбах», «Йоганна, жінка Хусова», «Лісова пісня», «Бояриня» та інші), де п'ятистопний ямб, позбавлений рими, набуває гнучкої та природної інтонації. В ліриці, якщо мовиться про білий вірш, використовуються будь-які віршові розміри, як двостопні, так і тристопні: Біліли зорі, мов кульбаба,і місяць ріс, мов молочай;як поле ширшало під вітром,коні прийшли до водопою (...) (Патриція Килина). Або: Не збагну. Чи наснилось, а може, насправді...Наче в трави пірнаю, наче в травах тону...А на поміч не кличу. Немов божевільний,Вигрібаю чогось на глибінь (В. ). У ліричному вірші, на відміну від драматичних творів, білий вірш може поділятися на строфи. Такий поділ здійснюється завдяки чергуванню переважно окситонних та парокситонних, а також дактилічних і гіпердактилічних клаузул. (uk) 无韵诗(英語:Blank verse)是一种符合(Iambic pentameter)的格律要求,但是并不押韵的诗歌。无韵诗从16世纪起盛行于英国,常见于戏剧和叙事诗,如《失乐园》。保罗·福塞尔曾估计“约有7成半的英国诗歌都属于无韵诗”("about three-quarters of all English poetry is in blank verse")。 (zh) Бе́лый стих — стих, не имеющий рифмы, но, в отличие от свободного стиха, обладающий определённым размером: белый ямб, белый анапест, белый дольник. Употребление этого термина возможно только для тех национальных поэзий, для которых и размер, и рифма являются характерными, системообразующими признаками: так, применительно к , в которой нечто похожее на рифму возникало разве что в виде исключения, о белом стихе говорить не принято. В португальской литературе белый стих был введён Антониу Феррейрой в трагедии «Каштру» (Castro, первая публикация 1587). Это кардинальное новшество было продолжено в XVIII веке аркадийцами (Филинту Элизиу), участниками лиссабонской литературной академии Лузитанская Аркадия. В русской поэзии белый стих пользовался в определённые периоды (главным образом, в конце XVIII — начале XIX веков) значительной популярностью; особенно это касается белого ямба, широко использовавшегося в поэмах и стихотворных драмах. Вот несколько примеров Белого стиха: Четырехстопный ямб: В еврейской хижине лампадаВ одном углу бледна горит,Перед лампадою старикЧитает Библию. СедыеНа книгу падают власы… (А. Пушкин) Пятистопный ямб: Все говорят: нет правды на земле.Но правды нет и выше. Для меняТак это ясно, как простая гамма.Родился я с любовию к искусству... (А.Пушкин, «Моцарт и Сальери») (ru) |
dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/BaskervilleVirgil.jpg?width=300 |
dbo:wikiPageExternalLink | https://web.archive.org/web/20070105170201/http:/web.uvic.ca/wguide/Pages/LTBlankVerse.html |
dbo:wikiPageID | 265893 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 13292 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1097112260 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Samuel_Taylor_Coleridge dbr:End-stopping dbr:English_poetry dbr:Enjambment dbr:This_Lime-Tree_Bower_My_Prison dbr:Ben_Jonson dbr:All_for_Love_(play) dbr:Arden_of_Faversham dbr:Hyperion_(poem) dbr:John_Webster dbr:Paul_Fussell dbr:Percy_Bysshe_Shelley dbr:Rhyme dbr:Robert_Browning dbr:Robert_Frost dbr:Poetry dbr:Samson_Agonistes dbr:The_Alchemist_(play) dbr:Summoned_by_Bells dbr:James_Thomson_(poet) dbr:Prose dbr:Nathan_the_Wise dbr:Volpone dbr:Christopher_Marlowe dbr:Gotthold_Ephraim_Lessing dbr:The_Tempest dbr:Thomas_Sackville,_1st_Earl_of_Dorset dbr:Æneid dbr:Frost_at_Midnight dbr:Paradise_Lost dbc:Poetic_forms dbr:W._B._Yeats dbr:W._H._Auden dbr:Wallace_Stevens dbr:William_Cowper dbr:William_Shakespeare dbr:William_Wordsworth dbr:John_Dyer dbr:Lake_Poets dbr:Alfred,_Lord_Tennyson dbr:Gorboduc_(play) dbr:The_Excursion dbr:Prometheus_Unbound_(Shelley) dbr:The_Prelude dbr:Hart_Crane dbr:Italian_language dbc:Types_of_verses dbr:John_Betjeman dbr:John_Dryden dbr:John_Keats dbr:John_Milton dbr:Latin dbr:Henry_Howard,_Earl_of_Surrey dbr:The_Task_(poem) dbr:Thomas_Middleton dbr:Thomas_Norton dbr:Doctor_Faustus_(play) dbr:Free_verse dbr:Iambic_pentameter dbr:Metre_(poetry) dbr:The_Cenci dbr:Princess_Ida dbr:Romantic_poetry dbr:Savoy_opera dbr:Ulysses_(poem) dbr:Verse_(poetry) dbr:Verso_sciolto dbr:Vers_libre dbr:Lyrical_Ballads dbr:Lines_written_a_few_miles_above_Tintern_Abbey dbr:Gilbert_and_Sullivan dbr:The_Eolian_Harp dbr:Paradise_Regained dbr:The_Seasons_(Thomson_poem) dbr:The_Life_and_Death_of_King_John dbr:File:BaskervilleVirgil.JPG |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Authority_control dbt:Cite_EB1911 dbt:Distinguish dbt:Globalize dbt:More_footnotes dbt:Multiple_issues dbt:Quote dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Wikiquote dbt:Citationneeded dbt:Long |
dcterms:subject | dbc:Poetic_forms dbc:Types_of_verses |
gold:hypernym | dbr:Poetry |
rdf:type | owl:Thing dbo:Band dbo:MusicGenre |
rdfs:comment | El vers blanc és aquell que no té una rima regular. La seva mètrica es limita al ritme, el nombre de síl·labes o un patró estròfic concret. Els primers versos de la història eren tots blancs, ja que la rima no va aparèixer fins ben entrada l'edat mitjana (abans s'usava la combinació de sí·labes llargues i breus o els peus). Les primeres rimes corresponen a les llengües romàniques. Posteriorment, el vers blanc va ser una prova de modernitat, en trencar amb el classicisme i les formes mètriques rígides. (ca) Blanka verso (angle, blank verse) estas versformo, kiu uzas senrimajn jambajn pentametrojn. Estis Henry Howard (grafo de Surrey) (m. 1547), kiu la unua uzis blankan verson, kiu iĝis la kutima versformo de Christopher Marlowe, William Shakespeare, Ben Jonson kaj aliaj dramistoj. Inter aliaj poetoj kiuj uzis blankan verson estis John Milton, William Wordsworth, Percy Bysshe Shelley, John Keats, Robert Browning kaj Alfred, Lord Tennyson, kaj la usonaj poetoj Hart Crane kaj Wallace Stevens. (eo) Le vers blanc est un vers syllabique sans rime. (fr) ブランクヴァース(無韻詩, Blank verse)は詩の一種で、規則的な韻律(meter)は持つが、押韻(rhyme)は持たないのが特徴である。英語詩において、ブランクヴァースに最も一般的に用いられる韻律は弱強五歩格である。 (ja) Blank vers is rijmloze poëzie geschreven in vijfvoetige jamben (pentameters). Het is waarschijnlijk de meest voorkomende en invloedrijke vorm die Engelse poëzie heeft aangenomen sinds de zestiende eeuw en het werd ook bijzonder populair in Duitsland. (nl) Il blank verse è un verso della poesia in lingua inglese e tedesca (Blankvers). Fu introdotto intorno al 1540 da Henry Howard, conte di Surrey (1517-1547), che lo usò nella traduzione del secondo e quarto libro dell'Eneide. È il metro principale delle opere di William Shakespeare e il metro dei poemi epici di Milton, così come di molte altre importanti opere di poesia. (it) 无韵诗(英語:Blank verse)是一种符合(Iambic pentameter)的格律要求,但是并不押韵的诗歌。无韵诗从16世纪起盛行于英国,常见于戏剧和叙事诗,如《失乐园》。保罗·福塞尔曾估计“约有7成半的英国诗歌都属于无韵诗”("about three-quarters of all English poetry is in blank verse")。 (zh) الشعر المرسل هو الشعر المتحرر من القافية الواحدة والمحتفظ بالإيقاع أي أنه يحتفظ بوحدة التفعيلة في البحر دون احتفاظه بالوزن...وقد يحافظ الشاعر في الشعر المرسل على القافية حين يتبع نظاما أقرب مايكون إلى نظام الشعر في الغات الأوروبية بقوافيه المتعانقة..وقد يلتزم الشاعر كذلك بالقافية والإيقاع معاً ولكن في الوزن قد يختلف.. "، فقد احتفظ بوحدة البحر أو الوزن وغير في القوافي، متأثرا بالشاعرين الإنجليزين " شكسبير" و"جون ملتون" ثم جاء "والت ويتمان" الأمريكي الذي لم يلتزم والعروض والموسيقى الشعرية. هو أول ما فكر فيه الزهاوي وشكري الفضلي في العراق وعبد الرحمن شكري وتبعة المازني في مصر، حتى أبواب «القصر» (ar) Blankvers je nerýmovaný sylabotónický jambický verš o pěti stopách, většinou s mužským zakončením (tedy končící na přízvučnou slabiku). Vyvinul se podle všeho v anglické literatuře, jeho autorem je patrně aristokrat Henry Howard, hrabě ze Surrey, který ho použil ve své adaptaci Aeneidy z roku 1554, třebaže jambický pentametr, byť většinou rýmovaný, má v anglické literatuře mnohem starší kořeny (např. tzv. heroické distichon). V anglické literatuře je také blankvers patrně nejrozšířenější, v angličtině totiž působí velmi přirozeně a není těžké ho utvořit. Byl často užíván v hrdinské epice (i v jiných literaturách je často spojován s hrdinskou tematikou) a v dramatu (kde je vhodný proto, že je možné ho snadno rozdělit na menší části pro potřeby dialogů), například v díle Williama Shakespeara (cs) Blank verse is poetry written with regular metrical but unrhymed lines, almost always in iambic pentameter. It has been described as "probably the most common and influential form that English poetry has taken since the 16th century", and Paul Fussell has estimated that "about three quarters of all English poetry is in blank verse". The play Arden of Faversham (around 1590 by an unknown author) is a notable example of end-stopped blank verse. (en) Der Blankvers ist ein reimloser jambischer Fünfheber mit männlicher oder weiblicher Kadenz. Das metrische Schema ist also: ◡—◡—◡—◡—◡—(◡) Er ist sowohl in der englischen als auch in der deutschen Literatur der klassische dramatische Vers. Das deutsche Wort ist eine Übernahme aus englisch blank verse. Das Adjektiv blank heißt eigentlich ‚leer‘ oder ‚unverziert‘ und bedeutet hier ‚reimlos‘. (de) El verso blanco, o verso suelto, es un tipo de composición poética que se caracteriza por tener una métrica regular y carecer de rima. En inglés, el verso blanco normalmente ha empleado el pentámetro yámbico. En 1561 Thomas Norton y Thomas Sackville lo introducen en la escena en su tragedia , y fue Christopher Marlowe quien lo popularizó además de establecerlo como el verso preponderante en el drama inglés en la época isabelina, siendo William Shakespeare quien lo elevaría a sus más altas cotas. La bylina rusa está escrita también en verso blanco. (es) Versos brancos são versos que possuem métrica, mas não utilizam rimas. Desde o século XVIII temos como exemplo o poema "O Uraguai" (1769) de Basílio da Gama e no século seguinte os românticos também o empregaram como Álvares de Azevedo e Fagundes Varela. Vejamos um exemplo de Carlos Drummond de Andrade, primeira estrofe do poema "O Elefante": Fabrico um elefantede meus poucos recursos.Um tanto de madeiratirado a velhos móveistalvez lhe dê apoio.E o encho de algodão,de paina, de doçura.A cola vai fixarsuas orelhas pensas.A tromba se enovela,é a parte mais felizde sua arquitetura. (…) (pt) Blank verse (także w spolszczonej wersji blankvers) – nierymowany pentametr jambiczny, będący najbardziej uniwersalnym rodzajem wiersza w literaturze angielskiej. Zasadniczo blank verse jest dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu, jednak możliwe są drobne modyfikacje, jak hiperkataleksa, czyli dodatkowa sylaba dołączana na końcu schematu lub odwrócenie stopy, czyli akcentowanie pierwszej sylaby zamiast drugiej. Ponieważ wiersz angielski nie jest ściśle sylabiczny, możliwe jest okazjonalne występowanie wtrąconych sylab lub brak sylab przewidzianych wzorcem (synkopa). (pl) Blankvers är ett klassiskt jambiskt versmått, en form av icke-rimmad pentameter. Utöver fem jamber förekommer ofta att rader kompletteras med en extra (men obetonad) stavelse i slutet. Det första kända eposet på blankvers är Henry Howards engelska översättning av Aeneiden från 1562. Formatet är mest känt från Shakespeares diktning, från Marlowes pjäser och från Det förlorade paradiset av John Milton. Det är en utveckling av andra format, främst verso sciolto och . I England har man sedan Shakespeares dagar främst använt blankvers som dramatiskt versmått. En orsak är att engelskan är rik på ord och vändningar med jambisk grundbetoning, och Shakespeares många blankverstexter bidrar förmodligen till populariteten. (sv) Бе́лый стих — стих, не имеющий рифмы, но, в отличие от свободного стиха, обладающий определённым размером: белый ямб, белый анапест, белый дольник. Употребление этого термина возможно только для тех национальных поэзий, для которых и размер, и рифма являются характерными, системообразующими признаками: так, применительно к , в которой нечто похожее на рифму возникало разве что в виде исключения, о белом стихе говорить не принято. Вот несколько примеров Белого стиха: Четырехстопный ямб: (А. Пушкин) Пятистопный ямб: (А.Пушкин, «Моцарт и Сальери») (ru) Бíлий ві́рш — неримований вірш; в усьому іншому (розмір, ритм, чергування наголошених і ненаголошених закінчень тощо) мало чим відрізняється від римованих. Вперше з'явився в Італії в 16 ст. Розвиток білого вірша пов'язаний з прагненням наблизити віршовану мову до розмовної. Найбільшого розвитку білий вірш досяг у драматургічних жанрах (В. Шекспір, Дж. Мільтон, Й.-В. Гете, О. Пушкін, І. Кочерга), за класичний взірець яких можуть правити твори Лесі Українки («У пущі», «В катакомбах», «Йоганна, жінка Хусова», «Лісова пісня», «Бояриня» та інші), де п'ятистопний ямб, позбавлений рими, набуває гнучкої та природної інтонації. (uk) |
rdfs:label | شعر مرسل (ar) Vers blanc (ca) Blankvers (cs) Blankvers (de) Blanka verso (eo) Blank verse (en) Verso blanco (es) Vers blanc (fr) Blank verse (it) ブランクヴァース (ja) Blank vers (nl) Blank verse (pl) Verso branco (pt) Белый стих (ru) Blankvers (sv) 无韵诗 (zh) Білий вірш (uk) |
owl:differentFrom | dbr:Free_verse |
owl:sameAs | freebase:Blank verse wikidata:Blank verse dbpedia-ar:Blank verse dbpedia-be:Blank verse dbpedia-bg:Blank verse http://bn.dbpedia.org/resource/অমিত্রাক্ষর_ছন্দ dbpedia-ca:Blank verse dbpedia-cs:Blank verse http://cv.dbpedia.org/resource/Шурă_сăвă dbpedia-da:Blank verse dbpedia-de:Blank verse dbpedia-eo:Blank verse dbpedia-es:Blank verse dbpedia-fa:Blank verse dbpedia-fi:Blank verse dbpedia-fr:Blank verse dbpedia-he:Blank verse dbpedia-hu:Blank verse http://hy.dbpedia.org/resource/Անհանգ_ոտանավոր dbpedia-it:Blank verse dbpedia-ja:Blank verse dbpedia-kk:Blank verse dbpedia-la:Blank verse dbpedia-nl:Blank verse dbpedia-nn:Blank verse dbpedia-no:Blank verse dbpedia-pl:Blank verse dbpedia-pnb:Blank verse dbpedia-pt:Blank verse dbpedia-ro:Blank verse dbpedia-ru:Blank verse dbpedia-simple:Blank verse dbpedia-sk:Blank verse dbpedia-sv:Blank verse dbpedia-uk:Blank verse http://ur.dbpedia.org/resource/نظم_معرا dbpedia-zh:Blank verse https://global.dbpedia.org/id/4uQpn |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Blank_verse?oldid=1097112260&ns=0 |
foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/BaskervilleVirgil.jpg |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Blank_verse |
is dbo:genre of | dbr:Sardanapalus_(play) dbr:Sesto_Pals |
is dbo:knownFor of | dbr:Henry_Francis_Cary |
is dbo:literaryGenre of | dbr:Red_Cotton_Night-Cap_Country dbr:Idylls_of_the_King dbr:The_Task_(poem) dbr:The_Course_of_Time |
is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Verse |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Blank_Verse dbr:Blank-verse |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Bengali_literature dbr:Robert_Lowell dbr:Robert_Pollok dbr:Romeo_and_Juliet dbr:Ros_Barber dbr:Round_Heads_and_Pointed_Heads dbr:Samuel_Johnson dbr:Samuel_Ogden_Andrew dbr:Samuel_Taylor_Coleridge dbr:Sardanapalus_(play) dbr:Savitri:_A_Legend_and_a_Symbol dbr:Elijah_Corlet dbr:Enjambment dbr:List_of_fictional_princes dbr:List_of_fictional_princesses dbr:Michael_(poem) dbr:Midas_(Shelley_play) dbr:Messene_Redeemed dbr:Mordaunt_Roger_Barnard dbr:The_Hop-Garden dbr:Passion_Play:_a_dramatic_fragment dbr:Sydney_Grundy dbr:1939_in_poetry dbr:Beachy_Head_(poem) dbr:Blank_Verse dbr:Bonifaciu_Florescu dbr:Boris_Godunov_(opera) dbr:Delia_Bacon dbr:All_for_Love_(play) dbr:Andrea_del_Sarto_(poem) dbr:Anna_Hempstead_Branch dbr:Anthony_Esolen dbr:Antilabe dbr:Antonio_Schinella_Conti dbr:Ants_Oras dbr:António_Diniz_da_Cruz_e_Silva dbr:John_Neal_bibliography dbr:John_Philips dbr:Bertie_Greatheed dbr:Bhat_De_Haramzada,_Noile_Manchitro_Khabo dbr:List_of_English_translations_of_the_Divine_Comedy dbr:Pearl_Rivers dbr:Richard_Cumberland_(dramatist) dbr:Robert_Andrews_(translator) dbr:Robert_Blair_(poet) dbr:Robert_Bridges dbr:Robert_Dodsley dbr:Robert_Flemyng dbr:Charles_Gildon dbr:Charles_Lloyd_(poet) dbr:Vasili_IV_of_Russia dbr:Venus_Observed dbr:Vinicius_de_Moraes dbr:Descriptive_poetry dbr:Doru_Popovici dbr:Douglas_(play) dbr:Dumb_Instrument dbr:Index_of_literature_articles dbr:J._Comyns_Carr dbr:Jan_Kochanowski dbr:Johann_Peter_Hebel dbr:John_Bland_(dramatist) dbr:Summoned_by_Bells dbr:Thomas_Moore_Musgrave dbr:The_Man_from_the_USSR_and_Other_Plays dbr:Semyon_Bobrov dbr:William_Hayward_Roberts dbr:1514_in_poetry dbr:1560s_in_England dbr:1562 dbr:1562_in_literature dbr:1562_in_poetry dbr:1677_in_England dbr:1677_in_literature dbr:1680_in_literature dbr:16th_century_in_literature dbr:Craigcrook_Castle dbr:Mate_Maras dbr:Maxwell_Anderson dbr:Medieval_Greek dbr:Meeraji dbr:Elizabeth_Hands dbr:Elizabeth_the_Queen_(play) dbr:Elizabethan_era dbr:Elizabethan_literature dbr:Gebir_(poem) dbr:Nurse_(Romeo_and_Juliet) dbr:Osorio_(play) dbr:The_Orphan_(play) dbr:Red_Cotton_Night-Cap_Country dbr:1814_in_literature dbr:1814_in_poetry dbr:1814_in_the_United_Kingdom dbr:1827_in_Scotland dbr:Chris_Mosdell dbr:Christopher_Marlowe dbr:Clark_Ashton_Smith dbr:Alexander_the_Great,_a_Dramatic_Poem dbr:Eisteddfod dbr:Elegy_Written_in_a_Country_Churchyard dbr:Elias_Marks dbr:English_Renaissance_theatre dbr:English_literature dbr:Epic_poetry dbr:Gabriello_Chiabrera dbr:George_Bernard_Shaw dbr:Girolamo_Muzio dbr:Giuseppe_Parini dbr:Glossary_of_literary_terms dbr:Miroslav_Holub dbr:Moby-Dick dbr:Montague_Summers dbr:Mr._Adams_and_Eve dbr:Nanalal_Dalpatram_Kavi dbr:Conversation_poems dbr:The_Marlowe_Papers dbr:The_Taming_of_the_Shrew dbr:The_Two_Gentlemen_of_Verona dbr:The_Wars_of_the_Roses_(adaptation) dbr:The_Wise_Woman_of_Hoxton dbr:This_was_their_finest_hour dbr:Thomas_G._Bergin dbr:Thomas_Gold_Appleton dbr:Thomas_Holley_Chivers dbr:Thomas_Lovell_Beddoes dbr:Thomas_Otway dbr:Thomas_Sackville,_1st_Earl_of_Dorset dbr:Thomas_Stanley_(author) dbr:Milton's_Prosody dbr:Anne_of_the_Thousand_Days dbr:Anonymous_(2011_film) dbr:Antoni_Lange dbr:Leopold_Staff dbr:Lorenzo_Da_Ponte dbr:Lucy_Virginia_French dbr:Luis_Dato dbr:MacKinlay_Kantor dbr:Subramania_Bharati dbr:Feodor_I_of_Russia dbr:Francis_Sabie dbr:Frank_Sayers dbr:Friar_Laurence dbr:Hendrik_Jan_Schimmel dbr:Ibbie_McColm_Wilson dbr:Idylls_of_the_King dbr:John_Milton's_reception_history dbr:John_Moultrie_(poet) dbr:John_Ozell dbr:Joseph_Rutter dbr:Joseph_Trapp dbr:Josephine_Clifton dbr:Key_Largo_(play) dbr:Solomon_Babalola dbr:Paradise_Lost dbr:Marlovian_theory_of_Shakespeare_authorship dbr:On_First_Looking_into_Chapman's_Homer dbr:Adam_and_Eve dbr:Agis_(play) dbr:Towards_the_Last_Spike dbr:Tsar_Fyodor_Ioannovich dbr:W._G._Wills dbr:Wentworth_Dillon,_4th_Earl_of_Roscommon dbr:West_Bengal dbr:William_Cowper dbr:William_Dodd_(priest) dbr:William_Edmondstoune_Aytoun dbr:William_Shakespeare dbr:Winterset_(film) dbr:Ginés_Pérez_de_Hita dbr:Giovanni_di_Bernardo_Rucellai dbr:Hattie_Shepparde dbr:Irene_(play) dbr:Irish_literature dbr:Isabella_Valancy_Crawford dbr:Jaques_(As_You_Like_It) dbr:Jewish_English_Bible_translations dbr:John_Close dbr:John_Gorton_(writer) dbr:Latin_American_poetry dbr:Lines_Written_a_Few_Miles_above_Tintern_Abbey dbr:Poetic_diction dbr:The_State_of_Innocence dbr:A_Passion_for_Churches dbr:A_Shakespearean_Baseball_Game dbr:Alessandro_Manzoni dbr:Alexander_Pope dbr:Alexandrine dbr:Alfred,_Lord_Tennyson dbr:Alfred_Deakin dbr:Alfred_Noyes dbr:Cyrano_de_Bergerac_(1950_film) dbr:Dana_Gioia dbr:Edgar_Bowers dbr:Eugenia_Pavia_Gentilomo_Fortis dbr:Eyam dbr:False_Dmitry_I dbr:British_literature dbr:Broken_Hearts dbr:Nicholas_Murray_Butler dbr:Night-Thoughts dbr:Norwich dbr:Charlotte_Mary_Sanford_Barnes dbr:Chronicle_of_the_Tocco dbr:Chronology_of_Shakespeare's_plays dbr:Edward_Filmer dbr:Fallen_Fairies dbr:Fra_Lippo_Lippi_(poem) dbr:Frances_Aymar_Mathews dbr:Frances_Guignard_Gibbes dbr:Glossary_of_poetry_terms dbr:Gorboduc dbr:Gorboduc_(play) dbr:Grand_style_(rhetoric) dbr:History_of_literature dbr:Islamic_poetry dbr:Italian_literature dbr:Italian_poetry dbr:John_Scott_of_Amwell dbr:Joseph_Hume dbr:Katrina_Trask dbr:Titus_Andronicus dbr:Sarah_Anne_Curzon dbr:List_of_The_Little_Mermaid_adaptations dbr:The_Family_Reunion dbr:Philip_Frowde dbr:The_Foresters dbr:The_Happy_Land dbr:Luigi_Alamanni dbr:Proserpine_(play) dbr:Pygmalion_and_Galatea_(play) dbr:Richard_II_(play) dbr:The_Prelude dbr:Mariano_Brull dbr:Hal_Hartley dbr:Heinrich_Blau dbr:Hendecasyllable dbr:Henry_Francis_Cary dbr:Henry_V_(play) dbr:Henry_Wadsworth_Longfellow dbr:Heroic_verse dbr:James_Grahame dbr:James_Merrill dbr:James_Montgomery_(poet) dbr:Jamil_Sidqi_al-Zahawi dbr:Javad_Mojabi dbr:Tallinn dbr:The_Best_Years_of_Our_Lives dbr:The_Caves_of_Mount_Chaya dbr:The_Emigrants_(poem) dbr:The_Gladiator_(play) dbr:The_Grave_(poem) dbr:Scottish_literature_in_the_eighteenth_century dbr:Verse_drama_and_dramatic_verse dbr:Ardeshar_Khabardar dbr:Arthur_Stringer_(writer) dbr:Arvire_et_Évélina dbr:A_Blot_in_the_'Scutcheon dbr:A_Farewell_to_Arms_(poem) dbr:A_Midsummer_Tempest dbr:A_Phoenix_Too_Frequent dbr:Abdullah_Goran dbr:Acrostic dbr:John_Betjeman dbr:John_Langdon_(typographer) dbr:John_M._Ford dbr:John_Milton dbr:Kaliprasanna_Singha dbr:King_Charles_III_(film) dbr:King_Charles_III_(play) dbr:King_John_(play) dbr:Birches_(poem) dbr:Summoned_by_Bells_(film) dbr:Susan_Marr_Spalding dbr:Edward_Young dbr:George_Monck_Berkeley dbr:George_Peele dbr:George_W._S._Trow dbr:Henry_Howard,_Earl_of_Surrey dbr:Henry_VI,_Part_2 dbr:Henry_VI,_Part_3 dbr:Jabberwocky dbr:Sir_Thomas_Wyatt_(play) dbr:The_Princess_(Tennyson_poem) dbr:The_Princess_(W._S._Gilbert_play) dbr:The_Seasons_(Thomson) dbr:The_Sunken_Bell dbr:The_Task_(poem) dbr:The_Tempest_(Dryden_and_D'Avenant_play) dbr:Thomas_Fletcher_(poet) dbr:Thomas_Percy_(bishop_of_Dromore) dbr:Tithonus dbr:Tom_Taylor dbr:The_Wicked_World dbr:The_Woman_in_the_Moon dbr:Robert_Francis_(poet) dbr:The_47th dbr:Digenes_Akritas dbr:Dionisio_Ridruejo dbr:Divine_Comedy dbr:Doctor_Faustus_(play) |
is dbp:form of | dbr:The_Emigrants_(poem) |
is dbp:genre of | dbr:Idylls_of_the_King dbr:Sesto_Pals |
is dbp:metre of | dbr:Sohrab_and_Rustum |
is dbp:rhyme of | dbr:Beachy_Head_(poem) |
is owl:differentFrom of | dbr:Free_verse |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Blank_verse |