Anglo-Frisian languages (original) (raw)

dbo:abstract

Les llengües anglofrísies formen un grup filogenètic dins de les llengües germàniques occidentals formades per l'anglés antic, el frisó antic i els seus descendents actuals. (ca)
Οι Αγγλοφριζικές γλώσσες είναι μία υποομάδα των Γερμανικών και Ινγκβαεονικών γλωσσών, στην οποία περιλαμβάνονται οι και Φριζικές γλώσσες. Αυτή η κατηγοριοποίηση προέρχεται από την ύπαρξη διαφόρων φωνητικών αλλαγών που οφείλονται στον . (el)
The Anglo-Frisian languages are the Anglic (English, Scots, and Yola) and Frisian varieties of the West Germanic languages. The Anglo-Frisian languages are distinct from other West Germanic languages due to several sound changes: besides the Ingvaeonic nasal spirant law, which is present in Low German as well, Anglo-Frisian brightening and palatalization of /k/ are for the most part unique to the modern Anglo-Frisian languages: * English cheese, Scots cheese and West Frisian tsiis, but Dutch kaas, Low German Kees, and German Käse * English church, and West Frisian tsjerke, but Dutch kerk, Low German Kerk, Kark, and German Kirche, though Scots kirk * English sheep, Scots sheep and West Frisian skiep, but Dutch schaap (pl. schapen), Low German Schaap, German Schaf (pl. Schafe) The grouping is usually implied as a separate branch in regards to the tree model. According to this reading, English and Frisian would have had a proximal ancestral form in common that no other attested group shares. The early Anglo-Frisian varieties, like Old English and Old Frisian, and the third Ingvaeonic group at the time, the ancestor of Low German Old Saxon, were spoken by intercommunicating populations. While this has been cited as a reason for a few traits exclusively shared by Old Saxon and either Old English or Old Frisian, a genetic unity of the Anglo-Frisian languages beyond that of an Ingvaeonic subfamily cannot be considered a majority opinion. In fact, the groupings of Ingvaeonic and West Germanic languages are highly debated, even though they rely on much more innovations and evidence. Some scholars consider a Proto-Anglo-Frisian language as disproven, as far as such postulates are falsifiable. Nevertheless, the close ties and strong similarities between the Anglic and the Frisian grouping are part of the scientific consensus. Therefore, the concept of Anglo-Frisian languages can be useful and is today employed without these implications. Geography isolated the settlers of Great Britain from Continental Europe, except from contact with communities capable of open water navigation. This resulted in more Old Norse and Norman language influences during the development of Modern English, whereas the modern Frisian languages developed under contact with the southern Germanic populations, restricted to the continent. (en)
Per la vorto anglo-frisa lingvaro oni tradicie grupigis iujn el la okcidentĝermanaj lingvoj, pri kiuj oni supozis originan komunan pralingvon, nome la malnovangla kaj malnovfrisa lingvo kaj ties modernaj posteulaj lingvoj. Laŭ la lingvistika koncepto komuna dum la 19-a kaj unua duono de la 20-a jarcentoj, la okcidentgermana lingvaro konsistu el anglo-frisa kaj pragermana branĉo. Kiu divido de la ĝermanaj lingvoj ekde la 1960-aj jaroj ne plu konsideriĝas aktuala, kaj tial multaj lingvistoj ne plu uzas la grupigon de "anglo-frisa lingvaro". Anstataŭ la hipotezo de anglo-frisa pralingvo la lingvisto Friedrich Maurer dum la jaro 1943 proponis modelon de "Norda-Maro-ĝermana lingvogrupo", al kiuj apartenu pluraj lingvoj kun komunaj trajtoj (pli detale pri la diversaj dividoj lebeblas en la artikolo pri la okcidentĝermana lingvaro). Tamen daŭre oni ne pridubas la proksiman parencecon inter la malnovangla kaj la malnovfrisa lingvoj. (eo)
Als anglofriesische Sprachen bezeichnete man bis in die 1960er Jahren eine Untergruppe der westgermanischen Sprachen bestehend aus Altenglisch, Altfriesisch und deren Nachfolgesprachen, die angeblich auf eine gemeinsame Ursprache basierte. Nach der inzwischen überholten Theorie bestand das Westgermanische aus einem anglo-friesischen und einem (ur-)deutschen Zweig. Die neue Theorie geht von der nordseegermanischen (ingwäonischen) Sprachgruppe aus, der mehrere Sprachen mit gemeinsamen Merkmalen angehören. Die enge Verwandtschaft des Altfriesischen mit dem Altenglischen wird jedoch nicht angezweifelt. (de)
Las lenguas anglofrisias o anglofrisonas forman un grupo filogenético dentro de las lenguas germánicas occidentales formadas por el inglés antiguo, el frisón antiguo y sus modernos descendientes. (es)
L’anglo-frison est le groupe linguistique regroupant les langues qui, vers le IIIe siècle, se sont différenciées à l'intérieur de territoires allant du nord des Pays-Bas (Saxons) jusqu'au sud du Danemark (Angles), aire linguistique des actuelles langues frisonnes et des anciennes langues angles. Ces parlers anglo-frisons : le vieil anglais, le vieux frison, et leurs descendants actuels, forment un groupe des langues germaniques occidentales. Les rameaux de l'anglo-frison sont : * Anglo-frison * groupe anglo-saxon[Quoi ?] * anglais moderne * scots (dont scots d'Ulster) * yola et fingalien (éteints) * groupe frison * frison occidental * frison oriental * frison septentrional Les langues anglo-frisonnes se distinguent en partie des autres langues germaniques occidentales par une loi phonétique, la « Loi des nasales spirantes ingvaeoniques », la diphtongaison anglo-frisonne, et par la palatalisation du *k germanique commun en une consonne affriquée coronale devant les voyelles à l'initiale. Exemple * anglais cheese, frison occidental tsiis — néerlandais kaas, bas allemand Kääs, allemand Käse; ou * angl. church, fris. occ. tsjerke — néerl. kerk, b. all. Kark, all. Kirche. Depuis la fin du XXe siècle, on assiste à une extinction progressive des langues frisonnes dont l'usage n'est plus sauvegardé que par des populations rurales des Pays-Bas, d'Allemagne et du Danemark, essentiellement dans les îles de la Frise. (fr)
Rumpun bahasa Anglo-Frisia adalah sebuah cabang penggolongan dari rumpun bahasa Jermanik Barat yang saat ini membentuk Bahasa Inggris dan Bahasa Frisia. (in)
앵글로-프리지아어군(Anglo-Frisian)은 고대 영어, , 그리고 그들의 자손들으로 구성된 언어군으로, 서게르만어군 중 에 속한다. 앵글로프리지아어족은 다음과 같은 언어로 구성되어 있다. * 앵글로-프리지아어(도서 앵글로프리지아어족) * 앵글어 * 영어 * 스코트어(저지 스코틀랜드어) * 욜라어(사멸) * (사멸) * 프리슬란트어(대륙 앵글로프리지아어족) * 서프리슬란트어 * 동프리슬란트어 * 북프리슬란트어 독일의 언어학자 Friedrich Maurer는 앵글로프리지아어족을 게르만어의 독자적 일파로 보지 않았다. 대신, 고대 프리지아어, 고대 영어, 고대 색슨어의 공통 조상인 북부 해양 게르만어를 제의했다. (ko)
アングロ・フリジア語群（アングロ・フリジアごぐん、英: Anglo-Frisian languages）は、インド・ヨーロッパ語族西ゲルマン語群に属し、英語やフリジア語を含む語群である。いくつかの音変化によって他の西ゲルマン語群から区別される。初期のアングロ・フリジア語や古ザクセン語の話者集団は言語連合を形成するほど隣接して居住していた。したがって両語はアングロ・フリジア語群特有の特徴をいくつか共有している。しかし、共通の起源をもちながら、とフリジア語群はかなり異なったものとなっている。これはノルド語やフランス語の影響を強く受けたためである。フリジア語群は現在ではオランダ語や隣接する低地ドイツ語の方言との共通部分が大きく、西ゲルマン方言連続体に入れられる。一方でアングロ語群は北ゲルマン語群や非ゲルマン語の言語の影響を、フリジア語よりも強く受けた。 (ja)
De Anglo-Friese talen zijn een subgroep van de West-Germaanse talen waaronder Anglicaanse (Engels en Schots) en Friese varianten. De Anglo-Friese talen onderscheiden zich van andere West-Germaanse talen door verschillende klankverschuivingen: naast de Ingvaeonic nasale spirantwet, die ook in het Nederduits aanwezig is, zijn de Anglo-Friese verheldering en palatalisatie van [/k/]? grotendeels uniek naar de moderne Anglo-Friese talen: * Engelse cheese en Friese tsiis, maar Nederlandse kaas, Nederduitse Kees en Duitse Käse * Engelse church en Friese tsjerke, maar Nederlandse kerk, Nederduitse Kerk, Kark en Duitse Kirche * Engelse choose, maar Nederlandse kiezen, Nederduitse kesen en Duitse kiesen De groepering wordt meestal geïmpliceerd als een aparte tak met betrekking tot de stamboomtheorie. Volgens deze lezing zouden Engels en Fries een proximale voorouderlijke vorm gemeen hebben die geen enkele andere geattesteerde groep deelt. De vroege Anglo-Friese variëteiten, zoals Oud-Engels en Oud-Fries, en de derde Ingvaeonic-groep destijds, de voorouder van het Nederduits Oud-Saksisch, werden gesproken door onderling communicerende bevolkingsgroepen. Hoewel dit wordt aangehaald als reden voor een aantal eigenschappen die exclusief worden gedeeld door Oud-Saksisch en Oud-Engels of Oud-Fries, kan een genetische eenheid van de Anglo-Friese talen die verder gaat dan die van een Ingveoonse onderfamilie niet als een meerderheidsopvatting worden beschouwd. Over de groeperingen van Ingvaeonic en West-Germaanse talen wordt zelfs veel gediscussieerd, ook al vertrouwen ze op veel meer innovaties en bewijs. Sommige geleerden beschouwen een Proto-Anglo-Friese taal als weerlegd, voor zover dergelijke postulaten falsifieerbaar zijn. Niettemin maken de nauwe banden en sterke overeenkomsten tussen de Anglicaanse en de Friese groepering deel uit van de wetenschappelijke consensus. Daarom kan het concept van Anglo-Friese talen nuttig zijn en wordt het zonder deze implicaties gebruikt. Geografie isoleerde de kolonisten van Groot-Brittannië van continentaal Europa, behalve door contact met gemeenschappen die in staat zijn tot open water navigatie. Dit resulteerde in meer Oudnoorse en Normandische taalinvloeden tijdens de ontwikkeling van het moderne Engels, terwijl de moderne Friese talen zich ontwikkelden onder invloed van de Zuid-Germaanse bevolking, beperkt tot het continent. (nl)
Języki anglofryzyjskie – gałąź językowa zachodnich języków germańskich. W jej skład wchodzą: język angielski oraz język fryzyjski, wraz ze wszystkimi swoimi dialektami. Języki anglofryzyjskie w językoznawstwie znane też są jako ingwaeońskie, germańskie Morza Północnego oraz germańskie wyspowe. W swoim rozwoju języki anglo-fryzyjskie zaczęły się odróżniać od innych dialektów zachodniogermańskich dzięki procesowi palatalizacji spółgłoski pragermańskiej *k. Przykłady tego procesu: * ang. cheese, fryz. tsiis < niem. Käse, niderl. kaas (ser) * ang. church, fryz. tsjerke < niem. Kirche, niderl. kerk (kościół) Wczesny anglofryzyjski tworzył wspólnotę językową wraz ze starosaksońskim. Śladem tego jest występowanie wielu jego cech w zachodnioflamandzkim dialekcie języka niderlandzkiego używanego we Flandrii Zachodniej (Belgia). Drzewo rodziny anglofryzyjskiej: * języki anglofryzyjskie * * język staroangielski † * język średnioangielski † * język wczesny nowoangielski † * język angielski * język scots * język yola † * język fryzyjski * język zachodniofryzyjski * język wschodniofryzyjski * język północnofryzyjski * Söl'ring (pl)
Le lingue anglo-frisoni sono un ramo delle lingue germaniche occidentali, sottogruppo delle lingue germaniche. Ne fanno parte: * l'inglese; * il frisone; * lo scozzese; * la lingua yola, oggi estinta. (it)
Англо-фризские языки — подгруппа западногерманских языков, включающая древнеанглийский, древнефризский и восходящие к ним языки. Англо-фризское дерево языков: * «Англик» кластер * древнеанглийский † * среднеанглийский † * английский * йола † * Фингальский язык † * шотландский * Фризский кластер * древнефризский † * среднефризский † * западнофризский * восточнофризский * северофризский Англо-фризские языки отличаются от других западногерманских языков законом ингевонских носовых спирант, произношением переднего «А» (англ. A-fronting), палатализацией (смягчением) древненемецкого *К к переднеязычным согласным перед гласными переднего ряда, например: * англ. cheese, западнофризский — tsiis (ср. нидерл. kaas, нижненемецкий Kees, нем. Käse) или * англ. church, западнофризский — tsjerke (ср. нидерл. kerk, нижненемецкий — Kerk, нем. Kirche). Носители древних англо-фризских и древнесаксонского языков жили достаточно близко, чтобы сформировать языковой союз, поэтому англо-фризские языки имеют некоторые черты, характерные только для этих языков. Однако, несмотря на их общее происхождение, языковые кластеры «Англик» и фризский подверглись сильной дифференциации, в основном из-за сильного влияния норвежского и французского языков на «англик» и голландского и немецкого влияния на фризский кластер. В результате в настоящее время фризские языки имеют гораздо больше общего с голландским языком и нижненемецкими диалектами, в то время как языки «Англика» находятся под сильным влиянием северонемецких (и не только немецких) диалектов. (ru)
De anglo-frisiska språken utgör en undergrupp av de västgermanska språken. Anglo-frisiska talades ursprungligen i Nordsjöns kontinentala kustland. I gruppen ingår fornengelskan, belagd sedan 700-talet, och , belagd sedan 1100-talet och fram till ca 1500 samt deras avkomlingar (engelska, frisiska mfl.). De anglo-frisiska språken skiljer sig från de övriga västgermanska språken (tyska, nederländska mfl.) bland annat genom den anglo-frisiska av velarer och bortfallet av nasaler framför frikativor, varvid vokalen ursprungligen förlängts. (Snarlika förändringar har också skett i svenskan.) Exempel på den anglo-frisiska palataliseringen, där tyskt /k/ motsvaras av /tS/ medan tyskt /g/ motsvaras av /j/: Exempel på bortfall av nasaler: * tyska Gans, nederländska gans - frisiska goes, engelska goose (gås); * tyska Mund, nederländska mond - nordfrisiska müs, mös, engelska mouth (mun); * tyska och nederländska ander- - frisiska oare, engelska other (annan/andra); * tyska uns, nederländska ons - frisiska ús, engelska us (oss). En grammatisk skillnad består i avsaknaden av ett särskilt reflexivt pronomen. Man kan jämföra: (sv)
As línguas anglo-frísias, por vezes chamadas de línguas germânicas insulares, são um grupo de idiomas germânicos ocidentais , que consistem do inglês antigo, do e de seus descendentes. Sua árvore genealógica é: * Anglo-frísio * Grupo inglês (anglo-frísio insular ou ânglico) * Inglês * scots * (extinta) * * * * Frísio setentrional As línguas anglo-frísias distinguem-se de outros idiomas germânicos ocidentais em parte devido à , à e à palatalização do *k para uma africada coronal antes de vogais frontais; por exemplo, inglês cheese ("queijo") e frísio ocidental tsiis, em comparação ao holandês kaas e o alemão Käse, ou o inglês church ("igreja") e o frísio ocidental tsjerke com o holandês kerk e o alemão Kirche. O antigo anglo-frísio formava um sprachbund com o antigo saxão, que costuma ser incluído entre as grupo de idiomas . O linguista alemão Friedrich Maurer rejeitou o anglo-frísio como uma subdivisão histórica das línguas germânicas, propondo em seu lugar o grupo das , ou ingevônicas, um ancestral comum ao , ao inglês antigo e ao saxão antigo. (pt)
盎格鲁-弗里斯兰语（英：Anglo-Frisian languages）又称盎格鲁-弗里西语、盎格鲁-弗里西亚语、盎格鲁-弗里斯语，属西日耳曼语支，包括很多语言，古英语、及其后代语言都属于该分支。 (zh)
Англо-фризькі мови — група західногерманських мов, яка включає в себе англійські та фризькі мови. (uk)

dbp:fam

dbp:mapcaption

Approximate present day distribution of the Anglo-Frisian languages in Europe. Anglic: Frisian: Hatched areas indicate where multilingualism is common. (en)

dbp:region

Originally England, Scottish Lowlands and the North Sea coast from Friesland to Jutland; today worldwide (en)

rdf:type

rdfs:comment

Les llengües anglofrísies formen un grup filogenètic dins de les llengües germàniques occidentals formades per l'anglés antic, el frisó antic i els seus descendents actuals. (ca)
Οι Αγγλοφριζικές γλώσσες είναι μία υποομάδα των Γερμανικών και Ινγκβαεονικών γλωσσών, στην οποία περιλαμβάνονται οι και Φριζικές γλώσσες. Αυτή η κατηγοριοποίηση προέρχεται από την ύπαρξη διαφόρων φωνητικών αλλαγών που οφείλονται στον . (el)
Las lenguas anglofrisias o anglofrisonas forman un grupo filogenético dentro de las lenguas germánicas occidentales formadas por el inglés antiguo, el frisón antiguo y sus modernos descendientes. (es)
Rumpun bahasa Anglo-Frisia adalah sebuah cabang penggolongan dari rumpun bahasa Jermanik Barat yang saat ini membentuk Bahasa Inggris dan Bahasa Frisia. (in)
앵글로-프리지아어군(Anglo-Frisian)은 고대 영어, , 그리고 그들의 자손들으로 구성된 언어군으로, 서게르만어군 중 에 속한다. 앵글로프리지아어족은 다음과 같은 언어로 구성되어 있다. * 앵글로-프리지아어(도서 앵글로프리지아어족) * 앵글어 * 영어 * 스코트어(저지 스코틀랜드어) * 욜라어(사멸) * (사멸) * 프리슬란트어(대륙 앵글로프리지아어족) * 서프리슬란트어 * 동프리슬란트어 * 북프리슬란트어 독일의 언어학자 Friedrich Maurer는 앵글로프리지아어족을 게르만어의 독자적 일파로 보지 않았다. 대신, 고대 프리지아어, 고대 영어, 고대 색슨어의 공통 조상인 북부 해양 게르만어를 제의했다. (ko)
アングロ・フリジア語群（アングロ・フリジアごぐん、英: Anglo-Frisian languages）は、インド・ヨーロッパ語族西ゲルマン語群に属し、英語やフリジア語を含む語群である。いくつかの音変化によって他の西ゲルマン語群から区別される。初期のアングロ・フリジア語や古ザクセン語の話者集団は言語連合を形成するほど隣接して居住していた。したがって両語はアングロ・フリジア語群特有の特徴をいくつか共有している。しかし、共通の起源をもちながら、とフリジア語群はかなり異なったものとなっている。これはノルド語やフランス語の影響を強く受けたためである。フリジア語群は現在ではオランダ語や隣接する低地ドイツ語の方言との共通部分が大きく、西ゲルマン方言連続体に入れられる。一方でアングロ語群は北ゲルマン語群や非ゲルマン語の言語の影響を、フリジア語よりも強く受けた。 (ja)
Le lingue anglo-frisoni sono un ramo delle lingue germaniche occidentali, sottogruppo delle lingue germaniche. Ne fanno parte: * l'inglese; * il frisone; * lo scozzese; * la lingua yola, oggi estinta. (it)
盎格鲁-弗里斯兰语（英：Anglo-Frisian languages）又称盎格鲁-弗里西语、盎格鲁-弗里西亚语、盎格鲁-弗里斯语，属西日耳曼语支，包括很多语言，古英语、及其后代语言都属于该分支。 (zh)
Англо-фризькі мови — група західногерманських мов, яка включає в себе англійські та фризькі мови. (uk)
The Anglo-Frisian languages are the Anglic (English, Scots, and Yola) and Frisian varieties of the West Germanic languages. The Anglo-Frisian languages are distinct from other West Germanic languages due to several sound changes: besides the Ingvaeonic nasal spirant law, which is present in Low German as well, Anglo-Frisian brightening and palatalization of /k/ are for the most part unique to the modern Anglo-Frisian languages: (en)
Als anglofriesische Sprachen bezeichnete man bis in die 1960er Jahren eine Untergruppe der westgermanischen Sprachen bestehend aus Altenglisch, Altfriesisch und deren Nachfolgesprachen, die angeblich auf eine gemeinsame Ursprache basierte. Nach der inzwischen überholten Theorie bestand das Westgermanische aus einem anglo-friesischen und einem (ur-)deutschen Zweig. (de)
Per la vorto anglo-frisa lingvaro oni tradicie grupigis iujn el la okcidentĝermanaj lingvoj, pri kiuj oni supozis originan komunan pralingvon, nome la malnovangla kaj malnovfrisa lingvo kaj ties modernaj posteulaj lingvoj. Laŭ la lingvistika koncepto komuna dum la 19-a kaj unua duono de la 20-a jarcentoj, la okcidentgermana lingvaro konsistu el anglo-frisa kaj pragermana branĉo. (eo)
L’anglo-frison est le groupe linguistique regroupant les langues qui, vers le IIIe siècle, se sont différenciées à l'intérieur de territoires allant du nord des Pays-Bas (Saxons) jusqu'au sud du Danemark (Angles), aire linguistique des actuelles langues frisonnes et des anciennes langues angles. Ces parlers anglo-frisons : le vieil anglais, le vieux frison, et leurs descendants actuels, forment un groupe des langues germaniques occidentales. Les rameaux de l'anglo-frison sont : Exemple (fr)
De Anglo-Friese talen zijn een subgroep van de West-Germaanse talen waaronder Anglicaanse (Engels en Schots) en Friese varianten. De Anglo-Friese talen onderscheiden zich van andere West-Germaanse talen door verschillende klankverschuivingen: naast de Ingvaeonic nasale spirantwet, die ook in het Nederduits aanwezig is, zijn de Anglo-Friese verheldering en palatalisatie van [/k/]? grotendeels uniek naar de moderne Anglo-Friese talen: (nl)
Języki anglofryzyjskie – gałąź językowa zachodnich języków germańskich. W jej skład wchodzą: język angielski oraz język fryzyjski, wraz ze wszystkimi swoimi dialektami. Języki anglofryzyjskie w językoznawstwie znane też są jako ingwaeońskie, germańskie Morza Północnego oraz germańskie wyspowe. W swoim rozwoju języki anglo-fryzyjskie zaczęły się odróżniać od innych dialektów zachodniogermańskich dzięki procesowi palatalizacji spółgłoski pragermańskiej *k. Przykłady tego procesu: Drzewo rodziny anglofryzyjskiej: (pl)
As línguas anglo-frísias, por vezes chamadas de línguas germânicas insulares, são um grupo de idiomas germânicos ocidentais , que consistem do inglês antigo, do e de seus descendentes. Sua árvore genealógica é: * Anglo-frísio * Grupo inglês (anglo-frísio insular ou ânglico) * Inglês * scots * (extinta) * * * * Frísio setentrional O linguista alemão Friedrich Maurer rejeitou o anglo-frísio como uma subdivisão histórica das línguas germânicas, propondo em seu lugar o grupo das , ou ingevônicas, um ancestral comum ao , ao inglês antigo e ao saxão antigo. (pt)
De anglo-frisiska språken utgör en undergrupp av de västgermanska språken. Anglo-frisiska talades ursprungligen i Nordsjöns kontinentala kustland. I gruppen ingår fornengelskan, belagd sedan 700-talet, och , belagd sedan 1100-talet och fram till ca 1500 samt deras avkomlingar (engelska, frisiska mfl.). De anglo-frisiska språken skiljer sig från de övriga västgermanska språken (tyska, nederländska mfl.) bland annat genom den anglo-frisiska av velarer och bortfallet av nasaler framför frikativor, varvid vokalen ursprungligen förlängts. (Snarlika förändringar har också skett i svenskan.) (sv)
Англо-фризские языки — подгруппа западногерманских языков, включающая древнеанглийский, древнефризский и восходящие к ним языки. Англо-фризское дерево языков: * «Англик» кластер * древнеанглийский † * среднеанглийский † * английский * йола † * Фингальский язык † * шотландский * Фризский кластер * древнефризский † * среднефризский † * западнофризский * восточнофризский * северофризский * англ. cheese, западнофризский — tsiis (ср. нидерл. kaas, нижненемецкий Kees, нем. Käse) или * англ. church, западнофризский — tsjerke (ср. нидерл. kerk, нижненемецкий — Kerk, нем. Kirche). (ru)

rdfs:label

Anglo-Frisian languages (en)
Llengües anglofrísies (ca)
Anglofriesische Sprachen (de)
Αγγλοφριζικές γλώσσες (el)
Anglofrisa lingvaro (eo)
Lenguas anglofrisias (es)
Langues anglo-frisonnes (fr)
Rumpun bahasa Anglo-Frisia (in)
Lingue anglo-frisoni (it)
アングロ・フリジア語群 (ja)
앵글로프리지아어 (ko)
Anglo-Fries (nl)
Języki anglofryzyjskie (pl)
Línguas anglo-frísias (pt)
Англо-фризские языки (ru)
Anglo-frisiska språk (sv)
盎格鲁-弗里斯兰语组 (zh)
Англо-фризькі мови (uk)

owl:sameAs

is dbo:languageFamily of

is dbo:wikiPageWikiLink of