Erich Honecker (original) (raw)

dbo:abstract

إريش هونيكر (بالألمانية: Erich Honecker) (ولد 25 أغسطس 1912 – توفي 29 مايو 1994) هو سياسي ألماني قاد جمهورية ألمانيا الديمقراطية (ألمانيا الشرقية) بصفته الأمين العام لحزب الوحدة الاشتراكية من عام 1971 إلى الأسابيع التي سبقت سقوط جدار برلين في عام 1989. وكان أيضا منذ عام 1976 فصاعدا رئيس الدولة الرسمي كأمين لمجلس الدولة بعد تخلي فيلي شتوف عن المنصب. بدأت مسيرة هونيكر السياسية في الثلاثينات عندما أصبح مسؤولا في الحزب الشيوعي في ألمانيا، وهو ما تسبب بسجنه خلال الحقبة النازية. أطلق سراحه بعد الحرب العالمية الثانية وسرعان ما عاد في نشاطه السياسي، وأنشأ منظمة الشبيبة الحرة الألمانية في عام 1946 وعمل رئيسا للفرقة حتى عام 1955. وبصفته سكرتير أمن اللجنة المركزية للحزب في دولة ألمانيا الشرقية الجديدة، فقد كان المنظم الرئيسي لبناء جدار برلين في عام 1961، وفي هذه المهمة، تحمل مسؤولية «الأمر بإطلاق النار» على طول الحدود الألمانية الداخلية. في عام 1971، بدأ هونيكر صراعا على السلطة السياسية (بدعم من السوفيات) أدى لوضعه محل والتر أولبريشت في منصب الأمين العام للجنة المركزية ورئيس مجلس الدفاع الوطني للدولة. تبنت البلاد تحت قيادته برنامج «الاشتراكية الاستهلاكية» واتجهت نحو المجتمع الدولي بتطبيع العلاقات مع ألمانيا الغربية وأصبحت عضوا كامل العضوية في الأمم المتحدة وهو ما يعتبر أحد أهم نجاحاته السياسية. ومع تراجع حدة التوتر في الحرب الباردة في أواخر الثمانينات في ظل الإصلاحات الليبرالية للزعيم السوفياتي ميخائيل غورباتشوف، رفض هونيكر جميع التغييرات التي أدخلت على النظام السياسي في ألمانيا الشرقية، لكنه أجبر على الاستقالة من قبل حزبه في أكتوبر 1989 عندما سعى النظام الشيوعي إلى الإبقاء على قوته. وبهذا انتهى حكم هونيكر على رأس الجمهورية بعد ثماني عشرة عاما. هرب هونيكر إلى سفارة تشيلي في موسكو عام 1991 عقب إعادة توحيد ألمانيا، ولكنه تم تسليمه إلى ألمانيا بعد عام لعقد محاكمته بسبب دوره في انتهاكات حقوق الإنسان التي ارتكبها نظام ألمانيا الشرقية. إلا أنه تم التخلي عن المحاكمة بسبب مرضه، وتم الإفراج عنه من السجن ليتمكن من السفر إلى أسرته في المنفى في شيلي، حيث توفي في مايو 1994 بسبب سرطان الكبد. (ar)
Erich Honecker (Neunkirchen, 25 d'agost de 1912 - Santiago de Xile, 29 de maig de 1994) fou un polític alemany, màxim dirigent de la República Democràtica d'Alemanya (RDA) entre 1971 i 1989. (ca)
Erich Ernst Paul Honecker (25. srpna 1912 Neunkirchen – 29. května 1994 Santiago de Chile) byl německý komunistický politik a generální tajemník Sjednocené socialistické strany Německa. V letech 1971 až 1989 stál v čele Německé demokratické republiky. (cs)
Ο Έριχ Χόνεκερ (γερμ.: Erich Ernst Paul Honecker, 25 Αυγούστου 1912 - 29 Μαΐου 1994) ήταν Γερμανός πολιτικός. Το 1971 ανέλαβε τον τίτλο του πρώτου γραμματέα του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚΓ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τον οποίο και διατήρησε για πολλά χρόνια. Πέθανε στο Σαντιάγο της Χιλής. Ο Έριχ Χόνεκερ είναι ίσως ο διασημότερος και πιο αναγνωρίσιμος ηγέτης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Έμεινε γνωστός για την προσήλωσή του στις αρχές του κομμουνισμού και την συνεχή αντίστασή του σε υποχωρήσεις. Ο Χόνεκερ υποστήριζε σταλινικές θεωρίες και το καθεστώς του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, θεωρήθηκε στυγνό και καταπιεστικό. (el)
Erich Ernst Paul Honecker (* 25. August 1912 in Neunkirchen (Saar); † 29. Mai 1994 in Santiago de Chile) war ein deutscher Politiker (KPD, SED). Von 1971 bis zu seiner Entmachtung 1989 war er der maßgebliche Politiker der Deutschen Demokratischen Republik. Seit seiner Jugend in der sozialistischen Arbeiterbewegung Deutschlands aktiv, war Honecker ab 1931 hauptamtlicher Funktionär der Kommunistischen Partei Deutschlands (KPD). 1935 wegen Widerstands gegen den Nationalsozialismus zu zehn Jahren Haft verurteilt, war er nach der Befreiung vom Nationalsozialismus 1946 Mitbegründer der Jugendorganisation Freie Deutsche Jugend (FDJ). Er war 1961 als Sekretär für Sicherheitsfragen des ZK der SED und Sekretär des Nationalen Verteidigungsrates der DDR (NVR) maßgeblicher Organisator des Baus der Berliner Mauer und trug in diesen Funktionen den Schießbefehl an der innerdeutschen Grenze mit. Als einer seiner größten Erfolge gilt die Anerkennung der DDR als Vollmitglied der UNO 1973. Im Laufe der 1980er Jahre wurden die wirtschaftliche Lage, die Beziehungen zur Führungsmacht Sowjetunion unter Gorbatschow und die innenpolitische Lage der DDR zunehmend schwieriger. Bei seinem offiziellen Besuch in der Bundesrepublik Deutschland im September 1987 wurde Honecker in Bonn von Bundeskanzler Helmut Kohl und in seiner saarländischen Heimat von Ministerpräsident Oskar Lafontaine empfangen. Unter dem Eindruck der friedlichen Revolution in der DDR zwang das SED-Politbüro Honecker am 17. Oktober 1989 zum Rücktritt am Folgetag. Wegen seiner Verantwortung für Menschenrechtsverletzungen in der DDR kam er 1992 in Berlin vor Gericht; das Verfahren wurde aber aufgrund seiner Krankheit und seiner darauf bezogenen Verfassungsbeschwerde eingestellt. Honecker reiste umgehend zu seiner Familie nach Chile, wo er im Mai 1994 starb. Honecker war 1946–1955 Vorsitzender der FDJ, 1946–1989 Mitglied des ZK der SED, 1948–1989 Abgeordneter des Volksrates der SBZ bzw. der Volkskammer der DDR, 1958–1989 Mitglied des Sekretariats des ZK der SED, 1958–1989 Mitglied des Politbüros des ZK der SED, 1971–1976 Erster Sekretär bzw. 1976–1989 Generalsekretär des ZK der SED und 1976–1989 Vorsitzender des Staatsrats. (de)
Erich Honecker (naskiĝis la 25-an de aŭgusto 1912 en Neunkirchen, Sarlando, Germana Regno, mortis la 29-an de majo 1994 en Santiago de Chile, Ĉilio) estis germana komunista politikisto kaj la plej supera reprezentanto de Germana Demokratia Respubliko en la jaroj 1971 - 1989. Honecker naskiĝis en familio de ministo kaj funkciulo de la Komunista Partio de Germanio. Junaĝe Honecker laboris kiel tegisto, sed ne longe - en la jaro 1929 li aniĝis en la komunisma partio kaj tuj en la sekva jaro komenciĝis lia kariero de profesia politika agitanto. En la jaro 1935, dum la nazia reĝimo de Hitler, Erich Honecker estas arestita kaj kondamnita kiel malamiko de la Tria Regno al dek jaroj de malliberigo. Post la falo de la nazia reĝimo, do post la fino de la dua mondmilito, Erich Honecker estas komisiita konstrui komunisman junularan organizaĵon - estiĝis la komunisma junulara organizaĵo FDJ, kiun li gvidis inter la jaroj 1946 kaj 1955. Ekde la jaro 1946 Erich Honecker estis ankaŭ laboristo de la centra komitato de Unueca socialisma partio (SED), do la partio, kiu poste ĝis la fino de la 80-aj jaroj regis en la socialisma orienta Germanio - en la jaro 1958 Erich Honecker poste fariĝas sekretario de la partio por sekurecaj demandoj. En 1971 Erich Honecker suprenpaŝis en la partia hierarkio sur la plej superan postenon - li fariĝis, anstataŭ Walter Ulbricht, la unua ĝenerala sekretario, kaj per tio ankaŭ la plej supera reprezentanto de GDR (Germana Demokrata Respubliko): en 1976 poste Honecker ankoraŭ pli firmigis sian postenon, kiam li estis elektita kiel prezidanto de la ŝtata konsilantaro de GDR, do iĝis la formala ŝtatestro. Cetere, en 1971 ekgravis ankaŭ Erich Mielke, ministro pri ŝtatsekureco, kiam li iĝis membro de politburoo. Germana Demokratia Respubliko laŭ sia konstitucio ankaŭ dum la regado de Honecker restis socialisma ŝtato, kiu celis komunismon. En interpolitika tereno ĝi restis fidela al la Varsovia pakto de socialismaj ŝtatoj kaj al politiko de akra limigo rilate al la tuta okcidenta kapitalisma mondo, kaj evidente precipe rilate al la najbara Federacia Respubliko Germanio - la limoj kun tiu ĉi ŝtato estis akre gardataj, la t.n. berlina muro inter orienta Berlino kaj okcidenta Berlino kaŭzis multajn mortojn de rifuĝintoj, kiuj provis eskapi trans ĝi okcidenten. Kiam Miĥail Gorbaĉov iĝis ŝtatestro de Sovetunio, li kaŝe intertraktis kun la kanceliero Helmut Kohl pri la reunigo de li du germanaj ŝtatoj, kaj post la unuaj malkuraĝaj signoj de demokratiigo en Sovetunio (perestrojko kaj politiko de glasnost), komenciĝis en duono de la 80-aj jaroj de la 20-a jarcento aktiviĝi ankaŭ politika opozicio en GDR - Erich Honecker reagis per plialtigitaj reprezalioj, sed li ne havis ŝancon sukcesi: Somere kaj aŭtune de la jaro 1989 Germana Demokratia Respubliko estis skuigita pro nekutima ondo de elmigrado, precipe pere de la ambasadejoj de okcidenta Germanio en la ĉirkaŭaj socialismaj ŝtatoj Ĉeĥoslovakio kaj Hungario. Samtempe en GDD kontraŭreĝimaj demonstracioj havis pli kaj pli amasan partoprenantaron. Fine li estis la 18-an de oktobro 1989 anstatauigita per Egon Krenz - du semajnoj post tio, la 9-an de novembro 1989, falis la simbolo de divido de Germanio je okcidenta kaj orienta partoj - la berlina muro. Sekve en la tuta kontinento falis la fera kurteno, kiu antaŭe dividis la okcidentan kaj orientan partojn, - kaj la potenco de NATO etendiĝis ĝis la limoj de nova kapitalisma Rusio, kiu ekklopodis plu ligi la antaŭajn sovetuniajn respublikojn al si per nova alianco nomata Komunumo de sendependaj ŝtatoj. Post sia falo Erich Honecker forveturis al Sovetunio, kie li kaŝis sin en la ambasadejo de Ĉilio - li volis eviti al multaj punpersekutoj, kiuj minacis lin en la reunuiĝinta Germanio, kie li estis akuzata je korupto, misuzado de la potenco kaj precipe estis konsideriĝis politike responda pri la multaj mortpafoj de fuĝemuloj ĉe la intergermana limo. En 1992 Erich Honecker estis pere de Rusio akuzata en Germanio - tie li ankoraŭ en la sama jaro estis starigita antaŭ tribunalo. Sed li ne kondamniĝis: en 1993 li pro malbona sanstato estis je humanaj kaŭzoj liberigita. Tuj en januaro de la sama jaro li elmigris al familio de socialistaj konatuloj, kiuj luktis kontraŭ generalo Augusto Pinochet en Ĉilio. En Santiago de Chile la 29-an de majo 1994 li mortis. Malvarma milito (eo)
Erich Ernst Paul Honecker (German: [ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ]; 25 August 1912 – 29 May 1994) was a German communist politician and dictator who led the German Democratic Republic (East Germany) from 1971 until shortly before the fall of the Berlin Wall in October 1989. He held the posts of General Secretary of the Socialist Unity Party of Germany (SED) and Chairman of the National Defence Council; in 1976, he replaced Willi Stoph as Chairman of the State Council, the official head of state. As the leader of East Germany, Honecker had close ties to the Soviet Union, which maintained a large army in the country. Honecker's political career began in the 1930s when he became an official of the Communist Party of Germany, a position for which he was imprisoned by the Nazis. Following World War II, he was freed by the Soviet army and relaunched his political activities, founding the SED's youth organisation, the Free German Youth, in 1946 and serving as the group's chairman until 1955. As the Security Secretary of the SED Central Committee, he was the prime organiser of the building of the Berlin Wall in 1961 and, in this function, bore administrative responsibility for the "order to fire" along the Wall and the larger inner German border. In 1970, Honecker initiated a political power struggle that led, with support of Soviet leader Leonid Brezhnev, to him replacing Walter Ulbricht as General Secretary of the SED and chairman of the National Defence Council. Under his command, the country adopted a programme of "consumer socialism" and moved towards the international community by normalizing relations with West Germany and also becoming a full member of the UN, in what is considered one of his greatest political successes. As Cold War tensions eased in the late 1980s with the advent of perestroika and glasnost—the liberal reforms introduced by Soviet leader Mikhail Gorbachev—Honecker refused all but cosmetic changes to the East German political system. He cited the continual hardliner attitudes of Kim Il-sung, Fidel Castro and Nicolae Ceaușescu whose respective governments of North Korea, Cuba and Romania had been critical of reforms. As anti-government protests grew, Honecker begged Gorbachev to intervene with the Soviet army to suppress the protests to maintain communist rule in East Germany as Moscow had done with Czechoslovakia in the Prague Spring of 1968 and with the Hungarian Revolution of 1956, but Gorbachev refused. Honecker was forced to resign by the SED Politburo in October 1989 in a bid to improve the government's image in the eyes of the public; the effort was unsuccessful, and the regime would collapse entirely the following month. Following German reunification in 1990, Honecker sought asylum in the Chilean embassy in Moscow, but was extradited back to Germany in 1992, after the fall of the Soviet Union, to stand trial for his role in the human rights abuses committed by the East German government. However, the proceedings were abandoned, as Honecker was suffering from terminal liver cancer. He was freed from custody to join his family in exile in Chile, where he died in May 1994. (en)
Erich Honecker (Neunkirchen, Sarre, Alemania, 1912ko abuztuaren 25a - Txileko Santiago, Txile, 1994ko maiatzaren 29a) politikari sozialista alemana izan zen, Alemaniako Errepublika Demokratikoaren estatu burua 1976 eta 1989 bitartean. (eu)
Erich Honecker, né le 25 août 1912 à Neunkirchen (province de Rhénanie) et mort le 29 mai 1994 à Santiago du Chili, est un homme politique allemand, principal dirigeant de l'Allemagne de l'Est de 1971 à 1989. Il occupa les postes de secrétaire général du Parti socialiste unifié d'Allemagne (SED) ainsi que de président du Conseil d'État et de responsable du (de). (fr)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen, Sarre, 25 de agosto de 1912-Santiago de Chile, 29 de mayo de 1994) fue un político comunista alemán, secretario general del Partido Socialista Unificado (1971-1989) y presidente de la República Democrática Alemana (1976-1989). Durante el periodo nazi estuvo encarcelado por las autoridades debido a su militancia comunista, y fue liberado en 1945 con el fin de la Segunda Guerra Mundial. De 1971 a 1989 fue secretario general del Partido Socialista Unificado de Alemania (PSUA) y entre el 29 de octubre de 1976 y el 18 de octubre de 1989 fue Presidente del Consejo de Estado de la RDA. Tras la caída del Muro de Berlín se trasladó a Moscú para evitar ser enjuiciado en la Alemania reunificada acusado de ser responsable de la muerte de 192 personas que intentaron cruzar el Muro durante su mandato, para luego buscar asilo en la embajada de Chile, donde encontró refugio debido a un cáncer de hígado. Falleció en 1994. (es)
Erich Honecker (bahasa Jerman: [ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ], 25 Agustus 1912 – 29 Mei 1994) adalah seorang politikus Jerman beraliran komunis yang menjabat sebagai Sekretaris Jenderal Partai Persatuan Sosialis Jerman sekaligus pemimpin Jerman Timur dari 1971 hingga 18 Oktober 1989. Karier politik Honecker dimulai sejak 1930-an, ketika ia bergabung menjadi anggota Partai Komunis Jerman. Ketika Partai Nazi berkuasa pada 1933, Honecker bergerilya bersama rekannya dalam gerakan resistansi terhadap Hitler. Selama gerilya, Honecker hidup dengan nama samarannya, Martin Tjaden. Namun, 'jimat' miliknya tersebut tidak mempan di hadapan Gestapo, sehingga ia ditangkap pada 4 Desember 1935 dan dijatuhi hukuman 10 tahun. Setelah Perang Dunia II usai, ia dibebaskan dan mulai berkiprah di dunia politik dengan ikut ambil bagian dalam pembentukan pada 1946 dan mengetuai organisasi kepemudaan tersebut hingga 1955. Ia adalah salah satu dalang di balik pembangunan Tembok Berlin dan perintah tembak yang harus ditaati oleh seluruh penjaga perbatasan Jerman Timur. Pada 1970, dengan bekingan Leonid Brezhnev, Honecker berhasil menggulingkan "guru"-nya sendiri, Walter Ulbricht, dari posisi Sekretaris Jenderal partai. Di bawah kekuasaannya, Jerman Timur berhasil mencapai perdamaian dengan saudaranya, Jerman Barat, sekaligus mengantarkan kedua negara tersebut masuk keanggotaan Perserikatan Bangsa-Bangsa. Hubungan negaranya dengan Uni Soviet mulai renggang ketika Uni Soviet dipimpin oleh Mikhail Gorbachev. Honecker menolak semua agenda reformasi Gorbachev. Honecker berkilah bahwa "...tidak ada yang perlu diubah." Ia pun mulai menyensor publikasi Uni Soviet. Publikasi yang berkaitan dengan perestroika akan diberangus. Akhirnya ia digulingkan oleh partainya dan digantikan Egon Krenz. Setelah bersatunya Jerman, ia kabur ke Uni Soviet namun pemerintah Rusia demokratik mengekstradisinya kembali. Setibanya di Jerman, Honecker ditahan dan diadili atas tuduhan pengkhianatan dan kejahatan yang dilakukan selama Perang Dingin (terutama kematian 192 rakyat Jerman yang berusaha kabur dari rezim Honecker). Namun karena ia sedang mengidap kanker, Honecker dibebaskan dari penjara pada 1993. Ia meninggal dalam pengasingan di Chili. (in)
エーリッヒ・ホーネッカー（Erich Honecker, 1912年8月25日 - 1994年5月29日）は、ドイツ民主共和国（旧東ドイツ）の政治家。ドイツ民主共和国第3代国家評議会議長（在任：1976年 - 1989年）およびドイツ社会主義統一党書記長（在任：1971年 - 1989年）。 1971年に前任のヴァルター・ウルブリヒトを事実上失脚させて権力を掌握したが、産業の国有化などの中央集権化を図って東ドイツ経済を硬直化・悪化させて財政破綻の危機を招いた。東ドイツの旧体制を象徴する人物であり、1989年の東欧革命で失脚した。 (ja)
에리히 에른스트 파울 호네커(독일어: Erich Ernst Paul Honecker, 문화어: 에리히 호네케르, 1912년 8월 25일 ~ 1994년 5월 29일)는 독일의 공산주의 혁명가이자 동독 정치 지도자이다. 독일 사회주의통일당의 지도자로서 1971년부터 1989년까지 동독의 국가원수를 역임한 정치인이다. (ko)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen (Saarland), 25 augustus 1912 – Santiago (Chili), 29 mei 1994) was de voorlaatste Staatsraadvoorzitter van de Duitse Democratische Republiek (DDR). Honecker droeg de titel "Held van de Duitse Democratische Republiek". Honecker werd in 1958 secretaris van de Veiligheidscommissie van het Centraal Comité van de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) en was de organisator van de bouw van de Berlijnse Muur. Hij was verantwoordelijk voor het Schießbefehl aan de grenzen van de DDR, tot dit in april 1989 door hemzelf werd opgeheven. Na de val van de Berlijnse Muur en de daarop volgende Duitse hereniging werd Honecker aangeklaagd wegens doodslag in gemeenschap in 192 gevallen. De rechtszaak werd echter voortijdig beëindigd, vanwege de slechte gezondheidstoestand van Honecker. (nl)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen, 25 agosto 1912 – Santiago del Cile, 29 maggio 1994) è stato un politico tedesco. Secondo Segretario generale del Comitato Centrale del Partito Socialista Unificato di Germania (SED) della Germania Est dal 3 maggio 1971 al 18 ottobre 1989, fu terzo Presidente del Consiglio di Stato della Repubblica Democratica Tedesca dal 29 ottobre 1976 al 24 ottobre 1989. (it)
Erich Ernst Paul Honecker (ur. 25 sierpnia 1912 w Neunkirchen, zm. 29 maja 1994 w Santiago) – niemiecki polityk komunistyczny i I sekretarz Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED). W latach 1971–1989 przywódca Niemieckiej Republiki Demokratycznej. (pl)
Э́рих Эрнст Па́уль Хо́неккер (нем. Erich Ernst Paul Honecker; 25 августа 1912, Нойнкирхен — 29 мая 1994, Сантьяго) — немецкий государственный и политический деятель. На протяжении 18 лет занимал высшие государственные и партийные должности Германской Демократической Республики. С 3 мая 1971 года по 18 октября 1989 года являлся первым (впоследствии — генеральным) секретарём Центрального комитета СЕПГ. Дважды Герой ГДР (1982, 1987), Герой Труда ГДР (1962), Герой Советского Союза (1982). До Второй мировой войны Эрих Хонеккер являлся ответственным работником Коммунистической партии Германии и при национал-социалистах был приговорён судом к десяти годам тюремного заключения, откуда был освобожден войсками антигитлеровской коалиции в апреле 1945. Основал Союз свободной немецкой молодёжи и в 1946—1955 годах являлся его председателем. В должности секретаря по безопасности ЦК СЕПГ являлся одним из организаторов строительства Берлинской стены и нёс ответственность за применение огнестрельного оружия в отношении лиц, пытавшихся нелегально пересечь внутригерманскую границу. В течение длительного времени занимал должности генерального секретаря ЦК СЕПГ, председателя Государственного совета ГДР и председателя Национального совета обороны ГДР. К крупным успехам Эриха Хонеккера относится международное признание ГДР и вступление страны в ООН в 1973 году. В конце 1980-х годов как экономическая ситуация и отношения с Советским Союзом, так и внутриполитическое положение ГДР существенно ухудшились. Хонеккер выступал с оппозицией по отношению к проводимой Михаилом Горбачёвым перестройке в СССР и других странах Варшавского договора. В сентябре 1987 года Хонеккер побывал с государственным визитом в Федеративной Республике Германии, в рамках которого его принимал в Бонне на официальном уровне федеральный канцлер Гельмут Коль. 18 октября 1989 года тяжелобольной Хонеккер, под давлением Политбюро ЦК СЕПГ, был вынужден подать в отставку. В 1992 году в Берлине Эрих Хонеккер предстал перед судом по делу о нарушениях прав человека в ГДР, процесс был прекращён в связи с болезнью обвиняемого. Хонеккер незамедлительно выехал к семье в Чили, где умер в мае 1994 года. (ru)
Erich Honecker (Neunkirchen, 25 de agosto de 1912 — Santiago do Chile, 29 de maio de 1994) foi um político alemão, que serviu como presidente da Alemanha Oriental de 1976 até 1989. Em 1971 substituiu Willi Stoph no cargo de do Partido Socialista Unificado da Alemanha (PSUA) e Walter Ulbricht no cargo do Presidente do Conselho Nacional de Defesa. Em 29 de outubro de 1976 foi eleito Presidente do Conselho de Estado pelo parlamento da República Democrática Alemã (RDA) (em alemão: Volkskammer, em português: "Câmara do Povo"). Seu governo foi marcado por algumas reformas econômicas e melhorias nas relações internacionais do país, incluindo uma aproximação com a República Alemã Ocidental, embora o Estado policial, encabeçado pela Stasi, tenha sido ampliado para suprimir a oposição política interna. A partir da década de 1980, mesmo com o começo do colapso dos regimes comunistas na Europa Oriental e as reformas liberais na União Soviética (conhecidas como perestroika e glasnost) feitas por Mikhail Gorbachev, Honecker permaneceu irredutível e se recusava a realizar reformas políticas, mantendo um sistema totalitário de orientação stalinista. Porém, os protestos pedindo democracia e liberdade econômica se alastraram pela Alemanha Oriental. Honecker chegou a pedir para Gorbachev para intervir militarmente na Alemanha a fim de reprimir as manifestações anti-comunistas, mas o premier soviético se recusou. Em outubro de 1989, Erich Honecker perdeu apoio do Politburo alemão e foi forçado a renunciar pela liderança do partido. Menos de um ano após sua saída do poder, o regime comunista da Alemanha Oriental entraria em colapso. Em novembro de 1990, um mês após a reunificação da Alemanha, foi iniciado um inquérito oficial. Honecker foi preso por um dia e refugiou-se, depois de estadias - entre outros - num hospital militar das forças armadas soviéticas perto de Berlim, em Moscovo, na União Soviética, em 13 de março de 1991. Devido à ordem de prisão existente, foi extraditado de volta para o território alemão em 29 de julho de 1992, onde foi preso e julgado por ser um dos responsáveis do Schießbefehl, a ordem de atirar em todas as pessoas que tentavam cruzar o Muro de Berlim e a fronteira fortificada entre a Alemanha Ocidental e a Oriental. Devido a sofrer de câncer terminal, foi solto em 27 de agosto de 1993 e morreu no exílio, no Chile, em 29 de maio de 1994. (pt)
Еріх Гонекер (нім. Erich Honecker; 25 серпня 1912, Нойнкірхен — 29 травня 1994, Сантьяго де Чилі) — німецький політичний діяч, багаторічний керівник Німецької Демократичної Республіки, Генеральний секретар СЄПН. (uk)
Erich Honecker, född 25 augusti 1912 i Neunkirchen, död 29 maj 1994 i Santiago, Chile, var en tysk kommunistisk politiker. Han var Tysklands socialistiska enhetspartis förstesekreterare och därmed Östtysklands (DDR:s) politiske ledare 1971–1989 och statsöverhuvud 1976–1989. Efter järnridåns fall ställdes han till svars för de dödsskjutningar av flyktingar som inträffat vid gränsen mot Västtyskland under hans regim, men på grund av Honeckers hälsa avbröts rättegången 1993. Han flyttade därefter till Chile, där han avled i cancer 1994. (sv)
埃里希·恩斯特·保罗·昂纳克（德語：Erich Ernst Paul Honecker，IPA：[ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ]，1912年8月25日－1994年5月29日），德意志政治人物、共產主義者。也是最後一位正式的東德領導人，曾經擔任德國統一社會黨總書記和東德國務委員會主席。兩德統一以後，他首先逃亡到蘇聯，但由於蘇聯瓦解，新的俄羅斯聯邦將其引渡回德國。因他在冷戰期間的所作所為，特別是指使士兵槍殺那些試圖逃出昂纳克政權的192位東德人，被指控濫權和叛國罪等罪行。不過，由於昂纳克患有癌症而獲釋，不久後在智利逝世，終年81歲。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:otherparty

Communist Party of Germany (en)
Socialist Unity Party of Germany (en)

dbp:url

https://web.archive.org/web/*/http:/www.cnn.com/SPECIALS/cold.war/kbank/profiles/honecker/

dcterms:subject

rdfs:comment

Erich Honecker (Neunkirchen, 25 d'agost de 1912 - Santiago de Xile, 29 de maig de 1994) fou un polític alemany, màxim dirigent de la República Democràtica d'Alemanya (RDA) entre 1971 i 1989. (ca)
Erich Ernst Paul Honecker (25. srpna 1912 Neunkirchen – 29. května 1994 Santiago de Chile) byl německý komunistický politik a generální tajemník Sjednocené socialistické strany Německa. V letech 1971 až 1989 stál v čele Německé demokratické republiky. (cs)
Erich Honecker (Neunkirchen, Sarre, Alemania, 1912ko abuztuaren 25a - Txileko Santiago, Txile, 1994ko maiatzaren 29a) politikari sozialista alemana izan zen, Alemaniako Errepublika Demokratikoaren estatu burua 1976 eta 1989 bitartean. (eu)
Erich Honecker, né le 25 août 1912 à Neunkirchen (province de Rhénanie) et mort le 29 mai 1994 à Santiago du Chili, est un homme politique allemand, principal dirigeant de l'Allemagne de l'Est de 1971 à 1989. Il occupa les postes de secrétaire général du Parti socialiste unifié d'Allemagne (SED) ainsi que de président du Conseil d'État et de responsable du (de). (fr)
エーリッヒ・ホーネッカー（Erich Honecker, 1912年8月25日 - 1994年5月29日）は、ドイツ民主共和国（旧東ドイツ）の政治家。ドイツ民主共和国第3代国家評議会議長（在任：1976年 - 1989年）およびドイツ社会主義統一党書記長（在任：1971年 - 1989年）。 1971年に前任のヴァルター・ウルブリヒトを事実上失脚させて権力を掌握したが、産業の国有化などの中央集権化を図って東ドイツ経済を硬直化・悪化させて財政破綻の危機を招いた。東ドイツの旧体制を象徴する人物であり、1989年の東欧革命で失脚した。 (ja)
에리히 에른스트 파울 호네커(독일어: Erich Ernst Paul Honecker, 문화어: 에리히 호네케르, 1912년 8월 25일 ~ 1994년 5월 29일)는 독일의 공산주의 혁명가이자 동독 정치 지도자이다. 독일 사회주의통일당의 지도자로서 1971년부터 1989년까지 동독의 국가원수를 역임한 정치인이다. (ko)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen, 25 agosto 1912 – Santiago del Cile, 29 maggio 1994) è stato un politico tedesco. Secondo Segretario generale del Comitato Centrale del Partito Socialista Unificato di Germania (SED) della Germania Est dal 3 maggio 1971 al 18 ottobre 1989, fu terzo Presidente del Consiglio di Stato della Repubblica Democratica Tedesca dal 29 ottobre 1976 al 24 ottobre 1989. (it)
Erich Ernst Paul Honecker (ur. 25 sierpnia 1912 w Neunkirchen, zm. 29 maja 1994 w Santiago) – niemiecki polityk komunistyczny i I sekretarz Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED). W latach 1971–1989 przywódca Niemieckiej Republiki Demokratycznej. (pl)
Еріх Гонекер (нім. Erich Honecker; 25 серпня 1912, Нойнкірхен — 29 травня 1994, Сантьяго де Чилі) — німецький політичний діяч, багаторічний керівник Німецької Демократичної Республіки, Генеральний секретар СЄПН. (uk)
Erich Honecker, född 25 augusti 1912 i Neunkirchen, död 29 maj 1994 i Santiago, Chile, var en tysk kommunistisk politiker. Han var Tysklands socialistiska enhetspartis förstesekreterare och därmed Östtysklands (DDR:s) politiske ledare 1971–1989 och statsöverhuvud 1976–1989. Efter järnridåns fall ställdes han till svars för de dödsskjutningar av flyktingar som inträffat vid gränsen mot Västtyskland under hans regim, men på grund av Honeckers hälsa avbröts rättegången 1993. Han flyttade därefter till Chile, där han avled i cancer 1994. (sv)
埃里希·恩斯特·保罗·昂纳克（德語：Erich Ernst Paul Honecker，IPA：[ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ]，1912年8月25日－1994年5月29日），德意志政治人物、共產主義者。也是最後一位正式的東德領導人，曾經擔任德國統一社會黨總書記和東德國務委員會主席。兩德統一以後，他首先逃亡到蘇聯，但由於蘇聯瓦解，新的俄羅斯聯邦將其引渡回德國。因他在冷戰期間的所作所為，特別是指使士兵槍殺那些試圖逃出昂纳克政權的192位東德人，被指控濫權和叛國罪等罪行。不過，由於昂纳克患有癌症而獲釋，不久後在智利逝世，終年81歲。 (zh)
إريش هونيكر (بالألمانية: Erich Honecker) (ولد 25 أغسطس 1912 – توفي 29 مايو 1994) هو سياسي ألماني قاد جمهورية ألمانيا الديمقراطية (ألمانيا الشرقية) بصفته الأمين العام لحزب الوحدة الاشتراكية من عام 1971 إلى الأسابيع التي سبقت سقوط جدار برلين في عام 1989. وكان أيضا منذ عام 1976 فصاعدا رئيس الدولة الرسمي كأمين لمجلس الدولة بعد تخلي فيلي شتوف عن المنصب. (ar)
Ο Έριχ Χόνεκερ (γερμ.: Erich Ernst Paul Honecker, 25 Αυγούστου 1912 - 29 Μαΐου 1994) ήταν Γερμανός πολιτικός. Το 1971 ανέλαβε τον τίτλο του πρώτου γραμματέα του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚΓ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τον οποίο και διατήρησε για πολλά χρόνια. Πέθανε στο Σαντιάγο της Χιλής. (el)
Erich Ernst Paul Honecker (* 25. August 1912 in Neunkirchen (Saar); † 29. Mai 1994 in Santiago de Chile) war ein deutscher Politiker (KPD, SED). Von 1971 bis zu seiner Entmachtung 1989 war er der maßgebliche Politiker der Deutschen Demokratischen Republik. (de)
Erich Honecker (naskiĝis la 25-an de aŭgusto 1912 en Neunkirchen, Sarlando, Germana Regno, mortis la 29-an de majo 1994 en Santiago de Chile, Ĉilio) estis germana komunista politikisto kaj la plej supera reprezentanto de Germana Demokratia Respubliko en la jaroj 1971 - 1989. Honecker naskiĝis en familio de ministo kaj funkciulo de la Komunista Partio de Germanio. Junaĝe Honecker laboris kiel tegisto, sed ne longe - en la jaro 1929 li aniĝis en la komunisma partio kaj tuj en la sekva jaro komenciĝis lia kariero de profesia politika agitanto. Malvarma milito (eo)
Erich Ernst Paul Honecker (German: [ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ]; 25 August 1912 – 29 May 1994) was a German communist politician and dictator who led the German Democratic Republic (East Germany) from 1971 until shortly before the fall of the Berlin Wall in October 1989. He held the posts of General Secretary of the Socialist Unity Party of Germany (SED) and Chairman of the National Defence Council; in 1976, he replaced Willi Stoph as Chairman of the State Council, the official head of state. As the leader of East Germany, Honecker had close ties to the Soviet Union, which maintained a large army in the country. (en)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen, Sarre, 25 de agosto de 1912-Santiago de Chile, 29 de mayo de 1994) fue un político comunista alemán, secretario general del Partido Socialista Unificado (1971-1989) y presidente de la República Democrática Alemana (1976-1989). (es)
Erich Honecker (bahasa Jerman: [ˈeːʁɪç ˈhɔnɛkɐ], 25 Agustus 1912 – 29 Mei 1994) adalah seorang politikus Jerman beraliran komunis yang menjabat sebagai Sekretaris Jenderal Partai Persatuan Sosialis Jerman sekaligus pemimpin Jerman Timur dari 1971 hingga 18 Oktober 1989. (in)
Erich Ernst Paul Honecker (Neunkirchen (Saarland), 25 augustus 1912 – Santiago (Chili), 29 mei 1994) was de voorlaatste Staatsraadvoorzitter van de Duitse Democratische Republiek (DDR). Honecker droeg de titel "Held van de Duitse Democratische Republiek". Honecker werd in 1958 secretaris van de Veiligheidscommissie van het Centraal Comité van de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) en was de organisator van de bouw van de Berlijnse Muur. Hij was verantwoordelijk voor het Schießbefehl aan de grenzen van de DDR, tot dit in april 1989 door hemzelf werd opgeheven. Na de val van de Berlijnse Muur en de daarop volgende Duitse hereniging werd Honecker aangeklaagd wegens doodslag in gemeenschap in 192 gevallen. De rechtszaak werd echter voortijdig beëindigd, vanwege de slechte gezondhe (nl)
Erich Honecker (Neunkirchen, 25 de agosto de 1912 — Santiago do Chile, 29 de maio de 1994) foi um político alemão, que serviu como presidente da Alemanha Oriental de 1976 até 1989. Em 1971 substituiu Willi Stoph no cargo de do Partido Socialista Unificado da Alemanha (PSUA) e Walter Ulbricht no cargo do Presidente do Conselho Nacional de Defesa. Em 29 de outubro de 1976 foi eleito Presidente do Conselho de Estado pelo parlamento da República Democrática Alemã (RDA) (em alemão: Volkskammer, em português: "Câmara do Povo"). (pt)
Э́рих Эрнст Па́уль Хо́неккер (нем. Erich Ernst Paul Honecker; 25 августа 1912, Нойнкирхен — 29 мая 1994, Сантьяго) — немецкий государственный и политический деятель. На протяжении 18 лет занимал высшие государственные и партийные должности Германской Демократической Республики. С 3 мая 1971 года по 18 октября 1989 года являлся первым (впоследствии — генеральным) секретарём Центрального комитета СЕПГ. Дважды Герой ГДР (1982, 1987), Герой Труда ГДР (1962), Герой Советского Союза (1982). (ru)

is dbo:president of

is dbo:wikiPageWikiLink of