Henry III of France (original) (raw)

dbo:abstract

هنري الثالث (بالفرنسية: Henri III de Valois)‏ (19 سبتمبر 1551 - 2 أغسطس 1589)، ملك لفرنسا منذ عام 1574 وحتى وفاته عام 1589، وملك بولندا ودوق ليتوانيا الأكبر منذ عام 1573 وحتى عام 1575. بصفته الابن الرابع للملك هنري الثاني ملك فرنسا، لم يكن من المتوقع أن يرث العرش الفرنسي، وبالتالي كان مرشحًا جيدًا لعرش الكومنولث البولندي الليتواني الشاغر، وانتخِب ملكًا عام 1573. خلال فترة حكمه القصيرة، وقّع على ما عُرف بمواد الملك هنري لتصبح قانونًا، معترفًا بحق النبلاء البولنديين في انتخاب ملكهم بحرية. في سن الثانية والعشرين، تخلى هنري عن بولندا بعد أن ورث العرش الفرنسي عندما توفي شقيقه، تشارلز التاسع، دون أي مشكلة. عانت فرنسا في ذلك الوقت من الحروب الدينية، وقوضت سلطة هنري بفعل الفصائل السياسية العنيفة التي تمولها قوى أجنبية: كالتحالف الكاثوليكي (بدعم من إسبانيا والبابا)، والهوغونوتيون البروتستانت (بدعم من إنجلترا والهولنديين)، والمالكونتنت (بقيادة شقيق هنري نفسه دوق أنجو وألنسون، وهو حزب من الأرستقراطيين الكاثوليك والبروتستانت الذين عارضوا بشكل مشترك الطموحات المطلقة للملك). كان هنري الثالث نفسه سياسيًا، وقال إن نظامًا ملكيًا قويًا ومتسامحًا دينيًا من شأنه أن ينقذ فرنسا من الانهيار. بعد وفاة شقيق هنري الأصغر فرانسيس، دوق أنجو، وعندما أصبح واضحًا أن هنري لن ينجب وريثًا، تطورت حروب الدين إلى أزمة خلافة، وعرِفت بالحروب الثلاثة لهنري. كان الوريث الشرعي لهنري الثالث هو ابن عمه البعيد، الملك هنري الثالث ملك نافارا، وهو بروتستانتي. سعى التحالف الكاثوليكي، بقيادة هنري الأول، دوق غيس، إلى استبعاد البروتستانت من الخلافة ودافع عن شارل الكاثوليكي، كاردينال بوربون، بصفته وريث هنري الثالث. في عام 1589 قتل جاك كليمنت، وهو متعصب كاثوليكي، هنري الثالث. خلفه ملك نافارا الذي تولى عرش فرنسا، باعتباره هنري الرابع، بعد تحويله إلى الكاثوليكية، كأول ملك فرنسي لآل بوربون. (ar)
Jindřich III. Francouzský nazývaný též Jindřich z Valois (19. září 1551, Fontainebleau – 2. srpna 1589, Saint Cloud) byl vévoda z Anjou, v letech 1573–1574 král Polska a od roku 1574 král Francie, poslední panovník z dynastie Valois. (cs)
Enric III de França (Fontainebleau, 19 de setembre del 1551 - Saint-Cloud, 2 d'agost del 1589) fou duc d'Angulema (1551-1574) duc d'Anjou (1566-1576); duc d'Orleans (1560-1574); rei de Polònia (1573-1574) i rei de França (1574-1589) i l'últim de la dinastia Valois. (ca)
Ο Ερρίκος ο Γ΄ της Γαλλίας (Henri III, 19 Σεπτεμβρίου 1551 – 2 Αυγούστου 1589), γνωστός και ως Ερρίκος της Πολωνίας, γεννήθηκε με το όνομα Αλέξανδρος Εδουάρδος της Γαλλίας, και ήταν μέλος του Οίκου των Βαλουά. Ήταν βασιλιάς της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας (1574–1574) και Βασιλιάς της Γαλλίας από τις 30 Μαΐου 1574 μέχρι τον θάνατό του. (el)
Heinrich III. von Frankreich (* 19. September 1551 in Fontainebleau; † 2. August 1589 in Saint-Cloud), mit Taufnamen Alexandre-Édouard, Herzog von Anjou, auch Henri von Valois genannt, war 1573 bis 1574 als Henryk Walezy gewählter König von Polen-Litauen und ab 1574 bis zu seinem Tod König von Frankreich. Er war der letzte Herrscher aus dem Haus Valois. (de)
Henriko la 3-a de Francio aŭ Henriko la 1-a de Pollando-Litovio (naskiĝis la 19-an de septembro 1551; mortis la 2-an de aŭgusto 1589) estis la lasta franca reĝo el la dinastio de la Valezianoj. Li estis reĝo de Pollando-Litovio de 1573 ĝis 1574 kaj reĝo de Francio de 1574 ĝis 1589, kiam lin murdis Jacques Clément. La reĝado de Henriko la 3-a ne sukcesis regi la regnon, dividitan inter la protestantoj de Henriko de Navaro kaj la katolikoj de Henriko de Gizo. En 1585, Henriko la 3-a aprobis la proklamon de Nemours per kiu nuligis la reĝajn rajtojn heredajn de Henriko de Navaro, ĉar tiu estis protestanta kaj estro de ties partio. Tiam ekis la milito nomita de la tri Henrikoj, kiu finis pro morto de Henriko de Gizo kaj reamikiĝo de la reĝo kun Henriko de Navaro aprile de 1589, malmulte antaŭ la murdo de la reĝo aŭguste samjare. Ties entroniĝo estis komplika ĉar granda parto de la nobelaro ne akceptis protestantan reĝon aliancano de Anglio; tamen en 1593 la nova reĝo ŝajnige almenaŭ konvertiĝis al katolikismo. Venis epoko de repaciĝo kaj en 1598 la reĝo proklamis la edikton de Nantes, per kiu oni permesis liberon al protestantoj. (eo)
Henrike III.a Frantziakoa (Fontainebleauko gaztelua, 1551ko irailaren 19a - Saint-Cloud, 1589ko abuztuaren 2a) Poloniako erregea eta Lituaniako duke handia izan zen 1573-1575 bitartean, eta Frantziako erregea 1574-1589 bitartean. (eu)
Henry III (French: Henri III, né Alexandre Édouard; Polish: Henryk Walezy; Lithuanian: Henrikas Valua; 19 September 1551 – 2 August 1589) was King of France from 1574 until his assassination in 1589, as well as King of Poland and Grand Duke of Lithuania from 1573 to 1575. As the fourth son of King Henry II of France, he was not expected to inherit the French throne and thus was a good candidate for the vacant throne of the Polish–Lithuanian Commonwealth, where he was elected monarch in 1573. During his brief rule, he signed the Henrician Articles into law, recognizing the szlachta's right to freely elect their monarch. Aged 22, Henry abandoned Poland–Lithuania upon inheriting the French throne when his brother, Charles IX, died without issue. France was at the time plagued by the Wars of Religion, and Henry's authority was undermined by violent political factions funded by foreign powers: the Catholic League (supported by Spain and the Pope), the Protestant Huguenots (supported by England and the Dutch) and the Malcontents (led by Henry's own brother the Duke of Anjou and Alençon, a party of Catholic and Protestant aristocrats who jointly opposed the absolutist ambitions of the king). Henry III was himself a politique, arguing that a strong and religiously tolerant monarchy would save France from collapse. After the death of Henry's younger brother Francis, Duke of Anjou, and when it became apparent that Henry would not produce an heir, the Wars of Religion developed into a succession crisis, the War of the Three Henrys. Henry III's legitimate heir was his distant cousin, King Henry III of Navarre, a Protestant. The Catholic League, led by Henry I, Duke of Guise, sought to exclude Protestants from the succession and championed the Catholic Charles, Cardinal of Bourbon, as Henry III's heir. In 1589, Jacques Clément, a Catholic fanatic, murdered Henry III. He was succeeded by the King of Navarre who, as Henry IV, assumed the throne of France after converting to Catholicism, as the first French king of the House of Bourbon. (en)
Enrique III de Francia (Fontainebleau, 19 de septiembre de 1551 - Saint Cloud, 2 de agosto de 1589) fue rey de Francia entre 1574 y 1589. Anteriormente fue rey de Polonia como Enrique de Valois (Henryk Walezy en polaco) de 1573 a 1574. (es)
Henri III, né le 19 septembre 1551 à Fontainebleau et mort assassiné le 2 août 1589 à Saint-Cloud, est roi de Pologne sous le nom d'Henri Ier (Henryk en polonais) de 1573 à 1575 et roi de France de 1574 à 1589. Il est le dernier monarque de la dynastie des Valois et le premier Capétien mort assassiné (aucun roi de France carolingien ne l'ayant été). Quatrième fils du roi Henri II et de la reine Catherine de Médicis, Henri n'est pas destiné à la couronne. Sous le règne de son frère Charles IX, il s'illustre comme chef de l'armée royale en remportant sur les protestants les batailles de Jarnac et de Moncontour. À l'âge de 21 ans, il se porte candidat pour le trône vacant de Pologne et se voit élu sous le nom d'Henryk Walezy, roi de Pologne et grand-duc de Lituanie. Son règne est bref, puisqu'à l'annonce de la mort de son frère, sans descendant mâle, il abandonne son royaume pour lui succéder sur le trône de France. En devenant roi de France, Henri III hérite d'un royaume divisé où son autorité n'est que partiellement reconnue. Son règne est marqué par d’importants problèmes religieux, politiques et économiques. Quatre guerres de Religion se déroulent sous son règne. Henri III doit faire face à des partis politiques et religieux soutenus par des puissances étrangères qui finissent par venir à bout de son autorité : le parti des Malcontents, le parti des protestants et, enfin, la Ligue. Il meurt à Saint-Cloud après avoir été poignardé par le moine Jacques Clément. Son emblème est constitué de trois couronnes, symbolisant les royaumes de France et de Pologne ainsi qu'une devise qui explique la troisième couronne : « Manet ultima cælo » (« La dernière se trouve au ciel »). (fr)
Henri III (19 September 1551 – 2 Agustus 1589; nama lahir Alexandre Édouard de France, bahasa Polski: Henryk Walezy, bahasa Lituania: Henrikas Valua) merupakan Raja Persemakmuran Polandia-Lituania dari tahun 1573 sampai 1575 dan Raja Prancis dari tahun 1574 sampai kematiannya. Ia merupakan raja Prancis terakhir dari Wangsa Valois. Sebagai putra keempat Raja Henri II dari Prancis, ia tidak diharapkan menjadi ahli waris takhta Prancis dan dengan demikian merupakan calon yang baik untuk takhta kosong Persemakmuran Polandia-Lituania, di mana ia terpilih sebagai Raja/Adipati Agung pada tahun 1573. Selama masa jabatannya yang singkat, ia menandatangani menjadi undang-undang, mengakui hak bangsawan Polandia untuk raja mereka. Pada usia dua puluh dua tahun, Henri meninggalkan Poland-Lithuania saat mewarisi takhta Prancis ketika saudaranya, Charles IX, meninggal tanpa keturunan. Prancis pada saat itu terganggu oleh Pertempuran agama, dan wewenang Henri dirusak oleh partai politik yang didominasi oleh kekuatan asing: the (didukung oleh Spanyol), Huguenot yang Protestan (didukung oleh Inggris dan Belanda) dan , yang dipimpin oleh saudara kandung Henri sendiri, Adipati Alençon, yang merupakan partai Katolik dan Protestan yang bersama-sama menentang ambisi raja. Henri III sendiri adalah seorang tokoh , dengan alasan bahwa monarki yang kuat dan religius toleran akan menyelamatkan Prancis dari keruntuhan. Setelah kematian adik Henri, François dari Anjou, dan ketika menajdi jelas bawah Henri tidak akan menghasilkan ahli waris, Pertempuran Agama berkembang menjadi krisis suksesi, . Pewaris sah Henri III adalah sepupu jauhnya, Henri III, Raja Navarra, seorang Protestan. Liga Katolik, yang dipimpin oleh Henri I dari Guise, berusaha untuk menyingkirkan umat protestan dari suksesi dan memperjuangkan yang beragama Katolik sebagai pewaris Henri. Pada tahun 1589, , seorang fanatik Katolik, membunuh Henri III. Ia digantikan oleh Raja Navarra, Henri IV yang naik takhta Prancis setelah beralih ke agama Katolik, sebagai raja Prancis pertama dari Wangsa Bourbon. (in)
アンリ3世（Henri III, 1551年9月19日 - 1589年8月2日）は、ポーランド最初の選挙王（在位：1573年 - 1575年）、およびヴァロワ朝最後のフランス王（在位：1574年 - 1589年）。アンリ2世の四男、母はカトリーヌ・ド・メディシス。フランソワ2世およびシャルル9世の弟。ポーランドではヘンリク・ヴァレジ（Henryk Walezy）と呼ばれる。 (ja)
Enrico III di Valois (Fontainebleau, 19 settembre 1551 – Saint-Cloud, 2 agosto 1589) fu re di Francia dal 1574 al 1589. Quarto figlio di Enrico II e di Caterina de' Medici, fu l'ultimo re della dinastia Valois-Angoulême. Fu battezzato con i nomi di Alessandro Edoardo e gli fu dato il titolo di Duca d'Angoulême. Divenne poi Duca d'Orléans nel 1560, quando morì il fratello Francesco II di Francia e salì al trono il fratello Carlo IX, di solo un anno più vecchio di lui. Il 17 marzo 1564, data della sua Confermazione, prese il nome "Enrico"; nel 1566, fu nominato Duca d'Angiò. L'11 maggio (giorno della Pentecoste) 1573, fu eletto Re di Polonia, con il nome di Enrico di Valois (in polacco: Henryk Walezy); giurò a Parigi, di fronte a una delegazione di nobili polacchi, la sua fedeltà agli Articoli enriciani e regnò sulla Polonia fino al 18 giugno 1574, quando, saputo della morte del fratello Carlo, scappò dalla Polonia per salire al trono di Francia. Fu consacrato a Reims il 13 febbraio 1575 con il nome di Enrico III e il 15 febbraio sposò Luisa di Lorena-Vaudémont. Salendo sul trono francese, Enrico III si trovò davanti un Paese diviso, dove la sua autorità era solo parzialmente riconosciuta. Debole di salute, dedito a comportamenti edonistici e poco accorto economicamente (aspetti sui quali i pamphlet degli avversari politici si accanirono) non riuscì a risolvere i gravi problemi religiosi, politici ed economici che attanagliavano il regno, che anzi si esacerbarono. Durante i 15 anni del suo regno si succedettero ben quattro guerre di religione. Enrico III dovette lottare contro partiti politico-religiosi, regolarmente sostenuti da potenze straniere, che finirono per minare la sua autorità: in particolare quello dei Malcontent, guidato dal fratello minore Francesco Ercole di Valois, quello degli ugonotti, rappresentati principalmente da Enrico di Navarra, e la Lega cattolica, capeggiata dai Guisa e sostenuta dagli spagnoli. Alla fine fu proprio un membro della lega a porre fine al regno dei Valois. Il 1º agosto 1589 venne accoltellato da Jacques Clément (un frate fanatico della Lega, pochi mesi dopo avere ordinato l'assassinio degli ambiziosi fratelli Guisa, Enrico e Luigi) e morì il giorno seguente. (it)
Hendrik III (Fontainebleau, 19 september 1551 – Saint-Cloud, 2 augustus 1589, geboren als Alexandre Édouard de France, was koning van Frankrijk van 1574 tot 1589. Als Hendrik van Valois (Pools: Henryk Walezy, Litouws: Henrikas Valua) was hij de eerste verkozen monarch van het Pools-Litouwse Gemenebest met de dubbele titels van koning van Polen en grootvorst van Litouwen van 1573 tot 1575. (nl)
앙리 3세(프랑스어: Henri III, 1551년 9월 19일 ~ 1589년 8월 2일) 또는 헨리크 발레지(폴란드어: Henryk Walezy)는 폴란드의 왕이자 프랑스의 왕으로, 발루아 왕가 최후의 왕이다. (ko)
Henryk Walezy (fr. Henri de Valois), właściwie Edward Aleksander (ur. 19 września 1551 w Fontainebleau, zm. 2 sierpnia 1589 w Saint-Cloud) – pierwszy elekcyjny król Polski w latach 1573–1574, ostatni od 1574 r. król Francji z dynastii Walezjuszów jako Henryk III; wcześniej do 1574 r. jako członek domu francuskiego: książę Angoulême (od 1551 r.), książę Orleanu (od 1573 r.) i książę Andegawenii (od 1566 r.). Jako czwarty syn Henryka II Walezjusza i Katarzyny Medycejskiej miał niewielkie szanse na tron francuski, dlatego uznano go za dobrego kandydata do tronu Rzeczypospolitej po bezpotomnej śmierci Zygmunta II Augusta, ostatniego króla z dynastii Jagiellonów. Mimo uwikłania rodu Walezjuszów w noc św. Bartłomieja i obaw przed przeniesieniem waśni religijnych do Rzeczypospolitej, podczas wyboru nowego monarchy szlachta poparła jego kandydaturę. Wśród przegranych kandydatów byli m.in. syn cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Ernest Habsburg, car moskiewski Iwan IV Groźny i król szwedzki Jan III Waza. Rządy Henryka III w Polsce i na Litwie były krótkie, wywarły jednak duży wpływ na przyszły kształt ustrojowy Rzeczypospolitej. Opracowane przez Sejm podczas bezkrólewia artykuły henrykowskie formalnie zmieniły państwo w monarchię elekcyjną z królem wybieranym po śmierci poprzednika metodą wolnej elekcji. Tymczasem we Francji sytuacja dynastyczna drastycznie się skomplikowała: zmarł jeszcze w dzieciństwie, najstarszy brat Henryka, Franciszek II, w 1560, trzeci w kolejności do tronu Karol IX Walezjusz zmarł w wieku zaledwie 23 lat w maju 1574 nie pozostawiając legalnego następcy tronu. Tym samym młodszy od Karola o nieco ponad rok Henryk stał się, zgodnie z prawem Królestwa, które nie wymaga żadnego dodatkowego potwierdzenia tego faktu, królem Francji. W kilka dni po otrzymaniu wieści o śmierci brata Henryk potajemnie uciekł z Krakowa i udał się do Francji, gdzie w lutym 1575 został koronowany na króla Francji. Ostatecznie szlachta Rzeczypospolitej uznała ucieczkę króla za abdykację i na jego następcę wybrała Annę Jagiellonkę. We Francji panowanie Henryka przypadło na szczyt trwających od lat 60. XVI wieku . Widział on ratunek dla Francji w tolerancji religijnej i wzmocnieniu władzy centralnej, jego zapleczem stała się frakcja tzw. . Jego zamierzenia i plany poważnie ograniczały jednak ciągłe waśnie między ruchami politycznymi wspieranymi przez ościenne mocarstwa: wspieraną przez Hiszpanię Ligą Katolicką, popieranymi przez Anglię i Niderlandy Hugenotami i partią , ruchem jednoczącym katolickich i protestanckich arystokratów sprzeciwiających się zapędom króla. Ostatnia z partii kierowana była przez najmłodszego brata monarchy, księcia d’Anjou. Ten zmarł w 1584, jako przedostatni z męskich potomków Henryka II. Jako że Henryk III do tego czasu nie doczekał się potomstwa, duże szanse na odziedziczenie tronu zyskał jego kuzyn, król Nawarry Henryk III Burbon, protestant. Jego kandydatura na nowo ożywiła wojny religijne, które przerodziły się w spór dynastyczny znany pod nazwą (fr. Guerre des trois Henri). W jej apogeum Henryk został zamordowany przez Jacques’a Clémenta, dominikanina i katolickiego fanatyka. Wbrew intencjom jego mocodawców z Ligi Katolickiej, następcą Henryka III został król Nawarry, który przeszedł na katolicyzm, przyjął imię Henryka IV i został pierwszym francuskim władcą z dynastii burbońskiej. (pl)
Henrik III (franska: Henri III), född 19 september 1551 i Fontainebleau, död 2 augusti 1589 i Saint-Cloud (mördad), var kung av Polen 1573–1574 (av de polska historikerna känd som Henryk III Walezy – Henrik III av Valois) och kung av Frankrike från 1575 till sin död. (sv)
Henrique III (Fontainebleau, 19 de setembro de 1551 – Saint-Cloud, 2 de agosto de 1589) foi o Rei da Polônia e Grão-Duque da Lituânia entre 1573 e 1575 e também Rei da França de 1574 até seu assassinato. Era o quarto filho do rei Henrique II e da rainha Catarina de Médici. Sob o reinado de seu irmão Carlos IX, tornou-se chefe do exército real e derrotou os protestantes nas batalhas de Jarnac e Moncontour. Ele foi eleito ao trono polaco-lituano aos 21 anos de idade em maio de 1573. Seu governo na Polônia foi curto, tendo deixado o reino para tornar-se rei da França em 1574 após a morte de seu irmão, que morreu sem descendência masculina. Ao tornar-se rei da França, Henrique III herdou um reino dividido, onde a sua autoridade é apenas parcialmente reconhecido. Seu reinado foi marcado pela crise religiosa, política e econômica. Quatro guerras religiosas ocorreram durante o seu reinado. Ele enfrentou partidos políticos e religiosos apoiados por potências estrangeiras, que, eventualmente, superam sua autoridade, o partido de descontentes, o partido de protestantes e, finalmente, um dos liga que gerencia para assassiná-lo. Ele morreu em St. Cloud no dia 2 de agosto de 1589 depois de ser esfaqueado pelo dominicano Jacques Clément. (pt)
Ге́нріх III (фр. Henri III, пол. Henryk III; 19 вересня 1551 — 2 серпня 1589) — король Франції (1574—1589); король Речі Посполитої, Великий князь Литовський, Великий князь Руський, Великий князь Київський, Волинський, Подільський, тощо (1573-1574). Останній представник французької династії Валуа на французькому троні. Народився у Фонтенбло, Франція. Четвертний син французького короля Генріха ІІ і Катерини Медічі. Через низькі шанси успадкувати батьків престол погодився на обрання королем Польщі (1573). За свого короткого правління у Речі Посполитій затвердив Генрихові артикули, що обмежували права монарха і надавали широкі привілеї шляхті. Після смерті свого бездітного брата, французького короля Карла IX, покинув Польщу аби зайняти його трон. Керував країною під час релігійних війн у Франції між католиками та протестантами. Вбив своїх опонентів, братів-католиків де Гізів. Загинув у Сен-Клу, Франція від руки католика-фанатика. Похований у паризькій Базиліці святого Діонісія. (uk)
Ге́нрих III Валуа́ (фр. Henri III de Valois, польск. Henryk Walezy; 19 сентября 1551, Фонтенбло — 2 августа 1589, Сен-Клу) — четвёртый сын Генриха II, короля Франции, и Екатерины Медичи, герцог Ангулемский (1551—1574), герцог Орлеанский (1560—1574), герцог Анжуйский (1566—1574), герцог Бурбонский (1566—1574), герцог Овернский (1569—1574), король Речи Посполитой с 21 февраля 1573 года по 18 июня 1574 года (формально до 12 мая 1575 года), с 30 мая 1574 года последний король Франции из династии Валуа. (ru)
亨利三世（Henri III，原名：亨利·亚历山大（Henri Alexandre），1551年9月19日－1589年8月2日）及當選波兰国王和當選立陶宛大公（1573年—1574年在位）法国瓦卢瓦王朝国王（1574年—1589年在位）。亨利二世第四子，母为凱薩琳·德·麥第奇。生于枫丹白露。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:alt

Portrait of Henry wearing a black beret (en)

dbp:signature

Signature of Henry III Valois as King of Poland.PNG (en)

dbp:start

1573 (xsd:integer)
1574 (xsd:integer)

dbp:url

https://web.archive.org/web/20100209074933/http:/www.history.com/encyclopedia.do%3FarticleId=211730

dcterms:subject

rdfs:comment

Jindřich III. Francouzský nazývaný též Jindřich z Valois (19. září 1551, Fontainebleau – 2. srpna 1589, Saint Cloud) byl vévoda z Anjou, v letech 1573–1574 král Polska a od roku 1574 král Francie, poslední panovník z dynastie Valois. (cs)
Enric III de França (Fontainebleau, 19 de setembre del 1551 - Saint-Cloud, 2 d'agost del 1589) fou duc d'Angulema (1551-1574) duc d'Anjou (1566-1576); duc d'Orleans (1560-1574); rei de Polònia (1573-1574) i rei de França (1574-1589) i l'últim de la dinastia Valois. (ca)
Ο Ερρίκος ο Γ΄ της Γαλλίας (Henri III, 19 Σεπτεμβρίου 1551 – 2 Αυγούστου 1589), γνωστός και ως Ερρίκος της Πολωνίας, γεννήθηκε με το όνομα Αλέξανδρος Εδουάρδος της Γαλλίας, και ήταν μέλος του Οίκου των Βαλουά. Ήταν βασιλιάς της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας (1574–1574) και Βασιλιάς της Γαλλίας από τις 30 Μαΐου 1574 μέχρι τον θάνατό του. (el)
Heinrich III. von Frankreich (* 19. September 1551 in Fontainebleau; † 2. August 1589 in Saint-Cloud), mit Taufnamen Alexandre-Édouard, Herzog von Anjou, auch Henri von Valois genannt, war 1573 bis 1574 als Henryk Walezy gewählter König von Polen-Litauen und ab 1574 bis zu seinem Tod König von Frankreich. Er war der letzte Herrscher aus dem Haus Valois. (de)
Henrike III.a Frantziakoa (Fontainebleauko gaztelua, 1551ko irailaren 19a - Saint-Cloud, 1589ko abuztuaren 2a) Poloniako erregea eta Lituaniako duke handia izan zen 1573-1575 bitartean, eta Frantziako erregea 1574-1589 bitartean. (eu)
Enrique III de Francia (Fontainebleau, 19 de septiembre de 1551 - Saint Cloud, 2 de agosto de 1589) fue rey de Francia entre 1574 y 1589. Anteriormente fue rey de Polonia como Enrique de Valois (Henryk Walezy en polaco) de 1573 a 1574. (es)
アンリ3世（Henri III, 1551年9月19日 - 1589年8月2日）は、ポーランド最初の選挙王（在位：1573年 - 1575年）、およびヴァロワ朝最後のフランス王（在位：1574年 - 1589年）。アンリ2世の四男、母はカトリーヌ・ド・メディシス。フランソワ2世およびシャルル9世の弟。ポーランドではヘンリク・ヴァレジ（Henryk Walezy）と呼ばれる。 (ja)
Hendrik III (Fontainebleau, 19 september 1551 – Saint-Cloud, 2 augustus 1589, geboren als Alexandre Édouard de France, was koning van Frankrijk van 1574 tot 1589. Als Hendrik van Valois (Pools: Henryk Walezy, Litouws: Henrikas Valua) was hij de eerste verkozen monarch van het Pools-Litouwse Gemenebest met de dubbele titels van koning van Polen en grootvorst van Litouwen van 1573 tot 1575. (nl)
앙리 3세(프랑스어: Henri III, 1551년 9월 19일 ~ 1589년 8월 2일) 또는 헨리크 발레지(폴란드어: Henryk Walezy)는 폴란드의 왕이자 프랑스의 왕으로, 발루아 왕가 최후의 왕이다. (ko)
Henrik III (franska: Henri III), född 19 september 1551 i Fontainebleau, död 2 augusti 1589 i Saint-Cloud (mördad), var kung av Polen 1573–1574 (av de polska historikerna känd som Henryk III Walezy – Henrik III av Valois) och kung av Frankrike från 1575 till sin död. (sv)
Ге́нрих III Валуа́ (фр. Henri III de Valois, польск. Henryk Walezy; 19 сентября 1551, Фонтенбло — 2 августа 1589, Сен-Клу) — четвёртый сын Генриха II, короля Франции, и Екатерины Медичи, герцог Ангулемский (1551—1574), герцог Орлеанский (1560—1574), герцог Анжуйский (1566—1574), герцог Бурбонский (1566—1574), герцог Овернский (1569—1574), король Речи Посполитой с 21 февраля 1573 года по 18 июня 1574 года (формально до 12 мая 1575 года), с 30 мая 1574 года последний король Франции из династии Валуа. (ru)
亨利三世（Henri III，原名：亨利·亚历山大（Henri Alexandre），1551年9月19日－1589年8月2日）及當選波兰国王和當選立陶宛大公（1573年—1574年在位）法国瓦卢瓦王朝国王（1574年—1589年在位）。亨利二世第四子，母为凱薩琳·德·麥第奇。生于枫丹白露。 (zh)
هنري الثالث (بالفرنسية: Henri III de Valois)‏ (19 سبتمبر 1551 - 2 أغسطس 1589)، ملك لفرنسا منذ عام 1574 وحتى وفاته عام 1589، وملك بولندا ودوق ليتوانيا الأكبر منذ عام 1573 وحتى عام 1575. بصفته الابن الرابع للملك هنري الثاني ملك فرنسا، لم يكن من المتوقع أن يرث العرش الفرنسي، وبالتالي كان مرشحًا جيدًا لعرش الكومنولث البولندي الليتواني الشاغر، وانتخِب ملكًا عام 1573. خلال فترة حكمه القصيرة، وقّع على ما عُرف بمواد الملك هنري لتصبح قانونًا، معترفًا بحق النبلاء البولنديين في انتخاب ملكهم بحرية. في سن الثانية والعشرين، تخلى هنري عن بولندا بعد أن ورث العرش الفرنسي عندما توفي شقيقه، تشارلز التاسع، دون أي مشكلة. (ar)
Henriko la 3-a de Francio aŭ Henriko la 1-a de Pollando-Litovio (naskiĝis la 19-an de septembro 1551; mortis la 2-an de aŭgusto 1589) estis la lasta franca reĝo el la dinastio de la Valezianoj. Li estis reĝo de Pollando-Litovio de 1573 ĝis 1574 kaj reĝo de Francio de 1574 ĝis 1589, kiam lin murdis Jacques Clément. (eo)
Henry III (French: Henri III, né Alexandre Édouard; Polish: Henryk Walezy; Lithuanian: Henrikas Valua; 19 September 1551 – 2 August 1589) was King of France from 1574 until his assassination in 1589, as well as King of Poland and Grand Duke of Lithuania from 1573 to 1575. In 1589, Jacques Clément, a Catholic fanatic, murdered Henry III. He was succeeded by the King of Navarre who, as Henry IV, assumed the throne of France after converting to Catholicism, as the first French king of the House of Bourbon. (en)
Henri III (19 September 1551 – 2 Agustus 1589; nama lahir Alexandre Édouard de France, bahasa Polski: Henryk Walezy, bahasa Lituania: Henrikas Valua) merupakan Raja Persemakmuran Polandia-Lituania dari tahun 1573 sampai 1575 dan Raja Prancis dari tahun 1574 sampai kematiannya. Ia merupakan raja Prancis terakhir dari Wangsa Valois. Pada tahun 1589, , seorang fanatik Katolik, membunuh Henri III. Ia digantikan oleh Raja Navarra, Henri IV yang naik takhta Prancis setelah beralih ke agama Katolik, sebagai raja Prancis pertama dari Wangsa Bourbon. (in)
Henri III, né le 19 septembre 1551 à Fontainebleau et mort assassiné le 2 août 1589 à Saint-Cloud, est roi de Pologne sous le nom d'Henri Ier (Henryk en polonais) de 1573 à 1575 et roi de France de 1574 à 1589. Il est le dernier monarque de la dynastie des Valois et le premier Capétien mort assassiné (aucun roi de France carolingien ne l'ayant été). Son emblème est constitué de trois couronnes, symbolisant les royaumes de France et de Pologne ainsi qu'une devise qui explique la troisième couronne : « Manet ultima cælo » (« La dernière se trouve au ciel »). (fr)
Enrico III di Valois (Fontainebleau, 19 settembre 1551 – Saint-Cloud, 2 agosto 1589) fu re di Francia dal 1574 al 1589. Quarto figlio di Enrico II e di Caterina de' Medici, fu l'ultimo re della dinastia Valois-Angoulême. Fu battezzato con i nomi di Alessandro Edoardo e gli fu dato il titolo di Duca d'Angoulême. Divenne poi Duca d'Orléans nel 1560, quando morì il fratello Francesco II di Francia e salì al trono il fratello Carlo IX, di solo un anno più vecchio di lui. Il 17 marzo 1564, data della sua Confermazione, prese il nome "Enrico"; nel 1566, fu nominato Duca d'Angiò. (it)
Henrique III (Fontainebleau, 19 de setembro de 1551 – Saint-Cloud, 2 de agosto de 1589) foi o Rei da Polônia e Grão-Duque da Lituânia entre 1573 e 1575 e também Rei da França de 1574 até seu assassinato. (pt)
Henryk Walezy (fr. Henri de Valois), właściwie Edward Aleksander (ur. 19 września 1551 w Fontainebleau, zm. 2 sierpnia 1589 w Saint-Cloud) – pierwszy elekcyjny król Polski w latach 1573–1574, ostatni od 1574 r. król Francji z dynastii Walezjuszów jako Henryk III; wcześniej do 1574 r. jako członek domu francuskiego: książę Angoulême (od 1551 r.), książę Orleanu (od 1573 r.) i książę Andegawenii (od 1566 r.). (pl)
Ге́нріх III (фр. Henri III, пол. Henryk III; 19 вересня 1551 — 2 серпня 1589) — король Франції (1574—1589); король Речі Посполитої, Великий князь Литовський, Великий князь Руський, Великий князь Київський, Волинський, Подільський, тощо (1573-1574). (uk)

owl:sameAs

is dbo:wikiPageWikiLink of