Concrete (original) (raw)

dbo:abstract

الخَرَسَانَة أو الباطون هي مادة تتكون من الاسمنت والرمل والماء مع إضافة نوع من الركام، مثل السن أو الزلط. تعد الخرسانة من أهم مواد البناء في العصر الحديث خصوصاً مع تدعيمها بالحديد لتصبح خرسانة مسلحة. يعتبر الرومان أول من استعمل الخرسانة العادية في التاريخ، منذ حوالي ألفي عام. وقد استعملت في معظم مبانيهم لسهولة تشكيلها وإمكان تنفيذها بعمالة مدربة تدريباً بسيطاً. الخرسانة هي مخلوط من مواد أولية مكونة من الرمل والزلط (أو أي كسر الأحجار) والأسمنت مع إضافةالماء إليهما. وعند خلطها جيداً تتم عملية تماسك بينها تسمى زمن الشك. وللخرسانة خصائص كثيرة تمتاز بها عن المواد الأخرى، فهي تأخذ شكلاً صلداً ومتيناً مع الزمن تدريجياً، وتبدأ بالشك الابتدائي وتنتهى . كذلك فهي شديدة المقاومة الإجهاد الناتج عن ضغطها ولكنها في نفس الوقت ضعيفة جداً في مقاومتها للشد لذلك فالخرسانة العادية (غير المسلحة) لا تستخدم ابداً في الأماكن التي تحدث فيها إجهادات الشد (مثل الكمرات). للتغلب على هذه المشكلة، يوضع الحديد وهو مقاوم ممتاز لقوى الشد وقوى الضغط وفي حين أن أسياخ الحديد الطويلة يمكن ان تتحمل قوى الشد كلها فإن الخرسانة لا تتحمل قوى الضغط كلها إذا كانت قطاعاتها نحيفة يؤدي ذلك إلى احتمال انبعاج العنصر الخرساني. لذلك، نجد أن مركباً خليطاً من الخرسانة والحديد يعطى مادة مثالية لمقاومة الإجهادات المختلفة المؤثرة عليها. وهذا المركب هو ما يعرف باسم الخرسانة المسلحة. (ar)
أنواع الخرسانة تُنتج الخرسانة في مجموعة متنوعة من التركيبات والتشطيبات وخصائص الأداء لتلبية مجموعة واسعة من الاحتياجات. (ar)
Beton je kompozitní stavební materiál, sestávající z pojiva, plniva, vody, přísad a příměsí. Po zatuhnutí pojiva vznikne pevný umělý slepenec. Nejčastějším druhem betonu je tzv. cementový beton (CB), kde je pojivem cement a plnivem kamenivo; dalším materiálem pro výrobu je voda. Dalším často používaným druhem betonu je tzv. asfaltový beton (AB), který se využívá k výstavbě asfaltových vozovek. (cs)
El formigó o pinyonada és el material de construcció resultant de la mescla de ciment (o un altre conglomerant) amb grava ( o àrids gruixuts), sorra (àrids fins) i aigua. La mescla de ciment amb sorra i aigua, anomenada morter, esdevé una pasta emmotllable amb propietats adherents, que en poques hores s'endureix i esdevé un material de consistència pètria. Existeixen formigons que es produeixen amb conglomerants que no són ciment, com el formigó asfàltic, que utilitza betum per a la mescla, o la calç. El terme «formigó» procedeix de formicō, mot d'origen llatí que designava la qualitat «emmotllable» o de donar forma. La principal característica estructural del formigó és que resisteix molt bé els esforços de compressió, però no té bon comportament davant d'altres tipus d'esforços (tracció, flexió o tallant). Per aquest motiu és habitual utilitzar-lo associat a l'acer, que resisteix bé els esforços de tracció, que es denomina aleshores formigó armat, i es comporta d'una manera molt bona davant tota mena de sol·licitacions. A més, el formigó protegeix l'acer de davant l'oxidació. Per poder modificar algunes de les seves característiques es poden afegir additius i addicions, dels que n'existeixen una gran varietat: colorants, acceleradors, retardadors d'enduriment, fluïdificants, impermeabilitzants, etc. Quan es projecta una estructura de formigó armat s'estableixen les dimensions dels elements, el tipus de formigó, els additius, i l'acer que s'ha de col·locar en funció dels esforços que haurà de suportar i de les condicions ambientals a les quals es veurà exposat. S'utilitza en obres d'arquitectura i enginyeria, com són edificis, ponts, dics, ports, canals, túnels, etc. Fins i tot en les edificacions l'estructura de les quals es realitza amb acer, la seva utilització és imprescindible per a construir-ne la fonamentació. (ca)
Το σκυρόδεμα είναι κονίαμα (δηλαδή μείγμα ορυκτών αδρανών, νερού, συνδετικών, τυχόν πρόσθετων), όπου για συνδετικό χρησιμοποιείται τσιμέντο. (el)
Beton kann nach Herstellungsverfahren, Einbauart und Eigenschaften unterschieden werden. Aufgeführt sind auch Materialien, die lediglich dem Namen nach ein Beton sind, aber nicht unbedingt dem üblichen Verständnis entsprechen, nachdem: * Beton ein Größtkorn mit mehr als 4 mm Durchmesser enthält, * die Matrix überwiegend aus Zement oder zumindest einem anderen anorganischen und hydraulisch härtendem Bindemittel besteht und * Beton in flüssiger Form zur Herstellung massiver bzw. großvolumiger Bauteile eingesetzt wird und selbsttätig erhärtet. (de)
Betono estas konstrumaterialo, kiu estiĝas per firmiĝo de ligento en miksaĵo kun ŝtonaro aŭ alia volumenaĵo kaj kun pluaj komponantoj. Kiel ligento plej ofte aperas cemento. Post unu horo ĝis 10 horoj, la betona miksaĵo koagulas (perdas siajn plastajn trajtojn). Tiam la miksaĵo malmoliĝas kaj plifortiĝas. Laŭ Francisko Azorín betono estas Fluida miksaĵo el ŝtonetoj kaj mortero. Kaj li indikas etimologion el latina bitumen (bitumo). Same li proponas diversajn rilatajn esprimojn, kiaj betoni, gipsa betono, kalka betono, skoria betono, gruza betono, brikpeca betono, muldita betono, prembetono, akvoza betono, subkvalita betono kaj solidiĝanta betono. Betonmiksaĵo estas meĥanike intermiksitaj komponantoj de betono (cemento, ŝtonaro, akvo, ev. ingredienco aù adjuvanto ) antaŭ enmeto, kompaktigo kaj komenco de firmiĝo, ĉe cementbetonoj antaŭ komenco de hardiĝo de cemento en la miksaĵo. Komponanto de betonmiksaĵo estas ankaŭ , kaze de ligento bazita je morteraĵo, ekzemple cemento. Pigmento ankaŭ foje aldonitas por obteni apartan koloron. (eo)
Arkitekturo - Betono Betonoj laŭ speco de ligento (1-a kriterio): Cementbetono (cemento kiel ligento), asfaltbetono, gipsbetono, kalkbetono, plastbetono (betono kun sinteza rezino - plasto - kiel ligento) kaj lombetono (betono, en kiu kiel ligento, ev. ankaŭ kiel volumenaĵo, funkcias lomo stabiligita per kalko, cemento, ev. per alia stabiligilo). Betonoj laŭ speco de volumenaĵoj (2-a kriterio): Brikruba betono (el pistaĵo de bakitaj brikoj), barita betono (el peza barito BaSO4 kiel ŝtonaro), lignera betono (el lignosegaĵo), perlita betono (el ekspansiigita perlito), pumika betono (el pistita pororiĉa natura pumiko kiel ŝtonaro), ŝlakpumika betono (el pistita ŝaŭmigita ŝlako). Betonoj laŭ volumena maso-denseco (3-a kriterio): Malpeza/Leĝera betono, (volumena maso malpli granda aŭ egala al 2000 kg/m3 - konvencia valoro), ordinara betono (volumena maso pli granda ol 2000 kg/m3, sed maksimume egala al 2800 kg/m3, elfarita el kompakta ŝtonaro), peza betono (volumena maso super 2800 kg/m3, ekz. la barita, limonita, aŭ kun fergruza almiksaĵo, gisa granularo kaj gruzo, grajnigita ŝtalrubo) por aplikadoj ĉe nukleaj ekipaĵoj pro radiadŝirmado). Betonoj laŭ inheraj karakterizaĵoj en makrostrukturo (4-a kriterio): Freŝa betono (kompaktigita betonmiksaĵo en ŝeligita konstrukto aŭ en muldilo antaŭ kaj dum la stadio de solidiĝo), etgrajna betono (farita nur el fajna ŝtonaro; ĝi estas uzata por subtilaj konstruktoj kaj por la konstruktoj kun tre densa armaturo), malfajngrajna/grobgrajna betono (farita grandparte el malfajna ŝtonaro), ciklopa betono (kutime nearmita, kun relative grandaj ŝtonoj dum betonado metataj en la betonmiksaĵon), magra betono (malmulte dotita per cemento, karakteriza per malalta meĥanika firmeco; ĝia para antonimo estas grasa betono), por[hav]a betono (ĉiu malpeza betono, makropora kaj mikropora, farita el etgrajna kalka, kalkcementa aŭ cementa mortero, malpezigita per gasprodukta aŭ ŝaŭmiga substanco, aŭ per forvaporigo de superflua miksakvo; fabrikata ĝi estas ankaŭ en aŭtoklavo), porobetono (fabrikita el etgrajna kalka, kalkcementa aŭ cementa mortero sub efiko de gasprodukta substanco en aŭtoklavo, ĝia ĉefa propreco estas poreco, volumena maso kutime nur 350-600 kg/m3), simpla betono (sen armaturo aŭ nur kun helpa armaturo, pri kiu oni supozas, ke ĝi ne partoprenas peradon de internaj fortoj), armita betono (kun armaturo, al kiu oni atribuis statikan funkcion), ŝtalbetono (armita betono, kiu ne estas antaŭstreĉita, pri ties armaturo oni supozas, ke ĝi partoprenas la transigadon de internaj fortoj en konstruelemento), antaŭstreĉita betono (armita, kiun oni intence ŝarĝas per prema forto aktivigita pere de armaturo streĉita antaŭ la ekfunkcio de la konstrua betonelemento), antaŭ hardiĝo antaŭstreĉita betono (kies armaturo estis antaŭstreĉita tuj komence dum fabrikado de la betona elemento), post hardiĝo antaŭstreĉita betono (kiu estis antaŭstreĉita kiel hardiĝinta betono, helpe de kabloj tiritaj tra kanaletoj en la betono kaj fine streĉitaj kaj ankritaj) ŝtalfibra betono (en kiun estas enmiksitaj subtilaj tranĉaĵoj de drato - longeco sub 10 cm -, orientitaj libere ĉiudirekte; ilia tasko estas altigi kuntenemon de betono, precipe ĝian rezistecon al tira streĉo). Betonoj laŭ teĥnologio de fabrikado (5-a kriterio) Verŝita betono (kiu en la stadio de prilaboro de betonmiksaĵo prezentas fluan konsistencon, la celon de enmeto ĝi atingas memflue tra tuboj aŭ trogoj), plastigita betono (el miksaĵo kun plastiga ingredienco, kiu efikas al fluigo kaj tiel al pli facila prilaboro de la betonmiksaĵo), batita betono (el miksaĵo kompaktigita laŭ tavoloj per mana aŭ maŝina, ĉu pneŭmata, ĉu elektra, batilo), premita betono (el miksaĵo kompaktigita en muldilo per premmaŝino, kutime hidraŭla), rulpremita betono (de plata konstruelemento fabrikita el miksaĵo kompaktigita per sistemo de ruliloj efikantaj per alta premo), vibrigita betono (el miksaĵo kompaktigita per vibratoro), centrifugita betono (el miksaĵo kompaktigita helpe de centrifuga forto, per ĵetado de la miksaĵo al vando de rotacianta formo, aŭ en horizontalan muldilon pere de speciala rotacia ĵetmaŝino), ŝprucigita betono (kiu estiĝas per ŝprucigado de etgrajna betonmiksaĵo al surfacoj de konstruktoj helpe de premaero; ĉe la seka teĥnologio la miksakvo, cemento, ŝtonaro kaj aero miksiĝas nur en la ajuto de ŝprucpistolo), vaku[iz]ita betono (el kiu tuj post ĝia enmeto kaj kompaktigo estas pere de vakuo elsuĉita superflua parto de la miksakvo), varmizita betono (kies komencaj meĥanikaj firmecoj kreskis per mallongedaŭra altigo de temperaturo de freŝa kaj hardiĝanta betono sub la efiko de varmofonto - varmaj vaporo, aero, kurento, infraradiatoroj), vaporizita betono (komence traktita per varma vaporo por kreskigi ties komencan meĥanikan firmecon), subakva betono (resp. betonmiksaĵo por subakva betonado, kiu estas metata en akvon per tia teĥniko, kiu evitas disigon de la miksaĵo en la akvo; la transporto de la miksaĵo sub akvonivelon okazas plej ofte helpe de pumpilo kaj tubaro) kaj aŭtoklavbetono (kies maturiĝo estis rapidigita per altigo de premo kaj temperaturo de vaporo en aŭtoklavo, ekz. porobetono). Betonoj laŭ fizike funkciaj proprecoj (6-a kriterio): Aerumita betono (modifita helpe de aeruma ingredienco, kiu kreas multe da egalgrade disigitaj mikroporoj de grandeco 10 - 300 mikrometroj), varmizola betono (de alta varmorezistanco atingata per malpezigo de betono, per egalgrade disetenditaj poroj), fajrorezista betono (kiu longedaŭre rezistas al temperaturoj ĝis1580 ºC kaj samtempe grandparte konservas siajn meĥanikajn proprecojn), radiadŝirma betono (kiu amortizas biologie damaĝan radiadon, ekz. la Rentgenradiadon, gamaradiadon, neŭtronan radiadon), akvohermeta betono (kiu rezistas al trapenetro de premakvo), hidrofobia betono (farita el hidrofobia cemento aŭ helpe de hidrofobia ingredienco). Betonoj laŭ adhera indico de celo en la nomo (7-a kriterio): Porta betono (simpla nearmita kaj armita betono de portantaj elementoj kaj konstruktoj, plenumanta la postulojn de statika kalkulo), sterna betono (kiu prezentas horizontalan ne tro dikan tavolon kiel subaĵon por sekvanta konstruparto - tavolo de planko, plata tegmento - aŭ ĝi sterniĝas surgrunde sub hidroizola tegaĵo), faca betono (kiu aperas surface de konstruo, kutime dekore traktita nur helpe de speciala reliefiga ŝelaĵo - mato), hidroteĥnika betono (de akvomastrumaj konstruoj, konstante aŭ periode en kontakto kun akvo kaj rezista al ties efikado), ŝosea betono (rezista al frosto, saloj, dinamikaj efikoj kaj abrazio, elstara per alta fleksa-tira firmeco, malalta termika dilato; taŭga por betonaj ŝoseoj). Betonoj nevicigitaj laŭ kriterioj 1-7: Monolita betono (de konstruelemento aŭ konstruparto elfarita en ĝia definitiva loko kaj pozicio el betonmiksaĵo kiel el "unu ŝtono"), prefabrikita betono (de konstruelemento fabrikita ekster ties definitiva loko kaj pozicio, kutime industrimaniere), transportbetono (betonmiksaĵo konsistigita kaj miksita ekster konstruejo, kien ĝi estas transportata sub garantio de kvalito de la miksaĵo, sen negativaj influoj pro transporto) kaj asbestocemento / fibrocemento (konstrumaterialo fabrikata el portlanda cemento, el asbesto, nuntempe ekz. el celulozaj fibroj kiel volumenaĵo, el akvo kaj ev. ingrediencoj; celo de la produktoj estas precipe tegmentokovrado, tuba senprema kondukado). * * * * (eo)
Concrete is a composite material composed of fine and coarse aggregate bonded together with a fluid cement (cement paste) that hardens (cures) over time. Concrete is the second-most-used substance in the world after water, and is the most widely used building material. Its usage worldwide, ton for ton, is twice that of steel, wood, plastics, and aluminum combined. Globally, the ready-mix concrete industry, the largest segment of the concrete market, is projected to exceed $600 billion in revenue by 2025. This widespread use results in a number of environmental impacts. Most notably, the production process for cement produces large volumes of greenhouse gas emissions, leading to net 8% of global emissions. Other environmental concerns include widespread illegal sand mining, impacts on the surrounding environment such as increased surface runoff or urban heat island effect, and potential public health implications from toxic ingredients. Significant research and development is being done to try to reduce the emissions or make concrete a source of carbon sequestration, and increase recycled and secondary raw materials content into the mix to achieve a circular economy. Concrete is expected to be a key material for structures resilient to climate disasters, as well as a solution to mitigate the pollution of other industries, capturing wastes such as coal fly ash or bauxite tailings and residue. When aggregate is mixed with dry Portland cement and water, the mixture forms a fluid slurry that is easily poured and molded into shape. The cement reacts with the water through a process called concrete hydration that hardens over several hours to form a hard matrix that binds the materials together into a durable stone-like material that has many uses. This time allows concrete to not only be cast in forms but also to have a variety of tooled processes preformed. The hydration process is exothermic, which means ambient temperature plays a significant role in how long it takes concrete to set. Often, additives (such as pozzolans or superplasticizers) are included in the mixture to improve the physical properties of the wet mix, delay or accelerate the curing time, or otherwise change the finished material. Most concrete is poured with reinforcing materials (such as rebar) embedded to provide tensile strength, yielding reinforced concrete. In the past, lime based cement binders, such as lime putty, were often used but sometimes with other hydraulic cements, (water resistant) such as a calcium aluminate cement or with Portland cement to form Portland cement concrete (named for its visual resemblance to Portland stone). Many other non-cementitious types of concrete exist with other methods of binding aggregate together, including asphalt concrete with a bitumen binder, which is frequently used for road surfaces, and polymer concretes that use polymers as a binder. Concrete is distinct from mortar. Whereas concrete is itself a building material, mortar is a bonding agent that typically holds bricks, tiles and other masonry units together. (en)
Beton (IPA: [beˈtɔŋ], ; [beˈtɔ̃ː], ; österr. und z. T. bayr. [beˈtoːn], ; schweiz. und alem. 1. Silbe betont [ˈbetɔ̃], vom gleichbedeutenden franz. Wort béton,) ist ein Baustoff, der als Dispersion unter Zugabe von Flüssigkeit aus einem Bindemittel und Zuschlagstoffen angemischt wird. Der ausgehärtete Beton wird in manchen Zusammenhängen auch als Kunststein bezeichnet. Normalbeton enthält Zement als Bindemittel und Gesteinskörnung (früher Zuschlag) als Zuschlagstoff. Das Zugabewasser (früher Anmachwasser) leitet den chemischen Abbindevorgang, d. h. die Erhärtung ein. Um die Verarbeitbarkeit und weitere Eigenschaften des Betons zu beeinflussen, werden der Mischung Betonzusatzstoffe und Betonzusatzmittel beigemengt. Das Wasser wird zum größten Teil chemisch gebunden. Die vollständige Trocknung des Gemischs darf daher erst nach der Erhärtung erfolgen. Frischer Beton kann als Zweistoffsystem aus flüssigem Zementleim und festem Zuschlag angesehen werden. Zementleim härtet zu Zementstein. Dieser bildet die Matrix, welche die Gesteinskörnung umgibt. Beton wird heute überwiegend als Verbundwerkstoff in Kombination mit einer zugfesten Bewehrung eingesetzt.Die Verbindung mit Betonstahl oder Spannstahl ergibt Stahlbeton bzw. Spannbeton. Neuere Entwicklungen sind Faserbeton mit Zugabe von Stahl-, Kunststoff- oder Glasfasern, sowie Textilbeton, der Gewirke (Textil) aus alkaliresistentem AR-Glas oder Kohlenstofffasern enthält. Als problematisch gilt bislang der Einfluss der Betonproduktion auf die Umwelt. Die Betonindustrie gehört zu den Hauptverursachern von Treibhausgasen, die die globale Erwärmung bewirken. Die Betonproduktion ist für etwa 6 bis 9 % aller menschengemachten CO2-Emissionen verantwortlich, was dem Drei- bis Vierfachen der Größenordnung des gesamten Luftverkehrs entspricht. Es werden weltweit erhebliche Mengen Wasser, Kies, Zement und Sand für die Herstellung von Beton verbraucht. Das globale Vorkommen an geeignetem Sand wird vor allem durch die Betonherstellung immer knapper. (de)
El concreto (del inglés concrete, y este del latín concrētus, ‘agregado’, ‘condensado’) u hormigón (de hormigo, ‘gachas de harina’) es un material compuesto empleado en construcción, formado esencialmente por un aglomerante al que se añade áridos (agregado), agua y aditivos específicos. El aglomerante es, en la mayoría de las ocasiones, cemento (generalmente cemento Portland) mezclado con una proporción adecuada de agua para que se produzca una reacción de hidratación. Las partículas de agregados, dependiendo fundamentalmente de su diámetro medio, son los áridos (que se clasifican en grava, gravilla y arena). La mezcla de cemento y agua se denomina pasta de cemento, si a esta se añade arena se cataloga como mortero y si al mortero se le añade grava, se denomina concreto. Existen hormigones que se producen con otros conglomerantes que no son cemento, como el hormigón asfáltico que utiliza betún para realizar la mezcla. En el caso del elaborado con cemento Portland se le suele comúnmente llamar mezcla o cemento (en países como Venezuela o Chile). El cemento es un material pulverulento que por sí mismo no es aglomerante, y que, mezclado con agua, al hidratarse se convierte en una pasta moldeable con propiedades adherentes, que en pocas horas fragua y se endurece, tornándose en un material de consistencia pétrea. El cemento consiste esencialmente en silicato cálcico hidratado (S-C-H). Este compuesto es el principal responsable de sus características adhesivas. Se denomina cemento hidráulico cuando el cemento, resultante de su hidratación, es estable en condiciones de entorno acuosas. Además, para poder modificar algunas de sus características o comportamiento, se pueden añadir aditivos y adiciones (en cantidades inferiores al 1 % de la masa total del concreto), existiendo una gran variedad de ellos: colorantes, aceleradores y retardadores de fraguado, fluidificantes, impermeabilizantes, fibras, etc. El hormigón o concreto convencional, normalmente usado en pavimentos, edificios y otras estructuras, tiene un peso específico (densidad, peso volumétrico, masa unitaria) que varía de 2200 hasta 2400 kg/m³ (137 hasta 150 libras/pie³). La densidad del concreto varía dependiendo de la cantidad y la densidad del agregado, la cantidad de aire atrapado (ocluido) o intencionalmente incluido y las cantidades de agua y cemento. Por otro lado, el tamaño máximo del agregado influye en las cantidades de agua y cemento. Al reducirse la cantidad de pasta (aumentándose la cantidad de agregado), se aumenta la densidad. En el diseño del concreto u hormigón armado (reforzado), el peso unitario de la combinación del concreto con la armadura normalmente se considera 2400 kg/m³ (150 lb/ft³). Dependiendo de las proporciones de cada uno de sus constituyentes existen varios tipos de hormigones. Se considera hormigón pesado aquel que posee una densidad de más de 3200 kg/m³, debido al empleo de agregados densos (empleado en protección contra las radiaciones); el hormigón normal, empleado en estructuras, que posee una densidad de 2200 kg/m³; y el hormigón ligero, con densidades de 1800 kg/m³. La principal característica estructural del hormigón es su notable resistencia a los esfuerzos de compresión, pero no tiene buen comportamiento frente a otros tipos de esfuerzos (tracción, flexión, cortante, etc.), y por este motivo es habitual usarlo asociado a ciertas armaduras de acero, recibiendo en este caso la denominación de concreto u hormigón armado. Este conjunto se comporta muy favorablemente ante las diversas solicitaciones o esfuerzos mencionados anteriormente. Cuando se proyecta una estructura de concreto armado se establecen las dimensiones de los elementos, el tipo de concreto, los aditivos y el acero que hay que colocar en función de los esfuerzos que deberá soportar y de las condiciones ambientales a que estará expuesto. A finales del siglo XX ya era el material más empleado en la industria de la construcción. Se le da forma mediante el empleo de moldes rígidos denominados encofrados. Su empleo es habitual en obras de arquitectura e ingeniería, tales como edificios, puentes, diques, puertos, canales, túneles, etc. Incluso en aquellas edificaciones cuya estructura principal se realiza en acero, su utilización es imprescindible para conformar la cimentación. La variedad de hormigones que han ido apareciendo a finales del siglo XX ha permitido que existan, por ejemplo, concreto reforzado con fibras de vidrio (GRC), hormigones celulares que se aligeran con aire, aligerados con fibras naturales y autocompactantes. (es)
Hormigoia edo betoia eraikuntzan erabiltzen den material konposatu bat da. Aglomeratzaile bat du osagai nagusi gisa, zeini legarra, ura eta agregakin espezifikioak gehitzen zaizkion. Aglomeratzaile hori, orokorrean, hidratazio erreakzio bat sortzeko ur proportzio egoki batekin nahastutako zementua (gehienetan Portland zementua) izaten da. Agregakinaren partikulak, beren bataz besteko diametroaren menpe daude eta legarrra, hartxintxarrra eta area bezala sailkatzen dira. Zementuaren eta uraren arteko nahasketari zementu pasta edo deitzen zaio; nahasketa honi harea gehituz gero, morteroa lortzen da eta morteroari legarra gehituz, hormigoia. Hormigoi arrunta, oro har, zoladura, eraikin eta beste egitura motak eraikitzeko erabiltzen da; pisu zehatz bat du, 2200tik hasita 2400 kg/m³ arte. Hormigoiaren dentsitatea, agregakin kantitaren eta agregakin beraren dentsitatearen, eta ur zein zementu kantitatearen araberakoa da. Pasta kantitatea gutxituz (agregakinen kantitatea handituz), dentsitatea handitzen da. Hormigoi armatuaren kasuan, hormigoia gehi duen pisu unitarioa 2400 km/m³ dela kontsideratzen da. Agregakinen proportzioen arabera, hainbat hormigoi mota ezberdin daude. Agregakin pisutsuak daramatzaten hormigoiak, 3200 kg/m³ -ko dentsitatea baino handiagoa duten hormigoiak, bezala sailkatzen dira; egituretan erabiltzen diren hormigoiak, 2200 kg/m³.-ko dentsitatea duten hormigoiak, hormigoi arruntak bezala; eta 1800 kg/m³-ko dentsitatea duten hormigoiak, bezala. Konpresio indarraren aurrean duen erresistentzia da, hormigoiak duen egitura-ezaugarririk esanguratsuena. Aldiz, ez du portaera berdina erakusten beste esfortzu batzuen aurrean, hala nola, trakzio, flexio edo aurrean. Hori dela eta, ohikoa da hormigoiari armadura ezartzea, biak batera lehen aipatutako trakzio, flexio eta indar ebakitzaileen aurrean duen portaera hobetuz; kasu horretan, hormigoi armatu izena hartzen du. Egitura bat proiektatzen denean, aldez aurretik, elementuen dimentsioak, hormigoi mota, agregakinak eta ezarri behar den altzairua aurreikusten da, egiturak jasan behar dituen esfortzuen eta ingurumen balditzen arabera. XX.mende bukaeran, eraikuntzaren industrian gehien erabiltzen zen materiala zen. Forma, enkofratua deritzon molde zurrunen bidez ematen zaio. Erabilera ohikoenak arkitektura eta ingeneritza eraikuntzetan ematen da, besteak beste, eraikinak, zubiak, portuak, tunelak… Egitura guztia altzairuzkoa duten eraikinetan ere hormigoiaren erabilera ezinbestekoa da zimentazioa egiteko. XX.mendearen amaieran agertzen joan diren hormigoi moten artean, beira zuntzekin indartutako hormigoia (GRC), airearekin arintzen den , arintzen den hormigoia eta aurkitzen dira. (eu)
Le béton de ciment, couramment appelé béton, est un mélange de ciment, de granulats, d'eau et d'adjuvants. (fr)
Le béton est un assemblage de matériaux de nature généralement minérale. Il met en présence des matières inertes, appelées granulats ou agrégats (graviers, gravillons, sables, etc.), et un liant (ciment, bitume, argile), c'est-à-dire une matière susceptible d'en agglomérer d'autres ainsi que des adjuvants qui modifient les propriétés physiques et chimiques du mélange. Mêlé à de l'eau, on obtient une pâte, à l'homogénéité variable, qui peut, selon le matériau, être moulée en atelier (pierre artificielle), ou coulée sur chantier. Le béton fait alors « prise », c'est-à-dire qu'il se solidifie. * Lorsque l'argile est employée, on parle traditionnellement de « pisé », de « torchis » ou, plus récemment, de « béton de terre », probablement le plus ancien de tous les bétons. * Lorsque le ciment est employé comme liant, on obtient un « béton de ciment ». Lorsque les granulats utilisés avec le liant hydraulique se réduisent à des sables, on parle alors de mortier. On peut largement optimiser la courbe granulaire du sable, auquel cas on parlera de « béton de sable ». * Un liant hydrocarboné (bitume) peut également être utilisé, ce qui conduit à la fabrication du « béton bitumineux ». * Une nouvelle classe de béton émerge qui prend le nom de géopolymère. La géopolymérisation remplace la chaux par des bases plus puissantes comme la potasse ou la soude qui réagissent avec les argiles pour former une matrice vitreuse qui lie les grains entre eux. Le coulis (ciment, eau et adjuvants) et le mortier (ciment, sable, eau et adjuvants éventuels) diffèrent du béton (ciment, sable, gravier, eau et adjuvants éventuels) essentiellement par la taille des granulats (sable et gravier). Selon l'époque et les circonstances, on a pu faire des rapprochement entre ces différents matériaux qui tiennent à leur proximité physico-chimique. On peut dire que les coulis et mortiers sont des cas particuliers simplifiés du béton, ou que le béton est un cas particulier de mortier. Le béton de ciment associé à de l'acier permet d'obtenir le béton armé ; associé à des fibres, il permet d'obtenir du béton fibré. C'est, à l'heure actuelle, l'un des matériaux de construction le plus utilisé au monde (deux tiers des habitations neuves dans le monde). C'est aussi le deuxième matériau minéral le plus utilisé par l'homme après l'eau potable : 1 m3 par an et par habitant. Son utilisation énergivore est source de multiples dégradations de l'environnement : la production du clinker entrant dans la composition des liants est responsable d’approximativement 5 % des émissions de gaz à effet de serre (GES) anthropiques, principaux responsables du réchauffement climatique. De plus, la quête perpétuelle d’agrégats adaptés dont le sable, a conduit à la surexploitation de 75 % des plages de la planète, détruisant nombre d'écosystèmes littoraux. Le béton de terre est un matériau qui a mal survécu à la révolution industrielle. Son usage est motivé par des raisons économiques (matériau gratuit disponible à même le sol), écologiques (ne nécessitant pas de processus chimiques de transformation énergivore ou polluant et ne générant pas de déchets indésirables) et politiques : n'intéressant ni l'industrie — car pas de processus de transformation complexe —, ni le commerce, à cause de sa disponibilité immédiate, il est une option notamment pour les pays du tiers-monde, soucieux d'indépendance, d'autonomie et d'autosuffisance. (fr)
Is ábhar tógála ilchodach í an choincréit, comhdhéanta de stroighin (de ghnáth stroighin Portland ) agus ábhair stroighniúla eile, mar shampla agus , (go ginearálta cumascán garbh déanta as carraigeacha brúite ar nós aolchloch, nó eibhir, chomh maith le cumascán mín cosúil le gaineamh), uisce agus breismheascadh ceimiceach. (ga)
Dalam konstruksi, beton adalah sebuah bahan bangunan komposit yang terbuat dari kombinasi aggregat dan pengikat semen. Bentuk paling umum dari beton adalah beton semen Portland, yang terdiri dari agregat mineral (biasanya kerikil dan pasir), semen dan air. Biasanya dipercayai bahwa beton mengering setelah pencampuran dan peletakan. Sebenarnya, beton tidak menjadi padat karena air menguap, tetapi semen berhidrasi, mengrekatkan komponen lainnya bersama dan akhirnya membentuk material seperti-batu. Beton digunakan untuk membuat perkerasan jalan, struktur bangunan, fondasi, jalan, jembatan penyeberangan, struktur parkiran, dasar untuk pagar/gerbang, dan semen dalam bata atau tembok blok. Nama lama untuk beton adalah batu cair. Dalam perkembangannya banyak ditemukan beton baru hasil modifikasi, seperti , (eng: shotcrete), beton fiber, , , (eng: self compacted concrete) dll. Saat ini beton merupakan bahan bangunan yang paling banyak dipakai di dunia. (in)
( 다른 뜻에 대해서는 콘크리트 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 콘크리트(영어: Concrete)는 시멘트, 물, 모래, 자갈 그리고 필요에 따라 성능개선에 필요한 혼화재료를 적정한 비율로 섞어서 만든 혼합물로 모든 토목 공사의 감초라 불린다. (ko)
Beton is een kunstmatig steenachtig materiaal, dat als bouwmateriaal wordt gebruikt. Het moderne beton is samengesteld uit het cement en uit een of meer toeslagmaterialen zoals zand, grind of steenslag. Cement, veelal een anorganisch mengsel van calcium-silicaten, heeft de eigenschap dat het reageert met water tot de vorming van calcium-silicaat-hydraten. Deze hydraten vormen een netwerk en geven aldus de sterkte aan het cement in het beton. Goed beton is een mengsel waarin de korrelgroottes van de verschillende soorten zand en grind, in de juiste hoeveelheden, elkaar zodanig aanvullen dat het mengsel uithardt tot een steenachtig en standvastig materiaal. In tegenstelling tot sommige soorten gips lost uitgehard beton niet meer op in water. Door de relatief lage prijs van het materiaal, de relatieve inertie, de eenvoud van het gebruik en door de vele mogelijkheden is beton een veelgebruikt bouwmateriaal. Jaarlijks verbruiken de geïndustrialiseerde landen bijna een kubieke meter beton per persoon. Tevens heeft cement, en bij uitbreiding beton, zeer interessante eigenchappen die voordelig zijn voor de conditionering van (waterige) afvalstromen. De hoge pH van het poriewater maakt dat de oplosbaarheid van de meeste metalen beperkt is. Tevens is cement intrinsiek compatibel met waterige afvalstromen, immers water wordt geconsumeerd tijdens de uitharding van het cement. (nl)
高強度コンクリート（こうきょうどコンクリート、英語：high-strength concrete）は、コンクリートの一種。普通コンクリートよりも強度が高い。 2016年現在、日本では高強度コンクリートの基準には複数の異なる定義が併存している。 (ja)
コンクリート（英: concrete）は、広義には骨材を結合剤（セメント、石灰、石膏、アスファルト、硫黄、プラスチックなどを利用）によって固めた複合材料の総称。結合剤の種類によりセメントコンクリート、アスファルトコンクリート、レジンコンクリートなどという。狭義には結合剤にセメントを用い、骨材をセメントペースト（セメントに水を加えたペースト）で固めた複合材料（セメントコンクリート）をいう。この項目では特にセメントコンクリートについて述べる。 (ja)
Il calcestruzzo (spesso abbreviato cls.) è un materiale da costruzione, conglomerato artificiale costituito da una miscela di legante, acqua e aggregati fini e grossi (sabbia e ghiaia) e con l'aggiunta, secondo le necessità, di additivi e/o aggiunte minerali che influenzano le caratteristiche fisiche o chimiche, nonché le prestazioni, del conglomerato sia fresco sia indurito. Nel XXI secolo il legante utilizzato per confezionare calcestruzzi è il cemento, ma in passato sono stati realizzati calcestruzzi che utilizzavano leganti differenti come la calce aerea o idraulica. Raramente è stato utilizzato anche il gesso per realizzare calcestruzzi “poveri”. Il calcestruzzo fresco viene gettato all'interno dei casseri e costipato con vibratori, ma esistono formulazioni moderne del calcestruzzo dette “autocompattanti” (SCC), fondamentali nell'architettura contemporanea in quanto assicurano un facciavista omogeneo e uniforme, non richiedono vibrazione, e si costipano per forza di gravità.Il cemento, idratandosi con l'acqua, fa presa e indurisce conferendo alla miscela una resistenza meccanica tale da renderla assimilabile a una roccia.È oggi utilizzato per realizzare le parti strutturali di un edificio ed è il materiale da costruzione più impiegato nel mondo. (it)
Beton – niejednorodny i wielofazowy kompozyt, powstały głównie z cementu, kruszywa i wody, które po wymieszaniu stają się ciałem lepkoplastyczno-stałym. Mieszanka ta dzięki hydratacji cementu przechodzi w ciało stałe, które w czasie dojrzewania wciąż zmienia swoje właściwości. Jest jednym z najbardziej powszechnych materiałów budowlanych we współczesnym budownictwie. W ostatnich latach pojęcie betonu uległo znacznemu poszerzeniu, ze względu na możliwość wymiany cementu na inne spoiwa oraz zastosowania wzbogacających dodatków. Stąd można teraz nazwać beton materiałem kompozytowym uzyskanym z drobnoziarnistego wypełniacza spoiwem. Jednym z przykładów tej definicji mogą być tzw. betony żywiczne. (pl)
Betong (Från franska: béton) är ett kompositmaterial bestående av fin och grov ballast sammanbundet av cementpasta (cement och vatten). När dessa material blandas fås en formbar massa som relativt snabbt hårdnar och sedan härdar över tid till en hög hållfasthet. Betong är under senare tid det näst mest konsumerade materialet, efter vatten, med en total tillverkning på ungefär 32 miljarder ton per år. Betong används för all typ av byggnation, såsom bostäder, skolor, sjukhus och infrastruktur. Den stora användningen av betong påverkar, främst genom tillverkning av cement, miljön på olika sätt, framför allt genom att förbruka ungefär 7% av all industriellt använd energi samt genom att vara upphov till ungefär 7% av de globala utsläppen av koldioxid. Ett intensivt arbete bedrivs för att minska betongens klimatavtryck genom utveckling mot alternativa bindemedelstyper, lagring av koldioxid, återvinning av material samt övergång till alternativa bränslen vid cementtillverkning. Betongens egenskaper bestäms till största del av förhållandet mellan vatten och cement, . Hållfasthet är betongens viktigaste egenskap näst efter beständighet. (sv)
O concreto (português brasileiro) ou betão (português europeu) é o material mais utilizado na construção civil, sendo composto por uma mistura de água, cimento e agregados. O cimento é o aglomerante do concreto que une os agregados. Estes podem ser agregados miúdos (areias naturais ou artificiais) ou agregados graúdos (pedras britadas ou seixos). Associando esses materiais de diferente maneiras pode-se ter: * Pasta, Nata ou Calda: cimento + água; * Argamassa: pasta + agregado miúdo; * Concreto: argamassa + agregado graúdo; A estas associações, podem ser acrescidos aditivos e adições. Contrariando o que é comumente difundido, a adição de agregados de maiores dimensões para compor o concreto não tem a finalidade, apenas, de diminuir o custo do seu volume unitário. As razões, além da redução do custo, são também os ganhos significativos relacionados à sua funcionalidade e vida útil, uma vez que tais agregados garantem menos retração na cura (podendo ser 10 vezes menor que a retração apresentada pela pasta de cimento pura), evitando assim fissurações, e garantindo menor fluência (também podendo chegar a ser 10 vezes menor que a fluência apresentada pela pasta de cimento pura). Historicamente, os romanos foram os primeiros a usar uma espécie de concreto para assentar seus tijolos cerâmicos maciços. Eles utilizavam, como cimento, pozolana natural e cal. Embora o primeiro uso seja muito antigo, o cimento e concreto ficaram esquecidos por conta da ruralização da Europa na Idade Média. O material só veio a ser novamente desenvolvido e pesquisado no século XIX. O concreto simples possui uma razoável resistência a compressão (esmagamento), entretanto uma baixa resistência a tração (cerca de 10% do valor da compressão). Como na maioria das estruturas é comum se encontrar os dois tipos de esforços, o uso do concreto se dá normalmente junto com um outro material (na maioria das vezes aço carbono). O tipo de armadura empregada caracteriza o concreto. Usualmente, chama-se de concreto armado, quando o aço é disposta nos locais apropriados (armadura passiva). Quando o aço colocado na estrutura sofre a aplicação de um alongamento (tracionado antes ou depois de concretado), recebe o nome de concreto protendido. Além disso, existem vários tipos de concretos especiais, como o concreto autoadensável, concreto leve, concreto pós-reativo, concreto translúcido, concreto colorido, concreto com fibras, que são utilizados de acordo com necessidades específicas de cada projeto. (pt)
Бето́н (от фр. béton) — искусственный каменный строительный материал, получаемый в результате формования и затвердевания рационально подобранной, тщательно перемешанной и уплотнённой смеси из минерального (например, цемент) или органического вяжущего вещества, крупного или мелкого заполнителей, воды. В ряде случаев может иметь в составе специальные добавки, а также не содержать воды (например, асфальтобетон). В строительстве наиболее широко используют бетоны, изготовленные на цементах или других неорганических вяжущих. Эти бетоны обычно затворяют водой. Цемент и вода являются активными составляющими бетона; в результате реакции между ними образуется цементный камень, скрепляющий зерна заполнителя в монолит. На органических вяжущих веществах (битум, минеральные смолы) бетонную смесь получают без введения воды, что обеспечивает высокую плотность и непроницаемость бетонов. (ru)
混凝土，又稱砼（tóng）、石矢，是由凝胶材料、骨料和水按適當比例配置，再經過一定時間硬化而成的複合材料。混凝土的硬度大、耐壓強度高、堅固耐用、原料來源廣泛、製作方法簡單、成本低廉、可塑性強、適用於各種自然環境，是世界上使用量最大的人工土木工程及建築材料，廣泛使用於房屋、橋樑、公路、跑道、擋土牆、堤防、涵洞、水壩、水箱、水塔、、、水溝、碼頭、防波堤、軍事工程、核能發電廠等構造物。 (zh)
Бето́н (фр. béton, від лат. bitumen — «гірська смола») — штучний каменеподібний матеріал, результат раціонально підібраної суміші в'яжучого, заповнювачів, води і, при потребі, спеціальних добавок. До затвердіння цю суміш називають бетонною. Один з основних будівельних матеріалів, що застосовується для виготовлення збірних залізобетонних та бетонних конструкцій і бетонних виробів, а також для будівництва монолітних бетонних і залізобетонних споруд. У випадку зведення будови з бетону його види і марки визначаються на стадії створення проєкту. Для різних елементів будівельної конструкції (фундаменти, що тримають стіни, внутрішні перегородки, підлоги) застосовуються різні види і марки бетонів. Сфери застосування бетону в сучасному будівництві постійно розширюються. Широкі перспективи використання високоміцних бетонів (важких і легких), а також бетонів із заданими фізіко-технічними властивостями: малою осадкою і рухливістю, морозостійкістю, довговічністю, тріщиностійкістю, теплопровідністю, жаростійкістю і захисними властивостями від радіоактивних дій. (uk)

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:wikiPageUsesTemplate

dcterms:subject

rdfs:comment

أنواع الخرسانة تُنتج الخرسانة في مجموعة متنوعة من التركيبات والتشطيبات وخصائص الأداء لتلبية مجموعة واسعة من الاحتياجات. (ar)
Beton je kompozitní stavební materiál, sestávající z pojiva, plniva, vody, přísad a příměsí. Po zatuhnutí pojiva vznikne pevný umělý slepenec. Nejčastějším druhem betonu je tzv. cementový beton (CB), kde je pojivem cement a plnivem kamenivo; dalším materiálem pro výrobu je voda. Dalším často používaným druhem betonu je tzv. asfaltový beton (AB), který se využívá k výstavbě asfaltových vozovek. (cs)
Το σκυρόδεμα είναι κονίαμα (δηλαδή μείγμα ορυκτών αδρανών, νερού, συνδετικών, τυχόν πρόσθετων), όπου για συνδετικό χρησιμοποιείται τσιμέντο. (el)
Beton kann nach Herstellungsverfahren, Einbauart und Eigenschaften unterschieden werden. Aufgeführt sind auch Materialien, die lediglich dem Namen nach ein Beton sind, aber nicht unbedingt dem üblichen Verständnis entsprechen, nachdem: * Beton ein Größtkorn mit mehr als 4 mm Durchmesser enthält, * die Matrix überwiegend aus Zement oder zumindest einem anderen anorganischen und hydraulisch härtendem Bindemittel besteht und * Beton in flüssiger Form zur Herstellung massiver bzw. großvolumiger Bauteile eingesetzt wird und selbsttätig erhärtet. (de)
Le béton de ciment, couramment appelé béton, est un mélange de ciment, de granulats, d'eau et d'adjuvants. (fr)
Is ábhar tógála ilchodach í an choincréit, comhdhéanta de stroighin (de ghnáth stroighin Portland ) agus ábhair stroighniúla eile, mar shampla agus , (go ginearálta cumascán garbh déanta as carraigeacha brúite ar nós aolchloch, nó eibhir, chomh maith le cumascán mín cosúil le gaineamh), uisce agus breismheascadh ceimiceach. (ga)
( 다른 뜻에 대해서는 콘크리트 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 콘크리트(영어: Concrete)는 시멘트, 물, 모래, 자갈 그리고 필요에 따라 성능개선에 필요한 혼화재료를 적정한 비율로 섞어서 만든 혼합물로 모든 토목 공사의 감초라 불린다. (ko)
高強度コンクリート（こうきょうどコンクリート、英語：high-strength concrete）は、コンクリートの一種。普通コンクリートよりも強度が高い。 2016年現在、日本では高強度コンクリートの基準には複数の異なる定義が併存している。 (ja)
コンクリート（英: concrete）は、広義には骨材を結合剤（セメント、石灰、石膏、アスファルト、硫黄、プラスチックなどを利用）によって固めた複合材料の総称。結合剤の種類によりセメントコンクリート、アスファルトコンクリート、レジンコンクリートなどという。狭義には結合剤にセメントを用い、骨材をセメントペースト（セメントに水を加えたペースト）で固めた複合材料（セメントコンクリート）をいう。この項目では特にセメントコンクリートについて述べる。 (ja)
混凝土，又稱砼（tóng）、石矢，是由凝胶材料、骨料和水按適當比例配置，再經過一定時間硬化而成的複合材料。混凝土的硬度大、耐壓強度高、堅固耐用、原料來源廣泛、製作方法簡單、成本低廉、可塑性強、適用於各種自然環境，是世界上使用量最大的人工土木工程及建築材料，廣泛使用於房屋、橋樑、公路、跑道、擋土牆、堤防、涵洞、水壩、水箱、水塔、、、水溝、碼頭、防波堤、軍事工程、核能發電廠等構造物。 (zh)
الخَرَسَانَة أو الباطون هي مادة تتكون من الاسمنت والرمل والماء مع إضافة نوع من الركام، مثل السن أو الزلط. تعد الخرسانة من أهم مواد البناء في العصر الحديث خصوصاً مع تدعيمها بالحديد لتصبح خرسانة مسلحة. يعتبر الرومان أول من استعمل الخرسانة العادية في التاريخ، منذ حوالي ألفي عام. وقد استعملت في معظم مبانيهم لسهولة تشكيلها وإمكان تنفيذها بعمالة مدربة تدريباً بسيطاً. الخرسانة هي مخلوط من مواد أولية مكونة من الرمل والزلط (أو أي كسر الأحجار) والأسمنت مع إضافةالماء إليهما. وعند خلطها جيداً تتم عملية تماسك بينها تسمى زمن الشك. (ar)
El formigó o pinyonada és el material de construcció resultant de la mescla de ciment (o un altre conglomerant) amb grava ( o àrids gruixuts), sorra (àrids fins) i aigua. La mescla de ciment amb sorra i aigua, anomenada morter, esdevé una pasta emmotllable amb propietats adherents, que en poques hores s'endureix i esdevé un material de consistència pètria. Existeixen formigons que es produeixen amb conglomerants que no són ciment, com el formigó asfàltic, que utilitza betum per a la mescla, o la calç. (ca)
Betono estas konstrumaterialo, kiu estiĝas per firmiĝo de ligento en miksaĵo kun ŝtonaro aŭ alia volumenaĵo kaj kun pluaj komponantoj. Kiel ligento plej ofte aperas cemento. Post unu horo ĝis 10 horoj, la betona miksaĵo koagulas (perdas siajn plastajn trajtojn). Tiam la miksaĵo malmoliĝas kaj plifortiĝas. (eo)
Arkitekturo - Betono Betonoj laŭ speco de ligento (1-a kriterio): Cementbetono (cemento kiel ligento), asfaltbetono, gipsbetono, kalkbetono, plastbetono (betono kun sinteza rezino - plasto - kiel ligento) kaj lombetono (betono, en kiu kiel ligento, ev. ankaŭ kiel volumenaĵo, funkcias lomo stabiligita per kalko, cemento, ev. per alia stabiligilo). Betonoj laŭ speco de volumenaĵoj (2-a kriterio): Betonoj laŭ volumena maso-denseco (3-a kriterio): Betonoj laŭ inheraj karakterizaĵoj en makrostrukturo (4-a kriterio): Betonoj laŭ teĥnologio de fabrikado (5-a kriterio) Betonoj nevicigitaj laŭ kriterioj 1-7: (eo)
Concrete is a composite material composed of fine and coarse aggregate bonded together with a fluid cement (cement paste) that hardens (cures) over time. Concrete is the second-most-used substance in the world after water, and is the most widely used building material. Its usage worldwide, ton for ton, is twice that of steel, wood, plastics, and aluminum combined. Globally, the ready-mix concrete industry, the largest segment of the concrete market, is projected to exceed $600 billion in revenue by 2025. This widespread use results in a number of environmental impacts. Most notably, the production process for cement produces large volumes of greenhouse gas emissions, leading to net 8% of global emissions. Other environmental concerns include widespread illegal sand mining, impacts on the s (en)
Beton (IPA: [beˈtɔŋ], ; [beˈtɔ̃ː], ; österr. und z. T. bayr. [beˈtoːn], ; schweiz. und alem. 1. Silbe betont [ˈbetɔ̃], vom gleichbedeutenden franz. Wort béton,) ist ein Baustoff, der als Dispersion unter Zugabe von Flüssigkeit aus einem Bindemittel und Zuschlagstoffen angemischt wird. Der ausgehärtete Beton wird in manchen Zusammenhängen auch als Kunststein bezeichnet. Frischer Beton kann als Zweistoffsystem aus flüssigem Zementleim und festem Zuschlag angesehen werden. Zementleim härtet zu Zementstein. Dieser bildet die Matrix, welche die Gesteinskörnung umgibt. (de)
El concreto (del inglés concrete, y este del latín concrētus, ‘agregado’, ‘condensado’) u hormigón (de hormigo, ‘gachas de harina’) es un material compuesto empleado en construcción, formado esencialmente por un aglomerante al que se añade áridos (agregado), agua y aditivos específicos. (es)
Hormigoia edo betoia eraikuntzan erabiltzen den material konposatu bat da. Aglomeratzaile bat du osagai nagusi gisa, zeini legarra, ura eta agregakin espezifikioak gehitzen zaizkion. Aglomeratzaile hori, orokorrean, hidratazio erreakzio bat sortzeko ur proportzio egoki batekin nahastutako zementua (gehienetan Portland zementua) izaten da. Agregakinaren partikulak, beren bataz besteko diametroaren menpe daude eta legarrra, hartxintxarrra eta area bezala sailkatzen dira. Zementuaren eta uraren arteko nahasketari zementu pasta edo deitzen zaio; nahasketa honi harea gehituz gero, morteroa lortzen da eta morteroari legarra gehituz, hormigoia. (eu)
Dalam konstruksi, beton adalah sebuah bahan bangunan komposit yang terbuat dari kombinasi aggregat dan pengikat semen. Bentuk paling umum dari beton adalah beton semen Portland, yang terdiri dari agregat mineral (biasanya kerikil dan pasir), semen dan air. Dalam perkembangannya banyak ditemukan beton baru hasil modifikasi, seperti , (eng: shotcrete), beton fiber, , , (eng: self compacted concrete) dll. Saat ini beton merupakan bahan bangunan yang paling banyak dipakai di dunia. (in)
Le béton est un assemblage de matériaux de nature généralement minérale. Il met en présence des matières inertes, appelées granulats ou agrégats (graviers, gravillons, sables, etc.), et un liant (ciment, bitume, argile), c'est-à-dire une matière susceptible d'en agglomérer d'autres ainsi que des adjuvants qui modifient les propriétés physiques et chimiques du mélange. Mêlé à de l'eau, on obtient une pâte, à l'homogénéité variable, qui peut, selon le matériau, être moulée en atelier (pierre artificielle), ou coulée sur chantier. Le béton fait alors « prise », c'est-à-dire qu'il se solidifie. (fr)
Il calcestruzzo (spesso abbreviato cls.) è un materiale da costruzione, conglomerato artificiale costituito da una miscela di legante, acqua e aggregati fini e grossi (sabbia e ghiaia) e con l'aggiunta, secondo le necessità, di additivi e/o aggiunte minerali che influenzano le caratteristiche fisiche o chimiche, nonché le prestazioni, del conglomerato sia fresco sia indurito. (it)
Beton is een kunstmatig steenachtig materiaal, dat als bouwmateriaal wordt gebruikt. Het moderne beton is samengesteld uit het cement en uit een of meer toeslagmaterialen zoals zand, grind of steenslag. Cement, veelal een anorganisch mengsel van calcium-silicaten, heeft de eigenschap dat het reageert met water tot de vorming van calcium-silicaat-hydraten. Deze hydraten vormen een netwerk en geven aldus de sterkte aan het cement in het beton. (nl)
Beton – niejednorodny i wielofazowy kompozyt, powstały głównie z cementu, kruszywa i wody, które po wymieszaniu stają się ciałem lepkoplastyczno-stałym. Mieszanka ta dzięki hydratacji cementu przechodzi w ciało stałe, które w czasie dojrzewania wciąż zmienia swoje właściwości. Jest jednym z najbardziej powszechnych materiałów budowlanych we współczesnym budownictwie. (pl)
O concreto (português brasileiro) ou betão (português europeu) é o material mais utilizado na construção civil, sendo composto por uma mistura de água, cimento e agregados. O cimento é o aglomerante do concreto que une os agregados. Estes podem ser agregados miúdos (areias naturais ou artificiais) ou agregados graúdos (pedras britadas ou seixos). Associando esses materiais de diferente maneiras pode-se ter: * Pasta, Nata ou Calda: cimento + água; * Argamassa: pasta + agregado miúdo; * Concreto: argamassa + agregado graúdo; A estas associações, podem ser acrescidos aditivos e adições. (pt)
Бето́н (от фр. béton) — искусственный каменный строительный материал, получаемый в результате формования и затвердевания рационально подобранной, тщательно перемешанной и уплотнённой смеси из минерального (например, цемент) или органического вяжущего вещества, крупного или мелкого заполнителей, воды. В ряде случаев может иметь в составе специальные добавки, а также не содержать воды (например, асфальтобетон). На органических вяжущих веществах (битум, минеральные смолы) бетонную смесь получают без введения воды, что обеспечивает высокую плотность и непроницаемость бетонов. (ru)
Betong (Från franska: béton) är ett kompositmaterial bestående av fin och grov ballast sammanbundet av cementpasta (cement och vatten). När dessa material blandas fås en formbar massa som relativt snabbt hårdnar och sedan härdar över tid till en hög hållfasthet. Betong är under senare tid det näst mest konsumerade materialet, efter vatten, med en total tillverkning på ungefär 32 miljarder ton per år. Betong används för all typ av byggnation, såsom bostäder, skolor, sjukhus och infrastruktur. Den stora användningen av betong påverkar, främst genom tillverkning av cement, miljön på olika sätt, framför allt genom att förbruka ungefär 7% av all industriellt använd energi samt genom att vara upphov till ungefär 7% av de globala utsläppen av koldioxid. Ett intensivt arbete bedrivs för att minska (sv)
Бето́н (фр. béton, від лат. bitumen — «гірська смола») — штучний каменеподібний матеріал, результат раціонально підібраної суміші в'яжучого, заповнювачів, води і, при потребі, спеціальних добавок. До затвердіння цю суміш називають бетонною. Один з основних будівельних матеріалів, що застосовується для виготовлення збірних залізобетонних та бетонних конструкцій і бетонних виробів, а також для будівництва монолітних бетонних і залізобетонних споруд. (uk)

rdfs:label

Concrete (en)
خرسانة (ar)
أنواع الخرسانة (ar)
Formigó (ca)
Beton (cs)
Beton (de)
Liste gebräuchlicher Betone (de)
Σκυρόδεμα (el)
Specoj de betono (eo)
Betono (eo)
Concreto (es)
Hormigoi (eu)
Coincréit (ga)
Beton (in)
Béton de ciment (fr)
Béton (fr)
Calcestruzzo (it)
高強度コンクリート (ja)
콘크리트 (ko)
Beton (nl)
コンクリート (ja)
Beton (pl)
Concreto (pt)
Бетон (ru)
Betong (sv)
Бетон (uk)
混凝土 (zh)

foaf:depiction

is dbo:constructionMaterial of

is dbo:type of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:construction of

is dbp:design of

is dbp:foundation of

is dbp:materials of

is dbp:r2Surface of

is dbp:r4Surface of

is dbp:surface of

is gold:hypernym of