The Drabant Corps of Charles XII (Swedish: Karl XII:s Drabantkår) was the most prestigious unit in the Swedish Army during the time of the Great Northern War. As a result of the reforms of 1700, all personnel in the corps received an officer's rank with increased wages, while its size was eventually set at 168 men. Those serving as Drabants were almost exclusively recruited from the Swedish Empire, with most coming from Sweden. The corps was issued the finest weapons, horses, and clothing was often adorned with gold lacing. They fought according to the cavalry regulations of the Caroleans, emphasizing the cold-steel charge in slight wedge formations, knee behind knee, over the more common caracole. This strategy allowed them to function as a bodyguard for the king as well as an elite combat unit, often playing a crucial role in the battles despite their relatively small size. During the war, the corps frequently marched with the main army and the king, fighting in most battles. The Drabants took part in the Landing at Humlebæk against Denmark in 1700, but did not see action. They were sent to Swedish Livonia and Estonia later the same year along with the main army, and won a decisive victory at Narva over the Russians. They took part in the Crossing of the Düna and were instrumental to the Swedish success in the battle over the Saxons. The victory was followed by the Swedish invasion of the Polish–Lithuanian Commonwealth, resulting in the successful Battle of Kliszów in 1702, where the Drabants fought in the cavalry engagement on the right flank. The Drabants, along with the king's army, then dealt two blows to Augustus II's cavalry and infantry in the engagements at Pułtusk and Thorn, respectively. In 1704, the corps took part in the storming of Lemberg and, as the Saxons were chased out of Poland, the annihilation of a Russian force at Tillendorf. After quartering at Rawicz, the Drabants skirmished near Grodno in 1706, as Charles XII was starving the Russians out. They followed their king during the invasion of Saxony, where Augustus was defeated. The following year, Charles XII launched a campaign against Russia, his last enemy; the Drabants saw action at Byerazino in 1708, after which they fought at the Battle of Holowczyn, losing their captain lieutenant and many others. Afterward, they saved their king at the Battle of Rajovka. They were active in Charles' February offensive early the next year, which ended in the struggle at Gorodnoye, after Opishnia and Khukhra. While besieging Poltava, the campaign culminated in the ensuing battle and following surrender, forcing the king to flee to the Ottoman Empire with his Drabants. After a stay there, the Drabants fought at Bender in 1713, where they were captured. After they were released, they marched towards Swedish Pomerania the following year. Along with their king the dwindled corps fought in the defense of Stralsund and the Battle of Stresow in 1715, before reaching Sweden proper the next year. The remaining Drabants were merged with the newly raised Life Squadron. The formation took part in the invasion of Norway in 1718, which ended abruptly with Charles XII death in Siege of Fredriksten. The Drabants then remained mostly idle until peace was finally secured. (en)
Drabanci Karola XII – oddział przyboczny króla Szwecji Karola XII, istniejący w latach 1699-1709, złożony z konnych drabantów. Jako straż pałacowa drabanci obecni byli na dworze królów szwedzkich od XV wieku. Karol XII po objęciu władzy przeorganizował tych gwardzistów, którzy odtąd stali się elitarnym oddziałem kawalerii. Formacja liczyła początkowo 200 ludzi, później co najmniej 150. Mała liczebność nie pozwalała przeznaczać ich do samodzielnych działań, sprawdzali się jednak jako oddziały wsparcia. Do ważniejszych zadań formacji należała za to funkcja wyższej szkoły oficerskiej. Służbę zwyczajnych towarzyszy pełnili kapitanowie armii szwedzkiej, oficerami byli podpułkownicy i pułkownicy, dowódca jednostki był w randze generała. Pierwszym był Arvid Horn, kolejnymi – oraz . Awans zależał wyłącznie od woli króla, co przy jego systemie wartości oznaczało, że poza odwagą i walecznością żołnierz wykazać się musiał niezłomnością i uczciwością. Drabanci przyczynili się do utrzymania przyczółków lewego skrzydła armii szwedzkiej podczas przeprawy przez Dźwinę w roku 1701, a także do zwycięstwa pod Kliszowem (1702). Uczestniczyli we wszystkich poważniejszych starciach aż do bitwy pod Połtawą (1709), kiedy oddział ich uległ całkowitej zagładzie. Karol XII nie zdecydował się potem na odtworzenie formacji. Za Gustawa III została ona wprawdzie reaktywowana, ale w postaci typowej straży pałacowej. (pl)
Kunglig Majestäts drabanter var en militärenhet som särskilt ansvarade för den svenske kungens personliga skydd som verkade i varierande form åren 1523–1821. Drabanterna organiserades av Gustav Vasa i en drabantkår och som även har använts som ett stridande kavalleriförband. Därefter har drabanter funnits i begränsad utsträckning enbart som en ceremoniell trupp och gör så fortfarande. Det nuvarande Livgardet härleder sitt ursprung i den kungliga drabantkåren. (sv)
Kunglig Majestäts drabanter var en militärenhet som särskilt ansvarade för den svenske kungens personliga skydd som verkade i varierande form åren 1523–1821. Drabanterna organiserades av Gustav Vasa i en drabantkår och som även har använts som ett stridande kavalleriförband. Därefter har drabanter funnits i begränsad utsträckning enbart som en ceremoniell trupp och gör så fortfarande. Det nuvarande Livgardet härleder sitt ursprung i den kungliga drabantkåren. (sv)
The Drabant Corps of Charles XII (Swedish: Karl XII:s Drabantkår) was the most prestigious unit in the Swedish Army during the time of the Great Northern War. As a result of the reforms of 1700, all personnel in the corps received an officer's rank with increased wages, while its size was eventually set at 168 men. Those serving as Drabants were almost exclusively recruited from the Swedish Empire, with most coming from Sweden. The corps was issued the finest weapons, horses, and clothing was often adorned with gold lacing. They fought according to the cavalry regulations of the Caroleans, emphasizing the cold-steel charge in slight wedge formations, knee behind knee, over the more common caracole. This strategy allowed them to function as a bodyguard for the king as well as an elite comba (en)
Drabanci Karola XII – oddział przyboczny króla Szwecji Karola XII, istniejący w latach 1699-1709, złożony z konnych drabantów. Jako straż pałacowa drabanci obecni byli na dworze królów szwedzkich od XV wieku. Karol XII po objęciu władzy przeorganizował tych gwardzistów, którzy odtąd stali się elitarnym oddziałem kawalerii. (pl)
