Sengoku period (original) (raw)

dbo:abstract

El període Sengoku (japonès: 戦国時代 sengoku jidai, català: Període dels Regnes Combatents) és un dels períodes més convulsos de la història del Japó. L'inici d'aquest període tingué lloc l'any 1467, amb la fi del govern de facto del shogunat Ashikaga. La fi d'aquest període tingué lloc l'any 1573, amb l'arribada al poder del shogunat Tokugawa (període Azuchi-Momoyama). (ca)
Období Sengoku (japonsky: 戦国時代; Sengoku džidai), neboli období válčících států, bylo období sociálních převratů, politických intrik a téměř nepřetržitého válečného konfliktu v Japonsku, které trvalo zhruba od poloviny 15. až do počátku 17. století. Přestože si šógunát Ašikaga uchoval struktury Kamakurské bakufu a zřídil vojenskou vládu založenou na stejných socioekonomických právech a dohodách vytvořených klanem Hódžó v Kodexu Džóei v roce 1232, selhal při získávání věrnosti mnoha daimjóů, zejména těch, jejichž panství byla daleko od Kjóta. Jak rostl obchod s Čínou, rozvinula se ekonomika a používání peněz se stalo všeobecně rozšířené s tím, jak vznikaly trhy a centra obchodu. Rozmach ekonomiky spolu se zdokonalením zemědělství a maloobchodu vedl k touze po větší lokální autonomii na všech úrovních sociální hierarchie. Už na začátku 15. století utrpení a bída zapříčiněné přírodním katastrofami jako zemětřesení a hladomory často sloužily jako podněty k ozbrojeným povstáním rolníků vyčerpaných povinnostmi a daněmi. Období Sengoku se dá lépe pochopit při srovnání s „temným středověkem“ v Evropě, který byl přechodným obdobím při přesunutí moci z Říma na ty, kteří se stali králi v Evropě. V Japonsku to byla decentralizace vlády z Kjóta na množství daimjóů, kteří se dostali k moci během tohoto neklidného období. Válka Ónin (1467-1477), konflikt, který měl kořeny v ekonomických nesnázích a rozvinul se po sporech ohledně následníka šógunátu, je obecně považován za začátek období Sengoku. „Východní“ armáda klanu Hosokawa a jeho spojenců se utkala se „západní“ armádou klanu Jamana a tyto armády bojovaly v Kjótu a jeho okolí téměř 11 let. Následně se konflikt rozšířil i do vzdálených provincií. Období Sengoku vyvrcholilo poté, co tři nejsilnější vojenští vůdci – Nobunaga Oda, Hidejoši Tojotomi a Iejasu Tokugawa – Japonsko postupně sjednotili. Vítězem se stal poslední z nich, Iejasu Tokugawa, jehož šógunát Tokugawa po vítězném obléhání Ósaky získal moc na příštích 250 let. Zároveň s tím nastoupilo Japonsko politiku dobrovolné izolace, tzv. . (cs)
فترة المقاطعات المتحاربة أو «سن غوكو جيداي» (戦国時代): من فترات التاريخ الياباني تخللتها الحرب الأهلية شبه المستمرة والاضطرابات الاجتماعية من 1467 إلى 1615. بدأت فترة سينجوكو مع حرب أونين عام 1467 والتي أسقطت نظام الإقطاع الياباني تحت حكم شوغونية أشيكاغا. قاتل العديد من أمراء الحرب وعشائر الساموراي للسيطرة على اليابان وملء فراغ السلطة، في حين ظهر فريق إيكو-إيكي ليقلتل ضد حكم الساموراي. أدى وصول الأوروبيين في عام 1543 إلى إدخال أسبحة القربينة في الحرب اليابانية، وأنتهى وضع اليابان كدولة رافدة للصين في عام 1549. قام أودا نوبوناغا بإنهاء سلطة أشيكاغا عام 1573 وأطلق عدة حروب لتوحيد اليابان بالقوة، بما في ذلك حرب إيشيياما هونغانجي، حتى وفاته في حادثة هونوجي في عام 1582. أكمل خليفته تويوتومي هيده-يوشي حملته لتوحيد اليابان وعزز حكمه بالعديد من الإصلاحات المهمة. أطلق هيديوشي عدة غزوات على كوريا في عام 1592، لكنه فشل وضعفت مكانته قبل وفاته في عام 1598. خلفه ابنه الصغير تويوتومي هيديوري، ولكن أزاحه توكوغاوا إيه-ياسو في معركة سيكيغاهارا في عام 1600 وأعاد تأسيس النظام الإقطاعي تحت حكم شوغونية توكوغاوا. انتهت فترة سينجوكو بهزيمة الموالين لتويوتومي في حصار أوساكا عام 1615. تم تسمية فترة سينغوكو من قبل المؤرخين اليابانيين بعد حقبة الممالك المتحاربة وغير ذات الصلة في الصين. تعترف اليابان الحديثة بنوبوناغا وتويوتومي وتوكوغاوا على أنهم الثلاثة «الموحدون الكبار» للحكومة المركزية في البلاد. (ar)
La Sengoku-epoko (japane: 戦国時代, sengoku-jidai, laŭvorte aĝo de la militantaj provincoj) estis epoko de sociaj moviĝoj, politikaj intrigoj kaj de daŭraj militoj inter la mezo de la 15-a jarcento ĝis la komenco de la 17-a jarcento, t.e. de la en 1477 ĝis la fino de la -ŝogunoj. En 1573 la Sengoku-epoko transiris al la Azuĉi-Momojama-epoko. Kvankam la -ŝogunoj daŭre uzis la bakufu-strukturon de Kamakura kaj fondis militistan registaron laŭ la samaj ekonomiaj kaj sociaj rajtoj kiel faris la Hojo-ŝogunoj en 1232, ĝi ne sukcesis konvinki la multnombrajn daimiojn, ĉefe tiujn, kies bienoj estis for de Kioto. Komerco kun Ĉinio pligrandiĝis kaj uzo de mono disvastiĝis kun apero de bazaroj kaj komercaj urboj. Ĉio ĉi aldone al la evoluo de la agrikulturo kaj metioj kreis emon al pli granda aŭtonomio je ĉiuj tavoloj de la socia hierarkio. Ekde la komenco de la 15-a jarcento doloroj kaj mizero provokitaj de naturaj katastrofoj kiel tertremoj kaj malsatego kaŭzis batalon de la kamparanoj pro troaj ŝuldoj kaj impostoj. (eo)
Die Sengoku-Zeit (jap. 戦国時代 sengoku-jidai, dt. Zeit der [gegeneinander] kriegführenden Lande) ist eines der bewegtesten Zeitalter in der japanischen Geschichte. Der Beginn der Sengoku-Zeit wird auf etwa 1477 (Ōnin-Krieg) auf das Ende der Muromachi-Zeit datiert. Die Sengoku-Zeit ging 1573 in die Epoche der drei Reichseiniger (Azuchi-Momoyama-Zeit) über. (de)
El período Sengoku (戦国時代 Sengoku jidai?, lit. ‘período de los Estados en guerra’) es un período muy largo en la guerra civil de la historia de Japón. Inició a fines del período Muromachi en 1467 con la guerra de Ōnin (la guerra duró de 1467 a 1478) hasta el período Azuchi-Momoyama en 1568. La paz final y el orden no llegaría hasta 1615, en el período Edo. (es)
Sengoku Aroa (戦国時代 Sengoku jidai "estatuen gerra") Japoniako historiko gerra zibilen aro luze bat izan zen. Oninen gerrarekin hasi zen, 1467an. Kyotoko autoritate zentrala desegin zen, nahasmen soziala sortuz eta azkenean gerra zibili ekarriz. Azuchi-Momoyama, ordena eta bakea 1615ean etorri ziren Edo Aroan. Sengoku aroari historialari japoniarrek bestela zerikusirik ez duen Txinako Estatu Gerlarien Garaiaren omenez jarri zioten izena. Japonia modernoak, Oda Nobunaga, Toyotomi Hideyoshi eta Tokugawa Ieyasu "Elkartzaile handiak" bezala ezagutzen ditu, Japoniako gobernu zentrala berreskuratu zutelako. (eu)
Is tréimhse i stair na Seapáine í an Tréimhse Sengoku (Seapáinis: 戦国時代 - Sengoku Jidai). Is "Tréimhse Chogaí na Stát" an bhrí atá leis. Glactar gur chuir briseadh amach Chogadh Ōnin tús leis an Tréimhse Sengoku agus gur tháinig deireadh léi le Léigear Osaka. Ba thréimhse é ina raibh cogaíocht agus mórathrú sóisialta leanúnacha, nach mór, ann. (ga)
The Sengoku period (戦国時代, Sengoku Jidai, "Warring States period") was a period in Japanese history of near-constant civil war and social upheaval from 1467 to 1615. The Sengoku period was initiated by the Ōnin War in 1467 which collapsed the feudal system of Japan under the Ashikaga shogunate. Various samurai warlords and clans fought for control over Japan in the power vacuum, while the Ikkō-ikki emerged to fight against samurai rule. The arrival of Europeans in 1543 introduced the arquebus into Japanese warfare, and Japan ended its status as a tributary state of China in 1549. Oda Nobunaga dissolved the Ashikaga shogunate in 1573 and launched a war of political unification by force, including the Ishiyama Hongan-ji War, until his death in the Honnō-ji Incident in 1582. Nobunaga's successor Toyotomi Hideyoshi completed his campaign to unify Japan and consolidated his rule with numerous influential reforms. Hideyoshi launched the Japanese invasions of Korea in 1592, but their eventual failure damaged his prestige before his death in 1598. Tokugawa Ieyasu displaced Hideyoshi's young son and successor Toyotomi Hideyori at the Battle of Sekigahara in 1600 and re-established the feudal system under the Tokugawa shogunate. The Sengoku period ended when Toyotomi loyalists were defeated at the siege of Osaka in 1615. The Sengoku period was named by Japanese historians after the similar but otherwise unrelated Warring States period of China. Modern Japan recognizes Oda Nobunaga, Toyotomi Hideyoshi, and Tokugawa Ieyasu as the three "Great Unifiers" for their restoration of central government in the country. (en)
L'époque Sengoku (戦国時代, Sengoku-jidai, littéralement « époque/ère des provinces en guerre », en référence à la période des Royaumes combattants chinois) est une époque de l'histoire du Japon marquée par des turbulences sociales, des intrigues politiques et des conflits militaires quasi permanents, qui s'étend du milieu du XVe siècle à la fin du XVIe siècle au Japon. Au sens strict, cette période débute à la fin des guerres d'Ōnin en 1477 et dure jusqu'en 1573, lorsque le seigneur de la guerre Oda Nobunaga destitue le dernier shogun Ashikaga. Elle couvre approximativement la seconde moitié de l'époque de Muromachi entendue au sens large, qui correspond au shogunat des Ashikaga et s'étend de 1336 à 1573. Les guerres d'Ōnin (1467 – 1477) plongèrent le gouvernement central du Japon dans une crise grave, réduisant à néant l'autorité politique des shoguns de la dynastie Ashikaga, et avec elle celle de l'aristocratie de la capitale Kyoto, et laissant la voie toute ouverte pour la domination de la catégorie des guerriers. Celle-ci fut rapidement bouleversée par un ensemble de désordres, que les contemporains désignaient par le terme gekokujō, renvoyant à l'idée de renversement de l'ordre établi. En effet, ce furent en général des personnes provenant des clans des couches moyennes et inférieures de la catégorie guerrière qui renversèrent l'élite militaire traditionnelle et se rendirent indépendantes du pouvoir central en formant dans les provinces une myriade d'entités politiques qu'elles géraient sans rendre de comptes à un suzerain : Go-Hōjō, Imagawa, Oda, Takeda, Mōri, Shimazu, etc. Ces personnages étaient désignés par le terme de daimyō, qualifiant un chef guerrier, et leur pouvoir reposait sur leurs capacités militaires et celles de leurs vassaux guerriers, qui constituaient le socle des États provinciaux de cette période. L'instabilité politique de la période se traduisit par des affrontements guerriers entre les différents clans, et également des luttes intestines au sein de clans, ou entre suzerains et vassaux, avec pour conséquence des revers de fortune, et la disparition fréquente de seigneurs de guerre voire de clans. Bien que certaines de ces entités politiques soient parvenues à élaborer un ordre politique interne reposant sur une armée, un système juridique et l'exploitation des ressources économiques du territoires dans un but essentiellement militaire, elles tendirent à connaître un mouvement de concentration politique dans la seconde moitié du XVIe siècle. L'époque Azuchi Momoyama, qui succéda à la période Sengoku et s'étendit de 1573 à 1600, correspond à la dernière phase des conflits entre seigneurs de la guerre. Elle s'acheva avec l'unification du Japon sous les actions successives d'Oda Nobunaga, qui commença le premier à constituer un État hégémonique dans le Tōkai et le Kinai, de Toyotomi Hideyoshi qui mena à bien l'unification du reste du Japon, puis de Tokugawa Ieyasu qui mit en place le régime d'Edo en 1603. La période Sengoku, et plus largement le siècle et demi allant de 1450 à 1600, correspond à une longue phase de transition entre le Japon médiéval et le Japon de la « première modernité », entre l'effondrement du shogunat des Ashikaga et la mise en place de celui des Tokugawa. Les structures politiques et sociales du Japon médiéval furent ébranlées puis progressivement abattues durant les troubles de cet âge guerrier, qui vit sur sa fin la mise en place d'un nouvel ordre socio-politique posant les bases de la longue ère Edo (1603 – 1868). Cette période fut aussi caractérisée par la mise en place de structures politiques plus autonomes s'élevant dans le contexte d'affaiblissement des pouvoirs centralisateurs, à partir des communes rurales de plus en plus autonomes qui donnèrent naissance à plusieurs ligues de guerriers locaux, parfois sous les auspices de mouvements religieux. Cette époque fut également marquée par un essor économique, avant tout perceptible dans le domaine commercial, qui se traduisit aussi par un essor urbain et l'affirmation politique des communautés de bourgeois des grandes villes (Kyoto, Sakai). L'horizon du Japon s'ouvrit à la suite de l'établissement des premiers contacts avec des navires européens en 1543, puis du début de l'implantation du christianisme dans le pays. Du point de vue culturel, le Japon restait marqué par une importante influence chinoise, mais il connut des développements marquants à partir de la culture d'Higashiyama (années 1480 – 1490), contribuant à forger l'esthétique japonaise des périodes suivantes, notamment dans l'art de la cérémonie du thé, de la composition florale, de la peinture sur rouleaux et paravents, de l'organisation de l'espace intérieur, etc. (fr)
Zaman Sengoku (戦国時代 sengoku jidai, zaman negara-negara berperang) (sekitar 1493 - sekitar 1573) adalah salah satu pembagian periode dalam sejarah Jepang yang dimulai sekitar tahun 1493 (pergolakan di dalam untuk menentukan pewaris jabatan shogun) sampai shogun ke-15 ditaklukkan oleh Oda Nobunaga yang menandai akhir zaman Muromachi dan mengawali zaman Azuchi Momoyama. Zaman Sengoku adalah akhir dari zaman Muromachi. Ada juga pendapat yang mengatakan zaman Azuchi Momoyama atau disebut juga zaman Shokuhō (織豊時代 shokuhō jidai, zaman Oda Nobunaga-Toyotomi Hideyoshi-Akechi Mitsude) sudah dimulai sejak Oda Nobunaga mulai bertugas di Kyoto sebagai pengikut Ashikaga Yoshiaki. * l * * s (in)
Il periodo Sengoku (戦国時代 Sengoku jidai?) o periodo degli Stati belligeranti è un’epoca di vasta crisi politica che il Giappone dovette fronteggiare dal 1467, e protrattasi fino al 1603, tra l’era Muromachi e quella Azuchi-Momoyama. Fu un'epoca in cui il Giappone era diviso in tanti piccoli feudi costantemente in guerra tra loro.L'ultima battaglia fu l'Assedio di Osaka, conclusosi nel giugno del 1615. (it)
센고쿠 시대(일본어: 戦国時代, 전국시대)는 일본에 15세기 중반부터 16세기 후반까지 사회적, 정치적 변동이 계속된 내란의 시기이다. (ko)
日本の戦国時代（せんごくじだい）は、日本の歴史（にほんのれきし）において、15世紀末から16世紀末にかけて戦乱が頻発した時代区分である。世情の不安定化によって室町幕府の権威が低下したことに伴って、守護大名に代わって全国各地に戦国大名が台頭した。領国内の土地や人を一円支配（一元的な支配）する傾向を強めるとともに、領土拡大のため他の大名と戦闘を行うようになった。こうした戦国大名による強固な領国支配体制を大名領国制という。 (ja)
De Sengoku-periode (Japans: 戦国時代; sengoku jidai) was een tijd van binnenlandse crises, oorlogvoering en sociale chaos in Japan, van mid-15e eeuw tot in het begin van de 17e eeuw. Het was een periode waarin drie eenmakers van Japan elkaar opvolgden tot de uiteindelijk overwinning door Tokugawa Ieyasu en de vestiging van het Tokugawa-shogunaat, dat heerste van 1603 tot de Meiji-restauratie in 1868. Een apart verschijnsel van deze periode is dat er een aantal onderbrekingen zijn geweest met als voornaamste de Imjin-oorlog (ook wel Hideyoshi's veroveringen van Korea genoemd) tussen Japan en de landen Korea en Ming-China. Toch hadden de gebeurtenissen in deze onderbreking een sterke invloed op de sterke machtswisselingen in het land. (nl)
Sengoku (jap. 戦国時代 Sengoku-jidai; era, okres Sengoku) – okres w historii Japonii przypadający na lata 1467 (lub 1493)–1573. Za początek tego okresu uznaje się „zamach stanu ery Meiō”, kiedy dziesiąty siogun rodu Ashikaga, Yoshitane, został wypędzony ze stolicy przez lub początek wojny Ōnin przypadający na 1467 rok. Okres zamyka obalenie siogunatu Ashikaga (Ashikaga-bakufu lub Muromachi-bakufu) przez Nobunagę Odę w 1573 roku. Okres ten bywa przyporządkowywany jako część okresu Muromachi lub część okresu Azuchi-Momoyama. W okresie tym konsekwentnie malały wpływy siogunatu, co doprowadziło do walk o wpływy pomiędzy poszczególnymi daimyō. (pl)
Sengoku (japanska: 戦国時代?, Sengoku-jidai; 'De krigande staternas tid') var en period i Japans historia mellan åren 1467 och 1568. Den följdes av Azuchiperioden. Exakt samma tecken, men med annat uttal, kan också referera till en period i kinesisk historia: De stridande staterna. Efter Oninkriget (1467 - 1477) inleddes en period av ständiga krig och Ashikaga-shogunatet förlorade kontrollen över länsherrarna till en sådan grad att elimineringen av shogunatet 1573 passerade i stort sett obemärkt. Shogunatets minskade makt motsvarades av länsherrarnas växande makt. Länsherrarna, som från och med nu börjar betecknas daimyo (eller sengoku daimyo för att markera skillnaden mellan daimyo under sengoku och mer sentida daimyo). Daimyons makt mättes i den mängd risproducerande land som han hade under sig och i den mängd ris som landet avkastade honom i form av skatt. Under denna tid växte ekonomin i rasande takt och uppkomsten av marknader och handelsstäder gjorde bristen på ett standardiserat betalningsmedel akut. I brist på en centraliserad statsmakt som kunde prägla mynt importerades stora mängder kopparmynt från Kina. Under 1500-talets mitt skedde den första kontakten med européer i och med att tre portugisiska sjömän drev i land vid ön Kagoshima. De medförde handeldvapen med luntlås, med vilka som förlaga japanerna ett år senare lyckades producera egna skjutvapen. År 1549 anlände en grupp jesuitiska missionärer under ledning av Frans Xavier. (sv)
O período Sengoku (japonês: 戦国時代, sengoku jidai, lit. "Período dos Estados Beligerantes") foi uma das fases mais conturbadas e instáveis da história do Japão, marcada por constantes guerras. Ocorreu entre a metade do século XV e o final do século XVI. Após o declínio do shogunato Ashikaga, vários clãs próximos do shogun tentavam aplicar um golpe de estado, a fim de tomar o poder do país, já que o xogunato anterior estava caindo após quatrocentos anos de governo. Inicia-se uma guerra civil entre vários clãs japoneses, como o Hojo, o Takeda, o Uesugi, o Mori e o Imagawa. O conflito atinge proporções completamente diferentes àquelas que os intervenientes estavam habituados. A introdução da arma de fogo (arcabuz.) pelos exploradores portugueses levou aos beligerantes a usarem-nas num novo estilo militar que tomou um sangrenta violência. Após o período de guerras, veio o período Edo, com o xogunato Tokugawa, sendo o governo de facto do Japão por duzentos anos até a instauração do período Meiji, que pôs um fim ao xogunato. (pt)
Период Сэнгоку (яп. 戦国時代 сэнгоку дзидай, «Эпоха воюющих провинций»)— период в японской истории со второй половины XV до начала XVII века. Началом периода считается утрата сёгунами династии Асикага контроля над страной, что привело к децентрализации государственной власти («смута годов Онин» в 1467—1477 годах), а завершением установление сёгуната Токугава (1603). Часто другой датой начала периода считают 1493 г., год смерти Хатакэяма Масанага. Иногда концом этой эпохи считают изгнание последнего сёгуна из династии Асикага из Киото по повелению Оды Нобунаги — 1573 г. Вместе с тем многие исследователи выделяют особый период японской истории — период Адзути-Момояма (яп. 安土桃山時代), совпадающий с периодом пребывания у власти Оды Нобунаги и Тоётоми Хидэёси. Нет единой точки зрения и относительно датировок этой эпохи (вариант — 1573—1603). (ru)
Період Сенґоку (яп. 戦国時代, сенґоку джідай — епоха країн, що воюють) — період в історії Японії в 1467-1573 (1615). Складова періоду Муроматі. Тривав від початку війни років Онін до скасування Одою Нобунаґою. Назва періоду позначає стан міжусобних воєн між родовими державами різних провінційних володарів даймьо Японії середини XV-XVI століття. Характеризувався остаточним розвалом державної єдності Японії, занепадом авторитету імператора та сьоґунів як гарантів стабільності в країні, появою регіональних самурайських держав і постійною війною між ними, прибуттям перших європейців, поширенням християнства та завезенням вогнепальної зброї до Японії. (uk)
戰國時代，簡稱戰國，是日本歷史上的一個重要時期，一般是指1467年足利義政時期的應仁之亂（亦有始於明應之變的說法）開始的長達一百二十多年的政局紛亂及群雄割據的一段時期。最終，歷經近一個半世紀的混戰，关白丰臣秀吉在1590年小田原之战中消灭北条家，此战役后全日本各大名皆臣服于丰臣政权，自应仁之乱后第一次全国统一，开启了安土桃山时代和平时期。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

El període Sengoku (japonès: 戦国時代 sengoku jidai, català: Període dels Regnes Combatents) és un dels períodes més convulsos de la història del Japó. L'inici d'aquest període tingué lloc l'any 1467, amb la fi del govern de facto del shogunat Ashikaga. La fi d'aquest període tingué lloc l'any 1573, amb l'arribada al poder del shogunat Tokugawa (període Azuchi-Momoyama). (ca)
Die Sengoku-Zeit (jap. 戦国時代 sengoku-jidai, dt. Zeit der [gegeneinander] kriegführenden Lande) ist eines der bewegtesten Zeitalter in der japanischen Geschichte. Der Beginn der Sengoku-Zeit wird auf etwa 1477 (Ōnin-Krieg) auf das Ende der Muromachi-Zeit datiert. Die Sengoku-Zeit ging 1573 in die Epoche der drei Reichseiniger (Azuchi-Momoyama-Zeit) über. (de)
El período Sengoku (戦国時代 Sengoku jidai?, lit. ‘período de los Estados en guerra’) es un período muy largo en la guerra civil de la historia de Japón. Inició a fines del período Muromachi en 1467 con la guerra de Ōnin (la guerra duró de 1467 a 1478) hasta el período Azuchi-Momoyama en 1568. La paz final y el orden no llegaría hasta 1615, en el período Edo. (es)
Is tréimhse i stair na Seapáine í an Tréimhse Sengoku (Seapáinis: 戦国時代 - Sengoku Jidai). Is "Tréimhse Chogaí na Stát" an bhrí atá leis. Glactar gur chuir briseadh amach Chogadh Ōnin tús leis an Tréimhse Sengoku agus gur tháinig deireadh léi le Léigear Osaka. Ba thréimhse é ina raibh cogaíocht agus mórathrú sóisialta leanúnacha, nach mór, ann. (ga)
Il periodo Sengoku (戦国時代 Sengoku jidai?) o periodo degli Stati belligeranti è un’epoca di vasta crisi politica che il Giappone dovette fronteggiare dal 1467, e protrattasi fino al 1603, tra l’era Muromachi e quella Azuchi-Momoyama. Fu un'epoca in cui il Giappone era diviso in tanti piccoli feudi costantemente in guerra tra loro.L'ultima battaglia fu l'Assedio di Osaka, conclusosi nel giugno del 1615. (it)
센고쿠 시대(일본어: 戦国時代, 전국시대)는 일본에 15세기 중반부터 16세기 후반까지 사회적, 정치적 변동이 계속된 내란의 시기이다. (ko)
日本の戦国時代（せんごくじだい）は、日本の歴史（にほんのれきし）において、15世紀末から16世紀末にかけて戦乱が頻発した時代区分である。世情の不安定化によって室町幕府の権威が低下したことに伴って、守護大名に代わって全国各地に戦国大名が台頭した。領国内の土地や人を一円支配（一元的な支配）する傾向を強めるとともに、領土拡大のため他の大名と戦闘を行うようになった。こうした戦国大名による強固な領国支配体制を大名領国制という。 (ja)
Sengoku (jap. 戦国時代 Sengoku-jidai; era, okres Sengoku) – okres w historii Japonii przypadający na lata 1467 (lub 1493)–1573. Za początek tego okresu uznaje się „zamach stanu ery Meiō”, kiedy dziesiąty siogun rodu Ashikaga, Yoshitane, został wypędzony ze stolicy przez lub początek wojny Ōnin przypadający na 1467 rok. Okres zamyka obalenie siogunatu Ashikaga (Ashikaga-bakufu lub Muromachi-bakufu) przez Nobunagę Odę w 1573 roku. Okres ten bywa przyporządkowywany jako część okresu Muromachi lub część okresu Azuchi-Momoyama. W okresie tym konsekwentnie malały wpływy siogunatu, co doprowadziło do walk o wpływy pomiędzy poszczególnymi daimyō. (pl)
戰國時代，簡稱戰國，是日本歷史上的一個重要時期，一般是指1467年足利義政時期的應仁之亂（亦有始於明應之變的說法）開始的長達一百二十多年的政局紛亂及群雄割據的一段時期。最終，歷經近一個半世紀的混戰，关白丰臣秀吉在1590年小田原之战中消灭北条家，此战役后全日本各大名皆臣服于丰臣政权，自应仁之乱后第一次全国统一，开启了安土桃山时代和平时期。 (zh)
فترة المقاطعات المتحاربة أو «سن غوكو جيداي» (戦国時代): من فترات التاريخ الياباني تخللتها الحرب الأهلية شبه المستمرة والاضطرابات الاجتماعية من 1467 إلى 1615. بدأت فترة سينجوكو مع حرب أونين عام 1467 والتي أسقطت نظام الإقطاع الياباني تحت حكم شوغونية أشيكاغا. قاتل العديد من أمراء الحرب وعشائر الساموراي للسيطرة على اليابان وملء فراغ السلطة، في حين ظهر فريق إيكو-إيكي ليقلتل ضد حكم الساموراي. أدى وصول الأوروبيين في عام 1543 إلى إدخال أسبحة القربينة في الحرب اليابانية، وأنتهى وضع اليابان كدولة رافدة للصين في عام 1549. قام أودا نوبوناغا بإنهاء سلطة أشيكاغا عام 1573 وأطلق عدة حروب لتوحيد اليابان بالقوة، بما في ذلك حرب إيشيياما هونغانجي، حتى وفاته في حادثة هونوجي في عام 1582. أكمل خليفته تويوتومي هيده-يوشي حملته لتوحيد اليابان وعزز حكمه بالعديد من الإصلاحات المهمة. أطلق هيديوشي عدة غزوات على كوريا في عا (ar)
Období Sengoku (japonsky: 戦国時代; Sengoku džidai), neboli období válčících států, bylo období sociálních převratů, politických intrik a téměř nepřetržitého válečného konfliktu v Japonsku, které trvalo zhruba od poloviny 15. až do počátku 17. století. (cs)
La Sengoku-epoko (japane: 戦国時代, sengoku-jidai, laŭvorte aĝo de la militantaj provincoj) estis epoko de sociaj moviĝoj, politikaj intrigoj kaj de daŭraj militoj inter la mezo de la 15-a jarcento ĝis la komenco de la 17-a jarcento, t.e. de la en 1477 ĝis la fino de la -ŝogunoj. En 1573 la Sengoku-epoko transiris al la Azuĉi-Momojama-epoko. Komerco kun Ĉinio pligrandiĝis kaj uzo de mono disvastiĝis kun apero de bazaroj kaj komercaj urboj. Ĉio ĉi aldone al la evoluo de la agrikulturo kaj metioj kreis emon al pli granda aŭtonomio je ĉiuj tavoloj de la socia hierarkio. (eo)
Sengoku Aroa (戦国時代 Sengoku jidai "estatuen gerra") Japoniako historiko gerra zibilen aro luze bat izan zen. Oninen gerrarekin hasi zen, 1467an. Kyotoko autoritate zentrala desegin zen, nahasmen soziala sortuz eta azkenean gerra zibili ekarriz. Azuchi-Momoyama, ordena eta bakea 1615ean etorri ziren Edo Aroan. (eu)
L'époque Sengoku (戦国時代, Sengoku-jidai, littéralement « époque/ère des provinces en guerre », en référence à la période des Royaumes combattants chinois) est une époque de l'histoire du Japon marquée par des turbulences sociales, des intrigues politiques et des conflits militaires quasi permanents, qui s'étend du milieu du XVe siècle à la fin du XVIe siècle au Japon. Au sens strict, cette période débute à la fin des guerres d'Ōnin en 1477 et dure jusqu'en 1573, lorsque le seigneur de la guerre Oda Nobunaga destitue le dernier shogun Ashikaga. Elle couvre approximativement la seconde moitié de l'époque de Muromachi entendue au sens large, qui correspond au shogunat des Ashikaga et s'étend de 1336 à 1573. (fr)
Zaman Sengoku (戦国時代 sengoku jidai, zaman negara-negara berperang) (sekitar 1493 - sekitar 1573) adalah salah satu pembagian periode dalam sejarah Jepang yang dimulai sekitar tahun 1493 (pergolakan di dalam untuk menentukan pewaris jabatan shogun) sampai shogun ke-15 ditaklukkan oleh Oda Nobunaga yang menandai akhir zaman Muromachi dan mengawali zaman Azuchi Momoyama. Zaman Sengoku adalah akhir dari zaman Muromachi. Ada juga pendapat yang mengatakan zaman Azuchi Momoyama atau disebut juga zaman Shokuhō (織豊時代 shokuhō jidai, zaman Oda Nobunaga-Toyotomi Hideyoshi-Akechi Mitsude) sudah dimulai sejak Oda Nobunaga mulai bertugas di Kyoto sebagai pengikut Ashikaga Yoshiaki. (in)
The Sengoku period (戦国時代, Sengoku Jidai, "Warring States period") was a period in Japanese history of near-constant civil war and social upheaval from 1467 to 1615. The Sengoku period was initiated by the Ōnin War in 1467 which collapsed the feudal system of Japan under the Ashikaga shogunate. Various samurai warlords and clans fought for control over Japan in the power vacuum, while the Ikkō-ikki emerged to fight against samurai rule. The arrival of Europeans in 1543 introduced the arquebus into Japanese warfare, and Japan ended its status as a tributary state of China in 1549. Oda Nobunaga dissolved the Ashikaga shogunate in 1573 and launched a war of political unification by force, including the Ishiyama Hongan-ji War, until his death in the Honnō-ji Incident in 1582. Nobunaga's success (en)
De Sengoku-periode (Japans: 戦国時代; sengoku jidai) was een tijd van binnenlandse crises, oorlogvoering en sociale chaos in Japan, van mid-15e eeuw tot in het begin van de 17e eeuw. Het was een periode waarin drie eenmakers van Japan elkaar opvolgden tot de uiteindelijk overwinning door Tokugawa Ieyasu en de vestiging van het Tokugawa-shogunaat, dat heerste van 1603 tot de Meiji-restauratie in 1868. (nl)
O período Sengoku (japonês: 戦国時代, sengoku jidai, lit. "Período dos Estados Beligerantes") foi uma das fases mais conturbadas e instáveis da história do Japão, marcada por constantes guerras. Ocorreu entre a metade do século XV e o final do século XVI. Após o período de guerras, veio o período Edo, com o xogunato Tokugawa, sendo o governo de facto do Japão por duzentos anos até a instauração do período Meiji, que pôs um fim ao xogunato. (pt)
Период Сэнгоку (яп. 戦国時代 сэнгоку дзидай, «Эпоха воюющих провинций»)— период в японской истории со второй половины XV до начала XVII века. Началом периода считается утрата сёгунами династии Асикага контроля над страной, что привело к децентрализации государственной власти («смута годов Онин» в 1467—1477 годах), а завершением установление сёгуната Токугава (1603). Часто другой датой начала периода считают 1493 г., год смерти Хатакэяма Масанага. Иногда концом этой эпохи считают изгнание последнего сёгуна из династии Асикага из Киото по повелению Оды Нобунаги — 1573 г. (ru)
Sengoku (japanska: 戦国時代?, Sengoku-jidai; 'De krigande staternas tid') var en period i Japans historia mellan åren 1467 och 1568. Den följdes av Azuchiperioden. Exakt samma tecken, men med annat uttal, kan också referera till en period i kinesisk historia: De stridande staterna. (sv)
Період Сенґоку (яп. 戦国時代, сенґоку джідай — епоха країн, що воюють) — період в історії Японії в 1467-1573 (1615). Складова періоду Муроматі. Тривав від початку війни років Онін до скасування Одою Нобунаґою. Назва періоду позначає стан міжусобних воєн між родовими державами різних провінційних володарів даймьо Японії середини XV-XVI століття. (uk)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of

is dbp:built of

is dbp:partof of

is dbp:used of